DIAGNOSTYKA
MIKROBIOLOGICZNA
I KLINICZNA GRUŹLICY
KLINIKA CHORÓB PŁUC I GRUŹLICY AM W BIAŁYMSTOKU
KIEROWNIK KLINIKI:
PROF.DR HAB. ELŻBIETA CHYCZEWSKA
Lek. Łukasz
Lek. Łukasz
Minarowski
Minarowski
Gruźlica
Gruźlica
(TB -
(TB -
t
t
ubercle
ubercle
b
b
acillus
acillus
,
,
T
T
u
u
b
b
erculosis
erculosis
)
)
Polska nazwa gruźlica pochodzi od zmian
widocznych w badaniu histopatologicznym w
tkance zmienionej gruźliczo - tzw. gruzełków
Tuberkuloza - nazwa obecnie nieużywana. Łaciński
odpowiednik tuberculosis od tuberculum (guzek)
Suchoty - dawna nazwa suchoty (łac. phthisis z gr.
ήφθίσις) nie jest używana; wprowadzona przez
Hipokratesa
ze
względu
na
wyniszczający
("wysuszający") przebieg choroby
Epidemiologia
Epidemiologia
World TB incidence. Cases per 100,000; Red = >300, orange = 200–
300; yellow = 100–200; green 50–100 and grey <50. Data from WHO,
2006.
Epidemiologia
Epidemiologia
Epidemiologia
Epidemiologia
Gruźlica jest najczęstszą przyczyną
zgonów spośród wszystkich chorób
zakaźnych
1/3 ludności świata jest zarażona
prątkiem gruźlicy (ok. 1,9 mld). ok. 8
mln/rok to nowe zachorowania,
2,6–2,9 mln chorych rocznie umiera
z powodu gruźlicy,
w skali całej planety co sekunda
pojawia się nowe zakażenie (co daje
rocznie ok. 31,6 mln).
Dane statystyczne
Dane statystyczne
ok. 70% populacji miało kontakt z
prątkami gruźlicy
u 5-10% zainfekowanych rozwija się
aktywna gruźlica
nieleczona gruźlica prowadzi w 50-60%
przypadków w ciągu 2 do 5 lat do
śmierci
gruźlica jest chorobą biednych krajów:
98% nowych zachorowań i 99%
przypadków śmiertelnych stwierdza się
właśnie tam
75% przypadków śmiertelnych
występuje w grupie wiekowej 15-45 lat
Szczepy wielolekooporne XDR
mogą być wykorzystywane jako
broń biologiczna
ETIOLOGIA GRUŹLICY
ETIOLOGIA GRUŹLICY
Mycobacterium tuberculosis
complex:
M. tuberculosis
M. bovis
M. bovis BCG
M. africanum I
M. africanum II
M. azjaticum
MORFOLOGIA PRĄTKA GRUŹLICY
MORFOLOGIA PRĄTKA GRUŹLICY
Wygląd
– wydłużone, pałeczkowate bakterie Gram (+), nieruchome,
bez rzęsek i otoczek, wytwarzają niacynę
Szybkość wzrostu
– wolno rosnące w temp. 37-42
C, podział co 24
h
Wymagania wzrostowe
– bezwzględne tlenowce, posiadają
katalazę, peroksydazę, dysmutazę
Kwasooporność
– charakterystyczna cecha wszystkich prątków
Wrażliwość na czynniki chemiczne i fizyczne
– duża
odporność na czynniki destrukcyjne, odporne na niskie temperatury,
wrażliwe na światło ultrafioletowe UV
Lekooporność
– naturalnie oporne na penicyliny i cefalosporyny,
M.bovis naturalnie oporny na PZA
BUDOWA PRĄTKA GRUŹLICY
BUDOWA PRĄTKA GRUŹLICY
1.
Białka – 40%
Somatyczne (wewnątrzkomórkowe)
Białko tuberkulinowe (wydzielane przez
prątek do podłoża)
2.
Lipidy
Trwale związane ze ścianą komórkową
Luźno związane ze ścianą komórkową
(woski A, B, C, D)
3.
Wielocukry
– hapteny, po połączeniu z
białkiem ustroju stają się antygenami
prątka
4.
Woda
– 60-80%
5.
