Procedura:

Część szczegółowa zabiegowa

strona 1 z 2

39.991.100

Treść

1

postępowanie medyczne przed
zabiegiem

2

wymagania dotyczące obrazowania
diagnostycznego

3

wytyczne dotyczące przygotowania
informacji dla pacjenta o ryzyku
radiacyjnym, wynikającym z
zastosowania procedury

4

zalecane sposoby znieczulenia

5

ustalenie miejsca i sposobu wkłucia

6

rodzaje stosowanych cewników oraz
elementów i substancji
terapeutycznych

7

zalecenia dotyczące postępowania
medycznego w trakcie zabiegu z
uwzględnieniem stosowanego sprzętu i
urządzeń radiologicznych oraz
sposobu wykonania zabiegu dla
poszczególnych specjalności
klinicznych i radiologicznych

8

sposób postępowania po
przeprowadzeniu zabiegu, z
uwzględnieniem dawki pochłoniętej
przez skórę pacjenta

9

zalecane czasy emisji promieniowania

napięcie [kV]

70-80

prąd [mA]

250-300

napięcie [kV]

65-75

prąd [mA]

50-80

10

zalecane fizyczne parametry pracy
lampy rentgenowskiej istotne dla
stosowanej procedury

Grafia (akwizycja)

Skopia

Do dostępu żylnego igła Seldingera lub podobna 1, lub 2-częściowa, lub venflon o średnicy 18-22 G, cewnik wybiórczy specjalistyczny - zalecane średnice 4-
5F. Prowadnik standardowy typu "J" oraz prowadnik hydrofilny, cewniki wybiórcze specjalistyczne. Podstawowym środkiem obliterującycm jest 3%
Aetoxysklerol (1-3 amp), można także stosować inne środki embolizujące - najczęścej spitale metalowe wolne lub klej cyaonoakrylowy. Do przepłukiwania
cewników służy heparynizowana sól fizjologiczna.
Dostęp żylny metodą Seldingera z użyciem igły 1 lub 2-częściowej lub venflonu 18-22 G, wprowadzanie prowadnika pod kontrolą rentgenoskopii. Jeśli
zachodzi potrzeba - użycie cewnika z bocznymi otworami (np. typu pig-tail) do flebografii żyły głównej, a następnie wybiórczych cewników specjalistycznych
(np. typu Levin). W trakcie zabiegu nie podaje się rytynowo Heparyny. W pierwszym etapie zabiegu, po zacewnikowaniu żyły jądrowej lub jajnikowej podaje
się 1 amp 3% Aetghoxysklerolu stosując ucisk brzucha w rzucie przebiegu obliterowanej żyły przez ok. 5 min. Następnie kontrolna flebografia i w przypadku
niedostatecznej obliteracji zabieg należy powtórzyć. Można implantować 2-4 spiral metalowych wolnych powyżej odcinka obliterowanego o średnicy
najczęścicej 3-5 mm. Kontrolna flebografia wykazująca całkowitą obliterację żyły jądrowej / jajnikowej kończy zabieg.

Na miejsce wkłucia stosuje się opatrunek uciskowy złożony z jałowych gazików ufiksowanych przylepcem. Chory pozostaje w pozycji leżącej przez 4-6
godzin z kontrolą lekarską i pielęgniarską na oddziale kierującym. Należy również pouczyć chorego o własnej kontroli miejsca wkłucia. Odnotowanie
wielkości dawki ekspozycyjnej w książce operacyjnej. W przypadku przekroczenia dawki 1 Gy powiadomienie lekarza prowadzącego i odnotowanie w opisie
badania. W przypadku przekroczenia dawki 3 Gy powiadomienie lekarza prowadzącego, odnotowanie w opisie badania z zaleceniem kontroli specjalistycznej
(dermatologicznej i w razie potrzeby hematologicznej) 1 x w tygodniu przez okres 3 tygodni.
Skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych, (zalecane 10 pulsów /sek) przez okres 10-30 min. Uwaga: przestrzegać włączanie skopii
tylko w momencie manipulacji i pozycjonowania cewnika embolizacyjneg. W trudnych warunkach anatomicznych (np. otyły chory) skopia pulsacyjna 15-20
pulsów / s.

Opis procedury
Odkażenie pola operacyjnego, obłożenie jałowymi serwetami, poinformowanie chorego o celu zabiegu i sposobie zachowania chorego w trakcie zabiegu,
podanie tlenu u chorych tego wymagających.
skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych ( zalecana 10 obrazów /s), DSA, akwizycja 1-3 obrazów / sek. Uwaga: Zwracać uwagę na
kolimację do niezbędnego obszaru zainteresowania.

Poinformowanie chorego o sposobie działania promieniowania X jego skutkach biologicznych, miejscach narażonych na ekspozycję, oraz możliwej wielkości
dawki i jej skutków. Zalecane przygotowanie informacji w formie pisemnej.

Znieczulenie miejscowe, nasiękowe (zalecana 2% Lignocaina) w ilości do 10 ml.

Przy dostępie pachwinowym. nakłucie metodą Seldingera z użyciem igły 1 lub 2-częściowej lub venflonu o średnicy 18-22 G z miejscem wkłucia 1-1,5 cm
poniżej więzadła pachwinowego, 1- 1,5 cm przyśrodkowo od wyczuwalnego tętnienia tętnicy udowej wspólnej. Nie zaleca się stosowania innych dostępów niż
pachwinowy. Wrowadzanie prowadnika i cewników pod kontrolą rentgenoskopii.

Procedura:

Część szczegółowa zabiegowa

strona 2 z 2

39.991.100

tryb

pulsacyjna

częstość [imp/sec]

10

tryb

DSA

częstość [obr/sec]

1-3

inne

Cyfrowe przetwarzanie obrazów.

BSF

1,4

W wypadku przekroczenia dawki pochłoniętej powyżej 1 Gy określenie i zapisanie wielkości pola objętego obszarem zainteresowania, ilości pól poddanych
ekspozycji.

11

zalecane obrazowanie akwizycyjne

wymagania dotyczące oceny dawki
wejściowej

12