0314; 19.11.2009, opracowanie nr 14., - Układ moczowy; Paul Esz
UKŁAD MOCZOWY
–
skład
–
2 nerki
–
filtrują osocze krwi
–
wytwarzają i zagęszczają mocz pierwotny
–
wydalają hipertoniczny mocz ostateczny
–
wydzielanie i uwalnianie hormonów
–
czynnik erytropoetyczny
–
czynniki wzrostowe
–
protaglandyny
–
regulacja objętości krwi
–
homeostaza elektrolitów w krwi i płynie tkankowym
–
2 moczowody
–
pęcherz moczowy
–
cewka moczowa
–
mocz
–
końcowe produkty metabolizmu
–
związki zawierające azot
NERKA
–
kształt ziarna fasoli
–
wnęka w części wklęsłej
–
tętnica nerkowa
–
żyła nerkowa
–
moczowód
–
otoczona torebką łącznotkankową
–
nieliczna miocyty gładkie
–
pasma tk. łącznej właściwej wnikają, tworzą płaty (TYLKO U PŁODÓW I DZIECI)
–
budowa
–
kora nerkowa
–
zewnętrzna warstwa części wypukłej
–
brak we wnęce
–
wnika do wnętrza rdzenia → kolumny nerkowe (Bertina)
–
rdzeń nerkowy
–
8 – 18 piramid nerkowych
–
pow. boczne i zew. stykają się z korą
–
stożki piramid – brodawki – w świetle kielichów mniejszych
–
pole sitowe
–
na pow. brodawki
–
do 25 otworów – ujść przewodów brodawkowych
–
promienie nerkowe
–
od podstawy piramid ku torebce nerki
–
przewody zbiorcze
–
otoczone kanalikami nefronu
–
płaciki nerki
–
kanalik zbiorczy
–
nefrony uchodzące do niego
–
płaty nerki
–
wyraźne tylko w życiu płodowym i u niemowląt
–
piramida
–
fragmenty kolumn przylegających do piramidy
–
fragmenty kory nerkowej przylegającej do piramidy
ZRĄB NERKI
–
rdzenia obfitszy niż kory
–
gradient gipertonii → hipertoniczny mocz ostateczny
–
tkanka łączna właściwa luźna
–
naczynia krwionośne
–
naczynia limfatyczne
–
miąższ nerki
–
komórki śródmiąższowe
MIĄŻSZ NERKI
–
nefrony ( → kanaliki zbiorcze → przewody brodawkowe)
–
do 6 cm długości
–
2,5 mln (łącznie w obu nerkach)
–
budowa
–
ciałko nerkowe (Malpighiego)
–
kanalik I rzędu
–
ramię zstępujące pętli nefronu (Henlego)
–
ramię wstępujące pętli nefronu (Henlego)
–
kanalik II rzędu
–
rodzaje
–
korowe
–
80 % wszystkich
–
w części środkowej i zewnętrznej kory nerkowej
–
krótkie pętle Henlego
–
przyrdzeniowe
–
20 % wszystkich
–
w korze
–
w pobliżu rdzenia
–
długie pętle Henlego
–
drążą w głąb rdzenia
CIAŁKO NERKOWE
–
kłębuszek naczyń włosowatych
–
torebka kłębuszka (Bowmana)
–
przyrdzeniowe większe od korowych
–
biegun naczyniowy
–
tętniczka doprowadzająca
–
tętniczka odprowadzająca
–
biegun kanalikowy
–
początek kanalika I rzędu
KŁĘBUSZEK NERKOWY
–
tworzony przez tętniczkę doprowadzającą
–
rozgałęzienia
–
4 – 5 naczyń włosowatych
–
obfitość naczyń
–
liczne zespolenia
–
tworzenie tętniczki odprowadzającej
–
układ tętniczo – tętniczy
–
średnica tętniczki doprowadzającej większa niż średnica tętniczki odprowadzającej → wzrost ciśnienia w
kłębuszku → filtracja osocza
–
komórki śródbłonka (naczyń włosowatych)
–
cienka cytoplazma
–
liczne pory
–
na błonie podstawnej
–
średnica 80 nm
TOREBKA KŁĘBUSZKA, PODOCYTY, FILTR KŁĘBUSZKOWY
–
torebka kłębuszka (Bowmana)
–
blaszka trzewna torebki
–
pokrywa naczynia włosowate kłębuszka
–
podocyty
–
wyspecjalizowane komórki
–
na błonie podstawnej naczyń włosowatych kłębuszka
–
cytoplazma oddaje wypustki → do bł. podstawnej kom. śródbłonka
–
blaszka ścienna torebki
–
wyścieła otoczenie kłębuszka
–
nabłonek jednowarstwowy płaski
–
biegun kanalikowy ciałka nerkowego → nabłonek kanalika I rzędu
–
światło ciałka nerkowego
–
wolna przestrzeń między blaszkami
–
→ filtracja moczu pierwotnego
–
błona podstawna
–
wytwór śródbłonka i podocytów
–
otacza 4/5 obwodu naczynia
–
1/5 wspiera się na mezangium wew.
