1
Szkoła Policji w Katowicach
Współdziałanie Policji z wybranymi
podmiotami odpowiedzialnymi
za bezpieczeństwo i porządek publiczny
Opracowanie:
nadkom. Jacek Wróbel
mł. asp. Arkadiusz Chechelski
Zakład Słu\
by Prewencyjnej
Wydawnictwo
Szkoły Policji w Katowicach
2010
S
P
A
O
A

L
O
I
C
K
J
Z
I
2
© Wszelkie prawa zastrze\
one  Szkoła Policji w Katowicach 2010
KsiÄ…\
ki nie wolno reprodukować (adaptować) ani w całości, ani w części, niezale\
nie od
zastosowanej techniki (druk, fotografia, komputer, kserograf, fonografia itd.), bez pisemnej zgody
Wydawcy.
Druk i oprawa: Szkoła Policji w Katowicach
3
Spis treści
5
Wstęp
1. Podstawy prawne współpracy Policji z wybranymi podmiotami 8
2. Współdziałanie Policji ze stra\
ami gminnymi (miejskimi) 9
3. Współdziałanie Policji ze Stra\
Ä… GranicznÄ… 13
4. Współdziałanie Policji z Państwową Stra\
Ä… Po\
arnÄ… 16
5. Współdziałanie Policji ze Stra\
Ä… Ochrony Kolei 18
6. Współdziałanie Policji ze Stra\
ą Leśną 19
7. Współdziałanie Policji z agencjami ochrony osób i mienia 24
Literatura 29
4
5
Wstęp
Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego jest jednym z podstawowych
zadań Policji1. Zadanie to w mniejszym lub większym zakresie realizują równie\
inne
instytucje w zakresie swoich kompetencji na podstawie właściwych regulacji
prawnych. Skuteczność podejmowanych działań niejednokrotnie zale\
y od współpracy
pomiędzy zainteresowanymi stronami. Przedmiotem niniejszego opracowania jest
przedstawienie wybranego fragmentu współpracy oraz ustalenie relacji, jakie łączą
Policję z innymi organami i instytucjami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo
i porzÄ…dek publiczny.
Zadania w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego
wymagają zło\
onych nakładów i stosowania coraz nowocześniejszych środków
przeciwdziałania powstającym zagro\
eniom, aby w maksymalnym stopniu chronić
interesy państwa i obywateli. Dlatego jeden organ państwowy nie mo\
e sprostać
wszystkim obowiązkom z tego zakresu, co rodzi potrzebę powierzenia części z nich
innym podmiotom. Taki stan rzeczy rodzi potrzebę współdziałania, połączenia sił
wszystkich odpowiedzialnych podmiotów, celem uzyskania większego potencjału, ale
równie\
łączenie ró\
nych kompetencji i mo\
liwości osób oraz środków działania im
tylko dostępnych.
Współdziałanie definiowane jest jako wspólne działanie co najmniej dwóch
autonomicznych podmiotów. Istotą współdziałania jest dą\
enie do efektywnego
zrealizowania celów, do których podmioty te zostały powołane, ale wspólnym
wysiłkiem. Współdziałanie powinno charakteryzować się następującymi cechami:
- wspólny cel uczestników,
- autonomiczność uczestników  brak stosunku podległości,
- dobrowolne uzgodnienie zadań do realizacji,
- realizacja własnych zadań przez podmioty współdziałające, z których część
polega na udzielaniu wzajemnej pomocy dla osiągnięcia celu głównego2.
Pojęcie współdziałania na trwałe te\
weszło do języka prawnego. W niektórych
aktach prawnych, charakteryzując podejmowanie wspólnych działań przez Policję
1
Art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tj., Dz. U. Nr 43 z 2007 r., poz. 277,
z póz
n. zm.).
2
W. Lidwa, Współdziałanie w walce lądowej, Toruń 2000, s. 90.
6
i inne słu\
by, autorzy posługują się jednak pojęciem współpracy3. Słowo współpraca,
u\
yte w tekście aktu prawnego, oznacza zobowiązanie organów do ściślejszego,
wspólnego działania ani\
eli współdziałanie, które oparte jest w zasadzie na
dobrowolności. Je\
eli więc jakieś podmioty współpracują ze sobą, to na pewno mo\
na
te\
mówić o ich współdziałaniu.
E. Ura zaliczając współdziałanie do działań niewładczych w administracji,
stwierdza, \
e formą działania administracji państwowej, wyrosłą z konieczności jej
rozszerzonych działań, jest działalność społeczno-organizatorska, mieszcząca w sobie
wielokierunkową działalność społeczno-polityczną realizowaną przez organy
państwowe i organizacje społeczne4.
Przyjmując współdziałanie jako jedną z niewładczych form działania
administracji mo\
na wskazać, i\
podstawą prawną podejmowania działań mo\
e być
nawet ogólna norma kompetencyjna. Jednak skłanialibyśmy się raczej ku twierdzeniu,
\
e najlepszą formą prawną (niewładczą) jest zawieranie porozumień
administracyjnych5.
Porozumienia wynikają najczęściej z potrzeb współdziałania podmiotów, które
wykonują określony zakres zadań kompetencyjnie zbli\
onych. Porozumienie
administracyjne jest instytucjÄ… prawa administracyjnego, ale ma charakter zbli\
ony do
umowy cywilnoprawnej. Porozumienie administracyjne jest aktem regulujÄ…cym
stosunki tylko między dwoma organami administracji i nie wywołuje bezpośrednich
skutków w sferze zewnętrznej. Porozumieniem mogą być objęte tylko i wyłącznie
zadania le\
ące w granicach kompetencji organu administracji rządowej, który jest jego
stroną. Podstawą zawierania takich aktów prawnych są odpowiednie przepisy
kompetencyjne, przewidujÄ…ce mo\
liwość, a czasem wręcz wskazujące na obowiązek
współdziałania organów6. Mo\
na więc stwierdzić, \
e porozumienie administracyjne
przyczynia się do rozwoju współpracy organów państwa, zwłaszcza w tych sferach,
gdzie działania samodzielne nie przynosiłyby zadowalających efektów. Nigdy jednak
nie mo\
e zmieniać ani te\
uchylać ustawowo określonej odpowiedzialności.
Oczywiście sama deklaracja współdziałania, nawet przy najlepszej woli stron
3
Zob. ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221 z póz
n.
zm.).
4
Por. E. Ura, Prawne zagadnienia ochrony osób i mienia, Wydawnictwo Oświatowe FOSZE, 1998, s. 124.
5
Tam\
e, s. 125.
6
Zob. np. art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy o Policji.
7
porozumienia, nie zapewni wymiernych efektów. O efektywności mo\
na mówić
wtedy, gdy podjęte działania prowadzą do osiągnięcia zamierzonego celu przy
mo\
liwie najmniejszych nakładach. Znaczący wpływ na efektywność podejmowanych
działań ma prawidłowa organizacja organów współdziałających. Dla właściwego
przebiegu współpracy wa\
ny jest równie\
właściwy obieg informacji pomiędzy
współdziałającymi podmiotami7. Przedmiotem współpracy w zakresie ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego jest zwalczanie ró\
nego rodzaju zagro\
eń,
zwłaszcza przestępczością. Dlatego te\
właściwe rozpoznanie zamiarów, gromadzenie
i szybkie przekazywanie informacji ma du\
e znaczenie dla skutecznego
przeciwdziałania wszelkim niekorzystnym zjawiskom.
