10
www.gazetapodatkowa.pl
Gazeta Podatkowa nr 63 • 7.08.2008 r.
RACHUNKOWOŚĆ DLA KAŻDEGO
Podatkowa księga
przychodów i rozchodów
Prawo wieczystego użytkowania gruntu jako towar
Zakupiliśmy prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym bę-
dziemy budować budynki. Budynki te będą sprzedawane wraz z ułam-
kowymi częściami prawa użytkowania gruntu. Jak zaewidencjonować
w księdze podatkowej nabyte prawo i koszty poniesione w związku z jego
zakupem (opłaty notarialne)?
Prawo wieczystego użytkowania gruntu nabyte z zamiarem jego odsprzedaży sta-
nowić będzie towar handlowy w działalności prowadzonej przez podatnika. Definicję
towaru handlowego zawiera § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów
w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r.
nr 152, poz. 1475 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, towarami handlowymi są wyroby
przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym. Zakup towarów handlowych
podlega ewidencji w księdze podatkowej w kolumnie 10 „Zakup towarów handlowych
i materiałów wg cen zakupu”.
Zatem wartość zakupionego prawa wieczystego użytkowania gruntu podatnik
powinien wpisać w kolumnie 10 w cenie zakupu. Jeżeli prawo to nie zostanie sprze-
dane do końca roku podatkowego, podatnik będzie obowiązany objąć je spisem z natury
sporządzanym na dzień 31 grudnia 2008 r. (zgodnie z § 27 ust. 1 rozporządzenia).
Przeniesienie własności prawa wieczystego użytkowania gruntu następuje w formie
aktu notarialnego. Koszty związane ze sporządzeniem aktu notarialnego należy
w sytuacji przedstawionej w pytaniu zaksięgować w kolumnie 11 księgi „Koszty
uboczne zakupu”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w załączniku nr 1 do rozporzą-
dzenia, kolumna 11 jest przeznaczona do wpisywania kosztów ubocznych związanych
z zakupem. A w przypadku zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu stanowiącego
towar handlowy, opłaty notarialne należy traktować jako koszty uboczne tego zakupu.
Dodajmy, że w sprawie ewidencji zakupu prawa wieczystego użytkowania gruntu
do dalszej odsprzedaży wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu – w in-
terpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2008 r., nr ILPB1/415-8/08-2/GM:
„(…) kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towa-
rów handlowych według cen zakupu. Prawidłowe zatem będzie księgowanie wydatków
na zakup prawa wieczystego użytkowania gruntów w kolumnie 10 podatkowej księgi
przychodów i rozchodów, tj. zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu
w dacie zakupu.
Natomiast kolumna 11 jest przeznaczona do wpisywania kosztów ubocznych
związanych z zakupem (np. kosztów dotyczących transportu, załadunku i wyładunku,
ubezpieczenia w drodze itp.). Poprawne zatem będzie księgowanie w kolumnie 11 po-
datkowej księgi przychodów i rozchodów kosztów ubocznych zakupu – poniesionych
na opłaty notarialne przy zakupie gruntów (…)”.
Przepisy prawa bilansowego nie określają sytuacji, w których dokonuje się
zapisów technicznych. Co więcej, w ogóle nie posługują się tym pojęciem.
Zapis techniczny jest jednak stosowany w praktyce w celu wyeliminowania
zawyżonych obrotów na kontach wynikowych.
Najczęściej zapisu technicznego dokonuje się w przypadku korekt dokonanych
stornem czarnym na kontach wynikowych. Jak wiemy, błędy w księgach rachunkowych
poprawia się poprzez:
1) skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej, z zachowaniem czytelności błęd-
nego zapisu, oraz podpisanie poprawki i umieszczenie daty – poprawki takie mogą
być dokonane jedynie w przypadku „ręcznego” prowadzenia ksiąg rachunkowych,
nie można jednak postąpić w ten sposób po zamknięciu miesiąca,
2) wprowadzenie do ksiąg rachunkowych dowodu zawierającego korekty błędnych
zapisów, dokonywane tylko zapisami dodatnimi albo tylko ujemnymi – poprawki
takiej należy dokonać każdorazowo w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych
przy użyciu komputera, a także gdy księgi prowadzi się „ręcznie”, a błąd wykryto po
zamknięciu miesiąca.
