UPRAWA INTEGROWANA

„Integrowana Produkcja (IP) stanowi system
gospodarowania uwzględniający wykorzystanie w
sposób zrównoważony postępu technologicznego i
biologicznego w uprawie, ochronie i nawożeniu roślin
przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa
środowiska przyrodniczego. Istotą Integrowanej
Produkcji jest, zatem otrzymanie satysfakcjonujących
producenta i konsumenta plonów między innymi
warzyw uzyskiwanych w sposób niekolidujący z
ochroną środowiska i zdrowiem człowieka. Strategia jej
jest bardziej skomplikowana niż powszechnie
stosowanej produkcji metodami konwencjonalnymi. W
możliwie największym stopniu wykorzystuje się w
procesie Integrowanej Produkcji naturalne mechanizmy
biologiczne wspierane poprzez racjonalne
wykorzystanie środków ochrony roślin.”
(www.piorin.pl)

Co to jest Produkcja Integrowana?

Cele stosowania integrowanej uprawy:

- zmniejszenie roli chemicznych środków ochrony roślin
- zmniejszenie ilości stosowanych nawozów
- zmniejszenie stosowania innych środków niezbędnych

do wzrostu i rozwoju roślin

- otrzymanie wysokich plonów, wolnych od metali

ciężkich, azotanów i środków ochrony roślin

- walka z chorobami, szkodnikami i chwastami metodami

fizycznymi, biologicznymi i agrotechnicznymi

W integrowanej produkcji można również

stosować zarejestrowane środki ochrony roślin

pochodzenia naturalnego jak:

- grzyby (np. Pythium oligandrum, Coniothyrium

minitants),

- preparaty biotechniczne: olej z pomarańczy,

ekstrakt z nasion i miąższu grejpfruta

- czosnek
- chitozan

Wszystkie zasady dotyczące
Integrowanej Produkcji mieszczą się w
Kodeksie Dobrej Praktyki Rolniczej
(DPR)

oraz w

- Ustawie z dnia 18 grudnia 2003, o
ochronie roślin,
(Dz. U z 2004 r. Nr 11, poz. 94, z późn.
zm.),

- Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i
Rozwoju Wsi z dnia
26 lipca 2004 r., w sprawie
integrowanej produkcji,
(Dz. U 2004, Nr 178, poz. 1834)

Kiedy możemy użyć środków chemicznych w
integrowanej uprawie?

1)Kiedy metody fizyczne, biologiczne i/lub
agrotechniczne nie przynoszą rezultatów
2)Kiedy nastąpi zachwianie równowagi w
ekosystemie

Wszystkie działania mają na celu zapewnić
optymalne warunki do wzrostu i rozwoju roślin.

Przy certyfikowanej integrowanej uprawie,

kontroli podlegają:
- plantacje
- maszyny
- urządzenia
- pomieszczenia
- próbki roślin
- próbki materiału siewnego
- środki ochrony roślin
- dokumentacja i ewidencja (Notatnik

Integrowanej Produkcji)

Wytyczne dla Producentów Integrowanej
Uprawy zawierają:

- wymagania klimatyczne i glebowe

- stanowisko, przedplony, zmianowanie

- uprawę roli

- dobór odmian

- terminy siewu i sadzenia

- potrzeby pokarmowe

- potrzeby nawozowe

- możliwe metody zwalczania chwastów –
biologiczne, agrotechniczne

- dobór herbicydów i metody ich stosowania

- choroby

- szkodniki

- czynniki wpływające na jakość i trwałość
przechowalniczą

- przygotowanie do transportu i sprzedaży

Ponadto producenci, którzy chcą otrzymać

certyfikat Integrowanej Produkcji Ogrodniczej

muszą przejść szkolenie.

