Kazanie na IX niedzielę wielkanocną rok A




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości  
email  księga gości      ogłoszenia  dyskusja    reklama-banery
chat zasponsoruj




IX Niedziela Zwykła R A
Bracia i siostry.
Chyba nikogo nie
trzeba przekonywać, że o wartości domu w dużym stopniu
decyduje solidność fundamentów. O tym doskonale wiedzą ci, którzy przeżyli
powódź. Do tej tak oczywistej prawdy odwołał się sam Jezus, kiedy
ostrzegał swoich uczniów przed swoistym religijnym efekciarstwem, wiarą na
pokaz. Aby zbudować trwały dom, jakim jest nasze solidne, uczciwe i prawe
człowieczeństwo, trzeba tak jak z budową domu, wejść w głąb siebie samego
i wykonać niemałą pracę, której na zewnątrz nie widać. Dopiero na tak
trwałych fundamentach można budować, ciągnąć mury swojego życia bez lęku o
swoją przyszłość.
Jezus, gdy odwołuje
się do budowy domu na skale ma na myśli tych, którzy słuchają Jego słów i
wypełniają je w całości. Są to ci, którzy plany dla swojej życiowej
budowli czerpią nie ze współczesnych trendów mody, filozofii użycia i
wyżycia się, jakie świat w sposób nachalny narzuca, ale w całości,  bez żadnych poprawek  biorą je z Ewangelii, z Kazania na
Górze, od Chrystusa. Bo nie ulega najmniejszej wątpliwości, że najlepszym
architektem i znawcą życia jest nie kto inny, jak  właśnie On - Jezus.

Jeśli jest tak, to
dlaczego wielu uczniów Chrystusa ten ewangeliczny kamień węgielny odrzuca?
Dlaczego tak wielu wybiera inny materiał, gorszy, bez perspektywy
przetrwania, a co najważniejsze, bez gwarancji na życie wieczne. Czy
kłamstwo, nieuczciwość, oszustwo, niesolidność w pracy, różne przekręty,
czy to dobry materiał na fundament swojego życiowego sukcesu? Może na
kilka lat, kilkanaście... a potem przyjdzie czas, kiedy nie wiadomo skąd
ściany życia zaczną pękać, wszystko zacznie się sypać.

      I nie
łudźmy się, że będzie łatwo wtedy odbudować swoje życie, wygrzebać się
spod gruzów, naprawić wyrządzone zło.
       
W Liście Apostolskim Nowo Milenio Ineunte wydanym na
początku trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa Ojciec św. na pytanie
skierowane niegdyś do Piotra: „Co mamy czynić?”, odpowiada kreśląc
program, który daje się streścić w 
dwóch słowach: „Spotkanie z Chrystusem”. A więc nie trzeba
wyszukiwać nowego, lepszego programu, bo takiego po prostu nie ma.
„Program już istnieje, przypomina papież, ten sam, co zawsze, zawarty w
Ewangelii i żywej Tradycji. Jest on skupiony w istocie rzeczy wokół samego
Chrystusa, którego mamy poznawać, kochać i naśladować. Nie zbawi nas żadna
formuła, ale konkretna Osoba”.
Bracia i siostry. Mamy
najpewniejszy projekt naszego życia – jest nim Ewangelia. Mamy najtrwalszy
fundament – jest nim Chrystus. Nie bójmy się trudu, wysiłku, ofiar. Bądźmy
ludźmi mądrymi, którzy wybierają to, co cenne, wartościowe. A wszystko, co
wartościowe kosztuje. Nie chciejmy życia, łatwego, lekkiego i przyjemnego,
chciejmy życia wartościowego i sensownego, życia Bożego, trwałego. W tym
samym Kazaniu na Górze Chrystus mówi: „Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo
szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a
wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama
i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją
znajdują!”
Do mądrego wyboru
wzywał już Bóg w Starym Testamencie. Dziś w pierwszym czytaniu z Księgi
Powtórzonego Prawa słyszeliśmy słów Mojżesza:
   „Kładę dziś przed wami
błogosławieństwo i przekleństwo. Błogosławieństwo, jeśli usłuchacie
poleceń Pana, waszego Boga, które ja wam dzisiaj daję - przekleństwo,
jeśli nie usłuchacie poleceń Pana, waszego Boga”.

Dokonujmy więc mądrych
wyborów i bądźmy roztropnymi budowniczymi swojego życia, gdzie kamieniem
węgielnym jest nie kto inny, ale sam Chrystus.