Alfa i Omega i „Wnikliwe poznawanie

Pism”

Przez prawie 50 lat (od 1879 do 1929 r.) Towarzystwo

Strażnica nauczało, że Chrystus w Biblii nazywany jest „Alfą i
Omegą” (Ap 1:8, 1:11, 21:6 i 22:13). Nie przeszkadzał jemu
ten tytuł, by nauczać po swojemu, że Syn jest niższy rangą od
Boga. Przykładowo w „Dokonanej Tajemnicy” (1925), z serii
„Wykłady Pisma Świętego”, reklamowanej jeszcze w 1929
roku, nauczano:

„[Ap] 1:8. Jam jest Alfa i Omega. - Alfa jest pierwszą literą

alfabetu greckiego a Omega ostatnią.

Początek i koniec. - ‘Wielka chwała naszego Pana jest nie

tylko w tem, że On był pierwszym ze stworzeń Boga, lecz
także, iż był ostatnim. Widzimy z tego, że Wielki Jehowa nie
używał bezpośrednio swej władzy przy stwarzaniu ludzi i
aniołów; ale że swą władzę przekazał na Swego
Jednorodzonego Syna’ - Z.’93-115. (...).

Który jest i który był, i który przyjść ma, On

Wszechmogący. - Od chwili zmartwychwstania datuje się
poselstwo ‘Dana Mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi’
(Mt 28:18). Z tego wynika, iż dopiero od tej pory Jezus mógł
być nazwany Wszechmogącym - Z. 93-115” („Dokonana
Tajemnica” 1925 s. 15-16).

„[Ap] 1:11. „Mówiący: [Jam jest Alfa i Omega, On

pierwszy i ostatni]; a co widzisz napisz w księgi, i poślij
siedmiu zborom, które są w Azyi” („Dokonana Tajemnica”
1925 s. 17).

„[Ap] 21:6. „I rzekł mi: [Stało się]. Jam jest Alfa i Omega

początek i koniec. - ‘Upodobało się Ojcu niebieskiemu, aby
Błogosławiony, Jednorodzony Syn Jego, dokonał całego
programu odkupienia i restytucji, aby na wieki stał się
Towarzyszem i Przedstawicielem Ojca, przez którego
wszystkie rzeczy będą trwać, tak jak On był jedynym, przez
którego wszystkie rzeczy były stworzone, które są stworzone’
Z.’01-201; Obj. 1:8; 22:13.” („Dokonana Tajemnica” 1925 s.
378-379).

„[Ap] 22:13. Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec

pierwszy i ostatni. - ‘Pan nasz powiada nam po wiele razy
(Zobacz Obj. 1:8, 11, 17; 2:8; 3:14; 21:6), że On jest
Początkiem i Końcem ze stworzeń Bożych.’ - Z.’93-115”
(„Dokonana Tajemnica” 1925 s. 401).

„W Wieku Tysiąclecia twórcy wyznań będą się czuć jak

gdyby dodawali postscriptum do swego dzieła, które to
postscriptum będzie brzmieć niejako następująco:

‘P. S. - Otwarły się nam oczy i teraz widzimy, że Jezus jest

Alfą, Początkiem stworzenia Bożego, i Omegą, Końcem
bezpośredniego stworzenia Ojcowskiego (Obj. 22:13; 1:8)...’.”
(„Dokonana Tajemnica” 1925 s. 131; patrz też s. 22, 31, 287).

Również inne publikacje, którymi posługiwali się kiedyś

dzisiejsi Świadkowie Jehowy nauczały podobnie np.:

„Sam Jezus mówi te same rzeczy chociaż innemi słowami, iż

On był: ‘Początkiem stworzenia Bożego’. (Objawienie 3:14).
On był ‘Początkiem i końcem, pierwszym i ostatnim. Alfa i
Omega.’ (Objawienie 21:6)” („Stworzenie czyli historia
biblijna w obrazach” 1914 s. 54).

Patrz też ang. Strażnice z 1893 r. s. 115 i z 1901 r. s. 201;

„Co kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne
pytania” 1947 (ed. ang. 1917) s. 172-173.

Wydana przez Towarzystwo Strażnica w 1930 r. książka pt.

„Światło” nie odnosi już do Jezusa tytułu „Alfa i Omega”, w
żadnym z podawanych wcześniej wersetów (Ap 1:8, 1:11, 21:6,
22:13).

Tę naukę podtrzymuje też wydany w 2006 roku słownik

Świadków Jehowy pt. „Wnikliwe poznawanie Pism” (ang. ed.
1988), którego naukę przedstawimy poniżej.

Owszem zdarzały się Towarzystwu Strażnica wpadki, gdy np.

tekst Ap 22:12, bezpośrednio poprzedzający słowa „Alfa i
Omega”, odnoszono do Jezusa, ale później szybko się z tego
wycofywano.

Przykładowo „Wspaniały finał Objawienia bliski!” (1993) na

s. 316 słowa Ap 22:12 odnosi do Jehowy, a na s. 319, chyba
przez nieuwagę, do Jezusa. Jakby więc niechcąco zrównuje
osoby Boże.

