Najczęstsze wady kolan i
stóp
Joanna Łuczak
Staw kolanowy
Największy staw ustroju ludzkiego.
Na skutek ewolucyjnego rozrostu kości
piszczelowej i inwolucji kości strzałkowej,
powstał staw łączący dwie kości - staw udowo-
piszczelowy (pomijając rzepkę).
Do stawu kolanowego zalicza się również staw
udowo- rzepkowy oraz staw piszczelowo-
strzałkowy.
W stawie kolanowym odbywają się ruchy
zgięciowo-wyprostne oraz rotacyjne. Ruch
obrotowy fizjologicznie dokonuje się tylko
podczas zgięcia kolana.
Staw kolanowy ze względu na pełnioną funkcję,
posiada bardzo silnie rozbudowany aparat
więzadłowy.
Powierzchnie stawowe tworzą
wypukłe kłykcie kości udowej
(główka stawowa) ślizgające się po
wklęsłych powierzchniach kłykci
kości piszczelowej (panewka
stawowa).
Ruchy ułatwia maź stawowa
wydzielana przez błonę wyścielającą
jamę stawu.
Dodatkowym zabezpieczeniem
stabilizującym oraz pełniącym rolę
amortyzatora drgań są łąkotki,
położone na powierzchni stawowej
kości piszczelowej.
Jedynym zwierzęciem, które ma
cztery stawy kolanowe, jest słoń.
Ustawienie kolan a-kolana proste,
b- kolana koślawe, c-kolana szpotawe.
Kolana koślawe
Wada może być wrodzona lub nabyta.
Najczęściej wyróżnia się: koślawość wrodzoną,
pokrzywiczą, idiopatyczną, porażeniową, pozapalną,
pourazową.
W kolanach koślawych oś podudzia tworzy z osią uda
kąt otwarty na zewnątrz, a kostki przyśrodkowe, przy
wyprostowanych i zwartych kolanach, są oddalone od
siebie o ponad 5 centymetrów.
Za fizjologiczną koślawość uważa się odchylenie od osi
przeciętnie 2-3 centymetrów, ale nie większą niż 5
centymetrów.
Kolano koślawe.
W koślawości kolan występują zmiany
kostne (skrzywienie kości udowej lub
piszczelowej, przerost w stawie
kolanowym) i mięśniowo-wiązadłowe, w
wyniku których istnieje predyspozycja
do zwichnięcia rzepki.
Jeśli wada jest silnie wyrażona po jednej
stronie lub jest jednostronna po jednej
stronie może wytworzyć się skolioza w
odcinku lędźwiowym.
Kolana szpotawe
W tym zniekształceniu kończyny dolne są
skręcone do wewnątrz, występuje
nadwyprost w stawach kolanowych, mięsnie
wewnętrznej strony kończyn dolnych ulegają
skróceniu, a po stronie zewnętrznej
nadmiernie rozciągają się. Oś podudzia
tworzy z osią uda kąt otwarty do wewnątrz.
Kolano szpotawe.
Wielkość odchylenia mierzy się w
centymetrach, rozstępem między
kłykciami przyśrodkowymi przy
stopach zwartych. Szpotawość kolan
występuje najczęściej przy nadwadze
oraz przy krzywicy.
Wady stóp
„...tak długo jak człowiek
jest człowiekiem i tak długo
jak pozostaje człowiekiem właśnie
przez swoje stopy jest rozpoznawany
w całym królestwie zwierząt.”
Frederick Wood-Jones
Stopa swoją budową i funkcją
przystosowana jest do dźwigania i
elastycznego przenoszenia ciężaru ciała
w czasie chodu, do amortyzowania
wstrząsów powstających w czasie
poruszania się (hamowanie
przyśpieszenia kończyny, uderzanie pięty
o podłoże).
Prawidłowo wysklepiona stopa dotyka
podłoża trzema fizjologicznymi punktami
podparcia: piętą, głową pierwszej i głową
piątej kości śródstopia.
