Zdrowie środowiskowe – wykład 1
(Grossman 1993)
Stan zdrowia uwarunkowany działaniem czynników środowiska.
Wg WHO
Aspekty zdrowia człowieka warunkowane czynnikami:
Biologicznymi
Chemicznymi
Fizycznymi
Psychicznymi
Społecznymi środowiska
Stan zdrowia – stan równowagi somatycznej, fizycznej, psychicznej i społecznej ustroju, warunkujący przystosowanie do środowiska.
Obejmuje teorie i praktykę:
oceny
naprawy
kontroli i zapobiegania w odniesieniu do tych czynników środowiska, które mogą szkodliwie wpływać na zdrowie obecnego i przyszłych pokoleń.
Medycyna środowiskowa – dyscyplina naukowa obejmująca problematykę zdrowia środowiskowego. Zajmuje się:
zapobieganiem
rozpoznawaniem
leczeniem zaburzeń zdrowotnych spowodowanych skażeniem środowiska.
\
Specjalność interdyscyplinarna (wiedza z zakresu toksykologii, epidemiologii, ekologii, psychologii).
Identyfikacja antropogenicznych czynników ryzyka w środowisku i ich skutków zdrowotnych.
Obejmuje dwa podstawowe obszary działąnia:
sferę zdrowia publicznego (populacja)
opiekę nad indywidualnym pacjentem
Zdrowie – definicje
1) wg WHO
Stan pełnej sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej, a nie tylko brak choroby.
2) W ujęciu biomedycznym
Zdrowie to brak choroby.
3) W ujęciu socjoekologicznym
Zdrowie to umiejętność adaptacji do zmieniających się warunków.
Opracowali: Iwona Łamek, Marcin Przybyła 1
Holistyczna (całościowe) ujęcie zdrowia
PSYCHE
SOMA
wymiar psychiczny
wymiar fizyczny
POLIS
wymiar społeczny
W holistycznym ujęciu zdrowia wyróżnia się cztery wymiary zdrowia: 1) Zdrowie fizyczne – prawidłowe funkcjonowanie organizmu, jego układów i narządów.
2) Zdrowie psychiczne
Zdrowie emocjonalne – zdolność do rozpoznawania uczuć, umiejętność radzenia sobie ze stresem
Zdrowie umysłowe – zdolność do logicznego myślenia
3) Zdrowie społeczne – zdolność do nawiązywania, podtrzymywania i rozwijania prawidłowych relacji z innymi ludźmi
4) Zdrowie duchowe – związane z wierzeniami i praktykami religijnymi; zbiór zasad, zachowań i sposobów osiągania wewnętrznego spokoju i równowagi.
Choroba
Według WHO 75% zgonów następuje przedwcześnie wskutek zatrucia środowiska oraz niewłaściwego trybu życia.
Reakcja organizmu na działanie czynnika zewnętrznego, które przekracza zdolności obronne i przystosowawcze organizmu.
Brak sprawnych mechanizmów regulacji przywracających organizm do stanu homeostazy.
Choroba ma swoją:
Etiologię (czynnik wywołujący)
Patogenezę (mechanizmy jej powstania)
Narażenie – kontakt czynnika chemicznego, fizycznego lub biologicznego z organizmem (płuca, przewód pokarmowy, skóra, błony śluzowe).
Zanieczyszczenie środowiska może prowadzić do powstania: wad wrodzonych
zaburzeń płodności
niektórych nowotworów
zaburzeń immunologicznych
zaburzeń pracy nerek
zaburzeń czynności wątroby
zaburzeń układu oddechowego
Opracowali: Iwona Łamek, Marcin Przybyła 2
zaburzeń neurologicznych
Charakterystyka narażenia na szkodliwe czynniki środowiska: 1) narażenie złożone – liczne źródła ekspozycji
2) długi czas ekspozycji
3) Narażenie – zazwyczaj niskie stężenia (natężenia) czynników 4) Różnorodny mechanizm działania czynników – toksyczne, mutagenne, teratogenne, alergizujące
5) Możliwe wzajemne oddziaływanie czynników – synergistyczne, antagonistyczne, niezależne
6) Brak specyficznych skutków zdrowotnych narażenia na wiele czynników szkodliwych w środowisku
7) Zróżnicowany, najczęściej długi okres latencji pomiędzy narażeniem a występowaniem objawów choroby
Źródła narażenia na substancje szkodliwe w środowisku:
zanieczyszczone powietrze atmosferyczne
zanieczyszczona woda
żywność
powietrze pomieszczeń zamkniętych
zanieczyszczona gleba
odpady
hałas
promieniowanie jonizujące i niejonizujące
Zasięg zagrożenia środowiskowego zdrowia
globalny – efekt cieplarniany, dziura ozonowa
regionalny
kwaśne deszcze
pustynnienie gleb
smog
lokalny – miejsce pracy (huta, kopalnia)
Problematyka środowiskowa obejmuje
1. Czynniki, które mogą być poddane
2. Środowiska, które mogą być poddane
kontroli:
kontroli:
szkodliwe substancje
woda
chemiczne
powietrze
promieniowanie jonizujące
żywność
czynniki biologiczne
mieszkanie i środowisko
hałas
zamieszkania
niebezpieczne odpady itp.
