Handel zagraniczny jako motor integracji gospodarczej

RWPG - Rada Wzajemnej
Pomocy Gospodarczej



Została utworzona w 25 stycznia 1949 r. z inicjatywy

Józefa Stalina

Członkowie: Bułgarska Republika Ludowa, Republika

Czechosłowacka, Polska Rzeczpospolita Ludowa,

Rumuńska Republika Ludowa, Węgierska Republika

Ludowa i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich;

Rozszerzenia: od 1949 - Albańska Republika Ludowa,

od 1950 - Niemiecka Republika Demokratyczna,
od 1962 Mongolia,
od 1972 Kuba,
od 1978 Wietnam.

RWPG rozwiązana została na mocy porozumienia

podpisanego 28 czerwca 1991 r. w Budapeszcie.

RWPG - Rada Wzajemnej
Pomocy Gospodarczej

Według I artykułu statutu RWPG miało

wspierać planowany rozwój gospodarki

narodowej, przyspieszanie postępu

technicznego, podniesienie poziomu

industrializacji, wzrost wydajności pracy i

zwiększenie dobrobytu państw

członkowskich.

Statut RWPG uchwalono w grudniu roku 1959, wszedł w życie 13 kwietnia 1960r.

RWPG - Rada Wzajemnej
Pomocy Gospodarczej

Głównym celem funkcjonowania RWPG

była koordynacja wzajemnych

stosunków gospodarczych, wymiana

naukowa i technologiczna,

współfinansowanie kosztownych

inwestycji o znaczeniu

międzynarodowym.

RWPG -

Rada Wzajemnej Pomocy

Gospodarczej



Początkowo współpraca dotyczyła tylko
handlu międzynarodowego (względnie trwałe
powiązania poprzez zawieranie wieloletnich
dwustronnych umów handlowych).



Później objęła zakres postępu technicznego,
koordynację planów gospodarczych, wspólne
inwestycje, korzystanie z zasobów
surowcowych oraz podział pracy i
specjalizację w produkcji ważniejszych
wyrobów.



RWPG miała kontrolować i koordynować
plany gospodarcze państw członkowskich
zgodnie z potrzebami ZSRR.



Była to zarazem odpowiedź państw bloku
wschodniego na powstanie Europejskiej
Organizacji Współpracy Gospodarczej
(EOWG), powstałej we wrześniu 1947r.

RWPG -

Rada Wzajemnej Pomocy

Gospodarczej



Stanowiła wygodny instrument
podporządkowywania ZSRR gospodarek
innych krajów bloku komunistycznego.



Państwa członkowskie miały gospodarki o
charakterze autarkicznym i dążyły do
wyprodukowania wszystkich potrzebnych
towarów, które można było wymieniać w
ramach umów dwustronnych zawieranych
pomiędzy państwami członkowskimi, co
jednak i przed powołaniem tej instytucji było
możliwe.

RWPG -

Rada Wzajemnej Pomocy

Gospodarczej

RWPG – Struktura
instytucjonalna



Najwyższym organem RWPG była Sesja Rady, składająca

się z delegacji wszystkich krajów członkowskich.



Zwoływana nie rzadziej niż raz do roku, kolejno w

stolicach państw członkowskich.



Pozostałe organy RWPG to:



Komitet Wykonawczy – w jego skład wchodzili

wicepremierzy państw członkowskich,



Stałe komisje - mające siedziby w stolicach państw

członkowskich,



Sekretariat RWPG.



Od 1964 r. do 1991 r. w rozliczeniach pomiędzy państwami

należącymi do RWPG jako jednostkę rozrachunkową

stosowano rubla transferowego.

CEFTA -

Środkowoeuropejskie

Porozumienie o Wolnym Handlu

Chorwacja

Macedonia

Bośnia i

Hercegowina

Mołdawia

Serbia

Czarnogóra

Albania

Kosowo

Przyczyny powstania
CEFTA



nacisk ze strony Wspólnot
Europejskich/obawa stworzenia
„poczekalni”



obniżenie poziomu powiązań
handlowych



deklarowana chęć współpracy
politycznej i spadek wymiany
handlowej



Grupa Wyszehradzka a CEFTA

Cel powstania CEFTA

Cel powstania CEFTA (art. 1
Umowy)



poprawienie poprzez rozszerzenie wymiany
handlowej, harmonijnego rozwoju stosunków
gospodarczych pomiędzy stronami i sprzyjanie
w ten sposób rozwojowi gospodarczemu,
poprawie warunków życia i pracy, wzrostowi
wydajności i stabilizacji finansowej,



zapewnienie uczciwych warunków konkurencji
w handlu między Stronami niniejszej Umowy,



przyczynienie się, poprzez znoszenie barier w
handlu, do harmonijnego rozwoju i
rozszerzenia handlu światowego.