–
przechodzi z naczynia na naczynie → torebka Bowmana → kanalik I rzędu
–
skład
–
blaszka jasna wewnętrzna
–
laminina
–
fibronektyna
–
siarczan heparanu
–
blaszka gęsta
–
kolagen typu IV
–
blaszka jasna zewnętrzna (od strony podocytów)
–
laminina
–
fibronektyna
–
siarczan heparanu
–
podocyty
–
komórki nabłonka
–
oddają wypustki cytoplazmatyczne
–
I – rzędowe (grubsze)
–
II – rzędowe (cieńsze)
–
na błonie podstawnej naczynia krwionośnego
–
pow. pokryta rodzajem glikokaliksu
–
sialoproteina – (podokaliksyna)
–
silny polianion
–
zatrzymuje ujemnie naładowane cząsteczki
–
szczeliny filtracyjna
–
pomiędzy wypustkami
–
→ filtracja osocza krwi
–
przepona szczeliny
–
błona
–
między wypustkami
–
równolegle do błony podstawnej
–
rozpięta wzdłuż filamentu środkowego
–
pory
–
filtr kłębuszkowy
–
skład
–
porowate komórki śródbłonka
–
większośc porów nie ma przepony
–
błona podstawna
–
wytwór komórek śródbłonka i podocytów
–
szczeliny filtracyjne i ich przepona
–
zasada działania
–
komórki śródbłonka
–
zatrzymują
–
komórki
–
cząstki
–
makrocząsteczki
–
przepuszczają
–
płyn
–
cząstki o masie do 1 mln Da
–
błona podstawna i przepony
–
zatrzymuje
–
głównie białka krwi
–
cząstki o masie 32 000 Da – 125 000 Da
–
działanie mechaniczne (wielkość cząsteczek)
–
zależność ładunku elektrycznego
–
nawet niewielki cząstki o ładunku ujemnym (albumina) nie są przepuszczane
–
SILNE POLIANIONY
–
podokaliksyna
–
siarczan heparanu
–
kolagen typu IV
MEZANGIUM
–
rodzaj tkanki łącznej
–
w ciałku nerkowym
–
między naczyniami
–
skład
–
komórki
–
istota podstawna
–
rodzaje
–
mezangium wewnętrzne
–
komórki
–
zdolność do fagocytozy
–
uprzątanie cząsteczek i makrocząsteczek (w kłębuszku podczas filtracji)
–
kurczenie
–
rodzaj miofibroblastów
–
zmiana światła naczynia naczyń włosowatych kłębuszka
–
rola błony podstawnej
–
mezangium zewnętrzne
–
komórki → część aparatu przykłębuszkowego
KANALIK I RZĘDU / KANALIK GŁÓWNY / KANALIK BLIŻSZY
–
początek na biegunie kanalikowym
–
najdłuższa część nefronu → do 1,5 cm
–
średnica 50 μm
–
nabłonek jednowarstwowy sześcienny
–
cytoplazma → aktywność fosfatazy alkalicznej
–
część kręta
–
dłuższa
–
w korze nerkowej
–
komórki nabłonka
–
szerokie
–
pompują jony
–
4 – 5 na przekroju poprzecznym
–
wiele mitochondriów
–
cytoplazma
–
kwasochłonna
–
lizosomy
–
pęcherzyki transcytarne
–
transcytoza i trawienie białek (które mimo filtru dostały się do kanalika)
–
mikrokosmki na powierzchni wolnej
–
wgłobienia na powierzchni boczno - podstawnej
–
część prosta
–
krótsza
–
w rdzeniu
–
komórki nabłonka
–
budowa podobna
–
cytoplazma mniej kwasochłonna
–
mniej pęcherzyków transcytarnych
–
mniej lizosomów
PĘTLA NEFRONU / HENLEGO
–
część korowa
–
krótsze
–
(prawie) brak ramienia zstępującego
–
część przyrdzeniowa
–
dobrze rozwinięta
–
drąży w głąb rdzenia
–
na wysokości brodawek zwrot → 180
o
→ w kierunku kory
–
