PRAWO HANDLOWE  WYKA
AD 02-04-2011
Rafał Szczepaniak  EGZAMIN PISEMNY: pytania otwarte; 3,4 zagadnienia
I. Pojęcie i podział prawa
Prawo  uporządkowany zbiór obowiązujących w danym państwie norm prawnych.
a) Prawo dzielimy na publiczne i prywatne.
Prawem publicznym jest prawo, które dotyczy państwa, a prywatne to prawo interesów
prywatnych.
Prawo publiczne  prawo tzw. stosunków pionowych, w ramach których podmiot władny
(organ władzy publicznej), jest uprawniony do jednostronnego określania, w granicach
prawa, treści praw i obowiązków podmiotów podporządkowanych jego władzy.
Prawo prywatne  prawo tzw. stosunków poziomych, opartych na zasadzie formalnej
równości stron i swobody umów (kontraktowej), dzięki którym wzajemne prawa i
obowiązki stron wynikają z ich wzajemnych, suwerennych decyzji.
b) Gałęzie prawa prywatnego
Prawo cywilne (prawo obrotu prywatnego), oparte na zasadach równości stron oraz
swobody umów  niekiedy Ustawodawca kompensuje brak faktycznej równości
kontrahentów poprzez przyznawanie większych uprawnień stronie słabszej np.
konsumentom;
Prawo handlowe (prawo obrotu gospodarczego)w zdecydowanej większości tożsame z
prawem cywilnym  prawo podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, zwykle bez
preferencji. Prawo zachodzące między przedsiębiorcami. W polskiej nauce prawa wskazuje
się, że prawo handlowe stanowi prywatnoprawną część prawa gospodarczego.
Prawo gospodarcze - gałąz
prawa prywatnego, regulująca stosunki prawne pomiędzy
uczestnikami obrotu gospodarczego (majątkowe stosunki gospodarcze). Normy tej gałęzi
prawa opierają się na zasadzie wzajemnej autonomiczności i równorzędności podmiotów.
Prawo gospodarcze prywatne pod względem treści jest niemal tożsame z prawem
handlowym, a używane określenie wynika zazwyczaj z tradycji przyjętej w danym ośrodku
naukowym. Zdaniem zwolenników tego określenia, prawo gospodarcze obejmuje swym
zakresem także inne niż działalność handlowa dziedziny działalności gospodarczej (np.
prawo papierów wartościowych). Ponadto, nazwa wprowadza wyraz
ny kontrast w stosunku
do prawa gospodarczego publicznego, zachowując tradycyjny podział na prawo publiczne i
prywatne.
c) Gałęzie prawa publicznego
Prawo konstytucyjne;
Prawo administracyjne;
Prawo finansów publicznych;
Prawo karne;
Prawa proceduralne (postępowania sądowe i administracyjne );
II. Spółki
Spółka  prawna forma współdziałania dwóch lub większej liczby osób dla łatwiejszego osiągnięcia
wspólnego celu gospodarczego. Prawo dopuszcza także możliwość tworzenia i istnienia niektórych
spółek z udziałem jednego wspólnika (spółki jednoosobowe), a także powoływania ich dla celów
niegospodarczych. W formie spółek występuje większość przedsiębiorstw przemysłowych,
handlowych, usługowych, transportowych i.in.
a) Rodzaje spółek
Spółki dzieli się na cywilne (prawa cywilnego) i handlowe (prawa handlowego).
Spółki handlowe  prawne formy prowadzenia profesjonalnej działalności gospodarczej.
Spółki handlowe dzielimy na spółki osobowe i kapitałowe.
Spółki osobowe (nie są osobami prawnymi):
" spółka jawna
" spółka komandytowa
" spółka komandytowo-akcyjna
" spółka partnerska
Spółki kapitałowe:
" spółka z ograniczona odpowiedzialnością
" spółka akcyjna
Spółka cywilna  pochodzi z innego obszaru regulacji prawnej, ale wykazuje cechy spółki
osobowej i dlatego zaliczanie jej do grupy obok osobowych spółek handlowych jest
uzasadnione.
b) Podmiotowość prawna spółki cywilnej
Spółka cywilna jest prawną formą współdziałania osób fizycznych lub prawnych w
działalności gospodarczej. Powstaje jedynie dla realizacji działalności gospodarczej, której
cel może być długo lub krótkotrwały, na czas oznaczony lub nieoznaczony. Spółka cywilna
nie ma osobowości prawnej. Jest szczególną formą prawno-organizacyjną pozwalającą
wykorzystać umiejętności i kwalifikacje wspólników.