Substancje organiczne i mineralne
Drogi zakażenia
Drogi zakażenia
Droga pokarmowa
Poprzez skórę
Droga kropelkowa
◦
Kropelki plwociny zakażonych prątkami
gruźlicy
◦
Kropelki powstają, gdy chory na gruźlicę
kaszle, kicha, śmieje się i mówi
◦
Kropelki unoszą się w powietrzu
◦
Kropelki o średnicy 1–5 μm dostają się drogami
oddechowymi do pęcherzyków płucnych
◦
Każda kropelka przenosi 2 lub 3 prątki
◦
Ryzyko jest tym większe, im bliższy i dłuższy
jest kontakt z chorym
Czynniki ryzyka
Czynniki ryzyka
bliski, częsty kontakt z osobami
prątkującymi i nieleczonymi,
osłabienie naturalnych sił
obronnych ustroju prowadzące
głównie do zaburzenia odporności
komórkowej,
niewystarczająca opieka medyczna,
nieukończone i nieprawidłowo
prowadzone leczenie gruźlicy
Grupy ryzyka
Grupy ryzyka
alkoholicy,
narkomani,
ludzie w starszym wieku (>65 r.ż.)
bezdomni,
osoby z zaburzeniami odporności, szczególnie
komórkowej
chorzy na AIDS, choroby wirusowe, nowotwory,
pylicę, cukrzycę,
długotrwałe leczenie lekami
immunosupresyjnymi, np. kortykosteroidami,
pracownicy służby zdrowia pracujący z chorymi
na gruźlicę lub AIDS,
małe dzieci nieszczepione BCG, pozostających
w rodzinnym kontakcie z prątkującym
Zapobieganie zakażeniom
Zapobieganie zakażeniom
Wentylacja pomieszczeń, filtracja powietrza lub
zniszczenie promieniami UV
Promienie słoneczne zabijają prątki w ciągu 5 min
Chorzy podczas kaszlu zasłaniają usta i odwracali
głowę
Papierowe chusteczki powinny być spalane lub
wrzucane do pojemników na odpadki, usuwanymi
bez otwierania
Maski przykrywające usta i nos
Zapobieganie zakażeniom
Zapobieganie zakażeniom
Prątki na pościeli, meblach, książkach itd. nie
stanowią zagrożenia
Chorzy na gruźlicę nie muszą używać
wydzielonych naczyń stołowych
Mycie rąk jest wystarczającym zabiegiem
usuwającym prątki przeniesione z przedmiotów
zanieczyszczonych zakażoną plwociną
Zakażony mocz i inne materiały zawierają
niewiele prątków i nie są zakaźne
Zakaźność osoby prątkującej zmniejsza się po
ok. 2 tyg. właściwego leczenia
Najskuteczniejszą metodą kontroli zakażeń jest
leczenie chorych.
Zakażenie
nie
oznacza
choroby
chorzy 5-
10%
zakażeni
Postacie gruźlicy
Postacie gruźlicy
Gruźlica płucna
Gruźlica pozapłucna
◦
Postacie lekkie – g. ww. rozpływna węzłów
chłonnych (skrofuły), jednostronne
wysiękowe zap. opłucnej, g. kości i stawów, g.
ukł. moczowo-płciowego
◦
Postacie ciężkie
Zap. opon mózgowo-rdzeniowych
Prosówka gruźlicza
Zapalenie osierdzia
Gruźlica toczniowa (lupus vulgaris)
Gruźlica węzłów zaotrzewnowych i krezkowych
(tabes mesenterica) z zapaleniem otrzewnej i jelit
Gruźlica kręgosłupa (choroba Potta)
Gruźlica nadnerczy
PRZETOKI W WĘZŁACH
CHŁONNYCH
MATERIAŁ DIAGNOSTYCZNY W GRUŹLICY
MATERIAŁ DIAGNOSTYCZNY W GRUŹLICY
UKŁADU ODDECHOWEGO
UKŁADU ODDECHOWEGO
Plwocina!
Popłuczyny żołądkowe
Wydzielina oskrzelowa
Popłuczyny oskrzelowe
Popłuczyny
pęcherzykowo–
oskrzelowe (BAL)
Płyn z opłucnej
MATERIAŁ DIAGNOSTYCZNY
MATERIAŁ DIAGNOSTYCZNY
W GRUŹLICY POZAPŁUCNEJ
W GRUŹLICY POZAPŁUCNEJ
Biopunktaty węzłów chłonnych
Wymazy krtaniowe
Płyny wysiękowe
Wycinki tkanek i skóry
Krew (chorzy na AIDS)
Płyn mózgowo – rdzeniowy
Wyskrobiny z kości i szpik kostny
Wyskrobiny z jamy macicy i krew
miesiączkowa
Mocz
Kał (tylko chorzy na AIDS)
Diagnostyka gruźlicy
metody
mikrobiologiczne
bakterioskopowa
hodowla
metody
genetyczne
metody
serologiczne
metody chromatograficzne
Wywiad i rtg klatki piersiowej
DIAGNOSTYKA KLINICZNA GRUŹLICY
DIAGNOSTYKA KLINICZNA GRUŹLICY
UKŁADU ODDECHOWEGO
UKŁADU ODDECHOWEGO
1.