Oto zestawienie tych tekstów:
„‘Oto przychodzę szybko - (...)’ (Objawienie 22:12-15).

Jehowa Bóg ponownie zwraca uwagę (...) ‘Przychodzi szybko’,
by wykonać wyrok...” („Wspaniały finał Objawienia bliski!”
1993 s. 316).

„(...) ‘Tak, przychodzę szybko’ (Objawienie 22:20a).

Zarówno on, jak i sam Jehowa Bóg kilkakrotnie podkreślają, że
przychodzą ‘szybko’, czyli wkrótce, a Jezus powtarza to już po
raz piąty (Objawienie 2:16; 3:11; 22:7, 12, 20)” („Wspaniały
finał Objawienia bliski!” 1993 s. 319).

Podobnie było z ang. Strażnicą [The Watchtower] 01 X 1978

s. 15, która zacytowała Ap 22:12 odnosząc ją do Jezusa.

Natomiast polski odpowiednik tego artykułu w Strażnicy Rok
C [1979] Nr 18 s. 12 pominął ten werset zamieszczając tylko,
jak angielski tekst, pozostałe fragmenty tzn. Ap 22:7, 20.

Oto zestawienie tych tekstów:
„Jesus again stresses the suddenness with which he comes:
(...)
‘Look! I am coming to you quickly ... Look! I am coming

quickly, and the reward I give is with me ... Yes; I am coming
quickly.’ (Rev. 22:7, 12, 20)” (The Watchtower 01 X 1978 s.
15).

„Jezus ponownie podkreślił nagłość swego przybycia:
(...)
‘A oto nadchodzę szybko. (...) Tak, nadchodzę szybko’

(Apok. 22:7, 20, NW)” (Strażnica Rok C [1979] Nr 18 s. 12).

W innej publikacji, jakby poplątał się Świadkom Jehowy Bóg

„Alfa i Omega” z Ap 1:8, z mówiącym Jezusem z Ap 1:11 i
wygląda tak, jakby to Jezus był Alfa i Omegą:

„Na wyspie [Jan] usłyszał głos Boży przypominający dźwięk

trąby, który oznajmił: ’Jam jest Alfa i Omega (...) Co widzisz,
zapisz w zwoju’ (Objawienie 1:8-11)” (Przebudźcie się! Nr 15,
2000 s. 25).

Natomiast z komentarza kolejnej publikacji Towarzystwa

Strażnica wiemy, że tym mówiącym z Ap 1:11 jest dla niego
Chrystus. O tym wersecie napisano:

„wizja odnosi się głównie do dnia Pańskiego, słowa Jezusa

każą się spodziewać (...) W pierwszej wizji Jan ogląda Pana
Jezusa Chrystusa jaśniejącego niebiańską chwałą” („Wspaniały
finał Objawienia bliski!” 1993 s. 24). Por. Ap 1:12-17.

Alfa i Omega (Ap 1:8, 1:11, 21:6, 22:13)

1) Oto co podaje słownik Świadków Jehowy o słowach „Alfa

i Omega” z Ap 1:11:

„Pierwsza i ostatnia litera greckiego alfabetu, trzykrotnie

użyte w Księdze Objawienia jako tytuł. W Biblii gdańskiej
dodatkowo pojawia się on w Objawieniu 1:11, ale nie
występuje w tym miejscu w najstarszych greckich rękopisach,
m.in. w kodeksach aleksandryjskim, synaickim i Efrema. Z
tego względu w szeregu współczesnych przekładów został
pominięty” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 s. 61).

Cóż powiemy o tej opinii?
Otóż słowa Ap 1:11 w Biblii Gdańskiej (1632) są

następujące:

„Jam jest Alfa i Omega, on pierwszy i ostatni; a co widzisz,

napisz w księgi, i poślij siedmiu zborom, które są w Azyi...”.

Nie upieramy się, że przy dzisiejszej wiedzy rękopisowej,

tekst Ap 1:11, który występuje w Biblii Gdańskiej, jest dla nas
koronnym argumentem, za tym że Jezus jest „Alfą i Omegą”. Z
drugiej strony, jest on dla Świadków Jehowy najbardziej
niewygodny, bo z niego dobitnie widać, że Chrystus obdarzony
jest tu tym znanym określeniem.

Chociaż rzeczywiście słów z „Alfa i Omegą” (Ap 1:11) nie

zawierają najstarsze rękopisy, to jednak tekst ten jest o kilka
wieków starszy niż Towarzystwo Strażnica i obrazuje jak w
dalekiej przeszłości wierzono, jakimi tytułami obdarzano
Jezusa oraz rzuca to światło na interesujący nas tekst Ap 22:13.

