ZJAWISKO

ZJAWISKO

MOBBINGU.

MOBBINGU.

SPRAWDŹ, CZY

SPRAWDŹ, CZY

JESTEŚ

JESTEŚ

MOBBINGOWANA/

MOBBINGOWANA/

Y/

Y/

Na podstawie materiałów

OGÓLNOPOLSKIEGO

STOWARZYSZENIA

ANTYMOBBINGOWEGO

www.osa_stow.republika.pl

1

,,Można w tych samych

warunkach

zrobić piekło albo niebo,

a od naszych umiejętności

współpracy zależy

jaką stworzymy jakość pracy i

życia"

W codziennym ,,pędzie" życia ,
zatrzymaj się na chwilę,
przeczytaj i przypomnij sobie,
że:

2

MASZ PRAWO DO:

• myślenia czasami wyłącznie o sobie,

• proszenia o wsparcie psychiczne, gdy tego

potrzebujesz,

• krytycyzmu i wyrażania własnego protestu,

• własnych opinii i przekonań,

• błędów na drodze dochodzenia do prawdy,

• pomocy, gdy tego potrzebujesz,

• mówienia NIE,

• niesłuchania innych i pójścia własną drogą,

• samotności, nawet, gdy inni potrzebują twego

towarzystwa,

• własnych odczuć, nawet, gdy dla innych są one

bezsensowne,

• zmian,

• negocjacji.

3

NIGDY NIE MUSISZ:

• być w 100% doskonały/a,

• iść za tłumem,

• cenić wszystkich,

• przepraszać za bycie sobą,

• czuć się winnym za innych,

• uczestniczyć w niemiłych sytuacjach,

• rezygnować dla innych ze swojej

tożsamości,

• podtrzymywać niechcianych znajomości,

• robić to, na co nie masz ochoty,

• przystosowywać się do niezrozumiałych

wymogów,

• dawać czegoś, czego nie chcesz dać,

• zapomnieć o sobie, bo tak chcą inni,

4

Słowo

mobbing

pochodzi od angielskiego

„

mob

” – tłum, motłoch, tłuszcza i oznacza

tyle, co – napadać na kogoś, zaczepiać,

nagabywać, atakować.

Mobbing to coś więcej niż tylko zła

atmosfera w pracy, coś o wiele gorszego

niż okazjonalne niesprawiedliwe

traktowanie czy złośliwa plotka.

Mobbing to rodzaj terroru psychicznego,

stosowanego przez jedną lub kilka osób

przeciwko jednej osobie

.

Represjonowanie pokrzywdzonej osoby,

rzadziej grupy osób trwa długo - miesiące

a nawet lata. Maltretowanie psychiczne

powtarza się systematycznie zaś osoba

maltretowania pozbawiona jest możliwości

obrony. W tej sytuacji bezradności i

bezsilności pozostaje tak długo, jak długo
utrzymują się działania mobbingowe w jej

kierunku.

5

Z przemocą psychiczną mamy do czynienia

tam, gdzie ludzie przebywają ze sobą w

grupie przez dłuższy czas –

w szkole, w miejscu pracy, w

stowarzyszeniach i wspólnotach a także w

rodzinie. Celem sprawcy jest zepsucie

opinii ofiary i zaszkodzenie jej w sposób,

który pozwoli wyeliminować ją z pozycji,

jaką zajmuje. Stopniowo niszczy się jej

reputację, zaburza i niszczy się jej

stosunki międzypersonalne, wpływa się

negatywnie na jakość wykonywanej przez

nią pracy. Trwający długo spór powoduje

wreszcie zaburzenia zdrowotne i prowadzi

do różnych chorób. Narzędzia jakimi

posługuje się mobbing to szykany,

zwodzenie, podstęp i intryga, kłamstwa,

plotki, oszczerstwa, zachowania

sadystyczne.

6

Mobbing

dotyczy głównie obszarów

nękania psychi-cznego, dyskryminacji
i prześladowania w miejscu pracy.
Ma wiele postaci – może to być
wyjątkowo

zjadliwa

krytyka,

negowanie wartości wykonanej pracy,
prze-rywanie

wypowiedzi

lub

niedopuszczanie do głosu.
U podstaw mobbingu „leży” zawsze
jakiś

konflikt,

którego

przyczyn

upatruje się nie w sprzeczności
interesów, ale w danej osobie.

7

Nie każdy konflikt jest

mobbingiem!