Zadania państwa w zakresie ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania
bezpieczeństwa i porządku publicznego są niezwykle szerokie. W ich zakres wchodzą
te\
takie zagadnienia, jak ochrona przeciwpo\
arowa, zapewnienie ochrony
i bezpieczeństwa granicy państwowej, zwalczanie skutków klęsk \
ywiołowych i wiele
innych zadań, związanych z ró\
nymi sferami \
ycia społecznego. Stąd te\
Policja na
tym polu współpracuje z innymi organami państwa i instytucjami.
Celem tej publikacji jest omówienie współpracy Policji z kilkoma wybranymi
podmiotami realizującymi zadania w zakresie bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Podmioty te staraliśmy się wybrać, biorąc pod uwagę częstość kontaktów policjanta
z ich przedstawicielami w toku praktycznej realizacji zadań Policji we współpracy
z tymi organami i instytucjami.
7
Zob. J. Szafrański, Współdziałanie jednostek obrony terytorialnej i policji w walce z terroryzmem, WSPol
Szczytno 2004, s. 127.
8
1. Podstawy prawne współpracy Policji z wybranymi podmiotami
Zasady i formy współdziałania regulowane są ustawami, rozporządzeniami,
regulaminami, a tak\
e zawartymi porozumieniami. Akty te stanowiÄ… podstawy prawne
i społeczne, na których określone podmioty współdziałają ze sobą. Współdziałanie
niejednokrotnie staje się szansą właściwego i sprawniejszego wypełniania zadań
postawionych przed administracją bezpieczeństwa i porządku publicznego.
W sytuacjach kryzysowych (np. katastrofy, klęski \
ywiołowe) Policja i inne słu\
by
podejmują wspólne działania w sposób świadomy, celowy i zorganizowany,
minimalizując straty. Współdziałanie to nic innego jak działanie zmierzające do
realizacji celów to\
samych lub zgodnych8.
Podstawy prawne współpracy Policji z jednostkami samorządu terytorialnego,
stra\
ami gminnymi (miejskimi), Stra\
ą Graniczną, Państwową Stra\
Ä… Po\
arnÄ…, Stra\
Ä…
Ochrony Kolei, Stra\
ą Leśną oraz specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami
ochronnymi ujęte są w aktach normatywnych zawartych w literaturze.
Ponadto organy wyspecjalizowane, zajmujące się ochroną bezpieczeństwa
i porzÄ…dku publicznego, ale w pewnym wÄ…skim zakresie, realizujÄ…c ustawowy nakaz
współpracy z Policją, zawierają porozumienia w tej sprawie9. Przykładami takich
porozumień są:
1. Porozumienie między Komendantem Głównym Państwowej Stra\
y Po\
arnej
a Komendantem Głównym Policji z dnia 12 czerwca 2001 r. o współdziałaniu
Państwowej Stra\
y Po\
arnej i Policji.
2. Porozumienie Komendanta Głównego Policji i Komendanta Głównego Stra\
y
Granicznej z dnia 17 czerwca 2004 r. w sprawie współdziałania Policji i Stra\
y
Granicznej.
8
Por. E. Ura, op. cit., s. 123.
9
Np. Państwowa Stra\
Po\
arna, Stra\
Graniczna.
9
2. Współdziałanie Policji ze stra\
ami gminnymi (miejskimi)
Zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom, tak w aspekcie wewnętrznym, jak
i zewnętrznym, jest jednym z najwa\
niejszych zadań Państwa. Do ochrony porządku
publicznego powołana jest Policja, jednak samorządy terytorialne mają obowiązek
uczestniczyć w sprawowaniu władzy publicznej, a nało\
one przepisami zadania
wykonywać w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, co oznacza, \
e ka\
da
gmina w Polsce powinna zapewnić bezpieczeństwo swoim mieszkańcom i porządek
publiczny na swoim terenie, w granicach wyznaczonych odpowiednimi przepisami.
Podstawy prawne do powołania stra\
y gminnych (miejskich) stworzyła ustawa
z dnia 29 sierpnia 1997 r. o stra\
ach gminnych, która określiła zakres ich obowiązków
i uprawnień oraz przyznała Policji kompetencje nadzorcze w kwestiach
merytorycznych oraz konsultacyjnych co do obsady stanowisk komendantów stra\
y.
Na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 12 sierpnia 2004 r. w sprawie zakresu i sposobu współpracy Policji ze stra\
ami
gminnymi (miejskimi) oraz zakresu sprawowania przez Komendanta Głównego Policji
nadzoru nad działalnością stra\
y, nadzór nad stra\
ami sprawowany jest przez
Komendanta Głównego Policji poprzez właściwego Komendanta Wojewódzkiego
Policji, a w odniesieniu do garnizonu stołecznego przez Komendanta Stołecznego
Policji.
W większości gmin od lat podstawową tendencją jest wyznaczanie stra\
om roli
formacji wspomagającej Policję w walce z zakłóceniami porządku publicznego
i spokoju oraz patologiami. Przejęły one równie\
szereg zadań o charakterze
administracyjno-porządkowym, które wcześniej realizowała Policja, np.
egzekwowanie przepisów porządkowych, doprowadzanie osób nietrzez
wych do Izby
Wytrzez
wień, zabezpieczenie imprez masowych i uroczystości organizowanych na
rzecz społeczności lokalnych.
Bardzo istotne znaczenie podczas współpracy tych formacji ma wymiana
informacji pozwalająca na inicjowanie i prowadzenie wspólnych działań
i przedsięwzięć na rzecz poprawy bezpieczeństwa poprzez właściwą koordynację
dyslokacji słu\
b stra\
y i Policji. Pozwala ona na optymalne wykorzystanie potencjału
ludzkiego, ze szczególnym uwzględnieniem rozwiązań polegających na
10
równomiernym nasyceniu patrolami najbardziej zagro\
onych rejonów m.in. poprzez:
1) wspólne patrole policjant i stra\
nik w ramach słu\
by patrolowej;
2) patrole szkolne ukierunkowane na przeciwdziałanie przestępczości
i demoralizacji nieletnich, zapobieganie wszelkim patologicznym zjawiskom
tak\
e w rejonach przyszkolnych, rozpoznawanie potencjalnych zagro\
eń,
systematyczne kontakty z dyrektorami i pedagogami szkolnymi,
współuczestniczenie w spotkaniach i pogadankach z dziećmi i młodzie\
Ä…
szkolnÄ… oraz z ich rodzicami;
3) wspólne obchody właściwego dzielnicowego ze stra\
nikiem oraz wspólny
udział w spotkaniach ze społecznością lokalną.
Stra\
gminna powoływana jest z mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
o stra\
ach gminnych przez Radę Gminy po zasięgnięciu opinii właściwego terytorialnie
Komendanta Wojewódzkiego Policji. W gminach, w których organem wykonawczym
jest burmistrz (prezydent miasta), stra\
nosi nazwÄ™  stra\
miejska .
