PLANY WYNIKOWE
W ZAKRESIE II KLASY GIMNAZJUM
OPRACOWANE NA PODSTAWIE
MATERIAŁÓW KATECHETYCZNYCH:
Jezus działa i zbawia
Z SERII W DRODZE DO EMAUS
Działanie nauczyciela, w tym również katechety, jest S
ciS
le związane z planowaniem, czyli ustalaniem celów, poszukiwa-
niem rozwiązań i podejmowaniem decyzji. Zakłada ono tym samym wybieranie najodpowiedniejszego rozwiązania w celu
osiągnięcia sukcesu i to w nieodległym terminie. Podejmowane przez nauczyciela planowania nauczania obejmuje konstru-
owanie planu wynikowego i poszukiwanie możliwych do zaadaptowania wzorców.
B. Niemierko wyjaS
nia, że  planowanie wynikowe w dydaktyce opiera się na jasno i realistycznie okreS
lonych wymaga-
niach programowych , co w praktyce powinno uwzględniać zróżnicowane uzdolnienia uczniów. Stwierdzenie to zawiera w sobie
przekonanie, że przygotowanie planu wynikowego wymaga jasnego ustalenia celów, dokonania doboru materiału nauczania,
wyboru metod współpracy z uczniami oraz okreS
lenia i przeprowadzania kontroli, a także sprecyzowania zasad oceniania szkol-
nych osiągnięć uczniów. Oznacza to, że czynnoS
ci nauczyciela w trakcie planowania muszą zostać poprzedzone analizą treS
ci
nauczania w trzech jej wymiarach: celów, materiału i wymagań.
Plany wynikowe
Zrozumienie istoty planu wynikowego pozwoli uczynić z niego element własnego warsztatu pracy, a nie dokument, który
trzeba dołączyć do akt szkolnych. Pociąga to za sobą przekonanie, że choć nie można opracować jednego, idealnego, wzorco-
wego planu wynikowego, to dobry plan wynikowy może być doskonałym instrumentem wspomagającym nauczyciela w orga-
nizowaniu całego procesu dydaktycznego. Jest dla nauczyciela sposobem uzyskania indywidualnego obrazu treS
ci nauczania
oraz poczucia porządku w jej ujęciu.
Konstruowanie planu wynikowego wymaga wyjątkowej precyzji i uwagi. Katechecie, który dokonuje syntezy planowanej
treS
ci nauczania, musi towarzyszyć nie tylko S
wiadomoS
ć, że nie wszystkie cele szczegółowe mogą być zoperacjonalizowane,
ale i przeS
wiadczenie, że osiągnięcie tego, co wynika z wychowawczego czy inicjacyjnego wymiaru katechezy wymaga,
oprócz umiejętnoS
ci pedagogicznych, również czasu, a nade wszystko łaski Bożej. To przekonanie powinno także uwidocznić
się w wybranej formie zapisu.
O żywotnoS
ci planu wynikowego decydować może również jego forma. Każdy nauczyciel powinien sam opowiedzieć się,
w jaki sposób udokumentować własne decyzje i wyniki przeprowadzonych przez siebie analiz, zarówno ze względu na układ,
jak i styl. Powszechnie spotyka się propozycje zapisu planów wynikowych w formie tabelarycznej. Mimo zachowania tej
samej formy, różnią się one propozycjami co do zawartoS
ci. B. Niemierko oprócz numeru i tematu lekcji ogranicza się do okreS
lenia
wymagań na poszczególnych poziomach, natomiast M. Kłos rozszerza tabelę, proponując zapisanie  obok numeru i tematu
jednostek lekcyjnych  tematów i numerów jednostek metodycznych, celów wyrażonych operacyjnie, materiału nauczania,
planowanych technik i form pracy na lekcjach, materiałów i S
rodków dydaktycznych, wymagań nauczycielskich oraz plano-
wanych technik kontroli; zastrzega jednoczeS
nie, że decyzje związane z tematami jednostek lekcyjnych, metodami i formami
pracy, materiałami i S
rodkami dydaktycznymi czy technikami kontroli zwykle bywają przedstawione w konspekcie zajęć.
