AlisonRoberts

Drań,lekarz,mąż?

Tłu​ma​cze​nie

Kry​sty​naRa​biń​ska

ROZDZIAŁPIERWSZY

Wy​glą​dałzu​peł​nieina​czej,niżsięspo​dzie​wa​ła.
Cho​ciażto,żejestwy​so​kiiobłęd​nieprzy​stoj​ny,niepo​win​nojejza​sko​czyć.Dwa

latatemuwszyst​kiedziew​czy​nywszpi​ta​lusza​la​łyzanimiusi​ło​wa​łyzwró​cićnasie​-
biejegouwa​gę.

Sum​mer Pe​ar​son mia​ła jed​nak so​lid​ne po​wo​dy, aby uwa​żać go za skoń​czo​ne​go

dra​nia.Ana​wetpo​two​ra.

Tyl​ko że po po​two​rach nie na​le​ży ocze​ki​wać cie​płe​go spoj​rze​nia ani uśmie​chu

roz​świe​tla​ją​ce​gocałypo​kój.Możenie​po​trzeb​niesiędonie​gouprze​dzi​ła?

–Dok​torMit​chell?
–Tak,toja.
–ZacMit​chell?
–Ow​szem,cho​ciażmojabab​ciauży​wapeł​ne​goimie​nia,Isa​ac.
Kur​czę,cojąob​cho​dzijegobab​cia?
–Pra​co​wałpankie​dyśwszpi​ta​luogól​nymwAuc​kland?Naod​dzia​lera​tun​ko​wym?
–Tak,aleostat​niedwalataspę​dzi​łemwWiel​kiejBry​ta​nii.
Dody​żur​kiwszedłGra​ham,kie​row​nikbazy.Niósłpo​ma​rań​czo​wykom​bi​ne​zon.
–Uda​łomisięzna​leźćtwójroz​miar–zwró​ciłsiędoZaca.–Iba​weł​nia​nypod​ko​-

szu​lek.Wi​dzę,żezdą​ży​łeśjużpo​znaćSum​mer.

–Eee…Ofi​cjal​niejesz​czeniezo​sta​li​śmyso​bieprzed​sta​wie​ni.
Sum​mer za​czer​wie​ni​ła się. Po​peł​ni​ła gafę, spraw​dza​jąc jego toż​sa​mość ni​czym

po​li​cjant.

–Prze​pra​szam–wy​bą​ka​ła.–Sum​merPe​ar​son,ra​tow​nikme​dycz​ny.Wpo​go​to​wiu

lot​ni​czymodtrzechlat.

–Wie​leoto​biesły​sza​łem.–Zacodrazuprze​szedłnaty.Uniósłbrwiiotonzni​żył

głos.–Samedo​brerze​czy.

Czyż​byzniąflir​to​wał?
Ja też dużo o to​bie sły​sza​łam, ale same złe rze​czy, chcia​ła od​po​wie​dzieć, lecz

wporęugry​złasięwję​zyk.Zi​gno​ro​wa​łakom​ple​mentizwró​ci​łasiędoGra​ha​ma:

–Sko​rzy​stamzchwi​lispo​ko​juiwpro​wa​dzęZacaw…
–Czymniesłuchniemyli?Ktośpo​wie​działsło​wonali​te​ręs?–Dopo​ko​juwszedł

jesz​czeje​denmęż​czy​zna.

–Ow​szem–przy​znałGra​ham.–Twójtyp?
–Osiemmi​nut.
–Jadajęsześć.–Gra​hampu​ściłdoZacaoko.–Za​wszekie​dyktó​reśznaswy​po​-

wie sło​wo „spo​kój”, za​kła​da​my się, po ja​kim cza​sie przyj​dzie we​zwa​nie. Ten, kto
w da​nym ty​go​dniu prze​gra, uzu​peł​nia za​pas piwa w lo​dów​ce. Zac, po​znaj Mon​-
ty’ego,na​sze​gopi​lo​ta.

Wszy​scytrzejspoj​rze​lite​raznaSum​mer.
–Trzymi​nu​ty–rzu​ci​ła.

–Po​każtyl​koZa​co​wi,gdziecoleży–po​le​ciłGra​ham.–Maszprzedsobąnaj​le​piej

wy​szko​lo​ne​gole​ka​rzame​dy​cy​nyra​tun​ko​wej,jakidonasdo​łą​cza,ieks​per​taodob​-
słu​gi​wa​nia wcią​gar​ki. Zac prze​szedł po​nad​to szko​le​nie z ewa​ku​acji z za​to​pio​ne​go
śmi​głow​cairoz​po​cząłkursnapi​lo​ta.

Sum​mer uda​ła, że nie robi to na niej wra​że​nia, cho​ciaż w du​chu czu​ła re​spekt

ipo​dziw.Szko​le​niezewa​ku​acjizza​to​pio​ne​gośmi​głow​caniejestdlamię​cza​ków.

Zacwzru​szyłra​mio​na​mi.
–Me​dy​cy​nara​tun​ko​watomojapa​sja.Lu​bięeks​tre​mal​newy​zwa​nia.Wolępra​co​-

wać na pierw​szej li​nii niż w czte​rech ścia​nach szpi​tal​ne​go od​dzia​łu ra​tun​ko​we​go.
Możejesz​czeniedo​ro​słemiwciążmamwso​bieżył​kępo​szu​ki​wa​czaprzy​gód?

Nie​doj​rza​łośćni​cze​gonieuspra​wie​dli​wia,po​my​śla​łaSum​mer.Anapew​nonietłu​-

ma​czyzruj​no​wa​niako​muśży​cia.Spoj​rza​łanaGra​ha​ma.Czymożemupo​wie​dzieć,
żenienaj​le​piejsięczu​jewjed​nymze​spo​lezZa​kiem?

Niemia​łajed​nakszan​sytegozro​bić,gdyżwtejsa​mejchwi​liroz​ległsięprze​raź​li​-

wysy​gnał.

Mon​tyspoj​rzałnaze​ga​rek.
–Dwiemi​nu​ty,dzie​sięćse​kund.Wy​gra​łaś.
Sum​merchwy​ci​łakaskina​ło​ży​łagonagło​wę.Wca​lenieczu​ła,abyco​kol​wiekwy​-

gra​ła.

Wy​glą​da​łazu​peł​nieina​czej,niżsięspo​dzie​wał.
Po pierw​sze była na​praw​dę drob​nej po​stu​ry. Gło​wą, ra​zem z krót​ko ob​cię​ty​mi

blondwło​sa​mister​czą​cy​minajeża,się​ga​łamura​mie​nia.Ko​le​dzyzod​dzia​łura​tun​-
ko​we​go prze​strze​ga​li go jed​nak, aby nie dał się zwieść po​zo​rom. „Twar​da sztu​ka
ijed​naznaj​lep​szychwśródra​tow​ni​ków”,mó​wi​li.

Po​wie​dzie​li mu rów​nież, że ma na imię Sum​mer, jak naj​pięk​niej​sza pora roku,

lato, jest po​god​na i za​baw​na i że świet​nie się z nią pra​cu​je. Na​zwa​li go na​wet
szczę​ścia​rzem,botra​fiłdojed​ne​goze​spo​łuznią.

Ocze​ki​wałwięccie​płe​goprzy​ję​cia,apo​wia​łoark​tycz​nymchło​dem.Szczę​ściarz?

Tochy​babyłykpi​ny.

Gdyzna​lazłsięwka​bi​nieśmi​głow​ca,hu​morodrazumusiępo​pra​wił.Na​resz​cie

zno​wuwpo​wie​trzu,zno​wuleciwnie​zna​ne.Nado​da​tekpodnimijestbłę​kit​nyoce​-
an i jego ro​dzin​ne mia​sto, a ce​lem pół​wy​sep Co​ro​man​del, jed​no z jego ulu​bio​nych
miejscnakuliziem​skiej.

–Sa​mo​chódspadłzna​sy​pu–usły​szałwsłu​chaw​kachza​mon​to​wa​nychwka​sku.–

Dro​ganu​mer309,naod​cin​kumię​dzyla​semKau​riiwo​do​spa​demWa​iau.Po​go​to​wie
istrażpo​żar​nado​tar​lijużnamiej​sce.

–309-tkana​daljestnie​utwar​dzo​na?–za​py​tał.
–Znasztędro​gę?–zdzi​wiłsięMon​ty.
–Więk​szośćwa​ka​cjispę​dzi​łemnapół​wy​spie.Upra​wiamspor​tywod​ne.
–Po​roz​ma​wiajzSum​mer.–Mon​tyza​chi​cho​tał.–Jestmi​strzy​niąpad​dle​bo​ar​din​-

gu.

Zac zro​bił​by to z przy​jem​no​ścią, lecz jed​no spoj​rze​nie na Sum​mer wy​star​czy​ło,

abyostu​dzićjegoza​pał.Sie​dzia​łaod​wró​co​nadookna,za​pa​trzo​nawdaliniezdra​-
dza​łanaj​mniej​szejocho​tydoroz​mo​wy.

Byłana​praw​dęfi​li​gra​no​wa.Sze​ro​kieszel​kiuprzę​żyase​ku​ra​cyj​nejkrzy​żo​wa​łysię

najejple​cach,kaskspra​wiałwra​że​niezbytdu​że​go.Wy​glą​da​łajakdziec​koba​wią​ce
sięwprze​bie​rań​ców,leczwy​star​czy​łozo​ba​czyćjejpro​fil,abysięprze​ko​nać,żeto
tyl​kozłu​dze​nie.

Zakaż​dymra​zem,kie​dynanie​gopa​trzy​ła,czułsięjaknacen​zu​ro​wa​nym.
Dla​cze​go?Prze​cieżwży​ciusięniewi​dzie​li.Cota​kie​gozro​bił,żegoosą​dza,ito

nado​da​tekne​ga​tyw​nie?

Możenielubipra​co​waćzni​kim,ktomawyż​szekwa​li​fi​ka​cjeodniej?Możecze​ka

napo​twier​dze​nietychkwa​li​fi​ka​cjiwprak​ty​ce?

Je​ślitak,towpo​rząd​ku.
Na​to​miast nie w po​rząd​ku jest da​nie no​we​mu ko​le​dze do zro​zu​mie​nia, że jest

oso​bąnie​po​żą​da​nąwze​spo​le.Bar​dzoniewpo​rząd​ku.

Jakgdy​byod​ga​du​jąc,żeoniejmy​śli,Sum​merobej​rza​łasię.Do​strze​głajegospoj​-

rze​nieiza​trzy​ma​łananimswójwzrokodro​bi​nędłu​żej,niżwy​ma​gagrzecz​ność.

Taak…jestgwał​tow​na.Nie​ustra​szo​na.
Któ​reznichpierw​szesięod​wró​ci?Zacbyłmi​strzemwroz​ła​do​wy​wa​niuna​pię​cia

iro​biłtonie​ja​koau​to​ma​tycz​nie.Możena​uczyłsiętejsztu​kiwzbytmło​dymwie​ku
iznie​zbytchwa​leb​nychpo​wo​dów,leczcza​sa​mitaumie​jęt​nośćbar​dzomusięprzy​-
da​wa​ła. Wy​star​czy​ło po​słu​żyć się wro​dzo​nym uro​kiem oso​bi​stym. Uśmiech​nął się
więcnaj​bar​dziejcza​ru​ją​co,jakpo​tra​fił,iprzezjed​nomgnie​niewy​da​wa​łomusię,że
sztucz​kaza​dzia​ła​ła,żeSum​merod​wza​jem​niuśmiech,leczsiępo​my​lił.Sum​merod​-
wró​ci​łagło​węikon​taktwzro​ko​wysięurwał.

Zro​bi​ła to z pre​me​dy​ta​cją? Zdu​sił w so​bie roz​cza​ro​wa​nie, może na​wet złość.

Wie​dział,żeanijed​no,anidru​gieniepo​mo​żemuna​wią​zaćdo​brejwspół​pra​cyztą
draż​li​wąpart​ner​ką.

–Ztwo​jejstro​nyzachwi​lębę​dziewspa​nia​ływi​doknapu​sty​nięPin​nac​les–ode​-

zwa​łasięSum​mer.

–Nadgó​ra​mimożenamitro​chęza​trząść–uprze​dziłMon​ty.–Jaktyl​komi​nie​my

szczy​ty,do​sta​nęnaj​now​szein​for​ma​cjeoak​cjira​tun​ko​wej.

Na po​cząt​ku ka​rie​ry za​wo​do​wej Zac za​czął​by te​raz roz​pra​co​wy​wać w gło​wie

naj​roz​ma​it​szesce​na​riu​szewy​da​rzeńido​pa​so​wy​waćdonichpro​ce​du​ryme​dycz​ne,
ja​kie ewen​tu​al​nie na​le​ży wdro​żyć. Li​sta moż​li​wych ura​zów była jed​nak tak dłu​ga,
żejużdaw​nodo​szedłdownio​sku,żeszko​danatocza​suiener​gii.

Do​świad​cze​niena​uczy​łogorów​nież,żele​piejprzy​stę​po​waćdoak​cjira​tun​ko​wej

bez z góry za​ło​żo​ne​go pla​nu, bo wte​dy ra​tow​nik jest otwar​ty na wszel​kie nie​spo​-
dzian​ki.Na​le​żywięcsięwy​lu​zo​waćiza​dbaćowe​wnętrz​nyspo​kój.

Wi​dokpo​ro​śnię​tychbuj​nąro​ślin​no​ściągór​skichzbo​czy,nadktó​ry​miprze​la​ty​wa​li,

sprzy​jałtemuznacz​niebar​dziejniżpró​byna​wią​za​niaroz​mo​wyzkimś,ktowy​raź​-
nieniemiałza​mia​ruuprzy​jem​niaćmuży​cia.

–Prze​wi​dy​wa​nyczaslą​do​wa​niadwiemi​nu​ty.
Sum​merzbli​ży​łatwarzdoszy​by,abyle​piejwi​dzieć,cosiędzie​jenazie​mi.
–Nago​dzi​nieje​de​na​stejsa​mo​cho​dy.Wózstra​żac​kiika​ret​ka.
–Ro​zu​miem–od​parłMon​ty.–Baza?Tuje​dyn​ka.Do​tar​li​śmynamiej​sce.
Wy​lą​do​wa​li na dro​dze i jesz​cze za​nim opadł kurz, otwo​rzy​li drzwi. Zac od​piął

klam​ręuprzę​ży,prze​rzu​ciłje​denzple​ca​kówzesprzę​temprzezra​mięiwy​siadłjako
pierw​szy. Sum​mer chwy​ci​ła dru​gi ple​cak oraz prze​no​śny apa​rat tle​no​wy i wy​sko​-
czy​ła za nim. Mia​ła dziw​ne uczu​cie, że two​rzą zgra​ny tan​dem. Może dla​te​go, że
Zacsamdo​sko​na​lewie​dział,coro​bić,niecze​kałnawska​zów​ki.Jed​nakkie​dydo​łą​-
czy​lidoze​spo​łura​tow​ni​ków,cof​nąłsięipo​zwo​liłjejpierw​szejroz​ma​wiaćzestra​ża​-
kiemdo​wo​dzą​cymak​cją.

–Za​bez​pie​czy​li​śmysa​mo​chód,alekie​row​cynieuda​łosięwy​do​być.Strasz​nastro​-

mi​zna.

–Jed​naoso​ba?
–Tak.Osiem​dzie​się​cio​trzy​let​niako​bie​ta.Fran​ces.
–Stan?
Wtejchwi​lido​łą​czyłdonichra​tow​nikzka​ret​ki.
– Po​ziom świa​do​mo​ści ob​ni​żo​ny – po​wie​dział. – Szok i stres, sła​ba orien​ta​cja.

Dro​gi od​de​cho​we droż​ne, ale z po​wo​du utrud​nio​ne​go do​stę​pu trud​no prze​pro​wa​-
dzić do​kład​niej​sze ba​da​nie. Bio​rąc pod uwa​gę siłę bez​wład​no​ści i wiek po​szko​do​-
wa​nej,moż​naprzy​pusz​czać,żeofia​rado​zna​łaznacz​nychob​ra​żeń.

–Jakmoż​nasiędoniejdo​stać?
–Podra​bi​nie.Nie​ste​tykil​kume​trówbra​ku​je,więcda​lejtrze​bachwy​taćsięga​łę​-

zi.

–Idzie​my.
Sum​merspoj​rza​łanaZaca.Odrazupo​my​śla​ła,żezjegowzro​stemipo​stu​rąbę​-

dzie mu trud​niej niż jej. Roz​sąd​niej bę​dzie, jak zo​sta​nie na gó​rze, a ona zej​dzie,
zba​daofia​ręwy​pad​kuiusta​bi​li​zu​jenatyle,abystra​ża​cymo​gliprzy​stą​pićdowy​cią​-
gnię​ciajejzwra​kusa​mo​cho​du.

– Chcesz, że​bym zszedł pierw​szy? – za​py​tał Zac. – Spraw​dzę, na ile bez​piecz​na

jesttadra​bi​na.

Sum​merwrę​czy​łaple​cakstra​ża​ko​wi,któ​ryprzy​wią​załgodolinyiopu​ściłnadół.

Po​temspoj​rza​ławprze​paść.Wą​skadra​bi​nawi​sia​łapra​wiepio​no​wonaścia​niepo​-
ro​śnię​tej krza​ka​mi i pa​pro​cia​mi. Wte​dy do​ce​ni​ła pro​po​zy​cję Zaca i jego dba​łość
ojejbez​pie​czeń​stwo.

–Eee…Rze​czy​wi​ścietakbę​dziele​piej–mruk​nę​ła.–Mniej​szaszko​da,je​ślijawy​-

lą​du​jęnato​bieniżod​wrot​nie–za​żar​to​wa​ła.

Te​razZacrów​nieżod​dałswójple​cakstra​ża​ko​wi,od​wró​ciłsięipew​niepo​sta​wił

nogęnapierw​szymszcze​bludra​bi​nyprzy​wią​za​nejlinądowozustra​żac​kie​go.Dru​-
ga lina za​bez​pie​cza​ła wrak ma​łe​go sa​mo​cho​du za​kli​no​wa​ne​go mię​dzy drze​wa​mi
oko​łopięt​na​stume​trówni​żej.

– Mia​ła szczę​ście, że tu ro​sną drze​wa – stwier​dził stra​żak. – Ina​czej już by nie

żyła.

GdyZacdo​tarłdopo​ło​wydra​bi​ny,Sum​merwe​szłanapierw​szyszcze​bel.Uwiel​-

bia​łategoro​dza​juwy​zwa​nia.Ase​ku​ro​wa​naprzezZacaistra​ża​kówszyb​kodo​tar​ła
do sa​mo​cho​du. Szy​ba w oknie od stro​ny pa​sa​że​ra była stłu​czo​na, więc mo​gła we​-
tknąćgło​wędośrod​ka.

–Wyj​mij​ciemnie,bła​gam!–drżą​cymgło​sempro​si​łaFran​ces.
–Potoprzy​szli​śmy.Jana​zy​wamsięSum​mer,atomójko​le​gaZac–od​par​łaSum​-

mer.–Czymożepaniod​dy​chaćswo​bod​nie,Fran​ces?–za​py​ta​ła.

–Nie…niebar​dzo.
–Czu​jepaniból?Je​ślitak,togdzie?
–Nie…niewiem.Bojęsię.
Sum​merpil​nieprzy​glą​da​łasięko​bie​cie,usi​łu​jącnaokooce​nićjejstan.Bla​da,na

czo​le krwa​wią​cy guz… Od​dech szyb​ki, płyt​ki. Okno od stro​ny kie​row​cy rów​nież
mia​ło stłu​czo​ną szy​bę i na​gle w otwo​rze po​ka​za​ła się gło​wa Zaca. Jak, do dia​bła,
zdo​łałsiętamdo​stać?

Zacwy​cią​gnąłrękęido​tknąłczo​łaFran​ces.Byłtogestdo​da​ją​cyotu​chy,ajed​no​-

cze​śnie sta​bi​li​zu​ją​cy gło​wę, gdy​by ko​bie​ta ze​chcia​ła się obej​rzeć. Ist​nia​ło ry​zy​ko,
żemia​łauszko​dzo​nekrę​giszyj​ne.

–Wpo​rząd​ku,ko​cha​na–ode​zwałsięZac.–Zaj​mie​mysiętobą.
Ko​cha​na?! Czy to wła​ści​wy spo​sób zwra​ca​nia się do osiem​dzie​się​cio​trzy​let​niej

ko​bie​ty?

–Och–wes​tchnę​łaFran​cesnie​ura​żo​na.–Kimpanjest?
–Le​ka​rzem.MamnaimięZac.
–Zna​mysię?
–Te​razjużtak–od​parłzuśmie​chemipu​ściłdoniejoko.
–Och!–Fran​ceszno​wuwes​tchnę​ła.–Dzię​ku​jęci,chłop​cze.Taksięboję…
–Wiem.–Tongło​suZacabyłpe​łenzro​zu​mie​nia.Sum​merza​uwa​ży​łarów​nież,że

wziąłFran​ceszarękę.Chcejejdo​daćotu​chyczyzmie​rzyćpuls?–Sum​mer–Zac
zwró​ciłsięte​razdoniej–mo​żeszotwo​rzyćdrzwiodswo​jejstro​ny?Tesąza​blo​ko​-
wa​ne.

Zpo​mo​cąstra​ża​kazło​memuda​łosięotwo​rzyćdrzwiodstro​nypa​sa​że​ra.Sum​-

merwsu​nę​łasiędośrod​ka.Sa​mo​cho​demnie​bez​piecz​nieza​huś​ta​ło.

–Nie!–krzyk​nę​łaprze​ra​żo​naFran​ces.–Po​mo​cy!
–Linajestmoc​na,anagó​rzetrzy​mająwiel​kisa​mo​chódstra​żac​ki.Je​ste​ściebez​-

piecz​ne,ko​cha​na–ła​god​nymto​nemtłu​ma​czyłZac.

Sum​mermu​sia​ławdu​chuprzy​znać,żeijejtesło​wabyłypo​trzeb​ne.Wło​ży​łasłu​-

chaw​kiste​to​sko​pudouszu,koń​ców​kęprzy​ło​ży​ładopier​siFran​ces.

–Głę​bo​kiod​dech,pro​szę…
Płu​ca ko​bie​ty funk​cjo​no​wa​ły pra​wie nor​mal​nie, jed​nak puls był przy​spie​szo​ny

i nie​rów​ny, co mo​gło su​ge​ro​wać kło​po​ty z ser​cem. Sum​mer opa​trzy​ła naj​gor​sze
ska​le​cze​nianacien​kiejjakper​ga​minskó​rzeFran​cesizpo​mo​cąZacaza​ło​ży​łajej
koł​nierzor​to​pe​dycz​ny.

–Wiem,żetojestnie​wy​god​ne,alemu​si​myza​bez​pie​czyćkarkiszy​ję–tłu​ma​czy​-

ła.–Te​razstra​ża​cybędąmo​glipa​niąstądwy​do​być,anagó​rzecze​kaka​ret​ka.Tam
le​karzdo​kład​niepa​niązba​da.

Fran​ces nie pusz​cza​ła dło​ni Zaca. Skar​ży​ła się na ból w klat​ce pier​sio​wej

iwręce.

–Mo​że​mydaćpaniśro​dekprze​ciw​bó​lo​wy–uznał.
–Nie,nie.Wy​trzy​mam.
Wspól​niezSum​meruzgod​ni​li,żete​razniepo​da​dząFran​ceskro​plów​ki,botobar​-

dzoutrud​ni​ło​byjejtrans​portnagórę,zde​cy​do​wa​lisięna​to​miastza​ło​żyćjejma​secz​-
kętle​no​wą.Po​temwy​ja​śni​li,wjakispo​sóbstra​ża​cywyj​mąjązsa​mo​cho​duzapo​-
mo​cąde​skiunie​ru​cha​mia​ją​cejiuło​żąnano​szach.

– Bę​dzie pani cał​ko​wi​cie bez​piecz​na – za​pew​ni​ła Sum​mer. – Jest pani w rę​kach

sil​nychmło​dychstra​ża​ków.

–Na​ro​bi​łamwszyst​kimtylekło​po​tu…
–Nieszko​dzi.Odtegoje​ste​śmy,żebypo​ma​gać.Gdy​bylu​dzieniemie​liwy​pad​ków

albo nie cho​ro​wa​li, by​li​by​śmy bez​ro​bot​ni – żar​tem od​po​wie​dział Zac. – Ko​cha​my
na​sząpra​cę,praw​da,Sum​mer?–za​py​tałzuśmie​chem.

Tymra​zemniemo​głanieod​wza​jem​nićuśmie​chu.Na​chy​li​łasięnadFran​cesirze​-

kła:

–Na​praw​dęko​cha​myto,coro​bi​my.Go​to​wa?
Znaj​więk​sząostroż​no​ściąwy​do​by​listar​sząpa​niązwra​ku.Fran​ces,na​wetje​śli

cier​pia​ła,zno​si​łatobezskar​gi.Po​temwko​szura​tow​ni​czymprze​trans​por​to​wa​liją
nagórę.

Wka​ret​ceZacprzy​stą​piłdoba​da​nia,awtymcza​siepie​lę​gniarzwy​peł​niałdo​ku​-

men​ty.

–Mapaniro​dzi​nę,krew​nych?
–Nie.Jużnie.
–Kogochcia​ła​bypaniza​wia​do​mić?
–Możesą​siad​kę?Za​opie​ku​jesięko​ta​mi,je​śliniewró​cęnanoc.Wła​śnie…Todla​-

te​gowy​bra​łamsiędomia​sta.Wsu​per​mar​ke​ciewWhi​tian​dzejestpro​mo​cjako​ciej
kar​my.

Tym​cza​semZacza​ło​żyłFran​ceswe​nflon,aSum​merpod​łą​czy​łakro​plów​kę.Zpo​-

dzi​wempa​trzy​ła,zjakąpew​no​ściąiwpra​wąZacbadapa​cjent​kę,po​temrobiEKG,
spraw​dzacie​śnie​niekrwiina​sy​ce​nietle​nem.Wpew​nejchwi​liFran​cesspoj​rzałna
niąpo​ro​zu​mie​waw​czo.Sum​merkiw​nę​łagło​wą.Za​bu​rze​nieryt​muser​caniesta​no​-
wi​łoza​gro​że​niaży​cia,alenapew​nobę​dziewy​ma​ga​łole​cze​nia.

–Mie​wapaniza​wro​tygło​wy?–za​py​tałZac.–Czyprzedsa​mymwy​pad​kiemnie

czu​łasiępanija​kośnie​wy​raź​nie?

–Ra​czejnie,aleniepa​mię​tam…
–Ja​kielekipaniprzyj​mu​je?
–Żad​nychzwy​jąt​kiemwap​na.Je​stemzdro​wajakkoń.Odwie​lulatniemu​szęod​-

wie​dzaćle​ka​rza.

–Wta​kimra​ziedo​brze,żewszpi​ta​luprzej​dziepaniba​da​niakon​tro​l​ne.
–Nielu​bięnie​po​trzeb​nieza​wra​caćgło​wyle​ka​rzom.
–Wiem.Mojabab​ciaIvyuwa​żado​kład​nietaksamo.
–Wja​kimjestwie​ku?
–Skoń​czy​ładzie​więć​dzie​siątdwalata.
Za​ję​ta szy​ko​wa​niem opa​trun​ku Sum​mer rzu​ci​ła mu lek​ko zdzi​wio​ne spoj​rze​nie.

Ni​g​dywży​ciunieopo​wia​da​ła​byni​ko​mu,ajużnapew​noniepa​cjent​ce,oswo​jejro​-
dzi​nie.Musigołą​czyćzbab​ciąja​kaśspe​cjal​nawięź,po​my​śla​ła.Imówioniejzwy​-
raź​nądumą.Alefa​cetzjegore​pu​ta​cjąiuczu​ciaro​dzin​ne?Nie​moż​li​we.

–Ico​dzien​niepły​wa–do​dałZac.–Boli,jaktudo​ty​kam?
–Och…tak,tak…
–Pro​szęspró​bo​waćpo​ru​szyćpal​ca​midło​ni.
–Boli.Cośso​biezła​ma​łam?
–Cał​kiemmoż​li​we.Te​raztyl​kounie​ru​cho​mi​myrękę,ajakdo​trze​mydoszpi​ta​la,

zro​biąprze​świe​tle​nie.Mo​że​mydaćpaniśro​dekprze​ciw​bó​lo​wy.Niemusipanibyć
takadziel​naicier​pieć.Cza​sa​mimiłopo​zwo​lić,abyinnisięnamiza​ję​li.

– Za​snę​ła, bie​dac​two. Mor​fi​na za​dzia​ła​ła. – Głos Zaca w słu​chaw​kach brzmiał

nie​na​tu​ral​niegło​śno.–Stansta​bil​ny.Mo​że​mypo​dzi​wiaćwi​do​ki.

Sum​mer jed​nak wi​do​ki nie ku​si​ły. Czu​ła się, jak gdy​by po​wie​trze z niej ule​cia​ło.

A gdy​by to ona ule​gła wy​pad​ko​wi na ta​kim od​lu​dziu? Kogo mo​gła​by za​wia​do​mić,
gdy​byza​bra​nojądood​le​głe​goszpi​ta​la?

Wpo​dob​nychchwi​lachbo​le​śnieod​czu​wa​łabrakpart​ne​ra,aod​kądprze​kro​czy​ła

trzy​dziest​kęiwszy​scyzna​jo​miwjejwie​kualbojużpo​za​kła​da​liro​dzi​ny,albomie​li
taki za​miar, swo​ją sa​mot​ność co​raz czę​ściej trak​to​wa​ła jak ży​cio​wą po​raż​kę. Nie
byłoprzyniejni​ko​go,ktomó​wił​byjejczu​łesłów​ka,ota​czałtro​ską,da​wałpo​czu​cie
bez​pie​czeń​stwa.Iniedla​te​go,żeniepró​bo​wa​łako​gośta​kie​gozna​leźć,aledla​te​go,
żezwiąz​kizmęż​czy​zna​mijejniewy​cho​dzi​ły.

Gdy​byjed​nakmia​łabyćab​so​lut​niezsobąszcze​ra,mu​sia​ła​byprzy​znać,żezbyt​-

niosięniesta​ra​ła,abyjera​to​wać.Tłu​ma​czy​łaso​bie,żejesz​czemaczas,żete​raz
ka​rie​raza​wo​do​wajestważ​niej​sza,aleprzy​czy​natkwi​łagłę​biej.Zmar​łapięt​na​ście
lattemumat​kaza​wszejejpo​wta​rza​ła,żemęż​czy​znomniena​le​żyufać.

Czyjakonaj​bliż​sze​gokrew​ne​gowska​za​ła​byojca?Ra​czejnie.Odpo​grze​bumamy

goniewi​dzia​ła,azresz​tąwciążkrewsięwniejgo​to​wa​łanamyśl,żemiałczel​ność
zja​wićsięnauro​czy​sto​ści.

Naj​praw​do​po​dob​niej zro​bi​ła​by to, co Fran​ces, po​pro​si​ła​by o za​wia​do​mie​nie są​-

sia​da,byza​jąłsięzwie​rza​kiem.

Nie,nie.Jejży​ciewca​leniejestażta​kiesmut​ne.Mawie​ludo​brychzna​jo​mych.

Przedewszyst​kimlu​dzi,zktó​ry​mipra​cu​je.Anaj​star​szasta​żemprzy​ja​ciół​ka,Kate,
zro​bi​ła​bywszyst​ko,abypo​móc.Szko​datyl​ko,żemiesz​kawHa​mil​ton,do​brągo​dzi​-
nęjaz​dysa​mo​cho​dem.Cho​ciażtowca​lenieuspra​wie​dli​wia,dla​cze​gotakdaw​nosię
niewi​dzia​łyanizsobąnieroz​ma​wia​ły.

Może te​raz wła​śnie jest oka​zja? Po​sta​no​wi​ła, że sko​rzy​sta, że Zac czu​wa nad

Fran​ces,iwy​ślejejese​me​sa.

„Cześć,jakleci?Wie​czo​rembę​dzieszwdomu?”.
Od​po​wiedźprzy​szłana​tych​miast:
„Koń​czępóź​no,aleo10jużbędę.Za​dzwoń,topo​ga​da​my”.
„Niezgad​niesz,ktotusięzno​wupo​ja​wił!”.

ROZDZIAŁDRUGI

–Zac?Kie​dywró​ci​łeś?!–za​wo​ła​łaMan​dy,pie​lę​gniar​kazod​dzia​łura​tun​ko​we​go,

któ​rawła​śnieprze​cho​dzi​łako​ry​ta​rzem,pcha​jącprzedsobąwó​zekopa​trun​ko​wy.

–Wze​szłymty​go​dniu.Atygdziesiępo​dzie​wa​łaś,żejesz​czesięniespo​tka​li​śmy?
–By​łamnaurlo​pie.Wy​pró​bo​wy​wa​łamnowebi​ki​ninapla​żywRa​ro​ton​dze.
–Nie​źle.
–Ow​szem.Na​stęp​nymra​zem,jakbędęmia​ładzieńwol​ny,wy​pró​bu​jęjenaTa​ka​-

pu​nie.Ró​żo​wewdrob​nefi​le​to​wekwiat​ki.

Man​dybyłauro​dzo​nąflir​cia​rą.Krą​ży​łyplot​ki,żecza​sa​minaflir​ciesięniekoń​czy,

lecz Sum​mer ich nie słu​cha​ła. Lu​bi​ła Man​dy, w pra​cy za​wsze chęt​ną do po​mo​cy
i du​szę to​wa​rzy​stwa pod​czas wszel​kich im​prez. Dzi​siaj jed​nak, wi​dząc uśmie​chy
ispoj​rze​nia,ja​kiewy​mie​ni​łazZa​kiem,po​czu​łain​stynk​tow​nąnie​chęćdoko​le​żan​ki.

Czyż​by dla​te​go, że kil​ka go​dzin spę​dzo​nych z Za​kiem za​chwia​ło jej prze​ko​na​-

niem,żetoostat​nidrańipo​twórwludz​kimcie​le?

Wła​śnieprze​ka​za​liFran​cespodopie​kęle​ka​rzyzod​dzia​łu.Star​szapanizełza​mi

woczachże​gna​łasięzZa​kiem,na​zy​wa​jącgoswo​imwy​ba​wi​cie​lem.

–Tenko​cha​nychło​pakoca​liłmiży​cie–mó​wi​ła.
–Jużtakijest–od​parłRob,le​karzkon​sul​tantprzej​mu​ją​cynadniąpie​czę.–Mamy

szczę​ście,żedonaswró​cił.Ityl​koodcza​sudocza​supo​zwa​la​mymuprze​le​ciećsię
śmi​głow​cem,bobar​dzotolubi.

Notak,po​my​śla​łaSum​mer,prze​cieżod​działra​tun​ko​wy,gdziejestkon​sul​tan​tem,

todlaZacagłów​nemiej​scepra​cy.Tu,jakwi​dać,jestce​nio​nyilu​bia​ny,możena​wet
bar​dziejodMan​dy.Czyniktniewieonimtego,coonawie?Małobra​ko​wa​ło,ateż
da​ła​bysięocza​ro​wać.JakMan​dy.JakKate.Ijakjejsio​stra,Shel​ley.Niewol​nojej
za​po​mnieć,żezruj​no​wałbie​dacz​ceży​cie.

–Sum​mer?–Man​dyzwró​ci​łasiędoniej.–Tyl​konamgonieukrad​nij​cie–za​żar​-

to​wa​ła.

–Niemaoba​wy.–Sum​mersta​ra​łasięmó​wićlek​kimto​nem.–Je​stempew​na,że

dy​żu​ryznamiszyb​komusięznu​dząibę​dzie​ciegomie​lityl​kodlasie​bie.

Man​dywes​tchnę​łate​atral​nie.
–Miłopo​ma​rzyć–mruk​nę​ła.
–Man​dy!Coztymwóz​kiem?–do​bie​głozpo​bli​skie​gobok​su.
–Jużidę!–Dziew​czy​narękąpo​sła​łaZa​co​wipo​ca​łu​nekiznik​nę​łazapa​ra​wa​nem.
Sum​merpo​czu​łanaso​biewzrokZaca,spo​koj​ny,bacz​ny,zu​peł​nieinnyniżchwi​lę

przed​tem,gdyroz​ma​wiałzMan​dy.Czyż​byod​gadł,żemó​wiąc,iżdy​żu​rymusięznu​-
dzą,nieżar​to​wa​ła?Żetobyłopo​boż​neży​cze​niewy​po​wie​dzia​nenagłos?

Czytoażta​kieważ​ne?Nie.
Todla​cze​goczu​jesięjakwred​naję​dza?
W po​go​to​wiu lot​ni​czym każ​da eki​pa musi two​rzyć zgra​ną pacz​kę. To pod​sta​wa

suk​ce​su.Zacpierw​szyrazznimile​ciałioka​załsięcen​nymna​byt​kiem.Wprostide​-

al​nym. Wy​obra​zi​ła so​bie, jak musi oce​niać jej dzi​siej​sze za​cho​wa​nie i prze​ra​zi​ła
się.Samasie​bieniepo​zna​wa​ła.Za​wszestar​łasiębyćmiładlano​wychko​le​gów.

Po​sta​no​wi​ła,żemusija​kośsięzre​ha​bi​li​to​wać.
–Chodź​my.Mon​typew​niesięza​sta​na​wia,gdzieprze​pa​dli​śmy–rze​kła,od​wra​ca​-

jącwzrok.

Zachwi​lęwy​star​tu​jąalbozpo​wro​temdobazy,albodoja​kie​gośno​we​gowe​zwa​-

nia.Mu​sząwspół​pra​co​wać.Tuniemamiej​scanaoso​bi​steuprze​dze​nia.Wmil​cze​-
niudo​je​cha​liwin​dąnalą​do​wi​skonada​chuszpi​ta​la.

–Świet​niesięspi​sa​łeś–rzu​ci​ła,nimwy​sie​dli.

Dzię​ku​jęzata​kiekom​ple​men​ty,po​my​ślałZac.
Pu​blicz​nieoświad​czy​ła,żesięucie​szy,je​ślionza​do​wo​lisiępra​cąwczte​rechścia​-

nach od​dzia​łu ra​tun​ko​we​go. Ile cza​su trze​ba, aby to do​tar​ło do wszyst​kich ko​le​-
gów?

Aztakąnie​cier​pli​wo​ściąwy​cze​ki​wałchwi​li,gdywkom​bi​ne​zo​niera​tow​ni​kapo​go​-

to​wialot​ni​cze​gozja​wisięwszpi​ta​luzpierw​szympa​cjen​tem,jakwszemiwo​becza​-
de​mon​stru​je,żeosią​gnąłupra​gnio​nycel.Tomiałbyćpo​czą​tekno​we​goeta​puwży​-
ciu. Z jed​nej stro​ny szpi​tal​ny od​dział ra​tun​ko​wy z naj​no​wo​cze​śniej​szą apa​ra​tu​rą,
zdru​giejwy​zwa​niepod​no​szą​cepo​ziomad​re​na​li​ny,wiel​kanie​wia​do​ma,eks​tre​mal​-
nietrud​newa​run​ki.Aprzytymza​miesz​ka​niewcie​ka​wymmie​ścienadoce​anem,ze
wspa​nia​ły​miwa​run​ka​midoupra​wia​niaspor​tówwod​nych.

Wi​zjaoka​za​łasięzbytpięk​na,abysięspraw​dzi​ła.Nabłę​kit​nymnie​biepo​ja​wi​ła

sięwiel​kabu​rzo​wachmu​ra,któ​ramo​głaza​kłó​cićwy​ma​rzo​nąsie​lan​kę.

Co za iro​nia, że ta chmu​ra ma na imię Sum​mer, jak naj​pięk​niej​sza pora roku –

lato.

Boże,czyniepo​wie​działcze​gośnagłos?Mi​kro​fonwbu​do​wa​nywkaskmógłwy​-

chwy​cićja​kiśdźwięk.Chcącra​to​waćsy​tu​ację,ode​zwałsię:

–Ład​neimię.Jesz​czeniespo​tka​łemdziew​czy​nyoimie​niuSum​mer.
– Moi ro​dzi​ce byli hi​pi​sa​mi. Zo​sta​łam po​czę​ta na pla​ży, po za​wo​dach sur​fin​go​-

wych.

Śmiech Mon​ty’ego uświa​do​mił mu, że roz​mo​wa to​czy się nie tyl​ko mię​dzy nimi

dwoj​giem.

–Niewie​dzia​łem–ode​zwałsiępi​lot.–Nicdziw​ne​go,żewtwo​ichży​łachpły​nie

wodamor​ska.

– Czy​li pa​miąt​ka z let​nich wa​ka​cji – za​żar​to​wał Zac. – Nie każ​dy wie, w ja​kich

oko​licz​no​ściachzo​stałpo​czę​ty.Janiewiem.

–Za​py​tajmamę.
–Mojamamazgi​nę​ławwy​pad​ku,kie​dymia​łemsie​demlat.Ojcaniezna​łem.Wy​-

cho​wa​łamniebab​ka.

–Och…–Sum​merrzu​ci​łamuprze​ra​żo​nespoj​rze​nie.Alepal​nę​łamgafę,po​my​śla​-

ła.–Prze​pra​szam.

–Niemazaco.Tobyłodaw​no.Maszro​dzeń​stwo?Możesio​stry,Wio​snę,Je​sień?
–Niemam–ucię​ła.
Zacwes​tchnąłwdu​chu.Po​pro​szęGra​ha​ma,abyprzy​dzie​liłmi​niedoin​nejeki​py,

zde​cy​do​wał.

Re​ali​za​cjategopo​sta​no​wie​niamu​sia​łajed​nakpo​cze​kać,gdyżwsłu​chaw​kachroz​-

ległsięgłosdys​po​zy​to​razbazy.

– Za​gi​nę​ło dziec​ko, sze​ścio​let​ni chło​piec. Czer​wo​na ko​szul​ka, nie​bie​skie szor​ty,

bosy.Mógłzo​staćznie​sio​nyprzezfalenapla​żyStLe​onard.Strażprzy​brzeż​nawy​-
sła​łałódźra​tun​ko​wą,he​li​kop​terpo​li​cyj​nyjestwdro​dze,alewyznaj​du​je​ciesięnaj​-
bli​żejmiej​scazda​rze​nia.

Sze​ścio​let​nichłop​czyk.Ja​kiemaszan​se?Jakbar​dzomusibyćprze​ra​żo​ny?
Jestpra​wiewtymsa​mymwie​kucoZac,kie​dystra​ciłmamę.Sum​mermo​głatyl​ko

siędo​my​ślać,jakbar​dzobyłwte​dyprze​ra​żo​ny.

Miałtesamemięk​kieciem​nekrę​co​newło​sycote​raz?Tesamewiel​kiebrą​zo​we

oczy?

Współ​czu​cieści​snę​łojejser​ce.Niechcia​łali​to​waćsięnadZa​ckiem.Niechcia​ła

ulecjegocza​ro​wi.

Możetodziec​koumiepły​wać?Onaumia​łajużjakoczte​ro​lat​ka.Mon​tymiałra​cję,

wjejży​łachpły​niekrewzmie​sza​nazwodąmor​ską.Dzie​ciń​stwotobyłosłoń​ce,pla​-
żaisur​fo​wa​nie.Szczę​śli​wedni.

Krą​ży​li nad ska​ła​mi ota​cza​ją​cy​mi jed​ną z wie​lu plaż na pół​noc od Auc​kland.

Wdolewi​dzia​łagru​pęlu​dziztwa​rza​mizwró​co​ny​mikumo​rzu.Inniwspi​na​lisięna
ska​ły,prze​szu​ki​wa​limałeba​se​nywod​ne,doktó​rychchło​piecmógłwpaść,gdyroz​-
po​czął się przy​pływ. Przy ko​lej​nym okrą​że​niu śmi​głow​ca w od​da​li do​strze​gła łódź
stra​żyprzy​brzeż​nejibia​łąsmu​gęspie​nio​nejwody,jakązo​sta​wia​łazasobą.

Zer​k​nę​ła na Zaca. Zmarszcz​ka na czo​le świad​czy​ła o mak​sy​mal​nym sku​pie​niu.

Co​raz trud​niej było jej wie​rzyć, że to czło​wiek, o któ​rym sły​sza​ła ta​kie strasz​ne
rze​czy.

Mon​tyutrzy​my​wałhe​li​kop​ternanie​wiel​kiejwy​so​ko​ściipo​wo​liwy​ko​ny​wałko​lej​-

neokrą​że​nia.

–Cotobyło?
–Gdzie?
–Wy​da​jemisię,żewi​dzia​łemczer​wo​nąplam​kę.
–Gdzie?!
Sum​mer wy​tę​ży​ła wzrok. Mo​dli​ła się w du​chu, aby czer​wo​na plam​ka zno​wu się

po​ka​za​ła.Obokło​dzistra​żyprzy​brzeż​nejzo​ba​czy​łate​razjolęiko​goświo​słu​ją​ce​go
nade​scesur​fin​go​wej.

– Nie w wo​dzie. Na ska​le. Mon​ty, zbliż się tam. – Mon​ty zro​bił jesz​cze jed​no

okrą​że​nie, ale Sum​mer ni​cze​go nie wy​pa​trzy​ła. – Przy​się​gam, że coś wi​dzia​łem.
Mniejwię​cejwpo​ło​wiewy​so​ko​ści,tam,gdziepo​chy​łoro​śniedrze​wopo​hu​tu​ka​wa.