Nadzór nad działalnością stra\
y sprawuje wójt, burmistrz (prezydent miasta),
a w zakresie fachowym  Komendant Główny Policji poprzez właściwego
terytorialnie Komendanta Wojewódzkiego Policji.
W związku z wykonywaniem swoich zadań stra\
współpracuje z Policją.
W tym celu wójt, burmistrz (prezydent miasta) mo\
e zawierać z właściwym
terytorialnie komendantem Policji porozumienie o współpracy stra\
y i Policji.
Do zadań stra\
y nale\
y w szczególności:
1) ochrona spokoju i porzÄ…dku w miejscach publicznych;
2) czuwanie nad porządkiem i kontrola ruchu drogowego  w zakresie określonym
w przepisach o ruchu drogowym;
3) współdziałanie z właściwymi podmiotami w zakresie ratowania \
ycia i zdrowia
obywateli, pomocy w usuwaniu awarii technicznych i skutków klęsk
\
ywiołowych oraz innych miejscowych zagro\
eń;
4) zabezpieczenie miejsca przestępstwa, katastrofy lub innego podobnego
zdarzenia albo miejsc zagro\
onych takim zdarzeniem przed dostępem osób
postronnych lub zniszczeniem śladów i dowodów, do momentu przybycia
właściwych słu\
b, a tak\
e ustalenie, w miarÄ™ mo\
liwości, świadków zdarzenia,;
5) ochrona obiektów komunalnych i urządzeń u\
yteczności publicznej;
11
6) współdziałanie z organizatorami i innymi słu\
bami w ochronie porzÄ…dku
podczas zgromadzeń i imprez publicznych;
7) doprowadzanie osób nietrzez
wych do izby wytrzez
wień lub miejsca ich
zamieszkania, je\
eli osoby te zachowaniem swoim dają powód do zgorszenia
w miejscu publicznym, znajdują się w okolicznościach zagra\
ajÄ…cych ich \
yciu
lub zdrowiu albo zagra\
ajÄ… \
yciu i zdrowiu innych osób;
8) informowanie społeczności lokalnej o stanie i rodzajach zagro\
eń, a tak\
e
inicjowanie i uczestnictwo w działaniach mających na celu zapobieganie
popełnianiu przestępstw i wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym, a tak\
e
współdziałanie w tym zakresie z organami państwowymi, samorządowymi
i organizacjami społecznymi;
9) konwojowanie dokumentów, przedmiotów wartościowych lub wartości
pieniÄ™\
nych dla potrzeb gminy.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określił współpracę stra\
y
gminnych z PolicjÄ… w drodze rozporzÄ…dzenia z dnia 12 sierpnia 2004 r. w sprawie
zakresu i sposobu współpracy Policji ze stra\
ami gminnymi (miejskimi) oraz zakresu
sprawowania przez Komendanta Głównego Policji nadzoru nad działalnością stra\
y.
Obowiązek współpracy Policji ze stra\
ami gminnymi (miejskimi) powstaje
w chwili powołania stra\
y gminnej (miejskiej), zwanej dalej "stra\
Ä…", i przekazania
regulaminu stra\
y właściwemu terytorialnie komendantowi wojewódzkiemu Policji.
Policja współpracuje ze stra\
ami w zakresie realizacji ich ustawowych zadań.
Współpraca ta polega w szczególności na:
1) stałej wymianie informacji o zagro\
eniach występujących na określonym
terenie w zakresie bezpieczeństwa ludzi i mienia, spokoju i porządku
publicznego;
2) zorganizowaniu systemu łączności Policji i stra\
y, uwzględniającego lokalne
potrzeby i mo\
liwości oraz zapewniającego utrzymanie stałej łączności między
jednostkami Policji i stra\
y;
3) koordynowaniu rozmieszczenia słu\
b policyjnych i stra\
y, z uwzględnieniem
zagro\
eń występujących na danym terenie;
4) wspólnym prowadzeniu działań porządkowych w celu zapewnienia spokoju
i porządku w miejscach zgromadzeń, imprez artystycznych, rozrywkowych
12
i sportowych, a tak\
e w innych miejscach publicznych;
5) organizowaniu wspólnych szkoleń oraz ćwiczeń policjantów i stra\
ników
gminnych (miejskich), zwanych dalej  stra\
nikami ;
6) wymianie informacji w zakresie obserwowania i rejestrowania przy u\
yciu
środków technicznych obrazu zdarzeń w miejscach publicznych.
Szczegółowe formy i sposoby współpracy właściwych terytorialnie jednostek
Policji i stra\
y określone zostaną w porozumieniu zawartym pomiędzy właściwym
terytorialnie komendantem Policji, a wójtem, burmistrzem (prezydentem miasta).
Komendanci jednostek organizacyjnych Policji i komendanci stra\
y realizujÄ…
współpracę w szczególności poprzez:
1) okresowe spotkania komendantów w celu dokonywania ocen zagro\
enia
bezpieczeństwa ludzi oraz porządku i bezpieczeństwa publicznego, a tak\
e
wytyczania wspólnych zadań;
2) wzajemne, bie\
ące konsultacje w zakresie wykonywanych zadań;
3) organizowanie odpraw w przypadku konieczności podjęcia wspólnych zadań
Policji i stra\
y;
4) wyznaczenie policjantów i stra\
ników do utrzymywania bie\
ących kontaktów.
Właściwy terytorialnie komendant wojewódzki Policji, za pośrednictwem
komendanta powiatowego (miejskiego, rejonowego) Policji, udziela stra\
om pomocy
w zakresie:
1) wsparcia stra\
y w czynnościach, w których siły stra\
y sÄ… niewystarczajÄ…ce;
2) zapewnienia, na wniosek wójta, burmistrza (prezydenta miasta) lub komendanta
stra\
y, fachowej kadry do przeprowadzenia szkolenia podstawowego lub
szkoleń specjalistycznych stra\
ników.
Komendant Główny Policji sprawuje fachowy nadzór nad stra\
ami w zakresie:
1) znajomości przez stra\
ników przepisów prawa dotyczących u\
ycia broni palnej
bojowej oraz środków przymusu bezpośredniego i praktycznych umiejętności
ich stosowania;
2) stosowania przepisów dotyczących przydziału, przechowywania
i ewidencjonowania broni palnej bojowej oraz środków przymusu
bezpośredniego;
3) wykonywania przez stra\
ników określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia
13
1997 r. o stra\
ach gminnych czynności pod względem ich zgodności
z przepisami prawa;
4) prowadzenia przez stra\
e ewidencji etatów, wyposa\
enia w środki przymusu
bezpośredniego oraz wyników działań stra\
y.
Uwagi i wnioski, wynikające z nadzoru, przekazuje się właściwej radzie gminy
i wójtowi, burmistrzowi (prezydentowi miasta) oraz do wiadomości komendantowi
stra\
y.
Właściwi terytorialnie komendanci powiatowi (miejscy, rejonowi) Policji oraz
komendanci stra\
y, za pośrednictwem właściwego terytorialnie komendanta
wojewódzkiego Policji, do dnia 15 lutego ka\
dego roku składają Komendantowi
Głównemu Policji wspólne informacje o współpracy między tymi formacjami.