Określenie „Alfa i Omega” (Ap 1:11), dotyczące Jezusa,

użyte jest też w kilku innych Nowych Testamentach, również
współczesnych np. w „Biblia Brzeska” (1563), „Nowy
Testament Pana naszego Jezusa Chrystusa” (1881), „Słowo
Życia. Nowy Testament” 1989 („Jestem Alfą i Omegą,
Pierwszym i Ostatnim. Zapisz wszystko...”) oraz np. ang.

przekładzie King James Version (1611). Zawiera je też, np.
wymieniona w niemieckiej edycji „Wnikliwe poznawanie
Pism”, Die Bibel nach der Übersetzung Martin Luthers
(zrewidowana w 1984 r.) oraz Bible kralicka (1613, pretisk
1938), patrz czeskie „Prowadzenie rozmów na podstawie
Pism”. Na internetowych stronach można zauważyć też, że
tekst Ap 1:11 z „Alfą i Omegą” jest w wielu innych
przekładach biblijnych: Ampfiled Bible, New King James
Version, 21 Century King James Version, Young’s Literal
Translation, New Life Translation.

Prócz tego, jak widzieliśmy powyżej, Towarzystwo Strażnica

samo kiedyś używało tego wersetu w swej argumentacji.

2) Oto dalsze słowa ze słownika Świadków Jehowy:
„Zdaniem wielu biblistów określenie ‘Alfa i Omega’ odnosi

się zarówno do Boga, jak i do Chrystusa, ale uważniejsze
przeanalizowanie jego użycia pokazuje, że chodzi tylko o
Jehowę” („Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 s. 61).

Oto nasza opinia o powyższym:
Rzeczywiście „wielu biblistów”, a nawet większość uważa,

że Jezus, tak jak Jego Ojciec jest „Alfą i Omegą”.

Przykładowo „Encyklopedia Katolicka” (t. I, Lublin 1985)

podaje:

„W Piśmie św. NT - W Ap Bóg (1, 8; 21, 6) i Jezus (22, 13)

są nazwani A [Alfa] i (...) [Omega] z dopowiedzeniami:
Początek i Koniec (1, 8; 21, 6; 22, 13), Pierwszy i Ostatni (22,
13). Określenie to wyraża myśl, że świat pochodzi od Boga i od
Chrystusa (jako od Słowa) i do nich zmierza, jako do swego
kresu i celu” (s. 1).

Ale nie tylko dzisiejsi bibliści tak sądzą, lecz i pisarze

wczesnochrześcijańscy, o których słownik Świadków Jehowy

milczy (!), choć czasem do nich odwołuje się, gdy to potrzebne
Towarzystwu Strażnica.

Oto czego oni uczą:
Meliton z Sardes (ok. 160): „On jest Alfą i Omegą. On to jest

Początkiem i Końcem - początkiem niepojętym i końcem
nieuchwytnym. On jest Chrystusem” („Homilia Paschalna”
105).

Klemens Aleksandryjski (ur. 150): „Dlatego Logos został

nazwany alfą i omegą, bo w Nim jednym koniec staje się
początkiem i ustaje znowu u pierwotnego początku, nigdzie nie
doznawszy przerwy” („Kobierce” IV:157,1).

„W ten sposób wyraził się także sam Pan: ‘Jam alfą i omegą,

początkiem i końcem’ [Ap 22:13]; ‘za Jego pośrednictwem
wszystko się stało, a bez Niego nic się nie stało’ [por. J 1:3]”
(„Kobierce” VI:141,7).

Orygenes (ur. 185): „Nietrudno więc w sposób uproszczony

stwierdzić, że początkiem bytów jest Syn Boży, który powiada:
‘Ja jestem początek i koniec, Alfa i Omega, pierwszy i ostatni”
(„Komentarz do Ewangelii św. Jana” I:19,116 por. I:22,132).

„u Jana znajdujemy jej zakończenie, którym jest ‘Słowo,

które było u Boga, Słowo-Bóg’ (...) A żaden z nich
[Ewangelistów] nie przedstawił bóstwa Jezusa w takiej pełni
jak Jan, który umieścił w jego ustach następujące zdania: ‘Ja
jestem światłością świata’, ‘Ja jestem drogą, prawdą i życiem’,
‘Ja jestem zmartwychwstaniem’, ‘Ja jestem bramą’, ‘Ja jestem
dobrym pasterzem’, oraz w Apokalipsie: ‘Ja jestem Alfa i
Omega, początek i koniec, pierwszy i ostatni’ [Ap 22:13].”
(„Komentarz do Ewangelii św. Jana” I:4,22). Patrz też „O
święcie Paschy” 1:10.

Do Chrystusa odnoszą tekst Ap 21:6: Cyprian (†258) („Do

Kwiryna” 2:1, 2:22) i Ireneusz (ur. 130-40) „Przeciw
herezjom” 5:35,2.

Natomiast do Ap 1:8 odwołują się inne pisma

wczesnochrześcijańskie, choć omawiają tam tylko pozostałe
tytuły Jezusa z tego wersetu: Tertulian (ur. 155) „Przeciw
Prakseaszowi” 17:4, Hipolit (ur. przed 170) „Przeciw
Noetosowi” 6 i Orygenes (ur. 185) „O zasadach” 1:2,10 (ich
teksty patrz „W obronie wiary” pkt 2.1. na
www.trinitarians.info).

Za życia Tertuliana (ur. 155) nawet niektórzy heretycy

nazywali Jezusa „Alfą i Omegą”, o czym on wspomina w
dziele „Przeciw wszystkim herezjom” 5.