Umowa spółki wymaga formy pisemnej  ad probationem , lecz jej niezachowanie nie
powoduje nieważności umowy. Spółka nie podlega wpisowi do rejestru handlowego.
Wspólnicy zobowiązani są wnieść przewidziane umową wkłady do spółki, mogą mieć one
postać pieniężną lub rzeczową. Sposoby wniesienia i dysponowania nimi określają warunki
umowy. Ustrój spółki reguluje umowa wspólników.
Reasumując:
- spółka cywilna: współdziałanie kilku osób w działalności gospodarczej
- pewna dogodna forma prawna realizacji zamierzonych celów
- nie jest uregulowana w kodeksie spółek handlowych, natomiast przepisy odnoszące się do
spółki cywilnej zawiera kodeks cywilny (art. 860-875)
- nie jest osobą prawną
- nie jest w ogóle podmiotem prawa w prawie prywatnym, nie jest nawet ułomną osobą
prawną, wspólnicy spółki cywilnej są podmiotami prawa. Oni też są w świetle prawa
przedsiębiorcami  wpisywani do ewidencji działalności gospodarczej. Cechuje się stałym
składem wspólników (jak wszystkie spółki osobowe)  poszerzenie grona wspólników
wymaga zmiany umowy.
- majątek jest współwłasnością wspólników (współwłasność łączna  art. 196 KC),
wspólnik nie może rozporządzać swoim udziałem we wspólnym majątku
- wspólnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki (np. wobec ZUS,
US, wierzycieli)
- na gruncie prawa publicznego istnieją pewne szczątkowe przejawy podmiotowości spółki
cywilnej np. jest traktowana jako podatnik, płatnik składek ZUS.
c) Podmiotowość prawna spółki jawnej
Spółka jawna to spółka osobowa, spółka prawa handlowego. Uregulowana w Kodeksie
spółek handlowych z 2001 roku. Nie jest osobą prawną, bo jest spółką osobową. W
przeciwieństwie do spółki cywilnej jest już podmiotem prawa  nazywamy ją ułomną osobą
prawną. Pojęcie to nie występuje w przepisach prawnych, jest to pojęcie prawnicze dla
nazwania pewnych jednostek organizacyjnych, które nie są osobami prawnymi, ale
wykazują wiele cech typowych dla osób prawnych.
Ułomna osoba prawna (lub niezupełna osoba prawna)  podmiot stosunku cywilnoprawnego,
jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, lecz posiadająca na mocy ustawy
zdolność prawną.
Ułomnymi osobami prawnymi w prawie polskim są:
" spółka jawna
" spółka partnerska
" spółka komandytowa
" spółka komandytowo-akcyjna
" wspólnota mieszkaniowa
" stowarzyszenie zwykłe
" spółka akcyjna w organizacji
" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji
" europejskie zgrupowanie interesów gospodarczych
" partia polityczna niewpisana do ewidencji
Ułomna osoba prawna może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania mocą swojego działania, może
także pozywać i być pozywaną. Członkowie takiej jednostki organizacyjnej co do zasady ponoszą za
jej zobowiązania odpowiedzialność subsydiarną, tj. powstającą z chwilą jej niewypłacalności.
Częstym błędem jest włączanie do katalogu ułomnych osób prawnych spółki cywilnej (która w
istocie jest umową cywilnoprawną), chociaż Kodeks pracy traktuje taką spółkę jako stronę stosunku
pracy w charakterze pracodawcy.
Obecnie odchodzi się od stosowania terminu "ułomnej osoby prawnej" na rzecz sformułowania
"jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej."
Mają one zatem zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Mają także zdolność
sądową, mogą więc pozywać i być pozywane przed sądem. (Spółka cywilna natomiast nie
ma zdolności sądowej, trzeba więc pozwać wspólników spółki cywilnej anie samą spółkę.)
Art. 331 Kodeksu Cywilnego stanowi, że do tego typu jednostek organizacyjnych, co spółki
jawne, stosujemy odpowiednio przepisy o osobach prawnych.
Spółka jawna jest podmiotem prawa. Może być więc właścicielem różnych rzeczy np.
ruchomości, nieruchomości, może być kontrahentem w umowach.