ramię zstępujące
–
średnica 12 μm
–
nabłonek jednowarstwowy płaski
–
ramię wstępujące
–
początkowy niewielki odcinek jak ramie zstępujące
–
średnica 30 μm
–
długość 9 mm
–
nabłonek jednowarstwowy sześcienny
–
komórki nabłonka
–
budowa komórek pompujących jony
–
mitochondria
–
kwasochłonna cytoplazma
–
mikrokosmki na pow. wolnej
–
wgłobienia na pow. boczno - podstawnej
KANALIK II RZĘDU / KANALIK DALSZY
–
ramię wstępujące → kanalik II rzędu (w pobliżu ciałka nerkowego)
–
długość ok. 5 mm
–
średnica 30 μm
–
kręty przebieg
–
nabłonek jednowarstwowy sześcienny
–
komórki nabłonka
–
podobne o kom. kanalika I rzędu
–
mniejsze
–
słabo kwasochłonne
–
ok. 10 na przekroju poprzecznym
–
dochodzi do bieguna naczyniowego (ciałka nerkowego)
–
plamka gęsta
–
komórki nabłonka
–
w pobliżu ciałka nerkowego
–
cechy nabłonka jednowarstwowego walcowatego
–
właściwości osmorecepcyjne
KANALIKI ZBIORCZE I PRZEWODY BRODAWKOWE
–
kanalik II rzędu → kanaliki zbiorcze
–
w promieniach rdzeniowych
–
drążą w głąb rdzenia
–
uchodzą na powierzchni brodawek
–
tworzą pola sitowate
–
wzrost średnicy wraz z zagłębianiem się w piramidzie (od 40 μm do 200 μm)
–
końcowe odcinki → przewody brodawkowe (NABŁONEK JEDNOWARSTWOWY WALCOWATY)
–
długość ok. 20 mm (kanaliki zbiorcze + przewody brodawkowe)
–
nabłonek jednowarstwowy sześcienny
–
komórki jasne / główne
–
w nabłonku kanalików zbiorczych rdzenia i kory
–
mikrokosmki i rzęska na pow. wolnej
–
pompowanie jonów sodu
–
regulacja przepływu wody mocz ↔ zrąb nerki
–
komórki ciemne / wstawkowe
–
w nabłonku kanalików zbiorczych kory
–
komórki pompujące jony
–
H
+
i HCO
3
-
poza komórki
–
wypustki na pow. wolnej
–
wgłobienia na pow. podstawnej
–
mitochondria
–
regulacja kwasowości krwi
KOMÓRKI ŚRÓDMIĄŻSZOWE NERKI
–
w rdzeniu
–
komórki śródmiąższowe typu I
–
komórki gwiaździste
–
szorstka siateczka śródplazmatyczna
–
aparat Golgiego
–
lizosomy
–
kropelki tłuszczu
–
komórki endokrynowe
–
udział w regulacji ciśnienia krwi
–
komórki śródmiąższowe typu II
–
podobne do limfocytów
–
zdolność fagocytozy
–
komórki śródmiąższowe typu III
–
komórki okołonaczyniowe
–
rodzaj perycydów
–
wzdłuż naczyń prostych
–
zdolność kurczenia się
–
regulacja przepływu krwi przez naczynia proste
–
w korze
–
fibroblasty
–
syntetyzują i wydzielają
–
kolagen
–
proteoglikany
–
limfocyty
–
komórki immunokompetentne nerki
UNACZYNIENIE NERKI
–
tętnica nerkowa (→ wnika przez nerkę)
–
tętnice międzypłatowe
–
tętnice łukowate
–
na pograniczu kory i rdzenia
–
równolegle do pow. nerki
–
naczynia proste prawdziwe
–
mniej niż prostych rzekomych
–
podobna funkcja
–
tętnice międzypłacikowe
–
prostopadle do pow. nerki
–
tętniczki doprowadzające
–
naczynia włosowate / kłębuszek nerkowy
–
tętniczka odprowadzająca
–
tętniczka odprowadzająca ciałek nerkowych nefronów korowych
–
rozpadają się na sieć naczyń włosowatych
–