Powszechność nazywania Jezusa „Alfą i Omegą” była przez

wieki tak duża, że nawet, jak widzieliśmy powyżej, uległo
temu na wiele lat Towarzystwo Strażnica.

3) Oto stwierdzenia słownika Towarzystwa Strażnica o Ap

1:8:

„Z pierwszego wersetu Księgi Objawienia wynika, że

objawienie daje sam Bóg za pośrednictwem Jezusa Chrystusa,
tak więc tym, który mówi (przez anielskiego posłańca), czasem
jest Bóg, a czasem Chrystus Jezus (Obj 22:8). W Apokalipsie
(Objawieniu) 1:8 (BWP) czytamy: ‘Ja jestem Alfa i Omega -
mówi Pan Bóg [‘Jehowa Bóg’], NŚ’ - Ja jestem Tym, Który
jest, Który był i Który przyjdzie. Ja jestem wszechmocnym’.
Chociaż wcześniejszy werset wspomina o Chrystusie Jezusie,
nie ulega wątpliwości, że w wersecie 8 tytuł ‘Alfa i Omega’
określa ‘wszechmocnego’ Boga. W opracowaniu Barnes’
Notes on the New Testament (1974) powiedziano na ten temat:
‘Nie wiadomo na pewno, czy w tym konkretnym miejscu pisarz
miał na myśli Pana Jezusa (...) Nie jest też pozbawione sensu
przypuszczenie, że pisarzowi chodziło tu o samego Boga’.”
(„Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 s. 61).

Co powiemy o tych stwierdzeniach Towarzystwa Strażnica?
Otóż nie upieramy się przy tym, że Ap 1:8 mówi o Jezusie

(patrz powyżej pkt 2, opinia „Encyklopedii Katolickiej”), choć
wielu chrześcijan łączy ten fragment z tekstem Ap 1:7 i uważa
wtedy, że „Alfą i Omegą” jest tu Chrystus. Słowa te brzmią
następująco:

„Oto nadchodzi z obłokami, i ujrzy Go wszelkie oko i

wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie
pokolenia ziemi. Tak: Amen. Jam jest Alfa i Omega, mówi Pan
Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący”
Ap 1:7-8.

Nie stoją tu też na przeszkodzie słowa „mówi Pan Bóg, Który

jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący” (Ap 1:8),
bowiem gdzie indziej o Synie Bożym powiedziano: „Jezus
Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13:8), a
te słowa jakby nawiązują do powyższych (por. Ap 1:18 i 4:9
„żyjący na wieki wieków”, o Synu i Ojcu). Z innych tekstów
Biblii wiemy także, że Chrystus jest i Panem i Bogiem (J
20:28) i posiada wszechmoc (Mt 28:18) (więcej na ten temat
patrz mój artykuł „J 20:28 i ‘Wnikliwe poznawanie Pism’” na
www.trinitarians.info).

Ale to nie wszystko, bowiem jak powiedzieliśmy powyżej,

pisarze wczesnochrześcijańscy odnosili częstokroć tekst Ap 1:8
do Chrystusa. Tu aby to zobrazować zacytujemy tylko jednego
z nich, Hipolita (ur. przed 170):

„Powiada wszak Jan: Ten, który jest, który był, i który

przychodzi, Bóg wszechmogący [Ap 1:8]. Słusznie nazwał
Chrystusa wszechmogącym: powtórzył to, co zaświadczy
Chrystus. Chrystus bowiem złożył takie świadectwo: Ojciec
przekazał mi wszystko i panuje nad wszystkim [Mt 11:27]”
(„Przeciw Noetosowi” 6).

Natomiast jeśli chodzi o cytowane przez słownik Świadków

Jehowy dzieło Barnes’ Notes on the New Testament to sami
widzimy, że snuje ono tylko pewne przypuszczenia, a nie
ostateczne wnioski. Tam zaś, gdzie omawiany słownik
wykropkował słowa Barnesa, znajduje się informacja, że
niektóre Biblie mają określenie „Pan”, a inne „Bóg” w Ap 1:8
(zamiast „Pan Bóg”).

Ciekawe też, jak Barnes ustosunkowuje się do Ap 22:13?

Zapewne nie po myśli Towarzystwa Strażnica, bo zaraz by go
przytoczono ponownie.

Ale mamy i na te pytanie odpowiedź. Otóż tak się składa, że

w internecie jest opublikowane dzieło Barnesa
(http://www.christstudy.net/com/barnes). Każdy kto tam
zaglądnie zauważy, że tytuł „Alfa i Omega”, nie tylko z Ap
22:13 odnosi on do Jezusa, ale i także z Ap 21:6 i 1:11 (!).
Natomiast jeśli chodzi o Ap 1:8, to autor przedstawia tam
swoje dość szerokie dywagacje, czy tą „Alfą i Omegą” jest
Chrystus czy Bóg Ojciec. Ukazuje też argumenty, tak za jedną,
jak i za drugą osobą Bożą, skłaniając się jednak ku Ojcu. To
słownik Świadków Jehowy pomija, jako informacje
niewygodne.