MożliwoS
ć stosowania różnych form zapisu planu wynikowego S
wiadczy o docenieniu idei indywidualnoS
ci tego planu,
wyrażonej w koniecznoS
ci podejmowania samodzielnych decyzji na etapie planowania nauczycielskiego, któremu mogą oka-
zać się pomocne zaproponowane poniżej elementy.
Plany wynikowe
Na podstawie programu dokonano analizy materiału i opracowano propozycję wymagań. Zwrócono uwagę na synte-
tyczny charakter wymagań (bez wnikania w szczegóły). Przedstawiona propozycja w postaci tabelarycznej pozwala wstępnie
ocenić hierarchię wymagań ze względu na cele i materiał.
Plany wynikowe zostały skonstruowane z uwzględnieniem zakresu programowego drugiej klasy gimnazjum. Na podstawie
programu dokonano analizy materiału i opracowano propozycję wymagań. Zwrócono uwagę na charakter syntetyczny wy-
magań (bez wnikania w szczegóły). Przedstawiona propozycja wymagań w postaci tabelarycznej pozwala wstępnie ocenić
hierarchię wymagań ze względu na cele i materiał.
WyjaS
nienia układu i treS
ci tabeli:
1. Temat lekcji; pierwszy wpisywany do dziennika lekcyjnego, drugi do zeszytu ucznia.
2. Wymagania podstawowe obejmują wiadomoS
ci i umiejętnoS
ci stosunkowo łatwe do opanowania, najpewniejsze nauko-
wo, całkowicie niezbędne w dalszej nauce, bezpoS
rednio użyteczne.
3. Taksonomia celów nauczania (B. Niemierko, K. Ciżkowicz, J. Ochenduszko) poprzez zastosowanie czasowników ope-
racyjnych z wyszczególnieniem poziomów:
 wiadomoS
ci: zapamiętane (oznaczone literką A) i zrozumiane (oznaczone literką B);
 umiejętnoS
ci: stosowanie wiadomoS
ci w sytuacjach typowych (oznaczone literką C) oraz stosowanie wiadomoS
ci w
sytuacjach problemowych (oznaczone literką D).
Informacje kolumny 3 odnoszą się do wymagań podstawowych.
4. Wymagania rozszerzone obejmują: wiadomoS
ci i umiejętnoS
ci umiarkowanie trudne do opanowania, w pewnym stopniu
hipotetyczne, przydatne, bezpoS
rednio użyteczne oraz dopełniające; trudne do opanowania, twórcze, wyspecjalizowane,
z dala od bezpoS
redniej użytecznoS
ci.
Plany wynikowe
5. Taksonomia celów nauczania (B. Niemierko, K. Ciżkowicz, J. Ochenduszko) poprzez zastosowanie czasowników ope-
racyjnych z wyszczególnieniem poziomów:
 wiadomoS
ci: zapamiętane (oznaczone literką A) i zrozumiane (oznaczone literką B);
 umiejętnoS
ci: stosowanie wiadomoS
ci w sytuacjach typowych (oznaczone literką C) i stosowanie wiadomoS
ci w
sytuacjach problemowych (oznaczone literką D).
Informacje kolumny 5 odnoszą się do wymagań rozszerzonych.
S E M E S T R I
I. Pragnienia ludzi
1. Temat 2. Wymagania podstawowe 3. 4. Wymagania rozszerzone
5.
1. Ukazanie zależności wiary i czynów.  interpretuje Jk 2, 14-17; A  określa zależności pomiędzy wiarą i uczynkami C
(Lekcja religii nie wystarczy).  wykazuje, jaki powinien być związek tego, co dzieje B miłości;
się na lekcjach religii z codziennością chrześcijanina.  analizuje, dlaczego sam udział w lekcjach religii nie D
gwarantuje głębokiej wiary.
2. Odkrywanie Boga objawiającego się  zastanawia się, jak można przekonać się o obecności D  charakteryzuje Boże teofanie; B
i obecnego w świecie. Boga w świecie;  charakteryzuje sposoby doświadczenia obecności A
(Czy można doświadczyć Boga?).  wyjaśnia, po co Bóg się objawia. C Boga.
3. Okazywanie szacunku imieniu Boga.  określa, co wyraża imię Boga; A  wyjaśnia, że Bóg objawiając swoje imię, ukazuje B
(Imię Boga).  interpretuje tekst Wj 3, 10-15. C przyjazne nastawienie do człowieka;
 tłumaczy, co wyraża nazwanie siebie przez Jezusa D
imieniem JESTEM.
