Kazanie




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  email 
księga gości  ogłoszenia  reklama-banery
chat




Ofiarowanie Pańskie – M. B. Gromnicznej -
kazanie
Grupa turystów zwiedzała słynne groty w Nowym Meksyku. Gdy znaleźli
się w jednym z olbrzymich pomieszczeń podziemnych grot – zgasło światło.
Wśród zwiedzających było dwoje dzieci: ośmioletni chłopiec i młodsza
dziewczynka. Przerażona dziewczynka ujęta strachem zaczęło głośno płakać.
Pociesza ją straszy chłopiec: ,,Nie płacz! Tam na górze jest człowiek,
który wie, że trzeba ponownie włączyć światło”. W naszym życiu bywają
chwile, kiedy ogarnia nas zwątpienie, bezsens, moc cierpienia – wszystko
nas przeraża. Warto wtedy sobie przypomnieć, że na górze jest Ktoś, kto
może ponownie zapalić nam światło.Chrystus ofiarowany w świątyni,
według Prawa Mojżeszowego staje się według słów Symeona "światłem na
oświecenie pogan". Albo jak mówi św. Jan w swojej Ewangelii (J 1,9) –
Chrystus jest "światłem prawdziwym, które oświeca każdego człowieka na ten
świat przychodzącego ". Co znaczą jednak te bardzo teologiczne i okrągłe
sformułowania w moim codziennym życiu? Czy Chrystus rzeczywiście oświeca
coś w mojej codzienności, w moim zmaganiu się z kłopotami, chorobą,
problemami, w mojej pracy, rodzinie, w moim domu, w szkole, w pracy? Co
znaczy, że Chrystus ma być światłem mojego życia?Światło nie jest po
to, aby w nie patrzeć, bo można oślepnąć, oczy bolą i łzawią, a po takim
seansie wpatrywania się w światło człowiek nie widzi nic. Światło jest po
to, aby nam oświetlało, to co dookoła nas, abyśmy przy jego pomocy mogli
widzieć wyraźnie, poruszać się, czytać, wykonywać nasze codzienne zajęcia,
żyć normalnie. Bez światła żyjemy w ciemności i nic nie jest widoczne.
Nawet najpiękniejsze przedmioty nie są dostrzegane, nie mogą być
podziwiane, giną w mroku i ciemności.Światło jest więc po to aby
oświecało, abym lepiej widział, abym lepiej i sensowniej żył. Aby moje
oczy ujrzały sens i znaczenie mojego życia i mojej śmierci, abym
dostrzegł, że na świecie nie jestem sam, że są na nim także inni ludzi,
moi bracia. Ale światło jest także po to abym dojrzał, gdzie jest
ostateczny sens i cel mojego życia, aby przy pomocy tegoż światła "moje
oczy ujrzały Zbawienie." Aby ono mnie oświeciło, abym nie był ciemny i
zacofany. W przeciwnym wypadku będę błądził po omacku i żył w
ciemnościach.Dziś przynosimy do kościołów świece – gromnice, by
poświęcone zanieść z zapalonym światłem do swoich domów. Świeca znajdująca
się w każdym chrześcijańskim domu, jako ochrona na różne, złe chwile
zagrażające człowiekowi. Gromnica! Już sama ta nazwa mówi, że świeca ta
chroni od gromów. Gdy groźne pomruki burzy przeszywają człowieka trwogą,
ręka chrześcijanina zapala gromnicę i stawia ją przed obrazem Bogurodzicy
a z ust wydobywają się błagalne słowa: „Pod Twoją obronę uciekamy się
Święta Boża Rodzicielko”.Szczególnie rzewny i chwytający za serce jest
motyw podań ludowych o Matce Bożej Gromnicznej, która pod płaszczem swej
przemożnej opieki bierze wszystkie sieroty, a zwłaszcza te, których matki
pomarły trzymając w stygnącej dłoni zapaloną gromnicę.Pragnieniem
każdego człowieka było i jest umierać z gromnicą w dłoni, z tą szczególną
świecą uzdalniającą do walki ze złem, z szatanem, bo duch ciemności nie
lubi światła. Ludowy poeta Józef Strug, tak pisał:„Gdy życie nasze
dobiegnie do końca,Gdy Bóg ostatnie godziny policzy,Niech nam
zaświeci, jak promienie słońca,Światło gromnicy...”Trwa Rok
Eucharystii od października ub. roku wprowadzony przez Ojca św. Jana Pawła
II. To czas przypomnienia nam, że Pan Jezus jest w naszych rękach,
dostępny nam na wiele sposobów. Jego obecnością możemy się cieszyć i z
niej jak najlepiej korzystać. W ołtarzu, w tabernakulum bije dla nas
niewyczerpane źródło życia, rozbudzające w nas miłość Bożą. Znakiem jest
ta czerwona lampka przypominające o obecności Pana Jezusa wśród nas. Z Nim
w świątyni obecna jest dla nas Jego Matka zjednoczona z Synem świętymi
więzami, pełnią łaski. Obecna nie tylko przy swoim Synu, ale i przy nas.
Spokojna, promieniująca miłością opiekuńczą, myśląca z nami i o nas,
pamiętająca słowa przepowiedni Symeona. Dzieli z nami trudy i boleści,
pomaga i napomina w wielu miejscach świata wzywając do nawrócenia, do
pokuty ostrzegając przed kataklizmami, zagładą świata. Nie tak dawno nasza
telewizja przekazała zdjęcia z kościołów w Tajlandii. Powiedziano głośno:
,,ludzie gromadzą się w kościołach, trwają na modlitwie, dziękują za
ocalenie”. Dobrze czynią – ale tysięcy ludzi zginęło może bez pojednania z
Bogiem, może odpoczywając zapomnieli o Bożym Narodzeniu? Módlmy się z
Maryją także i za nich, zaskoczonych nagłą, a niespodziewaną śmiercią.
Stało się to w blaskach grzejącego słońca po raz ostatni. Jest zawsze z
nami Ta, która nas kocha miłością wierną do końca. Jest z nami Jej Syn
oddający w ofierze za nas swoje życie. Oni są zawsze z nami, mimo, że my
czasem oddalamy się zupełnie niepotrzebnie. Ten Jezus oddany w ludzie ręce
razem ze swoją Matką pomagają nam przetrzymać życiowe próby, nie załamać
się wobec uderzających fal ludzkich doświadczeń. Oni są światłem, które
świeci dla nas nieustannie, niesie nam pomoc i otuchę, bezpieczeństwo i
moc. Pomaga pokonać ludzkie chandry, kaprysy i złudzenia, aby tylko stanąć
na słusznej drodze, ku rzeczywistości życia oddając wszystko, w całej
prawdzie. Starajmy się tak żyć, aby dobrze przygotować się na owo
szczególne spotkanie z Chrystusem światłością świata. Dajmy się
poprowadzić Jezusowi, bo tylko On ma słowa życia
wiecznego.Amenopr. ks. Krzysztof B