Spółka jawna jest klasycznym wzorcem spółki osobowej prawa handlowego. Oprócz spółki
jawnej do spółek osobowych prawa handlowego zaliczamy też spółkę partnerską, spółkę
komandytową, komandytowo-akcyjną. Dlatego tez w kwestiach nieuregulowanych
dotyczących w/w spółek stosujemy przepisy o spółkach jawnych.
Spółka jawna, w przeciwieństwie do spółki cywilnej, jest w świetle prawa przedsiębiorcą i
wpisuje się ją do KRS-u, czyli to ona jest przedsiębiorcą, a nie jej wspólnicy.
d) Różnice między spółką jawną a spółką cywilną
Spółka jawna jest najprostszą formą spośród spółek handlowych. Dokonując porównania jej do
spółki cywilnej, można wskazać na następujące podstawowe różnice:
1) spółka jawna jest przedsiębiorcą, w spółce cywilnej status ten przysługuje jej wspólnikom w
zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej lub zawodowej;
2) spółka jawna prowadzi przedsiębiorstwo, spółka cywilna może być utworzona w celu
gospodarczym, którego realizacja nie wymaga prowadzenia działalności zorganizowanej w takim
stopniu;
3) spółka jawna działa pod własną firmą;
4) spółka jawna posiada podmiotowość prawną, natomiast spółka cywilna nie jest podmiotem prawa,
lecz umową obligacyjną, łączącą takie podmioty;
5) majątek spółki jawnej jest jej majątkiem jako podmiotu, natomiast w przypadku spółki cywilnej
majątek spółki jest majątkiem wspólnym wspólników, objętym wspólnością łączną;
6) w spółce jawnej wspólnicy ponoszą subsydiarnie odpowiedzialność za zobowiązania spółki, przy
czym odpowiadają oni solidarnie między sobą i ze spółką, natomiast w spółce cywilnej
odpowiedzialność wspólników za zobowiązania spółki ma charakter pierwszorzędny, a solidarność
istnieje tylko między wspólnikami.
e) Odpowiedzialność majątkowa wspólników spółki partnerskiej
Spółka partnerska pojawiła się około 10 lat temu. Zaliczana jest do osobowych spółek prawa
handlowego. Spółka partnerska  typ spółki osobowej wprowadzony do systemu prawa z
dniem 1 stycznia 2001 r. przez ustawę Kodeks spółek handlowych.
Spółki osobowe różnią się od spółek kapitałowych m.in. tym, że ich wspólnicy odpowiadają
osobiście za długi spółki.
Spółka partnerska  odpowiedzialność partnerów za długi. Spółka partnerska, jak wszystkie
spółki osobowe prawa handlowego, ma charakter subsydiarny  posiłkowy. Oznacza to, że
wspólnicy odpowiadają wówczas, gdy egzekucja z majątku spółki okaże się nieskuteczna.
Wspólnicy odpowiadają solidarnie wobec wierzycieli wraz ze spółką. Pomimo tego, że ta
odpowiedzialność jest subsydiarna wierzyciele mogą od razu pozwać i spółkę i wspólników.
Spółka partnerska zakładana jest w celu wykonywania określonego wolnego zawodu np.
medyczny, prawniczy. Za szkody spowodowane w sztuce wykonywania zawodu odpowiada
spółka i subsydiarnie z nią ten partner, który ten błąd popełnił, względnie ten, który
nadzorował pracownika spółki, który ten błąd popełnił. Za pozostałe zobowiązania
odpowiadają wraz ze spółką subsydiarnie wszyscy partnerzy.
Reasumując:
- umowa spółki wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności (do 8.01.2009 r. umowa
spółki partnerskiej wymagała formy aktu notarialnego)
- powstaje z chwilą wpisu do KRS,
- celem spółki jest wykonywanie wolnego zawodu,
- odpowiedzialność wspólników jest ograniczona tzn. partner nie odpowiada za
zobowiązania spółki wynikające z działalności innych partnerów,
- działa pod własną firmą,
- firma powinna zawierać nazwisko co najmniej jednego partnera, dodatkowe oznaczenie "i
partner" bądz
"i partnerzy" albo "spółka partnerska" oraz określenie wolnego zawodu
wykonywanego w spółce.
- pierwotnie musi się składać z co najmniej dwóch wspólników.
f) Różnice między komandytariuszem a komplementariuszem
Spółka komandytowa - spółka mająca na celu prowadzenie w większym rozmiarze
przedsiębiorstwa zarobkowego albo gospodarstwa rolnego pod wspólną firmą, a za
zobowiązania spółki odpowiada przynajmniej jeden ze wspólników bez ograniczenia
(komplementariusz) i przynajmniej jeden odpowiada w sposób ograniczony
(komandytariusz).