Prócz tego, jak widzieliśmy powyżej, Towarzystwo Strażnica

samo kiedyś identyfikowało Jezusa z „Alfą i Omegą” z Ap 1:8.

4) Dalej słownik Świadków Jehowy uczy o Ap 21:6:
„‘Alfa i Omega’ pojawia się ponownie w Objawieniu 21:6, a

następny werset wyjawia, kto jest autorem całej wypowiedzi:
‘każdy zwyciężający odziedziczy to wszystko i ja będę jego
Bogiem, a on będzie moim synem’. Skoro Jezus nazywał
swych współdziedziców w Królestwie ‘braćmi’, a nie ‘synami’,
powyższe słowa musiał wypowiedzieć jego niebiański Ojciec,

Jehowa Bóg (Mt 25:40; por. Heb 2:10-12)” („Wnikliwe
poznawanie Pism” 2006 s. 61).

W odpowiedzi na te stwierdzenia należy powiedzieć, że

podobnie jak w przypadku Ap 1:8, nie upieramy się przy tym,
że Ap 21:6 mówi o Jezusie (patrz powyżej pkt 2, opinia
„Encyklopedii Katolickiej”), choć wielu chrześcijan uważa że
ten fragment nazywa Chrystusa „Alfą i Omegą”. Tu postaramy
się przytoczyć ich racje, w stosunku do opinii słownika
Towarzystwa Strażnica. To że, autor biblijnej wypowiedzi
stwierdził „ja będę jego Bogiem, a on będzie moim synem’"
nie musi oznaczać, że mowa jest tu o Bogu Ojcu. Jezus dla
Tomasza i dla nas jest „Bogiem” (J 20:28), a On sam nazywał
Apostołów i nas swymi „dziećmi” (J 13:33, 21:5), a więc
synami. Widać więc, że nie tylko jesteśmy braćmi Jezusa, ale i
synami, tym bardziej że Chrystus jest „Odwiecznym Ojcem” Iz
9:5. Tak więc nie podaje pełnej prawdy słownik Świadków
Jehowy mówiąc, że Jezus nazywa „współdziedziców w
Królestwie ‘braćmi’, a nie ‘synami’”. Por. też „dzieci
Abrahama” (J 8:39), to „synowie Abrahama” (Łk 19:9); „dzieci
Boże” (J 1:12), to „synowie Boży” (Ga 3:26).

Co jeszcze potwierdza, osobom tak uważającym, że „Alfą i

Omegą” w Ap 21:6 jest Chrystus?

Otóż podkreślają, że Ap 21:3 mówi, że „On będzie ‘Bogiem

z nimi’”. A Jezus rzeczywiście jest Emmanuelem to znaczy
„Bogiem z nami” Mt 1:23. Mało tego, będąc „Bogiem” (J
20:28) powiedział, że będzie z nami na zawsze: „A oto Ja
jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”
Mt 28:20.

Dalej Ap 21:5 mówi o „Zasiadającym na tronie”, a Jezus

powiedział: „Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie”
(Ap 3:21; por. w dalszym fragmencie o tronie Ojca).

W Ap 21:6 napisano „Ja pragnącemu dam darmo pić ze

źródła wody życia”, a Chrystus powiedział: „Jeśli ktoś jest
spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije!
Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego
wnętrza” J 7:37-38 por. J 4:14, Ap 22:17.

Z powyższego widać, że nawet jeśli nie mają racji

chrześcijanie, którzy uważają, że w Ap 21:6 mowa jest o
Jezusie, to jednak Chrystusowi Biblia przypisuje te same cechy
i atrybuty co Bogu Ojcu. To wszystko zaś świadczy o tym, że
może On być „Alfą i Omegą”.

Należy też przypomnieć, że niektórzy pisarze

wczesnochrześcijańscy identyfikowali Chrystusa z „Alfą i
Omegą” z Ap 21:6 (patrz powyżej pkt 2).

Prócz tego, jak widzieliśmy powyżej, Towarzystwo Strażnica

samo kiedyś identyfikowało Jezusa z „Alfą i Omegą” z Ap
21:6.

5) Dalej słownik Świadków Jehowy uczy o Ap 22:13:
„Omawiany tytuł po raz ostatni występuje w Objawieniu

22:13: ‘Jam jest Alfa i Omega, pierwszy i ostatni, początek i
koniec’. Ten rozdział Księgi Objawienia wyraźnie zawiera
wypowiedzi kilku osób; z wersetów 8 i 9 wynika, że do Jana
przemawia anioł, werset 16 odnotowuje słowa Jezusa, w
pierwszej części wersetu 17 odzywają się ‘duch’ i
oblubienica”, a pod koniec wersetu 20 - sam Jan. Dlatego
słowa ‘Alfy i Omegi’ z wersetów 12-15 słusznie można
przypisać Osobie, do której już dwukrotnie odniesiono ten tytuł
- Jehowie Bogu. Zwrot: ‘Oto przychodzę szybko’ z wersetu 12
nie musi oznaczać, że wspomniany fragment dotyczy Jezusa,
gdyż także Bóg przychodzi wykonać wyrok (por. Iz 26:21). W
Malachiasza 3:1-6 powiedziano, że Jehowa przychodzi na sąd

wspólnie ze swym ‘posłańcem przymierza’ („Wnikliwe
poznawanie Pism” 2006 s. 61).

