Procedura:
Część szczegółowa zabiegowa
strona 1 z 2
59.990.100
Treść
1
postępowanie medyczne przed
zabiegiem
2
wymagania dotyczące obrazowania
diagnostycznego
3
wytyczne dotyczące przygotowania
informacji dla pacjenta o ryzyku
radiacyjnym, wynikającym z
zastosowania procedury
4
zalecane sposoby znieczulenia
5
ustalenie miejsca i sposobu wkłucia
6
rodzaje stosowanych cewników oraz
elementów i substancji terapeutycznych
7
zalecenia dotyczące postępowania
medycznego w trakcie zabiegu z
uwzględnieniem stosowanego sprzętu i
urządzeń radiologicznych oraz sposobu
wykonania zabiegu dla poszczególnych
specjalności klinicznych i
radiologicznych
8
sposób postępowania po
przeprowadzeniu zabiegu, z
uwzględnieniem dawki pochłoniętej
przez skórę pacjenta
9
zalecane czasy emisji promieniowania
napięcie [kV]
70-80
prąd [mA]
250-300
napięcie [kV]
65-76
prąd [mA]
50-80
tryb
pulsacyja
częstość [imp/sec]
10
tryb
DSA
10
zalecane fizyczne parametry pracy
lampy rentgenowskiej istotne dla
stosowanej procedury
Grafia (akwizycja)
Skopia
zalecane obrazowanie akwizycyjne
Igła Chiba, mikroprowadnik, rozszerzacz pozwalający na wymianę mikroprowadnika na prowadnik sztywny 0.035 cala (np. zestaw typy Cope). Prowadnik
0.035 cala (sztywny) oraz cewnik drenujący typu pigtail lub inny cewnik drenujący o średnicy 5-9F. Cewniki balonowe o różnej długości 20-80 mm i
średnicy - najczęściej 3-6 mm. Zestaw mocujący asekuracyjny cewnik drenujący do skóry, szwy skórne. Do przepłukiwania igły i cewników 0,9 NaCl.
Prawidłowo wykonane zabiegu obejmuje uwidocznienie układu kielichowo-miedniczkowego oraz wprowadzenie przez skórę po prowadniku cewnika do
miedniczki nerkowej a następnie przeprowadzeniu prowadnika przez zwężony lub niedrożny odcinek moczowodu i wprowadzeniu w to miejsce cewnika
balonowego o średnicy 3-6 mm. Po zabiegu kontrolne obrazy pielograficzne drożności moczowodu oraz przymocowanie pozostawionego asekuracyjnego
cewnika drenującego UKM do skóry. Zaleca sie stosowanie zestawu mocującego cewnik drenujący do skóry oraz szwy skórne. Do przepłukiwania igły i
cewników 0,9% NaCl.
Umocowanie asekuracyjnego cewnika drenującego do skóry i poinformowanie chorego o ostrożności, aby nie wysunąć tego cewnika. W przypadku
przekroczenia dawki 1 Gy powiadomienie lekarza prowadzącego i odnotowanie w opisie badania. W przypadku przekroczenia dawki 3 Gy powiadomienie
lekarza prowadzącego, odnotowanie w opisie badania z zaleceniem kontroli specjalistycznej (dermatologicznej i w razie potrzeby hematologicznej) 1 x w
tygodniu przez okres 3 tygodni.
Skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych, (zalecane 10 pulsów /sek) przez okres 10-30 min. Uwaga: przestrzegać włączanie
skopii tylko w momencie nakłucia UKM, oraz manipulacji w trakcie wprowadzania i pozycjonowania cewnika drenującego. W trudnych warunkach
anatomicznych (otyły chory) skopia pulsacyjna 15-20 pulsów /s
Opis procedury
Odkażenie pola operacyjnego, obłożenie jałowymi serwetami, poinformowanie chorego o sposobie zabiegu i oczekiwanym sposobie zachowania się chorego
w trakcie zabiegu, podanie tlenu u chorych tego wymagających,
Skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych (zalecana 10 obrazów /s), DSA, akwizycja 1-3 obrazów / sek. Uwaga: Zwracać uwagę
na kolimację do niezbędnego obszaru zainteresowania.
Poinformowanie chorego o sposobie działania promieniowania X jego skutkach biologicznych, miejscach narażonych na ekspozycję, oraz możliwej
wielkości dawki i jej skutków. Zalecane przygotowanie informacji w formie pisemnej.
Znieczulenie miejscowe, nasiękowe (zalecana 2% Lignokaina) w ilości do 10 ml
Nakłucie przezskórne metodą Seldingera z użyciem igły Chiba 20G - miejsce wkłucia ustalone po wstępnym badaniu usg w sali zabiegowej. Można wykonać
zabieg przez cewkę moczową po uprzednim wprowadzeniu prowadnika do UKM drogą cystoskopową.
Procedura:
Część szczegółowa zabiegowa
strona 2 z 2
59.990.100
częstość [obr/sec]
1-3
inne
Cyfrowe przetwarzanie obrazów.
BSF
1,4
W wypadku przekroczenia dawki pochłoniętej powyżej 1 Gy określenie i zapisanie wielkości pola objętego obszarem zainteresowania, ilości pól poddanych
ekspozycji.
11
wymagania dotyczące oceny dawki
wejściowej
12