Śmi​gło​wiecza​wisłwpo​wie​trzu, po​temMon​tyzbli​żyłma​szy​nę doska​łyiopu​ścił

ni​żej.

–Tam!–Pod​nie​co​nygłosZacawi​bro​wałwsłu​chaw​kach.–Nadru​giej.Zapniem

jestwy​stęp,ananimczer​wo​napla​ma…

Na​tych​miastprze​ka​za​liin​for​ma​cjęra​tow​ni​komnazie​mi.Wózstra​żac​kiwje​chał

na szczyt, usta​wił się ty​łem do prze​pa​ści. Ra​tow​nik na li​nie opu​ścił się na dół.
Wpew​nejchwi​liznik​nąłzapniemdrze​waina​wi​sem.Sum​merwstrzy​ma​łaod​dech.
Pochwi​limęż​czy​znazno​wusiępo​ka​zał.Wra​mio​nachtrzy​małdziec​ko.

Sum​mer i Zac wy​mie​ni​li spoj​rze​nia. W oczach Zaca Sum​mer do​strze​gła od​bi​cie

wła​snejra​do​ściiulgi.

Nie,tonie​moż​li​we,po​my​śla​ła.Tozłu​dze​nie.Prze​cieżto,coonimwie,świad​czy,

żeonniejestzdol​nydożad​nychludz​kichuczuć…

Ko​mu​ni​katra​dio​wyogło​siłko​niecak​cji.Mon​tywzniósłśmi​gło​wieciskie​ro​wałsię

wstro​nębazy.

–Alemie​li​śmyszczę​ście.–Wjegogło​siebrzmia​łanie​skry​wa​nara​dośćisa​tys​fak​-

cja.

Spo​koj​nepóź​nelet​niepo​po​łu​dnienapla​żyTa​ka​pu​na,wod​da​liozło​co​nasłoń​cem

syl​wet​ka wul​ka​nicz​nej wy​spy Ran​gi​to​to wy​ła​nia​ją​cej się z błę​kit​ne​go oce​anu. Czy
moż​napra​gnąćwię​cej?

Po prze​pły​nię​ciu spo​re​go dy​stan​su czuł się od​świe​żo​ny, jak​by otrzy​mał za​strzyk

ener​gii.Po​wie​trzebyłojesz​czenatylecie​płe,żemógłusiąśćnapia​skuicie​szyćsię
prze​by​wa​niemwśródlu​dzipo​dob​niejakonszu​ka​ją​cychture​lak​su.Spa​ce​ru​ją​cych
zpsa​mi,pły​wa​ją​cychma​ły​miło​dzia​mialbonade​skach.Da​lej,natra​wie,gru​pachło​-
pa​kówko​pa​łapił​kę,kil​karo​dzinurzą​dzi​łoso​biepik​nik.

WLon​dy​nietę​sk​niłwła​śniezata​ki​miswoj​ski​miwi​do​ka​mi.Tapla​żaodnie​pa​mięt​-

nychcza​sówbyładlanie​gopla​cemza​baw.Ko​chałjąokaż​dejpo​rzeroku,wpo​go​dę
i nie​po​go​dę, pod​czas przy​pły​wu i od​pły​wu. Gdy wiał sil​ny wiatr, po​ja​wia​li się ki​te​-
sur​fe​rzy,gdyoce​anbyłspo​koj​ny,po​pu​lar​nymspor​tembyłpad​dle​bo​ar​ding–wio​sło​-
wa​nienasto​ją​conade​skachsur​fin​go​wych.

Wła​ści​wie dla​cze​go ni​g​dy tego nie spró​bo​wał? Bo to zbyt bez​piecz​ne, za mało

eks​cy​tu​ją​ce?

To praw​da, jest bez​piecz​ne. Nie​któ​rzy na​wet za​bie​ra​ją z sobą psy. Jak tam​ta

bab​ka. Duży pies. Czar​ny, ku​dła​ty. Drob​na ko​bie​ta w bi​ki​ni. Zgrab​na, atrak​cyj​na.
Nietyl​koonzwró​ciłuwa​gęnatęparę.Nie​któ​rzyuśmie​cha​lisięnaichwi​dokina​-
wetro​bi​lizdję​cia.

Zac skoń​czył się wy​cie​rać i wła​ści​wie mógł wra​cać do domu, ale było tak przy​-

jem​nie,żepo​sta​no​wiłzo​staćtro​chędłu​żej.Ko​bie​tanade​scezbli​ża​łasiędobrze​gu.
Cie​kaw był, jak pies się za​cho​wa, gdy będą po​ko​ny​wać przy​brzeż​ne fale. Szyb​ko
otrzy​małod​po​wiedź.Gdytyl​kode​skawznio​słasięnagrzbietpierw​szejfali,piesze​-
sko​czył i za​czął pły​nąć rów​no​le​gle do wła​ści​ciel​ki, któ​ra cały czas wio​sło​wa​ła na
sto​ją​co.

Po chwi​li de​ska zna​la​zła się na pły​ciź​nie. Ko​bie​ta ze​sko​czy​ła i wcią​gnę​ła ją pia​-

sek.Sum​mer!

Cota​kie​gopo​wie​działMon​ty?Żewjejży​łachpły​niewodamor​ska?
Ktobypo​my​ślał,żepodkom​bi​ne​zo​nemra​tow​ni​kapo​go​to​wialot​ni​cze​gokry​jesię

ta​kieide​al​necia​ło?Zacin​stynk​tow​niewcią​gnąłbrzuchiru​szyłnaspo​tka​nieSum​-
mer.Niemógłudać,żejejniezo​ba​czył.Apozatymmożetodo​braoka​zjadoprze​-
ła​ma​nialo​dów.Odpierw​szejchwi​liczuł,żeSum​mertrak​tu​jegozeźlema​sko​wa​ną
nie​chę​cią, a na​wet wro​go​ścią. Był je​den mo​ment tuż po od​na​le​zie​niu za​gi​nio​ne​go
sze​ścio​lat​ka, kie​dy mu się wy​da​wa​ło, że zmie​ni​ła swo​je na​sta​wie​nie, kie​dy w jej
oczachzo​ba​czyłulgęira​dość,leczszyb​komi​nął.

Podko​nieczmia​ny,gdypod​pi​sy​wałli​stę,byłatakza​ję​tauzu​peł​nia​niemdo​ku​men​-

ta​cji,żeniezwró​ci​łauwa​gi,jakwy​cho​dził.

–Możepo​móc?–za​py​tałzprzy​ja​znymuśmie​chem.
Zac?Ostat​niaoso​ba,jakąspo​dzie​wa​łasięspo​tkaćnapla​ży.Możena​wetostat​nia

oso​ba,jakąchcia​łaspo​tkać.

Oka​zu​je się, że musi z nim dzie​lić ko​lej​ny ka​wa​łek swo​je​go pry​wat​ne​go te​ry​to​-

rium.Naj​pierwbazapo​go​to​wia,po​temod​działra​tun​ko​wy,te​razpla​ża…Jesz​czenie
dom,alemiej​scebar​dzoważ​newjejży​ciu,gdziespę​dzakaż​dąwol​nąchwi​lę.

Nado​da​tekonjest…pra​wienagi.Copraw​daką​pie​lów​kisąjaknaj​bar​dziejod​po​-

wied​nimstro​jemnapla​żę,alewo​la​ła​byniewi​dziećtylejegoopa​lo​nejskó​ryna​raz.
Mu​siałsięką​pać,bonator​sie,mię​dzywło​ska​mi,błysz​cząkro​pel​kiwody.

–Pły​wa​łem.–Jegominaświad​czy​ła,żejesttaksamoza​sko​czo​nynie​spo​dzie​wa​-

nymspo​tka​niem,jakona.

–Eee…Na​praw​dę?
–Po​ży​czył​bymciręcz​nik,alejesttro​chęwil​got​ny.
–Dzię​ku​ję.Wio​sło​wa​łamnasto​ją​co.Nieza​mo​czy​łamsię.
Sły​szącgłospani,czar​nypieswy​sko​czyłzwody,pod​biegłisięotrzą​snął.
–Flint!Prze​pra​szam.Mamwtor​biesu​chyręcz​nik–su​mi​to​wa​łasięSum​mer.
–Nieprzej​mujsię.–Zac,roz​ba​wio​ny,wy​cią​gnąłdopsarękę.–Cześć,Flint.
Piesostroż​nieob​wą​chałmudłoń,po​ma​chałogo​nem,apo​temusiadłtużprzyno​-

gach Sum​mer i za​darł gło​wę. Zac wy​obra​ził so​bie ich roz​mo​wę w ko​mik​so​wych
dym​kach.

„Zna​jo​my?Od​po​wia​dacijegoto​wa​rzy​stwo?”.
„Tak.Wszyst​kowpo​rząd​ku.Nicminiegro​zi”.
Ser​decz​ny śmiech za​miast iry​ta​cji, chęć za​przy​jaź​nie​nia się z psem… In​stynkt

pod​po​wia​dałSum​mer,żeniemasięcze​gooba​wiaćzestro​nyZaca.

–Ijak?Po​mócciztąde​ską?Wy​glą​danacięż​ką.
– Dzię​ku​ję. Jay ją za​bie​rze. Wi​dzę, że w tej chwi​li jest za​ję​ty, ale póź​niej przyj​-

dzie.Po​pil​nu​jęjej.–Usia​dłanajed​nymkoń​cu.

–Jay?
–Wła​ści​cielwy​po​ży​czal​ni.Kie​dypierw​szyrazprzy​szłamnatępla​żę,wy​na​ję​łam

od nie​go de​skę i na​tych​miast za​ko​cha​łam się w tym spo​rcie. Zo​sta​łam jego sta​łą
klient​ką.

–Flintteżsięza​ko​chał?–za​py​tał,pod​szedłbli​żejiniecze​ka​jącnaza​pro​sze​nie,

usiadłnadru​gimkoń​cude​ski.

– Nie. On mi to​wa​rzy​szy z czy​stej mi​ło​ści do mnie. – Na wspo​mnie​nie tam​tej

pierw​szejpró​byzde​skąSum​mersięuśmiech​nę​ła.–Pro​si​łamJaya,abysięnimza​-
opie​ko​wał,kie​dybędępły​wa​ła,aleFlintmusięwy​rwałipo​pły​nąłzamną.Byłjesz​-
czeszcze​nia​kiem.Naszczę​ściezdo​ła​łamgowy​ło​wić,za​nimopadłzsił.Nade​sce
na​tych​miastusnąłiodtam​tejporytojestjegoulu​bio​nemiej​sce.Wła​śnietam,gdzie
te​razsie​dzisz.Todla​te​gopa​trzynacie​bieztakąpre​ten​sją.

–Och,prze​pra​szam.–Zacprzy​su​nąłsiędoSum​mer,apiesna​tych​miastwsko​czył

nade​skęizwi​nąłsięwkłę​bekzno​semopar​tymnatyl​nychła​pach.

Zac znaj​do​wał się te​raz tak bli​sko Sum​mer, że czu​ła cie​pło jego skó​ry. Krót​kie

spoden​kiod​sła​nia​łygołenogi,wi​dzia​ławnę​trzejegoud,de​li​kat​ne,ak​sa​mit​niemięk​-

kie…

Od​chrząk​nę​łaiod​wró​ci​ławzrok.
–Dla​cze​gozewszyst​kichplażwAuc​klandwy​bra​łeśTa​ka​pu​nę?–za​py​ta​ła.
–Bomamjątużzapro​giem.Dommo​jejbab​kistoitam.–Wska​załrządele​ganc​-

kichsta​rychwil​lizogro​da​miprzy​le​ga​ją​cy​midopla​ży.Wil​li,zktó​rychkaż​dawar​ta
byłami​lio​ny.–Toten,zszo​pąnało​dzieiko​twi​cąnafurt​ce.

Sum​merbyłapodwra​że​niem.
–Miesz​kasztam?
– Wiem, co my​ślisz. – Od​gar​nął mo​kre wło​sy z czo​ła. – Trzy​dzie​sto​sze​ścio​la​tek

miesz​ka​ją​cyzbab​cią.Dommadwapo​zio​my.Bab​ciazaj​mu​jegórę,jawy​naj​mu​jęod
niejdół.Układjestdlaobustronko​rzyst​nyisięspraw​dza.Onaoczy​wi​ścieza​prze​-
czy,alewiem,żejestza​do​wo​lo​na,żepopo​wro​ciezno​wuzniąza​miesz​ka​łem.Jateż
czu​jęsięztymle​piej.Mar​twi​łemsię,jakdajeso​bieradę.Jestodro​bi​nęzasta​ra,
abymiesz​kaćzu​peł​niesama.

–Odro​bi​nę?Mó​wi​łeś,żejestpodzie​więć​dzie​siąt​ce.
–Skoń​czy​ładzie​więć​dzie​siątdwa lata,cho​ciażnieda​ła​byś jejażtyle. Twier​dzi,

że te​raz dzie​więć​dzie​siąt​ka to nowa sie​dem​dzie​siąt​ka. – Obej​rzał się na dom. –
Ucie​szy​ła​bysię,gdy​bymo​głaciępo​znać.Niechceszwstą​pićnadrin​kaalbocośin​-
ne​go?

Sum​merod​wró​ci​łasięina​gleichtwa​rzezna​la​złysiętużoboksie​bie.Woczach

Zacado​strze​głaza​pra​sza​ją​cybłysk.Cokry​jesięzatym„cośin​ne​go”?

Obo​jęt​nieco,mia​łanatoocho​tę.Ogar​nę​łojąpod​nie​ce​nie,sil​ne,nie​spo​dzie​wa​ne,

wy​wo​łu​ją​ceskurczwżo​łąd​ku.Czu​łaroz​kosz​nemro​wie​niewdolebrzu​chapro​mie​-
niu​ją​cenacałecia​ło.Uświa​do​mi​łaso​bie,żetouczu​cieto​wa​rzy​szyjejodrana,od
pierw​szejchwi​li,kie​dygozo​ba​czy​ła.

Zacjestnie​zwy​kły.Nietyl​koobłęd​nieprzy​stoj​ny,cza​ru​ją​cywobej​ściu,aleświet​-

nyfa​cho​wiecpe​łenen​tu​zja​zmudotego,corobi.Maza​bój​czyuśmiech,ko​chaswo​ją
bab​cię…

Za​sty​gła. Nie wie​dzia​ła, co od​po​wie​dzieć. Sie​dzia​ła wpa​trzo​na w hip​no​ty​zu​ją​ce

oczyZaca,czu​jącnatwa​rzyjegood​dech,my​ślącojegomięk​kichwar​gach.

Na​gleFlintwstałize​sko​czyłnapia​sek.De​skaza​ko​ły​sa​łasię.Możewła​śniedla​-

te​goZacprze​chy​liłsięwstro​nęSum​mer,takżezna​lazłsięjesz​czebli​żej.Aletonie
jestwy​tłu​ma​cze​nie.Na​praw​dęniepo​win​nosięca​ło​waćni​ko​godo​pie​rocopo​zna​ne​-
go.No​we​goko​le​gi,zktó​rymbę​dziesiępra​co​wa​łopraw​do​po​dob​niekaż​de​godnia.

Niemo​głaza​prze​czyć,żecałydzieńmia​łanatoocho​tę.Niemo​głaza​prze​czyć,

żeZacjąpo​cią​ga.Możetoza​raź​li​we?Noiktó​reznichzro​bi​łopierw​szyruch?Czy
toistot​ne?Naj​waż​niej​sze,żenajed​nomgnie​nie,za​nimod​sko​czy​liodsie​biejakra​-
że​niiskrą,war​giZacazłą​czy​łysięzjejwar​ga​mi.

Otrzeź​wi​łoichgło​śneszcze​ka​nieFlin​ta.Jed​no​cze​śnieSum​merusły​sza​łachrzęst

pia​skupodsto​pa​miJayaiskrzekżabydo​cho​dzą​cyztor​bypla​żo​wej–sy​gnałna​dej​-
ściaese​me​sa.

Naj​chęt​niejzi​gno​ro​wa​ła​byrze​czy​wi​stośćata​ku​ją​cąjązewszyst​kichstronwtak

bru​tal​ny spo​sób. Pra​gnę​ła po​dzi​wiać za​chód słoń​ca. Pra​gnę​ła ca​ło​wać się z Za​-
ckiem.

Tymra​zemna​praw​dęsięca​ło​wać.

–Więcjakbę​dzie?–za​py​tałZac.–Wpad​niesznadrin​ka?
Za​nimod​po​wie​dzia​ła,wy​cią​gnę​łaztor​byko​mór​kęispoj​rza​łanawy​świe​tlacz.
„Pró​bu​ję zgad​nąć”, pi​sa​ła Kate. „Chy​ba nie Zac M.? Je​śli to on, trzy​maj się od

nie​gozda​le​ka”.

Sum​mer zmo​bi​li​zo​wa​ła całą siłę woli, aby za​cho​wać zim​ną krew. Wspo​mnie​nia

wró​ci​łyzezdwo​jo​nąsiłą.Noc,kie​dywio​złaKatedoAuc​kland,dosio​stry,któ​ratra​-
fi​ładoszpi​ta​lapopró​biesa​mo​bój​czej.Hi​ste​rycz​naopo​wieśćShel​leyomęż​czyź​nie,
ojcujejdziec​ka,któ​rynawia​do​mośćocią​żyze​pchnąłjązescho​dów.

Boże,my​śla​ła,ajachcia​łamsięznimca​ło​wać!
–Po​mo​gęciza​mknąć–ode​zwa​łasiędoJaya.–Doju​tra,Zac–rzu​ci​łaiode​szła,

na​wetsięnieoglą​da​jąc.

ROZDZIAŁTRZECI

Sambyłso​biewi​nien.
Mi​nę​łopo​naddwa​dzie​ściago​dzinodspo​tka​niazSum​merPe​ar​sonnapla​ży,aon

wciążdzi​wiłsięwła​snejgłu​po​cie.Cogona​pa​dło,byjąpo​ca​ło​wać?

Wy​da​wa​łomusię,żesko​roSum​mertro​chęprzy​chyl​niejznimroz​ma​wia,tomoże

towy​ko​rzy​stać?

Kre​tyn.Dałjejtyl​kopo​wód,abymia​łajesz​czemniej​sząocho​tęznimpra​co​wać.
Pa​cjent,któ​re​muwła​śniero​biłza​strzykześrod​kiemznie​czu​la​ją​cym,ażpod​sko​-

czyłzbólu.

–Prze​pra​szam.Mu​szęzro​bićtenza​strzyk.Ranajestgłę​bo​ka…
–Niemusimipantegomó​wić,dok​to​rze.Niedość,żechap​nąłmnietencho​ler​ny

pies, to jesz​cze, ucie​ka​jąc, roz​ha​ra​ta​łem so​bie nogę o drut kol​cza​sty. Krwa​wi​łem
jakza​rzy​na​nepro​się.

–Wy​obra​żamso​bie.–Zacwy​cią​gnąłrękędoMan​dypona​stęp​nąstrzy​kaw​kęze

środ​kiemznie​czu​la​ją​cym.–Pra​wiego​to​we.Zachwi​lębędęmógłza​ło​żyćszwy.

– Nic pan nie po​czu​je. – Man​dy sta​ra​ła się uspo​ko​ić męż​czy​znę. – Tra​fił pan na

naj​lep​sze​gole​ka​rzanaod​dzia​le.

–Ina​resz​cienafa​ce​ta.Wie​cie,żewka​ret​cebyłysamebaby?
–Niesły​szałpan,żete​razko​bie​tywszyst​kopo​tra​fią?Praw​da,Zac?–Man​dybyła

wy​raź​nieroz​ba​wio​na.

–Praw​da–po​twier​dziłZac.–Szczę​ściarzzpana.Man​dy,pro​szę,po​dajminer​kę.

Za​nimze​szy​jęranę,chcęjąprze​myć.–Do​tknąłnogipa​cjen​ta.–Czu​jepancoś?

–Nie.
–Wpo​rząd​ku.Gdy​bypanabo​la​ło,pro​szęodrazure​ago​wać.
–Nieomiesz​kam.
Zac przy​stą​pił do dzie​ła. Męż​czy​zna za​ło​żył ręce za gło​wę i uśmiech​nął się do

Man​dy.

–Cotobyłzapies?–za​py​ta​ła,chcącod​wró​cićjegouwa​gęodigływrę​kachZaca.
– Nie mam po​ję​cia. Wiel​kie czar​ne by​dle. Są​dząc po zę​bach, mu​siał mieć coś

zrot​twe​ile​ra.

Zacsta​rałsięgoniesłu​chać.Iniemy​ślećodu​żychczar​nychpsach,cho​ciażnie

bar​dzo mu się to uda​wa​ło. Za​kła​da​nie szwów jest za​bie​giem mało skom​pli​ko​wa​-
nym,wy​ko​ny​wa​nymnie​malau​to​ma​tycz​nie,więcjegomy​ślicoruszwra​ca​łydospo​-
tka​niazSum​mer.

Tobyłyna​praw​dęmiłechwi​le.Do​wie​działsięcze​gośoniej,zo​ba​czył,jakaści​sła

więźłą​czyjąiczwo​ro​noż​ne​goto​wa​rzy​sza.Miałwra​że​nie,żewichsto​sun​kachna​-
stą​piłprze​łom.Ina​glewszyst​kosięod​wró​ci​łoostoosiem​dzie​siątstop​ni.Wjed​nej
chwi​lisięca​ło​wa​li,wna​stęp​nejSum​merode​szła,le​d​wosięobej​rzaw​szy.

Nie,niemazwy​cza​juca​ło​waćsięzdziew​czy​na​mityl​kodla​te​go,żektó​raśmusię

spodo​ba.Ni​g​dynierobini​cze​gonasiłę.Ni​g​dy.Idla​te​goza​cho​wa​nieSum​mertak

bar​dzogodo​tknę​ło.Czułsięwy​strych​nię​tynadud​ka.Zma​ni​pu​lo​wa​nywja​kiśzu​peł​-
nienie​zro​zu​mia​łydlanie​gospo​sób.Po​trak​to​wa​nyab​so​lut​nienie​spra​wie​dli​wie.

No, zro​bio​ne. Zac moc​no za​wią​zał koń​ce nici chi​rur​gicz​nej, po​tem ciach​nął no​-

życz​ka​mi.

Tak, jest wście​kły. Musi się opa​no​wać, za​nim wzbu​rze​nie od​bi​je się na pa​cjen​-

tach.Naszczę​ściedziśpra​cu​jenara​tun​ko​wym.Do​pie​roju​tromady​żurwpo​go​to​-
wiu.Za​dzwo​niipo​pro​sioprzy​dzie​le​niedoin​ne​goze​spo​łu,po​sta​no​wił.

Sum​merucie​szy​łasię,kie​dydo​sta​liwe​zwa​nie.
–Ka​ram​bolnapół​no​cy.Dwasa​mo​cho​dyzde​rzy​łysięczo​ło​wo.–Dzi​siajjejpart​ne​-

rembyłDan.–Go​to​wa?

–Jaknaj​bar​dziej.
Wy​pa​dektodlaofiarnie​szczę​ście,leczdlaniejna​resz​ciecośdoro​bo​ty.Bez​czyn​-

nośćjądo​bi​ja​ła,po​tę​go​wa​łafru​stra​cjęwzbie​ra​ją​cąwniejodwie​lugo​dzinigro​żą​cą
wy​bu​chem.Wszyst​kiespraw​dzo​nespo​so​byroz​ła​do​wa​niana​pię​ciaza​wio​dły.Pró​bo​-
wa​ła czy​tać bie​żą​cą li​te​ra​tu​rę me​dycz​ną, po​pra​co​wać nad swo​im pro​jek​tem ba​-
daw​czym,leczniemo​głausie​dziećwmiej​scu.Cho​dzi​łazkątawkąt,tucośspraw​-
dzi​ła,tamcośpo​prze​sta​wia​ła,uprząt​nę​ła.

Obłęd.Zu​peł​niejakwczo​rajpopo​wro​ciedodomu.Niebyławsta​niezro​bićko​la​-

cji,zresz​tąniemia​łaape​ty​tu,bowciążnanowoana​li​zo​wa​łain​cy​dentnapla​ży.

Iusi​ło​wa​łasamąsie​bieprze​ko​nać,żepo​ca​łu​nekbyłini​cja​ty​wąZaca.Iżedo​tyk

jegowargwca​le,aletowca​le,niebyłażta​kimwstrzą​sem,ja​kimprze​cieżbył!

Roz​mo​wazKateni​cze​goniewy​ja​śni​ła.Conaj​wy​żejwy​wo​ła​łajesz​czewięk​szyza​-

mętwjejgło​wie,trwa​ją​cydodziś.

Oczy​wi​ście, że jest cza​ru​ją​cy. Jak ci się wy​da​je, dla​cze​go Shel​ley za​ko​cha​ła się

wnimnaza​bój?

CzyZactotyl​koplay​boy,któ​ryuży​wacza​ru,abyzwa​bićdołóż​kaco​raztonowe

dziew​czy​ny?

Nie.Toczło​wiek,któ​rytrosz​czysięolu​dzi.Iostar​sząko​bie​tę,ioma​łe​gochłop​-

ca.

Odzie​ci.Pew​nierów​nieżonie​mow​lę​ta.Sko​rotrosz​czysięocu​dzedzie​ci,tora​-

czej nie po​rzu​cił​by wła​sne​go, praw​da? To do nie​go nie​po​dob​ne, my​śla​ła Sum​mer.
Możejacze​gośniepa​mię​tam,wkoń​cutro​chęcza​sumi​nę​ło.

Tak,oczy​wi​ście,wie​dział,żeShel​leyjestwcią​ży.Todla​te​gousi​ło​wałze​pchnąćją

zescho​dów.

Wta​kimra​ziedla​cze​goShel​leyniezgło​si​łategonapo​li​cjęiniewy​stą​pi​łaoali​-

men​ty?

Byłazbytprze​ra​żo​na.Per​spek​ty​wakon​fron​ta​cjiznimjąpa​ra​li​żo​wa​ła.Zde​cy​do​-

wa​łasięnaabor​cję,pa​mię​tasz?Osta​tecz​niejed​nakzmie​ni​łazda​nie.

Wtymcza​sieZacznaj​do​wałsięjużnadru​giejpół​ku​li,Shel​leyna​to​miastniewy​-

cho​dzi​łaodle​ka​rzy.Byłateżre​gu​lar​nąpa​cjent​kąod​dzia​łura​tun​ko​we​go,naktó​rym
pra​co​wa​łaKate.Ate​raztojejsy​nekbyłalbocią​glecho​ry,alboule​gałja​kie​muśwy​-
pad​ko​wi. Cała ro​dzi​na zaj​mo​wa​ła się Shel​ley i Fe​li​xem i cza​sa​mi mia​ła już tego
dość.

–Po​wieszotymShel​ley?–Sum​merza​py​ta​ławkoń​cu.

Samaniewiem.Możenaj​pierwpo​ra​dzęsięjejpsy​chia​try?Nowelekina​resz​cie

dzia​ła​ją, więc taka wia​do​mość mo​gła​by za​kłó​cić pro​ces le​cze​nia. To był​by kij
wszpry​chy.

Iwszyst​kie​muwin​nabybyłaSum​mer.Toonatrzy​ma​ła​bykijwręce.Ki​jemdo​sta​-

ła​byKateipew​nieZac.Cobybyło,gdy​byShel​leysiędo​wie​dzia​ła?Gdy​bywy​stą​pi​ła
dosąduousta​le​nieoj​co​stwaiali​men​ty?Albojesz​czego​rzej,gdy​byoskar​ży​łaZaca
oprze​mocfi​zycz​ną?Tobymuzruj​no​wa​łoka​rie​rę,aontakko​chaswo​jąpra​cę…

Dla​cze​go nie trzy​ma​ła ję​zy​ka za zę​ba​mi? Sum​mer to so​bie wy​rzu​ca​ła. Ostat​nio

rzad​kosięwi​dy​wa​łazKate,aShel​leyniewi​dzia​łaodtam​tejpa​mięt​nejnocy,kie​dy
tra​fi​ładoszpi​ta​la.Zdru​giejstro​ny,je​ślitowszyst​kopraw​da,toZacpo​wi​nienpo​-
nieśćkon​se​kwen​cje.

Wła​śnie.Je​śli.Itutkwised​nopro​ble​mu.
In​tu​icjajejpod​po​wia​da​ła,żewąt​pli​wo​ściwca​leniesąnie​uza​sad​nio​ne.
Dzię​kiBogunachwi​lęmożeotymwszyst​kimza​po​mnieć.
Wyj​rza​łaprzezoknośmi​głow​ca.Zo​ba​czy​łasznursa​mo​cho​dówsto​ją​cychwgi​gan​-

tycz​nymkor​kuorazka​ret​kipo​go​to​wia,ra​dio​wo​zypo​li​cyj​ne,wózstra​żypo​żar​nej.

Po wy​lą​do​wa​niu ra​tow​nik zdał jej spra​woz​da​nie: jed​na ofia​ra śmier​tel​na, dwo​je

ran​nych,któ​rychjesz​czeniewy​do​by​tozwra​kówsa​mo​cho​dów.Męż​czy​znado​znał
ura​zukrę​go​słu​pa,ko​bie​tamatrud​no​ścizod​dy​cha​niem.

– Kie​row​ca z po​cząt​ku re​ago​wał na głos – mó​wił ra​tow​nik – ale te​raz nie ma

znimkon​tak​tu.Po​da​li​śmymukro​plów​kęitlen.

–Ako​bie​ta?
–Nieskar​żysięnaból,aleniemożepo​ru​szaćno​ga​mi,cho​ciażniesąunie​ru​cho​-

mio​ne. Za​ło​ży​li​śmy jej koł​nierz or​to​pe​dycz​ny, ktoś przy​trzy​mu​je jej gło​wę. W tej
chwi​listra​ża​cyusi​łu​jąod​ciąćdach.

Sum​mer na​tych​miast przy​stą​pi​ła do ba​da​nia kie​row​cy. Wie​dzia​ła, że gdy go ru​-

szą,jegostansiępo​gor​szy.Tym​cza​semDanprzypo​mo​cypo​zo​sta​łychra​tow​ni​ków
wy​do​by​liko​bie​tęinano​szachprze​nie​ślidoka​ret​ki,któ​raod​wio​złajądoszpi​ta​la.

Kie​dy już moż​na było przy​go​to​wać męż​czy​znę do trans​por​tu śmi​głow​cem, Sum​-

merpo​now​niegozba​da​ła.

–Dan!–za​wo​ła​ła.–Przyj​rzyjsię,jakonod​dy​cha.Wi​dzisz?Tawiot​kaklat​kapier​-

sio​wa, se​ryj​ne zła​ma​nie że​ber. Odma obu​stron​na. – Ste​to​sko​pem osłu​cha​ła płu​ca
ipo​krę​ci​łagło​wą.–Za​nimwy​star​tu​je​my,zro​bięod​bar​cze​nie.Włączapa​ratdoEKG
iza​cznijre​su​scy​ta​cjępły​no​wą.

Za​biegpo​le​gałnawkłu​ciuigłyizli​kwi​do​wa​niuodmy.Byłotoroz​wią​za​nietym​cza​-

so​we, któ​re nie po​pra​wia​ło pra​cy płuc. Co groź​niej​sze, nie za​po​bie​ga​ło zbie​ra​niu
się krwi w miej​sce po​wie​trza. To wła​śnie w tym mo​men​cie Sum​mer po​my​śla​ła
oZacu.Gdy​bybyłtudziśza​miastwczo​raj!Onpo​tra​fił​byprze​pro​wa​dzićwła​ści​wy
za​biegwpro​wa​dze​niadre​nu.Igłajestzacien​ka,po​zo​sta​wiazbytmałyotwór,któ​ry
nado​da​tekmożesięza​skle​pić,gdytyl​kowznio​sąsięwpo​wie​trze.

Mon​tyutrzy​my​wałśmi​gło​wiecnani​skiejwy​so​ko​ści,abyunik​nąćzmianci​śnie​nia,

któ​remo​gły​byspo​wo​do​waćpo​gor​sze​niesięjużnie​malkry​tycz​ne​gosta​nupa​cjen​ta.
Doszpi​ta​lado​tar​lido​słow​niewostat​niejchwi​li.Nawi​dokZacakie​ru​ją​ce​goze​spo​-
łemle​ka​rzynara​tun​ko​wymSum​merode​tchnę​łazulgą.

Uważ​niewy​słu​chałjejmel​dun​ku.Ogra​ni​czy​łasiędonaj​istot​niej​szychin​for​ma​cji.

Na​wetper​so​na​liapa​cjen​tamo​głypo​cze​kać.

– Wiot​ka klat​ka pier​sio​wa. Odma obu​stron​na. W chwi​li lą​do​wa​nia do​szło do za​-

trzy​ma​niaod​de​chu.

Wcią​gukil​kuse​kundZacprzy​stą​piłdowy​ko​ny​wa​niapro​ce​du​ry,któ​ramo​głaura​-

to​waćży​ciemęż​czyź​nie.Pra​co​wałspo​koj​nieiwsku​pie​niu,iwkrót​ceran​nyzno​wu
od​dy​chałsa​mo​dziel​nie.

Nie po​my​li​łam się, po​my​śla​ła Sum​mer, Zac na​praw​dę jest świet​nym le​ka​rzem.

Chęt​niezo​sta​ła​byiob​ser​wo​wa​ładal​szeza​bie​giiprzy​go​to​wa​niepa​cjen​tadoprze​-
wie​zie​nianasalęope​ra​cyj​ną,leczotrzy​ma​liko​lej​newe​zwa​nie.

Tym ra​zem po​mo​cy po​trze​bo​wał ro​we​rzy​sta gór​ski z ura​zem bar​ku znaj​du​ją​cy

się w bar​dzo trud​nym te​re​nie. Na​le​ża​ło go prze​trans​por​to​wać do miej​sca, gdzie
cze​ka​łaka​ret​ka.Po​temmie​liwra​caćdobazy.

Kie​dy po skoń​czo​nym dy​żu​rze we​szła do szat​ni, za​gad​nął ją Gra​ham, kie​row​nik

bazy:

–Cota​kie​gozro​bi​łaśwczo​rajZa​co​wi?
–Niero​zu​miem.
–Dzwo​niłdomnie.Py​tał,czymógł​bymmuzmie​nićdy​żu​ry.Niechciałpo​wie​dzieć

dla​cze​go.Tłu​ma​czy​łemmu,żetonie​moż​li​we,ale…

–Sum​mergonielubi–ode​zwałsięMon​ty,któ​ryrów​nieżbyłwszat​ni.
Gra​hamob​rzu​ciłjądziw​nymspoj​rze​niem.
–Cojestwnimdonie​lu​bie​nia?Jestdlanascen​nymna​byt​kiem.Na​praw​dęmie​li​-

śmyszczę​ście,żegoza​trud​ni​li​śmy.Cota​kie​gomupo​wie​dzia​łaś?

–Nicmuniepo​wie​dzia​łam.
– Ale też nie roz​wi​nę​łaś czer​wo​ne​go dy​wa​nu na po​wi​ta​nie – wtrą​cił Mon​ty

zuśmie​chem.

Obajmęż​czyź​niwpa​try​wa​lisięwniąza​in​try​go​wa​ni.
Como​głaimod​po​wie​dzieć?Żewieonimcoś,cze​gooniniewie​dzą?Wy​star​czy,

żezmą​ci​łaspo​kójKate.Ga​da​nieprzy​nie​siewię​cejzłe​goniżdo​bre​go.Wie​ściszyb​-
kosięro​zej​dą.Ni​g​dyniebyłaanimą​ci​ciel​ką,aniplot​ka​rą.Wkoń​cutoniejejin​te​-
res,praw​da?

Alboczymożeimpo​wie​dzieć,żewczo​rajspo​tka​lisięnapla​żyica​ło​wa​li?Pew​nie

Zac uznał jej za​cho​wa​nie za tak nie​pro​fe​sjo​nal​ne, że nie wy​obra​ża so​bie dal​szej
pra​cyra​zem.Spra​wywy​mknę​łysięjejspodkon​tro​li.

–Nie​waż​ne–ucię​ła.–Po​sta​ramsięza​ła​go​dzićsy​tu​ację.
Wdro​dzedodomuwstą​pi​ładoszpi​ta​la.Naod​dzia​lera​tun​ko​wympo​wie​dzia​ła,że

chce się do​wie​dzieć o stan zdro​wia kie​row​cy po​szko​do​wa​ne​go w wy​pad​ku dro​go​-
wym.

Za​zwy​czajcie​szy​ła​bysię,żemożepo​dy​sku​to​waćotrud​nymprzy​pad​kuizdo​być

wie​dzę, któ​ra przy​da się jej w przy​szło​ści, lecz tym ra​zem był to tyl​ko pre​tekst.
Praw​dzi​wyceljejwi​zy​tyniemiałnicwspól​ne​gozroz​wo​jemza​wo​do​wym.Tucho​-
dzi​łoojejży​ciepry​wat​ne,któ​reza​mie​ni​łosięwpolemi​no​we,bona​glesięoka​za​ło,
żewiezbytwie​le.

Amożeprze​ciw​nie,możenie​do​sta​tecz​niewie​le?
Czu​ła na​ra​sta​ją​cą tre​mę. Ro​zej​rza​ła się po od​dzia​le w po​szu​ki​wa​niu Zaca.

Wkoń​cudo​strze​głagoprzykom​pu​te​rzeMan​dy,wpa​trzo​ne​gowekran.Kie​dyjązo​-
ba​czył,uśmiech​nąłsięuprzej​mie.

–Maszchwi​lę?–za​py​ta​ła.

Wy​glą​daina​czej,po​my​ślał.Możezpo​wo​dustro​ju?Wi​działjąjużiwkom​bi​ne​zo​-

nielot​ni​czym,iwbie​liź​nie,bowkoń​cuczymjestbi​ki​ni,jaknieską​pymsta​ni​kiem
ifi​ga​mi?Na​wette​raz,kie​dywpro​wa​dzałjądoga​bi​ne​tu,wspo​mnie​niejejko​bie​cych
kształ​tówprzy​pra​wia​łogoonie​bez​piecz​nydresz​czyk.

Weźsięwgarść,na​ka​załso​biewmy​śli,bopal​nieszja​kąśgafę.Pa​mię​tasz,jakcię

wczo​rajzga​si​ła?Odrazupo​mo​gło.Złośćzpo​wo​dunie​spra​wie​dli​we​gopo​trak​to​wa​-
niapo​wró​ci​ła.Ido​brze.Wczo​rajpo​ka​za​ła,jakniztego,nizowe​gopo​tra​fiwy​ko​-
naćzwrotostoosiem​dzie​siątstop​ni.

Przy​wi​tałsięzniąchłod​no,wła​ści​wiebezsło​wa.Uniósłbrwi,kiw​nąłgło​wąwod​-

po​wie​dzinajejproś​bę,abypo​świę​ciłjejchwi​lę,prze​pro​siłMan​dyiru​szyłdoga​bi​-
ne​tu.Od​wra​ca​jącsię,zdą​żyłdo​strzecwoczachpie​lę​gniar​kibłyskzdu​mie​nia,żeza​-
bie​raSum​mernaroz​mo​węwczte​ryoczy.Wła​ści​wiesamsięzdzi​wił,boniewi​dział
po​wo​du,dla​cze​goniemie​li​bydys​ku​to​waćotrud​nymprzy​pad​kuprzyświad​kach.

Boprze​cieżpotoprzy​szła,praw​da?Chcesiędo​wie​dzieć,jaksięmie​wapa​cjent

zpo​waż​ny​miob​ra​że​nia​miklat​kipier​sio​wej.

Dla​cze​gowta​kimra​ziespra​wiawra​że​niezde​ner​wo​wa​nej?Nie,nie,wy​da​jemu

siętyl​ko.

Naj​le​piejza​cząćodbez​piecz​ne​gote​ma​tu,naprzy​kładko​men​ta​rzadostro​ju,skó​-

rza​nychspodniiob​ci​słejmo​to​cy​klo​wejkurt​ki.

–Jeź​dziszmo​to​cy​klem?–za​py​tał.
–Tak.Takijestwy​mógwpo​go​to​wiu.Mu​siszbyćwsta​nieszyb​kodo​trzećdobazy.

Mo​to​remprze​śliź​nieszsięmię​dzysa​mo​cho​da​mina​wetwnaj​więk​szymkor​ku.

–Ra​cja.Samteżjeż​dżęmo​to​rem.Du​ca​ti.
Sum​meruśmiech​nę​łasię.
–Jateż.Naj​lep​szyznaj​lep​szych.
–Zga​dzamsię.–Zno​wuprzy​brałchłod​nyton.Niemiałocho​tydru​girazdo​świad​-

czaćgwał​tow​nejzmia​nyhu​mo​ruSum​mer.

Uśmiechna​tych​miastznik​nąłzjejtwa​rzy.Umknę​ławzro​kiemwbok.
–Nieza​bio​ręciwie​lecza​su–za​czę​ła.–Wpa​dłamtyl​ko…prze​pro​sić.Do​my​ślam

się,że…

No,no.Tegosięniespo​dzie​wał.Czyza​mie​rzagoprze​pro​sićzachłod​neprzy​ję​cie

nawczo​raj​szymdy​żu​rze?

Przy​siadłnabrze​gubiur​ka.Mimożeoboksta​łowol​nekrze​sło,Sum​merznie​go

niesko​rzy​sta​ła.Po​de​szładore​ga​łuizewzro​kiemutkwio​nymwgrzbie​tyopra​wio​-
nychrocz​ni​ków„Prze​glą​dume​dy​cy​nyra​tun​ko​wej”cią​gnę​ła:

–To,cosięwczo​rajsta​ło,byłobar​dzonie​pro​fe​sjo​nal​ne.–Tonjejgło​suzdra​dzał

na​pię​cie.–Chcia​łamcięza​pew​nić,żetosięwię​cejniepo​wtó​rzy.

Mó​wi​łaopo​ca​łun​ku,anieomałoen​tu​zja​stycz​nympo​wi​ta​niuno​we​goko​le​gi,nie​-

mniejZacuznałjejsło​wazado​brypo​czą​tek.Na​wetle​piejniżdo​bry.Tyl​kodla​cze​go
wgłę​biser​capo​czułukłu​cieroz​cza​ro​wa​nia?

–I?

Wy​raź​nieza​sko​czo​na,obej​rza​łasięrap​tow​nie.
– I… mam na​dzie​ję, że nie do​pu​ścisz, aby ten in​cy​dent wpły​nął na two​ją pra​cę

wpo​go​to​wiu.Wszy​scypo​wta​rza​ją,żemamyszczę​ście,żedonasdo​łą​czy​łeś.

–Wszy​scyzwy​jąt​kiemcie​bie.
Kur​czę, dla​cze​go nie mógł przy​jąć prze​pro​sin za do​brą mo​ne​tę? Po​win​ni te​raz

uści​snąćso​bieręce,umó​wićsię,żeza​czy​na​jąwszyst​koodpo​cząt​kuiko​niec.

Ale to bę​dzie po pro​stu za​mie​ce​niem pro​ble​mu pod dy​wan, bo wciąż nie do​wie​-

działsię,dla​cze​gozro​biłnaniejtakkiep​skiepierw​szewra​że​nie.

Napo​licz​kachSum​merpo​ja​wi​łysięczer​wo​nepla​my,awoczachcza​iłsięcieńnie​-

pew​no​ści,możena​wetlęku.

Co tu jest, do dia​bła, gra​ne? Wstał. Te​raz gó​ro​wał nad Sum​mer, przy​tła​czał ją.

Wy​pro​sto​wa​łasię,unio​słagło​wę,bezmru​gnię​ciapo​wie​kąwy​trzy​ma​łajegospoj​rze​-
nie.

– Dla​cze​go je​steś tak wro​go do mnie na​sta​wio​na? – za​py​tał. – Prze​cież na​wet

mnienieznasz.

–Wy​star​czy,żewiemconie​cooto​bie–oświad​czy​łaostrymto​nem,świad​czą​cym,

żepo​sia​da​nein​for​ma​cjeniewzbu​dza​jąjejsza​cun​ku,leczna​pa​wa​jąpo​gar​dą.

–Za​dzi​wiaszmnie–stwier​dził,ce​dzącsło​wa.–Itoniejestkom​ple​ment.
Potwa​rzySum​merprze​biegłgry​masgnie​wu.
– Wy​cho​wa​łam się w Ha​mil​ton. Pra​co​wa​łam w tam​tej​szym po​go​to​wiu, a jed​na

z mo​ich naj​daw​niej​szych przy​ja​ció​łek, Kate Jo​nes, pra​cu​je na szpi​tal​nym od​dzia​le
ra​tun​ko​wym.

– Miło mi to sły​szeć. – Po​krę​cił gło​wą. – Ale nie mam naj​mniej​sze​go po​ję​cia, do

cze​gozmie​rzasz.Niewiem,kimjestKateJo​nesanicoHa​mil​tonmawspól​ne​goze
mną.

– Kate ma młod​szą sio​strę, rów​nież pie​lę​gniar​kę. Shel​ley Jo​nes. Pra​co​wa​ła

wAuc​kland.Tu,wtymszpi​ta​lu.Nara​tun​ko​wym.

