1
Zasady ortograficzne!
Pisownia wyrazów z
ó
Literę
ó
piszemy wtedy, gdy w innych formach danego wyrazu lub w wyrazach
pokrewnych wymienia się na
o, e, a:
dróżka - bo: droga, drogowy,
pióro - bo: pierze, pierzyna,
skrócić - bo: skracać, skracanie.
Zapamiętaj!
Jest wiele wyrazów, w których piszemy ó, choć nie wymienia się na o, e lub a.
Jest to ó niewymienne
Literę
ó
piszemy w zakończeniach wyrazów:
- ówka: główka, klasówka, stołówka,
- ówna: cesarzówna, Czubówna, Kossakówna;
- ów: w nazwach miejscowości: Kraków, Piastów oraz w zakończeniach
form liczby mnogiej większości rzeczowników rodzaju męskiego: butów,
chłopców, psów.
wyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka
Zapamiętaj!
Litera
ó
nigdy nie występuje na końcu wyrazu.
Tylko kilka słów zaczyna się od
ó
:
ósemka, ósmoklasista, ósmoklasistka, ósmy, ów,
ówczesny, ówcześnie, ówdzie.
Pisownia wyrazów z
u
Literę
u
piszemy zawsze na końcu wyrazów, np.:
albumu, biletu, hałasu, piachu, rabarbaru
oraz na początku większości wyrazów, np.:
ubiór, ucieczka, uczelnia, udo, ugasić, ul, uliczka, umieć, upór, uprzejmość,
uważny.
2
Literę
u
piszemy też w zakończeniach form czasowników, np.:
pracuję, pracujesz, pracuje, pracujemy.
Literę
u
piszemy w zakończeniach wyrazów:
-un: opiekun, piastun, zwiastun,
-unka: opiekunka, piastunka,
-unek: poczęstunek, podarunek, rysunek,
-uch: leniuch, łakomczuch, paluch,
-uszek: brzuszek, łańcuszek, staruszek,
-utki: cichutki, mięciutki, równiutki,
-usieńki: bielusieńki, króciusieńki,
-uś: dziadziuś, pracuś, tatuś,
-usia: córusia, mamusia, wnusia,
-unia: babunia, ciotunia, lalunia,
-unio: dziadunio, tatunio,
-um: gimnazjum, liceum, muzeum,
-us: dzikus, nerwus, zgrywus.
Pisownia wyrazów z
rz
Dwuznak
rz
piszemy wtedy, gdy w innych formach danego
wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na
r
.
mądrzy - bo: mądry, mądrość,
piłkarz - bo: piłkarski, piłkarstwo,
Zapamiętaj!
W wielu wyrazach piszemy rz, choć nie wymienia się na r.
Jest to rz niewymienne
Rz
piszemy zwykle po literach:
p:
pieprz, przecinek, przygoda, sprzedać,
b:
brzmieć, brzoza, dobrze, olbrzym,
t:
ostrzeżenie, potrzeba, wewnątrz, wietrzny,
d:
drzemka, drzwi, modrzew, nadrzędny,
3
k:
krzak, krzyżyk, pokrzywa, skrzydło,
g:
grzejnik, grzmot, igrzyska, pielgrzym,
ch:
chrząszcz, chrzciny, chrząknąć, zwichrzyć.
j:
dojrzały, rozejrzeć się, spojrzenie, ujrzeć,
w:
nawrzucać, wrzask, wrzosowisko,
ZAPAMIĘTAJ!
W niektórych wyrazach po literach k, p, w wyjątkowo piszemy sz:
kształcić, kształt, kształtny, wykształcenie, pszczoła, pszczelarstwo, pszczeli,
pszczółka, pszenica, pszeniczny, pszenny, Pszczyna, pierwszy, wszędzie, wszyscy,
wszystko.
Sz piszemy również w formach przymiotników zakończonych na -szy, -sza, -
sze,
bez względu na literę poprzedzającą to zakończenie,
np.:
grubszy, krótszy, lepszy, większy, najgrubszy, najlepszy, najkrótszy, największy.
Dwuznak
rz
piszemy w zakończeniach rzeczowników:
- mierz: gazomierz, kątomierz, wodomierz,
- mistrz: burmistrz, kapelmistrz, zegarmistrz,
- arz: kucharz, malarz, piłkarz, rzeźbiarz,
- erz: fałszerz, harcerz, pasterz, rycerz.
Pisownię wyrazów o zakończeniach: "-arz" i "-erz" zawsze
trzeba sprawdzać w słowniku, gdyż
w polszczyźnie występują też wyrazy zakończone na "-aż",
np.: bandaż, masaż, pejzaż, witraż oraz "-eż", np.: kradzież,
młodzież, odzież, papież.