sieć otacza kanaliki I i II rzędu
–
tętniczka odprowadzająca ciałek nerkowych nefronów przyrdzeniowych
–
każda oddaje kilka naczyń prostych rzekomych
–
tworzą pętle
–
zagłębienie w rdzeń
–
zwrot na wysokości brodawki (180
o
)
–
ku korze
–
wzdłuż i równolegle do pętli Henlego
–
pomiędzy → sieć naczyń włosowatych
–
pętle naczyń prostych
–
część zstępująca
–
część wstępująca
–
przeciwny kierunek przepływu krwi
–
wymieniacz przeciwprądowy (+ wzmacniacz przeciwprądowy pętli Henlego)
–
wytwarzanie moczu ostatecznego
–
zagęszczony
–
hipertoniczny
–
odpływ krwi
–
naczynia włosowate
–
żyły korowe
–
żyły gwiaździste
–
żyły międzypłacikowe
–
żyły łukowate
–
żyły międzypłatowe
–
żyła nerkowa
APARAT PRZYKŁĘBUSZKOWY
–
narząd receptorowo – wydzielniczy nerki
–
skład
–
komórki przykłębuszkowe (JG) / komórki ziarniste
–
zmodyfikowane miocyty gładkie
–
pobliże kłębuszka
–
syntetyzują i wydzielają białka
–
niewiele elementów kurczliwych
–
pęcherzyki wydzielnicze
–
szorstka siateczka śródplazmatyczna
–
przylegają do błony podstawnej nabłonka tętniczki i do kom. mezangium zew.
–
wydzielają czynnik erytropoetyczny – erytrogeninę
–
we krwi → erytropoetyna → pobudza erytrocytopoezę
–
wydzielają do krwi reninę (enzym proteolityczny)
–
angiotensynogen (α-2-globulina) → renina odcina angiotensynę I (dekapeptyd) →
konwertaza (enzym proteolityczny) krwi płuc odcina 2 aa. → oktapeptyd – angiotensyna
II
–
angiotensyna II
–
działa na
–
komórki strefy kłębkowej kory nadnercza
–
pobudza uwalnianie aldosteronu
–
miocyty gładkie tętnic i tętniczek
–
obkurczanie
–
wzrost ciśnienia krwi
–
komórki plamki gęstej
–
wyspy
–
zmodyfikowany nabłonek kanalika II rzędu
–
w miejscu przejścia kanalika w ciałko nerkowe
–
walcowate / sześcienne
–
aparat Golgiego w części podstawnej
–
osmoreceptory
–
zmiana ciśnienia osmotycznego moczu w kanalikach II rzędu
–
komórki mezangium zewnętrznego
–
łącznotkankowe
–
w ciałku nerkowym
–
między tętniczką doprowadzającą, a odprowadzającą
–
pośredniczą w przekazywaniu sygnałów – osmoreceptory ↔ kom. JG
–
czynność aparatu przykłębuszkowego
–
regulacja objętości krwi
–
obniżone ciśnienie
–
zmniejszona filtracja i stężenie jonów sodu w kanalikach II rzędu
–
regulacja ciśnienia krwi
–
homeostaza jonowa
–
wydzielanie reniny
–
sygnał od kom. plamki gęstej do kom. JG
–
wpływ aldosteronu
–
działa na
–
na nabłonek kanalików II rzędu
–
przewody prążkowane ślinianek
–
gruczoły potowe
–
resorpcja jonów sodu
–
wzrost stężenia sodu we krwi
–
przechodzenie wody do krwi
–
wzrost ciśnienia krwi
WYTWARZANIE MOCZU
–
wytwarzanie moczu ostatecznego
–
filtracja osocza
–
czynna i bierna absorpcja składników moczu
–
175 l moczu pierwotnego na dobę
–
1 – 1,5 l moczu ostatecznego na dobę (hipertoniczny jest)
–
czynność ciałka nerkowego
–
filtracja osocza
–
ciśnienie
–
hydrostatyczne krwi w naczyniach włosowatych – 6,0 kPa
–
onkotyczne krwi – 3,3 kPa
