List Pawła do Filipian
Pozdrowienie
1
Paweł i Tymoteusz,
1
słudzy Chrystusa Jezusa, do wszyst-
kich świętych
2
w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi
wraz z biskupami
3
i z diakonami:
4
2
Łaska wam i pokój od
Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa.
Modlitwa o kościół
3
Dziękuję Bogu mojemu za każdym wspomnieniem o was —
4
zawsze, w każdej mojej modlitwie, gdy za was wszystkich z
radością zanoszę modlitwę,
5
5
za wasz współudział
6
na rzecz
ewangelii od pierwszego dnia aż do teraz,
6
przekonany o tym,
że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, [z powodzeniem]
będzie je pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa.
7
Słuszne jest, abym tak o was wszystkich myślał, dlatego że
mam was w swoim sercu
7
— tak w moich więzach, jak w obro-
1
Dz 16,1.13; 17,14.
2
Rz 1,7; 1 Kor 1,2.
3
Biskup, gr. evpi,skopoj (episkopos) oznacza opiekuna, równoznaczne z
prezbiterem i starszym (Dz 20,17.28; Tt 1,6-7; oraz w paraleli pomiędzy
Tt 1,6 i 1 Tm 3,1-7). W II w. biskup oznaczał głównego starszego (Igna-
cy). W tym fragmencie słowo to użyte zostało w sensie technicznym, a nie
ogólnym.
4
1 Tm 3,8-13. Użyte w sensie technicznym, jako określenie urzędu. Termin
odnoszony też do kaznodziejów (1 Kor 3,5; 2 Kor 3,6).
5
Wiersze 3-5 mogą być przełożone dwojako: (1) Dziękuję Bogu mojemu za
każdym [moim] wspomnieniem o was — zawsze, w każdej mojej modli-
twie, gdy za was wszystkich z radością się modlę, za wasz współudział na
rzecz ewangelii od pierwszego dnia aż do teraz... (2) Dziękuję Bogu mo-
jemu za każdym waszym wspomnieniem [o mnie]. Zawsze, w każdej mo-
jej modlitwie, za was wszystkich z radością się modlę, za wasz współ-
udział na rzecz ewangelii od pierwszego dnia aż do teraz...
6
Paweł może mieć na myśli ich finansowe wsparcie jego służby (Flp 4,10-
19).
7
Lub: dlatego, że macie mnie w swoim sercu. Oba tłumaczenia są grama-
tycznie poprawne.
1
str. 2
Pismo Święte
nie i umacnianiu
8
ewangelii wy wszyscy jesteście ze mną
współuczestnikami łaski.
8
Gdyż Bóg mi świadkiem, jak tęsknię
do was wszystkich najgłębszymi uczuciami Chrystusa Jezusa.
9
I
o to modlę się, aby wasza miłość coraz bardziej i bardziej obfi-
towała w [pełnym] poznaniu i wszelkim postrzeganiu,
10
po to,
byście umieli rozpoznawać rzeczy ważne, abyście byli szczerzy
9
i bez zarzutu na dzień Chrystusa,
11
napełnieni owocem spra-
wiedliwości, tym przez Jezusa Chrystusa, dla chwale i wywyż-
szenia Boga.
Służba w więzieniu
12
Chcę zaś, bracia, abyście wiedzieli, że to, co się ze mną dzie-
je, posłużyło raczej postępowi ewangelii,
13
tak, że moje więzy
stały się znane w Chrystusie w całym pretorium
10
oraz wszyst-
kim pozostałym
14
i coraz liczniejsi bracia w Panu, przekonani
przez moje więzy, tym bardziej odważają się bez lęku opowia-
dać Słowo.
15
Niektórzy wprawdzie głoszą Chrystusa ze wzglę-
du na zazdrość i współzawodnictwo, inni jednak z dobrych pra-
gnień;
16
jedni z miłości, świadomi, że jestem wyznaczony do
obrony ewangelii,
17
drudzy natomiast głoszą Chrystusa powo-
dowani ambicją, nieszczerze, sądząc, że przez to wzmogą ucisk
moich więzów.
