Budowa i funkcje

jelita cienkiego.

Jelito cienkie to najdłuższa
część przewodu pokarmowego,
która ciągnie się od żołądka aż
do jelita grubego. Zajmuje ono
okolicę pępkową, podbrzuszną i
obie okolice biodrowe, a
częściowo i miednicę małą.
Długość jego zależy od
indywidualnych genów, zmienia
się także, w zależności od
wieku. Średnia długość jelita
cienkiego to 5–6 m, a średnica
ok. 3 cm. Jelito cienkie jest zbudowane z trzech

błon: surowiczej, mięśniowej i
śluzowej. Na błonie śluzowej znajdują
się fałdy, które są zbudowane z
kosmków. Dzięki temu wchłonięty
pokarm może być rozprowadzany po
całym ciele.

Kosmki
jelitowe umieszczone na
powierzchni błony
śluzowej jelita cienkiego,
mają na celu zwiększenie
powierzchni chłonnej.
Kosmek jelita cienkiego ma
od 0,3 do 1,5 mm długości, a
na jeden mm

2

 jelita jest ich

od 10 do 40. Liczba
kosmków wynosi ok. 10
milionów. Tkanka
nabłonkowa kosmka jest
tkanką nabłonkową
włoskowatą, co dodatkowo
zwiększa powierzchnię -
pojedyncze włoski nazywamy
mikrokosmkami. W każdym
kosmku jelitowym znajdują
się naczynia krwionośne i
limfatyczne.

Jelito cienkie dzielimy
na trzy podstawowe
części. Są to,
kolejno: dwunastnica
, jelito
czcze oraz jelito
kręte. Stosunkowo
ściśle daje się
odgraniczyć jedynie
dwunastnica – jelito
czcze przechodzi w
kręte bez wyraźnej
granicy.

Jelito czcze jest to rurowaty narząd o
długości 2-5 metrów. W błonie
śluzowej jelita cienkiego występują
liczne gruczoły, wydzielające sok jelitowy
lub zasadowy śluz (około 2 litrów na
dobę). Wchłania mleczko pokarmowe i za
pomocą krwi dostarcza pożywienie do
każdej żywej komórki organizmu. Tutaj
odbywa się zasadnicza część trawienia.

W jelicie krętym odbywa się końcowe
trawienie pokarmów. Ma nieco mniejszą
średnicę niż jelito czcze. Jelito kręte kończy
się zastawką krętniczo-kątniczą i przechodzi
w jelito grube.

Dwunastnica to narząd długości 25–30 cm, wychodzący
z żołądka i stanowiący początkowy odcinek jelita cienkiego.
Początkowy odcinek dwunastnicy łączy się
z odźwiernikiem żołądka, końcowy przechodzi w jelito czcze.

Dwunastnica jest zazwyczaj dzielona na cztery części.
Idąc od strony żołądka są to:

• najwyższa część nazywana także opuszką dwunastnicy.

• część zstępującą dwunastnicy (tutaj uchodzą przewody
i wpadają enzymy trawienne wraz z żółcią do światła
dwunastnicy).

• część poprzeczna (horyzontalna).

• część wstępująca.

W dwunastnicy przebiega
dalszy etap trawienia i
absorpcji składników
pokarmowych pożywienia.
Przewód trzustkowy i
wątrobowy kończą się
wspólnie w dwunastnicy, gdzie
tworzą w jej świetle małą
wyniosłość, zwaną brodawką
Vatera.

Bibliografia:

• www.wikipedia.pl

• www.biologia.xiv-lo.krakow.pl

• www.doz.pl

• http://www.medisa.pl

• http://www.biosila.pl