Badanie podmiotowe (wywiad)
Osoby z kontaktu!
Przebieg bezobjawowy!
Postać przewlekła:
-
Stany podgorączkowe i gorączkowe
-
Nocne pocenie się
-
Osłabienie i utrata masy ciała
-
Objawy niewydolności kory nadnerczy
-
Kaszel
-
Krwioplucie
-
Bóle w klatce piersiowej
-
Duszność wysiłkowa
DIAGNOSTYKA KLINICZNA
DIAGNOSTYKA KLINICZNA
GRUŹLICY UKŁADU ODDECHOWEGO
GRUŹLICY UKŁADU ODDECHOWEGO
Postać ostra:
-
Ciężki stan ogólny
-
Gorączka hektyczna
-
Zlewne poty
-
Duszność spoczynkowa
-
Kaszel z odkrztuszaniem ropnej plwociny
-
Osłabienie
-
Bóle kostno-stawowe
-
ARDS
-
DIC
-
Niewydolność krążenia
Postać podostra
– okresowe występowanie
objawów gruźlicy uzależnione od wysiewu
prątków
DIAGNOSTYKA KLINICZNA GRUŹLICY
DIAGNOSTYKA KLINICZNA GRUŹLICY
UKŁADU ODDECHOWEGO
UKŁADU ODDECHOWEGO
Rtg klatki piersiowej w projekcji
a-p i bocznej, zdjęcia warstwowe
Badania dodatkowe
Parametry ostrej fazy - wzrost
Morfologia krwi – bez zmian,
niedokrwistość z niedoboru żelaza,
pancytopenia, hiperleukocytoza
Elektrolity – bez zmian, hiponatremia
Zmniejszona tolerancja glukozy
Hiperkalcemia
Odczyn tuberkulinowy RT23
DIAGNOSTYKA KLINICZNA GRUŹLICY
DIAGNOSTYKA KLINICZNA GRUŹLICY
UKŁADU ODDECHOWEGO
UKŁADU ODDECHOWEGO
2.
Badanie przedmiotowe
Bez odchyleń!
Szmer oskrzelowy lub nieoznaczony
Cechy płynu w jamach opłucnowych
Szmer tarcia opłucnowego
Rzężenia drobnobańkowe – na szczycie
wdechu lub po kaszlu w okolicach szczytów
płuc i okolicach pachowych
Świsty w przypadku zwężenia oskrzeli przez
zmiany gruźlicze
METODY LABORATORYJNE
METODY LABORATORYJNE
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
1.
Mikrobiologiczne (klasyczne)
Bakterioskopia
-
Bezpośrednia – oglądanie
preparatu mikroskopowego
sporządzonego bezpośrednio
z nadesłanego materiału
-
Pośrednia – zagęszczenie
materiału z NaOH, odwirowanie
i sporządzenie preparatu
mikroskopowego
◦
szybkie - 24 godziny
◦
swoistość > 95%
◦
czułość 30-70% (10 000
prątków/ml)
METODY LABORATORYJNE
METODY LABORATORYJNE
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
Hodowla
prowadzona na podłożu
Lowensteina-Jensena
(czas wzrostu 3-10
tygodni)
Wyhodowania szczepu
na pożywkach –
3–10 tyg.,
Identyfikacja gatunku –
2–3 tyg.
Testu lekowrażliwości –
4–5 tyg.
METODY LABORATORYJNE
METODY LABORATORYJNE
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
Próba
biologiczna
– najczęściej
na świnkach
morskich,
obecnie
bardzo rzadko
wykonywana
METODY LABORATORYJNE
METODY LABORATORYJNE
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
2.
Szybkie metody hodowli prątków
Bactec 460Tb
Septi-Chek AFB
MGIT
Kolorymetryczny system MB/BacT
Istotną zaletą systemu BACTEC jest możliwoość
oznaczenia wrażliwości na PZA
METODY LABORATORYJNE
METODY LABORATORYJNE
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
DIAGNOZOWANIA GRUŹLICY
3.