Co sądzić o tych stwierdzeniach słownika Świadków

Jehowy?

Otóż to, że dwa razy „Alfą i Omegą” (Ap 1:8, 21:6)

określony jest Bóg Ojciec, nie uniemożliwia nazwania tak Syna
Bożego (Ap 22:13 por. 1:11 BG). Również według Świadków
Jehowy Ojciec w Ap 22:13 nazwany jest „pierwszym i
ostatnim”, a tym samym terminem, w tej samej księdze,
przynajmniej dwa razy określony jest Syn Boży (Ap 1:17, 2:8
por. 1:11 BG).

Mało tego, zarówno Ojciec, jak i Syn, są według tej księgi

„żyjącymi na wieki wieków” (Ap 1:18 i 4:9). Obaj zasiadają na
tronie (Ap 3:21) i obdarzają nas „łaską i pokojem” (Ap 1:4)
oraz odbierają cześć i pokłony (Ap 5:13-14). Mogą więc być, i
Ojciec i Syn, nazwani „Alfą i Omegą”.

Co powiemy o tekście Ap 22:12 („Oto przyjdę niebawem, a

moja zapłata jest ze mną, by każdemu odpłacić, jaka jest jego
praca”), który według słownika Świadków Jehowy nie musi
odnosić się do Jezusa?

To, że Ap 22:12 należy odnieść do Chrystusa, potwierdza to,

że identyczna wypowiedź „Oto przyjdę niebawem” (która
poprzedza tytuł „Alfa i Omega” w Ap 22:13), pada
wielokrotnie w tej księdze i to zawsze jako słowa Syna Bożego
(Ap 2:16, 3:3, 11, 22:7, 20). To Towarzystwo Strażnica uznaje,
a jedynie w Ap 22:12 te słowa odnosi do Boga.

Jeśli chodzi o dalszą wypowiedź „a moja zapłata jest ze mną,

by każdemu odpłacić, jaka jest jego praca” (Ap 22:12), to
najwyraźniej nawiązuje ona do osoby Jezusa, który mówi w tej
samej Apokalipsie: „dam każdemu z was według waszych
czynów” Ap 2:23. Zresztą J 5:27 mówi, że Bóg „Przekazał Mu

[Jezusowi] władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem
Człowieczym”, a Mt 16:27 precyzuje to mówiąc, że „Syn
Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami
swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania”.

Nie wiadomo dlaczego słownik Świadków Jehowy używa w

swej argumentacji stwierdzenia: „W Malachiasza 3:1-6
powiedziano, że Jehowa przychodzi na sąd wspólnie ze swym
‘posłańcem przymierza’”.

Czyżby Towarzystwo Strażnica sugerowało przez to, że i

według Ap 22:12 Ojciec i Syn mają przybyć wspólnie? Jeśli
tak, to znaczy, że i obaj mogą być „Alfą i Omegą” z Ap 22:13!

Z Ap 22:17 jednak wynika, że mowa jest o przyjściu jednej

osoby („Przyjdź!”) i tylko Chrystusa, a Ap 22:20 dodaje:
„‘Zaiste, przyjdę niebawem’. Amen. Przyjdź, Panie Jezu!”.

Mało tego, według nauki Towarzystwa Strażnica to

‘przyjście’ z Mal 3:1-3 już dokonało się w 1918 r. i nie ma nic
wspólnego z Ap 22:12. Oto ta nauka: „Wszystko wskazuje na
to, że jakieś trzy i pół roku później w roku 1918, Jehowa w
towarzystwie Jezusa jako ‘Anioła Przymierza’ przybył na sąd
do swej duchowej świątyni (Malachiasza 3:1, Bp; Mateusza
13:47-50)” („Wspaniały finał Objawienia bliski!” 1993 s. 31).

Kończąc omawianie tekstu Ap 22:13 dodajmy, że istnieje

hipoteza, że słowo aramejskie słowo Marana-tha (1Kor 16:22),
a konkretnie drugi człon tha, nawiązuje do tytułu „Alfa i
Omega”. Zawiera on bowiem pierwszą i ostatnią literę alfabetu
semickiego, tak jak wymienione są one w grece w odniesieniu
do Boga i Chrystusa w omawianych tekstach (patrz
„Encyklopedia Katolicka” Tom XI hasło ‘Maranatha’).

Należy też przypomnieć, że pisarze wczesnochrześcijańscy

identyfikowali Chrystusa z „Alfą i Omegą” z Ap 22:13 (patrz
powyżej pkt 2).

Prócz tego wszystkiego, jak widzieliśmy powyżej,

Towarzystwo Strażnica samo kiedyś utożsamiało Jezusa z
„Alfą i Omegą” z Ap 22:13.