18
Cóż więc? Mimo to każdym sposobem, czy to
obłudnie czy szczerze, Chrystus jest głoszony — i z tego się
cieszę. Ale i będę się cieszył,
19
gdyż wiem, że dzięki waszej
modlitwie i wsparciu Ducha Jezusa Chrystusa wyjdzie mi to na
ratunek,
11
20
zgodnie z moim gorącym oczekiwaniem i nadzieją,
że w niczym nie zostanę zawstydzony, lecz z całą śmiałością,
jak zawsze, tak i teraz, wywyższony będzie Chrystus w moim
ciele, czy to przez życie, czy przez śmierć.
8
Lub: potwierdzaniu.
9
Słowo kryje w sobie myśl: osądzeni przez słońce lub na podstawie oglądu.
10
To może znaczyć, że całej gwardii królewskiej (zob. Mt 27,27; Mk 15,16;
J 18,28.33; 19,9; Dz 23,35).
11
To samo słowo określa zbawienie. W tym wypadku Paweł ma nadzieję, że
wyjdzie z więzienia.
Pismo Święte
str. 3
21
Dla mnie bowiem żyć to Chrystus, a umrzeć — to zysk.
22
Jeśli już żyć w ciele — to dla mnie owocna praca;
12
i co wolę
— nie wiem.
23
Pociąga mnie zaś jedno i drugie: mam pragnie-
nie odejść i być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze;
24
natomiast
pozostać w ciele — korzystniejsze dla was.
25
I to na pewno
wiem, że pozostanę i że przy was wszystkich będę dla waszego
postępu i radości wiary,
26
aby wasza chluba obfitowała w Chry-
stusie Jezusie we mnie, ze względu na moją ponowną obecność
u was.
13
27
Tylko, jako obywatele, postępujcie
14
godnie ewangelii Chry-
stusa, abym czy przyjdę i zobaczę was, czy nieobecny, abym
usłyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jedną duszą walcząc
wspólnie w wierze ewangelii
15
28
i w niczym nie dając się za-
straszyć przeciwnikom, co jest dla nich zapowiedzią
16
zguby, a
dla was zbawienia, i to od Boga;
29
gdyż wam darowane jest dla
Chrystusa nie tylko w Niego wierzyć, ale i dla Niego cierpieć,
30
staczając ten sam bój, który u mnie zobaczyliście i [o którym]
teraz u mnie słyszycie.
1
Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jeśli jakiś bo-
dziec miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś
głębsze uczucie i miłosierdzie,
2
dopełnijcie mojej radości
będąc jednego zdania, mając tę samą miłość, jedną duszę,
jedno myśląc,
3
nie o tym, jak się wybić lub jak zaspokoić próż-
ną chwałę, lecz w pokorze uważając jedni drugich za wyższych
od siebie,
4
każdy dbając nie tylko o to, co jego, lecz i o to, co
cudze.
12
Gr. owoc pracy. Tu przyjęto za Wallace Exegetical Syntax, 89-91.
13
Uwięzienie, o którym mówi Paweł jest jego pierwszym, z którego został
zwolniony. Listy Pasterskie powstały po tym uwolnieniu.
14
Filipianie żyli w wolnym rzymskim mieście.
15
Wiara ewangelii może oznaczać trzy rzeczy: (1) wierze, którą jest ewan-
gelia (genetivus apozycyjny); (2) wierze, która wypływa z ewangelii (ge-
netivus źródła); (3) wierze zawartej w ewangelii (genetivus objectivus).
16
Tą zapowiedzią lub znakiem jest mocne stanie wierzących przy prawdach
ewangelii.
2
str. 4
Pismo Święte
5
Tym kierujcie się między wami, co też w Chrystusie Jezusie,
17
6
który będąc w postaci Bożej, nie poczytywał sobie za zdobycz
bycia równym Bogu,
7
lecz wyrzekł się siebie, przyjął postać
sługi i stał się podobny ludziom;
18
a gdy znalazł się w stanie
człowieczym,
19
8
uniżył samego siebie [przez to], że był po-
słuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej.
9
Dlatego też
Bóg bardzo Go wywyższył i obdarzył Go imieniem, które jest
ponad wszelkie imię,
10
aby na imię Jezusa zgięło się wszelkie
kolano [istot] niebieskich i ziemskich, i podziemnych
11
i [aby]
wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, na chwałę
Boga Ojca.