W przypadku powszechnego zagro\
enia bezpieczeństwa publicznego,
katastrofy lub klęski \
ywiołowej wójt, burmistrz (prezydent miasta), na wniosek
Komendanta Głównego Policji, mo\
e na czas określony zarządzić u\
ycie stra\
y do
wspólnych działań z Policją.
W przypadku wystÄ…pienia zagro\
enia bezpieczeństwa publicznego, katastrofy
lub klęski \
ywiołowej na obszarze województwa lub gminy z wnioskiem występują
odpowiednio właściwy terytorialnie komendant wojewódzki lub powiatowy (miejski,
rejonowy) Policji.
W sytuacjach tych stra\
e podlegają dowództwu właściwego terytorialnie
komendanta wojewódzkiego lub powiatowego (miejskiego, rejonowego) Policji.
3. Współdziałanie Policji ze Stra\
Ä… GranicznÄ…
Współcześnie \
adna formacja utworzona w celu słu\
enia społeczeństwu
nie mo\
e funkcjonować efektywnie, jeśli nie będzie współdziałała z innymi
formacjami bÄ…dz
podmiotami. Przestępczość nie ogranicza swojej egzystencji do
działalności na terenie jednego kraju, więc warunkiem sukcesów na froncie walki
z nią jest szeroko rozumiana współpraca i wymiana informacji zarówno na szczeblu
krajowym, jak i międzynarodowym. Idąc naprzeciw tym wyzwaniom, Policja realizuje
14
swe ustawowe zadania współpracując ze Stra\
ą Graniczną. Wspólne patrole w rejonie
strefy przygranicznej (patrole transgraniczne), wspólnie organizowane działania oraz
wspólnie prowadzone śledztwa pozwalają skutecznie zwalczać zorganizowane grupy
przestępcze, których działalność wykracza poza granice państwowe czy te\
przenika
na terytorium RP. Ponadto obie formacje wspierają ścisłą współpracę poprzez
wyspecjalizowanych funkcjonariuszy kierowanych do wykonania konkretnych zadań.
Częstym widokiem jest np. funkcjonariusz Stra\
y Granicznej z psem słu\
bowym
szkolonym do ujawniania narkotyków czy ładunków wybuchowych, który
na prośbę Policji sprawdza podejrzane pod tym kątem miejsca. Od dłu\
szego czasu
widoczne sÄ… tak\
e wspólne patrole wykonujące czynności związane kontrolą pojazdów
na drogach dojazdowych do granicy państwa. Innym elementem ścisłej współpracy
między tymi słu\
bami są kontrole legalności pobytu cudzoziemców przeprowadzane
na obszarze całego kraju.
Zakres współdziałania między tymi podmiotami reguluje porozumienie
Komendanta Głównego Policji i Komendanta Głównego Stra\
y Granicznej z dnia
17 czerwca 2004 r. w sprawie współdziałania Policji i Stra\
y Granicznej.
Szczegółowy zakres współdziałania obejmuje przede wszystkim:
1) zwalczanie i zapobieganie przestępczości, a zwłaszcza rozpoznawanie zagro\
eń
terrorystycznych;
2) ochronę granicy państwowej;
3) ochronę prewencyjną bezpieczeństwa i porządku publicznego;
4) doskonalenie metodyki wykonywania zadań i czynności słu\
bowych;
5) wsparcie logistyczne.
Współdziałanie jest realizowane w następujących formach:
1) wymiany informacji;
2) koordynacji działań w przypadkach uzasadnionych:
a) to\
samością osób lub obiektów objętych jednoczesnymi działaniami Policji
i Stra\
y Granicznej,
b) koniecznością czasowej lub metodycznej harmonizacji podejmowanych
czynności słu\
bowych, uzasadnionej względami skuteczności działania;
15
3) udzielania podczas wykonywania czynności słu\
bowych specjalistycznego
wsparcia technicznego;
4) wymiany doświadczeń uzyskiwanych w zakresie wykonywania zadań
i czynności słu\
bowych;
5) wzajemnego świadczenia usług logistycznych.
Przedsięwzięcia realizowane w warunkach współdziałania będą podejmowane
na wniosek stron lub ich uprawnionych przedstawicieli, którymi są:
1) kierownicy komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji oraz
kierownicy jednostek organizacyjnych Komendy Głównej Stra\
y Granicznej 
do współdziałania na terytorium państwa i w zakresie posiadanej właściwości
rzeczowej;
2) komendanci wojewódzcy, powiatowi (miejscy, rejonowi) i komisariatów Policji
oraz komendanci oddziałów, granicznych placówek kontrolnych, stra\
nic
i dywizjonów Stra\
y Granicznej  do współdziałania na obszarach swojej
właściwości terytorialnej.
W sytuacjach niecierpiących zwłoki uprawnieni przedstawiciele mogą podjąć
współdziałanie w zakresie i formach innych ni\
przewidziane w niniejszym
porozumieniu, je\
eli nie naruszy to powszechnie obowiązujących przepisów prawa.
Uprawnieni przedstawiciele stron są obowiązani niezwłocznie powiadomić
o podjęciu współdziałania, w warunkach określonych w porozumieniu, właściwych
rzeczowo kierowników komórek organizacyjnych Komendy Głównej Policji
i kierowników jednostek organizacyjnych Komendy Głównej Stra\
y Granicznej.
Odmowa współdziałania mo\
e nastąpić tylko w przypadkach, gdy wykonanie
czynności na rzecz strony wnioskującej o współdziałanie mogłoby uniemo\
liwić
lub powa\
nie utrudnić wykonywanie ustawowych zadań strony wezwanej do
współdziałania albo naruszyć prawo.
Je\
eli w ocenie uprawnionych przedstawicieli stron podjęcie współdziałania
we wnioskowanym zakresie lub formie nasuwa wątpliwości co do zgodności
z obowiązującymi przepisami, realizacja wniosku o współdziałanie mo\
e nastąpić
16
po rozstrzygnięciu tych wątpliwości przez organ zwierzchni dla podmiotu wezwanego
do współdziałania i uzyskaniu zgody na realizację wniosku o współdziałanie.
4. Współdziałanie Policji z Państwową Stra\
Ä… Po\
arnÄ…
Kolejnym podmiotem ściśle współpracującym z Policją jest Państwowa Sta\

Po\
arna, która powołana jest na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r.
o Państwowej Stra\
y Po\
arnej.
Do podstawowych jej zadań nale\
y:
1) rozpoznawanie zagro\
eń po\
arowych i innych miejscowych zagro\
eń;
2) organizowanie i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie po\
arów, klęsk
\
ywiołowych lub likwidacji miejscowych zagro\
eń;
3) wykonywanie pomocniczych specjalistycznych czynności ratowniczych
w czasie klęsk \
ywiołowych lub likwidacji miejscowych zagro\
eń przez inne
słu\
by ratownicze;
4) kształcenie kadr dla potrzeb Państwowej Stra\
y Po\
arnej i innych jednostek
ochrony przeciwpo\
arowej oraz powszechnego systemu ochrony ludności;
5) nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpo\
arowych;
6) prowadzenie prac naukowo-badawczych w zakresie ochrony przeciwpo\
arowej
oraz ochrony ludności;
7) współpraca z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie
niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych;
8) współdziałanie ze stra\
ami po\
arnymi i słu\
bami ratowniczymi innych państw
oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie wią\
Ä…cych
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz odrębnych przepisów;
9) realizacja innych zadań wynikających z wią\
Ä…cych RzeczpospolitÄ… PolskÄ…
umów międzynarodowych na zasadach i w zakresie w nich określonych.