Zaconie​miał.Na​glecośza​sko​czy​łowjegopa​mię​ci.
–Przy​po​mi​namso​bie.–Skrzy​wiłsięznie​sma​kiem.–Do​syćuprzy​krzo​naosób​ka.
–Niewąt​pię.–Przy​bra​łalo​do​wa​tyton.–Mamna​dzie​ję,żenie​czę​stospo​ty​kasz

po​dob​nieuprzy​krzo​neoso​by.

–Oczymtymó​wisz?
–Do​my​ślamsię,żero​bie​niedziew​czy​nomdzie​citouprzy​krzo​neza​ję​cie.
–Cota​kie​go?!
Wjegogło​wieroz​dzwo​ni​łysięsy​re​nyalar​mo​we.Sły​szałomęż​czy​znach,któ​rym

fał​szy​weoskar​że​niaomo​le​sto​wa​niesek​su​al​nezła​ma​łyży​cie.Sło​woprze​ciw​kosło​-
wu.Za​wszewin​nyjestfa​cetina​wetje​śliudo​wod​ni,żejestprze​ciw​nie,bło​tojużsię
donie​goprzy​le​pi​ło.

Aledziec​ko?
–Ni​g​dyna​wetnieumó​wi​łemsięzShel​ley–od​rzekłpo​wo​li.Wciążniemógłuwie​-

rzyćwpo​dob​neoskar​że​nie.–Uprzy​krza​ją​cebyłoto,żeonado​sta​łabzi​kanamoim
punk​cie. Przy​no​si​ła pre​zen​ci​ki, ciast​ka, kwia​ty. Wkła​da​ła mi do szaf​ki li​sty, na​wet
przy​cho​dzi​łapoddom.–Krewsięwnimgo​to​wa​ła.–Gdy​byfa​cetwpo​dob​nyspo​sób
na​rzu​całsiędziew​czy​nie,oskar​żo​nobygoonę​ka​nie.Onabyłanie​zrów​no​wa​żo​na,
alewszy​scyuwa​ża​li,żetotyl​kota​kienie​wy​bred​neżar​ty.–Prze​cze​sałpal​ca​miwło​-

sy.–Byławcią​ży?Mó​wi​ła,żetojaje​stemoj​cem?

Jegore​ak​cja,kom​plet​nyszok,niemógłbyćuda​wa​ny.
Sum​merpo​czu​łasu​chośćwustach.Nicdziw​ne​go,żetaktrud​nobyłozi​gno​ro​wać,

coin​tu​icjapod​po​wia​da​łajejodpo​cząt​ku.Zacmówipraw​dę.

–Tyl​komnieiKate.–Spró​bo​wa​łaspoj​rzećmuwoczy,leczZacod​wró​ciłgło​wę.–

Wte​dy, kie​dy nas we​zwa​no, bo po pró​bie sa​mo​bój​czej tra​fi​ła na od​dział psy​chia​-
trycz​ny.

Dla​cze​gowów​czasnieza​sta​no​wi​łasięnadjejrów​no​wa​gąpsy​chicz​ną?Dla​cze​go

nieza​da​łaso​biepy​ta​nia,czyjejwer​sjajestwia​ry​god​na?

–Co​razle​piej.Tyl​kominiemów,żeizatoje​stemod​po​wie​dzial​ny–wark​nąłZac.
Uzna​ła,żele​piejbę​dzie,je​ślite​razdo​wiesięnaj​gor​sze​go.Czygdy​bybyłanajego

miej​scu,niewo​la​ła​byodrazupo​znaćwszyst​kichoskar​żeń?

Mil​cza​ła,szu​ka​jącod​po​wied​nichsłów.Jesttyl​kopo​słań​cem,aleza​słu​gu​jenato,

abyjąza​strze​lo​no.Za​cho​wa​łasięwsto​sun​kudoZacapod​le.Ka​ry​god​nie.

–Ona…ona…–za​czę​łasięją​kać–onapo​wie​dzia​ła,żepró​bo​wa​łeśze​pchnąćją

zescho​dów.Potym,jaksiędo​wie​dzia​łeśocią​ży.

–Gdzieby​łem,kie​dytowszyst​kosiędzia​ło?
–Chy​bajużwy​je​cha​łeśdoLon​dy​nu.
– Bar​dzo wy​god​nie – prych​nął i za​czął krą​żyć po po​ko​ju. Dwa kro​ki do przo​du,

zwrot i zno​wu dwa kro​ki. Kil​ka razy ner​wo​wym ge​stem prze​cze​sał wło​sy. Na​gle
przy​sta​nął,ob​ró​ciłsiędoSum​meriza​py​tał:–Ityjejuwie​rzy​łaś?

Ni​g​dydo​tądnieczu​łasiętakamała.Wgło​sieZacaniebyłognie​wu,ra​czejnie​do​-

wie​rza​nie,roz​cza​ro​wa​nie,ból…

–Sampo​wie​dzia​łeś,żecięniezna​łam.Ni​g​dycięniewi​dzia​łam.Sły​sza​łamtyl​ko,

jaksięna​zy​wasz.

– Wczo​raj mnie po​zna​łaś. – Tak, te​raz wziął w nim górę gniew. Sło​wa Zaca

brzmia​łyjakoskar​że​nie.–Ina​dalwie​rzy​łaśwtebzdu​ry.

Sum​merprzy​gry​zławar​gę.Czytocośpo​mo​że,je​ślipo​wie,żeodpierw​szejchwi​li,

gdygozo​ba​czy​ła,na​bra​ławąt​pli​wo​ści?Je​ślisięprzy​zna,żecałyczasto​czyzsobą
we​wnętrz​ną wal​kę? Że fan​ta​zju​je o moż​li​wym związ​ku, któ​ry w in​nych oko​licz​no​-
ściachbył​bycu​dow​nymprze​ży​ciem?Otym,jakbar​dzopra​gnę​łatam​te​gopo​ca​łun​-
ku?

Nie.Niemauspra​wie​dli​wie​nia.Za​mknę​łaoczy.
–Prze​pra​szam.Przy​kromi.
–Mnierów​nież.
Mil​cze​nie prze​dłu​ża​ło się. Py​ta​nie „co te​raz?” za​wi​sło w po​wie​trzu. Zac wes​-

tchnął i po​now​nie przy​siadł na brze​gu biur​ka. Sum​mer ze​bra​ła się na od​wa​gę
ispoj​rza​łananie​go,leczontrzy​małwzrokwbi​tywpod​ło​gę.

–Chy​bale​piej,żewiem–prze​mó​wiłwkoń​cu.–Przy​naj​mniejbędęprzy​go​to​wa​ny,

kie​dytadziew​czy​napew​ne​godniazno​wusiętupo​ja​wi.

–Zre​zy​gno​wa​łazpra​cy.Wciążmapro​ble​myzsobą…psy​chicz​ne.–Zacprych​nął

nie​przy​jem​nie.–Odtam​tejporyjejniewi​dzia​łam–cią​gnę​łaSum​mer.–Powy​pro​-
wadz​ce z Ha​mil​ton rzad​ko kon​tak​tu​ję się z Kate. Nikt nie musi się do​wie​dzieć.
Przy​kromi,żepo​zna​łamalbosą​dzi​łam,żepo​zna​łam,hi​sto​rięjejsio​stry.Szko​da,że
wy​mie​ni​łatwo​jena​zwi​sko.

–Je​stempe​wien,żenietyl​koto​biezdra​dzi​łamojena​zwi​sko.Nie​wy​klu​czo​ne,że

na​wetwpi​sa​łajedodo​ku​men​tów.Coześwia​dec​twemuro​dze​niadziec​ka?OBoże!
–wy​krzyk​nął.–Onauro​dzi​łatodziec​ko?

Po​twier​dzi​łaru​chemgło​wy.Po​licz​kijąpa​li​ły.
–Po​wie​dzia​łanam,żezde​cy​do​wa​łasięnaabor​cję,aleosta​tecz​nienieprze​rwa​ła

cią​ży. Po​je​cha​ła na po​łu​dnie do przy​ja​ciół, po​tem wró​ci​ła do ro​dzi​ny już z dziec​-
kiem.Sta​nę​łanapro​guipo​pro​si​łaopo​moc.Tochło​piec.Fe​lix.Te​razmusimiećze
dwaipółroku.

– Pew​nie fi​gu​ru​ję na ja​kiejś li​ście ali​men​cia​rzy. – Sum​mer nie od​po​wie​dzia​ła. –

Wła​ści​wietomamtakąna​dzie​ję–kujejza​sko​cze​niucią​gnąłZac.–TestDNAza​ła​-
twispra​wę.Jajejna​wetniepo​ca​ło​wa​łem!

Pod​niósłgło​węispoj​rzałnaSum​mer.Wie​rzy​ła,żeni​g​dyniepo​ca​ło​wałShel​ley,ale

jątak.Przezuła​mekse​kun​dytyl​kotomia​ławgło​wie.

–Toniebyłonie​po​ka​la​nepo​czę​cie–ode​zwałsięzsar​ka​zmem.–Dla​cze​go,nami​-

łośćbo​ską,ktośpo​su​wasiędota​kiejnie​go​dzi​wo​ści?!

–Niewiem–szep​nę​ła.
Amożewgłę​bidu​szywie?ZacMit​chelltouoso​bie​niedziew​czę​cychfan​ta​zji.Wy​-

ma​rzo​nychło​pak,mążioj​ciec.Je​ślidziew​czy​najestzde​spe​ro​wa​na,cho​ra,topo​su​-
niesiędowszyst​kie​go.Alewy​my​śle​nietakwia​ry​god​nejhi​sto​rii?Tegoniepo​tra​fi​ła
zro​zu​mieć.Tam​te​gowie​czo​ruin​stynktjejniepod​po​wie​dział,żeniena​le​żywie​rzyć
Shel​ley. Jesz​cze wczo​raj po roz​mo​wie z Kate wciąż wie​rzy​ła. Prze​sta​ła do​pie​ro
wte​dy,gdyzo​ba​czy​łare​ak​cjęZaca.

– Po​wiem Kate – za​pro​po​no​wa​ła. – Wy​cią​gnie z Shel​ley, jak było. Win​na jest ci

prze​pro​si​ny.Wszyst​kieje​ste​śmycitowin​ne.

Zacpo​krę​ciłgło​wą.
–Wo​lał​bymniedrą​żyćtejspra​wy,chy​bażebędęzmu​szo​ny.Niepotoprzy​je​cha​-

łem.Chcęsku​pićsięnapra​cy,naod​dzia​lera​tun​ko​wymiwpo​go​to​wiu.

–Alepro​si​łeśoprzy​działdoin​ne​goze​spo​łu,tak?
–Gra​hampo​wie​dział,żetonie​moż​li​we.
–Po​roz​ma​wiamznim.Je​stempew​na,żedasięja​kośpo​prze​su​waćdy​żu​ry.Ze​spół

ra​tow​ni​kówmusibyćbar​dzozgra​ny.Nie​do​brze,je​ślimię​dzyczłon​ka​miist​nie​jenie​-
zgod​nośćcha​rak​te​rów.

Zno​wuza​le​głaci​sza.Wkoń​cuSum​merpod​nio​słagło​węispoj​rza​łanaZaca.
–Alemię​dzynaminieist​nie​je–po​wie​dział.
–Conieist​nie​je?
–Nie​zgod​nośćcha​rak​te​rów.
Pa​trzy​łananie​gojakza​hip​no​ty​zo​wa​na.Takjakwczo​rajwie​czo​remnapla​ży,sie​-

dzącoboknie​gonade​sce,tużprzedpo​ca​łun​kiem.

–Nie.
–Pro​po​nu​jęwięcre​setna​szychwza​jem​nychsto​sun​ków,czy​liza​cznij​mywszyst​ko

odpo​cząt​ku.Zo​ba​czy​my,jaknambę​dzieszło.–Na​dzie​jajestcu​dow​nymuczu​ciem,
bli​skąku​zyn​kąulgiipod​nie​ce​nia.–Chcia​ła​byśtego?

–Je​ślitychcesz…
Porazpierw​szyszcze​rzesiędonie​gouśmiech​nę​ła.Sło​waniebyłypo​trzeb​ne.
Zacod​wza​jem​niłuśmiech.Sum​merzda​wa​łosię,żenajed​nomgnie​nieczassięza​-

trzy​mał,za​nimpo​czu​ła,żepo​wie​dzie​liso​biewię​cej,niżbyligo​to​wiujaw​nić.

Zacod​chrząk​nął.
–Chceszusły​szećoope​ra​cji?
–Oope​ra​cji…Tak,tak.
–Chodźzemną.Naj​pierwpo​ka​żęcizdję​ciarent​ge​now​skie.Fa​cetmiałkom​plet​-

niezmiaż​dżo​nąklat​kępier​sio​wą.Chy​lęgło​węprzedtobą,żeuda​łocisiędo​wieźć
gotuży​we​go.

Sum​merwy​szłazaZa​ckiemzga​bi​ne​tu.Re​setwichsto​sun​kachwła​śniesiędo​ko​-

ny​wał.

Czywy​nik​nieztegocośdo​bre​go?

ROZDZIAŁCZWARTY

Mo​to​cyklZacabyłduży,czar​ny,ra​so​wy.
Mniej​szyczer​wo​nydu​ca​tiSum​merspra​wiałprzynimwra​że​niedam​skie​go,choć

na​le​ży pa​mię​tać, że po​zo​ry mylą. Tyl​ko ko​bie​ta okre​ślo​ne​go typu zde​cy​do​wa​ła​by
sięnatakiśro​dektrans​por​tu.

Ko​bie​tapew​nasie​bieiob​da​rzo​nasil​nymcha​rak​te​rem.Aje​ślitece​chywy​stę​pu​ją

wpo​łą​cze​niuzdrob​nąpo​stu​rą,efektjestin​try​gu​ją​cy.

Sum​mermu​sia​łazja​wićsięnapar​kin​guprzedbaząpo​go​to​wiado​słow​niekil​kase​-

kundprzednim,bojesz​czesta​łaobokmo​to​ruizdej​mo​wa​łakask.Na​stęp​nieścią​-
gnę​ła rę​ka​wicz​kę i szyb​kim, bar​dzo ko​bie​cym ru​chem, zu​peł​nie nie​pa​su​ją​cym do
stro​ju,uży​wa​jącpal​cówjakgrze​bie​nia,zmierz​wi​łaprzy​kle​pa​newło​sy.Zroz​sta​wio​-
ny​mino​ga​miika​skiempodjed​nąpa​chąwy​glą​da​ła,jakgdy​byszy​ko​wa​łasięza​wo​jo​-
waćświat.

Za​uwa​żył, że przy​glą​da mu się, jak gasi sil​nik i zsia​da z mo​to​ru. Jej spoj​rze​nie

było…ostroż​ne?

Oczy​wi​ście,żemasięnabacz​no​ści,po​my​ślał.Dzi​siajpeł​niądy​żurra​zemporaz

pierw​szyodpa​mięt​nejroz​mo​wyunie​gowga​bi​ne​cie.Ow​szem,umó​wi​lisię,żeza​-
cznąwszyst​koodpo​cząt​ku,alecoztegowy​nik​nie,todo​pie​rosięoka​że.Miałczas
wszyst​kopo​now​nieprze​my​śleć,alejesz​czenieochło​nąłpousły​sze​niure​we​la​cjina
swójte​mat.

Chwi​la​mi ogar​nia​ła go taka złość, że chciał od​szu​kać Shel​ley i żą​dać wy​co​fa​nia

nie​wia​ry​god​nych i nie​go​dzi​wych oskar​żeń, lecz na​tych​miast od​zy​wał się głos roz​-
sąd​kuiostrze​gał,abyniepo​dej​mo​wałżad​nychpo​chop​nychkro​ków.Ow​szem,może
udo​wod​nić, że dziec​ko nie jest jego, ale co zro​bi z po​mó​wie​nia​mi o prze​moc? Tu
jegosło​wobę​dzieprze​ciw​kojejsło​wu.

Lu​dzie,któ​rzygozna​ją,ni​g​dynieuwie​rząwpo​dob​nebred​nie,aleniechciał,aby

w ogó​le mu​sie​li się w tej spra​wie wy​po​wia​dać. Wy​obra​żał so​bie, jak zmar​twio​na
by​ła​by jego bab​ka. Ostat​nio nie roz​ma​wia​li już o tym, że jego wła​sna mat​ka była
ofia​rą prze​mo​cy do​mo​wej ze stro​ny męż​czy​zny, któ​ry po​ja​wił się w ich ży​ciu, gdy
Zac był już na tyle duży, aby to za​pa​mię​tać. Na tyle duży, aby my​śleć, że to jego
wina,żemamapła​czeijestpo​si​nia​czo​na.

Sum​meruwie​rzy​łamunasło​woitoteżnieda​wa​łomuspo​ko​ju.Musijejudo​wod​-

nić,żejestczło​wie​kiempra​wym,alesamatakako​niecz​nośćbyładlanie​goupo​ka​-
rza​ją​ca.

–Tomon​ster?–za​gad​nął,pod​cho​dząc.
–Uhm.659.–Natwa​rzySum​merod​ma​lo​wa​łasięulga.Naj​wy​raź​niejod​po​wia​da​-

łojej,żewy​brałneu​tral​nyte​mat.–Mniejwię​cejpo​ło​wapo​jem​no​ścitwo​je​gosil​ni​ka.

–Za​ło​żęsię,żedo​trzy​maszmitem​pa.Możepo​win​ni​śmywy​braćsiękie​dyśnawy​-

ciecz​kę?–rzu​ciłsztucz​nieswo​bod​nymto​nem.

Możetro​chęwy​mu​szo​nym?Wie​dział,żero​zejmjestwciążkru​chyiżestą​pa​jąpo

cien​kimlo​dzie.

–Świet​nypo​mysł.Lu​bięjaz​dęwte​re​nie.
Gdyra​mięwra​mięszliwstro​nębu​dyn​ku,Zacczuł,jakna​pię​ciemię​dzynimisłab​-

nie.Na​gleza​czę​łomuza​le​żećnatym,abypo​zna​lisięle​piejiabySum​merzro​zu​-
mia​ła, że nie był​by zdol​ny do czy​nu, jaki mu za​rzu​ca Shel​ley. Gdy​by uda​ło mu się
prze​ko​nać jed​ną oso​bę, któ​ra uwie​rzy​ła w te ha​nieb​ne oskar​że​nia, może nie mu​-
siał​bybaćsięokon​se​kwen​cjeujaw​nie​niaichpu​blicz​nie?

My​śle​nie o wy​ciecz​ce w ja​kieś ład​ne miej​sce, na przy​kład na pla​żę, było jed​nak

przed​wcze​sne.Nie​wy​klu​czo​ne,żeSum​mersta​rasiębyćmiłaiuprzej​ma,alewcią​-
gu tych dwóch dni mia​ła czas po​roz​ma​wiać z Kate i zno​wu zmie​nić zda​nie co do
jegonie​win​no​ści.Za​ufa​niemusibyćwza​jem​ne.Ate​razjegoza​ufa​niedoko​bietbyło
bar​dzonad​we​rę​żo​ne.

Do​szedł do wnio​sku, że le​piej nie pro​po​no​wać wy​ciecz​ki na pla​żę. Po co bu​dzić

wspo​mnie​nia?Wciążniepo​tra​fiłzro​zu​mieć,jakdo​szłodopo​ca​łun​ku.Le​piejitenin​-
cy​dent od​dzie​lić gru​bą kre​ską. Tym​cza​sem ogra​ni​czy wza​jem​ne re​la​cje do płasz​-
czy​znytyl​koza​wo​do​wej,cho​ciażitukry​jąsięza​sadz​ki.

–Opróczdwóchmaszjesz​czeczte​rykół​ka?–za​py​tałjaknowyko​le​ganowąko​le​-

żan​kę.

–Nie.–Rzu​ci​łamulek​kozdzi​wio​nespoj​rze​nie.–Poco?
–Psatrud​noza​braćnamo​tor.
–Bie​ga​my.
–Wszę​dzie?
Za​czę​łazdej​mo​waćkurt​kę.
–Wszę​dzietam,gdziepo​trze​bu​je​my.Je​ślimu​szęgoza​braćdowe​te​ry​na​rza,pro​-

szę ko​goś ze zna​jo​mych o pod​wie​zie​nie. Kie​dy nie pra​cu​ję albo nie ro​bię cze​goś
wdomu,cho​dzi​mynapla​żę.Co​dzien​niemożesięwy​bie​gać.

–Wo​bectegojesz​czesięspo​tka​my.Jateżco​dzien​niesta​ramsiębie​gaćnaTa​ka​-

pu​nie.

–NaTa​ka​pu​nęcho​dzi​mytyl​kopły​wać.Niemamwła​snejde​ski,botrud​nobybyło

wo​zićjąmo​to​rem,więcwy​po​ży​czamodJaya.Je​ślichce​mytyl​kopo​bie​gaćalbotyl​-
ko się wy​ką​pać, mamy kil​ka plaż bli​żej domu. Mo​że​my rów​nież po pro​stu wy​sko​-
czyćzabur​tę.

–Prze​pra​szam,niero​zu​miem…
Zacniewi​działSum​merscho​wa​nejzadrzwia​miszaf​kinaubra​nie.Byłpe​wien,że

źleusły​szał.

Wy​tknę​łagło​węiuśmiech​nię​ta,na​praw​dęszcze​rzeuśmiech​nię​ta,wy​ja​śni​ła:
–Miesz​ka​mynajach​cie.
–Aha…
Niewie​dział,copo​wie​dzieć.Jużmusięwy​da​wa​ło,żeidzieimco​razle​piej,żena​-

resz​cieza​cho​wu​jąsięjakko​le​dzyzpra​cy,ana​gleSum​merwszyst​koze​psu​ła.Nie
tyl​komiesz​kawmiej​scu,któ​retrud​nona​zwaćdo​mem,leczuśmie​chasięszel​mow​-
sko, za​raź​li​wie. A na do​da​tek jej uśmiech przy​wo​łu​je wspo​mnie​nie do​ty​ku jej
warg…

–Cotozajacht?
–Ca​ta​li​na30.Na​zy​wasię„Sy​re​na”.Nieje​stempew​na,czywciążna​da​jesiędo

że​glo​wa​nia. Od przy​jaz​du do Auc​kland wy​naj​mu​ję go na miesz​ka​nie. Flint nie zna
in​ne​godomu.Był​bysmut​ny,gdy​byniemógłpa​trzećnamo​rze.

–Corobi,kie​dyje​steśwpra​cy?
–Pil​nu​jejach​tualbośpinapo​mo​ście.Naprzy​sta​niwszy​scygozna​ją.Ni​g​dyni​g​-

dzieniewy​brałsięsam.Niepo​trze​bu​jesmy​czy.Nosiob​ro​żętyl​kodla​te​go,żema
doniejprzy​cze​pio​nyzna​czekznu​me​remre​je​stra​cyj​nym.

Sum​mer na​cią​gnę​ła kom​bi​ne​zon lot​ni​czy na szor​ty i pod​ko​szu​lek. Jej ko​bie​ce

kształ​tyznik​nę​łypodluź​nymuni​for​mem.Możetole​piej,po​my​ślałZac.

Za​czy​na​łodonie​godo​cie​rać,jakąnie​zwy​kłąoso​bąjestSum​mer.Są​dzącpospo​-

so​bieży​cia,bar​dzonie​za​leż​ną,cho​dzą​cąwła​sny​midro​ga​mi.Czuł​bysięza​szczy​co​-
ny,gdy​byze​chcia​łaiśćtamgdzieon.

Za​raz,za​raz…Po​wie​dzia​ła„miesz​ka​my”.My.Za​kła​dał,żemówioso​bieiFlin​cie,

aleje​ślipodtymza​im​kiemkry​jesięktośinny?Po​sta​no​wiłzwol​nićtem​po.Musiza​-
cho​wać ostroż​ność. Musi le​piej po​znać Sum​mer i do​wie​dzieć się o niej znacz​nie
wię​cej.

We​zwa​nienajed​nązwyspza​to​kiHau​ra​kipodjed​nymwzglę​demza​wszebyłonie

lada grat​ką. Lot trwał dłu​żej i mo​gli po​dzi​wiać nie​po​wta​rzal​ne wi​do​ki. Ruch
w ogrom​nym por​cie, pro​my, stat​ki, jach​ty. Prze​smy​kiem mię​dzy wy​spą Ran​gi​to​to
apla​żąTa​ka​pu​napły​nąłsta​tekwy​ciecz​ko​wyoszla​chet​nejli​nii.

–Cięż​kidzień–mruk​nąłMon​ty.
–Iktotomówi?–Sum​merro​ze​śmia​łasię.–Alele​ci​mypo​mócno​we​mudziec​ku

przyjśćnaświat.

–Możenanasnieza​cze​kać–wtrą​ciłZac.–Jakczę​stobólesiępo​wta​rza​ją?
–Copięćmi​nut.Dys​po​zy​tortwier​dzi,żeko​bie​tabyłazde​ner​wo​wa​na.
–Niedzi​więsię.Toniemiej​scenapo​ród.Je​ślicośpój​dzienietak,gdzieznaj​dzie

po​mocnata​kimod​lu​dziu?

– Nie​wy​klu​czo​ne, że to wcze​śniak. Ko​bie​ty stąd za​zwy​czaj sta​ra​ją się ro​dzić

wszpi​ta​lunasta​łymlą​dzie–rze​kłaSum​mer,nieod​ry​wa​jącwzro​kuodwi​do​kówza
oknem.–O,wy​spaTi​ri​ti​riMa​tan​gi.Znaszją?

–Nie.Aleuwiel​biamla​tar​niemor​skie.Tamjestre​zer​watpta​ków,praw​da?
–Tak.War​togozwie​dzić.–Sum​merwzię​łaod​dech,jakgdy​byza​mie​rza​łacośdo​-

dać,leczzre​zy​gno​wa​ła.

Czyż​by chcia​ła za​pro​po​no​wać wy​ciecz​kę, kie​dy na​stęp​nym ra​zem obo​je będą

mie​lidzieńwol​ny?Dopor​tudo​je​cha​li​bymo​to​ra​mi,wsie​dlinaprom,po​tempie​cho​tą
obe​szli​by wy​spę, a po dro​dze zo​ba​czy​li karm​ni​ki, do któ​rych zla​tu​ją się ty​sią​ce
szma​rag​dow​cówzwy​czaj​nychimio​do​ja​dówtui.

Tak.Per​spek​ty​waspę​dze​niaca​łe​godniazZa​kiembyłabar​dzoku​szą​ca,alemoże

onwca​leniemaocho​ty?Możerzu​ciłpo​mysłprze​jażdż​kimo​to​ra​miottak,żebytyl​-
kocośpo​wie​dzieć?Wkoń​cuichumo​wado​ty​czyre​se​tusto​sun​kówwpra​cy,niepoza
pra​cą.

Takczynie?

Nalą​do​wi​skucze​kałnanichKev,ry​baknaeme​ry​tu​rze,zim​po​nu​ją​cąbia​łąbro​dą,

do​wód​caod​dzia​łuobro​nycy​wil​nejiczło​nekochot​ni​czejstra​żypo​żar​nej.Przy​je​chał

sta​rymroz​kle​ko​ta​nymje​epemza​braćichdoro​dzą​cej.Re​zy​du​ją​canawy​spiepie​lę​-
gniar​kawła​śnietegodniawy​bra​łasiępoza​ku​pynasta​łyląd.

–Ja​ni​ne?Tak,wiem,gdziemiesz​ka.Daw​nojejniewi​dzia​łem.Trzy​masięnaubo​-

czu.Za​cho​ro​wa​ła?

–Ro​dzi.
–Nie​moż​li​we!
Sum​meriZacwy​mie​ni​lispoj​rze​nia.Dziw​ne.Wtaknie​wiel​kiejspo​łecz​no​ścitrud​-

nonieza​uwa​żyćko​bie​tywza​awan​so​wa​nejcią​ży.

–Bę​dziemia​ładziec​ko–mruk​nął,krę​cącgło​wą.–No,no.
–Niewie​działpan,żejestwcią​ży?–za​py​ta​łaSum​mer.
–Ja​ni​netoka​wałko​bie​ty.Kie​dyostat​nirazjąwi​dzia​łem,niezwró​ci​łemuwa​gi.–

Urwałicmok​nął.–Smut​nahi​sto​ria…

–Aha.Dla​cze​gosmut​na?–Wnor​mal​nychwa​run​kachroz​mo​waopa​cjen​ciezobcą

oso​bąjestsprzecz​nazety​kąza​wo​do​wą,aleuwa​gaKevawzbu​dzi​łanie​po​kójSum​-
mer. Je​śli przy po​przed​nim po​ro​dzie były po​waż​ne kom​pli​ka​cje, ona i Zac mu​szą
otymwie​dzieć.

–Ro​bi​ławszyst​kojaktrze​ba.Ro​dzićpo​je​cha​ładotegodu​że​goszpi​ta​lawWhan​-

ge​rei. Nie wiem do​kład​nie, co się sta​ło, ale wró​ci​ła sama, kom​plet​nie za​ła​ma​na.
Wkoń​cuonaiEvroz​sta​lisię.Onmiesz​kate​raznalą​dzie,aleJa​ni​necza​sa​migood​-
wie​dza.Pew​niepo​sta​no​wi​lijesz​czerazspró​bo​wać.Niepo​win​natu​tajro​dzić.Kur​-
czę,aje​ślizno​wucośsięsta​nie?

–Dla​te​gotuje​ste​śmy–spo​koj​nymto​nemode​zwałsięZac.–Da​le​kojesz​czedojej

domu?

–Trud​notona​zwaćdo​mem.Tora​czejprzy​cze​pakem​pin​go​wazdo​bu​dów​ką.Już

nie​da​le​ko.Nakoń​cutejpla​żyitro​chępodgórę.

–Matu​tajro​dzi​nę?
–Nie.
–Przy​ja​ciół?
Kevpo​dra​pałsięwgło​wę.
–Zkaż​dymżyjedo​brze,alejakmó​wi​łem,trzy​masięnaubo​czu.Odtam​tejtra​ge​-

diijesz​czebar​dziejza​mknę​łasięwso​bie.Chce​cie,że​bymzwamipo​szedł?

Sum​meriZacspoj​rze​linasie​bie.Ja​ni​nemusimiećja​kieśpo​wo​dy,bynieroz​gła​-

szać,żeocze​ku​jedziec​ka.

–Możele​piejniechpantu​tajnanasza​cze​ka,do​brze?Zo​rien​tu​je​mysię,coijak,

imamna​dzie​ję,żeszyb​kobę​dzie​mymo​glira​zemje​chaćnalą​do​wi​sko.

Ja​ni​nezna​leź​liwprzy​cze​pie.Jed​nąrękąopie​ra​łasięobrzegsto​łu,dru​gątrzy​ma​-

łasięzabrzuch.Twarzmia​ławy​krzy​wio​nązbólu.Sum​meriZacwe​szlidośrod​ka,
przed​sta​wi​lisię,leczna​wetnieod​po​wie​dzia​ła.

–Skurcz?–za​py​ta​łaSum​mer.Ja​ni​nekiw​nę​łagło​wą.–Kie​dybyłpo​przed​ni?
–Niewiem–jęk​nę​ła.
–Wodyjużode​szły?
Zno​wukiw​nię​ciegło​wą.
–Mu​si​mypa​niązba​dać,Ja​ni​ne–rzekłZac.–Czywolipani,abySum​mertozro​bi​-

ła?

–Panjestle​ka​rzem.Bojęsię…

–Niechsiępanipo​ło​ży.–Sum​merwzię​łaJa​ni​nepodrękę.–Po​mo​że​mypani,ale

bę​dzie​mymo​glidzia​łaćsku​tecz​niej, je​ślido​wie​mysię,co sięsta​łopo​przed​nimra​-
zem…

Ja​ni​ne wy​buch​nę​ła pła​czem i za​kry​ła twarz dłoń​mi. Sum​mer po​mo​gła jej uło​żyć

sięwod​po​wied​niejpo​zy​cjidoba​da​nia.Pochwi​liZacspoj​rzałnaSum​merzpo​waż​-
nąminą.

–Niemaroz​war​ciaaniroz​luź​nie​niamię​śniszyj​kima​ci​cy.
–Na​praw​dę?–Sum​merpo​ło​ży​ładło​nienawy​dat​nymbrzu​chuJa​ni​ne.–Spró​bu​ję

sięzo​rien​to​wać,jakąpo​zy​cjęprzy​bra​łodziec​ko.

Brzuchjed​nakbyłtwar​dyidziw​niegład​ki.
–Czu​łapaniru​chy?–za​py​ta​ła.
–Och,tak,ma​leń​stwojestbar​dzożywe.
Tym​cza​semZacroz​pa​ko​wałprze​no​śnyul​tra​so​no​graf.
–Zgła​sza​łasiępanidoszpi​ta​lanawi​zy​tykon​tro​l​ne?
–Nie…–Ja​ni​neod​wró​ci​łatwarzdościa​ny.–Niemamza​ufa​niadotam​tej​szychle​-

ka​rzyanidopo​łoż​nych.Niepotym,cosięsta​łotam​tymra​zem.

–Pro​szęnamotymopo​wie​dzieć.–Zac,zpo​jem​ni​kiemzże​lemwręce,cze​kał,aż

Ja​ni​neza​czniemó​wić.

–Doprzy​jaz​dudoszpi​ta​lawszyst​kobyłowpo​rząd​ku.Tamstwier​dzi​li,żenapę​-

po​wi​niejestsu​pełidla​te​gotlenniedo​cie​radodziec​ka.Wie​dzia​łam,żesta​łosięcoś
złe​go,aleka​za​limiprzeći…

–Jużdo​brze,wy​star​czy.–Ge​stemdo​da​ją​cymotu​chySum​merprzy​trzy​ma​łaJa​ni​-

nezarękę.–Czu​jepaniskur​cze,aledopo​ro​dujesz​czeda​le​ko.Zdą​ży​myza​braćpa​-
niąwbez​piecz​nemiej​sce.

Zaczewzro​kiemutkwio​nymwekranmo​ni​to​rawo​dziłkoń​ców​kąapa​ra​tupobrzu​-

chu Ja​ni​ne. Twarz miał po​waż​ną. W pew​nej chwi​li prze​krę​cił mo​ni​tor w stro​nę
Sum​mer.

Spoj​rza​łanaob​razionie​mia​ła.
–Po​trze​bu​jęapa​ratdomie​rze​niaci​śnie​nia–ode​zwałsięZac.–Za​razwra​cam.
–Ale…–Sum​merza​czę​łaiurwa​ła.
Wszyst​ko, co po​trze​ba do ba​dań, znaj​do​wa​ło się w tor​bie pod​ręcz​nej. Od​ga​dła,

że Zac chce za​mie​nić z nią kil​ka słów na osob​no​ści. Prze​szła za nim do po​ko​ju
dzien​ne​gourzą​dzo​ne​gowdo​bu​dów​ce.

–Niemadziec​ka,praw​da?–rze​kłaści​szo​nymgło​sem.–Zacpo​twier​dziłru​chem

gło​wy.–Aleonawy​glą​da,jak​bybyławcią​ży.Maskur​cze.Ro​dzi.

–Jejsięwy​da​je,żero​dzi.–Zaczni​żyłgłos.–Tonie​zwy​klerzad​kiprzy​pa​dek,ale

mamydoczy​nie​niazcią​żąuro​jo​ną.

–OBoże!Cozro​bi​my?
– Jej po​trzeb​ny jest psy​chia​tra. Kie​dy się do​wie, że nie jest w cią​ży, bę​dzie tak

samozdru​zgo​ta​najakpostra​cietam​te​godziec​ka.Amybę​dzie​mybez​rad​ni.

– Czy​li co? Za​cho​wu​je​my się tak, jak​by ro​dzi​ła? Za​bie​ra​my ją, po​da​je​my środ​ki

prze​ciw​bó​lo​we?

–Coin​ne​gonampo​zo​sta​je?
Na​mó​wie​nieJa​ni​nenapo​ródwszpi​ta​lubyłobar​dzotrud​ne.
–Chcęuro​dzićtu​taj.Tu​tajjestbez​piecz​nie–upie​ra​łasięJa​ni​ne.

–Nie​ste​tyniejest–tłu​ma​czy​li.–Tu​tajniemaod​po​wied​nichspe​cja​li​stówaniapa​-

ra​tu​ry.Dziec​kouro​dzisiędo​pie​rozape​wienczas.Niemo​że​myzo​stać,aleniemo​-
że​myzo​sta​wićpanitu​tajsa​mej.

W koń​cu Ja​ni​ne zgo​dzi​ła się. Gdy wsia​da​li do je​epa, Kev z au​ten​tycz​ną tro​ską

ode​zwałsiędoniej:

–Po​win​naśnambyłapo​wie​dzieć,ko​cha​na.Mar​twi​li​śmysięocie​bie.
–Wszyst​kobę​dziedo​brze,Kev–od​par​łaJa​ni​ne.–Pręd​kowró​cę.Zdziec​kiem.

To był naj​dziw​niej​szy przy​pa​dek w ca​łej do​tych​cza​so​wej ka​rie​rze Sum​mer. Pod​-

czaswie​czor​ne​gospa​ce​ruzFlin​temwciążonimmy​śla​ła.

Wie​dzia​ła,żenapla​żyTa​ka​pu​namadużeszan​sespo​tkaćZaca.Do​brzeimsiędzi​-

siaj ra​zem pra​co​wa​ło. Re​set w ich sto​sun​kach za​da​wał się prze​bie​gać bez za​kłó​-
ceń.

Za​co​wi, kie​dy już się spo​tka​li, po​wie​dzia​ła, że tu​taj spa​ce​ru​ją naj​lep​si ko​le​dzy

Flin​ta,zktó​ry​miuwiel​biasięba​wić.Zacwy​raź​niesięucie​szył,żemogąusiąśćipo​-
ga​dać.

–Cozadzień.Nie​czę​stozda​rzasiętakfa​scy​nu​ją​cyprzy​pa​dek–za​czę​ła.
–Ra​cja.Siłaumy​słu,au​to​su​ge​stii.Nie​sa​mo​wi​te.
–Praw​da?Tewszyst​kierze​czy,któ​remipo​wie​dzia​łapod​czaslotu,kie​dyro​bi​łam

z nią wy​wiad, brzmia​ły bar​dzo wia​ry​god​nie. Ostat​nia mie​siącz​ka, po​ran​ne nud​no​-
ści,po​więk​sze​niepier​si.Pierw​szeru​chydziec​kawszes​na​stymty​go​dniucią​ży.

–Razjużbyławcią​ży,wszyst​kotoprze​ra​bia​ła.Wie​dzia​ła,cze​gosięspo​dzie​wać.
–Są​dzisz,żena​praw​dęczu​łaru​chydziec​ka?
–Je​stemtegopew​ny.
–Itenjejbrzuch.Niemo​głamuwie​rzyć,kie​dynaekra​niezo​ba​czy​łam,żepło​du

niema.

–Czy​ta​łemotym.Ist​nie​jehi​po​te​za,żetowszyst​kosązmia​nyhor​mo​nal​ne.Kie​dy

ko​bie​taroz​pacz​li​wiepra​gniedziec​ka,za​czy​nasięwzmo​żo​newy​dzie​la​niees​tro​ge​-
nu i pro​lak​ty​ny, co wy​wo​łu​je za​trzy​ma​nie okre​su, po​więk​sze​nie pier​si, nud​no​ści,
wzrost wagi, po​więk​sza​nie brzu​cha. Dla​te​go ona nie ma po​wo​du wąt​pić, że jest
wcią​ży.

–Aleprzeztylemie​się​cy?
–Tojestnie​zwy​klerzad​kie.Mia​łemwra​że​nie,żepsy​chia​tra,któ​rysięniąza​jął,

ażza​cie​rałręce.Pew​nieopi​szejejprzy​pa​dekwli​te​ra​tu​rzeme​dycz​nej.

–Mamna​dzie​ję,żedo​brzezaj​miesiębie​dacz​ką.
–Tak…Mnieteżjestjejżal.
Chwi​lę sie​dzie​li w mil​cze​niu. Pa​trzy​li, jak Flint bie​ga za ma​lut​ką czar​ną sucz​ką

mod​nejrasyspo​odle.Wdali,nadRan​gi​to​to,za​cho​dzi​łosłoń​ce.

Sum​mermi​mo​wol​niesięuśmiech​nę​ła.Ży​ciejestpięk​ne.Od​wró​ci​łagło​węizo​ba​-

czy​ła,żeZacrów​nieżsięuśmie​cha.Jestimdo​brzera​zem.Sie​dząnapla​żytakjak
tam​te​gowie​czo​ru,leczte​razsąod​prę​że​ni,na​pię​cieznik​nę​ło.

Na​glezro​zu​mia​ła,naczympo​le​garóż​ni​ca.
–Drę​czymnie–za​czę​ła–dla​cze​gouwie​rzy​łamShel​ley.Za​wszemamnie​omyl​ną

in​tu​icję.Wiem,kie​dylu​dzieniemó​wiąpraw​dy,aletojakzJa​ni​ne,praw​da?Siłaau​-
to​su​ge​stii.

–Oba​wiamsię,żeniedokoń​cacięro​zu​miem.
–Gdy​by​śmyniemie​liul​tra​so​no​gra​fu,uwie​rzy​ła​bym,żeJa​ni​nejestwcią​ży.
–Byłabar​dzoprze​ko​nu​ją​ca.
–TakjakShel​ley.
–Aleonabyławcią​ży.
–Jamó​więoczymśin​nym.Oto​biejakorze​ko​mymojcu.
Nie, nie chcia​ła na​wet my​śleć o oskar​że​niach o prze​moc fi​zycz​ną. Zac był tak

czu​łyido​brydlaJa​ni​ne,wjegogło​siebyłotyleau​ten​tycz​ne​gowspół​czu​cia,żenie
mia​ła wąt​pli​wo​ści, że czu​je to, co każ​dy czło​wiek po​wi​nien czuć w tej sy​tu​acji.
Przed​tem bar​dzo po​mógł Fran​ces. Uwiel​bia bab​cię. Nie, sama myśl o na​pa​ści fi​-
zycz​nejjestdlanie​gouwła​cza​ją​ca.

–Możebyłatakwia​ry​god​na,bosamawtowie​rzy​ła?
Zacod​chrząk​nął.
–Tobytyl​koświad​czy​ło,żejestpo​waż​niecho​ra.
–JakJa​ni​ne.
–Ja​ni​nekrzyw​dziwy​łącz​niesie​bie.
–Tegoniewie​my.Po​śred​niomożekrzyw​dzićteżko​gośin​ne​go,naprzy​kładby​łe​-

gomęża.Możeonwie​rzy,żezo​sta​nieoj​cem?

–Nie​wy​klu​czo​ne,żemaszra​cję.MożeShel​leyteżna​le​żyża​ło​wać.–Cięż​kiewes​-

tchnie​nieto​wa​rzy​szą​cetymsło​womświad​czy​ło,żechceza​koń​czyćtenprzy​kryte​-
mat.

Tym​cza​sem psy zmę​czy​ła za​ba​wa. Sucz​ka spo​odle po​bie​gła za wła​ści​cie​lem.

Sum​merpo​my​śla​ła,żeFlintladachwi​lawró​cidoniej,mo​kry,zpia​skiemwsier​ści,
ibę​dziemu​sia​łaza​braćgododomu.

–Twier​dzisz,żein​tu​icjacięnieza​wo​dzi,tak?–ode​zwałsięZac.
–Dotejporytakmisięwy​da​wa​ło.
–Tozcie​ka​wo​ściza​py​tam,coin​tu​icjacimó​wi​ła,kie​dypierw​szyrazmniezo​ba​-

czy​łaś,pa​mię​ta​jącotymwszyst​kim,cocisięzda​wa​ło,żeomniewiesz?

Niemia​łażad​ne​gokło​po​tuzod​po​wie​dzią.
–Żeniemo​żeszbyćta​kimpo​two​rem,zaja​kie​gocięmia​łam.Tyl​koktośbar​dzo

sym​pa​tycz​nyipro​sto​li​nij​nyopo​wia​dał​bykaż​de​muoswo​jejbab​ci.Spodo​ba​łeśmisię
– przy​zna​ła z uśmie​chem. – By​łam w roz​ter​ce. Czu​łam, że nie po​win​nam, ale na​-
praw​dęciępo​lu​bi​łam.

Zacmil​czał.Wziąłgłę​bo​kiod​dech.
–Takmię​dzynami…jateżciępo​lu​bi​łem.Ina​dallu​bię.–Te​razSum​mermil​cza​ła.

Tak,ży​ciejestpięk​ne.–Cotwo​janie​za​wod​nain​tu​icjapo​wie​dzia​łacitam​te​gowie​-
czo​runapla​ży?Wte​dy,kie​dy…ciępo​ca​ło​wa​łem.

–Prze​cieżtojacie​biepo​ca​ło​wa​łam.
–Nie,nie.–Zacbyłwy​raź​nieroz​ba​wio​ny.–Jatoza​pa​mię​ta​łemina​czej.Nieod​-

sko​czy​ła​byśjakopa​rzo​na,gdy​bytobyłatwo​jaini​cja​ty​wa.