12
Dlatego, ukochani moi, tak jak zawsze byliście posłuszni —
nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod
moją nieobecność — z bojaźnią i z drżeniem zbawienie swoje
sprawujcie;
13
Gdyż Bóg jest Tym, który w was sprawia i chce-
nie i wykonanie ze względu na dobrą wolę.
14
Czyńcie wszystko
bez szemrania i powątpiewania,
15
abyście się stali nienaganni i
szczerzy — byli dziećmi Boga bez skazy pośród wykolejonego i
wynaturzonego pokolenia, w którym świecicie jak światła na
świecie,
20
16
zachowując Słowo życia na moją chlubę w dniu
Chrystusa, na dowód, że nie na próżno biegłem i nie na próżno
się trudziłem.
17
Ale jeśli nawet mam być wylany na ofiarę i w
posłudze wiary waszej, cieszę się i dzielę radość z wami wszyst-
kimi;
18
tak samo i wy się cieszcie i dzielcie radość ze mną.
19
A mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce poślę do was
Tymoteusza, abym i ja się pocieszył, wiedząc, co się z wami
dzieje.
20
Nie mam bowiem nikogo myślącego równie jak on,
17
Lub: Tym kierujcie się między sobą,... lub: Taką miejcie względem siebie
postawę, jaka była w Chrystusie Jezusie...
18
Rz 8,3. Jezus był do nas podobny. Nie był taki sam, gdyż nie miał skażo-
nej grzechem natury. Nie znaczy to jednak, że nie był człowiekiem. Pyta-
nie nie jest na ile On był człowiekiem, ale na ile my jesteśmy ludźmi.
19
W tekście mamy do czynienia z słowami: postać, gr. morfh, (morfe), które
to słowo nawiązuje do rzeczywistości; podobieństwo, gr. o`moi,wma (ho-
moioma) i stan, rola, postawa, gr. sch/ma (schema) Tak Bengel, Robertson
(BW 5).
20
Mt 5,14; J 8,12.
Pismo Święte
str. 5
kto porządnie zatroszczy się o to, co wasze;
21
bo wszyscy szu-
kają swoich spraw, a nie spraw Chrystusa Jezusa.
22
O doświad-
czeniu jego wiecie, że jak dziecko ojcu służył ze mną dla ewan-
gelii.
23
Jego to więc mam nadzieję posłać zaraz jak się dowiem
co ze mną będzie;
24
jestem zaś przekonany w Panu, że i sam
wkrótce do was przyjdę.
25
Uznałem zaś za potrzebne posłać do was Epafrodyta, mojego
brata, współpracownika i współbojownika, a waszego wysłan-
nika i tego, który mi [w waszym imieniu] usłużył
21
w mojej
potrzebie,
26
gdyż tęsknił do was wszystkich i bardzo się mar-
twił, ponieważ usłyszeliście, że zachorował.
27
Bo rzeczywiście
zachorował tak, że bliski był śmierci; ale Bóg zmiłował się nad
nim, a nie tylko nad nim, lecz i nade mną, abym nie miał smut-
ku za smutkiem.
28
Pilnie więc go posłałem,
22
abyście na jego
widok znów się ucieszyli, a ja [bym] miał mniej smutku.
29
Przyjmijcie go zatem w Panu z wszelką radością i miejcie
takich [ludzi] w poszanowaniu,
30
gdyż ze względu na dzieło
Chrystusa bliski był śmierci, narażając swoją duszę, aby wypeł-
nić wasz brak, jeśli chodzi o posługę względem mnie.
Jezus skarbem i fundamentem życia
1
W końcu, bracia moi, radujcie się w Panu. Pisać do was to
samo nie nudzi mnie, dla was natomiast jest to zabezpie-
czające.
2
Strzeżcie się psów, strzeżcie się złych pracowni-
ków,
23
strzeżcie się obrzezywaczy.
3
My bowiem jesteśmy
obrzezaniem, [my,] którzy w duchu czcimy Boga i chlubimy się
w Chrystusie Jezusie, a w ciele ufności nie złożyliśmy.
4
Chociaż ja [mógłbym] mieć ufność także w ciele. Jeśli ktoś
inny sądzi, że może pokładać ufność w ciele, to ja tym bardziej:
5
obrzezany dnia ósmego, z rodu Izraela, z plemienia Beniamina,
Hebrajczyk z Hebrajczyków, co do Prawa faryzeusz,
6
co do
21
Tego, który mi [w waszym imieniu] usłużył, gr. leitourgo,j (leiturgos),
oznacza osobę sprawującą służbę publiczną.