Komplementariusz jest aktywny, prowadzi spółkę. Odpowiada całym osobistym majątkiem
za długi spółki (subsydiarnie).
Komandytariusz jest bierny, pasywny, nie ma prawa prowadzić spraw spółki, chyba że
uzyskał specjalne pełnomocnictwo komplementariuszy. Odpowiada za długi spółki tylko do
sumy komandytowej (jest w umowie spółki, akcie notarialnym). Ma on prawo kontrolować,
w jaki sposób komplementariusze prowadzą sprawy spółki. Bez jego zgody
komplementariusze nie mogą podjąć czynności przekraczających zakres zwykłego
zarządzania sprawami spółki.
Zasadą jest, że zyskami dzielą się w proporcji do wniesionych wkładów (ich wielkości).
Mogą się jednak umówić inaczej.
g) Reprezentacja spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
Spółka z.o.o to spółka kapitałowa.
Reprezentacja  dokonywanie czynności prawnych w imieniu spółki na zewnątrz, czyli
wobec osób trzecich np. zawarcie umowy.
 pro foro interno : zagadnienia związane z wewnętrzną strukturą spółki
 pro foro externo: relacje spółki z osobami trzecimi - reprezentacja
Kto zawiera umowę w imieniu spółki?
Ważność umów zawieranych przez spółkę z.o.o. uzależniona jest m.in. od przestrzegania
obowiązujących w niej zasad reprezentacji. Podpis jednego członka wieloosobowego
zarządu okaże się wystarczający, gdy z umowy spółki wynika, że każdy zarządca
może reprezentować spółkę samodzielnie. Konieczność złożenia większej liczby podpisów,
w celu zawarcia umowy za spółkę, może pojawiać się tylko wówczas, gdy zarząd spółki jest
wieloosobowy.
Osoby prawne działają poprzez swoje organy.
Kto reprezentuje spółkę z.o.o.?
 Zarząd: organ spółki z.o.o. Może być jedno lub wieloosobowy. Jeżeli zarząd jest
jednoosobowy działanie jest oczywiste  składa oświadczenie. Jeżeli zarząd jest
wieloosobowy obowiązuje wówczas zasada reprezentacji łącznej. Oznacza to, że
oświadczenie woli muszą składać dwaj członkowie zarządu. Nie muszą jednocześnie. W
umowie spółki można tę zasadę zmodyfikować, całkowicie uchylić lub rozszerzyć. Musi
to być następnie wpisane do KRS-u.
 Przedstawiciele: pełnomocnicy, najszersze pełnomocnictwo to prokura. Pierwotna i
podstawowa reprezentacja spółki to jednak zarząd.
h) Spółka z.o.o. a spółka akcyjna
Spółka z.o.o. Spółka akcyjna
1. Spółka kapitałowa, ale posiada jeszcze pewne 1. Wspólnicy nie mają prawa kontroli.
cechy spółki osobowej np. wspólnicy mają 2. Kapitały własne spółki akcyjnej są bardziej
prawo do indywidualnej kontroli, co nie złożone (kapitał własny i zapasowy, zakładowy
występuje w spółce akcyjnej nie mniejszy niż 100.000 zł, rezerwowy)
2. Jest możliwość wyłączenia wspólnika ze 3. Spółka akcyjna jest tworem bardziej
spółki na drodze sądowej, tylko z ważnych sformalizowanym (musi być zawsze zarząd)
powodów. 4. Zarząd jest powoływany przez Radę
3. Rachunkowość spółki z.o.o jest bardziej Nadzorczą, a w spółce z.o.o przez
uproszczona (jest bilans, rachunek zysków i Zgromadzenie Wspólników
strat, a nie ma cash flow; kapitał 5. Akcje  udział w kapitale zakładowym ( zbiór
własny/zakładowy nie mniejszy niż 5.000 zł) praw akcjonariusza w spółce akcyjnej), papier
4. Sp. z.o.o nie może emitować papierów wartościowy.
wartościowych, które inkorporowałyby
(włączały) prawa udziałowe wspólnika.
i) Spółka z.o.o a spółdzielnia
Spółka z.o.o. Spółdzielnia
1. W spółce kapitałowej z.o.o rządzi kapitał  ile 1. Geneza spółdzielni: pierwotnie wzorowały się
wniesiona kapitału, taka jest pozycja w spółce. na spółkach, ale trochę na zasadzie
Minimalny kapitał przy zakładaniu spółki z.o.o przedsiębiorstwa  miały być tym, czym nie jest
to 5.000 zł) spółka z.o.o. Zysk nigdy nie był ich głównym
2. W spółce nie ma ograniczenia, że członkami celem. Była związkiem dla ubogich. Nie ma
muszą być tylko członkowie z.o.o. minimalnego kapitału przy zakładaniu spółki.
