Ogień i lód

Jedni mówią, że świat zniszczy ogień,

Inni, że lód.

Iż poznałam pożądania srogie,

Jestem z tymi, którzy mówią: ogień.

Gdyby świat zaś dwakroć ginąć mógł,

Myślę, że wiem o nienawiści

Dość, by rzec: równie dobry lód

Jest, aby niszczyć,

I jest go w bród.

(R. Frost "Droga nie wybrana")

Uwięziona w klatce
Bolesnych wspomnie
Ginę.....znów
Upadłym aniołem
Staję się
Potępionym w niebiosach
Wsłuchana we wszystkie

ę

ziona w klatce

Bolesnych wspomnień

.....znów

Upadłym aniołem

pionym w niebiosach

Wsłuchana we wszystkie

Bolesnych wspomnień

pionym w niebiosach

Wsłuchana we wszystkie

"Upadły anioł"

Gdzie z diabłem przegrałam nie tylko nadzieje

Przyszłam na ziemie by postrach nie

By ż

"Upadły anioł"

Przyszłam z daleka ciemno

Gdzie

Gdzie z diabłem przegrałam nie tylko nadzieje

Gdzie twarz łzami okryłam krwawymi

Anioł upadły ze złamanym sercem

I duszą tak ciemn

Przyszłam na ziemie by postrach nie

By życie zmienili i

"Upadły anioł"

Przyszłam z daleka ciemno

Bez twarzy, bez przeszło

Tak jakbym nigdy nie istniała

Przyszłam wprost z piekła

ie życie się dla mnie sko

Gdzie z diabłem przegrałam nie tylko nadzieje

Gdzie twarz łzami okryłam krwawymi

Anioł upadły ze złamanym sercem

ą

tak ciemną jak skała zw

Przyszłam na ziemie by postrach nie

ycie zmienili i serce odkryli prawdziwe.

upadły anioł

Przyszłam z daleka ciemnością otulona

Bez twarzy, bez przeszło

Tak jakbym nigdy nie istniała

Przyszłam wprost z piekła

ycie się dla mnie sko

Gdzie z diabłem przegrałam nie tylko nadzieje

Gdzie twarz łzami okryłam krwawymi

Anioł upadły ze złamanym sercem

tak ciemną jak skała zw

Przyszłam na ziemie by postrach nieść ludziom

serce odkryli prawdziwe.

upadły anioł

Oto ja

ś

cią otulona

Bez twarzy, bez przeszłości

Tak jakbym nigdy nie istniała

Oto ja

Przyszłam wprost z piekła

dla mnie skończyło

Gdzie z diabłem przegrałam nie tylko nadzieje

Gdzie twarz łzami okryłam krwawymi

Oto ja

Anioł upadły ze złamanym sercem

jak skała zwęglona

ść

ludziom

serce odkryli prawdziwe.

Zapomniane szepty
Wzgardzonych i zagubionych
Szukam swej drogi
Oddzielając prawdę od kłamstwa
Odrodzę swą
Zranioną duszę
Ukoję swe zmęczone ciało
Będę silniejsza...gotowa do walki
Walki o krwawiące dusze
Zranione istnienia
Skazane na klęskę samotności
Wygnane do krainy bólu i ciemności
Anielskimi skrzydłami otoczę opieką
Cichutko przysiądę....lad swój zostawię
Wyryty w kamieniu czasu
Wędrując w dole zagłady
Zniszczę maszynę bólu
Wytwarzającą szare życie

Okrywają chmurą przebudzenie

Okrywają chmurą przebudzenie