–Od​sko​czy​łam,bo…botobyłota​kiedziw​ne.
–Dziw​ne?
–Wła​śnie…–Umknę​ławzro​kiemwbok.–Inne.Dziw​ne.
–Aledziw​neprzy​jem​nieczynie​przy​jem​nie?
Sum​mer usil​nie sta​ra​ła się so​bie przy​po​mnieć tam​to wra​że​nie, po​czuć je na

nowo. Ogar​nę​ło ją pod​nie​ca​ją​ce cie​pło pro​mie​niu​ją​ce ze środ​ka brzu​cha na całe
cia​ło.

–Chy​ba…chy​baprzy​jem​ne.
–Alenieje​steśpew​na?
–Nie…
Po​mo​cy!Szel​mow​skibłyskwoczachZacaode​brałjejzdol​nośćlo​gicz​ne​gomy​śle​-

nia.

–My​ślę,żejesttyl​koje​denspo​sób,żebysięprze​ko​nać.
Czynapew​nodo​brzegoro​zu​mie?Żechcejązno​wupo​ca​ło​wać?Na​praw​dęuwa​-

ża,żewte​dytobyłajegoini​cja​ty​wa?Ist​nie​jetyl​kojed​nowy​tłu​ma​cze​nie.Obo​jepo​-
my​śle​liotymsa​mym.Jed​no​cze​śnie.

Ite​razsy​tu​acjasiępo​wta​rza.Sum​merser​ceza​bi​łomoc​niej.
– Nie tu​taj – ode​zwał się Zac. – Za dużo świad​ków. Chodź – wstał i wy​cią​gnął

rękę.–Po​znaszmojąbab​cię.

ROZDZIAŁPIĄTY

Onchceza​braćjądosie​bie.Poto,byzno​wująpo​ca​ło​wać.Tymra​zemtak,jak

na​le​ży. Po​przed​ni raz to był przy​pa​dek, któ​ry się nie li​czył, ale wy​star​czy​ło wspo​-
mnie​nieprze​lot​ne​gomu​śnię​ciajejwarg,byobu​dzićwnimsil​nepo​żą​da​nie.

Sum​merza​pa​mię​ta​łatam​todo​zna​nie.Okre​śli​łajejakoinne.Dziw​ne.Dziw​ne,ale

przy​jem​ne.

Onaniemapo​ję​cia,żemożebyćjesz​czeprzy​jem​niej…
Oczy​wi​ścieniepo​wie​działtegonagłos.Niechciałjejprze​stra​szyćaniwyjśćna

pro​sta​ka,więcwy​my​śliłinnypo​wód,abyza​braćjąwbar​dziejin​tym​nemiej​sce.

Aleprzed​sta​wie​niejejbab​ci?
Sta​łosię.Nicizwie​czo​ruwedwo​je.
Zacwziąłszyb​kiprysz​nic,prze​brałsię,akie​dywró​ciłnagórę,za​stałSum​merpo​-

ma​ga​ją​cą Ivy szy​ko​wać ko​la​cję. Ja​kiś dziw​ny przy​pa​dek spra​wił, że Ivy już wcze​-
śniejwło​ży​ładopie​cy​kafi​letzło​so​sia,trze​babyłotyl​koprzy​rzą​dzićsa​ła​tę.

IvyMit​chellbyłabar​dzopod​nie​co​naspo​tka​niemzSum​mer.
– To ty je​steś tą dziew​czy​ną z psem, któ​ra wio​słu​je na de​sce, tak? Za​wsze was

oglą​dam.Przezte​le​skop.

–Na​praw​dę?–Sum​mer wy​glą​da​łanaza​kło​po​ta​ną.– Niewie​dzia​łam,że je​stem

pod​glą​da​na.

–Och,jawszyst​kichpod​glą​dam.Mamdzie​więć​dzie​siątdwalata.Niktnieod​wa​ży

sięzwró​cićmiuwa​gi.

–Jasięod​wa​żę–ode​zwałsięZac.–Nie​ład​niejestpod​glą​daćlu​dzi.
–Niero​biętegoaninazle​ce​nie,anidlaza​rob​ku.Sie​dzęnawła​snymta​ra​sie,ate​-

le​skopjestusta​wio​nytużobok.Po​ku​sajestzbytsil​na.

Sum​merro​ze​śmia​łasię.
–Ża​łu​ję,żeniemambab​ci.
–Niemasz?
–Umar​ła,kie​dyby​łammała.
–Szko​da.Bab​ciesąnie​oce​nio​ne.Wie​lo​po​ko​le​nio​waro​dzi​na…
–Nie​ste​tyniemamro​dzi​ny.Mamazmar​ła,kie​dymia​łamsie​dem​na​ścielat,aoj​-

ciecza​brałsięiznik​nąłjesz​czewcze​śniej.

Sum​merpo​wie​dzia​łatowtakispo​sób,żeZacodrazusiędo​my​ślił,żero​dzi​nato

te​mat tabu. Przy​po​mnia​ło mu się, jak pierw​sze​go dnia za​py​tał ją o ro​dzeń​stwo,
a ona ucię​ła roz​mo​wę. Zro​zu​miał, że wy​zna​czy​ła gra​ni​ce, któ​rych nie po​wi​nien
prze​kro​czyć. W po​rząd​ku. Są spra​wy, o któ​rych on rów​nież nie chce roz​ma​wiać,
praw​da?Naprzy​kładoskar​że​niaShel​ley.

Ivy nie mia​ła zwy​cza​ju za​wra​cać so​bie gło​wy po​dob​ny​mi sub​tel​no​ścia​mi, jed​nak

tym ra​zem za​sto​so​wa​ła się do re​guł. Zac wi​dział, jak otwie​ra usta, by coś po​wie​-
dzieć,apo​temre​zy​gnu​je.Na​to​miastwrę​czy​łaSum​mersło​ik.

–Sosdosa​ła​ty.Samagoro​bięinieża​łu​jęczosn​ku.Czo​snektosamozdro​wie.

–Panispo​sóbnadłu​go​wiecz​ność?
–Czo​snekiszam​pan.Wła​śnie,do​lej​myso​bie.Szam​paniło​sośtopo​łą​cze​niestwo​-

rzo​newraju.

Zacwy​piłłykzim​ne​gopiwazoszro​nio​nejszklan​kiispoj​rzałwdal.Wi​dokzpię​tra

sta​re​godomubyłnie​zrów​na​ny.Jakogrom​nyob​raz–pla​ża,da​lejmo​rzeicha​rak​te​-
ry​stycz​nysto​żekwul​ka​nuRan​gi​to​toumiesz​czo​nyide​al​nienaśrod​ko​wejosi.

Za​cho​dzą​cesłoń​cema​lo​wa​łonanie​biein​ten​syw​nieczer​wo​nesmu​gi.Uwiel​białtę

pa​no​ra​męzmie​nia​ją​cąsięza​leż​nieodporydnia.Uwiel​białtendom,wtejchwi​liwy​-
peł​nio​ny sma​ko​wi​tą wo​nią ko​la​cji przy​szy​ko​wa​nej przez naj​waż​niej​szą dla nie​go
oso​bęnaświe​cie.

Czyży​ciemożebyćjesz​czelep​sze?
Chy​bamoże.
Wjegoży​ciupo​ja​wi​łasięwy​jąt​ko​wanowaoso​ba.Per​spek​ty​wabliż​sze​gopo​zna​-

niaSum​merwy​da​wa​łasiępod​nie​ca​ją​ca.Możetowła​śnieonaoka​żesiętąko​bie​tą,
któ​rejszu​ka?Ko​bie​tą,któ​rabę​dziedlanie​gozna​czyćtaksamowie​le,anie​wy​klu​-
czo​ne,żewię​cej,jakje​dy​naży​ją​caoso​bazro​dzi​ny.Takaewen​tu​al​nośćbyłarów​nie
za​pie​ra​ją​cadechwpier​siachjakwi​dokzta​ra​su.

Zac za​uwa​żył kon​spi​ra​cyj​ny uśmie​szek, z ja​kim obie ko​bie​ty, star​sza i młod​sza,

stuk​nę​łysięwy​so​ki​mikie​lisz​ka​mi.Onrów​nieżmi​mo​wol​niesięuśmiech​nął.Po​krew​-
ne du​sze? Wi​dać było, że od razu zna​la​zły wspól​ny ję​zyk. Miał tyl​ko na​dzie​ję, że
dru​gikie​li​szekszam​pa​naniewy​wo​łauIvynad​mier​nejotwar​to​ści.

Jużitaknie​po​trzeb​nieprzy​zna​łasiędopod​glą​da​nialu​dzinapla​ży.Cobę​dzie,je​-

śliwsią​dzienaswo​je​godru​gie​goulu​bio​ne​goko​ni​kaistwier​dzi,żenaj​wyż​szyczas,
abyuko​cha​nywnukzna​lazłmiłądziew​czy​nę,ustat​ko​wałsięipo​my​ślałoza​ło​że​niu
ro​dzi​ny?

Czu​jącnaso​biejegowzrok,Sum​merod​wró​ci​łasięzuśmie​chem.Ichspoj​rze​nia

sięspo​tka​ły.Po​now​niepo​czułprzy​pływpo​żą​da​nia.Jakdłu​gozaj​miezje​dze​nieko​la​-
cji?Ilejesz​czemi​niecza​su,za​nimbędąmo​glibyćsami?

Może mię​dzy nimi ist​nie​je te​le​pa​tia? Zo​ba​czył, jak pier​si Sum​mer wzno​szą się

iopa​da​ją,jakgdy​bybra​łagłę​bo​kiod​dech.Zo​ba​czył,jakjejoczyciem​nie​ją,jakgdy​-
by jej my​śli od​zwier​cie​dla​ły jego my​śli. Gdy wy​su​nę​ła ko​niu​szek ję​zy​ka i zwil​ży​ła
war​gi,omalniejęk​nął.Obo​jęt​ne,jakdłu​gopo​trwako​la​cja,toza​wszebę​dziezadłu​-
go.

Wi​dokZacawkła​da​ją​ce​godoustko​lej​nekęsyiob​li​zu​ją​ce​gozwargsoszsa​łat​ki

po​dzia​łał na Sum​mer jak afro​dy​zjak. To sza​leń​stwo, uzna​ła. Po​zna​ła go le​d​wie
przedty​go​dniem.Niemia​łazwy​cza​juwska​ki​waćdołóż​kafa​ce​tom,któ​rychznaod
nie​daw​na.Szcze​gól​niefa​ce​tom,zktó​ry​miniebyłana​wetnajed​nejrand​ce.Cho​ciaż
spo​tka​nienapla​ży,na​wetnie​umó​wio​ne,tojak​byrand​ka,praw​da?

Na​wet je​śli Ivy zga​dy​wa​ła, w ja​kim kie​run​ku po​dą​ża​ją my​śli Sum​mer, nie przej​-

mo​wa​łasiętym.

–Miesz​kasznajach​cie?–za​py​ta​ła.–Cu​dow​nie.Aleczyniejestcitro​chęcia​sno?
–Da​je​myso​bieradę.Trze​batyl​koutrzy​maćpo​rzą​dekiniemiećzbytdużorze​-

czy.

–My?–Ivyunio​słabrwi.–Wtwo​imży​ciujestja​kiśmęż​czy​zna?

–Eee…–Sum​merza​jąk​nę​łasięiwbi​ławzrokwta​lerz.–Mia​łamnamy​śliFlin​ta.

Onteżmusipil​no​waćpo​rząd​ku.

–Oczy​wi​ście.–Wgło​sieIvyza​brzmia​łanutaza​do​wo​le​nia.
Sum​merunio​słagło​węiuchwy​ci​łapo​ro​zu​mie​waw​czespoj​rze​nie,ja​kiebab​karzu​-

ci​ła wnu​ko​wi. Po​czu​ła lek​kie za​kło​po​ta​nie, lecz Zac pu​ścił do niej oko i zno​wu
wszyst​kobyłowpo​rząd​ku.

Na​wetle​piejniżwpo​rząd​ku.
Od​po​wie​dzia​łamuuśmie​chem.Chy​basięwnimodro​bi​nęza​du​rzy​ła…
–Za​cho​wu​jęsięjakpe​li​kan–oświad​czy​łaIvy.–Na​kła​damso​biezadużoipóź​niej

niedajęradywszyst​kie​gozjeść.Są​dzisz,żeFlintmiał​byocho​tędo​koń​czyćzamnie?
Ło​sośmunieza​szko​dzi?

–Tobę​dziedlanie​gopraw​dzi​wauczta.
–Wpu​ść​mygotu​taj.
–Le​piejnie.Na​nie​siecipia​sku.
Ivymach​nę​łaręką.
–Nieprze​sa​dzaj​my.Co​dzien​niesamana​no​szęmnó​stwopia​sku.–Sum​merwsta​ła,

otwo​rzy​ładrzwita​ra​su,aIvypod​su​nę​łaFlin​to​wita​lerz.Sum​merpo​my​śla​ła,żeza​-
du​rzy​łasiętro​chęrów​nieżiwniej.–Gdzieonśpi?

–Podkok​pi​tem.Matampo​dwój​nąkoję.
–Aha.Mamna​dzie​ję,żetyteżmaszpo​dwój​nąkoję…–Gło​śnewes​tchnie​nieZaca

za​brzmia​łojakprzy​wo​ła​niebab​cidopo​rząd​ku.–Nieprzej​mujsięmną–te​atral​nym
szep​temcią​gnę​łaIvy.–Jakdo​ży​jeszmo​je​gowie​ku,prze​ko​naszsię,żemo​żeszbez​-
kar​niemó​wićpra​wiewszyst​ko.Aleprze​pra​szam,za​ga​lo​po​wa​łamsię.

Sum​merro​ze​śmia​łasię.
–Mambar​dzowy​god​nepo​dwój​nełóż​ko.Wła​śnie…–Wy​pro​sto​wa​łasięispoj​rza​-

ławstro​nędrzwi.Flintna​tych​miastzna​lazłsięujejboku.–Będęsięzbie​rać.Ju​tro
mu​szęwcze​śniewstać.

Zacod​su​nąłsięzkrze​słem.
Cote​raz?Od​pro​wa​dzijądofurt​kiipo​ca​łu​jenado​bra​noc?Za​ry​zy​ku​je,wie​dząc,

żeIvypod​glą​daichzzafi​ran​ki?

–Pod​rzu​cęcię–oświad​czył.–Zapóź​nonabie​ga​niepouli​cach.
–Dzię​ku​ję,aleniepo​zwa​lamFlin​to​wibieczamo​to​cy​klem.Totro​chęnie​bez​piecz​-

ne.

–Niebójsię.Wprze​ci​wień​stwiedocie​bieopróczdwóchkó​łekpo​sia​damjesz​cze

czte​ry.WmoimSUV-iejestztyłuwy​star​cza​ją​codużomiej​sca.

–Za​bru​dzicisa​mo​chódpia​skiem.
Ser​ceza​czę​łojejbićjaksza​lo​ne.Zacpo​je​dziezniądodomu?Zo​sta​nie?
Stał tak bli​sko, że czu​ła cie​pło jego cia​ła. A może źró​dłem tego cie​pła była ona

sama?

–Prze​ży​ję.–Po​ca​ło​wałIvy.–Niezmy​waj.Jakwró​cę,zaj​rzętu​tajisampo​zmy​-

wam.

–Odcze​gosązmy​war​ki,chłop​cze?Wi​dzi​mysięju​tro.Inieróbni​cze​go,cze​goja

bymniezro​bi​ła.

Zacjęk​nąłiza​mknąłzanimidrzwi.
–Prze​pra​szam.Jestnie​re​for​mo​wal​na.

Ni​g​dy nie był na jach​cie prze​ro​bio​nym na miesz​ka​nie. Że​glo​wał, to oczy​wi​ste.

Każ​dymiesz​ka​niecAuc​klandprę​dzejczypóź​niejpró​bu​jetegospor​tu.

–Wśrod​kuspra​wiawra​że​niewięk​sze​go–stwier​dził,kie​dyze​szlipodpo​kład.
–Tozna​ko​mi​typro​jekt.Jachtjestnie​wiel​ki,aleper​fek​cyj​nieufor​mo​wa​ny.
Jakwła​ści​ciel​ka?
Zaczmu​siłsiędoode​rwa​niawzro​kuodSum​mer.Za​pro​si​łagonajacht,abyzo​ba​-

czył,jakmiesz​ka,aleniechciałprzy​spie​szaćbie​guwy​pad​ków.

Niechciałni​cze​goze​psuć.Niete​raz,kie​dywza​się​gurękimiałtylemoż​li​wo​ści.

Je​śliIvyjejnieprze​stra​szy​ła,wszyst​kodo​brzesięuło​ży.

Ro​zej​rzał się po wy​koń​czo​nej pięk​nym drew​nem ka​bi​nie. Do​mi​nu​ją​cym ko​lo​rem

ta​pi​cer​ki był sza​fir po​wta​rza​ją​cy się jako barw​ny mo​tyw na ozdob​nej po​dusz​ce
i per​skim dy​wa​ni​ku na pod​ło​dze. Dziób od resz​ty ka​bi​ny od​dzie​lał skła​da​ny pa​ra​-
wan,aleprzezszpa​ręwi​daćbyłołóż​kona​kry​temięk​kąbia​łąkapą.

Po​now​niemu​siałod​wró​cićgło​wę,za​nimjegomy​śliod​bi​jąsięnatwa​rzy.
–Zgrab​nyzlew–po​chwa​lił.
– Praw​da? Spraw​dza się, cho​ciaż ma tyl​ko jed​ną ko​mo​rę, nie dwie. Ale dzię​ki

temujestwię​cejmiej​scanabla​ciero​bo​czym.Tu​tajmampie​cyk,awtejszaf​cena​-
wetku​chen​kęmi​kro​fa​lo​wą.

–Uhm.
Naj​bar​dziejmusiępo​do​ba​łoto,żenatejnie​wiel​kiejprze​strze​nidwo​jelu​dzinie

możesięzbytswo​bod​niepo​ru​szać,szcze​gól​nieje​ślimu​sząuwa​żać,abyniena​dep​-
nąćnadu​że​gopsa,iwkoń​cuniepo​zo​sta​jeimnicin​ne​go,jaksta​nąćbar​dzobli​sko
sie​bie.

Chcąc zo​ba​czyć ku​chen​kę mi​kro​fa​lo​wą wbu​do​wa​ną w szaf​kę, mu​siał się tro​chę

po​chy​lić i w ten spo​sób jego twarz zna​la​zła się na tym sa​mym po​zio​mie co twarz
Sum​mer.Niepod​no​szącgło​wy,wy​cią​gnąłrękę,abyza​mknąćdrzwicz​ki,akie​dyją
opusz​czał,trą​ciłdło​niąster​czą​cewło​sySum​mer,po​temdo​tknąłjejkar​ku.

Te​razwy​star​czy​łojesz​czetyl​koodro​bi​nębar​dziejsięna​chy​lićijużmógłdo​tknąć

jejust.Pierw​szy,trwa​ją​cyjed​nomgnie​niepo​ca​łu​nek,lek​kijakmu​śnię​cieskrzy​deł
mo​ty​la,byłtyl​kowstę​pem.Na​stęp​nybyłjużmoc​niej​szy,akie​dyZacwy​su​nąłko​niu​-
szekję​zy​ka,Sum​merwes​tchnę​łairoz​chy​li​ławar​gi.Po​czuł,jakjejcia​łosięna​pi​na
ni​czym cia​ło skocz​ka na tram​po​li​nie, któ​ry się szy​ku​je do wy​ko​na​nia w po​wie​trzu
kil​kuob​ro​tów,za​nimza​nur​ku​je,iwie​dział,żejestgo​to​wadolotu.

Ca​łu​jąc ją, stra​cił ra​chu​bę cza​su. Czuł tyl​ko smak tej cu​dow​nej ko​bie​ty i lek​kie

ko​ły​sa​niepodsto​pa​mi.Tofalebu​ja​jąjach​tem?Nietyl​ko.Całyjegoświatde​li​kat​nie
sięko​ły​sze.

Czasniemiałzna​cze​nia.Jakdłu​goimzaj​mieod​kry​wa​nietegono​we​gocu​dow​ne​go

świa​ta?Torów​nieżniemia​łozna​cze​nia.Ocza​miwy​obraź​nico​razwy​raź​niejwi​dział
mapę,leczniespie​szyłsięod​na​leźćwła​ści​wejdro​gidocelu.Wpod​nie​ce​niucze​kał,
ażSum​mersamagoniąpo​pro​wa​dzi.Wie​działjuż,żeonategopra​gnierów​niemoc​-
nojakon.

RęceSum​merpo​ru​szy​łysiępierw​sze.Ode​rwa​łysięodjegoszyiiroz​po​czę​ływę​-

drów​kępoca​łymcie​le.Uznałtozaza​chę​tęisy​gnał,abyza​cząćpo​zna​waćde​li​kat​-
neli​niejejcia​ła.

Sum​mer ci​chym gło​sem wy​sła​ła Flin​ta na jego le​go​wi​sko, po​tem wzię​ła Zaca za

rękęiza​pro​wa​dzi​ładoswo​jejsy​pial​ninadzio​bie,gdziecałąprze​strzeńwy​peł​nia​ło
po​dwój​nełoże.

Nie,tora​czejZacwy​peł​niałsobątęprze​strzeń.Zlam​pynasto​lezapa​ra​wa​nem

pa​da​łoprzy​ćmio​neświa​tło,ry​su​jącgro​te​sko​wecie​nienaścia​nach,gdyzdej​mo​wa​li
zsie​bieubra​nia.Apo​temZacukląkłprzedSum​mernałóż​ku.Mo​głaoprzećdło​nie
najegopier​siiunieśćkunie​mutwarzwocze​ki​wa​niunapo​ca​łu​nek.Wte​dyprze​sta​-
łamy​ślećoświe​tleigro​te​sko​wychcie​niach.Mo​głatyl​koczuć…

Pierw​szedo​tknię​cieustZacaniąwstrzą​snę​ło.Niewie​dzia​ła,żeza​koń​cze​nianer​-

wówmogąbyćtakwraż​li​we,po​żą​da​nieipod​nie​ce​nietakin​ten​syw​ne,aroz​koszbli​-
skabólu.Wszyst​kotobyłobar​dzodziw​ne,aledziw​neprzy​jem​nie.Naj​dziw​niej​sze
inaj​przy​jem​niej​szewca​łymjejży​ciu.Za​pra​gnę​łasięodtejdziw​no​ściuza​leż​nić.

ROZDZIAŁSZÓSTY

–Wi​dzęnaszcel.Nago​dzi​nieczter​na​stej.
Mon​tyza​wró​cił,wy​ko​nałjesz​czejed​nookrą​że​nie.Pędpo​wie​trzapo​ru​szyłwierz​-

choł​ka​miwy​so​kichso​sen,za​sła​nia​jącwi​docz​ność.

– Nie po​do​ba mi się to – stwier​dził Mon​ty. – Chy​ba będę mu​siał was opu​ścić na

wcią​gar​ce.

–Nasie​dem​na​stejjestja​kiśprze​świt.Tam,gdziesto​jącię​ża​rów​ki.
–Zada​le​ko.Po​szko​do​wa​nymatrud​no​ścizod​dy​cha​niem.
–Opuśćmnie–ode​zwa​łasięSum​mer.–Za​pa​ku​jęgodoko​szaSto​ke​sa,prze​trans​-

por​tu​je​mygonatępo​la​nęiwte​dyusta​bi​li​zu​je​my.

–Zga​dzaszsię,żebyZacopu​ściłcięnawcią​gar​ce?
Py​ta​nieMon​ty’egobrzmia​łobar​dzozwy​czaj​nie,aleporazpierw​szyzna​leź​lisię

w po​dob​nej sy​tu​acji. Po raz pierw​szy ak​cję ra​tun​ko​wą pro​wa​dzi​li w tak trud​nych
wa​run​kachpo​go​do​wych.Zacoczy​wi​ścieumiałob​słu​gi​waćwcią​gar​kę,aleSum​mer
skła​da​ła​byswo​jeży​ciewjegoręce.

Spoj​rza​ła na Zaca. W jego oczach zo​ba​czy​ła wy​cze​ki​wa​nie i w tej sa​mej chwi​li

py​ta​niena​bra​łoznacz​niegłęb​sze​gozna​cze​nia.

CzyufaZa​co​wi?Bar​dzobychcia​ła.Ni​g​dyni​ko​muniepra​gnę​łaza​ufaćtakbar​dzo

jakjemu.Inietyl​kowspra​wiebez​pie​czeń​stwajejży​cia.Tucho​dzi​łoopo​wie​rze​nie
męż​czyź​nie ser​ca, a tego jesz​cze ni​g​dy nie zro​bi​ła. Nie​mniej bar​dzo pra​gnę​ła to
zro​bić.Ipra​gnę​ła,abytymmęż​czy​znąbyłZac.

Śmi​gło​wiec za​wisł nad miej​scem, gdzie do​szło do wy​pad​ku pod​czas wy​cin​ki

drzew.Wtejsa​mejchwi​linad​je​cha​łatamka​ret​kapo​go​to​wia.Wi​dzie​litu​manku​rzu,
gdyrap​tow​nieza​ha​mo​wa​ła.

–Po​cze​kaj​my.Niechoce​niąsy​tu​ację–za​pro​po​no​wałZac.
Sum​merwy​ko​rzy​sta​łachwi​lęzwło​ki,abyda​lejana​li​zo​waćswo​jeuczu​cia.
Za​ko​cha​łasięwZacuibar​dzopra​gnę​łauczy​nićna​stęp​nykrokiob​da​rzyćgobez​-

gra​nicz​nym za​ufa​niem, lecz za​da​wa​ła so​bie py​ta​nie, czy po​tra​fi. Czy jest do tego
zdol​na?Niemo​głasięod​wo​łaćdodo​świad​czeń,boni​g​dywżad​nymzwiąz​kuniedo​-
szładotegoeta​pu.Gdytyl​kowy​czu​wa​ła,żecośmożejejza​gra​żać,wy​co​fy​wa​łasię.
Na​uczy​łasiętegobar​dzowcze​śnie,jesz​czejakona​sto​lat​ka,wte​dy,kie​dywy​rzu​ci​ła
zży​ciauko​cha​ne​goojca.In​nychmęż​czyznteżodsie​bieod​su​wa​ła,gdytyl​koza​czy​-
na​lizbyt​niodoniejsięzbli​żać.

Wy​mów​ka,żepra​cajestważ​niej​sza,byłatyl​koza​sło​nądym​ną,na​to​miastza​wsze

brzmia​łajejwuszachprze​stro​gamat​ki:„Ni​g​dynieufajmęż​czyź​nie.Obo​jęt​niejak
bar​dzogoko​chasz,ni​g​dyniejestdość.Zła​mieciser​ce.Znisz​czycię…”.

W tej chwi​li od​su​nę​ła się na​wet od naj​lep​szej przy​ja​ciół​ki. Nie od​dzwo​ni​ła, na

ese​mesod​po​wie​dzia​łazdaw​ko​wo.Kateniemanaj​mniej​sze​gopo​ję​cia,cosiędzie​je
wjejży​ciu,żejestnanaj​lep​szejdro​dzedoza​ko​cha​niasięwpo​two​rze,któ​ryzruj​-
no​wałży​cieShel​ley.

Sum​mernieza​mie​rza​łajejsięzwie​rzać.Wy​star​cząsło​wamat​ki,odktó​rychnie

mo​gła się uwol​nić. Wie​dzia​ła, że Kate, lo​jal​na wo​bec sio​stry, za​cznie są​czyć w jej
umysłjad,za​sie​jewąt​pli​wo​ści,czyniejesttakza​śle​pio​najakkie​dyśjejmat​ka,na
śmierćiży​cieza​ko​cha​nawojcu.

Niechcia​łasły​szećko​men​ta​rzaKate.Chcia​łaufaćZa​co​wi.Wży​ciuniespo​tka​ła

męż​czy​znyta​kie​gojakon,iwie​dzia​ła,żedru​girazniespo​tka.

Do​sta​łaszan​sę,możesięprze​ko​nać,cotozna​czybyćna​praw​dęza​ko​cha​ną.In​tu​-

icjajejpod​po​wia​da​ła,żetoszan​saje​dy​nanaświe​cie.Zda​wa​łaso​bierów​nieżspra​-
węztego,żede​cy​zja,czyzro​bićtenostat​nikrokiza​ufaćZa​co​wi,za​le​żyodtego,
czyonczu​jetosamo.Czyza​ufa​niejestwza​jem​ne.

Je​ślipo​wieMon​ty’emu,żejestgo​to​waod​daćswo​jeży​ciewręceZacaob​słu​gu​ją​-

ce​gowcią​gar​kę,daod​po​wiedźnapy​ta​nie,ja​kieczy​tate​razwjegooczach.Ichro​-
dzą​cysiędo​pie​rozwią​zekosią​gnieko​lej​nypo​ziom,odro​bi​nęsze​rzejotwo​rząprzed
sobąser​ca.Jed​nakjesz​czeniedzi​siaj.Możekie​dyś,wprzy​szło​ści.

Tym​cza​semMon​ty,cze​ka​jącnanowein​for​ma​cjeosta​nieofia​rywy​pad​ku,zro​bił

nad la​sem jesz​cze jed​no okrą​że​nie. Ra​tow​ni​cy po​sta​no​wi​li prze​wieźć ran​ne​go ka​-
ret​kąnapo​la​nę.Męż​czy​znamiałtrud​no​ścizod​dy​cha​niem,leczniezo​stałprzy​wa​-
lo​nyspa​da​ją​cymdrze​wem,jakpier​wot​niein​for​mo​wa​no.

Ta​kieroz​wią​za​niebyłobez​piecz​niej​szeiko​rzyst​niej​szedlaran​ne​go,gdyżZac,le​-

karz, mógł zro​bić znacz​nie wię​cej niż na​wet naj​le​piej wy​kwa​li​fi​ko​wa​ny ra​tow​nik
me​dycz​ny,leczSum​merod​czu​łaukłu​cieroz​cza​ro​wa​nia.

Czyż​by chcia​ła wszem i wo​bec za​de​mon​stro​wać, jak bar​dzo mu ufa? Czyż​by

chcia​ła po​przez wspól​ne sta​wie​nie czo​ła wy​zwa​niu za​cie​śnić ro​dzą​cą się mię​dzy
nimiwięź?

Nie​waż​ne.Umoc​nie​niewię​zitotyl​kokwe​stiacza​su,aprzednimiinnewy​zwa​nie,

za​wo​do​we.

– Rana jest głę​bo​ka – mel​do​wał ra​tow​nik, prze​krzy​ku​jąc war​kot zwal​nia​ją​cych

ro​to​rówśmi​głow​ca.–Drze​wogonieprzy​gnio​tło,aleja​kaśga​łąźpraw​do​po​dob​nie
wbi​łasięwklat​kępier​sio​wą.Niemaznimkon​tak​tu.Ci​śnie​niespa​dło.Ob​ser​wu​je​-
myskur​czedo​dat​ko​weser​ca.

Sum​mer i Zac na​tych​miast roz​po​czę​li re​ani​ma​cję, chcąc za​po​biec za​trzy​ma​niu

ak​cjiser​ca.Pod​czasgdySum​merin​tu​bo​wa​łamęż​czy​znę,za​kła​da​ławe​nflonipod​łą​-
cza​ła kro​plów​kę, Zac przy​stą​pił do za​bie​gu, któ​ry wi​dzia​ła w szpi​ta​lu na od​dzia​le
ra​tun​ko​wym, kie​dy przy​wio​zła kie​row​cę po​szko​do​wa​ne​go w zde​rze​niu czo​ło​wym
naau​to​stra​dzie.

Nie​ste​ty na​wet obu​stron​ne otwar​cie klat​ki pier​sio​wej nie wy​star​czy​ło. Pa​cjent

na​dalnieod​dy​chał.

–Za​trzy​ma​nieak​cjiser​ca–stwier​dzi​ła.
Nie było sen​su roz​po​czy​nać uci​ska​nia klat​ki pier​sio​wej, po​nie​waż naj​wy​raź​niej

ja​kieścia​łoobceha​mo​wa​łodo​pływkrwidoko​mórser​co​wych.

Wtejsy​tu​acjiZaczde​cy​do​wałsięnaobu​stron​nąto​ra​ko​to​mięra​tun​ko​wą.
Sum​mer nie by​ła​by w sta​nie wy​ko​nać po​dob​ne​go za​bie​gu. Ni​g​dy na​wet nie wi​-

dzia​ła cze​goś po​dob​ne​go w szpi​ta​lu. Jak wie​le za​ufa​nia trze​ba mieć do wła​snych
umie​jęt​no​ści,abypod​jąćsiętaktrud​nejope​ra​cjiwwa​run​kachpo​lo​wych?Zdru​giej
stro​nyjed​nak,je​ślitegoniezro​bią,mło​dyro​bot​nikle​śnyumrze.

Prze​ka​za​łanad​zórnadkro​plów​kąima​skątle​no​wąra​tow​ni​ko​wizka​ret​ki,asama

uklę​kła obok Zaca, aby móc po​da​wać mu na​rzę​dzia chi​rur​gicz​ne: ste​ryl​ne no​ży​ce
do po​więk​sze​nia otwo​ru, któ​ry wy​ko​na​li w na​dziei zli​kwi​do​wa​nia odmy i krwia​ka,
piłędocię​ciako​ści,roz​szer​zaczdoże​ber,ssak.

Po​temzro​sną​cympo​dzi​wempa​trzy​ła,jakZaczapo​mo​cądwóchkla​merpod​no​si

tkan​kiosła​nia​ją​ceser​ce,prze​ci​naje,na​stęp​niepal​ca​miwste​ryl​nychrę​ka​wicz​kach
usu​waskrze​py.Wi​daćbyłoser​ce,lek​kotyl​kodrga​ją​ce,aniebi​ją​ce.

Sum​merwstrzy​ma​łaod​dech,gdyZacpal​ca​mitrą​ciłser​ce,raz,po​temdru​gi,wy​-

wo​łu​jącskurczmię​śnia.Do​tknę​łażyłynaszyimęż​czy​zny.Tęt​nosta​łosięwy​czu​wal​-
ne,jed​no​cze​śnieroz​ległsięsy​gnałdźwię​ko​wyzapa​ra​tu​rymo​ni​to​ru​ją​cejfunk​cjeży​-
cio​we.Pochwi​liklat​kapier​sio​wamęż​czy​znyunio​słasięiopa​dła,do​wód,żeran​ny
za​czy​naod​dy​chaćsa​mo​dziel​nie.

Zacwy​jąłroz​szer​zaczże​ber.
– Za​ło​ży​my ste​ryl​ny opa​tru​nek i trze​ba go na​tych​miast prze​trans​por​to​wać do

szpi​ta​la–oświad​czył.

Za​da​nie wy​da​wa​ło się nie​moż​li​we, ale ja​kimś cu​dem się uda​ło. Mło​dy ro​bot​nik

prze​żył,akil​kago​dzinpóź​niejzsaliope​ra​cyj​nejtra​fiłnaodziałin​ten​syw​nejopie​ki
me​dycz​nej.

Wszpi​ta​luiwba​ziepo​go​to​wialot​ni​cze​gomó​wio​notyl​kootymnie​zwy​kłymosią​-

gnię​ciu,bomimożepo​dob​neak​cjeprze​pro​wa​dza​lijużwcze​śniej,tabyłapierw​szą,
któ​raza​koń​czy​łasiępo​myśl​nie.Sum​merroz​pie​ra​ładuma.Dumazca​łe​goze​spo​łu,
dumazZaca…

–Je​steśnie​zwy​kły,wiesz?
–Tyrów​nież.
Wciążbyliwba​zie,roz​ma​wia​lijakko​le​dzyzpra​cy.Niktpo​stron​nyniedo​my​ślił​by

się,jakbar​dzozbli​ży​lisiędosie​biepozapra​cą.Chcie​li,abynara​zietakzo​sta​ło,
dla​te​gowy​mie​ni​lityl​kospoj​rze​nia.Praw​do​po​dob​niepóź​niej,wie​czo​rem,prze​ana​li​-
zu​jąiomó​wiąkaż​dyszcze​gółope​ra​cji,będąsięwspól​nieza​sta​na​wiać,czycośmoż​-
nabyłozro​bićina​czejalbole​piej.Wy​cią​gnąwnio​skinaprzy​szłość,gdy​bytakaak​-
cja się po​wtó​rzy​ła. Sum​mer cie​szy​ła się, że łą​czy ich pa​sja do pra​cy. Moż​li​wość
kon​sul​to​wa​niasięzZa​ckiemroz​sze​rza​łajejwie​dzę,mo​ty​wo​wa​ładojesz​czewięk​-
sze​goza​an​ga​żo​wa​nia.

Ko​le​dzyza​czę​litoza​uwa​żać.Możenietyl​koto?
– O mnie za​po​mnie​li​ście? – ode​zwał się Mon​ty. – Lot w taką po​go​dę to nie wy​-

ciecz​kakra​jo​znaw​czadlaprzy​jem​no​ści.

– Bez cie​bie ni​cze​go by​śmy nie zdzia​ła​li. – Zac po​kle​pał go po ple​cach. – Two​je

umie​jęt​no​ścijużprze​szłydole​gen​dy.

–Wszy​scyra​zemprze​szli​śmydole​gen​dy–wtrą​ci​łaSum​mer.–Wy​bierz​mysiępo

pra​cynapiwoiuczcij​myto–za​pro​po​no​wa​ła.

–Jajużje​stemumó​wio​ny–od​parłMon​ty.–Idź​ciesami.–Te​razonklep​nąłZaca

pople​cach.–Wi​dać,żema​cienatoocho​tę.

–Eee…–Sum​merza​jąk​nę​łasię.–Do​brzenamsięra​zempra​cu​je.
–Ja​sne.Tyl​kodla​cze​go,kie​dytaksto​icieiga​pi​ciesięnasie​biezcie​lę​cymuwiel​-

bie​niem,dlain​nychza​czy​nabra​ko​waćtle​nu?

–Na​praw​dępo​wie​dział,żega​pi​mysięnasie​biezcie​lę​cymuwiel​bie​niem?
–Uhm.–Sum​merprze​chy​li​łagło​węispoj​rza​łanaZaca.–Na​praw​dę.
Zacrów​nieżsięuśmiech​nąłimoc​niejuści​snąłjejdłoń.Wra​ca​lizpla​żynagłów​ny

szlak. Przez chwi​lę szli w mil​cze​niu, wsłu​chu​jąc się w śpiew pta​ków w ga​łę​ziach
drzew. Wła​śnie po to wy​bra​li się na tę wy​ciecz​kę, żeby obej​rzeć i po​słu​chać pta​-
ków.

Jużsamajaz​damo​to​ra​mi,zSum​merwi​docz​nąwlu​ster​kuwstecz​nympo​dą​ża​ją​cą

zanimjakwier​nycień,byławspa​nia​ła.

Sum​merspra​wi​ła,żesłoń​ceświe​ci​łoja​śniej,awońmo​rza,kie​dysta​linapro​mie

wio​zą​cymichnawy​spęTi​ri​ti​riMa​tan​gi,bar​dziejorzeź​wia​ją​ca.

Na miej​scu odłą​czy​li się od gru​py z prze​wod​ni​kiem. Wo​le​li spa​ce​ro​wać sami,

trzy​ma​jącsięzaręce.Czu​li,żezna​nepo​wie​dze​nie,iżra​dośćdzie​lo​nazkimśjest
po​dwój​nąra​do​ścią,topraw​da.

–Cotodo​kład​niezna​czycie​lę​ceuwiel​bie​nie?
–Och…chy​bapa​trze​nienako​gośodro​bi​nęzadłu​go,jakgdy​bydo​oko​łaniebyło

ni​ko​goin​ne​go.

–Za​wszesą​dzi​łam,żecie​lę​tasąjakdzie​ci,jesz​czeta​kietro​chęgłu​piut​kie.
–Uwa​żasz,żeza​cho​wu​je​mysięgłu​pio?–za​py​tał.
Sum​meronie​mia​ła.
–Niero​zu​miem.
– Chy​ba to nie jest za​bro​nio​ne, no wiesz… pry​wat​ne związ​ki mię​dzy człon​ka​mi

za​ło​gi.

– Gdy​by było – Sum​mer prych​nę​ła i po​krę​ci​ła gło​wą – wszy​scy na ra​tun​ko​wym

mie​li​bykło​po​ty.

–Wpo​go​to​wiulot​ni​czymspra​wawy​glą​daina​czej.Za​ło​gamusibyćbar​dzozgra​-

na.

–Je​ste​śmydo​ro​śli.Samido​ko​nu​je​mywy​bo​rówipo​no​si​mykon​se​kwen​cje.Kło​pot

był​bytyl​kowte​dy,gdy​bypry​wat​nere​la​cjewy​wo​ły​wa​łytar​ciawpra​cy.

Sum​merpu​ści​łarękęZacaiza​czę​ławspi​naćsiępostro​mychscho​dach,któ​resta​-

no​wi​łyczęśćnad​mor​skiejpro​me​na​dy.

–Dzi​wimnietyl​ko–do​da​ła–żektośtakszyb​kosiędo​my​ślił,conasłą​czy.Zda​wa​-

łomisię,żeje​ste​śmybar​dzodys​kret​ni.

– Naj​wy​raź​niej wy​sy​sa​my z po​wie​trza cały tlen – za​żar​to​wał Zac, cho​ciaż wie​-

dział,coMon​tymiałnamy​śli,bozda​rza​łosię,żegdypa​trzyłnaSum​mer,tchumu
na​glebra​ko​wa​ło.

Ni​g​dyjesz​czeniedo​świad​czyłni​cze​gopo​dob​ne​go.
–Ivywie?
–Cóż…Pa​mię​tasz,jakzo​sta​li​ściezFlin​temnanocpotym,jakwy​bra​li​śmysiępo​-

pły​wać?

–Uhm.–Tonjejgło​susu​ge​ro​wał,żepa​mię​ta,jakcu​dow​nabyłatadru​gawspól​nie

spę​dzo​nanoc.Bezpo​cząt​ko​we​goskrę​po​wa​niamo​gliuczyćsięsie​biena​wza​jem,za​-
pa​mię​taćsięwroz​ko​szy.

–Kie​dyranozaj​rza​łemdoniejprzedpra​cąpo​wie​dziećdzieńdo​bry,wrę​czy​łami

stosno​wychręcz​ni​kówioświad​czy​ła,żemojesąjuższtyw​nejaktek​tu​rainiena​da​-
jąsiędobar​dziejde​li​kat​nejskó​ry.Ra​czejniemia​łanamy​ślimo​jejskó​ry.

–Och…Są​dzisz,żenieapro​bu​jetego,coro​bi​my?
–Gdytakbyło,nieda​wa​ła​bymiwpre​zen​cieno​wychręcz​ni​ków.Uzna​ła​by,żewy​-

cie​ra​niesiętek​tu​rątood​po​wied​niakarazawy​stę​pek.Patrz!

Wła​śnie zbli​ży​li się do jed​ne​go z karm​ni​ków. Na spryt​nie wy​my​ślo​nych plat​for​-

machza​mon​to​wa​nopo​jem​ni​kizesłod​kąwodą.Zla​ty​wa​łysiędonichszma​rag​dow​ce
imio​do​ja​dytui.Sum​meriZacprzy​glą​da​lisięimjakza​uro​cze​ni.Tro​chęda​lejzo​ba​-
czy​limiod​ni​kiibar​gli​ki,anako​niecwy​pa​trzy​linaj​rzad​szezmiesz​kań​cówpta​sie​go
azy​lu,ta​ka​hepo​łu​dnio​we.Ogrom​nenie​lo​tyznie​bie​ski​miizie​lo​ny​mipió​ra​miiczer​-
wo​ny​midzio​ba​mibyłyfa​scy​nu​ją​ce.

–Wiesz,żeta​ka​heuzna​nozaga​tu​nekwy​mar​ły?Po​dob​niejakpta​kimoa.Nakuli

ziem​skiejjesttyl​kokil​kamiejsc,gdziemoż​najespo​tkać.Jawi​dzęjepierw​szyraz
wży​ciu.

– Ja też – przy​zna​ła ura​do​wa​na Sum​mer. – Mia​łeś świet​ny po​mysł, że mnie tu

przy​wio​złeś.Są​dzi​łam,żewy​bie​ra​mysiętyl​konazwy​kłąprze​jażdż​kę.

–Jamamsamedo​brepo​my​sły.–Zaczno​wuwziąłjązarękę.–Zo​stańzemną,to

sięprze​ko​nasz.

–Nie​wy​klu​czo​ne,żesko​rzy​stamzpro​po​zy​cji.
Jejsło​wani​czymechowra​ca​łydonie​goprzezresz​tędnia.Sły​szałje,gdyusie​dli

na tra​wie w po​bli​żu la​tar​ni mor​skiej i urzą​dzi​li so​bie pik​nik. Po dłu​gim spa​ce​rze
zape​ty​temzje​dliku​pio​newskle​pieprzyprzy​sta​nipro​mo​wejka​nap​kiiowo​ce,apo​-
tempo​ło​ży​lisięiod​po​czy​wa​li.Dood​jaz​dupro​muzo​sta​łojesz​czespo​rocza​su.