KONFLIKT

• trwa krótko, może

być sytuacją
jednorazową

• dwie strony chętne

do rozwiązania
konfliktu

MOBBING

• trwa jakiś czas

• dotyczy jednej osoby

(ofiary),

możliwość

kompromisu

nie

wchodzi w grę, ma na
celu wyeliminowanie
jej

z

zespołu

pracowniczego

8

Przyczyny sprzyjające zaistnieniu

mobbingu

Przyczyny społeczne – wśród nich wymienia
się bezrobocie, stałe zagrożenie utratą
pracy i skłonności, świadomych tego faktu
przełożonych, do wykorzystania takiej
sytuacji w kontaktach z personelem.
Sprzyjają temu też sztywne struktury
organizacji o zhierarchizowanym sposobie
zarządzania, umożliwiającym sprawowanie
władzy z pozycji siły.
Negatywne cechy takiej organizacji to
bezsensowne

polecenia

wydawane

podwładnym,

obarczanie

ich

dużą

odpowiedzialnością

przy

jednoczesnym

ograniczaniu

uprawnień.

Także

organizacyjny

nieporządek,

niekompetentne zarządzanie, zła atmosfera
w

miejscu

pracy,

brak

koleżeńskich

zachowań.

Niestabilna

struktura

organizacyjna

i

brak

koordynacji

w

podejmowaniu decyzji.

9

Kolejnym

czynnikiem

sprzyjającym

wystąpieniu

tego

zjawiska

jest

charakterystyczny

zespół

cech,

które

posiada kierujący instytucją.

CECHY MOBBERA

Najczęściej jest osobą wykształconą, dość
młodą na stosunkowo wysokim jak na swój
wiek stanowisku. Posiada nieadekwatne,
bardzo wysokie mniemanie o sobie. Jest
przekonany o własnej bardzo wysokiej
wartości, wyolbrzymia swoje zdolności,
możliwości,

umiejętności

oraz

wiedzę.

Wszelkie uwagi ignoruje albo reaguje
wściekłością

i

złością.

Oczekuje,

że

wszystkie jego decyzje i działania uzyskają
bezwzględną aprobatę.

10

CECHY MOBBERA – c.d

Posiada

nasilone

cechy

egocentryzmu

i

autorytarności, nie toleruje sprzeciwu, który traktuje
jako uderzenie we własne poczucie wartości i
godności, a nie odmienne zdanie innej osoby w
spornej kwestii. Pracownik, który sprzeciwia się jego
zdaniu staje się jego wrogiem. Sam nie ma zaufania
do nikogo. Dąży do zniszczenia zaufania między
swoimi podwładnymi, wywołuje przekonanie, że
posiada od niektórych pracowników szczególne
informacje, co powoduje narastanie atmosfery
wzajemnej

nieufności,

szczególnej

ostrożności,

zazdrości, zawiści i destrukcji. Zazdrość i zawiść w
miejscu pracy, doprowadzenie do niskiej samooceny
nękanego pracownika, a z czasem niska jego ocena
przez kolegów, którzy także zaczynają brać udział w
prześladowaniu

i

psychicznym

terroryzowaniu,

pozwalają zarządzającemu przywrócić swój blask lub
utrzymać

opinię

najlepszego.

Konkurencja

potencjalna lub tylko domniemana zostaje przez
charakteropatycznego przełożonego zdominowana i
unieszkodliwiona.

11

G. Namie i R. Namie – amerykańscy
psychologowie, wyróżnili trzy typy
prześladowców w firmie (Sidor – Rządkowska,
2003):

•

oprawca

chroniczny

,

któremu

szykanowanie

innych

daje

satysfakcję.

Najczęściej

wynika

to

z

zaburzeń

osobowości,

•

oprawca przypadkowy

, który działa w

sposób nieświadomy i można powiedzieć, że
niechcący,

•oprawca oportunista

, który nie cofnie się

przed niczym, żeby osiągnąć swój cel. Jeżeli
dąży do awansu, a sytuacja w firmie i
okoliczności, w jakich znajduje się jego
potencjalna ofiara mu sprzyjają, zaatakuje.

12

Inna typologia mobberów zaproponowana
przez G. Namie i R. Namie obejmuje cztery
obrazowe rodzaje prześladowców, naz-wane
dość żartobliwie, mimo że dotykają poważnych
kwestii (Sidor – Rządkowska, 2003):

• dwugłowy wąż (doktor Jekyll i mister
Hyde)

. Jest to człowiek z pozoru życzliwy

zainteresowanym, dlatego ludzie mu ufają.
Oczekuje od innych informacji pogrążających
upatrzoną

ofiarę.