W zawartym porozumieniu między Komendantem Głównym Stra\
y Po\
arnej
a Komendantem Głównym Policji z dnia 12 czerwca 2001 r. określone zostały zasady
17
współdziałania między tymi formacjami, które zostały zobligowane m.in. do:
1) konsultowania sytuacji i zjawisk stanowiÄ…cych potencjalne zagro\
enie;
2) konsultowania projektów planów ratowniczych i planów działania w warunkach
zagro\
eń;
3) wymiany informacji o podmiotach posiadających specjalistyczny sprzęt do
usuwania skutków zdarzeń;
4) wzajemnego alarmowania, ostrzegania i zapewnienia prawidłowego obiegu
informacji o zaistniałym zdarzeniu;
5) bie\
ącego koordynowania działań;
6) wykonywania, zgodnie ze swoimi kompetencjami, czynności na miejscu
zdarzenia.
Policja odgrywajÄ…ca rolÄ™ podmiotu przede wszystkim wspomagajÄ…cego
przy prowadzeniu akcji ratowniczych zobligowana jest do:
1) alarmowania i ostrzegania poprzez uzyskiwanie, przetwarzanie i przekazywanie
informacji o zdarzeniu na potrzeby kierowania, dowodzenia i współdziałania;
2) przekazywania informacji i komunikatów o zagro\
eniach przez policyjne systemy
łączności czy urządzenia rozgłaszające;
3) udostępnienia policyjnych środków łączności innym organom i słu\
bom na
potrzeby ratownicze w celu przekazywania informacji o zagro\
eniach.
Ponadto Policja wykonuje czynności porządkowe poprzez:
1) umo\
liwienie swobody wyjazdu i dojazdu jednostkom ratowniczym;
2) organizowanie i informowanie o objazdach rejonów zagro\
onych;
3) pilotowanie transportów sił ratowniczych, pojazdów wywo\
Ä…cych rannych
w przypadku zaistnienia utrudnień przy ich przemieszczaniu;
4) egzekwowanie przepisów i poleceń kierujących działaniami ratowniczymi;
5) niedopuszczanie do zakłócania porządku, tworzenia się zbiegowisk i zapobieganie
objawom paniki;
6) pomoc w organizowaniu zbiórek lub miejsc parkowania pojazdów słu\
Ä…cych do
ewakuacji;
7) ochronÄ™ mienia porzuconego, ewakuowanego lub zebranego w miejscach pomocy
18
humanitarnej;
8) uzyskiwanie i przekazywanie informacji o miejscach pomocy medycznej
i miejscach przechowywania mienia;
9) prowadzenie wykazów ofiar i ich identyfikowania.
ObowiÄ…zkiem Policji jest tak\
e bezpośredni udział w akcji ratowniczej, poprzez
udzielanie pomocy podczas ewakuacji osób poszkodowanych, chorych i starszych oraz
udostępnienie policyjnych środków transportu na potrzeby ewakuacji osób i mienia oraz
potrzeb działań ratowniczych, a tak\
e udzielanie pierwszej pomocy przedmedycznej oraz
udział w pracach zabezpieczających urządzenia techniczne lub odtwarzania umocnień
w sytuacjach eskalacji zagro\
eń.
5. Współdziałanie Policji ze Stra\
Ä… Ochrony Kolei
Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie
kolejowym, Stra\
Ochrony Kolei zobowiązana jest do współdziałania z Policją, Stra\
Ä…
Graniczną, śandarmerią Wojskową, organami kontroli skarbowej i Inspekcją
Transportu Drogowego.
Minister właściwy do spraw transportu, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych, określił w drodze rozporządzenia z dnia 29
września 2004 r. szczegółowe formy współdziałania Stra\
y Ochrony Kolei z PolicjÄ…,
Stra\
ą Graniczną i Inspekcją Transportu Drogowego, uwzględniając w szczególności
sprawy wymagające współdziałania, sposób wymiany informacji dotyczących spraw
wymagających współdziałania, zasady koordynacji wspólnych przedsięwzięć.
Współdziałanie stra\
y ochrony kolei z Policją polega w szczególności na:
1) wspólnym prowadzeniu działań porządkowych na obszarze kolejowym,
w pociÄ…gach i innych pojazdach kolejowych;
2) uzgadnianiu, organizowaniu i prowadzeniu wspólnych patroli;
3) zabezpieczaniu miejsca przestępstwa w celu niedopuszczenia do zatarcia
śladów i dowodów przed przybyciem organów uprawnionych do prowadzenia
śledztwa lub dochodzenia;
19
4) zabezpieczaniu miejsca wypadków i katastrof kolejowych;
5) udzielaniu pomocy przez PolicjÄ™ funkcjonariuszom stra\
y ochrony kolei
w doprowadzeniu do najbli\
szej jednostki Policji osób, w stosunku do których
zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia czynności wykraczających poza
mo\
liwości stra\
y ochrony kolei;
6) wzajemnej wymianie informacji o osobach poszukiwanych, z zachowaniem
przepisów o tajemnicy słu\
bowej i państwowej;
7) udzielaniu pomocy przy ustalaniu danych personalnych osób ujętych;
8) współpracy przy prowadzeniu postępowań;
9) organizowaniu wspólnych szkoleń.
Komendanci stra\
y ochrony kolei współdziałają z właściwymi komendantami
jednostek terenowych Policji poprzez:
1) wymianÄ™ informacji o zagro\
eniach bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz
porzÄ…dku na obszarze kolejowym, w pociÄ…gach i innych pojazdach kolejowych;
2) wspólne ustalanie zadań i sposobu ich realizacji dla zapewnienia
bezpieczeństwa i porządku na obszarze kolejowym, w pociągach i innych
pojazdach kolejowych;
3) opracowywanie szczegółowych planów współdziałania ze szczególnym
uwzględnieniem rejonów, w których występuje nasilenie przestępstw
i wykroczeń;
4) ustalanie planów zabezpieczenia stacji i dworców kolejowych w związku
ze wzmo\
onym ruchem pasa\
erskim.
6. Współdziałanie Policji ze Stra\
ą Leśną
Stra\
Leśna funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia z dnia 28 września 1991 r.
o lasach. Zgodnie z art. 47 ww. ustawy w Lasach Państwowych tworzy się Stra\
Leśną
zajmującą się m.in. prowadzeniem gospodarki leśnej i ochroną lasów oraz
zwalczaniem przestępstw i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego i ochrony
przyrody oraz wykonywaniem innych zadań w zakresie ochrony mienia.
Pracownicy SÅ‚u\
by Leśnej przy wykonywaniu czynności słu\
bowych
20
korzystajÄ… z ochrony prawnej, przewidzianej w przepisach prawa karnego dla
funkcjonariuszy publicznych.