Le​że​lioboksie​biescho​wa​niwwy​so​kiejtra​wie,zdalaodwścib​skichspoj​rzeńin​-

nychwy​ciecz​ko​wi​czów.Dzieńbyłwspa​nia​ły,cie​szy​lisięna​wza​jemswo​imto​wa​rzy​-
stwem.Na​tu​ral​newięcbyło,żeza​czę​lisięca​ło​wać.Po​ca​łun​kibyłysłod​kie.Ide​al​ne.
Imożewła​śniedla​te​gowgło​wieZacaza​brzmia​łydzwon​kialar​mo​we.

–Wy​da​jemisię,żejed​nakła​mie​myza​sa​dy–wy​znałwkoń​cu.
–Prze​cieżmytyl​kocza​sa​mipra​cu​je​myra​zem–od​par​ła.–Nieje​ste​śmyza​trud​-

nie​niwtymsa​mym…

– Mnie nie o to cho​dzi​ło – od​rzekł. Uniósł się na łok​ciu, lecz Sum​mer za​sło​ni​ła

rękąoczyprzedra​żą​cymsłoń​cem.–Mojewła​sneza​sa​dy.

–Totymaszza​sa​dy?
–Cośwtymro​dza​ju.
–Ja​kie?
–Zabar​dzosięniean​ga​żo​wać.
– Aha. – Te​raz pa​trzy​ła na nie​go, lecz z jej twa​rzy nie mógł wy​czy​tać, co my​śli.

Gdy​bymu​siałzga​dy​wać,po​wie​dział​by,żeminęmanie​uf​ną.Prze​stra​szo​ną?

Mu​siałjązno​wupo​ca​ło​wać,uspo​ko​ić.Amożesamsie​biepo​trze​bo​wałuspo​ko​ić?
–Ca​łu​jeszmnieina​czej.Dziw​nie.
Uśmiech​nąłsię.
–Przy​jem​niedziw​nieczynie​przy​jem​nie?
–Samtegoniewiesz?
Zacwziąłgłę​bo​kiod​dech.Czykie​dy​kol​wiekzdo​byłsięnaażtakąszcze​rośćwo​-

becko​bie​ty?

–Wiem.Nieje​stemtyl​kope​wien,czyufamso​bie,bo…bojestmitakdo​brze.–

Sum​merwmil​cze​niukiw​nę​łagło​wą.Ro​zu​mia​łago.–Niemia​łemdo​bre​gowzor​ca,

niewiem,jakpo​stę​po​wać.Mójdzia​dekzmarł,kie​dyby​łembar​dzomały,niepa​mię​-
tamgo.Aoj​czym…Jegowolęniepa​mię​tać.

Sum​merzno​wukiw​nę​łagło​wą.
–Moiro​dzi​ceteżniebyliwzo​remdona​śla​do​wa​nia.
Usia​dła,jakgdy​byroz​mo​waoro​dzi​cachbar​dzojąpo​ru​szy​ła.Zacchciałza​py​tać,

co ta​kie​go się sta​ło, lecz bał się, że wszyst​ko ze​psu​je. Ta roz​mo​wa była bar​dzo
waż​na.Iwichwza​jem​nychsto​sun​kachsta​no​wi​ładużykrokna​przód.

–Je​ste​śmydo​ro​śli–rzekł.–Samimu​si​mydo​ko​ny​waćwy​bo​ru,praw​da?Iżyćda​lej

zkon​se​kwen​cja​mi.

–Skądwia​do​mo,żedo​ko​nu​je​mywła​ści​wychwy​bo​rów?
–Oba​wiamsię,żetegoniewie​my.Są​dzę,żemu​si​myro​bić,couwa​ża​myzasłusz​-

ne,apo​temmiećna​dzie​ję,żedo​brzepo​stą​pi​li​śmy.

Czyonaro​zu​mie,cousi​łu​jejejpo​wie​dzieć?Możewy​ra​żasięnie​ja​sno?Niechciał

jejzra​zić.

Nie​po​trzeb​nie się jed​nak oba​wiał. Je​śli to była swo​je​go ro​dza​ju de​kla​ra​cja, to

Sum​merzda​wa​łasięjąpo​dzie​lać.Za​rzu​ci​łamuręcenaszy​jęiprzy​cią​gnę​ładosie​-
bie,do​ma​ga​jącsięjesz​czejed​ne​gopo​ca​łun​ku.

–Do​brze–szep​nę​ła.–Dziw​nie,aledo​brze.
Le​piejniżdo​brze.Czuł,żeobo​jedo​ko​na​liwy​bo​ru,żezde​cy​do​wa​lisięza​ufaćso​-

bie.Jakgdy​bybezsłówzło​ży​liso​bieobiet​ni​cę,żedo​ło​żąwszel​kichsta​rań,abyto,
cosięmię​dzynimiwy​da​rzy,nieoka​za​łosięemo​cjo​nal​nąka​ta​stro​fą.

Na​gleZacsięzo​rien​to​wał,żezo​sta​lisami.Spoj​rzałnaze​ga​rek.
–Mamydwiemi​nu​ty,po​temmu​si​mygnaćnaprom.Je​śliniewró​ci​mynako​la​cję,

Ivybę​dziesięde​ner​wo​wać.

War​giSum​merpo​ru​szy​łysiętużprzyjegoustach.
–Todo​brzewy​ko​rzy​staj​mytedwiemi​nu​ty.

–Pro​szę,wy​pij.Pa​ra​ce​ta​molza​razcipo​mo​że.
–Mamtyl​kona​dzie​ję,żenieza​ra​zi​łamSum​merka​ta​rem,kie​dytubyłanako​la​cji.
–Sum​mertookazzdro​wia.Nicjejniebę​dzie.
Ivypo​wą​cha​łana​pójzcy​try​ną.
–Wiesz,le​piejbymichy​bazro​biłgrogzpo​rząd​nąpor​cjąwhi​sky.
–Uhm–mruk​nąłZac,zdjąłzka​na​pygru​bymo​he​ro​wykocigoroz​po​starł.
–Nie,nie.–Ivypo​krę​ci​łagło​wą.–Sta​now​czozago​rą​co.Naj​gor​szesąwła​śnieta​-

kielet​nieprze​zię​bie​nia.–Wy​tar​łanosiod​chy​li​łasięnaopar​ciefo​te​la.–Sum​mer–
roz​ma​rzy​ła się. – Bar​dzo ład​ne imię. Ko​ja​rzy się z błę​kit​nym nie​bem i słoń​cem,
praw​da?Błysz​czą​cemo​rzeidłu​gieroz​kosz​newie​czo​ry.

–Czyjesz​czecośmogędlacie​biezro​bić,za​nimpój​dędosie​bie?
–Usiądźipo​roz​ma​wiajchwi​lęzemną.Chy​bażeje​steśumó​wio​nyzSum​mer.
–Niedzi​siaj.–Zacusiadłnaka​na​pie.–Jestnaszko​le​niu.Pozatymniespę​dza​my

ca​łe​gowol​ne​gocza​sura​zem.

–Mu​siszjązno​wuprzy​pro​wa​dzićnako​la​cję.Za​mó​wi​łamwskle​piein​ter​ne​to​wym

za​passzam​pa​na.Mo​gła​bymupiectwo​je​goulu​bio​ne​gokur​cza​ka.

–Przezkil​kadniniewol​nocisięprze​mę​czać.Maszod​po​czy​waćido​cho​dzićdo

zdro​wia.Je​ślika​szelsięna​si​li,po​roz​ma​wiamztwo​imle​ka​rzem.Nie​wy​klu​czo​ne,że

prze​pi​szecian​ty​bio​tyk.

–Nicminiebę​dzie.Pew​nieja​dłamzamałoczosn​ku.
–Możepo​win​naśnara​ziezre​zy​gno​waćzpły​wa​nia,do​pó​kipo​go​dasięniepo​pra​-

wi?Wczo​rajpa​da​ło,atyjed​nakwe​szłaśdowody.

–Do​sko​na​lewiesz,żedeszczniemanicwspól​ne​gozin​fek​cjąwi​ru​so​wą.
–Prze​mar​z​nię​cieob​ni​żaod​por​ność.
Ivymach​nę​łaręką.
–Zre​zy​gnu​jęzpły​wa​nia,jakumrę.Ktowie,kie​dytona​stą​pi?Dla​te​gochcęwy​ko​-

rzy​staćkaż​dydzień,jakimipo​zo​stał.

–Niemówtak.–Zaczro​biłpo​waż​nąminę.–Bę​dzieszżyłajesz​czedłu​go.
–Niktniejestwiecz​ny,syn​ku–od​par​łaIvyzczu​łymuśmie​chem.
Zacod​wza​jem​niłuśmiechiująłrękębab​kiwdło​nie.Kie​dyjejskó​rasta​łasiętaka

cien​kaisu​chajakpa​pier?Dojegoser​cawkradłsięlęk.Takjest,kie​dymasiętyl​ko
jed​ną oso​bę tak waż​ną i dro​gą. Trze​ba żyć ze świa​do​mo​ścią nie​uchron​nej stra​ty.
Bar​dzowcze​śniedo​świad​czyłstra​tybli​skich.

– Mo​gła​byś spró​bo​wać – od​rzekł ze ści​śnię​tym gar​dłem. – Je​steś moim pa​pier​-

kiemlak​mu​so​wym,wiesz?Na​wetniechcęmy​ślećotym,jakbę​dziewy​glą​da​łomoje
ży​ciebezcie​bie.

–Możeznaj​dziesznowypa​pie​reklak​mu​so​wy?–Uści​snę​łajegodłoń.–Swójpro​-

myklet​nie​gosłoń​ca.

–Kie​dypierw​szyrazjązo​ba​czy​łem,na​wetmitoprzezmyślnieprze​szło.Onajest

nietyl​kotwar​da.Po​tra​fibyćwy​bu​cho​waicię​ta.

–Todo​brze.–Ivywy​pi​łałykcie​płe​gona​po​ju.–Wy​bu​cho​wycha​rak​terbywaza​le​-

tą.Cza​sa​miwży​ciutrze​baocośza​wal​czyć.Po​dej​rze​wam,żeniemia​łała​two.Nie,
nie, nie zwie​rza​ła mi się, ale chy​ba mia​ła tyl​ko mat​kę, któ​rą stra​ci​ła, kie​dy była
owie​lezamło​da.

–Uhm…–Pod​czaswy​ciecz​kidopta​sie​goazy​lumiałoka​zjęwy​py​taćSum​merojej

ro​dzi​nę,leczniezro​biłtego.Wy​zna​czo​negra​ni​cewciążobo​wią​zy​wa​ły.Obiestro​-
ny?Czytodo​brze,czymożena​le​żytotrak​to​waćjakoostrze​że​nie?

–Tadziew​czy​namazło​teser​ce–ci​chymgło​semrze​kłaIvy.–Iko​chaciędosza​-

leń​stwa.

–Są​dzisz,że…?
–Je​stemotymprze​ko​na​na.Isą​dzę,żetyczu​jesztosamo.
Prze​cze​sał pal​ca​mi wło​sy. To by wy​ja​śnia​ło, dla​cze​go wszyst​ko wy​da​je się ta​kie

inne.

–Może…
–Ale?
–Ktopo​wie​dział,żejestja​kieśale?–żach​nąłsię.
–Prze​cze​su​jeszso​biewło​sy,kie​dyniemo​żeszsięnacośzde​cy​do​wać.Oddziec​ka

masztenzwy​czaj.Za​wszeno​si​łamzsobągrze​bieńdlacie​bie.

–Uhm.Zna​mysiębar​dzokrót​ko.
Ivyprych​nę​ła.
–Non​sens.Kie​dylu​dziesądo​bra​ni,tosądo​bra​niijuż.Wtwo​imwie​kupo​wi​nie​-

neśtowie​dzieć.

–Niechcęni​cze​goprzy​spie​szać.

–Jużtkwiszwtympouszy.Mamoczy,wi​dzę.
Niemógłza​prze​czyć.Jesz​czeni​g​dynieczułni​cze​gopo​dob​ne​godożad​nejdziew​-

czy​ny…

Ow​szem,jestjed​noale…
– Może prze​szka​dza mi jej nie​za​leż​ność – przy​znał. – Jest inna. Ile dziew​czyn

miesz​ka​ło​bynajach​cie?Jeź​dzi​łomo​to​remiwy​ko​ny​wa​łoza​wódwy​ma​ga​ją​cysta​lo​-
wychner​wówipierw​szo​rzęd​nejkon​dy​cji?Dotegopopro​stutrze​bajaj.

–Niebądźwul​gar​ny,pro​szę.
– Prze​pra​szam. Ona jest nie​zwy​kła. Ma tyle pew​no​ści sie​bie, że wy​da​je się, że

wszyst​koprze​trzy​ma.Sama.Praw​do​po​dob​nieży​ciejątakza​har​to​wa​ło.Czyze​chce
wal​czyćoutrzy​ma​niezwiąz​ku,je​ślitra​fiąsięrafy?Czypopro​stuodej​dzieizno​wu
bę​dziesamabo​ry​ka​łasięzlo​sem?

Ivypo​cią​gnę​łano​sem.
– Przy​ga​niał ko​cioł garn​ko​wi. Ile związ​ków ty sam ze​rwa​łeś, kie​dy tra​fi​łeś na

rafę?Gdytwo​jepart​ner​kiza​czę​łyżą​daćwię​cej,niżby​łeśgo​to​wyimzsie​biedać?
Wiesz,żezła​ma​łeśnie​jed​noser​ce.Możewy​star​czy?

–Toniebyłoza​mie​rzo​ne.
–Wiem.–Ivypo​kle​pa​łagoporęce.–Iza​wszeroz​sta​wa​łeśsiębar​dzokul​tu​ral​-

nie.

–Popro​stujesz​czenietra​fi​łemnako​bie​tę,dlaktó​rejzro​bił​bymwszyst​ko.
Alete​raztakąspo​tka​łem,po​my​ślał.Tocomniepo​wstrzy​mu​je?Strach,żeonazła​-

miemiser​ce?

Spoj​rze​nie Ivy świad​czy​ło, że go ro​zu​mie, że pa​mię​ta ma​łe​go chłop​ca, któ​re​mu

za​wa​liłsięświat,kie​dystra​ciłmat​kę.Leczztegospoj​rze​niawy​czy​tałrów​nież,że
porazna​leźćwso​bieod​wa​gęize​rwaćzdo​tych​cza​so​wymtry​bemży​cia:cięż​kapra​-
ca, in​ten​syw​ne przy​jem​no​ści. Że pora usu​nąć tar​czę ochron​ną wznie​sio​ną wo​kół
ser​ca.IżeIvywie,ktojestwła​ści​wąko​bie​tądlanie​go.

Czuł,żemusisiębro​nić.
–Tymia​łaśtyl​kojed​ne​gomęża–przy​po​mniał.–Jaje​stemztejsa​mejgli​ny.Je​śli

dajęwszyst​ko,totyl​koraz.Wy​da​jemisię,żeje​śliza​ufa​nie,któ​rejestdotegoko​-
niecz​ne,zo​sta​nienad​we​rę​żo​ne,jużniebędęwsta​niegood​bu​do​wać.Ni​g​dywtym
sa​mymstop​niu.Więctenje​denrazmusibyćbezpu​dła.

Oczy Ivy wy​peł​ni​ły się łza​mi. Czy wspo​mi​na mi​łość swo​je​go ży​cia, męż​czy​znę,

któ​ryod​szedł,kie​dyon,Zac,byłzbytmały,bygoza​pa​mię​tać?

–Nicniejestide​al​ne.Ni​g​dy–rze​kłaIvy.–Wja​kimśmo​men​ciemu​siszza​ry​zy​ko​-

waćiuwie​rzyć,żebę​dziedo​brze.Mamna​dzie​ję,żebę​dzieszmiałtylesamoszczę​-
ścia,cojamia​łam.Aleniezwle​kajzadłu​go.

Za​mknę​łaoczy,od​chy​li​łagło​wędotyłu.
– Chcę zo​ba​czyć, jak cze​kasz przy oł​ta​rzu na na​rze​czo​ną. Chcę rzu​cać na was

kon​fet​ti,wy​pićzadużoszam​pa​naipodko​niecprzy​ję​ciawe​sel​ne​gobyćnanie​złym
rau​szu.

Otwo​rzy​łaoczyispoj​rza​łananie​gota​kimwzro​kiem,żewzru​sze​nieści​snę​łomu

gar​dło.

–Chcęwie​dzieć,żeza​miesz​kaszwtymdomu,żewogro​dziebędąsięba​wi​łydzie​-

ci.Żepsybędąnała​pachna​no​sićtupia​sekiżeościa​nęsta​rejszo​pynało​dziezno​-

wubędąopar​tede​ski.

Zacza​mknąłoczy.Wy​obra​ziłso​bietęsce​nę.
Ist​nyraj,po​my​ślał.

ROZDZIAŁSIÓDMY

Im wię​cej cza​su spę​dzał z Sum​mer, tym ja​śniej i wy​raź​niej wi​dział ich wspól​ną

ide​al​nąprzy​szłość.

–Jakcisięwy​da​je–za​py​tałnibymi​mo​cho​dem,kie​dypew​ne​gopo​po​łu​dnia,ko​rzy​-

sta​jączchwi​lispo​ko​ju,spraw​dza​lisprzęt,lekiiśrod​kiopa​trun​ko​we,któ​reza​bie​ra​li
wkaż​dąak​cję–za​wszebę​dzieszmiesz​ka​łanajach​cie?

– Och nie! Nie mia​łam po​ję​cia, że wy​trzy​mam aż tak dłu​go. – Od​wró​ci​ła się. –

Maszdośćru​rektra​che​oto​mij​nychzman​kie​temroz​miarosiem?

–Trzy.Tochy​bawy​star​czy?
– Tak. Sprawdź, że mamy też ma​ski krta​nio​we LMA roz​miar trzy, czte​ry i pięć,

do​brze?

– Oczy​wi​ście. – Spraw​dził roz​mia​ry na opa​ko​wa​niach. – Więc jak dłu​go jesz​cze

za​mie​rzasztammiesz​kać?

– Aż zgro​ma​dzę środ​ki na wkład wła​sny wy​ma​ga​ny przy za​cią​ga​niu kre​dy​tu. –

Spraw​dzi​ła,czydzia​łalamp​kala​ryn​go​sko​pu,iodło​ży​łagonamiej​sce.–Poprzy​jeź​-
dzie z Ha​mil​ton chcia​łam do spół​ki z kimś wy​na​jąć miesz​ka​nie, ale wte​dy do​wie​-
dzia​łamsięotymjach​cieiwy​szłoowie​leta​niej.Niespo​dzie​wa​łamsięjed​nak,że
cenydo​mówrap​tow​niepój​dąwgórę.Za​miastzbli​żaćsiędocelu,co​razbar​dziejsię
odnie​good​da​lam.Oka​zu​jesię,żeży​cienajach​ciespo​rokosz​tu​je.

–Na​wetje​ślipła​ciszmniejniżzamiesz​ka​nie?
– Tak. Tro​chę się roz​pa​sku​dzi​łam. Dziel​ni​ce nad​mor​skie za​wsze są naj​droż​sze,

ajaniewy​obra​żamso​biemiesz​ka​niada​le​koodpla​ży.

–Wiemcośotym.Moidziad​ko​wieniemie​lipo​ję​cia,jakiro​biąfan​ta​stycz​nyin​te​-

res,kie​dyoko​łosześć​dzie​się​ciulattemuku​po​wa​lista​rydom,wy​ma​ga​ją​cyka​pi​tal​-
ne​gore​mon​tu.

–Toide​al​nydom.
Zac otwo​rzył tor​bę ze sprzę​tem ra​tow​ni​czym dla dzie​ci. Spraw​dził, czy ni​cze​go

niebra​ku​je,ipo​mo​dliłsięwdu​chu,abyniemu​sie​liuży​waćżad​ne​goztychna​rzę​dzi
iapa​ra​tów.

Zuko​saspoj​rzałnaSum​mersie​dzą​cąpotu​rec​kunapod​ło​dze,uważ​nieprze​glą​-

da​ją​cą tor​bę z naj​waż​niej​szym sprzę​tem do ra​to​wa​nia ży​cia. Jej sło​wa wciąż
brzmia​łymuwuszach.

Dom,któ​rypew​ne​godniaodzie​dzi​czy,jestwe​długniejide​al​ny.Takjakwi​zjaży​-

cia,jakąIvyprzednimroz​to​czy​ła.

Za​wszeko​chałtendom,aodcza​su,kie​dyspę​dzałwnimnocezSum​meriFlin​-

tem,po​ko​chałgojesz​czebar​dziej.Bla​dymświ​temmo​gliwtrój​kęiśćnapla​żę,bie​-
gaćalbopły​wać.Cozawspa​nia​łypo​czą​tekdnia!

Taksamojestzpra​cą.Teżjestide​al​na,speł​niawszyst​kiejegoocze​ki​wa​nia,ale

dzię​kiSum​merdajemuznacz​niewię​cejsa​tys​fak​cji,niżsięspo​dzie​wał.Zakaż​dym
ra​zem, kie​dy na ra​tun​ko​wym po​ja​wia się ze​spół ra​tow​ni​ków w po​ma​rań​czo​wych

kom​bi​ne​zo​nachpo​go​to​wiazno​wympa​cjen​tem,ser​cebijemuszyb​ciej.Adnita​kie
jakdzi​siaj,kie​dypra​cu​jąra​mięwra​mięwba​zie,sąnaj​lep​sze.

Ostat​nioco​razczę​ściejza​sta​na​wiałsięnadostrze​że​niemIvy,abyzbytdłu​gonie

zwle​kałzde​cy​zją.

Tym​cza​semonjakgdy​bydałsięnieśćfali.Cie​szyłsiękaż​dymdnieminiewy​bie​-

gałmy​śląna​przód.Wie​rzył,żeidyl​labę​dzietrwa​łatakdłu​go,jakobo​jezSum​mer
tegopra​gną.Wie​rzył,żebez​piecz​niejjeststop​nio​woda​waćzsie​bieco​razwię​cej,
bowtenspo​sóbbu​du​jesięiumac​niawięź,możejużnacałeży​cie.

Byłwtejidyl​lijed​nakpe​wienszko​puł.Po​dej​rze​wał,żeSum​merczu​jetosamoco

on,leczpew​no​ściniemiał,iniebę​dziemiał,do​pó​kinieusły​szytegoodniej.Może
onacze​ka,ażjapo​wiemtopierw​szy,po​my​ślał.

Te​razzro​zu​miałcośjesz​cze,cosłusz​niewy​tknę​łamuIvy.Przy​ga​niałko​ciołgarn​-

ko​wi.Chy​barze​czy​wi​ściesązSum​merbar​dziejdosie​biepo​dob​ni,niżmusięwy​da​-
je.Po​sia​da​jąpo​dob​nekwa​li​fi​ka​cjeza​wo​do​we,pra​cu​jązrów​nympo​świę​ce​niemiza​-
an​ga​żo​wa​niem,dlare​lak​suupra​wia​jąta​kiesamespor​tyijeż​dżąta​ki​misa​my​mimo​-
to​cy​kla​mi.

Może nie​za​leż​ność Sum​mer wy​ni​ka z sil​ne​go in​stynk​tu sa​mo​obro​ny? Może po​-

trze​bamoc​ne​gowstrzą​su,abyusu​nę​łaba​rie​rychro​nią​cejejser​ce?

To, co wspól​nie od​na​leź​li, jest nie​zwy​kłe, praw​da? Nie​moż​li​we, aby tyl​ko on to

czuł.

Sy​gnał z obu pa​ge​rów prze​rwał ci​szę. Kil​ka mi​nut póź​niej sie​dzie​li na swo​ich

miej​scachwśmi​głow​cule​cą​cymwkie​run​kuza​chod​nim.

–Pla​żaPiha–po​twier​dziłMon​ty.–Prze​wi​dy​wa​nyczaslą​do​wa​niadzie​sięćmi​nut.
–Znamtomiej​sce–ode​zwa​łasięSum​mer.–Zda​rza​łysiętamupad​kizeskał,uto​-

nię​cia,ależebyko​gośza​ata​ko​wałre​kin?

– Mamy to​wa​rzy​stwo – za​uwa​żył Mon​ty. – Zo​sta​nie​cie gwiaz​da​mi wie​czor​nych

wia​do​mo​ści.

Zacspoj​rzałwdół.Roz​po​zna​wałcha​rak​te​ry​stycz​nepunk​tyorien​ta​cyj​neta​kiejak

Lion Rock, ska​ła w kształ​cie gło​wy lwa. Pla​ża Piha, po​ło​żo​na czter​dzie​ści ki​lo​me​-
trównaza​chódodAuc​kland,torajdlasur​fe​rówzca​łe​gokra​ju.

–Jakodzie​ciakczę​stotuprzy​jeż​dża​łemzde​ską–rzekłdoSum​mer.–Kie​dyskoń​-

czy​łemsie​dem​na​ścielatido​sta​łempierw​szysa​mo​chód,wy​bra​łemsta​rąfur​go​net​-
kę.Moikum​plebyliuszczę​śli​wie​ni.Ła​do​wa​li​śmynaniąde​skiipian​ki,wy​ru​sza​li​śmy
przedświ​tem,awra​ca​li​śmydłu​gopozmro​ku,spa​le​nisłoń​cem,wy​koń​cze​ni.Za​wsze
cze​ka​łananasbab​ciazfurąje​dze​nia.Nicdziw​ne​go,żewszko​leby​łembar​dzopo​-
pu​lar​ny.

Spoj​rze​nie,ja​kimob​rzu​ci​łagoSum​mer,mó​wi​ło,żeznaowie​lewię​cejpo​wo​dów

tej po​pu​lar​no​ści. Czu​łość w jej oczach po​ru​szy​ła ja​kąś stru​nę w jego ser​cu,
auśmiechpo​dzia​łałjaknie​zna​nybal​samnajegodu​szę.

Mi​łość.Tak,tenbal​samwła​śnietaksięna​zy​wa.
Te​raz już wie​dział, że Sum​mer na​praw​dę czu​je to samo co on. Na​wet był tego

pew​ny.Ni​g​dyni​ko​gonieda​rzyłtaksil​nymuczu​ciem.Ini​g​dynieob​da​rzy.Naj​wyż​szy
czaspo​sta​raćsię,abytegonieutra​cić.

Dlado​braichoboj​gamusize​braćsięnaod​wa​gęisfor​so​waćba​rie​ry,ja​ki​miobo​je

sięoto​czy​li.Czasza​cząćkie​ro​waćsięgło​semser​ca.

Przy pierw​szej oka​zji, jesz​cze dziś wie​czo​rem, wy​zna jej, co mu ser​ce dyk​tu​je.

Możena​wetpo​pro​si,abysiędonie​gowpro​wa​dzi​ła?Wy​szłazanie​go…

Za​raz!Skądtakipo​mysł?Czy​stewa​riac​two.Cho​ciażnie,tojestwła​śnieto,cze​go

pra​gnie.

Śmi​gło​wieczbli​żałsiędopla​ży.Wy​raź​niebyłowi​daćzbie​go​wi​skolu​dziira​tow​ni​-

ków w czer​wo​no-żół​tych kom​bi​ne​zo​nach. Nikt nie pły​wał ani nie sur​fo​wał. Mi​nie
tro​chę cza​su, za​nim ta po​pu​lar​na pla​ża na nowo sta​nie się bez​piecz​na, cho​ciaż
uwy​brze​żyNo​wejZe​lan​diire​ki​nypo​ja​wia​jąsięnie​zwy​klerzad​ko.

Wy​lą​do​wa​linatwar​dympia​skutużprzyli​niiwody.Je​denzra​tow​ni​kówwy​biegłim

na​prze​ciw.

– Za​ło​ży​li​śmy opa​tru​nek uci​sko​wy, ale męż​czy​zna stra​cił dużo krwi. Nogę ma

strasz​niepo​ha​ra​ta​ną…Mamna​dzie​ję,żeam​pu​ta​cjaniebę​dzieko​niecz​na.

–Kon​tak​tu​je?
– Do brze​gu do​tarł o wła​snych si​łach. Cały czas krzy​czał, aby spro​wa​dzo​no po​-

moc.Nabrzegwy​cią​gnę​li​śmygojużnawpółprzy​tom​ne​go.Za​ło​ży​li​śmymuma​skę
tle​no​wą,okry​li​śmyko​cemter​micz​nym.Jestświa​do​my.Bar​dzocier​pi.

Grup​kaga​piów–wśródnichszczu​płychło​piectrzy​ma​ją​cyde​skęsur​fin​go​wązwy​-

raź​ny​miśla​da​mizę​bówdra​pież​ni​kaiod​gry​zio​nymkoń​cem–roz​stą​pi​łasię,ro​biąc
imprzej​ście.Sum​meruklę​kłaiza​czę​ławyj​mo​waćztor​bysprzęt,jakiimbę​dziepo​-
trzeb​ny: apa​rat do mie​rze​nia ci​śnie​nia, ze​staw do pod​łą​cze​nia kro​plów​ki. Po​tem
uję​łamęż​czy​znęzaprze​gub.

Zacprzy​kuc​nąłprzygło​wiepo​szko​do​wa​ne​go.
–Pulsnie​wy​czu​wal​ny–za​mel​do​wa​ła.
Męż​czy​zna wy​glą​dał na oko​ło pięć​dzie​siąt lat. Był śmier​tel​nie bla​dy, lecz od​dy​-

chał sa​mo​dziel​nie. Zac do​tknął żyły na szyi. Tu puls był sła​bo wy​czu​wal​ny. Krew
naj​wy​raź​niejniedo​pły​wa​ładodło​ni,coświad​czy​łoonie​bez​piecz​nieni​skimci​śnie​-
niu.Wstrząshi​po​wo​le​micz​nytostanza​gro​że​niaży​cia.Zacką​temokazo​ba​czył,jak
Sum​merprzy​go​to​wu​jekro​plów​kę.

Lek​kotrą​ciłmęż​czy​znęwra​mię.
–Pro​szęotwo​rzyćoczyispoj​rzećnamnie.Możepan?
Re​ak​cja na głos to ozna​ka, że pa​cjent jest przy​tom​ny. Ku ogrom​nej uldze Zaca

męż​czy​znauniósłpo​wie​kiijęk​nął.

Zacspoj​rzałnatłu​mekga​piówiza​py​tał:
–Czyktośznategomęż​czy​znę?
Wszy​scychó​rempo​twier​dzi​li.
–ToJon.Szeftu​tej​szychra​tow​ni​ków
–JonPe​ar​son–krzyk​nąłktośztyłu.–Pięć​dzie​siątdwalata.Miesz​kanie​da​le​ko.
Pe​ar​son?Zacpo​słałzdu​mio​nespoj​rze​nieSum​mer.
Ża​ło​wał, że gdy miał oka​zję, nie wy​py​tał jej o po​cho​dze​nie ani o ro​dzi​nę. W tej

chwi​lita​kiedanebar​dzobymusięprzy​da​ły.

Przy​po​mniał so​bie jed​nak strzę​py in​for​ma​cji. Jej ro​dzi​ce byli hip​pi​sa​mi. Zo​sta​ła

po​czę​ta na pla​ży po za​wo​dach sur​fin​go​wych. Nie ma ro​dzeń​stwa. Mat​ka zmar​ła,
kie​dySum​mermia​łasie​dem​na​ścielat,aojcajużwte​dyzniminiebyło.„Za​brałsię
iznik​nął”znacz​niewcze​śniej.Ro​dzi​ceniebyli„wzo​remdona​śla​do​wa​nia”.Comia​ła
namy​śli,kie​dytakpo​wie​dzia​ła?Boże,po​my​ślałzprze​ra​że​niem,czydo​cho​dzi​łotam

doprze​mo​cy?Czywdzie​ciń​stwiedo​świad​czy​łata​kie​gosa​me​golękujakon?

Waż​niej​sza jed​nak w tej chwi​li była od​po​wiedź na py​ta​nie, czy ran​ny jest jej oj​-

cem.Praw​do​po​do​bień​stwo,żetak,byłobar​dzoduże.Kil​kafak​tówpa​so​wa​łodota​-
kie​gosce​na​riu​sza.Naprzy​kładto,żejestsur​fe​rem.

Jakonasiętrzy​ma?Wi​dziojcaporazpierw​szyodwie​lulat,musira​to​waćmuży​-

cie…Dlara​tow​ni​kawal​kaoży​cieko​gośbli​skie​gotonaj​gor​szewy​zwa​nie.Ajesz​cze
trud​niej​sze,je​ślisto​sun​kimię​dzyniminieukła​da​łysięnaj​le​piej,je​ślipo​zo​sta​łyura​-
zy…

Sum​merro​bi​ławra​że​nieopa​no​wa​nej.Za​ło​ży​łaJo​no​wiopa​skęuci​sko​wąnarękę

izde​zyn​fe​ko​wa​łamiej​sce,gdzieza​mie​rza​ławkłućwe​nflondożyły.

–Uwa​ga…powszyst​kim.–We​nflonzpod​łą​czo​nymprze​wo​demdokro​plów​kitra​-

fiłnamiej​sce.Sum​mer roz​wią​za​łaopa​skę,pod​nio​słagło​wę iwte​dyichspoj​rze​nia
sięspo​tka​ły.

Zacsta​rałsięprze​ka​zaćjejbezsłów,żero​zu​mie.Żejestznią.Żezro​biwszyst​-

ko,cowjegomocy,abyjejpo​móc.

Daradę.Napew​no.Musi.
Cho​ciaż w pierw​szej chwi​li, kie​dy spoj​rza​ła na twarz ran​ne​go, do​zna​ła szo​ku.

Oczy​wi​ście,żena​tych​miastgoroz​po​zna​ła,mimożemi​nę​łopięt​na​ścielatiżesiępo​-
sta​rzał. Na jed​no mgnie​nie za​mar​ła, osa​czy​ły ją i spa​ra​li​żo​wa​ły wspo​mnie​nia nie​-
praw​do​po​dob​nejtrau​mywy​wo​ła​nejjegoodej​ściem.

Szyb​ko jed​nak ochło​nę​ła. W tej chwi​li musi sta​nąć na wy​so​ko​ści za​da​nia, więc

musiod​pę​dzićodsie​bietam​tewspo​mnie​nia,prze​staćmy​ślećotym,żeJonjestje​dy​-
nymży​ją​cymczłon​kiemjejro​dzi​ny.Zdy​stan​so​waćsię,trak​to​waćgojakkaż​de​gopa​-
cjen​ta. Jak męż​czy​znę, któ​ry do​znał wstrzą​su hi​po​wo​le​micz​ne​go, któ​re​mu na​tych​-
miasttrze​bapo​daćkro​plów​kę,możena​wetdwie.Musiskon​cen​tro​waćsięnako​lej​-
nychczyn​no​ściach.

–Niepo​do​bamisiętapla​manaopa​trun​kuuci​sko​wym–ode​zwa​łasiędoZaca.–

Onsięwy​krwa​wia.

Zackiw​nąłgło​wą.
–Obej​rzyjranę–mruk​nął.Wciążklę​czałprzygło​wieJona.–Jon?Otwórzoczy…
–Boli–jęk​nąłJon.–Mojanoga…
–Za​razdamciśro​dekprze​ciw​bó​lo​wy–po​wie​dział.
Rana wy​glą​da​ła strasz​nie. Przez po​szar​pa​ne mię​śnie prze​świe​ca​ła bia​ła kość.

Zprze​cię​tejar​te​riisą​czy​łasiękrew.Sum​merdwo​mapal​ca​miwste​ryl​nejrę​ka​wicz​-
cechwy​ci​łana​czy​nieimoc​ności​snę​ła.

Jonjęk​nąłiza​klął.Sum​mermu​sia​łanauła​mekse​kun​dyza​mknąćoczy.Krzykbólu

prze​szyłjejser​ce.

Topa​cjentjakkaż​dyinny,po​wta​rza​łaso​biewmy​śli.Niemójoj​ciec.Odpięt​na​stu

latniejestmoimoj​cem.Icza​sa​mitrze​baza​daćból,abyra​to​waćży​cie.

Otwo​rzy​łaoczy,pod​nio​słagło​węina​po​tka​łaspoj​rze​nieZaca,któ​ryprzy​go​to​wy​-

wałza​strzykprze​ciw​bó​lo​wy.Zno​wupa​trzyłnaniątaksamojakpo​przed​nimra​zem.
Zno​wu mó​wił bez słów, że gdy usły​szał na​zwi​sko Pe​ar​son, sko​ja​rzył, kim jest dla
niejJon,izda​jeso​biespra​wę,jakjestjejtrud​no.Iżezca​łe​goser​capra​gniepo​móc.

Zac nie zna jej hi​sto​rii, a jed​nak jest go​to​wy wziąć jej stro​nę i chro​nić ją przed

kimś,ktomożejejza​gra​żać.

–Prze​cię​taar​te​riaudo​wa–za​mel​do​wa​ła.–Sta​ramsięjąści​snąć.
– Nie​wy​klu​czo​ne, że ko​niecz​ne bę​dzie za​ło​że​nie klam​ry. Po​cze​kaj​my. Niech za​-

dzia​łaśro​dekznie​czu​la​ją​cy.

Ra​cja.Trze​bagozno​kau​to​wać.Ból,jakimuza​da​ję,gootrzeź​wiłipo​bu​dził.Jesz​-

czese​kun​da,asięzo​rien​tu​je,kimje​stem.

–Sum​mer?–do​biegłjąszeptpe​łenzdu​mie​niainie​do​wie​rza​nia.Jonszarp​nąłza

ma​skętle​no​wą,jakgdy​bychciałjąścią​gnąć,abygowy​raź​niejsły​sza​ła.–To…ty?

–Zo​staw,zo​staw.–Ra​tow​nikklę​czą​cyprzyjegogło​wiepo​pra​wiłma​skę.
Dru​gira​tow​nik,któ​rytrzy​małpo​jem​nikzkro​plów​ką,ukląkłido​tknąłjegoreki.
–Nieru​szajręką,Jon,boprze​wódwy​pad​nie.
Wtymcza​sieZaczro​biłza​strzyk.Jonuspo​ko​iłsię,za​mknąłoczy.Jed​nospoj​rze​-

nie na Zaca wy​star​czy​ło, aby Sum​mer wie​dzia​ła, że jest za​do​wo​lo​ny, że wszyst​ko
idziejaktrze​baimogąza​jąćsięza​ta​mo​wa​niemkrwo​to​ku.

Za​ło​ży​liza​cisk,na​stęp​nieprzy​kry​liranęste​ryl​nymopa​trun​kiemiza​ban​da​żo​wa​li

nogę.

Wcią​gukil​kumi​nutran​ne​gouło​żo​nonano​szachiprze​nie​sio​nodośmi​głow​ca.
–Czyjesttu​tajktośzro​dzi​ny,albobli​skichprzy​ja​ciół?–za​py​tałZac.
Sum​merspu​ści​ławzrok.Nani​ko​goniechcia​łapa​trzeć.Ileosóbsły​sza​ło,jakwy​-

szep​tałjejimię?Tosamo,któ​remawy​szy​tenakom​bi​ne​zo​nie,natylerzad​kie,by
za​pa​mię​tać,żetaksięna​zy​wacór​kazpo​przed​nie​gozwiąz​ku.

Py​ta​nie o krew​nych było ru​ty​ną, na wy​pa​dek gdy​by ktoś chciał to​wa​rzy​szyć po​-

szko​do​wa​ne​muwdro​dzedoszpi​ta​lainie​wy​klu​czo​ne,żespę​dzićostat​niechwi​lera​-
zem.

–Ja–ode​zwałsięchu​dychło​pieckur​czo​wotrzy​ma​ją​cyznisz​czo​nąde​skęsur​fin​-

go​wą.–Tomójoj​ciec.MamnaimięDy​lan.

Tymra​zemnieuda​łojejsięumknąćprzedspoj​rze​niemZaca.Zo​ba​czy​ła,żejest

wstrzą​śnię​ty,cho​ciażbar​dzosięsta​rategonieoka​zać.Są​dzi,żewie​dzia​łaoist​nie​-
niubra​taprzy​rod​nie​go?OBoże!Samabyławszo​ku.Brat?Przy​rod​ni?

Niemogąza​braćzsobąchłop​ca,któ​rywy​glą​danadzie​sięć,możeje​de​na​ścielat.

Ktośdo​ro​słymusimuto​wa​rzy​szyć.

–Gdzietwo​jamama?–Topy​ta​nieza​brzmia​łoostrzej,niżza​mie​rza​ła.
–Niemammamy.
–Umar​ła–ode​zwałsięktośsto​ją​cytużzaSum​mer.–Zedwalatatemu.
–Je​ste​śmytyl​kowedwóch.Tataija.
Chło​piecmiałnie​bie​skieoczy,te​razpo​ciem​nia​łezprze​ra​że​nia,przezcospra​wiał

wra​że​nie star​sze​go i doj​rzal​sze​go. Sum​mer sama stra​ci​ła mat​kę, więc wie​dzia​ła,
jaktojest,leczwtejchwi​liniemo​głaso​biepo​zwo​lićnauża​la​niesięnaddzie​cia​-
kiem.

Je​śli do​pu​ści go do ser​ca, uru​cho​mi la​wi​nę wspo​mnień zwią​za​nych z oj​cem, na

nowoobu​dzide​mo​nyprze​szło​ści,trau​mę,któ​rą,jaksą​dzi​ła,zo​sta​wi​łazasobą.

Jak to moż​li​we, że nie czu​je żad​nej wię​zi z Dy​la​nem? Mały na​wet wy​glą​da jak

ona.Nie​wy​so​ki,chu​dy,zespło​wia​ły​miodsłoń​caja​sny​miwło​sa​mi,jesz​czemo​kry​mi
ister​czą​cy​mijakjejwło​sy.

Nie​spo​dzie​wa​niezna​la​złasięwsy​tu​acji,wktó​rejuczu​ciaoso​bi​steunie​moż​li​wia​ły

jejspraw​nedzia​ła​nie.Naszczę​ściebyłzniąZac,któ​rywziąłspra​wywswo​jeręce.

Do​tknąłra​mie​niaDy​la​naiza​py​tał:
–Chceszsięznamiza​brać?Za​opie​ku​je​mysiętobą.
Dy​lankiw​nąłgło​wą,po​temod​dałznisz​czo​nąde​skęjed​ne​muzra​tow​ni​ków.
Re​por​te​rzy, któ​rzy do tej pory fil​mo​wa​li wszyst​ko z pew​nej od​le​gło​ści, po​de​szli

bli​żej. Za​raz za​czną wy​py​ty​wać świad​ków. Zdję​cia tej de​ski naj​praw​do​po​dob​niej
sta​nąsięhi​temin​ter​ne​tu.Wszpi​ta​lubędąnanichcze​ka​lidzien​ni​ka​rze,chcą​cyzdo​-
byćwy​wiadzkimśzpo​go​to​wialot​ni​cze​go.

MożeMon​tyweź​mietonasie​biealboGra​hamkie​ru​ją​cyak​cjązbazy?Sum​mer

ma​rzy​ła,abytenkosz​marsięskoń​czył.Tyl​kocozro​bićzchłop​cem?

Tonaniejspo​czy​waod​po​wie​dzial​nośćzanie​go,czyso​bietegoży​czy,czynie.Zac

napew​noze​chceotymzniąpo​roz​ma​wiać,inietyl​kootym.De​mo​nyprze​szło​ści
po​wró​cą.Aleonmapra​wojepo​znać.

Kil​kami​nutpóź​niejDy​lansie​działwka​bi​nieśmi​głow​cawfo​te​lubokMon​ty’ego.

Sum​meriZacczu​wa​liprzyno​szachumiesz​czo​nychztyłu.

Wy​star​to​wa​li.Wra​ca​lidoświa​ta,któ​rySum​merzna​łaiko​cha​ła.
Leczjużnicniebę​dzieta​kiesamo.
Tymświa​temza​chwiałpo​tęż​nywstrząsiwtejchwi​litrud​noprze​wi​dziećiokre​-

ślićstra​ty,ja​kiewy​rzą​dził.

Na​wetZacjestja​kiśinny.Możetyl​kojejsięwy​da​je,aleopie​ku​jesięJo​nemzwy​-

jąt​ko​wą tro​skli​wo​ścią. Nie trze​ba mu przy​po​mi​nać o re​gu​lar​nym spraw​dza​niu ci​-
śnie​niakrwiisa​tu​ra​cjitle​nem.Icią​glesięmar​twi,żepa​cjentcier​pi.Wkoń​cunie
wy​trzy​ma​łaiburk​nę​ła:

– Po​ziom bólu spadł do trzech w ska​li do dzie​się​ciu. Za pięć mi​nut wy​lą​du​je​my.

Niepo​trze​bu​jeko​lej​nejdaw​kiśrod​kówprze​ciw​bó​lo​wych.

MinaZacaświad​czy​ła,żejegozda​niempa​cjentmapra​wosamotymza​de​cy​do​-

wać. Czyż​by chciał mnie po​uczyć, że le​karz i ra​tow​nik nie może się kie​ro​wać
wzglę​da​mioso​bi​sty​mi?

–Bar​dzocier​pisz,Jon?–za​py​tał.
–Mniejniżprzed​tem.–Jonzwy​raź​nymwy​sił​kiemuniósłpo​wie​ki.–Sum​mer?
Ła​two było udać, że jest tak bar​dzo za​ab​sor​bo​wa​na wpi​sy​wa​niem wy​ni​ków ba​-

dańdokar​typa​cjen​ta,iżniesły​sza​ła,jakoj​ciecwy​szep​tałjejimię.