Pisownia wyrazów z
ż
Literę
ż
piszemy wtedy, gdy w innych formach danego
wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na:
4
g:
dróżka - bo: droga, ,
z:
liżę - bo: lizać,
s:
mężczyzna - bo: męski, męstwo,
dz:
pieniążek - bo: pieniądz,
h:
drużyna - bo: druh, druhna,
ź:
grożę - bo: groźba, groźnie.
Zapamiętaj!
W wielu wyrazach piszemy ż, choć nie wymienia się na żadną
z podanych liter, np.: ciężki, pożar, różowy, żaba, żałować.
Pisownia wyrazów z
h
Literę
h
piszemy wtedy, gdy w innych formach danego
wyrazu lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na:
g:
wahać się - bo: waga,
ź:
druh - bo: drużyna, drużynowy,
z:
błahy - bo: błazen, błazeństwo.
Zapamiętaj!
Samo h piszemy rzadko. Dlatego należy zapamiętać wyrazy,
w których ono występuje, np.:
bohater, hak, huk, hałas, harcerz, herbata.
Pisownia wyrazów z
ch
Dwuznak
ch
piszemy, gdy w innych formach danego wyrazu
lub w wyrazach pokrewnych wymienia się na
sz
, np.:
5
blacha - bo: blaszka, blaszany,
mucha - bo: muszka,
suchy - bo: suszyć, suszarka,
śmiech - bo: śmieszyć, śmieszny.
Ch
piszemy po literze
s
, np.:
schemat, schodzić, schrupać, wschodni.
Dwuznak
ch
piszemy:
zawsze na końcu wyrazów,
wyjątek: druh
w zakończeniu -ach form rzeczowników w liczbie
mnogiej: domach, księgach, oknach,
w zakończeniach form przymiotników i
liczebników: dobrych, ładnych, mądrych, drugich.
Pisownia wyrazów z
ą, ę
Literę
ą
oraz
ę
piszemy:
na końcu form wielu rzeczowników w liczbie
pojedynczej, np.: imię, kocię, pisklę, prosię, źrebię;
bajką, bajkę, lalką, lalkę, poetą, poetę;
na końcu wielu czasowników w czasie teraźniejszym i
przyszłym, np.: ćwiczą, ćwiczę, grają, wiozą, wiozę,
zrobią, zrobię;
w formach czasu przeszłego wielu czasowników (przed
literami l, ł), np.: ciąłem, cięty, wzięli,
6
w zakończeniach innych form czasowników,
np.: biegnąć, biegnący, ciąć, cięty, odpocząć, przyjąć,
przyjęty.
Zapamiętaj!
Na końcu wielu rzeczowników w liczbie mnogiej piszemy
-
om
, np.: dzieciom, kociętom, oknom, paniom, żołnierzom.
W zakończeniach form odmiany niektórych czasowników
piszemy
-em
, np.: powiem, rozumiem, wiem, umiem, zjem.
Pisownia wyrazów z
j - i
Literę
i
piszemy:
na końcu wyrazu po samogłoskach, np.
Maja - Mai, nadzieja - nadziei, ostoja - ostoi, szyja - szyi;
w wyrazach rodzimych zakończonych na
-ia
, np.
ziemia, - ziemi, skrobia - skrobi, skrzynia - skrzyni.
Zakończenie
-ii
piszemy:
w wyrazach zapożyczonych zakończonych na
-ia
, np.
lilia - lilii, terapia - terapii, rewia - rewii, historia -
historii;
w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku liczby
pojedynczej rzeczowników zakończonych na
-ija
,
np. Żmija - żmii
Literę
j
piszemy tylko po s,c,z, wymawianych twardo.
7
Pisownia cząstki
nie
Cząstkę
nie
piszemy razem:
z rzeczownikami:
porządek - nieporządek,
szczęście – nieszczęście,
czytelnie - nieczytelnie,
z przymiotnikami:
dobry - niedobry,
mądry - niemądry,
z takimi wyrazami, jak:
dobrze - niedobrze,
mądrze - niemądrze,
z takimi formami czasowników, jak:
niepalący, niewierzący, nieumyty.
Cząstkę
nie
piszemy osobno:
z czasownikami:
nie krzycz, nie lubię, nie przyszliśmy
wyjątki:
o
niedowidzieć (słabo widzieć), niedosłyszeć (słabo słyszeć),
o
oraz czasowniki występujące tylko z cząstką nie:
niecierpliwić się, nienawidzić, niepokoić;
z formami przymiotników zakończonymi na
szy, -sza, -sze:
lepszy - nie lepszy,
najlepszy - nie najlepszy,
z takimi wyrazami, jak:
lepiej - nie lepiej,
najlepiej - nie najlepiej,
mądrzej - nie mądrzej,
najmądrzej - nie najmądrzej,
z liczebnikami:
nie pięć, nie piętnastu, nie pierwszy,
wyjątek:
niejeden (w znaczeniu wielu).