Nowoczesne metody diagnostyki gruźlicy
Metody genetyczne – możliwość wyników fałszywie (+)
-
Technika PCR
-
Technika RLFP/DNA fingerprinting
Metody serologiczne - badają obecność p/ciał na antygeny
prątka techniką ELISA dla antygenów (
Penthozyme Tb
complex)
Metody chromatograficzne - badają skład kwasów
mikolowych
Cieczowa chromatografia wysokociśnieniowa (HPLC)
czułość - 98%
swoistość - 100%
Diagnostyka serologiczna
Diagnostyka serologiczna
Przydatna w szczególnych
sytuacjach:
1.
ciężki stan chorego
wymaga szybkiego włączenia leku
2.
ujemne badanie bakterioskopowe
3.
w innych płynach ustrojowych
skąpoprątkowych
4.
postać pozapłucna
Dynamika zmian poziomu
Dynamika zmian poziomu
p/ciał
p/ciał
1.
3 miesiące po zachorowaniu
miana p/ciał
2.
bezobjawowe zakażenie nie
wywołuje odpowiedzi
humoralnej
3.
w wygojonych przypadkach
- poziom p/ciał jak u zdrowych
Stadia zakażenia gruźlicą
Stadia zakażenia gruźlicą
interakcja prątków z aktywowanymi
makrofagami
okres symbiozy-logarytmiczny wzrost
prątków
okres tworzenia martwicy serowatej
okres tworzenia odpowiedzi typu
komórkowego
okres upłynnienia martwicy serowatej
- jama
PRÓBA TUBERKULINOWA RT23
PRÓBA TUBERKULINOWA RT23
Może świadczyć o kontakcie z gruźlicą
Zakładana na lewym przedramieniu
śródskórnie
Podajemy 2 j tuberkuliny, wynik po 48-
72 h
Mierzymy naciek, a nie zaczerwienienie
Norma: średnica nacieku: 6-10 mm
Średnica > 10mm – odczyn dodatni
PRÓBA TUBERKULINOWA RT23
PRÓBA TUBERKULINOWA RT23
zakładana na wewnętrznej stronie
zakładana na wewnętrznej stronie
przedramienia
przedramienia
RT 23 - dodatni
RT 23 - dodatni
Odczyn poszczepienny (alergia
poszczepienna)
Zakażenie prątkiem kwasoopornym
Reakcja krzyżowa (alergia grupowo-
swoista)
Tzw. wiraż odczynu
tuberkulinowego
Tzw. zjawisko „ booster ”
Alergia (atopia)
PRÓBA TUBERKULINOWA RT23
PRÓBA TUBERKULINOWA RT23
Przyczyny ujemnego odczynu
tuberkulinowego
-
Zakażenia wirusowe i bakteryjne
-
Niedoczynność tarczycy
-
AIDS
-
Terapia steroidami kory nadnerczy
-
Cukrzyca
-
Mocznica
-
Nowotwory
-
Cytostatyki
-
Ostre postacie gruźlicy
Leki przeciwgruźlicze
Leki przeciwgruźlicze
leki bakteriobójcze (izoniazyd,
pirazynamid, rifampicyna,
streptomycyna);
leki bakteriostatyczne (etambutol,
cykloseryna, PAS oraz inne leki II
rzutu);
leki wyjaławiające (rifampicyna,
pirazynamid);
leki odprątkowujące, powodujące, że
prątki znikają z plwociny (izoniazyd).
Leki I-go rzutu
Leki I-go rzutu
Streptomycyna (SM) - hamowanie
syntezy białek bakteryjnych
Izoniazyd (INH) - hamuje syntezę
kwasów mikolowych
Etambutol (EMB) - hamuje syntezę
składników bł. komórkowej:
arabinogalaktanu i
lipoarabinomannanu
Ryfampicyna (RMP) - hamowanie
transkrypcji
Pirazynamid (PZA) - nieznany
Leki II-go rzutu
Leki II-go rzutu
kapreomycyna
kwas para-aminosalicylowy (PAS)
cykloseryna
amikacyna
chinolony – ofloksacyna, ciprofloksacyna – gruźlica
lekooporna
kanamycyna
etionamid
makrolidy – azytromycyna, klarytromycyna –
mikobakterioza Mycobacterium avium-intracellulare
klofazymina – lek stosowany w leczeniu trądu i gruźlicy
lekoopornej, działanie bakteriostatyczne dla prątka
gruźlicy i prątków z grupy MAC
rifabutyna – lek pokrewny rifampicynie, stos. w leczeniu
gruźlicy i mikobakterioz u zakażonych wirusem HIV
rifapentyna – lek pokrewny rifampicynie
tiocetazon – lek pokrewny izoniazydowi
Inne metody leczenia:
Inne metody leczenia:
kortykoterapia,
leczenie operacyjne (w wybranych
przypadkach),
leczenie klimatyczne – stosowane od
starożytności.