–Gdziemójchło​pak?Ktosięnimza​opie​ko​wał?
–Sie​dzizprzo​du–od​parłZac.–Leciznamidoszpi​ta​la.
–Alektoza​opie​ku​jesięnimpóź​nej?Tojesz​czedzie​ciak…
–Niemartwsię–od​rzekłZac.–Do​pil​nu​ję,abymiałdo​brąopie​kę.
Cota​kie​go?
Sum​merzmarsz​czy​łabrwiznie​za​do​wo​le​niem.Nietoobie​cy​wa​łotam​tospoj​rze​-

nienamiej​scuwy​pad​ku.Wte​dyzro​zu​mia​ła,żeZacjestpojejstro​nie,żebę​dziejej
bro​nił,ate​raztrak​tu​jeJonaPe​ar​so​najakojcaswo​jejdziew​czy​ny,niejakko​goś,kto
sta​no​wiza​gro​że​niedlajejspo​ko​judu​cha.ADy​la​na,jejnie​chcia​ne​gobra​taprzy​rod​-
nie​go,jakbli​skie​goczłon​karo​dzi​ny.

Jak to o nim świad​czy? Czyż​by uwa​żał, że moż​na oszu​ki​wać żonę prak​tycz​nie

przez cały okres mał​żeń​stwa? Że moż​na spa​ko​wać ma​nat​ki i odejść, kie​dy cór​ka
prze​sta​niebyćma​łymdziec​kiem?

Je​steśjużdużądziew​czyn​ką,kur​czacz​ku.Niemazna​cze​nia,żetataimamajuż

niebędąmiesz​kaćra​zem.Niebędęda​le​ko.Naza​wszezo​sta​nętwo​imtatą.

Atomia​łocho​ler​nezna​cze​nie.
Wła​śnieskoń​czy​łaszes​na​ścielat!Wca​leniebyładuża.Iniebyłanatyledo​ro​sła,

abypo​ra​dzićso​biezhuś​taw​kąna​stro​jówmat​ki.

Oszust. Oszust i kłam​ca. Nie wie​rzę, że zro​bisz to ma​mie. I mnie. Nie​na​wi​dzę

cię…Niechcęcięwi​dzieć!Jużni​g​dy!

Jed​nakzo​ba​czy​ła.Napo​grze​biemat​ki,nie​ca​łyrokpóź​niej.Nie,niepo​de​szłado

nie​go.

Cobymupo​wie​dzia​ła?
Totwo​jawina.In​nymmożesięwy​da​wać,żenie,aledlamnietoczy​stemor​der​-

stwo…

Mor​der​stwoprzezwe​pchnię​cieofia​rywczar​nąot​chłańroz​pa​czy.
Po​wra​ca​ją​cyechemgłosmat​kista​wałcięco​razbar​dziejna​tręt​ny.Skon​cen​tro​wa​-

niesięnawpi​sy​wa​niuno​wychwy​ni​kówba​dańdokar​tyniepo​ma​ga​ło.

Ci​śnie​niekrwi:dzie​więć​dzie​siątnasześć​dzie​siąt.Zna​czą​capo​pra​wa.
Ni​g​dynieufajmęż​czyź​nie.Obo​jęt​ne,jakbar​dzogoko​chasz,ni​g​dyniejestdość.
Na​sy​ce​niekrwitęt​ni​czejtle​nem:dzie​więć​dzie​siąttrzypro​cent.Teżle​piej.Szan​-

seJonawzra​sta​ją.

–Bę​dziepo​trzeb​nakrewdotrans​fu​zji–ode​zwałsięZac.Czyż​byczy​tałwmo​ich

my​ślach?–Wiesz,jakąmagru​pękrwi?Tobyprzy​spie​szy​łopro​ce​du​ry.

–Zero.RHplus.
–Na​praw​dę?Totakjakja.
Cowtymta​kie​goza​ska​ku​ją​ce​go?
–Ijakja–burk​nę​ła.–Trzy​dzie​ściosiempro​centpo​pu​la​cjimataką.
Aro​ganc​ki tembr jej gło​su za​sko​czył ją samą. Od​wró​ci​ła gło​wę i spoj​rza​ła na

ekranapa​ra​tumo​ni​to​ru​ją​ce​gopra​cęser​ca.Nietakźle…

Tęt​nozaszyb​kie,aleprzynie​do​sta​tecz​nymna​sy​ce​niukrwitle​nemmoż​nasiębyło

tegospo​dzie​wać.

Zac wy​raź​nie uni​kał jej wzro​ku. Na​chy​lił się i spraw​dzał opa​tru​nek na no​dze

Jona.Prze​stro​gamat​kibrzmia​ławgło​wieSum​merjakman​tra.

Ko​chamZaca,my​śla​ła.Bar​dziej,niżmisięwy​da​wa​łomoż​li​we.Iufammu.
Mimowszyst​ko?Czyniezbytpo​chop​niemuuwie​rzy​łamiod​rzu​ci​łamprze​stro​gi

Kate, aby trzy​mać się od nie​go jak naj​da​lej? Po​dob​nie jak mama, któ​ra ni​g​dy nie
wie​rzy​łaplot​komozdra​dachojca?

Weźsięwgarść,upo​mnia​łasięwdu​chu.Niemo​żeszmy​ślećopry​wat​nychspra​-

wachpod​czasak​cji.Tokom​plet​nybrakpro​fe​sjo​na​li​zmu.Ni​g​dycisiętoniezda​rza​-
ło.No,możeraz,tam​te​gopierw​sze​godnia,kie​dyZacpo​ja​wiłsięnady​żu​rze.

Dużowy​sił​kukosz​to​wa​łojąwte​dysku​pie​niesięnapra​cy,aletobyłonicwpo​rów​-

na​niuztym,coczu​jedzi​siaj.Te​raź​niej​szośćiprze​szłośćłą​cząsię,two​rzącodu​rza​-
ją​cąmie​szan​kę.

Wy​bu​cho​wą.Nisz​czy​ciel​ską.
Te​razjużnicniebę​dzieta​kiesamo.Łącz​niezjejsto​sun​kiemdoZaca?
Możetowła​śniejestwtymwszyst​kimnaj​gor​sze?
Mon​tyroz​po​cząłma​newrpo​dej​ściadolą​do​wa​nianada​chuszpi​ta​la.Eki​pazod​-

dzia​łu ra​tun​ko​we​go na pew​no już cze​ka, aby ode​brać od nich pa​cjen​ta. Gdy​by to
byłakaż​dainnaak​cja,ichrolabysięte​razza​koń​czy​ła.

Sum​merwie​dzia​łajed​nak,żetymra​zemtodo​pie​ropo​czą​tekcze​gośnie​zna​ne​go.
Cze​goś,copo​now​niemożezruj​no​waćjejży​cie.
Jakdaso​bieztymradę?

Wy​lą​do​wa​li.Eki​pazod​dzia​łura​tun​ko​we​goza​ję​łasięJo​nem.Sum​merzdo​ku​men​-

ta​cjąsta​nę​łatużzano​sza​mi.Ja​kaśpie​lę​gniar​kaza​ję​łasięDy​la​nem.

Sum​merwy​da​wa​łosię,żeniebę​dziewsta​niezro​bićanikro​ku.Na​gletużobok

niejzja​wiłsięZac.

–Gło​wadogóry–rzekł.–Damyradę.Zewszyst​kim.
Do​brze,żemu​sie​lisięspie​szyć,do​brze,żedo​oko​łabyłotylulu​dzi,boina​czejwy​-

buch​nę​ła​bypła​czem.

Nie mia​ła po​ję​cia, jak da​dzą so​bie radę, lecz roz​pacz​li​wie pra​gnę​ła uwie​rzyć

wza​pew​nie​nieZaca.

Świa​do​mość, że tym ra​zem nie jest sama ze swo​imi pro​ble​ma​mi, przy​no​si​ła jej

ulgę.

Da​dząradę.
Ra​zem.

ROZDZIAŁÓSMY

ZacstałzDy​la​nemwką​ciega​bi​ne​tuza​bie​go​we​go,obej​mu​jącgora​mie​niem,pod​-

czasgdyle​ka​rzeprze​pro​wa​dza​liwstęp​nąoce​nęsta​nuJona.Sum​mersta​łazdru​giej
stro​nychłop​ca.Niedo​ty​ka​łago,leczbyłabli​sko.Mógłtyl​koso​biewy​obra​żać,jak
sprzecz​neuczu​cianiątar​ga​ją.Wi​dział,żemo​bi​li​zu​jesiłęwoli,abyspro​staćwy​zwa​-
niu,za​opie​ko​waćsięprze​ra​żo​nymdzie​się​cio​lat​kiem,któ​ryoka​załsięjejbra​tem.

Pa​trzyłnaniązdumąipo​dzi​wem.
–Pro​szęzba​daćgru​pękrwiizro​bićpró​bękrzy​żo​wą–Robpo​le​ciłjed​nejzpie​lę​-

gnia​rek.–Pa​cjentbę​dziewy​ma​gałtrans​fu​zji.

–Gru​pakrwizero,Rhplus–ode​zwałsięZac.
–Dzię​ki,alemu​si​mytospraw​dzić.
Robuważ​niejspoj​rzałnaichtrój​kę,leczje​ślico​kol​wiekgozdzi​wi​ło,niedałtego

poso​biepo​znać.Całaeki​paza​cho​wa​łanaj​wyż​szypo​ziompro​fe​sjo​na​li​zmu,niktnie
sko​men​to​wałzbież​no​ścina​zwiskSum​meripa​cjen​ta.

– Po​gry​zio​ny przez re​ki​na? No, no, chłop​cze, twój tata bę​dzie miał o czym opo​-

wia​dać.

–Czy…czyonwy​zdro​wie​je?–wy​bą​kałDy​lan.
–Za​razdo​sta​niekrew,po​temgousta​bi​li​zu​je​myiprze​wie​zie​mydosaliope​ra​cyj​-

nej.Do​pie​rotamoce​nią,cosiędazro​bić.Po​sta​rajsięniemar​twić,zgo​da?–Rob
po​słałchłop​cuuśmiechdo​da​ją​cyotu​chy,leczszyb​ko,możeodro​bi​nęna​wetzaszyb​-
ko,od​wró​ciłsiędoswo​ichpo​moc​ni​ków.–Or​to​pe​diaza​wia​do​mio​na?–za​py​tał.–Co
zneu​ro​chi​rur​giem?Aha,Sum​mer…–Ru​chemgło​wyod​wo​łałjąnabok.

–Tak?
Chcemnieuprze​dzić,żeDy​la​nana​le​żyprzy​go​to​waćnanaj​gor​sze?Żemożestra​-

cićojca?Żeonastra​ciojcaporazdru​gi,tymra​zemnaza​wsze?

Jejniepo​win​notoro​bićróż​ni​cy,ajed​nakro​bi​ło.Nie​spo​dzie​wa​nieod​czu​łaogrom​-

nyżalzmie​sza​nyzwy​rzu​ta​misu​mie​niai…jesz​czeczymś.Wsty​dem?

–Mu​si​mygoin​tu​bo​wać–rzekłRob,zni​ża​jącgłos.–Le​piejza​bierz​ciestądtego

dzie​cia​ka.Czyjestcoś,oczympo​wi​nie​nemwie​dzieć?

Sum​merser​ceza​bi​łomoc​no.Na​de​szłachwi​la,kie​dymusizde​cy​do​wać,jakwie​le

ujaw​niko​le​gomoso​bieiswo​jejprze​szło​ści.

–JonPe​ar​sontomójoj​ciec–rze​kłanatyległo​śno,abywszy​scysły​sze​li.–Dy​lan

jestmoimbra​temprzy​rod​nim,ale…dodzi​siajniewie​dzia​łamojegoist​nie​niu.

–Hm…–Robob​rzu​ciłjąba​daw​czymspoj​rze​niem.–Wszyst​kowpo​rząd​ku?
Sum​mer obej​rza​ła się na Zaca, cały czas obej​mu​ją​ce​go chłop​ca, prze​ra​żo​ne​go

izroz​pa​czo​ne​go.

–Bę​dziewpo​rząd​ku–szep​nę​ła.
–Po​pro​szęMan​dy,abyzna​la​zładlawasja​kiśosob​nypo​kój.Gdy​byśchcia​ławyjść,

onaza​opie​ku​jesięchłop​cem.Gdy​by​śmyjesz​czeja​kośmo​glicipo​móc,dajznać.

Dy​lanjed​nakniechciałni​g​dzieiść,anaSum​merpa​trzyłwro​go.

– Chcę zo​stać z tatą – upie​rał się. – Ni​g​dzie z tobą nie pój​dę. Wszyst​ko o to​bie

wiem.By​łaśdlatatywstręt​na.

Sum​meronie​mia​ła.Onabyławstręt​na?
–Jaoto​bieniewie​dzia​łam.
–Jak​byśztatąroz​ma​wia​ła,kie​dychciał,to​byświe​dzia​ła.
Sum​mersta​ra​łasięod​pę​dzićwspo​mnie​niaim​pul​syw​nychza​cho​wań,zktó​rychnie

była dum​na. Po​dar​te li​sty. Pacz​ki zwró​co​ne do nadaw​cy. Twarz ojca, kie​dy na po​-
grze​biemat​kiosten​ta​cyj​nieod​wró​ci​łasiędonie​gople​ca​miiode​szła.Mia​łasięcze​-
gowsty​dzić.

–Cie​bieonnieob​cho​dzi–mó​wiłDy​lan.–Dlacie​biemożeumrzeć.Jateżcie​bie

nieob​cho​dzę.

–Nie​praw​da–ob​ru​szy​łasię.
Żar​li​wość tej re​ak​cji za​sko​czy​ła ją samą. Bo to jest nie​praw​da, cho​ciaż jesz​cze

niewie,jakwie​leDy​landlaniejzna​czy.Po​gu​bi​łasięwewła​snychuczu​ciach.Ja​kaś
częśćniejbun​tu​jesięprze​ciw​kotemu,cosięsta​ło.

–Onnieumrze–spo​koj​nymto​nemza​pew​niłZac.–Niewie​mytyl​ko,czyle​ka​rzom

uda się ura​to​wać mu nogę i mi​nie jesz​cze tro​chę cza​su, za​nim się tego do​wie​my.
Niemo​że​myjed​naktuzo​stać,boprze​szka​dza​myle​ka​rzomwpra​cy,idla​te​gopro​si​-
li,że​by​śmypo​cze​ka​ligdzieśin​dziej.

Wy​szlinako​ry​tarz.
– O… wła​śnie tu​taj. Zo​bacz, jest te​le​wi​zor i od​twa​rzacz DVD, i au​to​mat z mnó​-

stwemje​dze​nia.

–Zo​sta​nieszzemną?
–Ja​sne.
UśmiechZacabyłtaksamope​łenotu​chyjakopa​no​wa​nyton,ja​kimzwra​całsiędo

chłop​ca.

–Toonajużniemusi,praw​da?
–No,niedokoń​ca.
We​szlidopo​ko​ju,Zacza​mknąłdrzwi.
–Cze​mu?
–Bototwo​jastar​szasio​stra.
Dy​lanprych​nąłzpo​gar​dą.Sum​merpo​czu​ła,jakna​ra​stawniejwe​wnętrz​nyopór.

Cobę​dzie,je​ślitendzie​ciaknieze​chcemiećzniąnicwspól​ne​go?Możeonateżnie
chcemiećznimnicwspól​ne​go?

–Pozatymmy–cią​gnąłZac–myje​ste​śmyra​zem.
–Jesttwo​jądziew​czy​ną?
–Uhm…–Zacpo​szu​kałwzro​kiemSum​mer.
Po​czu​ła,żepodwpły​wemjegospoj​rze​niana​pię​ciejąopusz​cza.Ow​szem,to​czy​ła

we​wnętrz​ną wal​kę, lecz nie jest sama. Gdy​by mo​gła wy​bie​rać, kogo chce te​raz
miećprzyso​bie,wy​bra​ła​bywła​śnietegomęż​czy​znę.

Dy​lanpa​trzyłtonaZaca,tonaSum​mer.Wpew​nejchwi​lijesz​czerazspoj​rzałna

Zaca,jakgdy​byod​wo​ły​wałsiędomę​skiejso​li​dar​no​ści,po​temzre​zy​gno​wa​nywzru​-
szyłra​mio​na​miiburk​nął:

–Niechbę​dzie.

Go​dzi​nępóź​niejdo​tar​ładonichwia​do​mość,żeJonaza​bra​nonablokope​ra​cyj​ny.

Mi​ja​łyko​lej​nego​dzi​ny.Ze​spółchi​rur​gów,spe​cja​li​stówróż​nychdzie​dzin,miałprzed
sobąogrom​neza​da​nie.Je​ślichcie​liura​to​waćnogę,mu​sie​lipo​łą​czyćze​rwa​nener​-
wy,na​czy​niakrwio​no​śne,ścię​gna.

Od​kądusta​li​li,wja​kimskła​dziebędącze​ka​linawy​nikope​ra​cji,Dy​lananirazusię

nieode​zwał.ZaciSum​merrów​nieżsie​dzie​liwmil​cze​niu,oglą​da​jąckre​sków​ki,któ​-
rechło​pakwy​brałdlaza​bi​ciacza​su.

Przynimniemo​gliswo​bod​nieroz​ma​wiać,mo​glityl​kowy​mie​niaćspoj​rze​nia.Na​-

wetspra​wyprak​tycz​ne,jakukogoDy​lanza​miesz​kapod​czaspo​by​tuojcawszpi​ta​-
lu,mu​sia​łypo​cze​kaćnawy​nikope​ra​cji.

Dzie​się​cio​la​tekchy​baniedokoń​cazda​wałso​biespra​węzna​ra​sta​ją​ce​gona​pię​cia

mię​dzy Za​ckiem a Sum​mer. Od​ciął się od opie​ku​nów, po​zor​nie po​chło​nię​ty nie​wy​-
ma​ga​ją​cy​mimy​śle​niafil​mi​ka​mi,ażwkoń​cuzwi​nąłsięwkłę​beknaka​na​pieiza​snął.

Chwi​lępóź​niejdopo​ko​juzaj​rza​łaMan​dy.
–Padł,bie​da​czek.
–Ja​kieśnowewie​ścizgóry?
–Nara​zieżad​nych.Byłkry​zys,ran​nystra​ciłdużokrwi,alesy​tu​acjajużjestopa​-

no​wa​naineu​ro​chi​rur​dzyza​bra​lisiędoro​bo​ty.–Man​dyzdję​łakoczopar​ciaka​na​py
iprzy​kry​łagołenogiDy​la​na.–Możechce​cieod​po​cząć?Zo​sta​nętu​taj.Na​wetkie​dy
jegooj​ciecjużbę​dzienaod​dzia​lepo​ope​ra​cyj​nym,mi​niego​dzi​naalbodwie,za​nim
sięwy​bu​dziipo​zwo​ląwamgozo​ba​czyć.

Zacwstał.
–Do​brypo​mysł.Sum​mer,chodź,na​pi​je​mysiękawy.
Wy​glą​da​łanawy​koń​czo​ną,leczwie​dział,żebar​dziejniżod​po​czyn​kuisnupo​trze​-

bo​wa​łaroz​mo​wy.Py​ta​nietyl​ko,jakwie​lejestgo​to​wamuopo​wie​dzieć?

Jakbli​skodo​pu​ścigodosie​bie?
Doja​kie​gostop​niamuufa?
Nie mógł za​py​tać jej wprost. Wie​dział, że Sum​mer strze​że swo​jej pry​wat​no​ści.

Oczy​wi​ście mógł​by uzy​skać od​po​wie​dzi, gdy​by za​czął za​da​wać jej pro​ste py​ta​nia,
leczniechciałtego.Od​po​wie​dzina​dalbędąostroż​ne,akwe​stiaza​ufa​niapo​zo​sta​-
nie otwar​ta. Istot​ne, aby Sum​mer sama, bez py​tań, zde​cy​do​wa​ła się opo​wie​dzieć
muoso​bie.

Za​ufa​niejestjakmi​łość,praw​da?Je​śliniejestofia​ro​wa​nezwła​snejnie​przy​mu​-

szo​nejwoli,je​ślimu​siszoniepro​sić,pew​niele​piejdaćso​biespo​kój.

Nie​ste​tynicniewska​zy​wa​łonato,abySum​merbyłago​to​waob​da​rzyćgoza​ufa​-

niem. Sie​dzie​li w bu​fe​cie, po​pi​ja​jąc cien​ką kawę, po​grą​że​ni w mil​cze​niu tak samo
jakwto​wa​rzy​stwieDy​la​na.Wmil​cze​niupeł​nymna​pię​cia,bo​le​snymdlaZaca.Pra​-
gnąłpo​móc,aleniechciałpchaćsięzbu​ta​mitam,gdziegoniechcą.

Zbli​żałsięzmierzchpięk​ne​godnia.Jak​żemi​lejby​ło​bysie​dziećnapla​żyTa​ka​pu​na

ipo​dzi​wiaćza​chódsłoń​canadRan​gi​to​to.Wła​śnienatam​tejpla​żyporazpierw​szy
za​wią​za​łasięmię​dzynimiSum​mernićpo​ro​zu​mie​niaidla​te​gotamnapew​noby​ło​-
byimznacz​nieła​twiejroz​ma​wiać.

Po​mi​ja​jącwszel​kieinnepo​wo​dy,Sum​merpo​trze​bo​wa​łachwi​lispo​ko​jupotrau​ma​-

tycz​nych wy​da​rze​niach. Od​zy​ska​ła​by rów​no​wa​gę du​cha, prze​ko​na​ła​by się, że jej
ży​cieniezo​sta​łowy​wró​co​nedogóryno​ga​mi.Oczy​wi​ścieniemo​glije​chaćnapla​żę,

ale…

–Po​jedź​mydobazy–za​pro​po​no​wał.
Sum​mergwał​tow​niepo​krę​ci​łagło​wą.
–Niemogęsięstądru​szyć.Jesz​czenie.
Zac zdą​żył jed​nak za​uwa​żyć, jak jej spoj​rze​nie co rusz wę​dru​je w stro​nę okna.

Po​ku​sawy​rwa​niasięstądchoćnakrót​kobyłabar​dzosil​na.

– Dy​lan zo​sta​nie pod do​brą opie​ką. Zresz​tą pew​nie przez kil​ka go​dzin bę​dzie

spał. Nie mu​si​my się za​sia​dy​wać, ale mo​gli​by​śmy się prze​brać i za​brać mo​to​ry.
Wtenspo​sóbpóź​niej,kie​dywszyst​kosięwy​kla​ru​je,bę​dzie​mymo​glije​chaćpro​sto
dodomu.

Sum​merbyławroz​ter​ce.
–Maszra​cję–przy​zna​ła–alejedźsam.Jazo​sta​nę.Nawszel​kiwy​pa​dek…
–Je​stemprze​ko​na​ny,żetwójoj​ciecnieumrze.–Zacprzy​brałła​god​nyton.–Wró​-

ci​my,za​nimsięwy​bu​dziznar​ko​zyibę​dzieszmo​głaza​pro​wa​dzićdonie​goDy​la​na.
Je​ślioczy​wi​ścieze​chcesz–do​dał,wi​dzącstrachwjejoczach.–Toza​le​żytyl​kood
cie​bie.

–Niechcę.Po​wie​dzia​łammu,żeniechcęgowię​cejwi​dzieć.On…Ja…–Głosjej

sięza​ła​mał.Spu​ści​łagło​wę.Wal​czy​łazełza​mi.

Za​co​wiser​cesięści​ska​łozbólu,kie​dynaniąpa​trzył.Sil​na,wy​kształ​co​nainie​-

zwy​kle nie​za​leż​na ko​bie​ta w jed​nej chwi​li zmie​ni​ła się w za​gu​bio​ną dziew​czy​nę,
jakąbyłakie​dyś.Dziew​czy​nęcięż​koskrzyw​dzo​ną.

O Boże, po​my​ślał na​gle. Czyż​by jej oj​ciec do​pu​ścił się wo​bec niej prze​mo​cy?

Strzęp​kiwspo​mnieńni​czymslaj​dyprze​mknę​łymuprzedocza​mi.Pięść,przedktó​rą
niemógłsięuchy​lić.Prze​ra​że​niewoczachmat​ki.Krew.Ból…Po​czułuciskwżo​łąd​-
ku.Ogar​nę​łagowście​kłość.Chcącsięprzedniąbro​nić,wstałiwy​cią​gnąłrękędo
Sum​mer.

–Niemu​siszsięznimwi​dzieć–stwier​dził.–Ini​g​dzieniepój​dzieszsama.
Kujegonie​wy​sło​wio​nejuldzeira​do​ściSum​merchwy​ci​łapo​da​nądłoń,pod​nio​sła

się,po​zwo​li​łasięob​jąćiprzy​tu​lić.Trzy​małjąmoc​nowra​mio​nach,oparłpo​li​czek
o czu​bek jej gło​wy. Lu​dzie im się przy​glą​da​li, lecz ich igno​ro​wał. Naj​waż​niej​sza
byłaSum​mer.

–Chodź​mystąd–szep​nął.–Nakrót​ko.
Sum​mer wpa​dła na po​mysł, aby spraw​dzi​li, czy jest ja​kaś wol​na ka​ret​ka, któ​ra

mo​gła​bypod​rzu​cićichdobazypo​go​to​wia.Uda​łosię.

Zdję​likom​bi​ne​zo​ny,prze​bra​lisięwzwy​kłeubra​nia.Do​pie​rowte​dypo​czu​li,żeak​-

cjanapla​żyPihasięza​koń​czy​ła.Po​temwsie​dlinamo​to​ryiwró​ci​lidoszpi​ta​la.Jaz​-
daprzezmia​stoulu​bio​nymśrod​kiemtrans​por​tuda​ją​cympo​czu​cieswo​bo​dyiwol​no​-
ścipo​zwo​li​łaimsięod​prę​żyć.

Gdy do​tar​li do szpi​ta​la, prze​szli się po par​ku ota​cza​ją​cym bu​dyn​ki. Spa​cer za

ręcewśródpo​tęż​nychsta​rychdrzewiorzeź​wia​ją​cawie​czor​nabry​zauko​iłyner​wy
Sum​mer.

Iwła​śniekie​dyZacpo​my​ślał,żeży​ciejestjed​nakpięk​ne,Sum​mermoc​nejści​snę​-

łajegodłońiza​py​ta​ła:

–Niezna​łeśswo​je​goojca,praw​da?
–Nie.Mamani​g​dynieujaw​ni​łajegoimie​nia.Je​dy​nymęż​czy​zna,jakimógł​bygo

za​stą​pić, po​ja​wił się w na​szym ży​ciu, kie​dy mia​łem mniej wię​cej czte​ry lata… Nie
byłdlamnieoj​cem.

Mógł​by ujaw​nić znacz​nie wię​cej, lecz coś go po​wstrzy​my​wa​ło. Czy po​dzie​le​nie

się do​świad​cze​nia​mi, o któ​rych ni​g​dy ni​ko​mu nie mó​wił, bę​dzie świad​czy​ło o tym,
jakbar​dzoufaSum​mer?Jakbar​dzochce,abyonamuza​ufa​ła?

Sum​merjak​bynieza​uwa​ży​łajegowa​ha​nia.Jejmy​ślibie​gływła​snymto​rem,co​raz

bar​dziejpo​grą​ża​łasięwewspo​mnie​niach.

– Mój oj​ciec był naj​lep​szym tatą na świe​cie. – Gdy to mó​wi​ła, w jej gło​sie za​-

brzmiałła​god​niej​szyton.–Uwiel​bia​łamgo.Wszy​scygouwiel​bia​li.Uczyłnas,dzie​-
cia​ki,pły​wa​niaisur​fo​wa​nia.Byłsze​femra​tow​ni​kówina​le​żałdoochot​ni​czejstra​ży
po​żar​nej.Kie​dyktoścze​gośpo​trze​bo​wał,biegłdonie​go.

Zacode​tchnąłzulgą.Wro​dzi​nieSum​merniebyłoprze​mo​cy.Wta​kimra​ziecosię

ta​kie​gowy​da​rzy​ło,żezbu​rzy​łotezda​wa​ło​bysięide​al​nere​la​cje,któ​repo​win​nypo​-
zo​staćsil​neprzezcałeży​cie?

–Miesz​ka​li​ścienapro​win​cji?
–Napla​ży.Tobyłamałaspo​łecz​ność.Ni​g​dyniemie​li​śmydużopie​nię​dzy,alekie​-

dy słoń​ce świe​ci​ło i fale były wy​so​kie, to prze​sta​wa​ło się li​czyć. Wszy​scy by​li​śmy
szczę​śli​wi.Tatapro​wa​dziłswo​jąszkół​kęsur​fin​go​wą,warsz​tatiwy​po​ży​czal​nięde​-
sek,mamale​pi​łaiwy​pa​la​łagarn​ki,któ​repo​temma​lo​wa​łaisprze​da​wa​łatu​ry​stom.
Doszko​łymia​łamda​le​koimu​sia​łamdo​jeż​dżaćau​to​bu​sem,aletoteżniemia​łozna​-
cze​nia.Je​cha​li​śmypopo​ran​nychćwi​cze​niachzde​ską,zwło​sa​misztyw​ny​miodsoli
zwodymor​skiej,iwie​dzie​li​śmy,żepopo​wro​ciezno​wubę​dzieczaspo​pły​wać.

Za​mil​kłanachwi​lę.
– Za​ło​żę się, że ży​cie Dy​la​na wy​glą​da iden​tycz​nie. Kie​dy go dzi​siaj zo​ba​czy​łam,

przy​po​mi​nałmo​ichko​le​gówzdzie​ciń​stwa.Imniesamą.Gdy​bymniebyłatakskon​-
cen​tro​wa​na na od​pę​dza​niu od sie​bie my​śli, kogo ra​tu​je​my, zga​dła​bym, kim jest,
jesz​czeza​nimsięode​zwał.

– To mu​sia​ło być naj​trud​niej​sze. Je​stem pe​łen po​dzi​wu dla cie​bie. Trud​no uwie​-

rzyć,jakświet​nieso​biera​dzi​łaś

–Po​mo​głeśmi–szep​nę​łajak​byza​wsty​dzo​na.–Bar​dzo.Dzię​ki.
Zwol​ni​likro​ku,wkoń​cuprzy​sta​nę​li.
–Bezemnieteżda​ła​byśradę,alecie​szęsię,żetamby​łem.Icie​szęsię,żete​raz

teżje​stemprzyto​bie.

Sum​merprzy​tu​li​łasiędonie​go,leczpochwi​liwy​pro​sto​wa​łaiod​su​nę​ła.
–Jesz​czenieko​niec,praw​da?Niemampo​ję​cia,coro​bić.Wgło​wiemammę​tlik.

Przeztylelatnie​na​wi​dzi​łamojca.Chcęnie​na​wi​dzićDy​la​na,aleonjesttyl​kodziec​-
kiem.Mamwra​że​nie,żetoonjestprzy​czy​nąca​łe​godra​ma​tu,cho​ciażtonie​praw​-
da.Toniejegowinai…na​wetjesttro​chędomniepo​dob​ny.

Zacuśmiech​nąłsię.
–Jest.Wy​glą​danaświet​ne​gochło​pa​ka.–Wes​tchnął.–Potym,coodcie​bieusły​-

sza​łem,ża​łu​ję,żesięwte​dyniespo​tka​li​śmy.Cho​ciażktowie?–Urwał,uniósłbrwi.
–Możepa​mię​taszfur​go​net​kępeł​nąchło​pa​kówzde​ska​mi?

Sum​merro​ze​śmia​łasię.
–Ta​kichfur​go​ne​tekbyłomnó​stwo.Alemożetypa​mię​taszdziew​czyn​kęzró​żo​wą

de​ską?Tatazro​biłjądlamnienatrzy​na​steuro​dzi​ny.

Uśmiechznik​nąłzjejtwa​rzy.Oczybłysz​cza​łyodpo​wstrzy​my​wa​nychłez.
–Bra​ku​jemigo–wy​zna​ładrżą​cymgło​sem.–Za​wszemibra​ko​wa​ło…
Usie​dlinatra​wieoświe​tlo​nejostat​ni​mipro​mie​nia​misłoń​ca.Zaccze​kał,ażSum​-

mersięode​zwie,leczgdymil​cze​niesięprze​dłu​ża​ło,uznał,żete​razmożejużza​py​-
tać.

–Cosięsta​ło?
Sum​merze​rwa​łasto​krot​kęiza​czę​łasku​baćpłat​ki.
–Ży​li​śmyodjed​nychza​wo​dówdodru​gich.Wdzieńbyłomnó​stwoemo​cji,wie​czo​-

ra​miim​pre​zaigril​lo​wa​nie.Wszy​scysięzna​liiwspól​nepik​ni​kibyłyświet​ne.–Ko​lej​-
nypła​tek.–Byłatamjed​nako​bie​ta,El​sie.Czę​stoprzy​jeż​dża​ła,kie​dyby​łamdziec​-
kiem. Mama mó​wi​ła, że to daw​na zna​jo​ma taty, ale dziw​nie ją trak​to​wa​ła. Kie​dy
mia​łamtrzy​na​ścielat,towte​dydo​sta​łamtęró​żo​wąde​skę,obi​łymisięouszyplot​-
ki,żetatęiEl​siecośłą​czy.

–Aha–mruk​nąłZac.Do​my​ślałsię,ja​kiebę​dzieza​koń​cze​nietejhi​sto​rii.
–Za​py​ta​łamtatę,aleonza​prze​czył.Za​py​ta​łammamę,teżza​prze​czy​ła.Roz​gnie​-

wa​łasięiza​bro​ni​łamiotymmó​wić.Tataoże​niłsięznią.Onko​chanas.Jestnasz.
Naza​wsze.Mamabyłabar​dzoemo​cjo​nal​na.Kie​dysięcie​szy​ła,wpa​da​ławeu​fo​rię,
aleladadro​biazgmógłjąwpra​wićwroz​pacz.Nieod​wa​ży​łamsięwię​cejpo​ru​szyć
tegote​ma​tu.

Ko​lej​nepłat​kisto​krot​kispa​dłynatra​wę.Żół​tyśro​dekbyłjużwpo​ło​wieogo​ło​co​-

ny.

–Ina​glepew​ne​godnia,tużpomo​ichszes​na​stychuro​dzi​nach,tatapo​wie​działmi,

żemusiodejść.Musinasopu​ścić,żebybyćzEl​sie.Żeżyłwkłam​stwie,aży​ciejest
zakrót​kie,abyspę​dzićjewtakispo​sób.Uwa​żał,żeje​stemjużnatyledo​ro​sła,aby
zro​zu​mieć.Jana​to​miastzro​zu​mia​łamtyl​kotyle,żela​ta​minasoszu​ki​wałiokła​my​-
wał,nas,czy​lidwieko​bie​ty,któ​reko​cha​jągonaj​bar​dziejnaświe​cie.Po​wie​dzia​łam,
żeniechcęgojużni​g​dywi​dzieć.

Sum​merszar​pa​łapo​zo​sta​łepłat​kisto​krot​ki.
–Mamabyłazdru​zgo​ta​na.Nieja​dła.Cią​glepła​ka​ła.Zmu​si​łamją,abypo​szłado

le​ka​rza.Do​sta​łaleki,alenieprzy​no​si​łyżad​nychre​zul​ta​tów.Do​sta​ławięcsil​niej​sze
leki,mnó​stwopa​sty​lek.Wy​star​czy​ło.Po​łknę​łagarść,akie​dyjed​ne​godniawró​ci​łam
zeszko​ły,zna​la​złamjąnie​przy​tom​nąnapod​ło​dze.Nieuda​łosięjejura​to​wać.

Zacwes​tchnąłiująłrękęSum​mer.
–MójBoże.
–Mamaza​pa​dławśpiącz​kę.–Łzypo​pły​nę​łySum​merpopo​licz​kach.–Kil​kadni

póź​niejle​ka​rzeodłą​czy​lijąodapa​ra​tu​ry.–Otar​łatwarzdło​nią.–Oj​ciecmiałczel​-
nośćzja​wićsięnapo​grze​bie,aleje​śliomniecho​dzi,toonbyłwin​nyśmier​cimamy.
Od​mó​wi​łam roz​mo​wy z nim. Na​wet na nie​go nie spoj​rza​łam. – Za​łka​ła. – Do dzi​-
siaj… Dzi​siaj mu​sia​łam. Po​my​śla​łam, że umrze i… uświa​do​mi​łam so​bie, że go ko​-
cham.Kie​dyDy​lanpo​wie​dział,żeby​łamdlatatywstręt​na,do​tar​łodomnie,żeza​-
cho​wy​wa​łam się pod​le. Oj​ciec sta​rał się utrzy​mać ze mną kon​takt. Pi​sał, dzwo​nił,
przy​sy​łał pre​zen​ty. Li​sty dar​łam, te​le​fo​nów nie od​bie​ra​łam, na​wet za​blo​ko​wa​łam
jegonu​mer,pre​zen​tyod​sy​ła​łam.Kie​dymamaumar​ła,ob​wi​nia​łamgozajejśmierć,
mimo że wie​dzia​łam, że to nie​spra​wie​dli​we. Nie je​stem taka miła, jak się wda​je,
praw​da?

Pod​nio​słagło​wę.Bólnajejtwa​rzyroz​dzie​rałmuser​ce.Nicdziw​ne​go,żetakła​-

twodaławia​ręoskar​że​niomShel​leypodjegoad​re​sem.Ajed​nak,kie​dyza​prze​czył,
uwie​rzy​łamunasło​wo.Oka​za​łamuza​ufa​nie,opo​wie​dzia​łahi​sto​rięswo​je​goży​cia.

Musijąob​jąćiprzy​tu​lić.
–Je​steśnaj​mil​sząoso​bą,jakąznam–rzekłła​god​nymto​nem–iniemu​siszro​bić

ni​cze​go,naconieczu​jeszsięgo​to​wa.Todo​ty​czyiroz​mo​wyzoj​cem,iopie​kinad
Dy​la​nem.Jasiętymwszyst​kimzaj​mę.

Po​ca​ło​wałjejster​czą​cewło​sy,któ​reza​wszebyłyza​ska​ku​ją​comięk​kie.
–Zaj​męsiętobą–szep​nął.–Ko​chamcię.

Te sło​wa mia​ły ma​gicz​ną moc. Od​mie​ni​ły wszyst​ko. Sum​mer się zda​wa​ło, że

przezkil​kaostat​nichgo​dzindry​fo​wa​ławło​dzi,któ​rąwzbu​rzo​nefalezno​si​łynapeł​-
nemo​rze,gdziesza​lałsztorm,atamłódźsięwy​wró​ciionauto​nie.Sło​waZacabyły
ko​twi​cą.Dzię​kinimłódźsta​wiopórfa​lomibez​piecz​niewró​cidobrze​gu.

Zac spra​wił, że ból ze​lżał, wąt​pli​wo​ści się roz​wia​ły. Wca​le nie pró​bo​wał uspra​-

wie​dli​wićojca.Ro​zu​miał,ja​kimcio​sembyłodlaniejjegoodej​ścieibyłgo​tówzca​-
łychsiłjąchro​nić.Je​ślinieze​chce,niemusiwi​dziećJonaanizaj​mo​waćsiębra​tem.
Onweź​miewszyst​kowswo​jeręce.

Jegowy​zna​niemi​ło​ścidałojejpo​czu​ciebez​pie​czeń​stwa.Dałoim​pulsdowy​ra​że​-

nia,cosamaczu​je.

–Jateżcięko​cham.
Spoj​rze​liso​biewoczy.Zaj​rze​liwgłąbdusz.Ob​da​rzy​lisięna​wza​jemza​ufa​niem.

Ichwar​gispo​tka​łysię.Po​ca​łun​kiemprzy​pie​czę​to​wa​lide​kla​ra​cjęuczuć.Wrazzpo​-
czu​ciembez​pie​czeń​stwawSum​merwstą​pi​łynowesiły.

–Wy​da​jemisię,żechcęzo​ba​czyćojca–od​rze​kła,po​wo​liwy​po​wia​da​jącsło​wa.–

Ta spra​wa zbyt dłu​go mnie prze​śla​do​wa​ła, za​tru​wa​ła ży​cie. I pew​nie wszyst​kie
związ​kizmęż​czy​zna​mi.Chcęztymskoń​czyć.

Zacuśmiech​nąłsięła​god​nie.
–Mię​dzynamitru​ci​znajestnie​do​zwo​lo​na.
–Nietyl​komię​dzynami.Mię​dzymnąaDy​la​nemteż.
Na​gleprzy​po​mnia​łaso​bie,żeprze​ra​żo​nedziec​koleżysku​lo​nenaka​na​piewpo​-

cze​kal​ni, i na​tych​miast otrzeź​wia​ła. Wsta​ła. Cia​ło mia​ła zdrę​twia​łe. Jak dłu​go tu
sie​dzie​li?

–Wra​caj​my.Trze​basięwszyst​kimza​jąć.Zde​cy​do​wać,gdzieDy​lanbę​dziedzi​siaj

no​co​wał,naprzy​kład.

– Może no​co​wać u mnie – za​pro​po​no​wał. – Ivy przy​gar​nia wszel​kie bez​dom​ne

isto​ty,lu​dziizwie​rzę​ta.

–Dy​lanniejestbez​dom​ny.Jest…człon​kiemmo​jejro​dzi​ny.–Bę​dziemu​sia​łaprzy​-

zwy​cza​ićsiędotego.–Jakby​łammała,za​wszechcia​łammiećro​dzeń​stwo.Możeto
bę​dzie…–za​jąk​nę​łasię–ja​kiśdar?

–Możejużjest?
–Dla​te​goza​bio​ręgodosie​bie.Najach​ciejestdo​syćmiej​sca.Flintbę​dziemu​siał

prze​nieśćsięgdziein​dziej.–Zmarsz​czy​łabrwi.–Rzeczwtym,żepew​nienieze​-
chce.Mamnamy​śliDy​la​na.Uwa​ża,żeje​stemwred​na.Po​dej​rze​wam,żemnienie​-
na​wi​dzi.

Zaczno​wuująłjejdłoń.
–Po​trze​bu​jecza​su,abycięle​piejpo​znać.Cośmimówi,żespa​niezFlin​temmoże

byćdo​brympo​cząt​kiem.

– Może. – Sum​mer uśmiech​nę​ła się. Wsie​dli do win​dy. – Dla nie​go w tej chwi​li

moimje​dy​nymatu​temjestto,żeje​stemtwo​jądziew​czy​ną.Totyje​steśbo​ha​te​rem,
któ​ryura​to​wałjegotatę.Mo​je​gotatę–szep​nę​ła.

Towciążbrzmia​łonie​re​al​nie.Światwo​kółniejwciążwi​ro​wał.Wszyst​kobyłobar​-

dzodziw​ne.Aleprzy​naj​mniejwczę​ścibar​dzo,bar​dzoprzy​jem​ne.

Zacjąko​cha.
Te​razmożeprze​no​sićgóry.Na​wettę,któ​ratakna​glewy​ro​słaprzednią.

ROZDZIAŁDZIEWIĄTY

Zac jest bo​ha​te​rem. W peł​ni za​słu​żył na to mia​no. To u jego boku Dy​lan wo​lał

wejśćnaod​działin​ten​syw​nejopie​kiizo​ba​czyćojca,zaśodSum​mercałyczastrzy​-
małsięjaknaj​da​lej.ToZacdru​gąrękąprzy​cią​gnąłSum​merdosie​bie,gdyzbli​ża​li
siędołóż​kaob​sta​wio​ne​goskom​pli​ko​wa​nąapa​ra​tu​rąme​dycz​ną.

Jon Pe​ar​son już się wy​bu​dził z nar​ko​zy, lecz jesz​cze nie był cał​kiem przy​tom​ny.

Stra​ciłwie​lekrwi,do​stałbar​dzosil​neśrod​kiprze​ciw​bó​lo​we,oczysamemusięza​-
my​ka​ły. Lecz gdy z wy​sił​kiem uniósł po​wie​ki, pierw​szą oso​bą, na któ​rą spoj​rzał,
byłaSum​mer.Porazpierw​szyodlatnieumknę​ławzro​kiem.Oj​ciecnieuśmiech​nął
się,onarów​nież.Tobyłazbytważ​nachwi​la.

Możenowypo​czą​tek?
Na​to​miastdlasynaJonzdo​byłsięnauśmiech.
– Na​dal mam dwie nogi – sta​rał się żar​to​wać, cho​ciaż głos miał schryp​nię​ty. –

Jesz​czebę​dzie​myśmi​gaćnafa​lach.Zo​ba​czysz.

Dy​lanwal​czyłzełza​mi.Przy​su​nąłsiębli​żejZaca,za​darłbro​dęidrżą​cymgło​sem

rzekł:

–De​skadoni​cze​gosięniena​da​je.Jestpo​gry​zio​na.
–Nieprzej​mujsię.Zro​bięso​bienową.–Jonza​mknąłoczy,wziąłgłę​bo​kiod​dech,

po​temzno​wuuniósłpo​wie​ki.–Tępo​wie​si​mynaścia​nie,wwarsz​ta​cie.Lu​dziebędą
przy​jeż​dżaćzda​le​kająoglą​dać.

Po​wie​kimuopa​dły.Roz​mo​wagowy​czer​pa​ła.Pie​lę​gniar​kaczu​wa​ją​canadpa​cjen​-

temiZacwy​mie​ni​lipo​ro​zu​mie​waw​czespoj​rze​nia.Czasod​wie​dzinsięskoń​czył.Zac
po​ło​żyłDy​la​no​widłońnara​mie​niu.