Stra\
nicy leśni przy wykonywaniu zadań określonych w ustawie mają prawo
do:
1) legitymowania osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia,
jak równie\
świadków przestępstwa lub wykroczenia, w celu ustalenia ich
to\
samości;
2) nakładania oraz pobierania grzywien, w drodze mandatu karnego, w sprawach
i w zakresie określonych odrębnymi przepisami;
3) zatrzymywania i dokonywania kontroli środków transportu na obszarach
leśnych oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie, w celu sprawdzenia ładunku oraz
przeglądania zawartości baga\
y, w razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia
popełnienia czynu zabronionego pod groz
bÄ… kary;
4) przeszukiwania pomieszczeń i innych miejsc, w przypadkach uzasadnionego
podejrzenia o popełnienie przestępstwa, na zasadach określonych w Kodeksie
postępowania karnego;
5) ujęcia na gorącym uczynku sprawcy przestępstwa lub wykroczenia albo
w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa oraz jego
doprowadzenia do Policji;
6) odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa
lub wykroczenia oraz narzędzi i środków słu\
ących do ich popełnienia;
7) prowadzenia dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktów oskar\
enia
w postępowaniu uproszczonym, je\
eli przedmiotem przestępstwa jest drewno
pochodzące z lasów stanowiących własność Skarbu Państwa, w trybie i na
zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego;
8) prowadzenia postępowania w sprawach o wykroczenia;
9) noszenia broni palnej długiej i krótkiej lub gazowej oraz ręcznego miotacza
gazowego;
10) \
ądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką
pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak równie\

w nagłych przypadkach do ka\
dego obywatela o udzielenie doraz
nej pomocy,
na zasadach określonych w ustawie o Policji.
21
Minister właściwy do spraw Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych
i Leśnictwa w drodze rozporządzenia z dnia 15 września 1992 r. w sprawie
szczegółowych zasad współdziałania Lasów Państwowych z Policją określił
szczegółowe zasady współdziałania tych podmiotów, zgodnie z którym Państwowe
Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zarządzające stanowiącymi własność Skarbu
Państwa lasami, gruntami i innymi nieruchomościami oraz ruchomościami,
współdziała z Policją w zakresie:
1) ochrony lasu przed szkodnictwem oraz zwalczania przestępstw i wykroczeń
w tym zakresie, a w szczególności kradzie\
y drewna i kłusownictwa;
2) przydziału, ewidencjonowania i przechowywania broni i amunicji;
3) utrzymywania ładu i porządku publicznego oraz zwalczania przestępstw
w lasach;
4) ochrony innych składników mienia Lasów Państwowych, prowadzonej zgodnie
z odrębnymi przepisami.
Współdziałanie Lasów Państwowych z Policją w tym zakresie odbywa się
poprzez:
1) wzajemne udzielanie pomocy słu\
bowej;
2) prowadzenie wspólnych działań;
3) wymianÄ™ informacji.
Wzajemne udzielanie pomocy słu\
bowej obejmuje:
1) szkolenia pracowników Lasów Państwowych, organizowanego i finansowanego
przez Lasy Państwowe, obejmującego w szczególności zasady u\
ycia broni
palnej i gazowej, zasady obchodzenia siÄ™ z broniÄ…, jej przechowywania
i konserwacji oraz zastosowania techniki kryminalistycznej w zakresie
zwalczania szkodnictwa leśnego;
2) u\
ycie środków przymusu bezpośredniego wobec sprawców przestępstw
i wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego, a w szczególności
w przypadkach zwiÄ…zanych z odmowÄ… wylegitymowania siÄ™ sprawcy,
odbierania przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz
narzędzi i środków słu\
ących do ich popełnienia,
22
3) przeszukiwanie, w szczególnych przypadkach, pomieszczeń i innych miejsc
oraz środków transportu w sytuacjach uzasadnionego podejrzenia o dokonanie
przestępstwa;
4) zatrzymywanie osób trudniących się kłusownictwem i posługujących się bronią
palną oraz pomocy w ściganiu sprawców innych przestępstw i wykroczeń
w lasach, a w szczególności sprawców po\
arów leśnych;
5) dokonywanie odpłatnie przeglądów i napraw broni palnej, przydzielonej
stra\
nikom leśnym i leśniczym zgodnie z zasadami określonymi w przepisach
o szczegółowych zasadach przydziału, ewidencjonowania i przechowywania
w nadleśnictwie broni i amunicji oraz ręcznych miotaczy gazowych;
6) udostępnienie szczegółowych map leśnych oraz udzielania informacji
o fizjografii terenów leśnych;
7) lokalizowanie i identyfikacji osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa,
poszukiwanych przez organy ścigania i przebywających w lesie lub na terenie
siedzib jednostek organizacyjnych Lasów Państwowych;
8) zabezpieczanie śladów przestępstw popełnionych w lasach;
9) udostępnianie dla potrzeb realizacji wspólnych działań Lasów Państwowych
i Policji środków transportowych oraz środków łączności i urządzeń
sygnalizacyjno-alarmowych;
10) przekazywanie doświadczeń w edukacji społeczeństwa w zakresie ochrony lasu
i przyrody oraz prawidłowego korzystania z lasu;
11) przekazywanie doświadczeń w zakresie sposobów i metod działań
profilaktycznych i zwalczających szkodnictwo leśne;
12) bezpośrednie przewodnictwo pracownika Słu\
by Leśnej na terenach leśnych,
w przypadku prowadzenia czynności dochodzeniowych przez organy Policji
w lasach.
Prowadzenie wspólnych działań obejmuje:
1) patrolowanie w szczególnie uzasadnionych przypadkach terenów leśnych
w zakresie:
a) ładu i porządku na terenach leśnych, wzdłu\
uczęszczanych szlaków
komunikacyjnych i turystycznych, w lasach wokół miast oraz w obiektach
23
turystycznych,
b) ochrony przeciwpo\
arowej,
c) ochrony przyrody i środowiska, z uwzględnieniem ochrony płodów runa
leśnego, oraz ochrony cieków i zbiorników wodnych;
2) organizowanie i przeprowadzanie, w szczególnie uzasadnionych przypadkach,
za zgodą właściwego komendanta wojewódzkiego Policji, działań na
określonym terenie na podstawie specjalnie opracowanego planu, zwłaszcza
w rejonach zagro\
onych przestępstwami i wykroczeniami w zakresie
szkodnictwa leśnego.
Wymiana informacji obejmuje:
1) wzajemne przekazywanie wszelkich informacji i spostrze\
eń o zagro\
eniach
przestępczością, o środowiskach przestępczych związanych ze szkodnictwem
leśnym oraz zaistniałych przestępstwach i wykroczeniach w lasach
i jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych, a w szczególności
w zakresie kradzie\
y drewna i kłusownictwa;
2) wzajemne przekazywanie oraz rozpowszechnianie materiałów o charakterze
profilaktycznym;
3) udział przedstawicieli Policji w okresowych naradach organizowanych przez
jednostki organizacyjne Lasów Państwowych w sprawie oceny stanu zagro\
eń
lasów;
4) przekazywanie do Komendy Głównej Policji i komend wojewódzkich Policji
rocznej informacji o ochronie lasów przed szkodnictwem oraz rocznego
sprawozdania z postępowania w sprawach o wykroczenia;
5) wymianę doświadczeń w dziedzinie stosowanych metod walki ze
szkodnictwem leśnym oraz z zakłócaniem spokoju i porządku publicznego,
szczególnie w obiektach turystycznych, poło\
onych w lasach i na gruntach
Lasów Państwowych;
6) wymianę informacji dotyczącą rejonów (stref), rozmiarów i okresów zagro\
enia
poszczególnymi rodzajami szkodnictwa leśnego i zagro\
enia po\
arowego,
z uwzględnieniem szkodliwego korzystania z lasów w celach rekreacyjnych.