Ciekawe też, czy po tym wszystkim co powiedzieliśmy o

Jezusie „Alfie i Omedze” z Ap 22:13, Świadkowie Jehowy
podtrzymują swoją opinię, że tytuł ten oznacza
„wszechmocnego Boga” („Wspaniały finał Objawienia bliski!”
1993 s. 20). Jeśli tak, to Chrystus jest według nich
wszechmocnym Bogiem.

6) Kończąc hasło „Alfa i Omega”, słownik Towarzystwa

Strażnica nawiązuje do pozostałych tytułów Boga Ojca i
Chrystusa (nie wspominając Jego), występujących w
omawianych wersetach.

„Tytuł ‘Alfa i Omega’ kryje w sobie tę samą myśl, co

określenia ‘pierwszy i ostatni’ oraz ‘początek i koniec’ - gdy
odnoszą się do Jehowy. Przed Nim nie było ani po Nim nie
będzie żadnego wszechmocnego Boga. Kiedy definitywnie
rozstrzygnie kwestię swej boskości, raz na zawsze wykaże, iż
jest jedynym wszechmocnym Bogiem (por. Iz 44:6)”
(„Wnikliwe poznawanie Pism” 2006 s. 61-62).

Na początek zaznaczmy, że w słowniku Świadków Jehowy

brak haseł „Początek i Koniec” i „Pierwszy i Ostatni”. Dziwne
to, bo przecież to tytuły Boga Ojca i Chrystusa. Ale ponieważ
łączą się one z określeniem „Alfa i Omega”, skorzystamy tu z
opinii o nich z innej publikacji Towarzystwa Strażnica, bo
pewnie podtrzymuje ono nadal ten pogląd, którego brak w
słowniku.

Chodzi nam o zdanie: „W oryginale hebrajskim wersetu z

Izajasza 44:6 przy słowach ‘pierwszy’ i ‘ostatni’ brak
rodzajników określonych, natomiast występują one w greckim

tekście Objawienia 1:17, gdzie Jezus mówi o samym sobie. Z
prawideł gramatycznych wynika zatem, że w Objawieniu 1:17
mamy do czynienia z tytułem, a słowa z Izajasza 44:6 odnoszą
się do Boskości Jehowy” („Wspaniały finał Objawienia bliski!”
1993 s. 27 przypis).

Cóż powiemy o tym stwierdzeniu?
Jeśli chodzi o określenie „Pierwszy i Ostatni” to jest ono

odniesione do Jezusa w Ap 1:17 i 2:8 (też 1:11 BG). Ten tytuł,
użyty gdzie indziej (Iz 44:6, 48:12 por. 41:4), dotyczy Boga
Ojca, przez co zrównywany jest majestat osób Bożych.
Przyjmując swoistą interpretację, dotyczącą gramatyki,
podręcznik Świadków Jehowy nie jest rzetelny, bo w Ap 22:13,
który to tekst oni odnoszą do Boga Ojca, też są rodzajniki w
tekście greckim (dot. „Pierwszy i Ostatni”), co dziwnie zostało
przez Towarzystwo Strażnica przemilczane (powinni w Ap
22:13 napisać ten tytuł dużymi literami, jak w Ap 1:17).

Rodzajniki występują też w tekście greckim przed słowami

„Początek i Koniec” w Ap 21:6 i 22:13, co też nie pasuje chyba
do reguły podanej przez publikację Świadków Jehowy (także w
Ap 1:11). Bo przecież omawiany słownik stawia znak równości
co to określeń „pierwszy i ostatni” i „początek i koniec” oraz
„Alfa i Omega”.

Niektóre zaś kodeksy biblijne zawierają też w Ap 1:8 tytuł

„Początek i Koniec”, ale tu dla odmiany bez rodzajników
(słowa te patrz np. NP, BG, ks.Kow, ks.Dąbr z Wulg).

Natomiast co do terminu „Alfa i Omega” to zawiera on

rodzajniki przed tym tytułem we wszystkich tekstach: Ap 1:8,
11, 21:6 i 22:13.

Jak widać, przy takiej różnorodności występowania, czy

braku rodzajników, nie można snuć jakichś ostatecznych
wniosków co do znaczenia tytułów Bożych (patrz poniżej
tabela).

Interesujące jest też to, skąd tę regułę dotyczącą języka

greckiego Towarzystwo Strażnica wzięło. Czyżby z Biblii?
Nigdzie nie odwołano się do źródeł, ani do żadnej gramatyki.

Również ciekawym zagadnieniem jest to, że w J 1:1 brak

rodzajnika ma według Świadków Jehowy świadczyć na
niekorzyść Jezusa (to „bóg”), a w Ap 1:17, dla odmiany,
występowanie jego ma też chwałę Chrystusa pomniejszać
(„Pierwszy i Ostatni” to według nich tytuł, a nie Boskość
Jezusa, choć piszą to dużymi literami w swej Biblii).

Oto zestawienie występowania rodzajników, lub ich braku

według:

Septuaginta t. I-II dr A.Rahlfs, Stuttgart 1979;
Novum Testamentum Graece Nestle-Aland, Stuttgart 1979;
The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures

(tzw. Grecko-angielski przekład międzywierszowy Nowego
Testamentu) Brooklyn 1985 (wydany przez Towarzystwo
Strażnica).