4. Spotkanie z Jezusem w Eucharystii.  określa, co należy czynić, by doświadczyć spotkania C  interpretuje tekst A
k 24, 13-35; A
(Spotkanie przy stole). z Jezusem;  wskazuje, co może nam pomóc w zrozumieniu B
 wyjaśnia, w jaki sposób można w pełni rozpoznać D prawdy o Panu Bogu.
Jezusa Chrystusa.
5. Wspomaganie zaangażowania w liturgię  definiuje, czym jest liturgia; A  wylicza argumenty przemawiające za uczestnictwem C
Kościoła.  wskazuje cele liturgii. B w liturgii; D
(Po co liturgia?).  wykazuje, co tracimy, gdy nie jesteśmy obecni na
nabożeństwach liturgicznych.
II. Ku pełni czasów
6. Poszukiwanie pełni wolności w Bogu.  tłumaczy, jak chrześcijanin ma patrzeć na lęk i wol- B  analizuje wskazane teksty biblijne; A
(Przywrócona wolność). ność; D  wyjaśnia, w jaki sposób Bóg przywraca człowiekowi C
 uzasadnia, że z
ródłem lęku człowieka jest grzech. utraconą wolność.
7. Ukazanie konieczności przezwyciężania  opowiada tekst biblijny o wieży Babel; A  definiuje pojęcie pychy na podstawie obrazu B
pychy i samowystarczalności.  wylicza sposoby przezwyciężania pokusy C biblijnego;
(Z Bogiem czy bez Boga). samowystarczalności.  przeciwstawia pychę i pokorę. D
8. Wskazywanie znaków nadziei w biblijnym  przedstawia analogię pomiędzy wodami potopu D  wylicza sposoby przeciwstawiania się złu; A
potopie. i wodą chrztu;  wykazuje, że Bóg nie toleruje zła. C
(Znak nadziei).  tłumaczy, co symbolizuje i wyraża woda chrztu. B
9. Motywowanie do wyzwalania się od zła  interpretuje tekst Wj 3, 7-9; C  tłumaczy, w jaki sposób Bóg wspiera nas w walce ze D
poprzez korzystanie z sakramentu pokuty  wylicza warunki sakramentu pokuty. B złem;
i pojednania.  określa, czym dla chrześcijanina jest żal za grzechy. A
(Wyzwolenie od zła).
10. Współpraca z aniołami i świętymi w walce  tłumaczy, na czym polega walka między dobrem, D  wyjaśnia rolę aniołów i sposoby działania szatana; B
ze złem. a złem w człowieku;  interpretuje teksty KKK o aniołach. C
(Z aniołami i świętymi).  definiuje, kim jest anioł. A
11. Doskonalenie zaufania Bogu.  wskazuje biblijne przykłady zaufania Bogu; C  przedstawia podstawowe wiadomości na temat A
(Zaufanie Bogu).  wyjaśnia, na czym polega bezwarunkowe zaufanie D adwentu;
Bogu.  przedstawia, jakie religijne wezwania niesie czas B
adwentu.
12. Chrześcijańskie przeżywanie czasu Bożego  wyjaśnia sens czytań z liturgii Bożego Narodzenia; B  interpretuje teksty biblijne o narodzeniu Jezusa; C
Narodzenia.  tłumaczy, jakie znaczenie ma dla chrześcijan  uzasadnia, dlaczego Jezusa Chrystusa nazywamy D
(Ten, który wypowiada się przez Syna). świętowanie Bożego Narodzenia. A Słowem Boga.
13. Kształtowanie osobistego świadectwa wiary.  opowiada o świadectwie wiary św. Szczepana; B  przyjmuje odpowiedzialność za świadectwo wiary. C
(Świadkowie spełnionych obietnic).  interpretuje biblijny tekst o Symeonie. D  analizuje, na jakich argumentach ludzie opierają swoją A
wiarę w Boga.