Wzajemne udzielanie pomocy słu\
bowej następuje na wniosek jednej ze stron.
24
Współdziałanie polega tak\
e na wymianie informacji obejmujÄ…cej:
1) wzajemne przekazywanie wszelkich informacji i spostrze\
eń o zagro\
eniach
przestępczością, o środowiskach przestępczych związanych ze szkodnictwem
leśnym oraz zaistniałych przestępstwach i wykroczeniach w lasach
i jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych, a w szczególności
w zakresie kradzie\
y drewna i kłusownictwa;
2) wzajemne przekazywanie oraz rozpowszechnianie materiałów o charakterze
profilaktycznym;
3) udział przedstawicieli Policji w okresowych naradach organizowanych przez
jednostki organizacyjne Lasów Państwowych w sprawie oceny stanu zagro\
eń
lasów;
4) przekazywanie do Komendy Głównej Policji i komend wojewódzkich Policji
rocznej informacji o ochronie lasów przed szkodnictwem oraz rocznego
sprawozdania z postępowania w sprawach o wykroczenia;
5) wymianę doświadczeń w dziedzinie stosowanych metod walki ze
szkodnictwem leśnym oraz z zakłócaniem spokoju i porządku publicznego,
szczególnie w obiektach turystycznych, poło\
onych w lasach i na gruntach
Lasów Państwowych;
6) wymianę informacji dotyczącą rejonów (stref), rozmiarów i okresów zagro\
enia
poszczególnymi rodzajami szkodnictwa leśnego i zagro\
enia po\
arowego,
z uwzględnieniem szkodliwego korzystania z lasów w celach rekreacyjnych.
Wzajemne udzielanie pomocy słu\
bowej następuje na wniosek jednej ze stron.
7. Współdziałanie Policji z agencjami ochrony osób i mienia
Podstawą prawną współdziałania Policji z tymi podmiotami jest ustawa z dnia
22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia określająca m.in.:
1) obszary, obiekty i urzÄ…dzenia podlegajÄ…ce obowiÄ…zkowej ochronie;
2) zasady tworzenia i funkcjonowania wewnętrznych słu\
b ochrony;
3) nadzór nad funkcjonowaniem ochrony osób i mienia.
Ochrona osób i mienia realizowana jest w formie:
1) bezpośredniej ochrony fizycznej:
25
a) stałej lub doraz
nej,
b) polegającej na stałym dozorze sygnałów przesyłanych, gromadzonych
i przetwarzanych w elektronicznych urzÄ…dzeniach i systemach alarmowych,
c) polegającej na konwojowaniu wartości pienię\
nych oraz innych
przedmiotów wartościowych lub niebezpiecznych;
2) zabezpieczenia technicznego, polegajÄ…cego na:
a) monta\
u elektronicznych urządzeń i systemów alarmowych,
sygnalizujÄ…cych zagro\
enie chronionych osób i mienia, oraz eksploatacji,
konserwacji i naprawach w miejscach ich zainstalowania,
b) monta\
u urządzeń i środków mechanicznego zabezpieczenia oraz ich
eksploatacji, konserwacji, naprawach i awaryjnym otwieraniu w miejscach
zainstalowania.
Obszary, obiekty, urzÄ…dzenia i transporty wa\
ne dla obronności, interesu
gospodarczego państwa, bezpieczeństwa publicznego i innych wa\
nych interesów
państwa podlegają obowiązkowej ochronie przez specjalistyczne uzbrojone formacje
ochronne lub odpowiednie zabezpieczenie techniczne.
Do obszarów, obiektów i urządzeń, które wy\
ej wymieniono, nale\
Ä…:
1) w zakresie obronności państwa w szczególności:
a) zakłady produkcji specjalnej oraz zakłady, w których prowadzone są prace
naukowo-badawcze lub konstruktorskie w zakresie takiej produkcji,
b) zakłady produkujące, remontujące i magazynujące uzbrojenie, urządzenia
i sprzęt wojskowy,
c) magazyny rezerw państwowych;
2) w zakresie ochrony interesu gospodarczego państwa w szczególności:
a) zakłady mające bezpośredni związek z wydobyciem surowców mineralnych
o strategicznym znaczeniu dla państwa,
b) porty morskie i lotnicze,
c) banki i przedsiębiorstwa wytwarzające, przechowujące bądz
transportujÄ…ce
wartości pienię\
ne w znacznych ilościach;
3) w zakresie bezpieczeństwa publicznego w szczególności:
a) zakłady, obiekty i urządzenia mające istotne znaczenie dla funkcjonowania
aglomeracji miejskich, których zniszczenie lub uszkodzenie mo\
e stanowić
26
zagro\
enie dla \
ycia i zdrowia ludzi oraz środowiska, w szczególności
elektrownie i ciepłownie, ujęcia wody, wodociągi i oczyszczalnie ścieków,
b) zakłady stosujące, produkujące lub magazynujące w znacznych ilościach
materiały jądrowe, z
ródła i odpady promieniotwórcze, materiały toksyczne,
odurzajÄ…ce, wybuchowe bÄ…dz
chemiczne o du\
ej podatności po\
arowej lub
wybuchowej,
c) rurociÄ…gi paliwowe, linie energetyczne i telekomunikacyjne, zapory wodne
i śluzy oraz inne urządzenia znajdujące się w otwartym terenie, których
zniszczenie lub uszkodzenie mo\
e stanowić zagro\
enie dla \
ycia lub
zdrowia ludzi, środowiska albo spowodować powa\
ne straty materialne;
4) w zakresie ochrony innych wa\
nych interesów państwa w szczególności:
a) zakłady o unikalnej produkcji gospodarczej,
b) obiekty i urzÄ…dzenia telekomunikacyjne, pocztowe oraz telewizyjne
i radiowe,
c) muzea i inne obiekty, w których zgromadzone są dobra kultury narodowej,
d) archiwa państwowe.
Właściwy terytorialnie Komendant Wojewódzki Policji mo\
e, w drodze decyzji
administracyjnej, wydać zezwolenie na utworzenie wewnętrznej słu\
by ochrony
w jednostce, w skład której nie wchodzą obszary, obiekty i urządzenia umieszczone
w ewidencji prowadzonej przez wojewodę, na wniosek kierowników tych jednostek,
uzasadniony wa\
nym interesem gospodarczym lub publicznym.
Wewnętrzne słu\
by ochrony w zakresie ochrony osób i mienia współpracują z
PolicjÄ…, jednostkami ochrony przeciwpo\
arowej, obrony cywilnej i stra\
ami gminnymi
(miejskimi).