Uniemożliwia

jej

wykonywanie obowiązków poprzez zatajanie
i fałszowanie danych. Przypisuje sobie
sukcesy swojej ofiary, jednocześnie oficjalnie
ze współczuciem odnosząc się do jego
porażek. Jest to osoba obłudna i dwulicowa,

13

•

wieczny kłamca

, który innych i ich działania

ocenia negatywnie, natomiast swoje uważa
za perfekcyjnie wykonane. Taki człowiek
ostentacyjnie lekceważy wypowiedzi innych,
przybiera obraźliwe miny i gesty, w sposób
napastliwy rozmawia z pogardzanymi przez
siebie ludźmi,

•

dyktator

. Demonstruje swoją władzę przez

kontrolowaniem działań pracowników, ich
korespondencję i dokumenty, ignorowanie
przyjętych norm i reguł, próby odizolowania
pracownika od reszty grupy,

•

krzykliwa Mimi

. To osoba hałaśliwa,

wybuchowa

i

impul-sywna,

przez

co

wprowadza atmosferę nerwowości i chaosu.

14

L. Glass (1997) wyróżnia cztery typy ludzi
toksycznych, nadając im nieco odmienne
nazwy i charakterystyki:

•

bezwzględni tyrani

, czyli osoby nieżyczliwe,

nieobliczalne i aroganckie. Tyrani dążą do tego,
aby wszystko było podporządkowane ich woli. Są
uparci, nieempatyczni i gwałtowni. Czerpią
radość z poniżania innych,

•

napastliwi krytycy

, którzy są małostkowi i

żądają przesadnej per-fekcji. Bez skrępowania
wytykają niedociągnięcia innych osób, są w tym
cyniczni,

•

maniacy kontroli

, którzy chcą panować nad

wszystkim. Są sztywni w swoich działaniach i
łatwo wpadają w gniew, gdy sprawy wymykają
im się spod kontroli,

•

chodząca doskonałość

, czyli osoby samolubne.

Uważają się za nieomylne i wszystkowiedzące, a
przez to lepsze od innych. Gdy coś idzie
niezgodnie z ich sztywnym planem zaprzeczają
temu kryjąc się za parawanem hipokryzji.

15

Cechy mobbingu

Na podstawie swoich badań Heinz
Leymann, wyróżnił 45 aktywności
mobbingowych.
Według jego obserwacji mobbing
można diagnozować w przypadku,
gdy wobec ofiary stosowana jest,
chociaż jedna z wymienionych niżej
sytuacji:

16

Oddziaływania zaburzające możliwości
komunikowania się:

1. Ograniczanie przez przełożonego możliwości

wypowiadania się .

2. Stałe przerywanie wypowiedzi .
3. Ograniczanie przez kolegów możliwości

wypowiadania się .

4. Reagowanie na uwagi krzykiem lub głośnym

wymyślaniem i pomstowaniem .

5. Ciągłe krytykowanie wykonywanej pracy .
6. Ciągłe krytykowanie życia prywatnego .
7. Napastowanie przez telefon .
8. Ustne groźby i pogróżki .
9. Groźby na piśmie .
10.Ograniczanie

kontaktu

przez

poniżające,

upokarzające gesty i spojrzenia .

11.Różnego rodzaju aluzje, bez jasnego wyrażania

się wprost .

17

Oddziaływania zaburzające stosunki
społeczne:

12. Unikanie przez przełożonego rozmów z ofiarą.
13. Nie dawanie możliwości odezwania się.
14. W pomieszczeniu, gdzie ofiara pracuje,

przesadzenie na miejsce z dala od kolegów.

15. Zabronienie kolegom rozmów z ofiarą.
16. Traktowanie jak powietrze.

18

Działania mające na celu zaburzyć społeczny
odbiór osoby:

17. Mówienie źle za plecami danej osoby.
18. Rozsiewanie plotek.
19. Podejmowanie prób ośmieszenia.
20. Sugerowanie choroby psychicznej.
21. Kierowanie na badanie psychiatryczne.
22. Wyśmiewanie niepełnosprawności czy kalectwa.
23. Parodiowanie sposobu chodzenia, mówienia lub
gestów w celu ośmieszenia osoby .
24. Nacieranie na polityczne albo religijne
przekonania.
25. Żarty i prześmiewanie życia prywatnego
26. Wyśmiewanie narodowości.
27. Zmuszanie do wykonywania prac naruszających
godność osobistą .
28. Fałszywe ocenianie zaangażowania w pracy.
29. Kwestionowanie podejmowanych decyzji.
30 Wołanie na ofiarę używając sprośnych przezwisk
lub innych wyrażeń, mających ją poniżyć.
31. Zaloty lub słowne propozycje seksualne.

