Parazytologia

Tasiemiec nieuzbrojony

(Taenia saginata)

Iwona Gełdon, 21a

Informacje
ogólne.

• składa się z główki - skoleksu, szyjki i reszty ciała - strobilii
złożonej z 2000 proglotydów, mierzy 4 – 12 m,

• pasożyt dwudomowy: żywicielem pośrednim jest bydło,
żywicielem ostatecznym jest człowiek,

• posiada 4 przyssawki na skoleksie, za pomocą których
przytwierdza się do ściany jelita,

• nie posiada przewodu pokarmowego, dzięki czemu energię
potrzebną do strawienia pokarmu wykorzystuje do rozrodu. Nie
potrzebuje przewodu pokarmowego, ponieważ żyje w jelitach, gdzie
znajduje się przetworzony pokarm w postaci mleczka
pokarmowego,

• w członach macicznych silnie rozgałęziona macica nawet do 52
odgałęzień,

• różni się od tasiemca uzbrojonego tym, że nie posiada haczyków,

• zamrażanie mięsa do -10°C zabija larwy pasożyta po ok. pięciu
dniach, ale wytrzymują one temperaturę nawet 45°C .

Cykl rozwojowy

Cykl rozwojowy

1. Zapłodnione jaja magazynowane są w macicy tasiemca. Tam
rozwijają się z nich kuliste larwy pierwszego stadium – onkosfery.

2. Wypełnione jajami człony tasiemca są wydalane wraz z kałem z
organizmu żywiciela ostatecznego (człowieka)

3. Jaja są zjadane przez żywiciela pośredniego (bydło).

4. W jelicie krowy onkosfery uwalniają się z otoczek i wnikają do
błony śluzowej jelita.

5. Larwy przedostają się przez ścianki jelita do naczyń
krwionośnych i wędruje wraz z krwią najczęściej do mięśni,
rzadziej wątroby, płuc, nerek lub opon mózgowych.

6. Onkosfery przekształca się w następne stadium larwalne - wągry
(cysticerkus).

7. W przypadku zjedzenia zarażonego mięsa (np. surowej lub
półsurowej wołowiny), wągry wynicowują się w jelicie czczym i
przekształcają się w postaci dojrzałe (u człowieka żyje z reguły t
tylkojeden osobnik, rzadziej kilka).

Tasiemczyca, cestodoza

(Taeniosis, Cestodosis)

Objawy:

• zgaga,

• nudności,

• bóle brzucha,

• zaparcia na przemian z biegunką,

• rozszerzenie źrenic,

• wilczy apetyt lub brak apetytu,

• wstręt do niektórych (niegdyś lubianych) potraw,

• nocne dreszcze,

• rozdrażnienie nerwowe,

• wychudzenie,

• niedokrwistość,

• niekiedy zapalenie wyrostka robaczkowego.

Główną przyczyną

rozpowszechnienia choroby

jest:

• stosowanie szamba i osadów ściekowych do

nawożenia pól uprawnych i pastwisk,

• odprowadzanie ścieków (fekalia) do wód

powierzchniowych, z których czerpana jest

woda do celów konsumpcyjnych lub

gospodarskich.

Należy unikać spożywania mięsa z

niewiadomego źródła.