–
płynu w jamce torebki Bowmana – 1,3 kPa
–
filtracji – 1,4 kPa → GFR
–
GFR – wielkość filtracji kłębuszkowej
–
zwiększana przez ANF (przedsionkowy czynnik natriuretyczny)
–
filtrat – mocz pierwotny
–
→ przestrzeń między kłębuszkiem, a blaszką ścienną → kanalik I rzędu
–
osocze krwi, pozbawione komórek i mikrocząstek
–
czynność kanalików I rzędu
–
czynności absorpcyjne
–
zjawisko czynne
–
użycie energii – pompa sodowa
–
najwyższy wydatek energetyczne nerki
–
składniki absorbowane
–
glukoza
–
aminokwasy
–
białka (za pomocą transcytozy)
–
NaCl (ilość regulowana przez ANF)
–
woda
–
jony potasu
–
witaminy
–
ksenobiotyki
–
środki cieniujące używane w radiologii
–
czynność pętli Henlego
–
funkcja wzmacniacza przeciwprądowego
–
przeciwny kierunek przepływu moczy w ramionach wstępującym i zstępującym
–
nabłonek ramienia wstępującego
–
nieprzepuszczalny dla wody
–
pompuje jony chloru do zrębu rdzenia
–
nabłonek ramienia zstępującego
–
przepuszczalny dla wody i jonów
–
powstanie gradientu hipertonii w zrębie rdzenia nerkowego
–
hipertonia zmniejsza się w kierunku kory
–
mocz wypływające z nerki → lekko hipotoniczny
–
czynność kanalików II rzędu
–
wpływ aldosteronu
–
wzrost resorpcji
–
pompowanie jonów sodu z moczu do krwi
–
woda → do krwi → wzrost objętości krwi i jej ciśnienia
–
regulacja gospodarki kwasowo zasadowej
–
pompowanie jonów wodorowych i amonowych do światła kanalika
–
czynność kanalików zbiorczych
–
ADH (hormon antydiuretyczny) → nabł. kanalików zbiorczych przepuszczalny dla H
2
O, nie dla jonów
–
woda → do hipertonicznego zrębu
–
środbłonek naczyń prostych rdzenia – przepuszczalny dla jonów i wody
–
krew → hipertoniczna w kierunku zrębu
–
krew w kierunku kory → przyjmuje wodę → izotoniczna
–
wymieniacz przeciwprądowy
–
wymiana jonów i wody między kanalikami zbiorczymi, zrębem rdzenia i krwią)
–
woda opuszcza kanaliki zbiorcze → zagęszczenie moczu → hipertonia
MOCZÓWKA PROSTA → BRAK ADH
KIELICHY, MIEDNICZKA I MOCZOWÓD
–
należą do układu odprowadzającego mocz ostateczny z nerki
–
ściana
–
błona śluzowa
–
nabłonek przejściowy
–
blaszka właściwa błony śluzowej
–
tkanka łączna właściwa luźna
–
włókna kolagenowe
–
włókna sprężyste
–
grudki limfatyczne
–
limfocyty
–
MALT
–
kielicha
–
gładka
–
miedniczki
–
liczne fałdy (zanik w czasie przepływu moczu)
–
moczowodu
–
liczne fałdy (zanik w czasie przepływu moczu)
–
błona mięśniowa
–
kielicha
–
miocyty gładkie
–
warstwa wewnętrzna - podłużna
–
warstwa zewnętrza – okrężna lub spiralna
–
miedniczki
–
miocyty gładkie
–
warstwa wewnętrzna - podłużna
–
warstwa zewnętrza – okrężna lub spiralna
–
moczowodu (część górna)
–
miocyty gładkie
–
warstwa wewnętrzna - podłużna
–
warstwa zewnętrza – okrężna lub spiralna
–
moczowodu (część dolna)
–
miocyty gładkie
–
warstwa wewnętrzna - podłużna
–
warstwa środkowa – okrężna lub spiralna
–
warstwa zewnętrza - podłużna