3. Wspólnik ma udziały, które są zbywalne i 2. Członkami organów spółdzielni mogą być
dziedziczne. tylko członkowie spółdzielni. Wyjątkiem jest
4. Sprzedaż udziałów innej osobie musi zostać Zarząd spółdzielni  może to być manager z
każdorazowo zgłoszona do KRS zewnątrz. Pracę Zarządu kontroluje Rada
Nadzorcza.
3. W spółdzielni nie ma pojęcia kapitał
zakładowy jako kapitał własny obligatoryjny w
stałej wysokości. Jest za to Fundusz udziałowy,
który jest zmienny. Zmiana liczby członków i
funduszu udziałowego jest wewnętrzną sprawą
spółdzielni.
4. Nie ma tu udziałów, które byłyby
dziedziczone i zbywalne. Członek spółdzielni
nie odpowiada za jej zobowiązania , partycypuje
w jej stratach tylko do wysokości wniesionego
udziału.
j) Porównanie spółek kapitałowych i spółdzielni  finansowanie majątku
Spółka z.o.o Spółka akcyjna Spółdzielnia
Kapitały własne Założycielski: Założycielski: Założycielski:
- kapitał udziałowy - kapitał akcyjny - fundusz udziałowy
Zapasowy: Zapasowy: Zapasowy:
- kapitał zapasowy - kapitał zapasowy - fundusz zapasowy
(rezerwowy) (rezerwowy) (rezerwowy)
k) Porównanie spółek - właściciele kapitału zainwestowanego
Spółdzielnia
Spółka Spółka Spółka Spółka Spółka
cywilna jawna komandytowa z.o.o akcyjna
Wspólnicy Wspólnicy Wspólnicy Udziałowcy Akcjonariusze Członkowie
Właściciel
kapitału
Majątkiem Solidarna, Komplementariu Spółka Spółka Majątkiem
Odpowiedzi
podmiotu i chyba że sz  bez właścicielem właścicielem spółdzielni
alność
osobistym umowa ograniczeń, kapitału i kapitału i (spółdzielnia
finansowa
stanowi Komandytariusz całym całym jako osoba
inaczej  do sumy kapitałem kapitałem prawna)
komandytowej odpowiada odpowiada
Różne Wniesienie Wkłady Kapitał Kapitał akcyjny Fundusz
Kapitał
wkłady własności wspólników zakładowy udziałowy
(fundusz)
rzeczowe, lub innych udziałowcó
gotówkowe, praw, w
niematerialn zezwolenie
e, na
świadczenie użytkowanie
usług rzeczy/praw
lub
wykonywani
e pracy
Wspólnicy, Wspólnicy, Komplementariu Zgromadzen Walne Walne
Decyzje o
równy równy sze ie zgromadzenie zgromadzeni
podziale
udział, jeżeli udział, jeżeli wspólników akcjonariuszy e
zysku
umowa nie umowa nie udziałowców
stanowi stanowi  członków
inaczej inaczej spółdzielni
Handel Podmioty Średnie Średnie i Średnie i duże Handel
Rodzaje
hurtowy, przemysłow przedsiębiorstwa duże przedsiębiorstw hurtowy,
działalności
detaliczny, e i handlowe zarobkowe lub przedsiębior a o różnym detaliczny
obrót średniej gospodarstwa stwa o zakresie żywnością i
nieruchomoś wielkości rolne w różnym przedmiotowy art.
ciami, biura większym rodzaju m wyposażenia
adwokackie rozmiarze działalności mieszkań,
gospodarczej art.
ogrodniczym
i,
mleczarskim
i itp.
III. Firma  pojęcie, ochrona, rodzaje
Firma  nazwa przedsiębiorcy będącego jednostką organizacyjną. Jest to nazwa, pod którą spółka
handlowa prowadzi przedsiębiorstwo.
Firma jest prawnym dobrem osobistym (nie majątkowym), ale również o charakterze majątkowym.