–Chodź​my.Tatamusiod​po​cząć.Ju​trozno​wuprzyj​dzie​my.
–Alejachcęzo​staćtu​taj.
–Sum​merza​bie​rzeciędosie​bie.Mo​to​rem.Niebyleja​kim.Du​ca​ti.Nado​da​tek

czer​wo​nym.Zbazyprzy​wieź​li​śmydlacie​biekask.

Zuśmie​chemod​wró​ciłsiędoSum​mer.Na​tych​miastprzy​po​mnia​łaso​biewspól​ne

wy​pra​wy–Zacnaprzo​dzie,onazanim–domiejscnie​zwy​kłych,spe​cjal​niewy​bra​-
nych.Ogar​nę​łająfalatę​sk​no​ty.Je​dy​ne,cze​gote​razpra​gnę​ła,tozna​leźćsięznim
sam na sam. Kil​ka go​dzin temu wy​zna​li so​bie mi​łość. To nie​spra​wie​dli​we, że nie
mogąspę​dzićnocyra​zem.

MożeDy​lanza​uwa​żyłspoj​rze​nie,ja​kiewy​mie​ni​li,amożeczer​wo​nymo​to​cyklnie

zro​biłnanimwra​że​nia,gdyżcał​kiemigno​ru​jącSum​mer,za​py​tał:

–Niemogępo​je​chaćdocie​bie?
–Cóż…jamiesz​kamwzwy​kłymdomu,aSum​mernajach​cie.Cotynato?Ima

psa.Na​zy​wasięFlint.

–Nielu​biępsów–burk​nąłDy​lan.
Jonzogrom​nymwy​sił​kiemotwo​rzyłoczy.
–JedźzSum​mer,chłop​cze.Onajesttwo​ją…star​sząsio​strą.

Sum​merspoj​rza​łanaojca.Tymra​zemwy​mie​ni​lisła​beuśmie​chy.
–Za​opie​ku​jęsięnim,tato–przy​rze​kła.–Od​po​czy​waj.

Chwi​lępóź​niejzda​łaso​biespra​wę,żejesttoobiet​ni​ca,któ​rejnie​ła​twobę​dziedo​-

trzy​mać.Uświa​do​mi​łajejtojaz​damo​to​rem,kie​dyDy​lanporazpierw​szymu​siałjej
do​tknąć – ob​jąć ra​mio​na​mi w pa​sie sio​strę, in​tru​za, któ​ry wtar​gnął w jego ży​cie.
Jesz​cze sil​niej od​czu​ła nie​chęć chłop​ca, gdy mo​tor Zaca skrę​cił i znikł im z oczu,
aonizo​sta​lisami.Zacza​pro​po​no​wał,żebę​dzieimto​wa​rzy​szyłcałądro​gęnaprzy​-
stań,leczSum​merwie​dzia​ła,żesamamusista​wićczo​łowy​zwa​niu.Możetoro​dzaj
po​ku​ty?Albopo​trze​baudo​wod​nie​nia,żeniejestta​kimwred​nympo​two​rem,zaja​-
kie​goDy​lanjąuwa​ża?

Prak​tycz​nyaspektopie​kinadbra​temniesta​no​wiłpro​ble​mu.Mo​gładaćmumiej​-

scedospa​niaigokar​mić.Zna​le​zie​nieja​kie​gośubra​niabyłoodro​bi​nętrud​niej​sze,
aletęspra​wędasięza​ła​twićju​tro.Na​to​miastaspektuczu​cio​wybyłznacz​niebar​-
dziej skom​pli​ko​wa​ny. Po​dob​nie jak w szpi​ta​lu Dy​lan upo​rczy​wie mil​czał, lecz tam
przy​naj​mniejbyłte​le​wi​zor,tu​tajnie.

Naszczę​ściebyłFlint,któ​ryniepo​sia​dałsięzra​do​ści,żena​resz​ciemato​wa​rzy​-

stwo.

Sum​merpo​ka​za​łaDy​la​no​wijacht,na​kar​mi​łapsaioznaj​mi​ła:
–Te​razzro​bięcośdlanas.Lu​biszjaj​kanabe​ko​nie?–Wod​po​wie​dziDy​lanswo​im

zwy​cza​jemwzru​szyłra​mio​na​mi.–Niezwra​cajuwa​ginaFlin​ta.Ontyl​kouda​jegłod​-
ne​go,alezaskór​kęodbe​ko​nudał​bysiępo​kro​ić.

Pod​czas ko​la​cji Flint oczy​wi​ście po​ło​żył się obok nich, lecz gło​wę oparł o sto​pę

Dy​la​na,niejej.Sum​meruda​wa​ła,żeniewi​dzi,jakskór​kiodbe​ko​nuzni​ka​jąpodsto​-
łem.

–Two​jełóż​kojesttam,gdzieza​zwy​czajśpiFlint–rze​kła–aledamciświe​żąpo​-

ściel,aFlintmożesięprze​nieśćgdziein​dziej.–Od​po​wie​dzia​łojejpo​now​niewzru​-
sze​nie ra​mion, Flint na​to​miast da​wał do zro​zu​mie​nia, że za​mie​rza dzie​lić łóż​ko
zgo​ściem.–Chcesz,że​bymmuka​za​łaspaćgdzieśin​dziejalbonapo​kła​dzie?

–Nie.–Dy​lanpo​ło​żyłsięiprze​su​nąłnabok.–Miej​scawy​star​czydlanasdwóch.
Pa​trząc, jak jej pu​pil mo​ści się obok Dy​la​na, Sum​mer czu​ła dła​wie​nie w gar​dle.

Byłozawcze​śnienaja​kiśgestpo​cie​sze​niazjejstro​ny,na​to​miastFlintjak​byro​zu​-
miał,cona​le​żyzro​bić.

–Do​bra​noc.Gdy​byścze​gośpo​trze​bo​wał,za​wo​łaj.
Prych​nię​ciezna​czy​ło,żetomałopraw​do​po​dob​ne.Sum​merwła​śniesięod​wra​ca​ła,

abyodejść,kie​dyusły​sza​łaci​chepy​ta​nie:

–Zacmó​wiłse​rio?No,żeranopo​pły​wa​my?
–Oczy​wi​ście.Aleczydaszradępo​biecnapla​żę?Flintbę​dziechciałznamipójść,

amo​to​remgonieza​wie​zie​my.

Ko​lej​neprych​nie​cie.
–Za​ło​żęsię,żepo​tra​fiębiecszyb​ciejodcie​bie.

Wy​sfo​ro​wałsiędoprzo​du,na​rzu​ciłtem​po,chu​denogiiręceśmi​ga​ływpo​wie​trzu.

Za​trzy​mał się tyl​ko raz, na skrzy​żo​wa​niu, kie​dy nie wie​dział, w któ​rą stro​nę biec
da​lej.Za​nimdo​tar​lidopla​ży,roz​wid​ni​łosięnatyle,abymo​gliroz​po​znaćsa​mot​ną

po​stać,jużcze​ka​ją​cąnanich.Dy​lanjesz​czeprzy​spie​szył.Sum​mer,gdygowresz​cie
do​go​ni​ła,niemo​głazła​paćtchu.

–Go​to​wy?–za​py​tałZac.–Wodajestzim​na.
Dy​lanwzru​szyłra​mio​na​mi.
–Do​my​ślamsię.Aleniemafal.
Rze​czy​wi​ście, mo​rze tego ran​ka wy​glą​da​ło jak prze​ogrom​ny ba​sen, woda była

gład​ka,spo​koj​na,po​ły​sku​ją​cawpro​mie​niachwscho​dzą​ce​gosłoń​ca.Ide​al​newa​run​-
kidowio​sło​wa​nianasto​ją​co,gdy​bymie​liczas.

–Za​rę​czamci,żeby​wa​jątufale–rzekłZac–aledzi​siajtotyl​koszyb​kaką​piel,

żebysięprze​bu​dzić.No,ru​sza​my.Ktoostat​ni,tennie​zda​ra…

Dy​lanna​tych​miastwy​ko​rzy​stałmo​mentwa​ha​niaZacaipu​ściłsiępę​demdowody.

Zacru​szyłtużzanim,aFlintiSum​merbie​glinakoń​cu.

Woda była tak zim​na, że Sum​mer aż dech za​par​ło. Za​nim się tro​chę roz​grza​ła,

jużmu​sie​liwra​cać.OnaiZacmie​lidziśdy​żu​ry,aprzed​temwie​lesprawdousta​le​-
nia.

Zac miał już wszyst​ko ob​my​ślo​ne, a na su​chym pia​sku cze​kał przy​nie​sio​ny dla

nichstosręcz​ni​ków.

–Ivy,mojabab​cia,zro​bi​łaśnia​da​nie.Lu​biszjaj​kanabe​ko​nie?–zwró​ciłsiędoDy​-

la​na.

Sum​merspo​dzie​wa​łasię,żechło​piecpo​wie,żetosamojadłnako​la​cję,leczza​-

uwa​ży​łaszyb​kiespoj​rze​nierzu​co​neFlin​to​wi,któ​ryotrzą​sałsięzwody.

–Tak.Ktonielubi.
– Naj​pierw szyb​ki prysz​nic – stwier​dził Zac, kie​dy we​szli do domu. – Po​szu​kam

dlacie​biesu​chychspode​nek.Odrazuuprze​dzam,żemogąbyćzaduże.

Dy​lanjakzwy​klewzru​szyłra​mio​na​mi.
–Nieszko​dzi.Blu​zęmamsu​chą.
Pierw​szesło​waIvydo​ty​czy​ływła​śnieczer​wo​no-żół​tejblu​zy.
–Je​steśra​tow​ni​kiem?
–Aha.Tatapro​wa​dziszkół​kęsur​fin​go​wą.Po​ma​gammuzgru​pąpo​cząt​ku​ją​cych.

Dzie​cia​ków. Uczę ich za​sad bez​piecz​ne​go za​cho​wa​nia w wo​dzie i w ogó​le oby​cia
zfa​la​mi.

Sum​mer jesz​cze ni​g​dy nie sły​sza​ła tak dłu​giej prze​mo​wy z ust chłop​ca. Ivy Mit​-

chellpo​tra​firoz​ma​wiaćzkaż​dym,obo​jęt​niewja​kimjestwie​ku,po​my​śla​ła.

–No,no,mo​żeszbyćzsie​biedum​ny–rze​kłate​raz,sta​wia​jącprzednimpe​łenta​-

lerz.

Ivypo​mo​głaimzor​ga​ni​zo​waćdzień.
–Chło​pakniemożespę​dzićca​łe​godniawszpi​ta​lu–od​par​ła,gdyZacza​pro​po​no​-

wał, że za​bie​rze Dy​la​na z sobą. – I po​trzeb​ne mu są ubra​nia. Wy​bie​rze​my się na
za​ku​py.–Pu​ści​ładoDy​la​naoko.–Uwiel​biamcho​dzićposkle​pach.

– Musi od​wie​dzić swo​je​go tatę – wtrą​ci​ła Sum​mer. – Na​sze​go tatę – po​pra​wi​ła

się.

Szyb​kiespoj​rze​nie,ja​kieIvyiZacwy​mie​ni​li,świad​czy​ło,żeZaczdą​żyłwszyst​ko

opo​wie​dziećbab​ce.

– Oczy​wi​ście, moja dro​ga – rze​kła Ivy. – Po za​ku​pach przy​je​dzie​my tam au​to​bu​-

sem. Cze​go jesz​cze po​trze​bu​jesz oprócz ubrań, Dy​lan? Te​le​fo​nu, praw​da? Mu​sisz

mieć moż​li​wość wy​sy​ła​nia ta​cie ese​me​sów. I ko​le​gom. I ewen​tu​al​nie kon​tak​to​wać
sięzSum​mer,kie​dyjestwpra​cy.

– Po​sta​ram się za​mie​nić dy​żu​ry na naj​bliż​sze dwa dni – rze​kła Sum​mer. Dzi​siaj

mo​gła wziąć urlop oko​licz​no​ścio​wy, aby spę​dzić dzień z oj​cem, lecz nie wie​dzia​ła,
czyztegosko​rzy​stać.Możepo​win​na?–Pody​żu​rzezaj​rzędoojcaiza​bio​ręDy​la​na
dodomu.

–Świet​nie.–Ivyuzna​łate​matzawy​czer​pa​ny.–Pro​grammamyusta​lo​ny.Przy​naj​-

mniejnadzi​siaj.

–Jakdłu​gomójtatazo​sta​niewszpi​ta​lu?
Uwa​gido​ro​słychnieuszłookre​śle​nie„mój”,wy​klu​cza​ją​ceSum​mer.
–Oba​wiamsię,żeja​kiśczas–od​parłZac.–Alemysiętobązaj​mie​my,zgo​da?
–Będęmia​łakil​kadniwol​nychzady​żu​ry.Naprzy​kładwnaj​bliż​szypią​tek.
– Ja też mam pią​tek wol​ny – ucie​szył się Zac. – Po​dej​rze​wam, że do piąt​ku bę​-

dzieszmiałdo​syćszpi​ta​la.Po​sta​ra​mysięwy​my​ślićcośbar​dziejroz​ryw​ko​we​go.

Dy​lan wbił wzrok w ta​lerz. Na brze​gu le​ża​ła kup​ka sta​ran​nie ob​cię​tych skó​rek

od be​ko​nu. Sum​mer była cie​ka​wa, co wy​my​śli, aby dys​kret​nie pod​su​nąć sma​ko​łyk
Flin​to​wi,któ​rywa​ro​wałwotwar​tychdrzwiachta​ra​su.

–Pró​bo​wa​łeśkie​dyświo​sło​wa​nianasto​ją​co?
Dy​lanprych​nąłzpo​gar​dą.
–Tosportdlapa​ta​fia​nów.
–Liczsięzesło​wa​mi,ko​le​go.Sum​merjesttukró​lo​wąpad​dle​bo​ar​din​gu.Jasiędo​-

pie​rouczę,alejużtopo​lu​bi​łem.

Ką​ci​kiustIvydrgnę​ły.Czyż​byza​uwa​ży​ła,jakczę​stoDy​lanzer​kawstro​nęotwar​-

tychdrzwinata​ras?

–Flintteżuwiel​biatensport,wiesz?Sia​danakoń​cude​skiSum​meripły​niera​zem

znią.

Dy​lanzro​biłzdzi​wio​nąminę.
–Nie!
–Tak,tak–ode​zwa​łasięSum​mer.–Jaksięoka​że,żeje​steśwtymdo​bry,tomoże

prze​sią​dziesiędocie​bie?

Tym ra​zem wzru​sze​nie ra​mion wy​da​wa​ło się ra​czej au​to​ma​tycz​nym od​ru​chem,

nielek​ce​wa​żą​cymge​stem.

–Nodo​brze…mogęspró​bo​wać.Podwa​run​kiem,żetatabę​dziesięle​piejczuł.
–Dopiąt​kusąjesz​czedwadni–wtrą​ci​łaIvy.–Pro​po​nu​jęniewy​bie​gaćmy​śląda​-

lej niż do ju​tra. A te​raz zmy​kaj​cie. Ro​bo​ta cze​ka. Dy​lan i ja mu​si​my po​zmy​wać,
apo​temje​chaćpoza​ku​py.Idajjużteskór​kiFlin​to​wi,boSum​merza​razza​bie​rago
dodomu.

JonPe​ar​sonczułsięco​razle​piej.Na​za​jutrzpoope​ra​cjiopu​ściłod​działin​ten​syw​-

nejopie​kiizo​stałumiesz​czo​nywjed​no​oso​bo​wympo​ko​ju.Od​wie​dzi​nyuojcasta​ły
siędlaSum​mermniejkrę​pu​ją​ce.Wie​dzia​ła,żekie​dyśbę​dziemu​sia​łapo​roz​ma​wiać
zJo​nemwczte​ryoczy,lecznara​zieza​wszebyłznimialboDy​lan,alboktośinny.
Z za​chod​nie​go wy​brze​ża cią​gle przy​jeż​dża​li zna​jo​mi, a poza tym w pierw​szych
dniachdo​bi​ja​lisiędonie​gore​por​te​rzy.Za​in​te​re​so​wa​nieme​diówczło​wie​kiem,któ​ry
prze​żyłatakre​ki​na,byłoogrom​ne.

Brak oka​zji do pry​wat​nej roz​mo​wy z oj​cem miał tę za​le​tę, że Sum​mer i Jon na

nowoprzy​zwy​cza​ilisiędood​dy​cha​niatymsa​mympo​wie​trzem.Roz​ma​wia​lityl​kona
bez​piecz​nete​ma​ty,naprzy​kładopra​cy.Wy​mie​nia​lisięhi​sto​ria​miodra​ma​tycz​nych
ak​cjachra​tun​ko​wychalboopo​wia​da​li,jakwy​glą​daszko​le​nieizdo​by​wa​niekwa​li​fi​-
ka​cjiupraw​nia​ją​cychdowy​ko​ny​wa​niaichza​wo​du.

Dy​lanchęt​niewtrą​całswo​jeopo​wie​ścizdzi​kichplaż,któ​rebyłyjegopla​cemza​-

baw. W koń​cu za​czął oka​zy​wać co​raz więk​sze za​in​te​re​so​wa​nie pra​cą Sum​mer,
szcze​gól​nie je​śli w jej re​la​cjach wy​stę​po​wał Zac. Dla Dy​la​na Zac był naj​wyż​szym
au​to​ry​te​tem.Dzię​kinie​muiFlin​to​wiSum​merzy​ski​wa​ławoczachbra​ta.Możekie​-
dyśza​ak​cep​tu​jejąjakoczłon​karo​dzi​ny…

Oilebyłana​wetza​do​wo​lo​na,żenara​zieniemożezo​staćsamnasamzJo​nem,

o tyle nie​moż​ność spę​dze​nia cza​su tyl​ko z Za​ckiem mniej ją cie​szy​ła. Za​uwa​ży​ła
jed​nak, że brak fi​zycz​ne​go kon​tak​tu zbli​żał ich do sie​bie w inny spo​sób. Sprzy​jał
my​śle​niu o przy​szło​ści. O tym, ja​kim wspa​nia​łym oj​cem był​by Zac. In​stynk​tow​nie
wy​czu​wał, jak po​ro​zu​mieć się z Dy​la​nem, kie​dy za​żar​to​wać, kie​dy od​wo​łać się do
jegoroz​sąd​ku.Bio​rącpoduwa​gę,żedo​ra​stałbezojca,byłotonie​zwy​kłe.Oczy​wi​-
ściebyłatoza​słu​gaIvy.

Czasspę​dzo​nywpią​tekwtrój​kęnapla​żyprzy​po​mi​nałro​dzin​nypik​nik.Jayprzy​-

go​to​wałtrzyde​ski,aoce​annaszczę​ściebyłspo​koj​ny,couła​twia​łona​ukępo​cząt​ku​-
ją​cym.

Ivysie​dzia​łanale​ża​kunata​ra​sieswo​je​godomu.Ile​kroćSum​meralboZacspoj​-

rze​liwjejkie​run​ku,wi​dzie​li,jakma​chadonichręką.Sum​merwio​sło​wa​łapo​wo​li,
Flint jak zwy​kle sie​dział na jej de​sce. Zac i Dy​lan pły​nę​li nie​da​le​ko. Dy​lan za​czął
wpo​zy​cjiklę​czą​cej,leczpopew​nymcza​sie,gdyna​uczyłsięutrzy​my​waćrów​no​wa​-
gę,wstał.Mu​siałsięzmę​czyć,alewio​sło​wałdziel​nie,abydo​trzy​maćtem​paZa​co​wi.

–Hej,Flint!–za​wo​łał.–Prze​siądźsiędomnie!
–No,idź–Sum​merna​ma​wia​łaFlin​ta.–Nieob​ra​żęsię.
–Chodź,Flint.Namteżsięcośna​le​ży!–krzyk​nąłZac.
Flintpo​słusz​nieze​sko​czył,de​skasięza​chy​bo​ta​ła,leczSum​merniestra​ci​łarów​-

no​wa​gi.Po​pły​nąłjed​nakniedoDy​la​na,aledoZaca,ikie​dywdra​py​wałsięnade​skę,
Zacza​chwiałsięiwpadłdowody.Sum​merzDy​la​nemtaksięśmia​li,żeomalsami
sięnieską​pa​li.

Tenmo​mentza​pa​mię​tamnaza​wsze,po​my​śla​łaSum​mer.Wspól​nyśmiechce​men​-

tu​jero​dzin​newię​zi.Jesz​czepóź​niej,gdyle​że​linaręcz​ni​kachiod​po​czy​wa​li,ta​rza​li
sięześmie​chu,wspo​mi​na​jąctęsce​nę.

– Opo​wiem ta​cie, jak wpa​dłeś do wody – obie​cał Dy​lan. – Ma​cha​łeś rę​ka​mi jak

wia​tra​ka​mi.Szko​da,żesie​bieniewi​dzia​łeś.

UśmiechSum​merbyłwie​lo​znacz​ny.
–Wy​brałcie​bie.Zda​jeszso​biespra​wę,jakiza​szczytcięspo​tkał?
Dy​lankop​nąłpię​ta​mipia​sek.
–Japierw​szygoza​wo​ła​łem.Miałpły​nąćdomnie.
–Niechciałcizro​bićprzy​kro​ści.Możepopro​stude​skaZacabyłabli​żej?
Sum​mer spoj​rza​ła na uko​cha​ne​go. Jej oczy mó​wi​ły, że wca​le tak nie my​śli. Pies

wy​brałZaca,bouznał,żejestjegopa​nem.Te​razZacjesttaksamoważ​nywjego
ży​ciujakona.Tochcia​łamupo​wie​dziećijesz​czedużowię​cej.

Że już two​rzą ro​dzi​nę? Że ten dzień na pla​ży z Dy​la​nem to przed​smak za​baw

zichwła​sny​midzieć​mi?

Dy​lanchy​baod​gadł,wja​kimkie​run​kubie​gnąjejmy​śliipo​czułsięwy​klu​czo​ny,bo

spoj​rzałnaniązezło​ścią.Od​wró​ci​łagło​wę.

–Ococho​dzi?–Dy​lannicnieod​po​wie​dział.Py​ta​nieza​wi​słowpo​wie​trzu.Sum​-

mer wes​tchnę​ła. Może nie sta​li się so​bie jesz​cze tacy bli​scy, jak są​dzi​ła. – Na​dal
maszmniezawred​ną?–za​py​ta​ła.

–To,żete​razod​wie​dzasztatęwszpi​ta​lu,ni​cze​goniezmie​nia–burk​nąłchło​pak.

–Cho​dzisztam,bojestcho​ry.

–Sum​merniejestwred​na–Zacująłsięzanią.–Niepo​do​bamisię,jaktakjąna​-

zy​wasz,ko​le​go.

– Dla taty była wred​na. Raz wi​dzia​łem, jak pła​kał. To było wte​dy, kie​dy wró​ci​ła

pacz​ka.Po​wie​działma​mie,jakbar​dzozaniątę​sk​ni.Jakbar​dzojąko​cha.

Spo​sób,wjakiwy​po​wie​działtosło​wo,świad​czył,żeSum​mernieza​słu​gi​wa​łana

tęmi​łość.Sum​merser​cekrwa​wi​ło.Prze​cieżonateżbar​dzotę​sk​ni​łazaoj​cem!

– Od te​raz bę​dzie ina​czej – obie​ca​ła. – Ża​łu​ję swo​je​go za​cho​wa​nia. By​łam bar​-

dzo…

–Zra​nio​na–Zacdo​koń​czył.–Sum​merniebyławte​dywie​lestar​szaodcie​bie,Dy​-

lan. Jak byś się czuł, gdy​by twój tata po​sta​no​wił odejść i za​ło​żyć nową ro​dzi​nę?
Zinnąko​bie​tą?

–Mo​głapójśćznim.
Zacdys​kret​niewsu​nąłrękępodręcz​nikSum​mer,od​szu​kałjejdłońiuści​snąłpal​-

ce.Chciałdo​daćjejotu​chy.Po​ka​zać,żemawnimsprzy​mie​rzeń​ca.ŻeDy​lanmoże
wąt​pi,czyza​słu​gu​jenami​łośćojca,leczonnie.Żete​razmaijegomi​łość.Sum​mer
moc​noza​ci​snę​łapo​wie​ki,abyuczu​cie,ja​kiewniejwzbie​ra​ło,niezmie​ni​łosięwpo​-
tokłez.

–Mu​sia​łaopie​ko​waćsięmamą–Zacode​zwałsię,ostroż​niedo​bie​ra​jącsło​wa.–

Jejmamaza​cho​ro​wa​ła.

–Mojamamateżbyłacho​ra.–GłosDy​la​nadrżał.–Ona…onaumar​ła.
–MamaSum​merteżumar​ła.
Kie​dyte​razDy​lanod​wró​ciłgło​węispoj​rzałnaSum​mer,wjegooczachzo​ba​czy​ła

jużmniejwro​go​ści.Możena​wetodro​bi​nęuzna​nia?

Zacjesz​czerazuści​snąłjejpal​ceicof​nąłrękę.Mu​siałzda​waćso​biespra​wę,jak

waż​nadlanichtroj​gabyłataroz​mo​wa.Sum​merzwdzięcz​no​ściąipo​dzi​wemmy​śla​-
ła, że dzię​ki jego umie​jęt​nej in​ter​wen​cji sta​ła się kro​kiem na​przód w ich wza​jem​-
nychsto​sun​kach.

–Faj​niejestmiesz​kaćnajach​cie,praw​da?–Zaczmie​niłte​mat.
–Chy​batak.Tyl​koniemoż​nanimni​g​dziepo​pły​nąć.
– Moż​na. – Sum​mer była za​do​wo​lo​na, że za​czę​li roz​ma​wiać o przy​jem​niej​szych

spra​wach.–Ża​gledoni​cze​gosięniena​da​ją,alejestsil​nik.Odcza​sudocza​sugo
uru​cha​miam,żebyspraw​dzić,czydzia​ła.Je​ślichcesz,po​ka​żęci,jaktozro​bić.

Dy​lannieod​po​wie​dział.Prze​wró​ciłsięnabokiza​cząłdra​paćFlin​tapobrzu​chu.

Zacuśmiech​nąłsię.

–Żar​to​wa​łeś,żenielu​biszpsów,praw​da?
Jed​nona​giera​mieunio​słosięiopa​dło.

–Kie​dyjestnamcięż​ko,każ​de​musięzda​rzapo​wie​dziećcoś,cze​gowca​leniemy​-

śli​my.–Zacmó​wiłta​kimsa​mymswo​bod​nymto​nemjakpo​przed​nioojach​cie.–Wte​-
dydo​brzejestowszyst​kimza​po​mniećiza​cząćodnowa.

Chwi​lęle​że​liwmil​cze​niu.Na​glezta​ra​suusły​sze​li:
–Hejtam!Chodź​cienalunch!
Wsta​li,ze​bra​limo​kreręcz​ni​kiiwy​trzą​snę​liznichpia​sek.ZacwziąłSum​merza

rękę,zjejdru​giejstro​nyszedłFlint,aDy​lanoboknie​go.

Wpew​nejchwi​liDy​lanza​py​tał:
–My​ślisz,żeFlintwej​dziekie​dyśinamojąde​skę?
To był jesz​cze je​den bez​cen​ny mo​ment do za​pa​mię​ta​nia. Cie​pła dłoń Zaca, uko​-

cha​nypiesocie​ra​ją​cysięonogiiuśmiech,któ​rysiępo​ja​winatwa​rzychłop​ca,kie​dy
usły​szyjejod​po​wiedź.

–Napew​no.Możejużna​stęp​nymra​zem?

Po​go​dajed​nakpo​krzy​żo​wa​łaimpla​ny.Na​stęp​ne​godniaze​rwałsiępo​tęż​nywiatr,

nie​boza​snu​łosięchmu​ra​mi.Zbli​żałsięsztorm.Wtychwa​run​kachpły​wa​nienade​-
scebyłonie​moż​li​we.

–Polun​chuod​wie​dzi​mytatę–rze​kłaSum​mer–aranomo​że​mywy​braćsiępoza​-

ku​py.Ku​pi​mymuja​kiś pre​zent.Możecośdo​bre​go doje​dze​nia?Szpi​tal​na kuch​nia
niejestnaj​smacz​niej​sza.

– Zac obie​cał, że mi po​ka​że, gdzie pra​cu​je i ja​kie​go sprzę​tu uży​wa. Chcę zo​ba​-

czyćpiłędoroz​ci​na​niaklat​kipier​sio​wej.

–Tak?Wpo​rząd​ku.Spraw​dzi​mytyl​ko,czyniejestzbytza​ję​tyra​to​wa​niemko​muś

ży​cia.

Dy​lanzpo​wa​gąkiw​nąłgło​wą.
–Jakdo​ro​snę,chciał​bymzo​staćle​ka​rzemta​kimjakon.
–Mo​żeszzo​staćra​tow​ni​kiem.Myteżra​tu​je​mylu​dziomży​cie.Ala​ta​nieśmi​głow​-

cemjestdo​dat​ko​wąatrak​cją.

Dy​lanuśmiech​nąłsiędoniej.
–Zacrobiito,ito.Onjestsu​per.
Sum​merrów​nieżsięuśmiech​nę​ła.
–Teżtakuwa​żam.
Naj​lep​szy przy​ja​ciel. Naj​lep​szy ko​cha​nek. I bę​dzie naj​lep​szym oj​cem jej dzie​ci.

Tak.Jestpra​wiego​to​wa cał​ko​wi​ciemuza​ufać.Na prze​szko​dziesto​jąchy​ba jesz​-
czetyl​kode​mo​nyzprze​szło​ści.

Naj​wyż​szyczasod​byćszcze​rąroz​mo​węzoj​cem.
Spo​sob​nośćnada​rzy​łasięjesz​czetegosa​me​godnia,tro​chępóź​niej,kie​dyZacza​-

pro​siłDy​la​nanaobie​ca​nezwie​dza​nieszpi​ta​la.

–Idzieszznami?–zwró​ciłsiędoSum​mer.
–Nie.Zo​sta​nętu​taj.
Na​glewpo​ko​juza​pa​no​wa​łona​pię​cie.Dy​lanza​wa​hałsię.Zmie​rzyłSum​merbacz​-

nymspoj​rze​niem.

–Mamzo​stać,tato?
–Nie,nie,syn​ku.Póź​niejsięjesz​czezo​ba​czy​my.
Sum​mer uśmiech​nę​ła się do Dy​la​na, chcąc go za​pew​nić, że nie za​mie​rza za​cho​-

wy​waćsięwred​nie.Zaczro​zu​miałwlot,ocojejcho​dzi.Jegooczymó​wi​ły,żejest
podwra​że​niemjejod​wa​gi.Możena​wetjestzniejdum​ny,po​my​śla​ła.

Nie wie​dzia​ła, od cze​go za​cząć. Prze​kła​da​ła roz​ma​ite przy​nie​sio​ne sma​ko​ły​ki,

któ​rera​zemzDy​la​nemku​pi​lidlaJona,owo​ce,bisz​kop​ty,na​pójim​bi​ro​wy.Wzię​łado
rękito​reb​kęcu​kier​ków.

–Na​praw​dęlu​biszżel​kiSourWorms?
–Nie,aleDy​lanlubi.
–Aha.Todla​te​gowy​brałchip​syzsoląiso​semwi​ne​gret.
–Nie,nie.Ta​kiechip​syjalu​bię.Cho​ciażprzy​da​ło​bysiędonichpiwo.
Po tej uwa​dze wstęp​na roz​mo​wa to​wa​rzy​ska się za​koń​czy​ła. Sum​mer usia​dła

w fo​te​lu obok łóż​ka ojca. Ci​sza w po​ko​ju sta​wa​ła się co​raz bar​dziej kre​pu​ją​ca.
Pierw​szyode​zwałsięJon:

–Słówmibra​ku​je,abypo​wie​dzieć,jakbar​dzoża​łu​jętego,cosięsta​ło.Mamna

my​ślitwo​jąmat​kę.To,żemnieniebyło.Wiem,żeob​wi​niaszmniezajejśmierć…

Sum​merpo​krę​ci​łagło​wą.
–Ob​wi​nia​łam.Te​razje​stemtro​chęstar​szaitro​chęmą​drzej​sza.Ro​zu​miem,żelu​-

dziesamido​ko​nu​jąwy​bo​rów.Zda​jęso​biespra​wę,żemamaniemia​łanaj​ła​twiej​sze​-
gocha​rak​te​ru,ale…onacięko​cha​ła.

–Wiem.Jająteżko​cha​łem.
–Nietak,jakko​cha​łeśtam​tą.
–El​sie?–UśmiechJonastałsięsmut​ny.–Tobyłinnyro​dzajmi​ło​ści.Ra​zemdo​ra​-

sta​li​śmy. Za​czę​li​śmy cho​dzić z sobą jako na​sto​lat​ki. Ma​rzy​li​śmy o tym, że za​wsze
bę​dzie​myra​zem.

Sum​meronie​mia​ła.
–Todla​cze​gooże​ni​łeśsięzmamą?
Jonopadłnapo​dusz​kę,za​mknąłoczy.
–Ro​dzi​naEl​sieprze​nio​słasiędoAu​stra​lii.El​siemia​ławró​cić,jakskoń​czyosiem​-

na​ścielat.Imie​li​śmywziąćślub.–Wes​tchnął.–Mi​nąłrok.El​siebyłada​le​ko,czu​-
łemsięsa​mot​ny.Toniejestwy​tłu​ma​cze​nie,alebyłyza​wo​dysur​fe​rów,po​temba​lan​-
ga.Wpa​dłemtwo​jejma​miewokoi…

–Iza​szławcią​żę?
–Tak.Mu​sia​łempo​wie​dziećotymEl​sie.Byłazdru​zgo​ta​na.Po​wie​dzia​ła,żejużni​-

g​dyniechcemniewi​dzieć.Tobyłnaj​gor​szyokreswmoimży​ciu.Two​jamamabyła
wemnieza​ko​cha​na,mó​wi​ła,żeżyćbezemnieniemoże,itakbyło.Ba​łemsię,że
jak odej​dę, coś so​bie zro​bi, a chcia​łem za​cho​wać się jak męż​czy​zna. Po​tem ty się
uro​dzi​łaś i od​kry​łem nowy ro​dzaj mi​ło​ści. Są​dzi​łem, że ty mi wy​star​czysz. My​śla​-
łem,żejużni​g​dyniezo​ba​częEl​sie,alejakmia​łaśja​kieśosiemlat,po​ja​wi​łasięna
za​wo​dach.Na​szeuczu​cieniewy​ga​sło.

Sum​mer się nie od​zy​wa​ła. Za​sta​na​wia​ła się, co by czu​ła, gdy​by ją roz​dzie​lo​no

zZa​kiem,apo​temnanowobysięspo​tka​li.Czywciążbysięko​cha​li?Tak,ode​zwał
sięgłosser​ca.Nicbysiępodtymwzglę​demniezmie​ni​ło.

–Pró​bo​wa​li​śmy–ci​chymgło​semcią​gnąłJon–alewkoń​curoz​łą​kasta​łasięniedo

znie​sie​nia.Mimotosta​ra​li​śmysięniera​nićanicie​bie,anitwo​jejmamy.

–Onawie​dzia​ła?
–Chy​batak,wo​la​łajed​nakniewie​rzyć.Jakgdy​byuwa​ża​ła,żeje​ślinieuwie​rzy,to

to nie bę​dzie praw​da. Za​wsze mia​ła sła​bą psy​chi​kę. Po two​ich na​ro​dzi​nach była
w szpi​ta​lu psy​chia​trycz​nym z po​wo​du de​pre​sji po​po​ro​do​wej. Przez trzy mie​sią​ce
sam się tobą opie​ko​wa​łem. To były naj​szczę​śliw​sze chwi​le w moim ży​ciu. By​łaś
mojąma​leń​kącó​recz​kąiko​cha​łemciędosza​leń​stwa.Niewy​obra​ża​łemso​bie,że
mógł​bymcięskrzyw​dzić.

Sum​merpo​czu​łałzynapo​licz​kach.
–Jateżbar​dzoża​łu​ję.Tego,żesięodcie​bieod​cię​łam.Imdłu​żejtotrwa​ło,tymła​-

twiejmibyłobrnąćda​lej.

–Niepłacz,có​recz​ko.
–Dy​lanmiałra​cję.By​łamdlacie​biewred​na.
–By​łaśdziec​kiem.Bro​ni​łaśswo​jejmamy.Toniejestpo​wóddowsty​du.
Jonwy​cią​gnąłrękęiob​jąłSum​mer.Po​czu​łasięjakdaw​niej,jakprzedtra​gicz​ną

śmier​ciąmat​ki.Jakwte​dy,kie​dyra​zemzoj​cemdzie​li​lityleszczę​śli​wychchwil.

Od​ży​łasil​naro​dzin​nawięź.
Amożeni​g​dyniezo​sta​łaze​rwa​na?
–Wiesz,po​do​bamisięna​wet,żemambra​ta–Sum​merode​zwa​łasię,kie​dymi​nę​-

łopierw​szewzru​sze​nie.–Tomiłydzie​ciak.

–Bar​dzopo​dob​nydocie​bie,jakby​łaśwjegowie​ku.
Sum​meruśmiech​nę​łasię.
–Iteżmawży​łachwodęmor​ską.
–Niespra​wiacikło​po​tu?Mamnamy​śliwdomu…
–Chy​balubijacht.Uwiel​biaFlin​ta.IZaca.
–ZZa​kiemtocośpo​waż​ne​go?
Nie​śmia​łokiw​nę​łagło​wą.Ichzwią​zekniemożebyćpo​waż​niej​szy.Niemo​głasię

do​cze​kać,kie​dypo​wtó​rzyZa​co​witęroz​mo​wę.Opo​wiemuochwi​li,kie​dyjużwie​-
dzia​ła, że wy​ba​czy​ła ojcu, bo uświa​do​mi​ła so​bie, że jego mi​łość do El​sie była tak
samosil​najakjejmi​łośćdonie​go.Żegdy​byzwią​za​łasięzkimśin​nym,jejży​cieza​-
mie​ni​ło​bysięwfałsz.

–Tro​chęwampew​nieprze​szka​dza,nie?
–Nieszko​dzi.Prze​cieżtonienaza​wsze.
– Jed​nak tro​chę po​trwa. Zdro​wie​ję, ale jesz​cze mi​nie z ty​dzień, za​nim wsta​nę.

Mar​twię się, że chło​pak opusz​cza szko​łę. Mam przy​ja​ciół, któ​rzy za​pro​po​no​wa​li,
abyunichza​miesz​kał.Ro​dzi​cejegoko​le​gów.

–Bę​dziesięocie​biemar​twił.
–Tonieażtakda​le​ko.Pra​wieco​dzien​niektośgotupod​wie​zie.Jakgoode​ślędo

domu,niebę​dzieciażtakwcho​dziłwpa​ra​dę.

Taksięnie​for​tun​niezło​ży​ło,żewła​śniegdywy​po​wia​dałtesło​wa,wdrzwiachpo​-

ja​wi​lisięDy​lanzZa​kiem.Zacuniósłbrwi,Dy​lanwy​raź​niezbladł.

–Od​sy​łaszmnie?–spy​tałzezło​ścią.
–My​ślęotwo​jejszko​le.Chodź,po​roz​ma​wia​my.
–Niechcęwy​jeż​dżać.Po​do​bamisiętu​taj.Lu​bięFlin​tai…wio​sło​wa​nienade​sce,

i…wszyst​ko.

Spoj​rzałnaSum​mer.Ser​cewniejza​mar​ło.Niewy​mie​niłjejwśródpo​wo​dów,dla

któ​rychchcezo​stać.Jestprze​ko​na​ny,żesięskar​ży​ła,żejejprze​szka​dza,atonie​-
praw​da.Mu​szęznimpo​roz​ma​wiać,po​my​śla​ła.Zer​k​nę​łanaJona,jak​bypro​si​łago

opo​moc.

–Jamuwy​tłu​ma​czę–od​rzekł.–Niemartwsię.
Dy​lanjed​nakza​mknąłsięwso​bie.Ręcewe​tknąłwkie​sze​nie.Na​glezmarsz​czył

czo​ło.

–Nie!Mójte​le​fon!
–Nadolejesz​czegomia​łeś.Ro​bi​łeśzdję​cieroz​szer​za​czaże​ber.Pa​mię​tasz?
–Mu​sia​łemgotamzo​sta​wić.
–Ro​zej​rzęsię.Itakmu​szęwra​caćdoro​bo​ty.
–Idęztobą–rze​kłaSum​mer.–Przy​nio​sęcitwójte​le​fon,Dy​lan.Zo​stańztatą.
Na​resz​ciemożebyćchwi​lęsamnasamzZa​kiem,ucie​szy​łasięwdu​chu.
–Dy​lanźlezro​zu​miałsy​tu​ację.Po​wie​dzia​łamojcu,żemiłogomiećusie​bie,ale

Jonniechce,żebynamprze​szka​dzał,kie​dychce​my,nowiesz…–Podwpły​wemspoj​-
rze​nia Zaca po​czu​ła drże​nie w dole brzu​cha. Wsie​dli do win​dy. – Tro​chę praw​dy
wtymjest–przy​zna​ła.

–Taksą​dzisz?
Wwin​dziebylityl​kooni.Zacwsu​nąłdłońpodpod​bró​dekSum​mer,uniósłjejgło​wę

iprzy​ci​snąłwar​gidojejust.Ko​la​nasiępodniąugię​ły.

Mu​szącośwy​my​ślić,abyspę​dzićtro​chęcza​sutyl​kowedwo​je.Itonie​dłu​go.

–Tobyłowmoimga​bi​ne​cie.Otwo​rzy​łemtor​bęzesprzę​temipo​ka​zy​wa​łemDy​la​-

no​wiroz​szer​zacz.Te​le​fonmusibyćtam.

Chcącsiędo​staćdoga​bi​ne​tuZaca,mu​sie​liprzejśćprzezcałyod​działra​tun​ko​wy.

Na​gleSum​merusły​sza​ła,żektośwołająpoimie​niu.

–Kate?Cotu​tajro​bisz?!
– Mu​sia​łam przy​je​chać z Shel​ley. Fe​lix zła​mał nogę. To wy​glą​da na… Och, Sum​-

mer,towszyst​kojeststrasz​li​wieza​gma​twa​ne.Taksięcie​szę,żetu​tajje​steś…

Katespoj​rza​łanato​wa​rzy​szaprzy​ja​ciół​ki.
–TojestZac.–Sum​merzni​ży​łagłos.–ZacMit​chell.
Drzwizaple​ca​miKateroz​su​nę​łysię.Wi​daćbyłostre​fęte​ra​piina​tych​mia​sto​wej

i za​pła​ka​ną mło​dą ko​bie​tę sie​dzą​cą na jed​nym z łó​żek. W ra​mio​nach trzy​ma​ła
chłop​czy​kazciem​ny​mikrę​co​ny​miwło​sa​miidu​ży​miciem​ny​miocza​mi.

Chłop​czy​kaude​rza​ją​copo​dob​ne​godoZaca?!

ROZDZIAŁDZIESIĄTY

Sum​mer do​zna​ła szo​ku. Nie po​tra​fi​ła my​śleć lo​gicz​nie, a prze​cież w jej pra​cy,

obo​jęt​nie,ilerze​czyijakstrasz​nychdzie​jesięjed​no​cze​śnie,za​cho​wa​nieprzy​tom​-
no​ściumy​słujestspra​wąpod​sta​wo​wąinaj​waż​niej​szą.Tasy​tu​acjabyłajed​nakinna.
Tucho​dzi​łooZaca.Opy​ta​nie,czyniepo​peł​ni​łabłę​du,ob​da​rza​jącgobez​gra​nicz​-
nymza​ufa​niem.

Katechwy​ci​łajązara​mię.
–Pró​bo​wa​łamwe​zwaćka​ret​kę–mó​wi​łapo​spiesz​nie–aleShel​leyupie​ra​łasię,że

musi na​tych​miast za​wieźć Fe​li​xa do Auc​kland. Wsia​dła w sa​mo​chód i po​je​cha​ła.
Mo​głamtyl​koprzy​je​chaćtuzanią.Ate​razni​ko​muniedajedo​tknąćdziec​ka.Ro​dzi​-
cejużsąwdro​dze…

Robzbli​żyłsiędonich,ścią​ga​jącpodro​dzela​tek​so​werę​ka​wicz​ki.
– Już je​stem. Po​dob​no to dwu​la​tek ze zła​ma​ną ko​ścią udo​wą. Przy​czy​na ura​zu

nie​zna​na,tak?

–Kon​taktzdziec​kiemjestsła​by–za​mel​do​wa​łaMan​dy.–Stra​ciłspo​rokrwi.Mar​-

twimnieto.

Robkiw​nąłgło​wą.
–Or​ga​nizmdziec​kaszyb​kosięre​ge​ne​ru​je,alenawszel​kiwy​pa​dekzba​da​mygru​-

pękrwiizro​bi​mypró​bękrzy​żo​wą.

–Przy​damsięnacoś?–za​py​tałZacspo​koj​nie.
Sum​merpo​my​śla​łaoso​bie,kie​dyra​to​wa​liojca.Wte​dyonarów​nieżpo​tra​fi​łasię

zdy​stan​so​waćiza​cho​waćpro​fe​sjo​nal​nie.