Fizjologiczne punkty podparcia.
Między tymi punktami przebiegają główne łuki stopy:
podłużny przyśrodkowy, podłużny boczny i
poprzeczny przedni.
Łuk podłużny przyśrodkowy zaczyna się na guzie
piętowym, obejmuje kość łódkowatą, I klinową i
kończy się na głowie I kości śródstopia.
Łuk podłużny boczny biegnie od guza kości piętowej
przez kość sześcienną do głowy V kości śródstopia.
Łuk poprzeczny przedni jest utworzony przez głowy
pięciu kości śródstopia.
Zniekształcenia stopy: a-stopa końska, b- stopa piętowa,
c-stopa szpotawa, d-stopa płaska, e- stopa płasko-koślawa,
f- stopa wydrążona.
Stopa płaska (płaskostopie
czynnościowe)
• Stopa posiada niski lub obniżający się łuk
podłużny, który jest wynikiem niewydolności
układu mięśniowo-wiązadłowego. Przeciążenie
stopy spotęgowane niewydolnością jej układu
doprowadza do zniekształceń, bolesności oraz
zaburzenia funkcji.
• Płaskostopie jest jednym z bardziej
powszechnych dolegliwości stóp. W młodszym
wieku szkolnym nie musi dostarczać bodźców
bólowych, jednak zaniedbanie i brak
korektywy może nieść odległe, negatywne
skutki.
Stopa płasko-koślawa
Istotą tego zniekształcenia jest ustawienie
w nawróceniu kości stępu oraz obniżenie
sklepienia podłużnego stopy, najczęściej
na tle niewydolności statycznej. Powstają
w wyniku niewydolności układu
dynamicznego mięśniowo –
więzadłowego i występują w postaci
odchyleń osi pionowej ości piętowej na
zewnątrz większych niż 5 stopni z
jednoczesnym obniżeniem sklepienia
stopy.
Stopa szpotawa
Jest odwrotnością stopy płasko-
koślawej. Charakteryzuje się
skręceniem pięty do wewnątrz i
oparciem jej na krawędzi
zewnętrznej.
Stopa wydrążona
• Zniekształcenie charakteryzuje się
nadmiernym wysklepieniem, w odcinku
między guzem a głowami kości śródstopia,
przy równoczesnym skróceniu tego
odcinka. Nadmiernemu wysklepieniu stopy
towarzyszy szponowate ustawienie palców
i skrócenie rozcięgna podeszwowego.
Zniekształcenie powoduje skrócenie stopy.
• Przyczyną tej wady są anomalie w obrębie
dolnego odcinka rdzenia kręgowego oraz
zaburzenia równowagi mięśniowej.
Stopa koślawa
• Odchylenie kości piętowej na
zewnątrz od osi pionowej większej niż
5 stopni.
Stopa wiotka
• Odwracalna postać stopy
płasko – koślawej.
Stopa końska
• Utrwalone ustawienie stopy w zgięciu
podeszwowym.
Stopa piętowa
• Utrwalone ustawienie stopy w
przeproście grzbietowym.
Zdrowe stopy są ważnym elementem
zdrowia całego organizmu. Stopy chore,
zniekształcone utrudniają poruszanie się,
sprawiają ból i wpływają na zmęczenie.
Stopa ładna – to stopa przede
wszystkim zdrowa.
Płaskostopie podłużne
• Stan w którym obniżone jest
sklepienie podłużne stopy
dynamiczne i statyczne.
Płaskostopie poprzeczne
• Stan w którym obniżone jest
sklepienie poprzeczne stopy
dynamiczne i statyczne.
Paluch koślawy
• Zniekształcenie polega na odchyleniu
na zewnątrz palucha stopy większym
niż 5 stopni . Często paluch zachodzi
na palec 2 stopy. Jest to
zniekształcenie często wtórne do
płaskostopia poprzecznego.
Które nie mają braków???
Dziękuję za
uwagę ;)