Powyższe wynika z art. 25 ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. nr 76, poz. 694
ze zm.).
Obowiązek dokonania korekty wyłącznie zapisami dodatnimi albo też wyłącznie zapi-
sami ujemnymi oznacza, że w celu korekty błędnych zapisów jednostka może zastosować
storno czarne lub czerwone. Storno czarne to zapis korygujący dokonany za pomocą
liczb dodatnich na tych samych kontach, na których nastąpiło błędne księgowanie, lecz
po przeciwnych stronach. Natomiast storno czerwone dokonywane jest za pomocą liczb
ujemnych na tych samych kontach i po tych samych stronach, na których nastąpiło błędne
księgowanie.
W przypadku zastosowania storna czerwonego nie następuje zwiększenie sumy obrotów
na kontach. Inaczej jest w przypadku storna czarnego – powoduje ono, że salda na kory-
gowanych kontach będą prawidłowe, ale wystąpią zawyżone obroty po stronie Wn i Ma
konta. Dlatego też storna czarnego nie powinno się stosować do korekty tych kont, które są
wykazywane w sprawozdaniach czy deklaracjach sporządzanych przez jednostkę. Chodzi
tu o konta wynikowe, czyli konta przychodów i kosztów. Jeśli jednak jednostka zastosuje
storno czarne do korygowania zapisów na koncie wynikowym, powinna po korekcie wpro-
wadzić na to konto zapis techniczny, zapewniający czystość obrotów.
Zapis techniczny polega na wprowadzeniu na konto dwustronnie (po stronie Wn
i Ma) tej samej kwoty, ale ze znakiem ujemnym. Zastosowanie zapisu technicznego
w odniesieniu do kont wynikowych przywraca charakter tych kont, tj. sprawia, że:
– wielkość narastających obrotów po stronie Wn kont kosztów przedstawia rzeczywiście
poniesione przez jednostkę koszty w danym okresie sprawozdawczym (roku),
– wielkość narastających obrotów po stronie Ma kont przychodów odzwierciedla
rzeczywiście osiągnięte przychody z działalności jednostki w danym okresie spra-
wozdawczym (roku).
Zapis techniczny stosuje się także w sytuacji przeksięgowań dokonywanych na kon-
tach wynikowych. Przykładowo ma on zastosowanie, gdy jednostka prowadzi komputerową
ewidencję szczegółową do kont zespołu 4, umożliwiającą ustalenie wysokości kosztów
wynagrodzeń i składek ZUS od tych wynagrodzeń uznawanych i nieuznawanych przez
przepisy podatkowe za koszty uzyskania przychodów – KUP i NKUP. W takiej sytuacji
koszty wstępnie ujęte są na koncie kosztów NKUP, które następnie (w następnym okresie,
okresach) można uwzględnić w kosztach podatkowych, przeksięgowuje się z konta NKUP
na konto KUP. Nadmieńmy przy tym, że takie przeksięgowanie kosztów możliwe jest tylko
w ciągu roku obrotowego. Po przeksięgowaniu wskazane jest dokonać zapisu technicznego
dla zachowania czystości obrotów na koncie kosztów rodzajowych, z którego dokonuje się
przeksięgowania (NKUP).
Inny przykład: jednostka może postanowić o odpisywaniu materiałów w koszty w mo-
mencie zakupu, zgodnie z art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości. W tej sytuacji ma-
teriały w momencie zakupu księgować można na konto zespołu 4 jako zużycie materiałów,
a nie później niż na dzień bilansowy ustala się i wycenia stan tych materiałów i koryguje
koszty o wartość tego stanu. Następuje więc przeksięgowanie z konta zespołu 4 na konto 31
„Materiały”. Wówczas na koncie zespołu 4 warto dokonać zapisu technicznego.
Natomiast nie ma potrzeby dokonywania zapisów technicznych w stosunku do kont
bilansowych (np. rozrachunków).
Zastosowanie zapisu technicznego przedstawiamy w poniższych przykładach.
Przykład 1
Założenia
1. Jednostka przez pomyłkę ujęła na koncie 76-0 „Pozostałe przychody operacyjne”
przychód z tytułu sprzedaży towarów w kwocie netto 60.000 zł.