22
Posłałem — aoryst epistolarny (autor pisze w czasie przeszłym o tym, co
akurat robi, świadom, że gdy jego list będzie czytany, czynność ta będzie
przeszła).
23
2 Kor 11,13
3
str. 6
Pismo Święte
żarliwości prześladowca Kościoła, co do sprawiedliwości [opar-
tej] na Prawie — byłem bez zarzutu.
7
Ale cokolwiek było mi zyskiem, uznałem ze względu na Chry-
stusa za stratę.
8
Ale i więcej: wszystko uznaję za stratę ze
względu na ważność poznania Jezusa Chrystusa, mojego Pana,
dla którego wszystko straciłem i uznaję za śmieci,
24
żeby zyskać
Chrystusa
9
i odnaleźć się w Nim, nie mając mojej sprawiedli-
wości, opartej na Prawie, lecz tę przez wiarę
25
Chrystusa, spra-
wiedliwość z Boga, ze względu na wiarę,
10
żeby poznać Jego i
moc Jego zmartwychwstania oraz udział w Jego cierpieniach,
doznając upodobnienia w Jego śmierci,
11
abym w jakiś sposób
dostąpił powstania z martwych.
12
Nie że już [to] posiadłem albo
już stałem się doskonały, ale dążę do tego, aby pochwycić, po-
nieważ zostałem pochwycony przez Chrystusa Jezusa.
13
Bracia,
ja siebie nie uważam za kogoś, kto pochwycił, lecz jedno [czy-
nię]: zapominając o tym, co za mną, z uporem zaś sięgając to,
co przede mną,
14
prę do celu, do nagrody pochodzącego z góry
powołania Bożego w Chrystusie Jezusie.
15
Ilu nas więc jest
doskonałych, wszyscy tak myślmy; a jeśli o czymś inaczej my-
ślicie, i to wam Bóg objawi;
16
nie mniej idźmy zgodnie z tym,
co już osiągnęliśmy.
17
Bądźcie współnaśladowcami moimi,
26
bracia, i przyglądajcie
się tym, którzy postępują tak, jak tego wzór macie w nas.
24
Słowo przetłumaczone jako śmieci było często używane w grece jako
wulgarne określenie odchodów. Jako takie z pewnością miałoby pewne
znaczenie szokujące dla czytelników. Niewykluczone, że właśnie to Paweł
miał na myśli, szczególnie że kontekst o tym mówi (NET 635).
25
Tekst zwykle tłumaczony: przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Wielu jednak
uważa, że w przypadku wyrażenia wiara Chrystusa i temu podobnych wy-
rażeń: Rz 3,22. 26; Gal 2,16. 20; 3,22; Flp 3,9, mamy do czynienia z gene-
tivi subiectivi, czyli chodzi o wiarę Jezusa. Przy argumentacji na korzyść
genetivum subiectivum zwraca się uwagę, że gdy słowo wiara łączy się z
osobą w genetivum, to nigdy nie jest to genetivus objectivus (Mt 9,2. 22.
29; Mk 2,5; 5,34; 10,52; Łk 5,20; 7,50; 8,25. 48; 17,19; 18,42; 22,32; Rz
1,8. 12; 3,3; 4,5. 12. 16; 1 Kor 2,5; 15,14. 17; 2 Kor 10,15; Flp 2,17; Kol
1,4; 2,5; 1 Ts 1,8; 3,2. 5. 10; 2 Ts 1,3; Tt 1,1; Flm 6; 1 Ptr 1,9; 2 Ptr 1,5).
NET tłumaczy te słowa wyrażeniem: wierność Jezusa Chrystusa (NET
635).
26
Może znaczyć: Bądźcie wraz ze mną naśladowcami Chrystusa.
Pismo Święte
str. 7
18
Wielu bowiem postępuje — o których często wam mówiłem,
a i teraz płacząc mówię — [jak] wrogowie krzyża Chrystusa;
27
19
ich końcem zguba, ich bogiem brzuch, a chwała w ich wsty-
dzie — jako tych, którzy myślą o rzeczach ziemskich.