19

Działania mające wpływ na jakość sytuacji
życiowej i zawodowej:

32. Nie dawanie ofierze żadnych zadań do
wykonania.
33. Odbieranie prac, zadanych wcześniej do
wykonania.
34. Zlecanie wykonania prac bezsensownych.
35. Dawanie zadań poniżej jego umiejętności.
36. Zarzucanie wciąż nowymi pracami do wykonania.
37. Polecenia wykonywania obraźliwych dla ofiary
zadań.
38. Dawanie zadań przerastających możliwości i
kompetencje ofiary w celu jej zdyskredytowania.

20

Działania mające szkodliwy wpływ na zdrowie
ofiary:

38. Zmuszanie do wykonywania prac szkodliwych dla
zdrowia.
39. Grożenie przemocą fizyczną.
40. Stosowanie niewielkiej przemocy fizycznej.
41. Znęcanie się fizyczne.
42. Przyczynianie się do ponoszenia kosztów, w celu
zaszkodzenia poszkodowanemu.
43. Wyrządzanie szkód psychicznych w miejscu
zamieszkania lub miejscu pracy ofiar.
45. Działania o podłożu seksualnym.

21

Etapy przebiegu mobingu

W

początkowym etapie

osoba, która zaczyna

być szykanowana nie zdaje jeszcze sobie z
tego sprawy. Próbuje działać racjonalnie,
załagodzić

lub

rozwiązać

sporadyczne

konflikty, ale bezskutecznie. Podważa się jej
wiedzę i umiejętności, rozsiewa plotki i
pomówienia, stopniowo prowadząc do jej
wyobcowania z grupy i obniżenia samooceny.
Kolejne próby poprawienia sytuacji prowadzą
do nasilenia przemocy i ciągłego już nękania
psychicznego.

Ciągłe

stany

napięcia

nerwowego ofiary prowadzą ją do reakcji
stresowych, zakłóceń koncentracji, stanów
zwątpienia,

zakłóceń

snu,

złego

samopoczucia i strachu przed pójściem do
pracy.

22

Etap drugi

to utrwalenie powstałych zachowań i

negatywnej opinii o ofierze, jako osobie np.
nadwrażliwej, konfliktowej czy przemądrzałej.
Zaczynają

się

niesprawiedliwe

upomnienia,

straszenie, degradacja pozycji w grupie poprzez
przydzielanie mało ważnych zadań. Ciągłe
nieuzasadnione pretensje i oskarżenia, poczucie
całkowitej

bezsilności,

mogą

wywoływać

zachowania agresywne ofiary, pogrążając ją
jeszcze bardziej. Praca w ciągłym napięciu i
stresie prowadzi do popełniania błędów, a te z
kolei są powodem następnych przytyków i drwin.
Skutki zdrowotne na tym etapie to różne
dolegliwości

psychosomatyczne,

wymagające

interwencji lekarskiej np. choroby wrzodowe
żołądka i dwunastnicy, zawał mięśnia sercowego,
udar mózgu czy astma oskrzelowa. Osoba
mobbingowana coraz częściej przebywa na
zwolnieniu chorobowym. Próba znalezienia innej
pracy kończy się przeważnie niepowodzeniem.

23

W fazie trzeciej

, bardzo zaawansowanych już

działań

psychicznego

prześladowania,

sytuacja ulega dramatycznemu zaostrzeniu.
Osoba poszkodowana nie potrafi już sprostać
obowiązkom zawodowym. Jej stan fizyczny i
psychiczny pogarsza się tak bardzo, że
wymaga

pomocy

medycznej

i

psychologicznej.

24

Ofiary mobbingu

Nie są to osoby wcześniej dotknięte jakąś patologią
lub szczególnie słabe. Przeciwnie bardzo często
zjawisko pojawia się, gdy ofiara reaguje na
autorytaryzm szefa i odmawia podporządkowania
się. Jest wśród nich wiele osób skrupulatnych,
odznaczających się pracowitością, szczególnie
zaangażowanych

w

pracy,

przewyższających

wykształceniem i kompetencjami zwierzchników.
Mobbing może dotykać także osoby różnej płci,
rasy, religii, itp., posiadające coś, czego inni nie
mają

np.

młodość,

urodę,

bogactwo,

komunikatywność itd. Celem działania sprawcy jest
niszczenie opinii ofiary i szkodzenie aż do jej
usunięcia z zajmowanego miejsca. Stopniowo
niszczy się więc jej reputację, zakłóca stosunki
interpersonalne, wpływa negatywnie na jakość
wykonywanej pracy. Osoba mobbingowana odczuwa
silny stres.

25

Co może zrobić osoba

mobbingowana

Generalnie

osoba

szykanowana,

upokarzana i traktowana instrumentalnie
znajduje się na przegranej pozycji. Ma
jedynie dwa wyjścia -

obronić własną

godność i cześć za cenę utraty miejsca pracy
i zajmowanego stanowiska lub pozostać na
miejscu pracy, tracąc własną godność,
płacąc za to cenę własnego zdrowia
fizycznego i psychicznego a często także
narażając na zaburzenia relacji w środowisku
własnej rodziny.

26

Uregulowania prawne

W Polsce praca znajduje się pod ochroną Konstytucji RP i
państwo kontroluje warunki wykonywania pracy, która musi
odpowiadać

standardom

ustalonym

w

odrębnych

przepisach.

Ustawa zasadnicza upatruje źródło praw i wolności człowieka i
obywatela

w

jego

godności:

Art. 30. Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi
źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona
nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem
władz publicznych.
Konstytucja uznaje wolność człowieka za jedno z najwyżej
cenionych jego dóbr:
Art. 31. 1. Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.
2. Każdy jest obowiązany szanować wolność i prawa innych. Nikogo
nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie
nakazuje.

Ustawa zasadnicza upatruje źródło praw i wolności człowieka i
obywatela

w

jego

godności:

Art. 47. Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego,
rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim
życiu osobistym.
Ustawa zasadnicza wprowadza również kontrolę państwa nad
warunkami wykonywania pracy, która musi odpowiadać ustalonym
standardom:
Art. 24. Praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej Polskiej.
Państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy.
Art. 66. 1. Każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych
warunków pracy. Sposób realizacji tego prawa oraz obowiązki
pracodawcy określa ustawa.

27

Przepisy mogące posłużyć jako instrument zapobiegania
prześladowa-niom i ograniczenia jego skutków rozsiane są
po wielu gałęziach prawa.
Ogólnie można powiedzieć, że wchodzą w grę następujące
gałęzie prawa:

•

prawo cywilne

– przepisy dotyczące ochrony dóbr

osobistych oraz odpowiedzialności za czyny niedozwolone,

•

prawo pracy

– przepisy dotyczące dóbr osobistych

pracownika

oraz

uznanie

standardów

w

zakresie

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,

•

prawo karne

– przestępstwa przeciwko zdrowiu, czci i

godności osobistej oraz przestępstwa przeciwko prawom
osób wykonujących pracę zarobkową,

•

procedury dyscyplinarne

.

Uregulowania prawne

28

 

Zjawisko mobbingu ustawodawca zdefiniował w art. 94

3

§ 2

kp

:

„Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące
pracownika

lub

skierowane

przeciwko

pracownikowi,

polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub
zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę
przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu
poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub
wyeliminowanie z zespołu współpracowników.”
 

Zobowiązał też pracodawcę do przeciwdziałania zjawisku
mobbingu w podległej mu jednostce organizacyjnej

– w art.

94

3

§ 1 kp:

„Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.”

Ustawodawca

określił też skutki prawne mobbingu dla

pracodawcy

- w art. 94

3

§ 3 kp § 3:

„Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia,
może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem
zadośćuczynienia pieniężnego za do-znaną krzywdę.”

Uregulowania prawne

29

 

W sprawach o mobing ma zastosowanie wiele

przepisów z zakresu prawa cywilnego, m. in.:

„ Art.207§1 Kto znęca się fizycznie lub psychicznie
nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą
w stałym lub przemijającym stosunku zależności od
sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze
względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega
karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze
stosowaniem szczególne-go okrucieństwa, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności do roku do lot
10.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2
jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie,
sprawca podlega karze pozbawienia
wolności od lot 2 do 12.

Uregulowania prawne

30