Teksty ST i

NT

„Alfa i

Omega”

„Początek i

Koniec”

„Pierwszy i

Ostatni”

Iz 44:6

brak

Iz 48:12

brak przed „Pierwszy”;
występuje

przed

„Ostatni” (w hebr. brak)

Ap 1:8

występują

brak

Ap 1:11

występują

występują

Ap 1:17

występują

Ap 2:8

występują

Ap 21:6

występują

występują

Ap 22:13

występują

występują

występują

Co do słów cytowanego słownika, dziwna jest jego opinia o

równoważności boskich tytułów „gdy odnoszą się [one] do
Jehowy” (nie do Jezusa). To zastrzeżenie Towarzystwa
Strażnica wynika tylko z jego nauki, że Jezus jest niższy od
Ojca, a nie z tych tekstów, które zawierają określenia „Alfa i
Omega”, „Początek i Koniec” oraz „Pierwszy i Ostatni”.

Co do dalszych słów słownika Świadków Jehowy, zgadzamy

się, że rzeczywiście nie było i nie będzie żadnego jedynego
Boga wszechmocnego, prócz Boga prawdziwego, to znaczy
Ojca, który zawsze istnieje i działa z Synem (J 1:18, 5:19, Hbr
13:8, Mt 28:18) i wiecznym Duchem Świętym (Hbr 9:14, 2Kor
13:13, Mt 28:19).

Ale ponieważ słownik Towarzystwa Strażnica odwołuje się

na koniec do tekstu Iz 44:6 popatrzmy innymi oczyma na te
słowa Boże. Czy one mówiąc o Bogu nie zawierają też w sobie
Syna Bożego? Oceńmy to sami:

Bóg w Iz 44:6-8, BT 2 wyd.

Syn Boży w NT

„Tak mówi Jahwe,

„To mówi Syn Boży” Ap 2:18

Król Izraela

„Ty jesteś Synem Bożym, Ty
jesteś Królem Izraela” J 1:49

i Odkupiciel jego,

„który wydał samego siebie za
nas, aby odkupić nas z

wszelkiej nieprawości i
oczyścić sobie lud wybrany na
własność” Tt 2:14 por. Ef 1:7,
Iz 59:20

Jahwe Zastępów:

„Już teraz, zanim się to stanie,
mówię wam, abyście, gdy się
stanie, uwierzyli, że Ja Jestem”
J 13:19 por. J 8:24, 28

‘Ja jestem pierwszy i Ja
ostatni’; [‘Pierwszy, i Ja
Ostatni’ w BP]

„Jam jest Pierwszy i Ostatni”
Ap 1:17 por. Ap 2:8

i nie ma poza Mną boga!

„Ten Jednorodzony Bóg, który
jest w łonie Ojca, [o Nim]
pouczył” J 1:18

Któż jest do Mnie podobny?
Niech woła, niech to ogłosi i
niech Mi dowiedzie!

„Kto Mnie zobaczył, zobaczył
i Ojca” J 14:9, „Albowiem to
samo, co On czyni, podobnie i
Syn czyni” J 5:19

Kto przepowiedział przyszłość
od wieków

„Badali oni [prorocy], kiedy i
na jaką chwilę wskazywał
Duch Chrystusa, który w nich
był i przepowiadał cierpienia
[przeznaczone] dla Chrystusa i
mające potem nastąpić
uwielbienia” 1P 1:11

i to, co ma nadejść, niech Nam „Powiedz nam, kiedy to

obwieści!

nastąpi i jaki będzie znak
Twego przyjścia i końca
świata” Mt 24:3

Nie lękajcie się ani nie
przerażajcie!

„Niech się nie trwoży serce
wasze ani się lęka!” J 14:27

Czyż nie przepowiedziałem z
dawna i nie oznajmiłem?

„Oto wam przepowiedziałem”
Mt 24:25

Wy

jesteście

moimi

świadkami:

„będziecie moimi świadkami”
Dz 1:8

Czy jest jaki bóg [‘Bóg’ w III
wyd. BT] oprócz Mnie?

„Pan mój i Bóg mój” J 20:28
por. 1J 5:20

Albo jaka Skała? - Ja nie znam
takiego!”.

„a ta skała - to był Chrystus”
1Kor 10:4.

Na koniec ciekawostka. Otóż epifaniści, którzy na początku

lat 20-tych XX wieku oderwali się od Towarzystwa Strażnica,
nadal uważają, że Jezus jest „Alfą i Omegą”. Teksty Ap 1:8 i
21:6 przypisują Bogu Ojcu, natomiast Ap 1:11 i 22:13 Synowi
Bożemu („Teraźniejsza Prawda i Zwiastun Chrystusowej
Epifanii” Nr 365/19, czerwiec 1986 s. 87). Rzecz jasna inaczej
je interpretują niż chrześcijanie i Towarzystwo Strażnica.
Podobnie uczą też inne grupy badaczy Pisma Św., które
uważają się za kontynuatorów nauki C. T. Russella (zm. 1916),
pierwszego prezesa Towarzystwa Strażnica.