20
Nasza
bowiem ojczyzna
28
jest w niebiosach, skąd też Zbawcy oczeku-
jemy, Pana Jezusa Chrystusa,
21
który przekształci ciało naszego
poniżenia w postać podobną ciału Jego chwały, według działa-
nia, w którym jest On także w stanie poddać sobie wszystko.
1
Dlatego, bracia moi ukochani i wytęsknieni, radości i ko-
rono moja, tak stójcie w Panu, ukochani.
2
Zachęcam Ewo-
dię
29
i zachęcam Syntychę,
30
aby były jednomyślne w Pa-
nu.
3
Tak, proszę i ciebie, prawdziwy towarzyszu,
31
poma-
gaj im; one dla ewangelii zmagały się razem ze mną, z Klemen-
sem i z innymi moimi współpracownikami, których imiona są w
zwoju życia.
32
4
Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, raduj-
cie się.
5
Wasza uprzejmość niech będzie znana wszystkim lu-
dziom: Pan jest blisko!
6
Przestańcie martwić się o cokolwiek,
ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem
przedstawiajcie wasze prośby Bogu.
7
A pokój Boży, który
przewyższa wszelki rozum, będzie strzegł waszych serc i wa-
szych myśli w Chrystusie Jezusie.
8
W końcu, bracia, cokolwiek jest prawdziwe, cokolwiek szla-
chetne, cokolwiek sprawiedliwe, cokolwiek czyste, cokolwiek
miłe, cokolwiek godne polecenia, jeśli coś [jest] cnotą i jeśli coś
chwalebne — o tym sobie rozmyślajcie.
9
Czyńcie też to, czego
się nauczyliście, co przejęliście, co słyszeliście i co widzieliście
u mnie; a Bóg pokoju będzie z wami.
27
Gal 5,11; 6,12.14; 1 J 2,4.
28
Ojczyzna lub obywatelstwo (Robertson, BW 5).
29
Ewodia, znaczy: dobra droga, lub miły zapach; gr. euvwdi,a (euodia; Flp
4,18).
30
Syntycha, znaczy: spotkanie.
31
Towarzysz, gr. su,zugoj (sydzygos) uważane jest przez niektórych za imię
własne Syzygos.
32
Obj 3,5; 13,8; 17,8.
4
str. 8
Pismo Święte
10
Niezmiernie ucieszyłem się zaś w Panu, że nareszcie znów
zaczęliście o mnie myśleć, już o tym myśleliście, ale nie mieli-
ście sposobności.
11
Nie że mówię z powodu niedostatku, gdyż
nauczyłem się być zadowolony w tym, w czym jestem.
12
Umiem się ograniczyć, umiem też żyć w obfitości; wszędzie i
we wszystko jestem wtajemniczony; umiem być nasycony,
umiem też głodować, obfitować i być w niedostatku.
13
Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia.
14
Jednakże
dobrze uczyniliście, łącząc się ze mną w ucisku.
15
A wiecie i
wy, Filipianie, że na [początku] głoszenia ewangelii, gdy wy-
szedłem z Macedonii, żaden kościół do mnie nie dołączył w
rachunku rozchodu i przychodu — poza wami jednymi,
16
bo i
do Tesaloniki i raz i drugi
33
przysłaliście na moje potrzeby.
34
17
Nie że szukam daru, ale szukam plonu, mocno rosnącego na
waszym rachunku.
18
Poświadczam zaś, że odebrałem wszystko,
i mam w obfitości; zostałem zaopatrzony w pełni, gdy otrzyma-
łem od Epafrodyta to, co [pochodzi] od was, pachnącą wonność,
ofiarę miłą, przyjemną Bogu.
19
A Bóg mój w pełni zaspokoi
wszelką waszą potrzebę według swego bogactwa w chwale, w
Chrystusie Jezusie.
20
Bogu zaś i Ojcu naszemu niech będzie
chwała na wieki wieków. Amen.
21
Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Pozdra-
wiają was bracia, którzy są ze mną.
22
Pozdrawiają was wszyscy
święci, zwłaszcza zaś ci z domu Cezara.
23
Łaska Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym.
33
Raz i drugi, gr. idiom oznaczający: parę razy (LN 60.70).
34
A zatem zanim Paweł udał się do Koryntu.