Kazania ks. Piotra Kuflińskiego




A:hover {
FONT-WEIGHT: bold; COLOR: #dccd47
}








strona
główna nowości   email  księga gości      ogłoszenia  dyskusja   
reklama-banery
chat




IV  Niedziela  Zwykła (Rok A)

 
               
Wielki
pisarz francuski Wiktor Hugo poświęcił swemu ojcu niedługi, ale bardzo
piękny wiersz. Oto jego treść. Ojciec Wiktora Hugo był generałem w wojsku
Napoleona. Po zwycięskiej bitwie w Hiszpanii przejeżdżał w towarzystwie
swojego ordynansa przez pole bitwy. Nagle usłyszał rozdzierający krzyk
rannego żołnierza hiszpańskiego, który wołał: Pić! Generał zatrzymał się
przy rannym żołnierzu, wyjął manierkę z winem i pochylając się z konia
chciał ją podać nieprzyjacielskiemu żołnierzowi. Wykorzystując tę chwilę
żołnierz zamiast pochwycić manierkę niespodziewanie oddał strzał z
pistoletu w głowę generała, nienawidził bowiem Francuzów. Kula przeszyła
nakrycie głowy generała, a koń spłoszony strzałem odskoczył. Co wówczas
zrobił generał wobec tak podstępnego wroga i jego niecnego uczynku? A jak
my byśmy się zachowali? Odpowiedź nasuwa się sama. Oczywiście! Zabilibyśmy
go za taki podstęp! A co on uczynił? Generał powiedział krótko do
ordynansa: Daj mu mimo to pić!
           
Czujemy, że mrowie przechodzi nam po plecach... Taka
wielkoduszność! Zaskakuje nas zawsze to wszystko co sprzeczne jest z naszą
„ludzką logiką” – bo według nas ten żołnierz powinien ponieść karę. Otóż
tę właśnie „ludzką logikę” chce nam dziś Chrystus naprostować na taką jaka
powinna być na prawdę.
           
W dzisiejszej Ewangelii nazywa Chrystus błogosławionymi czyli o
najwyższej wartości dla nieba ludzi ubogich, smutnych, miłosiernych,
prześladowanych. Pozornie zgadzamy się ze zdaniem Jezusa byleby jednak to
nie dotyczyło nas. Podobnie jak podziwiamy tego generała ale sami bardzo
wątpliwe czy w podobny sposób byśmy postąpili. Uznajemy, że ubóstwo,
miłosierdzie, cichość, prześladowanie są wartościami ale nie dla nas – dla
innych. I wszystko robimy by w naszym wypadku do tego nie doszło, a tym
samym oddalamy się od Boga. Czy jest możliwe by brak tych wartości w
naszych sercach, oddalił nas od Boga?
           
Kardynał Newman miał przyjaciela, który choć był życzliwie
ustosunkowany do chrześcijan, sam nie należał do Kościoła. Był bardzo
bogaty i całkowicie swoje życie poświęcił zdobywaniu pieniędzy i
korzystaniu z nich. Kiedyś kardynał spotkał się z nim, a ten zaczął
wmawiać kardynałowi, że właściwie Boga nie ma i liczy się tylko ziemska
doczesność. Wtedy kardynał kazać mu napisać na kartce papieru słowo „Bóg”
po czym zakrył je złotą monetą i zapytał: A teraz co widzisz? – tylko
pieniądz. Ot właśnie, zakrył on największą wartość w twoim życiu! To grozi
każdemu z nas. Choć żyjemy ostatnio gorzej niż przed laty podnosimy taki
hałas z tego powodu jakby to było dla nas największą wartością – jak
najlepiej żyć. Tymczasem najwyższą wartością ma być Bóg.

           
Sam spotkałem kiedyś na kolędzie człowieka, który mi powiedział:
„Bóg – proszę księdza to taka sama ludzka ideologia jakich wiele na
świecie.” W sercu tego człowieka też coś przesłoniło Boga.

           
Jeśli chcemy na prawdę zdobyć Boga jako nagrodę za nasze życie na
ziemi musimy przyjąć Bożą logikę myślenia za swoją. W tym celu słowa z
dzisiejszej Ewangelii, że błogosławieni są ubodzy, zasmuceni, cisi,
prześladowani, miłosierni, wprowadzający pokój muszą głęboko wpisać się w
naszą duszę i według nich musimy żyć a nie według innych wartości bo nigdy
do Boga nie dojdziemy.
                        
                       
                       
                       
Ks. Piotr Kufliński