III. W królestwie Bożym
14. Zgłębianie tajemnicy Jezusa Chrystusa.  opowiada, kim jest Jezus; A  wyjaśnia znaczenie poszczególnych tytułów Jezusa; B
(Tajemnica Jezusa Chrystusa).  wylicza tytuły stosowane do Jezusa. C  tłumaczy, co znaczy świadczyć o Jezusie. D
15. Poznawanie Chrystusa zatroskanego o ludzi.  przedstawia teksty biblijne podkreślające troskę Boga B  wyjaśnia, kiedy chrześcijanin szczególnie doświadcza C
(Chrystus zatroskany o ludzi). o człowieka; Bożej troski;
 ukazuje Jezusa jako Boga zatroskanego o człowieka. D  określa, w jaki sposób Bóg okazuje człowiekowi A
swoją troskę o niego.
16. Poszukiwanie wyjaśnień tajemnicy  dokonuje zestawienia skarbu z Królestwem Bożym; C  uzasadnia potrzebę osobistej troski o zdobycie D
królestwa Bożego.  wyjaśnia rzeczywistość królestwa Bożego. A królestwa Bożego;
(Chrystus wyjaśnia tajemnicę królestwa).  tłumaczy, dlaczego królestwo Boże uznawane jest za B
skarb.
17. Dostrzeganie Bożych zamiarów  określa, jaką funkcję spełnia osoba proroka; B  wyjaśnia, że zbawienie jest podstawowym zamiarem C
w Chrystusie.  wyjaśnia, dlaczego Jezus posłużył się w rozmowie z Boga wobec człowieka;
(Chrystus wyjaśnia Boże zamiary). Samarytanką określeniem  woda żywa . D  objaśnia spotkanie Jezusa z Samarytanką. A
18. Rozwijanie świadomości eucharystycznej.  definiuje pojęcie Eucharystii; C  przedstawia naukę Jezusa dotyczącą pokarmu na życie B
(Chrystus  Chleb Życia).  określa, jaki będzie los tych, którzy odrzucają Pokarm wieczne;
wieczności. A  interpretuje teksty biblijne o Eucharystii. D
19. Współpraca z Chrystusem we wspólnocie  analizuje, w jaki sposób dzisiaj możemy odkryć D  wskazuje sposoby obecności Chrystusa w Kościele; A
Kościoła. obecność Jezusa w Kościele;  przyjmuje odpowiedzialność za Kościół. C
(Chrystus obecny w Kościele).  wylicza znaki przyjaz
ni Boga do człowieka. B
SEMESTR II
IV. Ukrzyżowany i zmartwychwstały
20. Odkrywanie treści zbawczych  wskazuje, dlaczego Jezus umarł na krzyżu; A  uzasadnia, że  wywyższenie Jezusa na krzyżu nie D
w wywyższeniu Jezusa na krzyżu.  wyjaśnia, dlaczego krzyż jest dla chrześcijan znakiem C jest Jego klęską, ale zwycięstwem;
(Wywyższony na krzyżu). zbawienia.  tłumaczy, czemu ma służyć  nowe narodzenie , B
o którym Jezus mówił do Nikodema.
21. Uświadomienie znaczenia i sensu pokoju  wyjaśnia, czym charakteryzuje się pokój, który D  określa, w jakich okolicznościach człowiek staje się A
przyniesionego przez Jezusa. przynosi ludziom zmartwychwstały Chrystus; odbiorcą Jezusowego pokoju;
(Przynosi pokój).  definiuje, czym jest Chrystusowy pokój. B  wskazuje, co zmienia w życiu ludzi i losach świata C
pokój, który przynosi Jezus.
22. Umacnianie wiary w posłannictwo Jezusa.  ukazuje, w jaki sposób Jezus uzasadniał prawdziwość D  wyjaśnia, jakie stanowisko zajmuje Jezus wobec C
(Wyjaśnia Pisma). swych słów, swego posłannictwa; niewiary słuchających Go;
 interpretuje wskazane teksty biblijne. B  tłumaczy, czym jest Liturgia słowa. A
23. Kształtowanie wiary w Jezusową moc  określa, do czego odnosi się udzielana wierzącym moc C  uzasadnia, że spotkanie z Jezusem zmartwychwstałym D
przemieniania człowieka. Jezusa; przemienia życie wierzących;
(Przemienia człowieka).  interpretuje tekst biblijny o uczniach idących do A  analizuje poziom własnej otwartości na Jezusa. B
Emaus.
24. Rozpoznawanie Bożego planu w powołaniu  wylicza sposoby okazywania miłości Bogu; B  opisuje funkcję św. