Psychologia
humanistyczna
XXwiek
lata 40
●
Behawioryzm
-
psychologia S-R
- brak myśli o
jednostce
●
Techniki
eksperymentalne
●
Psychoanaliza
-
skupienie na
negatywnych
stronach człowieka
●
Metody kliniczne
Psychologia humanistyczna
●
Carl Rogers
●
Abraham Maslow
Carl Rogers
(1902-87)
*psycholog kliniczny
*pracował z ludźmi z problemami
emocjonalnymi
Rogerowska teoria
- ludzie są w istocie
dobrzy, podstawową potrzebą człowieka
jest potrzeba uznania: ludzie rodzą się z
potrzebą rozwoju (dążą do aktualizacji)
centralne pojęcie-->
“ja”
czyli
informacje o własnych celach, wartościach;
determinuje ono postrzeganie świata i
własnych zachowań
“ja” idealne
wizja własnej osoby
!!!
gdy postrzegane przez podmiot “ja” i “ja
idealne” są ze sobą zgodne- osoba jest
zdrowa psychicznie
!!!
gdy rozbieżności miedzy “ja” i “ja
idealne” są zbyt duże mamy do czynienia z
problemem psychologicznym
Rogers zaproponował nowy rodzaj terapii.
nie pacjent, a KLIENT
nie terapeuta, a UŁATWIAJĄCY
*
Terapia ta ma być skoncentrowana na
kliencie, i ma na celu uzyskanie sił i
motywacji do poradzenia sobie z
problemem, przy sprzyjających warunkach
stworzonych przez ułatwiającego.
*
Rogers był także zwolennikiem terapii
grupowych.
Abraham Maslow
(1908-70)
Teorię osobowości należy rozwijać badając
ludzi zdrowych
*
“studiowanie ludzi ułomnych, niedojrzałych
i niezdrowych doprowadzić może do
ułomnej psychologii i marnej filozofii”
(1970)
*
samoświadomość + zdolność do
samoakceptacji =
dobre funkcjonowanie psychiczne
Koncentracja na motywach
kierujących ludźmi:
●
motyw obrony
(potrzeba
redukcji
fizjologicznych
napięć np. Głodu,
pragnienia)
●
motywy
wzrostu
(zaspokojenie
potrzeby bycia
kochanym,
akceptowanym i
podziwianym)
* jeśli braki nie
występują ludzie
mają potrzebę
rozwijania się
Hierarchia potrzeb wg Maslowa
2 rodzaje miłości według Maslowa
●
Miłość TYPU D
- wynikająca
z potrzeby
zaspokojenia
“głodu miłości”
-
egoistyczna,
rządzona prawami
konsumpcji
*człowiek
dążący do
samorealizacji
odrzuca ją jako coś
mało
autentycznego
●
Miłość TYPU B
- autentyczny
stosunek dwóch
autonomicznych
osób mających
potrzebę zarówno
brania jak i
dawania
- nie da się jej
w pełni zaspokoić
-
odgrywa ważna
role w kształceniu
osobowości
człowieka
Zadania wychowania
humanistycznego
1. Dążenie do integracji osobowości
(zgodność myśli i działań)
2. Rozwój autonomiczny jednostki
3. Kształtowanie postaw
ALLOCENTRYCZNYCH
(koncentrowanie uwagi
na innych)
4. Rozszerzanie świadomości (zdolność
do refleksji nad życiem)
5. Formułowanie tożsamości
(poszukiwanie odpowiedzi na pytanie “kim
jestem?”)
Podsumowanie:
*
człowiek
>to unikalna całość, której nie można
sprowadzać do pojedynczych elementów
takich jak reakcje, emocje, potrzeby
>człowiek = “ja” + organizm
>główną tendencją człowieka jest dążenie
do samorealizacji
> z natury jest dobry,a jego dążenia są
konstruktywne i pozytywne
> ludzkie zachowania są warunkowane
przez teraźniejszość, to co dzieje się “tu i
teraz”
Podejście humanistyczne =
fenomenologiczne = psychologia “ja”
*
Słabe strony podejścia:
- użyto pojęć niedostatecznie
zdefiniowanych
- wielu stwierdzeń nie można naukowo
zweryfikować