W uprawie integrowanej pod osłonami

dominują następujące gatunki:
- pomidor
- ogórek
- papryka

Nazwa szkodnika

Żywy organizm

Zakres stosowania

Mączlik szklarniowy

Mączlik ostroskrzydły

(larwy)

Dobrotnica szklarniowa

Osiec mączlikowy

1,5 szt./m

2

co 2 tygodnie

3-9 szt./m

2

co 1 tydzień

Mączlik szklarniowy

Mączlik ostroskrzydły

Dziubałeczek

mączlikowy

Paecillomyces

fumosoroseus -grzyb

0,5 szt./m

2

zapobiegawczo

Do 5 szt./m

2

interwencyjnie

Miniarki

Męczelka syberyjska

Wiechońka miniarkowa

2000-2500 szt./ha co 1-2

tygodni

Mszyce

Mszycarz szklarniowy

Pryszczarek mszycojad

1 poczwarka na 5 mszyc,

2-3 poczwarki/m

2

co 1-2

tygodni

Opuchlaki (larwy)

Chrabąszcze (pędraki)

Heterorhabditis - nicień

500 tys.-1 mln szt. –

jednorazowo do oprysku

gleby

Przędziorki

Dobroczynek

szklarniowy

Therodiplosis persicae -

muchówka

1 drapieżca na 25

szkodników

500-1000 szt./ha/tydzień

max. Do 10 tygodni

Przędziorki i inne

roztocza roślinożerne

Dobroczynek

kalifornijski

6 szt./m

2

co 2-3 tygodnie

Wciornastki (jaja i

larwy)

Dobroczynek wielożerny 300 tys.- 500 tys.

szt./ha/1-2 tyg

Wciornastki (larwy,

imago)

Dziubałeczek

szklarniowy

5000 szt./ha co 3

tygodnie

Ziemiórki

Steirnema feltiae -

nicień

500 tys. Szt./m

2

co 2

tygodnie

Ochrona biologiczna w uprawie integrowanej:

Dobrotnica
szklarniowa

Osiec korówkowy

Dziubałecze
k
mączlikowy

Męczelka syberyjska

Mszycarz szklarniowy

Pryszczarek mszycojad

Dobroczynek szklarniowy

UPRAWA

WSPÓŁRZĘDNA

Uprawa współrzędna – polega na jednoczesnej uprawie gatunku
głównego i roślin towarzyszących. Zazwyczaj w naprzemiennych
pasach.
Wady:

- wyższy koszt założenia uprawy

- trudna w zmechanizowaniu (nawożenie, ochrona roślin, zbiór)

Zalety:

- większa bioróżnorodność

- przykrycie gleby (ochrona przed erozją, przed parowaniem)

- w zależności od dobranych gatunków, mogą one stanowić
jednocześnie rodzaj żywej ściółki, ograniczając zachwaszczenie

- lepsza struktura gleby

- pomaga w walce ze szkodnikami, grzybami i bakteriami
chorobotwórczymi

- zmniejsza zmęczenie gleby

- pomaga w utrzymaniu równowagi w reakcjach zachodzących w
glebierośliny towarzyszące mogą stanowić osłonę od wiatru

- rośliny towarzyszące mogą stanowić podporę

Uprawa współrzędna – definicja, wady i zalety

Uprawa współrzędna na świecie

Uprawa współrzędna dominuje w krajach rozwijających się, zwłaszcza w

rejonie tropikalnym i subtropikalnym, głównie ze względu na fakt, że w

razie nieurodzaju jednej rośliny, pozostają jeszcze inne.

Najczęściej w uprawie współrzędnej występuje kukurydza z soją.

W jaki sposób uprawa współrzędna przyczynia się do ochrony

przed szkodnikami:
- różnorodność bodźców optycznych oraz nakładanie się na siebie

różnych zapachów dezorientuje szkodnika poszukującego rośliny

żywicielskiej
- zapachy niektórych ziół i kwiatów działają odstraszająco
- niektóre rośliny działają wabiąco na szkodniki, chroniąc uprawę

właściwą
- rośliny towarzyszące stanowią fizyczną barierę dla szkodników lub

chorób
- rośliny towarzyszące są często żywicielami owadów pożytecznych

Czynniki wpływające na dobór roślin w uprawie współrzędnej:
- konkurencyjność gatunków
- wymagania pokarmowe
- ciepłolubność
- wymagania świetlne, temperaturowe
- wymagania wodne
- zjawisko allelopatii
- wielkość powierzchni przypadająca na 1 roślinę
- głębokość korzenienia się
- rozstawa roślin
- terminy sadzenia i siania