Ma więc mieszaną naturę. W konsekwencji prawo do firmy ma charakter majątkowy, ale także
osobisty. Prawo do firmy jako prawo majątkowe podlega wycenie w mierniku pieniężnym.
Prawo do firmy nie może być zbyte bez całego przedsiębiorstwa. Nie wyklucza to jednak
udostępnienia komuś prawa do czasowego korzystania z firmy np. w ramach umowy
franchisingowej.
Prawo do firmy, jak każde inne prawo, podlega ochronie. Przede wszystkim ochronie sądowej 
można np. żądać, by sąd zakazał bezprawnego posługiwania się nazwą przez osoby trzecie, a także
firmę podobną do naszej (pasożytnicze wykorzystywanie cudzej renomy). Podstawą takiej ochrony
są przepisy Kodeksu Cywilnego, a także przepisy ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Każda nowa firma powinna odróżniać się dostatecznie od firmy już zarejestrowanej w danej
miejscowości niezależnie od tego, czy przedsiębiorcy działają w tej samej branży.
Wyróżniamy firmy: osobowe, przedmiotowe, mieszane (zawierają elementy mieszane), fantazyjne
(zawierają zwrot, który nic nie oznacza).
IV. Prokura
Prokura  pełnomocnictwo, najszersze pełnomocnictwo w prawie gospodarczym. Występuje tylko
w działalności spółek handlowych i tylko w obrocie gospodarczym. Pod rygorem nieważności musi
być na piśmie. Prokurę może ustanowić tylko przedsiębiorca zapisany do KRS-u. Przedsiębiorca
będący osobą fizyczną nie może ustanowić prokury.
Prokurent  osoba, której udzielono prokury. Jest upoważniona do zawierania wszelkich umów i
dokonywania innych czynności prawnych związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa spółki.
Czego prokurent nie może?
 Prokurent nie może ustanowić dalszych prokurentów.
 Nie może zbyć przedsiębiorstwa ani nieruchomości wchodzącej w skład
przedsiębiorstwa (musiałby uzyskać dodatkowe upoważnienie).
Prokura wygasa z chwilą postawienia przedsiębiorstwa w stan likwidacji lub upadłości. Prokura
może być samoistna (jednoosobowa) lub łączna (muszą oni działać razem, aby ich czynność była
ważna. Działanie łączne nie oznacza działania jednoczesnego).
Prokurent podlega wpisowi do KRS-u z tym, że wpis ten ma charakter deklaratywny tzn. informuje
tylko o tym, że ustanowiono prokurenta.
V. KRS  Krajowy Rejestr Sądowy
KRS  rodzaj rejestru publicznego prowadzony przez wybrane sądy rejonowe i Ministerstwo
Sprawiedliwości. Jest to pewna ewidencja sądowa.
Większość osób prawnych w Polsce powstaje przez wpis do KRS-u, także jednostki organizacyjne
powstają przez wpis do KRS-u tak jak osobowe spółki prawa handlowego.
KRS składa się z kilku działów (osobnych rejestrów):
 dział przedsiębiorców
 dział organizacji niezarobkowych (stowarzyszeń)
 dział dłużników niewypłacalnych
KRS co do zasady jest w pełni jawny tzn. każdy może do niego zajrzeć bez ujawniania swojego
celu. Istnieje domniemanie prawdziwości danych wpisanych w KRS-ie. Z tym wiąże się tzw.
rękojmia wiary publicznej. Oznacza to, iż podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis do
Rejestru nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które
nie zostały wpisane do Rejestru lub uległy wykreśleniu z Rejestru. KRS wprowadza regułę, że nikt
nie może zasłaniać się nieznajomością treści wpisu w Rejestrze. Oznacza to, że nikt nie może się
usprawiedliwiać, że nie znał danych wpisanych w Rejestrze nawet, jeśli ma na to uzasadnione
wytłumaczenie. Prawo chroni osoby, które działały w dobrej wierze i zaufaniu do treści wpisów w
KRS-ie. Informacje wpisane w KRS-ie uważa się za prawdziwe dopóki ktoś nie wykaże, że są
niezgodne ze stanem rzeczywistym.
Wpisy do KRS-u dzielimy na:
 Konstytutywne: są warunkiem wystąpienia skutku prawnego (warunek  condicio sine
qua non - warunek bez którego nie) np. wykreślenie spółki z KRS-u.
 Deklaratywne: jedynie informują o skutku prawnym, który już wystąpił
KRS jest prowadzony przez sądy rejonowe  sądy gospodarcze w miastach wojewódzkich.