–
przydanka
–
tkanka łączna właściwa
–
włókna sprężyste
–
komórki śródmiąższowe
–
w warstwie mięśniowej
–
w ścianach kielichów mniejszych
–
funkcja rozruszników
–
impulsy do rytmicznych skurczów błony mięśniowej
–
przesuwnie moczu do dalszych części dróg wyprowadzających
PĘCHERZ MOCZOWY
–
zbiornik moczu
–
workowaty
–
wielkość zależna od stopnia wypełnienia
–
ściana
–
błona śluzowa
–
liczne fałdy (zanikają po wypełnieniu moczem)
–
nabłonek przejściowy
–
nabłonek wielowarstwowy sześcienny
–
3 – 6 warstw komórek → urocyty
–
kom. nabłonkowe powierzchniowe / komórki baldaszkowate
–
duże
–
sześcienne
–
niektóre po 2 jądra
–
limfocyty
–
grudki limfatyczne
–
MALT
–
komórki baldaszkowate
–
liczne plamki
–
błona komórkowa z cerebrozydów
–
grubość bł. kom. 12 nm (normalnie 8 nm)
–
zakotwiczenia licznych filamentów
–
pokry. pow. kom. na kształt bruku
–
ściśle upakowane cząsteczki białka błonowego
–
układy sześciokątne
–
zapobiegają ucieczce wody do światła pęcherza
–
izolują hipertoniczny mocz od wody tkankowej
–
liczne fałdy i wgłobienia
–
gruby nabłonek przejściowy
–
przez dyskoidalne pęcherzyki (kształt „V”)
–
wzrost pow. przy wypełnianiu moczem
–
rezerwa bł. kom.
–
spłaszczana przy wypełnianiu moczom
–
błona mięśniowa
–
miocyty gładkie
–
3 nieciągłe warstwy
–
wzajemne przenikanie
–
warstwa wewnętrzne - podłużna
–
warstwa zewnętrzna - podłużna
–
warstwa środkowa - okrężna
–
przydanka
–
tkanka łączna właściwa
–
większa część zew. pow. pęcherza
–
błona surowicza / orzewna
–
górna część pęcherza
–
nabłonek surowiczy na pow.
CEWKA MOCZOWA
–
przewód
–
łączy pęcherz moczowy z światem zewnętrznym
–
długość – męska ok. 20 cm (wydalanie moczu i nasienia) – żeńska ok. 4 cm (wydalanie moczu)
–
cewka moczowa męska
–
część sterczowa
–
długość ok. 4 cm
–
przez gruczoł krokowy
–
ujścia przewodów wyprowadzających gruczołu krokowego
–
łagiewka sterczowa na ścianie tylnej
–
nabłonek przejściowy
–
błona podstawna
–
błona śluzowa (blaszka właściwa)
–
tkanka łączna właściwa luźna
–
miocyty gładkie
–
warstwa zewnętrzna – okrężna
–
warstwa wewnętrzna – podłużna
–
przydanka → przechodzi w zrąb gruczołu krokowego
–
część błoniasta
–
długość ok. 1 cm
–
w przeponie miednicy i moczowo – płciowej
–
nabłonek wielorzędowy walcowaty
–
błona śluzowa
–
odnoga mięśnia poprzecznego głębokiego krocza → zwieracz
–
część gąbczasta
–
długość ok. 15 cm
–
nabłonek wielorzędowy walcowaty → nabłonek wielowarstwowy płaski (przy ujściu, w dole
łódkowatym cewi moczowej)
–
ujścia gruczołów opuszkowo – cewkowych
–
ujścia gruczołów śluzowych (Littrego)
–
cewka moczowa żeńska
–
światło w kształcie półksiężyca
–
nabłonek wielowarstwowy płaski
–
błona śluzowa
–
dużo naczyń krwionośnych
–
grubościenne żyły
–
błona mięśniowa
–
miocyty gładkie
–
warstwa zewnętrzna – okrężna → przechodzi w mięsień zwieracz cewki
–
warstwa wewnętrzna – podłużna