środowisko pracy itp.
Opracowali: Iwona Łamek, Marcin Przybyła 3
Czynniki środowiskowe a zdrowie
Źródło emisji (takie samo źródło emisji może prowadzić do bardzo różnych skutków zdrowotnych)
Wielkość emisji
Stężenie w środowisku
Narażenie ludzi
Dawka w organizmie
Wrażliwość indywidualna
Efekt zdrowotny
Kategorie chorób o różnym związku z narażeniem na czynniki środowiskowe Kategoria I: jednoznaczny związek z narażeniem np. zatrucie ołowiem Kategoria II: Prawdopodobny związek np. astma oskrzelowa Kategoria III: Możliwy związek np. rak płuc
Kategoria IV: Niejasny związek np. zespół przewlekłego zmęczenia Kategoria V: Wątpliwy lub mało prawdopodobny związek np. zaburzenia płodności Bezpośrednie mierniki oceny zdrowia ludności
pozytywne – przeciętna długość życia, ciężar, grubość tkanki tłuszczowej, budowa kości itp.
negatywne – śmiertelność, umieralność, zachorowalność, chorobowość, umieralność niemowląt, absencja chorobowa, ilość niepełnosprawnych itp.
Negatywne mierniki zdrowia populacji
Współczynniki/wskaźniki opisują:
a) natężenie zgonów
1) umieralność
liczba zgonów/ liczba ludności x 100
2) śmiertelność
liczba zgonów/ liczba chorych x 100
b) natężenie chorób
1) zapadalność
liczba nowych przypadków/ liczba ludności x 100
2) chorobowość*
liczba chorych/ liczba ludności x 100
Opracowali: Iwona Łamek, Marcin Przybyła 4
*Współczynnik ten obejmuje osoby chorujące już wcześniej, jak i nowe stwierdzone przypadki.
Pośrednie mierniki stanu zdrowia ludności
Metody pośrednie charakteryzujące:
Środowisko życia człowieka
Służbę zdrowia
sytuację żywieniową
ilość porad, zabiegów lekarskich w
konsumpcje podstawowych dóbr i
przeliczeniu na 10 tyś ludności
usług
liczba hospitalizowanych
poziom dochodu narodowego
liczba lekarzy na 10 tyś mieszkańców
gęstość zaludnienia
liczba łóżek szpitalnych na 10 tyś
wykształcenie
mieszkańców
inne
Dzieci a zagrożenie czynnikami środowiskowymi
Z powodu narażenia na czynniki środowiskowe rocznie umiera na świecie około 5 milionów dzieci w wieku od 0 do 14 lat.
Średnio codziennie życie traci 13 tysięcy dzieci w następstwie przebywania w zanieczyszczonym środowisku.
Priorytetowe problemy zdrowia środowiskowego dzieci w Europie: 1) astma i inne choroby układu oddechowego
2) narażenie na dym tytoniowy i urazy
3) zatrucie ołowiem oraz choroby związane z jakością wody.
Większa wrażliwość dzieci od dorosłych na czynniki środowiskowe wynika z: uwarunkowań fizjologicznych
odmiennych warunków narażenia
Ekspozycja na szkodliwe czynniki środowiskowe rozpoczyna się w okresie prenatalnym; Barierę łożyskową łatwo pokonują związki:
małocząsteczkowe (np. tlenek węgla)
lipofilne (etanol, metyl ortęć, węglowodory aromatyczne) niektóre pierwiastki (np. ołów)
Opracowali: Iwona Łamek, Marcin Przybyła 5