Ocenę leczenia przeprowadza się co
kilka miesięcy w oparciu o kryteria
kliniczne, radiologiczne i
bakteriologiczne.
Szczepy lekooporne TB
Szczepy lekooporne TB
lekooporność wielolekowa na leki
podstawowe (INH, RMP) - MDR –
Multidrug resistant TB
lekooporność na leki drugiego
rzutu - amikacyna,
kapreomycyna i pochodne
fluorochinolonów - XDR –
Extensively drug resistant TB
Gruźlica a ciąża
Gruźlica a ciąża
Ciężarna chora na gruźlicę powinna jak najwcześniej
rozpocząć leczenie
Gruźlica stanowi większe zagrożenie dla matki i
dziecka niż działania niepożądane leków
przeciwprątkowych
Gruźlica nie jest lekarskim wskazaniem do przerwania
ciąży.
Wg WHO – bezpieczne jest stosowanie 6-miesięcznego
schematu z PZA w fazie intensywnej z EMB ale bez SM
(działanie teratogenne)
EMB, INH i RMP przechodzą przez barierę łożyskową,
ale nie są teratogenne
Kobieta leczona przeciwprątkowo może karmić piersią
Dzieci matek, leczonych w ciąży RMP po urodzeniu
otrzymują wit. K, aby zmniejszyć groźbę krwawienia
Choroby z tworzeniem ziarniniaków
Choroby z tworzeniem ziarniniaków
(1)
(1)
I.
Infekcje
1. bakteryjne:
a.
mikobakteriozy
b.
bruceloza
c.
tularemia
2.
grzybicze
II.
Sarkoidoza
III.
Odczyny sarkoidalne
-
reakcja na ciało obce
-
szczepienie BCG
-
inne
Choroby z tworzeniem
Choroby z tworzeniem
ziarniniaków (2)
ziarniniaków (2)
IV.
Ziarniniakowatość Wegenera
V.
Ziarniniakowatość
bronchocentryczna
VI.
Zespół Churga-Straussa
VII.
Alergiczne zapalenie
pęcherzyków płucnych
VIII.
Reumatoidalne zapalenie stawów
IX.
Pierwotna marskość żółciowa
Narodowy Program Zwalczania
Narodowy Program Zwalczania
Gruźlicy
Gruźlicy
Centralną rolę w Narodowym Programie Zwalczania Gruźlicy
odgrywa Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, który jest:
◦
ośrodkiem referencyjnym,
◦
krajowym ośrodkiem konsultacyjnym,
◦
zajmuje się rejestracją i monitorowaniem wykrytych przypadków (w
tym gruźlicy lekoopornej),
◦
podmiotem odpowiedzialnym za poziom merytoryczny i rezultaty
Narodowego Programu Zwalczania Gruźlicy.
Podstawą prawną regulującą leczenie i zapobieganie gruźlicy jest
Ustawa o chorobach zakaźnych i zakażeniach z 6 września 2001
r. :
◦
obowiązkowa rejestracja każdego przypadku gruźlicy,
◦
badania wśród osób o zwiększonym ryzyku zachorowania na gruźlicę,
◦
izolacja i bezzwłoczne leczenie chorych,
◦
zapewnienie leczenia nieubezpieczonym i biednym.
Np. tej ustawy osoby chore i prątkujące oraz podejrzane o
prątkowanie podlegają obowiązkowemu leczeniu szpitalnemu
(art. 28, ustęp 1 ustawy). Obowiązkowemu leczeniu w
przychodni przeciwgruźliczej podlegają chorzy na gruźlicę płuc.
(art. 31, ustęp 1 ustawy).
Według WHO za przypadek
Według WHO za przypadek
gruźlicy uważa się przypadek
gruźlicy uważa się przypadek
potwierdzony
potwierdzony
bakteriologicznie!
bakteriologicznie!
http://www.tuberculosistextboo
http://www.tuberculosistextboo
k.com/
k.com/