Porozumienie o Strefie
Wolnego Handlu



ustalenia zasad i zdynamizowania wymiany
gospodarczej pomiędzy krajami Europy
Środkowo-Wschodniej



usuwanie barier celnych we wzajemnym
handlu (produkty zostały podzielone na grupy,
w ramach których stopniowo znosi się cła)



tworzenie wspólnego rynku,



nie przewidywano uczestnictwa innych krajów,



wyłączenie handlu artykułami rolnymi.

Forma współpracy



SWH zgodnie z art. 24 GATT/WTO

znoszenie barier w tym samym tempie

ekwiwalentność koncesji i korzyści

dopuszczenie zasad rozszerzenia
umowy o nowe obszary współpracy

tempo tworzenia SWH szybsze dla
towarów przemysłowych niż dla
rolniczych

Porozumienie - towary
przemysłowe.

Grupa A - zwolnione z ceł z dniem 1 marca

1993 r. (surowce, półprodukty, towary nisko
przetworzone, części maszyn i urządzeń).

Grupa B – redukcja ceł w trzech rocznych

ratach od 1 stycznia 1995 r. do 1 stycznia

1997 (towary wysoko przetworzone)

Grupa C – liberalizacja od 1 stycznia 1995 r.

do 1 stycznia 2001 r. (towary wrażliwe min.

wyroby przemysłu motoryzacyjnego,

włókienniczego, hutniczego)

Porozumienie - towary rolno-
spożywcze.



podlegały specjalnemu traktowaniu, podobnie
jak w umowach i stowarzyszeniowych ze WE,
państwa przyznały sobie kontyngenty ilościowe.



liberalizacja handlu artykułami rolno -
spożywczymi odbywała się według odrębnego
kalendarium i miała charakter selektywny tzn.
obejmowała tylko wybrane towary.



protokoły dodatkowe zwiększały liczbę towarów
rolno-spożywczych podlegających liberalizacji

Porozumienie - towary rolno-
spożywcze

Protokół dodatkowy z 1995 r. :

grupa A - artykuły o niskim stopniu

wrażliwości, cła dla tej grupy zostały
zniesione z początkiem 1996 roku (zwierzęta
hodowlane, suszone warzywa, woda
mineralna);

grupa B - artykuły średnio wrażliwe objęte

ochroną celną do 1997 roku (buliony, świeże
warzywa, mięso, wędliny);

grupa C - artykuły wrażliwe – koncesje (drób,

jaja, oleje roślinne , cukry, sery).

Porozumienie - towary rolno-
spożywcze



zakładano całkowitą liberalizację towarów
w 1998 r.



przywrócono jednak ograniczenia w
handlu



stosowano również środki ochronne w
handlu towarami przemysłowymi

Realizacja strefy wolnego

handlu w ramach CEFTA



integracja negatywna bez usunięcia
takich barier jak; normy techniczne, normy
bezpieczeństwa, normy jakości.



słabo rozbudowana struktura
organizacyjna.



skutki gospodarcze strefy wolnego handlu:



handel wewnętrzny mniejszy niż handel
zewnętrzny

UCZESTNICTWO NOWYCH
CZŁONKÓW



Kryteria te zostały sformułowane po raz
pierwszy w Deklaracji Poznańskiej (1994 r.):

zawarcie umowy stowarzyszeniowej z Unią
Europejską lub umowy o współpracy i wolnym
handlu,

członkowie Układu Ogólnego W Sprawie Ceł i
Handlu (GATT) lub członkowie Światowej
Organizacji Handlu (WTO),

akceptacja akcesji dotychczasowych członków
CEFTA

UCZESTNICTWO NOWYCH
CZŁONKÓW

Kryteria Deklaracji Zagrzebskiej (2005

r.):



członkowie lub państwa
stowarzyszone w Światowej
Organizacji Handlu (WTO),



porozumienie o wolnym handlu z
państwami CEFTA

Państwo

Akcesja

Wyjście

Polska

1992

2004

Czechy

1993

2004

Słowacja

1993

2004

Węgry

1992

2004

Słowenia

1996

2004

Rumunia

1997

2007

Bułgaria

1999

2007

Chorwacja

2003

Macedonia

2006

Bośnia i Hercegowina,

2007

Mołdawia,

2007

Serbia

2007

Albania

2007

Czarnogóra

2007

Kosowo

2007



głównym organem jest Stały Komitet
składający się z przedstawicieli państw
członkowskich,



spotkania na dorocznych sesjach,



pełni funkcje kontrolne,



może wydawać decyzje i zalecenia,



raz w roku odbywa się szczyt z udziałem
szefów rządów;



w razie potrzeby powoływane są grupy ad
hoc i podkomitety.

Struktura organizacyjna

Document Outline