–Zo​stań,anużbę​dzieszpo​trzeb​ny?–od​parłRobiod​wró​ciłsiędoMan​dy.–Or​to​-

pe​diaza​wia​do​mio​na?

– Tak. – Zni​ża​jąc głos, do​da​ła: – Nie​wy​klu​czo​ne, że trze​ba we​zwać ko​goś z od​-

dzia​łupsy​chia​trycz​ne​go.

–Co?–Robzmarsz​czyłbrwi.–Dla​cze​go?
– Mat​ka za​cho​wu​je się bar​dzo dziw​nie. Od przy​jaz​du ni​ko​mu nie daje do​tknąć

syn​ka.Re​agu​jehi​ste​rycz​nie,kie​dyktośsiędonie​gozbli​ża.

Rob spoj​rzał nad ra​mie​niem pie​lę​gniar​ki w stro​nę wej​ścia do stre​fy te​ra​pii na​-

tych​mia​sto​wej.Po​temspoj​rzałjesz​czeraziwszedłdobok​su.

–Shel​ley,toty?–ode​zwałsię.–Pra​co​wa​łaśtu​tajnietakdaw​no,praw​da?
–Cześć,Rob.Pa​mię​taszmnie?–Shel​leyprze​sta​łapła​kaćiuśmiech​nę​łasiędole​-

ka​rza.–Nienaj​lep​szeoko​licz​no​ścinaspo​tka​nie.

–Totwójsy​nek?
–Tak.Fe​lix.
– Mu​si​my go zba​dać. – Rob zro​bił krok do przo​du, lecz nie pró​bo​wał do​tknąć

dziec​ka.–Cośmusięsta​łownóż​kę?

–Niechcę,żebyktośgoskrzyw​dził.
Shel​leymoc​niejprzy​ci​snę​łachłop​czy​kadopier​si.Fe​lixjęk​nął.

Sum​merser​cesiękro​iło,gdynatopa​trzy​ła.Tobyłpierw​szydźwięk,jakima​lec

zsie​biewy​dał,iwca​leniebrzmiałjakpłaczdziec​kacier​pią​ce​gozbólu.

Zdo​świad​cze​niawie​dzia​ła,żeje​ślidziec​kocier​piwmil​cze​niu,toznak,żewjego

ży​ciudzie​jąsięnie​po​ko​ją​cerze​czy.Auraz,ja​kie​godo​znał,jestpo​waż​ny.Wi​dzia​ła,
jakbar​dzonóż​kajestspuch​nię​ta,skrę​co​napoddziw​nymką​tem,asto​pasina.Fe​lix
po​trze​bo​wałpo​mo​cy.

Katepo​de​szładoRoba,cią​gnączasobąSum​mer.
– Ostat​nio Fe​lix miał całą se​rię wy​pad​ków – po​in​for​mo​wa​ła Roba. – Wi​dzia​łam

siń​ce.Shel​leymówi,żecią​glespa​dazro​wer​ka,któ​rydo​stałnaGwiazd​kę…

Jejspoj​rze​niemó​wi​łowię​cejniżsło​wa.Czy​lina​wetnaj​bliż​szaro​dzi​napo​dej​rze​-

wa,żeura​zyniesąprzy​pad​ko​we,po​my​śla​łaSum​mer.

–Tram​po​li​najestdladzie​cinie​bez​piecz​na–spo​koj​nymto​nemod​par​łaShel​ley.–

Mó​wi​łamro​dzi​com,żeFe​lixjestzamały,aonimująku​pi​li.–Za​czę​łako​ły​saćsyn​ka
wra​mio​nach.–Jużdo​brze,ma​leń​ki,wszyst​kobę​dziedo​brze.–Ci​choza​nu​ci​łapio​-
sen​kę.

Robcof​nąłsię.Zpo​waż​nąminąpo​le​ciłMan​dy:
–Za​wia​dompsy​chia​trię.Je​ślizaj​dzieko​niecz​ność,po​dej​mie​myod​po​wied​nieczyn​-

no​ści bez pi​sem​nej zgo​dy mat​ki. Spró​buj​my dać ma​łe​mu kro​plów​kę, po​tem nóż​kę
trze​baunie​ru​cho​mićido​pie​rowte​dyzaj​mie​mysiękrwa​wie​niem.–Od​wró​ciłsiędo
Shel​ley.–Znaszpro​ce​du​ry,praw​da?Mu​siszpod​pi​saćzgo​dęnale​cze​nie.

Shel​leyprze​sta​łaśpie​wać.Niepod​no​szącgło​wy,rze​kła:
– Wła​śnie dla​te​go przy​je​cha​łam aż tu​taj. Pod​pi​sa​nie for​mu​la​rza da​ją​ce​go wam

pra​wodokrzyw​dze​niamo​je​godziec​kaprze​kra​czamojesiły.Niechtozro​bioj​ciec.

– Oj​ciec? – Rob ro​zej​rzał się na boki, jak gdy​by szu​kał jesz​cze ko​goś poza Za​-

kiem,Man​dy,Sum​meriKate.

–Nieza​mie​rza​łamjejmó​wić,żewró​cił–Kateszep​nę​łaSum​merdoucha–alemi

sięwy​msknę​ło.

–Zga​dzasię.–Te​razShel​leypod​nio​słagło​węizesłod​kimuśmie​chemspoj​rza​ła

naZaca.–Tojegota​tuś.Dok​torZacMit​chell.

Te​raz nie tyl​ko umysł Sum​mer prze​stał funk​cjo​no​wać. Cały świat sta​nął w miej​-

scu.

–OBoże!–szep​nę​łaMan​dy.Ste​ryl​neopa​ko​wa​niazwa​ci​ka​miirur​kądokro​plów​-

kiwy​pa​dłyjejzrąk.

Robsze​ro​kootwo​rzyłusta.
–Ochnie!–za​wo​ła​łaKateiza​kry​łatwarzdłoń​mi.
Zac na​to​miast z twa​rzą za​sty​głą i bez​na​mięt​ną, wpa​try​wał się w Shel​ley, któ​ra

wciążuśmie​cha​łasiędonie​gosłod​ko,jakMa​don​nanaob​ra​zach.

Ina​glejaknadaneha​słowszyst​kiespoj​rze​niazwró​ci​łysięnaFe​li​xa.Chłop​czyk

wpa​try​wał się w nich wiel​ki​mi czar​ny​mi ocza​mi. Jego bla​dą twa​rzycz​kę oka​la​ły
mięk​kieciem​neloki.

I zno​wu jak na dane ha​sło wszyst​kie gło​wy jed​no​cze​śnie od​wró​ci​ły się w stro​nę

Zaca.

Fe​lixmógłbyćjegosy​nem.
GłosZacabyłtaksamobez​na​mięt​nyjaktwarz,gdyoświad​czał:
–Nieje​stemjegooj​cem.

Man​dyzdziw​nymwes​tchnie​niemprzy​kuc​nę​łaiza​czę​łazbie​raćzpod​ło​giroz​sy​-

pa​neopa​ko​wa​nia.

–Ale…japa​mię​tam,jakShel​leyprzy​no​si​łacipre​zen​ty.Ciast​ka.Na​wetkwia​ty.I…

i…–Niedo​koń​czy​ła.

Wy​pro​sto​wa​łasięispoj​rza​łanaFe​lik​sa.Po​wie​trzezro​bi​łosięażgę​steodna​pię​-

cia.

Sum​merwpa​try​wa​łasięwZaca.Jejotę​pia​łyumysłza​czy​nałbu​dzićsiędoży​cia.

Prze​cieżtesamewąt​pli​wo​ścimia​łaodpo​cząt​kuiod​pę​dzi​łajeodsie​bie,boZacdał
jejsło​wo.Bokie​ro​wa​łasięin​tu​icją.In​tu​icjajed​nakcza​sa​miza​wo​dzi,praw​da?

Po​my​śla​ła o tych wszyst​kich przy​pad​kach, kie​dy się po​my​li​ła w oce​nie lu​dzi:

omat​ce,oojcu.Po​my​śla​ła,okrzyw​dzie,jakąwy​rzą​dzi​łaso​bieiin​nym.

Te​raz po​trze​bu​je tyl​ko jed​ne​go – za​pew​nie​nia, że wie​rząc Za​co​wi, nie po​my​li​ła

się.

Spoj​rza​łananie​go,leczonpa​trzyłte​raznaniątakjaknaRoba,Man​dy,Kate.Na​-

wetnaShel​ley.Wjegooczachniedo​strze​głażad​ne​gota​jem​ne​goprze​sła​niadlasie​-
bie.Najed​nomgnie​nieogar​nę​łojąprze​ra​że​nie.Strasz​li​wapew​ność,żecze​gośjej
niepo​wie​dział.

Ina​gleci​szęprze​rwałroz​pacz​li​wypłaczFe​li​xa.
Robza​mie​niłkil​kasłówzZa​kiem,kiw​nąłgło​wąMan​dyiwziąłodniejopa​skęuci​-

sko​wą.Byłnaj​wyż​szyczaspo​daćdziec​kuśro​dekprze​ciw​bó​lo​wy.

Shel​leyza​la​łasięłza​mi.
–Janiechcia​łam–łka​ła.–Tosięsamosta​ło…
Katepo​de​szładosio​stryipo​ło​ży​łajejdłońnara​mie​niu.
–Niepłacz.Zaj​mie​mysiętobą.IFe​li​xem.
Tym​cza​sempo​ja​wi​lisięnowile​ka​rze,kon​sul​tantpe​dia​traor​to​pe​dazdwo​male​-

ka​rza​mi re​zy​den​ta​mi, pie​lę​gniar​ka, któ​ra przy​nio​sła apa​rat do unie​ru​cho​mie​nia
nóż​ki,istar​szapanibezste​to​sko​punaszyi.Psy​cho​log?Możektośzopie​kispo​łecz​-
nej?

Zaccof​nąłsiępodścia​nę.Sum​merstra​ci​łagozoczu.Niepo​trze​bo​wa​łajegoza​-

pew​nień.Wie​rzymu.Shel​leyjestsza​lo​na.Chcia​łacośpo​wie​dzieć,leczwpo​ko​juro​-
bi​łosięco​razgło​śniej,więczre​zy​gno​wa​ła.Zzaple​cówKatewmil​cze​niuob​ser​wo​-
wa​łapra​cęle​ka​rzyipie​lę​gnia​rek.

–Czyprzy​go​to​waćkrewdotrans​fu​zji?–Je​denzle​ka​rzyro​bią​cychspe​cja​li​za​cję

zme​dy​cy​nyra​tun​ko​wejzwró​ciłsiędoRoba.

–Tak,tak.Oczy​wi​ście.Cozgru​pąkrwiipró​bąkrzy​żo​wą?Mamyjużwy​ni​ki?
–Tak.Do​brze,żespraw​dzi​li​śmy.AB,Rhmi​nus.
UmysłSum​merpra​co​wałte​raznanaj​wyż​szychob​ro​tach.Gru​paAB?Naj​rzad​sza

zmoż​li​wych?Wta​kimra​ziero​dzi​cemu​sząmiećgru​pęA,BalboAB.

–Tozna​czy,żektośzgru​pą0niemożebyćjegooj​cem,praw​da?
–Tak.–Robpo​twier​dziłski​nie​niemgło​wy.–Mo​żesznampo​mócza​ło​żyćszy​nę?
–Ja​sne.–Nadanyznakunio​słasto​pęchłop​ca.–Zacmagru​pę0.
Spoj​rze​nie,ja​kimRobjąob​rzu​cił,byłopeł​nejadu.
–Chy​baniepo​dej​rze​wa​łaś,żekła​mie?
–Nie.Oczy​wi​ście,żenie.Aletodo​wód…–Urwa​ła.Czu​ła,żepo​licz​kiro​biąsięjej

czer​wo​ne.

Chcia​łapo​wie​dzieć,żetodo​wóddlaro​dzi​nyShel​ley.Dlapsy​chia​try.Nie​mniejjej

wy​po​wiedźbrzmia​łatak,jakgdy​bytoonapo​trze​bo​wa​łado​wo​du.Niepo​trze​bo​wa​-
ła,aleRobwtonieuwie​rzył.Cobę​dzie,je​śliZacteżjejnieuwie​rzy?

Musistądwyjść.Musizna​leźćZaca.
–Prze​pra​szam,za​razwra​cam–rzu​ci​ładoKate.
Ztru​demwy​do​sta​łasięzpo​ko​ju.Nara​tun​ko​wympa​no​wałruchjakza​wsze,le​ka​-

rze,pie​lę​gniar​ki,pa​cjen​ci…tyl​koZacawśródnichniebyło.

Po​szładojegoga​bi​ne​tu.Byłpu​sty.Nabrze​gubiur​kale​ża​łako​mór​kaDy​la​na.To

poniąze​szlinadół.

Za​dzwo​nię,nie,wy​ślęese​me​sa,po​my​śla​ła.
Co mu na​pi​sze? Że przy​szły wy​ni​ki ba​da​nia krwi Fe​li​xa i że te​raz wszy​scy mu

wie​rzą?Łącz​nieznią?

Nie.Tozbytważ​nawia​do​mość,abyry​zy​ko​waćnie​po​ro​zu​mie​nia.
Gdysięjesz​czewa​ha​ła,te​le​fonwjejdło​niza​dzwo​nił.Wpierw​szychchwi​lipo​my​-

śla​ła,żetoZaciłzyna​pły​nę​łyjejdooczu.

–Toty,có​recz​ko?
–Tata?
–Dy​lanchciałspraw​dzić,czyzna​leź​li​ścieko​mór​kę.
–Tak,tak.Zna​leź​li​śmy.
–Mu​siszgoza​wieźćdodomu.Spa​ku​jerze​czy.Wie​czo​remprzy​ja​dąponie​gozna​-

jo​mi.Jużznimiroz​ma​wia​łemnatente​mat.

–Ja​sne.Za​razbędę.
Naj​pierwjed​nakmusiwró​cićdostre​fyte​ra​piina​tych​mia​sto​wej.Robra​zemzin​-

ny​mi le​ka​rza​mi sta​li z boku, pod​czas gdy tech​ni​cy wy​ko​ny​wa​li se​rię zdjęć rent​ge​-
now​skich.

–Rob?Wiesz,gdziejestZac?–za​py​ta​ła.
–Zwol​ni​łemgowcze​śniejdodomu.Ka​za​łemmusięusu​nąć,do​pó​kiniedoj​dzie​my

doładuztymprzy​pad​kiem.

Zer​k​nąłnaShel​leypil​no​wa​nąprzezdwóchochro​nia​rzy,któ​rzymu​sie​lisiłąod​cią​-

gnąćjąodsyn​ka.

Po​krę​ciłgło​wą.
–Okrop​ne,żedzie​cisąkar​tąprze​tar​go​wąmię​dzydo​ro​sły​mi.
Miałra​cję.Sum​mersamamia​łate​razpodopie​kądziec​koiczu​ła,żesy​tu​acjają

prze​ra​sta.

Po​bie​głanaod​dział,gdziele​żałoj​ciec.Dy​lanbezpro​te​stupo​zwo​liłsięza​wieźćdo

domu.Sum​mermu​sia​łasku​pićcałąuwa​gęnajeź​dzie,bopo​go​dasiępsu​ła,wiałsil​ny
wiatrinaMo​ściePor​to​wymrzu​ca​łomo​to​cy​klem.Nie​boza​snu​łosięciem​ny​mibu​-
rzo​wy​michmu​ra​mi.

Kie​dydo​je​cha​linamiej​sce,Dy​lanzi​gno​ro​wałchcą​ce​gosięznimprzy​wi​taćFlin​ta.

Topo​win​nodaćSum​merdomy​śle​nia,leczgło​węmia​łaza​ję​tączymin​nym.

–Mu​szęzo​ba​czyćsięzZa​kiem–rze​kła.–Je​stempew​na,żeze​chceprzy​je​chać

ipo​że​gnaćsięztobą.

Spoj​rze​nie Dy​la​na było tak samo zja​dli​we i peł​ne pre​ten​sji jak spoj​rze​nie Roba,

leczniemo​gławy​ja​śnićchłop​cu,dla​cze​gochcezo​ba​czyćsięzZa​kiem,za​miastdo
nie​goza​dzwo​nić.Niepró​bo​wa​łamuteżwy​ja​śnić,żeaniona,aniZac,niechcąsię

gopo​zbyć.Niewie​dzia​ła,odcze​goza​cząć,pozatymniebyłocza​su.

–Tomizaj​miekwa​drans.Naj​wy​żejdwa​dzie​ściami​nut.Wtymcza​siespa​kujrze​-

czyijaktyl​kowró​cę,za​wio​zęcięzpo​wro​temdoszpi​ta​la.Zna​jo​mitatyod​bio​rącię
stam​tąd.

–Wpo​rząd​ku–burk​nąłDy​laniod​wró​ciłsiędoniejple​ca​mi.

Sum​merpu​ka​ładodrzwi,leczniktnieod​po​wia​dał.
–Toty,Sum​mer?
–Tak.–Cof​nę​łasiękil​kakro​kówiza​dar​łagło​wę,abyzo​ba​czyćIvysto​ją​cąnata​-

ra​sie.–Szu​kamZaca.

–Jesz​czeniewró​cił.Wejdź,za​cze​kasznanie​go.Zbie​rasięnabu​rzę.
–Niemogę.Mu​szęwra​caćdoDy​la​na.Jakgozo​ba​czysz…po​wiedzmu,żegoszu​-

ka​łam,do​brze?

– Oczy​wi​ście. – Wiatr tar​gał wło​sy Ivy. Przy​trzy​ma​ła je ręką. – Wszyst​ko w po​-

rząd​ku,dziec​ko?

Sum​merzno​wuniewie​dzia​ła,odcze​goza​cząć.Zdo​by​łasiętyl​konaski​nie​niegło​-

wą.Ztru​dempo​wstrzy​my​wa​łałzy.Po​sta​no​wi​ła,żewró​citupood​wie​zie​niuDy​la​na
doszpi​ta​laije​śliZacazno​wunieza​sta​nie,zwie​rzysięIvy.

Taza​dzi​wia​ją​cako​bie​tazogrom​nymży​cio​wymdo​świad​cze​niemnapew​nojejpo​-

ra​dzi,jakna​pra​wićto,cozda​wa​łosięniedona​pra​wie​nia.

Jaz​datamizpo​wro​temza​ję​łaSum​mertro​chęwię​cejniżdwa​dzie​ściami​nut.Za​-

par​ko​wa​ła mo​tor przy ma​ri​nie i po​bie​gła do swo​je​go jach​tu. Gdy mi​ja​ła jacht Cli​-
ve’a,są​sia​da,któ​ryza​wszezaj​mo​wałsięFlin​tem,kie​dyonanie​spo​dzie​wa​niemu​sia​-
łazo​staćdłu​żejwpra​cy,usły​sza​ła:

–Sum​mer!Tytu​taj?Prze​cieżwi​dzia​łem,jakwy​pły​wasz.Tobyłozpięt​na​ściemi​-

nut temu. Po​my​śla​łem, że z ja​kie​goś po​wo​du chcesz od​sta​wić jacht do su​che​go
doku.

–Cota​kie​go?!
Pu​ści​łasiępę​dem.Miej​sce,gdzieFlintza​wszenaniącze​kał,byłopu​ste.
„Sy​re​na”znik​nę​ła.ZFlin​temnapo​kła​dzie.
Dy​lanjąza​brał.Uciekł.

Naszczę​ścietymra​zemjejumysłnieod​mó​wiłpo​słu​szeń​stwa.Wie​dzia​ła,coro​-

bić.Wy​ję​łako​mór​kęiza​dzwo​ni​łanaj​pierwdostra​żyprzy​brzeż​nej,po​temdoZaca.

–Sum​mer?–za​py​tałostroż​nymto​nem,jakgdy​bynie​chęt​nieode​brałodniejte​le​-

fon.

–Zac…gdzieje​steś?
–Wba​zie.Chcia​łempo​ga​daćzGra​ha​mem.
Oczym?Nie​wy​klu​czo​ne,żeore​zy​gna​cjizpra​cywpo​go​to​wiulot​ni​czym,abyspo​-

ty​kaćsięzniąjaknaj​rza​dziej,prze​mknę​łojejprzezgło​wę,cho​ciażwtejchwi​libyło
tonaj​mniejistot​ne.

–Dy​lanznik​nął.Za​brałjacht.
–Nie​moż​li​we!Jak?
–Wczo​rajwie​czo​rempo​ka​za​łammu,jaksięuru​cha​miasil​nik.I…–Moc​noza​ci​-

snę​łapo​wie​ki.

Tojejwina.Na​uczy​łaDy​la​na,jakma​new​ro​waćło​dzią,adzi​siajzo​sta​wi​łagosa​-

me​go.Wie​dzia​ła,żejestzroz​pa​czo​ny,itorów​nieżjejwina.Usły​szałostat​niesło​wa
jejroz​mo​wyzoj​cem.

–Wbakujestnie​wie​lepa​li​wa.Moż​li​we,żejużtyl​kodry​fu​je.Nieumiepo​słu​gi​wać

sięra​diemiwziąłzsobąFlin​tai…–Jejgłosprze​szedłwszloch.

–Za​wia​do​mi​łaśstrażprzy​brzeż​ną?–spy​tałZac.
–Tak.Oczy​wi​ście.
–Czy​liwkaż​dejchwi​lido​sta​nie​mywe​zwa​nie.Mon​tyjestaku​ratwba​zie.Za​py​-

tam,czyprzytejpo​go​dziemo​że​mywy​le​cieć.Jakpręd​kotubę​dziesz?

Sum​merjużbie​głazpo​wro​temnapar​king.
–Za​raz.

ROZDZIAŁJEDENASTY

Jako le​karz Zac Mit​chell wie​dział, że ludz​kie ser​ce nie może pęk​nąć. Jako czło​-

wiek,czuł,żewła​śnietosięsta​łozjegoser​cem,wchwi​li,gdySum​merzja​wi​łasię
w ba​zie. Wy​star​czy​ło, że za​uwa​żył jej spoj​rze​nie, i pierś prze​szył mu ból, ja​kie​go
jesz​czeni​g​dyniedo​świad​czył.

Jestprze​ra​żo​na,tooczy​wi​ste.Jejmłod​szybratzuko​cha​nympsemsąwma​łejło​-

dzi,gdzieśnawzbu​rzo​nymmo​rzu,leczwoczachSum​merdo​strzegłjesz​czeinnyro​-
dzajstra​chu.

Sum​merna​tych​miastwy​czu​łady​stansmię​dzynimi.
Wie​dzia​ła, skąd się wziął. Zwąt​pi​ła w nie​go. Zac może ją ko​chać ze wszyst​kich

sił, lecz nie może spę​dzić ży​cia z kimś, kto w nie​go zwąt​pił, na​wet je​śli tyl​ko na
chwi​lę.

Te​razjed​naktoniemazna​cze​nia.
Zaczroz​po​star​ty​mira​mio​na​mipod​szedłdoniej,ob​jąłjąiprzy​tu​lił.Te​raznaj​waż​-

niej​sze,żegopo​trze​bu​je.Bę​dzieprzyniej,na​wetje​ślijużostat​niraz.

–Prze​brnie​myprzezto–obie​cał.–Wspól​nie.
Uścisktrwałkrót​ko.Niebylisami,cho​ciażwięk​szośćczłon​kówdzien​nejzmia​ny

po​je​cha​łajużdodomu.

Gra​hammiałpo​waż​nąminę.
–Strażprzy​brzeż​nawła​śniewra​cazWa​ihe​ke.Wa​run​kipo​go​do​wegwał​tow​niesię

po​gar​sza​ją,wi​docz​nośćsłab​nie.

–Mu​si​myichzna​leźć.–TwarzSum​merbyłanie​malbia​ła.–Coje​śliznie​sieichna

szlakże​glu​go​wy?Niemająświa​teł.

Myśl,comożesięstaćznie​wiel​kimjach​tem,któ​re​goniewi​daćzpo​kła​dukon​te​-

ne​row​caalbostat​kuwy​ciecz​ko​we​go,byłaprze​ra​ża​ją​ca.

Mon​ty stu​dio​wał mapy po​go​do​we na ekra​nie kom​pu​te​ra. Od​wró​cił się te​raz do

nichioświad​czył:

–Le​ci​my.Za​bie​ra​myszpe​ra​cze.
– To nie​bez​piecz​ne – stwier​dził Gra​ham. – Wa​run​ki po​go​do​we po​gar​sza​ją się

zkaż​dąchwi​lą.

Mon​tyod​su​nąłsięzkrze​słem.
–Nietrać​mycza​su.
Sum​merpo​bie​gładoszat​ni.Zacjądo​go​nił
–Niemu​sisztegoro​bić–rze​kła.–Ni​g​dybymcięniepo​pro​si​ła,że​byśdlamniery​-

zy​ko​wałażtakwie​le.

Ichoczyspo​tka​łysię.
–Ni​g​dyniemu​sia​ła​byśpro​sić–od​rzekł.–Lecę.Ko​niecdys​ku​sji.

Li​czy​łasiękaż​dase​kun​da.
Strójdoak​cjira​tun​ko​wejnamo​rzuskła​dasięzty​ta​no​we​gopod​ko​szul​ka,cien​kie​-

gokom​bi​ne​zo​nuzela​stycz​ne​goszyb​ko​sch​ną​ce​goma​te​ria​łuorazspe​cjal​nejpian​ki.
Ka​mi​zel​kara​tun​ko​wajestwy​po​sa​żo​nawla​tar​kęstro​bo​sko​po​wąimi​ni​ra​cę,gwiz​-
dek,nóż,ana​wetra​cjeżyw​no​ścio​we.Za​ło​że​nietegowszyst​kie​gonasie​biewy​ma​-
gacza​su.

Przy​go​to​wa​nieśmi​głow​cadoak​cjirów​nieżtrwa​łodłu​żej,wkoń​cujed​nakwznie​śli

sięwpo​wie​trze.Mi​ja​łymi​nu​ty.Mon​tywy​ko​ny​wałokrą​że​niezaokrą​że​niem,zakaż​-
dym ra​zem co​raz bar​dziej od​da​la​jąc się od miej​sca na na​brze​żu, gdzie cu​mo​wa​ła
„Sy​re​na”.

Nie​ste​ty nie wi​dzie​li ani żad​nych mniej​szych jed​no​stek, ani ło​dzi stra​ży przy​-

brzeż​nej. Pro​my nie kur​so​wa​ły. Na​gle nie​bo na ho​ry​zon​cie prze​cię​ła bły​ska​wi​ca,
za​razpo​tempierw​szekro​pledesz​czuza​bęb​ni​łyoszy​byśmi​głow​ca,za​sła​nia​jącwi​-
docz​ność.Mon​tyza​klął.

–Jaktakda​lejpój​dzie,bę​dzie​mymu​sie​liprze​rwaćak​cję–stwier​dził.
Sum​merjed​nakwie​dzia​ła,żeMon​tyuwiel​biategotypuwy​zwa​niaiżezre​zy​gnu​je

do​pie​rowte​dy,kie​dyry​zy​kosta​niesięzbytwiel​kie.

Szkwał mi​nął i Mon​ty zde​cy​do​wał się le​cieć da​lej w kie​run​ku otwar​te​go mo​rza.

Znaj​do​wa​lisięwła​śnienadszkla​kiemże​glu​go​wympo​mię​dzyRan​gi​to​toapla​żąTa​-
ka​pu​na, po któ​rym pły​wa​ły kon​te​ne​row​ce i stat​ki wy​ciecz​ko​we. Na szczę​ście nie
byłotute​razżad​ne​goztychol​brzy​mów.Nie​ste​tyniebyłorów​nieżżad​nychmniej​-
szychło​dzi.

–Falesta​jąsięco​razpo​tęż​niej​sze–ode​zwałsięZac.–Trud​noco​kol​wiekzo​ba​-

czyć.Włączszpe​racz.

Szpe​racztore​flek​toromocytrzy​dzie​stumi​lio​nówkan​de​liza​mon​to​wa​nypodno​-

semśmi​głow​ca.

Sum​mer ser​ce za​mie​ra​ło, gdy pa​trzy​ła na fale. Za​czy​na​ła tra​cić na​dzie​ję. Nie

znaj​dą„Sy​re​ny”.Roz​bi​jesięoska​ły.Niedasięura​to​waćaniDy​la​na,aniFlin​ta.

–Tam!–krzyk​nąłZac.–Nadzie​wią​tej!
–Gdzie?–Sum​merle​d​wowy​do​by​wa​łazsie​biegłos.–Janicniewi​dzę.
–Za​cze​kaj…
Falasięprze​to​czy​łaiwte​dynajejgrzbie​ciedo​strze​głału​pin​kę.Wciążuno​si​łasię

na po​wierzch​ni, lecz już bez wła​sne​go na​pę​du. Sztorm zno​sił ją na przy​brzeż​ne
ska​ły.

–Mo​żeszmnieopu​ścić?–za​py​ta​łazdło​niąnaklam​rzeuprzę​ży.
–Dużery​zy​ko…–ostrzegłMon​ty.–Je​steśpew​na?
Za​nimzdą​ży​łaotwo​rzyćusta,Zackrzyk​nął:
–Nie.Jasięopusz​czę.
–Strażprzy​brzeż​najestjużnie​da​le​ko–zno​wuode​zwałsięMon​ty.–Będąmo​gli

za​braćko​gośnapo​kład.

– Tam jest mój brat – rze​kła Sum​mer. Sama się zdzi​wi​ła, jak spo​koj​nie to za​-

brzmia​ło.–Tojesz​czedzie​ciak.Musibyćśmier​tel​nieprze​ra​żo​ny.

Zac wpa​try​wał się w jej oczy. Nie od​wró​ci​ła wzro​ku. Przy​po​mnia​ła jej się ak​cja

ra​to​wa​nia mło​de​go ro​bot​ni​ka le​śne​go, kie​dy opusz​cze​nie któ​re​goś z nich rów​nież
byłobar​dzonie​bez​piecz​ne.Towte​dypo​ja​wi​łosiępy​ta​nie,jakbar​dzoufaZa​co​wi.
Wie​dzia​ła,żechcemuufaćipra​gnę​łatoza​de​mon​stro​wać.Pra​gnę​ła,abypo​łą​czy​ła
ichwięź,któ​raro​dzisięprzezwspól​nepo​ko​ny​wa​nienie​bez​pie​czeństw.

–Pro​szęcię,Zac…–jejgłosprze​szedłwszept–opuśćmnie.
Niechciałtegozro​bić.Wi​dzia​ła,czu​ła,jakto​czyzsobąwal​kę.Niechciałpo​no​sić

od​po​wie​dzial​no​ści za jej ży​cie na koń​cu liny. Bę​dzie mu​siał tak wy​li​czyć czas, aby
tra​fi​łanapo​kład,gdyjachtznaj​dziesięnagrzbie​ciefali.Możepo​ła​maćnogi,za​plą​-
taćsięwlinynamasz​cie.Roz​bićso​biegło​węobur​tę…

Mógłod​mó​wić,aletoozna​cza​ło​byko​niec.
Wie​dział,żepro​si,bomubez​gra​nicz​nieufa.
–Zgo​da.Opusz​częcię.

Zdo​łałwy​łą​czyćemo​cjeorazmy​śle​nieizdaćsięnawy​uczo​neod​ru​chyażdomo​-

men​tu,kie​dySum​mersta​nę​łanapło​zie,zro​bi​łakrokwni​cośćiza​wi​słanali​nie.Te​-
razZacdzie​liłod​po​wie​dzial​nośćzaniązMon​tym,leczczuł,żetoontrzy​maży​cie
Sum​merwrę​kach.

Izawszel​kącenęmusijechro​nić.
Wtejchwi​libólwy​wo​ła​nyjejzwąt​pie​niemprze​stałmiećzna​cze​nie.Sum​merpo​-

wie​rzy​łamuswo​jeży​cie.

Sum​mer,jegomi​łość…
Jakmógłcho​ciażnajed​nomgnie​nieuwie​rzyć,żewoliprzy​szłośćbezniej?
Naj​waż​niej​sze jest jej bez​pie​czeń​stwo. Bez​pie​czeń​stwo Dy​la​na, na​wet bez​pie​-

czeń​stwoFlin​ta,boSum​mergoko​cha.Aonko​chają.

Zim​nypotzro​siłjegoskó​rępod​czasopusz​cza​nialiny.
–Jesz​czesześćme​trów…pięć…czte​ry,niepięć…–GłosSum​merbyłnadpo​dziw

spo​koj​ny.

Przysztucz​nymświe​tleiwzbu​rzo​nymmo​rzutrud​nobyłoob​li​czyćod​le​głośćiwy​-

braćtenuła​mekse​kun​dy, kie​dySum​merznaj​dziesię tużnadtar​ga​nympo​tęż​ny​mi
fa​la​mijach​tem.

Uda​ło się. Do​tknę​ła sto​pa​mi prze​chy​lo​ne​go po​kła​du, po​śli​znę​ła się na mo​krych

de​skach… Zac za​marł z prze​ra​że​nia. Gdy​by się za​plą​ta​ła w liny albo wy​pa​dła za
bur​tę,mu​siał​bypu​ścićlinę,boina​czejpo​cią​gnę​ła​byzasobąśmi​gło​wiec.

Jak jej się uda​ło uchwy​cić cze​goś i jed​no​cze​śnie od​piąć linę? A jed​nak do​ko​na​ła

tejsztu​kiite​raz,jed​nąrękąucze​pio​napo​rę​czy,dru​gąda​wa​łaimzna​ki.

– Zwi​jaj. – Mó​wi​ła ta​kim gło​sem, jak gdy​by tchu jej za​bra​kło. – Wszyst​ko w po​-

rząd​ku.–Mu​siałso​biewy​obra​zićjejsze​ro​kiuśmiech,boztejod​le​gło​ściniewi​dział
twa​rzy.–Dzię​ki.

Zo​ba​czyłjesz​cze,jakzni​kapodpo​kła​demiwtejsa​mejchwi​linamo​rzupo​ja​wi​ły

się świa​tła stat​ku stra​ży przy​brzeż​nej. Ich rola się skoń​czy​ła. Mo​gli jesz​cze tyl​ko
wspo​ma​gaćra​tow​ni​kówzestra​żywichtrud​nymza​da​niuwzię​cia„Sy​re​ny”nahol,
oświe​tla​jącjachtszpe​ra​czemzgóry.

Za​nim „Sy​re​nę” do​ho​lo​wa​no do por​tu, śmi​gło​wiec po​go​to​wia daw​no wy​lą​do​wał

wba​zie.Sztormroz​pę​tałsięnado​bre,nie​boprze​ci​na​łyzyg​za​kibły​ska​wic,grzmo​ty
wstrzą​sa​łyzie​mią.

Dy​lanprzy​tu​lo​nydobokuSum​merszedłszpi​tal​nymko​ry​ta​rzem.
–Tatabę​dzienamniewście​kły,praw​da?
–Nie.Ucie​szysię,żeje​steścałyizdro​wy.Takjakjasięucie​szy​łam.

Wy​mie​ni​lispoj​rze​nia.Ni​g​dynieza​po​mnąchwi​li,gdyze​szładoka​bi​nyizna​la​zła

prze​ra​żo​ne​gochłop​cawci​śnię​te​gownaj​dal​szykąt,tu​lą​ce​gosiędodu​że​goczar​ne​-
gopsa.Przy​kuc​nę​łaiob​ję​łaichcia​snora​mio​na​mi.

Jonwy​ści​skałsyna,po​temwspól​niezSum​merza​pew​ni​ligo,żeniechcąsięgopo​-

zbyć,żesąjed​nąro​dzi​nąinicichnieroz​dzie​li.

Mon​typrzy​je​chałdobazystra​żyprzy​brzeż​nejza​braćSum​meriFlin​tadodomu.

Ido​pie​rowte​dySum​meruświa​do​mi​łaso​bie,żeniemado​kądje​chać.Do​pó​kipo​go​-
dasięniepo​pra​wi,„Sy​re​ny”niemoż​naod​pro​wa​dzićnajejzwy​kłemiej​sceprzyna​-
brze​żu.

–Jedźdomnie–za​pro​po​no​wałMon​ty.–Ju​trowró​ci​mypotwo​jerze​czy.
Sum​merpo​krę​ci​łagło​wą.Lękipo​wró​ci​ły.Ra​dośćzura​to​wa​niabra​taipsa,zod​-

zy​ska​niaro​dzi​ny,za​czę​łasłab​nąć.Za​da​wa​łaso​biepy​ta​nie,czyutra​ci​łaZacanaza​-
wsze?Odkil​kugo​dzinsięniewi​dzie​li.Niemia​łaodnie​gożad​nejwia​do​mo​ści.Może
dla​te​go,żejejte​le​fonza​mókłpod​czasak​cjiiprze​stałdzia​łać?Amożedla​te​go,że
Zacniepró​bo​wałsięzniąskon​tak​to​wać?

Ivy.Na​glepo​czu​ła,żemusizniąpo​roz​ma​wiać.Żepo​trze​bu​jejejzdro​we​goroz​-

sąd​ku,mą​dro​ści,cie​płaipo​czu​ciahu​mo​ru.

–Mu​szęje​chaćdoTa​ka​pu​ny–oznaj​mi​ła.–Po​ka​żęci,któ​rytodom.Stoitużprzy

pla​ży.

Drzwi domu Ivy otwo​rzy​ły się gwał​tow​nie. Na wi​dok Sum​mer i Flin​ta ocie​ka​ją​-

cychwodąZacsta​nąłjakwry​ty.

–Isa​ac,nami​łośćbo​ską,wpuśćichdośrod​ka!–zajegople​ca​miroz​ległsięgłos

Ivy.–Wejdź,ko​cha​nie…Boże!Je​steśprze​mo​czo​nadonit​ki!

Sum​merwe​szła,Flintjed​naksięnieru​szył.
–Tyteż.No,chodź–roz​ka​za​ła,po​temzwró​ci​łasiędoZaca:–Zaj​męsięnim,aty

za​bierzSum​merdosie​bie.Do​brzejejzro​biprysz​nic.–Po​cze​ka​ła,ażdoj​dądoscho​-
dówiza​wo​ła​ła:–Ipo​rząd​nyuściskmę​skichra​mion.Wi​dzi​mysięrano!

W in​nych oko​licz​no​ściach, gdy tyl​ko drzwi się za nimi za​mknę​ły, wy​buch​nę​li​by

śmie​chem.Dzi​siajjed​nakminymie​libar​dzopo​waż​ne.Zacoto​czyłSum​merra​mio​-
na​mi,przy​cią​gnąłdosie​bieiuści​snąłtakmoc​no,żetchuzła​paćniemo​gła.

–Niechmitobę​dzieostat​niraz–szep​nął.–My​śla​łem…Boże,my​śla​łem,żecię

stra​cę.–Sum​merczu​ła,żewy​ra​sta​jąjejskrzy​dła.Zacko​chajątakmoc​nojakona
jego.–Niccisięniesta​ło?

–Nic.
–CozDy​la​nem?
–Jestśmier​tel​nieprze​ra​żo​ny,alecałyizdro​wy.Te​razjestuojca.Cze​kanako​goś,

ktoponie​goprzy​je​dzieiza​bie​rzegododomu.

Zacwes​tchnąłzulgą.
–Flintteżjestcałyizdro​wy.Ivyza​razwy​trzegodosu​chaina​kar​mi.Oba​wiam

się, że na śnia​da​nie ra​czej nie do​sta​nie​my be​ko​nu… – Zno​wu ją przy​tu​lił. – Nie
wiem,coIvyro​zu​mieprzezpo​rząd​nyuścisk,alejamaminnypo​mysł.

Sum​merunio​słagło​węiroz​chy​li​ławar​gi,abyod​po​wie​dzieć,leczniezdą​ży​ła,bo

Zacza​mknąłjejustapo​ca​łun​kiem.Na​de​szłachwi​lapo​jed​na​nia,za​cie​śnia​niawię​zi,

któ​raprze​trzy​mawszel​kiepró​by.

–Prze​pra​szam,żewcie​biezwąt​pi​łam–szep​nę​łaSum​mer.–Tobyłatyl​kokrót​ka

chwi​la.

–Nietyjed​namia​łaśwąt​pli​wo​ści.
–Te​razjużwszy​scyzna​jąpraw​dę.Mniejed​nakniecho​dzi​łooFe​li​xa.Całyczas

niemo​głamuwol​nićsięodwra​że​nia,żecze​gośminiepo​wie​dzia​łeś.

–Boniepo​wie​dzia​łem.–Mil​czałchwi​lę.–Ni​ko​muniepo​wie​dzia​łem.Wieje​dy​nie

Ivy.Nielu​bięna​wetotymmy​śleć.–Za​milkł.Sum​mergoniepo​pę​dza​ła.

Zda​wa​ła so​bie spra​wę, że ta roz​mo​wa do​ty​czy naj​głęb​szych, naj​in​tym​niej​szych

ta​jem​niczży​ciaZaca.

– Twier​dze​nie Shel​ley, że je​stem oj​cem dziec​ka, tak mną nie wstrzą​snę​ło jak

oskar​że​nieoprze​moc,oto,żeze​pchną​łemjązescho​dów.Mójoj​czymbył…gwał​-
tow​ny,agre​syw​ny.Jani​g​dybymniepod​niósłrękinako​bie​tę.Ni​g​dy.

–Wiem–od​rze​kłaigopo​ca​ło​wa​ła.–Ufamcibez​gra​nicz​nie.Ko​chamcię.
–Nietakbar​dzojakjacie​bie–od​parłZaciwes​tchnął.–Słównieznaj​du​ję,aby

wy​ra​zić,jakbar​dzo.–Przy​su​nąłsiębli​żejijąpo​ca​ło​wał.–Ivymajed​noma​rze​nie.
Chcedo​żyćchwi​li,kie​dybę​dziemo​głaob​rzu​cićnaskon​fet​tiiupićsięszam​pa​nem
nawe​se​lu.Chce,abypsyprzy​no​si​łynała​pachpia​sekdodomu,adzie​ciba​wi​łysię
wogro​dzieinapla​ży.Wspo​mnia​łateżode​skachsur​fin​go​wychopar​tychoszo​pęna
ło​dzie.

–Uhm…–mruk​nę​ła.Czu​ła,żełzyzbie​ra​jąsięjejpodpo​wie​ka​mi.Łzyra​do​ści.–

Po​do​bacisiętawi​zja?–za​py​ta​łanie​śmia​ło.

–Bar​dzo.Ato​bie?
Niemu​sia​łapy​tać.Po​ca​łun​kiipiesz​czo​tyZacamó​wi​łysamezasie​bie.
–Mnieteż.–Ajed​nakmiłobyłousły​szećtesło​wa.–Sambymchy​baniclep​sze​go

niewy​my​ślił,cho​ciażwtejchwi​li…

Ty​tułory​gi​na​łu:Da​re​de​vil,Do​ctor…Hus​band?
Pierw​szewy​da​nie:Har​le​qu​inMills&BoonLi​mi​ted,2015
Re​dak​torse​rii:EwaGo​dyc​ka
Ko​rek​ta:Ur​szu​laGo​łę​biew​ska

©2015byAli​sonRo​berts
©forthePo​lishedi​tionbyHar​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.War​sza​wa2016

Wy​da​nieni​niej​szezo​sta​łoopu​bli​ko​wa​nenali​cen​cjiHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kie pra​wa za​strze​żo​ne, łącz​nie z pra​wem re​pro​duk​cji czę​ści lub ca​ło​ści dzie​ła w ja​kiej​kol​wiek for​-
mie.
Wszyst​kiepo​sta​ciewtejksiąż​cesąfik​cyj​ne.
Ja​kie​kol​wiekpo​do​bień​stwodoosóbrze​czy​wi​stych–ży​wychiumar​łych–jestcał​ko​wi​cieprzy​pad​ko​we.
Har​le​qu​in i Har​le​qu​in Me​di​cal są za​strze​żo​ny​mi zna​ka​mi na​le​żą​cy​mi do Har​le​qu​in En​ter​pri​ses Li​mi​ted
izo​sta​łyuży​tenajegoli​cen​cji.
Har​per​Col​lins Pol​ska jest za​strze​żo​nym zna​kiem na​le​żą​cym do Har​per​Col​lins Pu​bli​shers, LLC. Na​zwa
iznakniemogąbyćwy​ko​rzy​sta​nebezzgo​dywła​ści​cie​la.
Ilu​stra​cjanaokład​cewy​ko​rzy​sta​nazazgo​dąHar​le​qu​inBo​oksS.A.
Wszyst​kiepra​waza​strze​żo​ne.

Har​per​Col​linsPol​skasp.zo.o.
02-516War​sza​wa,ul.Sta​ro​ściń​ska1B,lo​kal24-25

www.har​le​qu​in.pl

ISBN:978-83-276-2212-9

Kon​wer​sjadofor​ma​tuMOBI:
Le​gi​miSp.zo.o.

Spistreści

Stronatytułowa
Rozdziałpierwszy
Rozdziałdrugi
Rozdziałtrzeci
Rozdziałczwarty
Rozdziałpiąty
Rozdziałszósty
Rozdziałsiódmy
Rozdziałósmy
Rozdziałdziewiąty
Rozdziałdziesiąty
Rozdziałjedenasty
Stronaredakcyjna