2. Na podstawie dowodu PK dokonano korekty błędnego księgowania za pomocą storna
czarnego. Jednocześnie dla zachowania czystości obrotów na konto 76-0 wprowadzony
został zapis techniczny.
Dekretacja
1. PK – korekta błędnego księgowania za pomocą storna czarnego:
60.000 zł
–
Wn konto 76-0 „Pozostałe przychody operacyjne”,
–
Ma konto 73-0 „Sprzedaż towarów”.
2. PK – zapis techniczny dla zachowania czystości obrotów na koncie 76-0: (-) 60.000 zł
–
Wn konto 76-0 „Pozostałe przychody operacyjne”,
–
Ma konto 76-0 „Pozostałe przychody operacyjne”.
Księgowania
Konto 73-0 „Sprzedaż towarów”
Konto 76-0 „Pozostałe przychody opera-
cyjne”
60.000 (1
1) 60.000
60.000 (S.p.
2) (-) 60.000
(-) 60.000 (2
Przykład 2
Założenia
1. Wynagrodzenia pracowników za lipiec 2008 r. w kwocie: 40.000 zł brutto wypłacono
w sierpniu 2008 r.
2. Jednostka prowadzi ewidencję kosztów na kontach zespołu 4. W celu prawidłowego
ustalenia kosztów podatkowych prowadzona jest odpowiednia ewidencja analityczna
kosztów. Dla zachowania czystości obrotów jednostka stosuje zapis techniczny na kontach
wynikowych.
Kiedy dokonywać zapisu technicznego?
Dekretacja
1. Lista płac za lipiec 2008 r.:
40.000 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Wynagrodzenia – NKUP),
–
Ma konto 23 „Rozrachunki z pracownikami z tytułu wynagrodzeń”.
2. WB – wypłata wynagrodzeń w sierpniu 2008 r.:
40.000 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Wynagrodzenia – KUP),
–
Ma konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Wynagrodzenia – NKUP).
3. PK – zapis techniczny dla zachowania czystości obrotów na koncie 40: (-) 40.000 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Wynagrodzenia – NKUP),
–
Ma konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Wynagrodzenia – NKUP).
Księgowania
Konto 23 „Rozrachunki
z pracownikami z tytułu wy-
nagrodzeń”
Konto 40 „Koszty według
rodzajów” (w analityce:
Wynagrodzenia – KUP)
Konto 40 „Koszty według
rodzajów” (w analityce:
Wynagrodzenia – NKUP)
40.000 (1
2) 40.000
1)
40.000 40.000 (2
3) (-) 40.000 (-) 40.000 (3
Przykład 3
Założenia
1. Jednostka odpisuje materiały w koszty w momencie ich zakupu – zgodnie z art. 17
ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości. W jednostce prowadzony jest rachunek kosztów
wyłącznie w zespole 4.
2. Na koniec roku jednostka ustaliła w drodze spisu z natury zapas materiałów, który wyniósł
64.000 zł. Dokonano korekty kosztów o tę wartość, jednocześnie stosując zapis techniczny.
Dekretacja
1. PK – ustalenie i wycena stanu zapasu materiałów odpisywanych w koszty w momencie
zakupu i korekta kosztów o wartość tego stanu:
64.000 zł
–
Wn konto 31 „Materiały”,
–
Ma konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Zużycie materiałów).
2. PK – zapis techniczny dla zachowania czystości obrotów na koncie 40: (-) 64.000 zł
–
Wn konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Zużycie materiałów),
–
Ma konto 40 „Koszty według rodzajów” (w analityce: Zużycie materiałów).
Księgowania
Konto 31 „Materiały”
Konto 40 „Koszty według rodzajów” (w ana-
lityce: Zużycie materiałów)
1) 64.000
S.p.)
X
64.000 (1
2) (-) 64.000
(-) 64.000 (2
Uwaga: W przypadku niestosowania zapisu technicznego w odniesieniu do kont wynikowych,
wskazane jest przed zamknięciem tych kont sporządzić dodatkowo zestawienie obrotów i sald
– w celu prawidłowego wykazania kosztów i przychodów w sprawozdaniach i deklaracjach.
Dorota Przybyszewska