Do ich zadań nale\
y w szczególności:
1) zapewnianie ochrony mienia w granicach chronionych obszarów i obiektów;
2) zapewnianie ochrony wa\
nych urządzeń jednostki, znajdujących się poza
granicami chronionych obszarów i obiektów;
3) konwojowanie mienia jednostki;
4) wykonywanie innych zadań wynikających z planu ochrony jednostki.
27
Wewnętrzne słu\
by ochrony, powołane przez przedsiębiorców, mogą
wykonywać usługi w zakresie ochrony osób i mienia po uzyskaniu przez nich
koncesji.
Komendant Główny Policji sprawuje nadzór nad działalnością
specjalistycznych uzbrojonych formacji ochronnych, z zastrze\
eniem art. 44 i 44a
ustawy o ochronie osób i mienia, w zakresie:
1) zasad i sposobów realizacji zadań ochrony osób i mienia;
2) sposobów u\
ycia przez pracowników tych formacji środków przymusu
bezpośredniego lub broni palnej;
3) posiadania przez pracowników ochrony niezbędnych kwalifikacji.
Nadzór ten polega na:
1) kontroli organizacji i zasad działania, uzbrojenia, wyposa\
enia oraz współpracy
z innymi formacjami i słu\
bami;
2) kontroli zgodności aktualnego stanu ochrony jednostki z planem ochrony;
3) wstępie na teren obszarów i obiektów, a tak\
e innych miejsc, w których jest
prowadzona ochrona, oraz \
ądaniu wyjaśnień i udostępniania bądz
wglÄ…du
w dokumentacjÄ™ ochronnÄ…;
4) wstępie na teren siedziby przedsiębiorcy prowadzącego działalność w zakresie
ochrony osób i mienia, w takich dniach i godzinach, w jakich jest prowadzona
lub powinna być prowadzona działalność;
5) wydawaniu pisemnych zaleceń mających na celu usunięcie stwierdzonych
nieprawidłowości i dostosowanie działalności specjalistycznej uzbrojonej
formacji ochronnej do przepisów prawa.
Współdziałanie Policji z agencjami ochrony osób i mienia reguluje
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 grudnia
1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad współpracy specjalistycznych
uzbrojonych formacji ochronnych z PolicjÄ…, jednostkami ochrony przeciwpo\
arowej,
obrony cywilnej i stra\
ami gminnymi (miejskimi).
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady współpracy specjalistycznych
uzbrojonych formacji ochronnych, zwanych dalej "formacjami ochronnymi", z PolicjÄ…,
jednostkami ochrony przeciwpo\
arowej, obrony cywilnej i stra\
ami gminnymi
(miejskimi) w zakresie wykonywanych zadań ochrony osób i mienia.
28
Współpracę tę podejmuje kierownik jednostki chronionej przez formacje
ochronne odpowiednio z właściwym terytorialnie:
1) komendantem jednostki organizacyjnej Policji;
2) kierownikiem jednostki ochrony przeciwpo\
arowej;
3) szefem obrony cywilnej;
4) komendantem stra\
y gminnej (miejskiej).
Współpraca formacji ochronnych z Policją polega w szczególności na:
1) wymianie informacji o zagro\
eniach w zakresie bezpieczeństwa osób i mienia
oraz zakłócania spokoju i porządku publicznego;
2) współdziałaniu w celu utrzymania spokoju i porządku publicznego podczas
zgromadzeń, imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, w zakresie
określonym w odrębnych przepisach;
3) współdziałaniu przy zabezpieczaniu miejsc popełnienia przestępstw
i wykroczeń w granicach chronionych obszarów, obiektów lub urządzeń;
4) wzajemnych konsultacjach doskonalących metody współpracy.
29
Literatura:
1. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorzÄ…dzie gminnym (t.j., Dz. U. Nr 142
z 2001r., poz. 1591, z póz
n. zm.).
2. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t.j., Dz. U. Nr 43 z 2007 r., poz. 277,
z póz
n. zm.).
3. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Stra\
y Po\
arnej (t. j. Dz. U. Nr 12
z 2009 r., poz. 68 z póz
n. zm.).
4. Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. Nr 45 z 2005 r., poz. 435
z póz
n. zm.).
5. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z póz
n.
zm.).
6. Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. Nr 145
z 2005 r., poz. 1221 z póz
n. zm.).
7. Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o stra\
ach gminnych (Dz. U. nr 123, poz. 779
z póz
n. zm.).
8. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j., Dz. U. Nr 142
z 2001 r., poz. 1590, z póz
n. zm.).
9. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorzÄ…dzie powiatowym (t.j., Dz. U. Nr 142
z 2001 r., poz. 1592, z póz
n. zm.).
10. Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (t. j. Dz. U. Nr 16
z 2007 r., poz. 94 z póz
n. zm.).
11. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2005 r. w sprawie sposobu
postępowania przy wykonywaniu niektórych uprawnień policjantów ( Dz. U.
Nr 141, poz. 1186 ).
12. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r. w sprawie
współdziałania stra\
y ochrony kolei z PolicjÄ…, Stra\
Ä… GranicznÄ… i InspekcjÄ…
Transportu Drogowego (Dz. U. Nr 223, poz. 2262.).
13. Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych
i Leśnictwa z dnia 15 września 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad
współdziałania Lasów Państwowych z Policją (Dz. U. Nr 78, poz. 397.).
30
14. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 grudnia
1998 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad współpracy specjalistycznych
uzbrojonych formacji ochronnych z PolicjÄ…, jednostkami ochrony
przeciwpo\
arowej, obrony cywilnej i stra\
ami gminnymi (miejskimi) (Dz. U.
Nr 161, poz.1108.).
15. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 12 sierpnia
2004 r. w sprawie zakresu i sposobu współpracy Policji ze stra\
ami gminnymi
(miejskimi) oraz zakresu sprawowania przez Komendanta Głównego Policji
nadzoru nad działalnością stra\
y (Dz. U. Nr 187, poz. 1943.).
16. Zarządzenie nr 1429 Komendanta Głównego Policji z dnia 31 grudnia 2004 r.
w sprawie wprowadzenia w Policji procedur reagowania w sytuacjach
kryzysowych (Dz. Urz. KGP z 2005 r. Nr 3, poz. 8).
17. Porozumienie między Komendantem Głównym Państwowej Stra\
y Po\
arnej
a Komendantem Głównym Policji z dnia 12 czerwca 2001 r. o współdziałaniu
Państwowej Stra\
y Po\
arnej i Policji.
18. Porozumienie Komendanta Głównego Policji i Komendanta Głównego Stra\
y
Granicznej z dnia 17 czerwca 2004 r. w sprawie współdziałania Policji i Stra\
y
Granicznej (Dz. Urz. KGP Nr 11, poz. 58).
Pozycje zwarte:
1. Lidwa W., Współdziałanie w walce lądowej, Toruń 2000.
2. Szafrański J., Współdziałanie jednostek obrony terytorialnej i Policji w walce
z terroryzmem, WSPol Szczytno 2004.
3. Ura E., Prawne zagadnienia ochrony osób i mienia, Wydawnictwo Oświatowe
FOSZE, 1998.
Inne:
1. .
2. .