8
Pisownia
wielką literą
Wielką literą
piszemy nazwy własne, czyli:
imiona i nazwiska ludzi: Wanda Chotomska, Jan Matejko, Czesław Miłosz,
pseudonimy i przydomki: Bolesław Chrobry, Ryszard Lwie Serce,
imiona zwierząt i roślin: Azor, Mruczek, Reksio, dąb Bartek.
W nazwach ludzi
wielką literą
stosujemy także przy zapisie:
nazw mieszkańców planet: Ziemianin, Ziemianka, Marsjanin, Marsjanka,
nazw mieszkańców kontynentów: Afrykanin, Azjatka, Australijczyk,
Europejka,
nazw mieszkańców państw, regionów, krain: Chińczyk, Francuz, Szwed,
Kaszub.
Wielką literą
piszemy nazwy geograficzne i miejscowe:
nazwy kontynentów: Afryka, Ameryka Północna, Azja, Europa,
nazwy państw: Rzeczpospolita Polska, Republika Czeska, Francja, Nowa
Zelandia,
nazwy regionów i krain geograficznych: Kujawy, Mazury, Nizina
Mazowiecka, Pojezierze Pomorskie, Śląsk,
nazwy oceanów, mórz, rzek, jezior: Ocean Atlantycki, Morze Śródziemne,
Wista, Mamry,
nazwy gór, wysp, półwyspów: Bieszczady, Góry Świętokrzyskie, Sycylia,
Hel,
nazwy miast i wsi: Kraków, Tomaszów Mazowiecki, Sokółka,
nazwy ulic, placów, parków: ulica Długa, aleja Krakowska, plac Teatralny,
plac Trzech Krzyży, Łazienki,
nazwy budowli, zabytków i pomników: Brama Floriańska, Zamek
Królewski, Wawel, Grób Nieznanego Żołnierza.
Zapamiętaj!
Z reguły w nazwach ulic, placów, pomników, parków, kościołów wyrazy
ulica, plac, pomnik, park, kościół zapisujemy
małą literą
np.: ulica
Świętokrzyska, pomnik Bohaterów Getta, kościół Mariacki.
Wielką literą
piszemy wyraz aleje, wchodzący w skład nazwy własnej: Aleje
Jerozolimskie, natomiast
małą
- wyraz aleja: aleja Róż.
Wielką literą
piszemy również:
nazwy planet i gwiazd: Mars, Neptun, Ziemia, Gwiazda Polarna, Słońce,
9
nazwy świąt: Boże Narodzenie, Dzień Matki, Nowy Rok, Święto
Niepodległości, Wielkanoc;
nazwy urzędów, szkół, organizacji: Ministerstwo Gospodarki, Uniwersytet
Jagielloński,
I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa, Związek Harcerstwa
Polskiego.
Wielką literą
piszemy:
pierwsze wyrazy w tytułach książek i ich rozdziałów, utworów literackich,
muzycznych, plastycznych, filmowych, teatralnych: Wesoła szkoła,
Kajtkowe przygody, Lot trzmiela.
Psy i koty. Wieczór wigilijny;
pierwsze wyrazy w nieodmiennych tytułach czasopism: Dookoła świata.
Mówią wieki.
Po prostu. Żyjmy dłużej;
wszystkie wyrazy (z wyjątkiem: i, na, o, w, z) w tytułach czasopism
podlegających odmianie gramatycznej: Mój Pies, Elementarz z Bugsem,
Świat Komiksu.
Wielkiej litery
używamy w listach ze względów uczuciowych lub
grzecznościowych, np.:
Kochana Mamusiu!
Bardzo tęsknię za Tobą.
Serdecznie pozdrawiam Babcię oraz Ciocię.
Pisownia małą literą
Małą literą
zapisujemy:
nazwy mieszkańców miast i wsi: gdańszczanin, paryżanka, wiedeńczyk,
zalesianin,
nazwy stanowisk: dyrektor, minister, prezydent, generał,
nazwy miesięcy i dni tygodnia: wtorek, niedziela, luty, maj,
nazwy województw: województwo mazowieckie, województwo małopolskie,
województwo podlaskie,
przymiotniki utworzone od nazw geograficznych i miejscowych: Afryka -
afrykański,
Japonia - japoński, Kaszuby - kaszubski, Warszawa - warszawski,
nazwy obrzędów i zwyczajów: andrzejki, mikołajki, śmigus-dyngus,
walentynki.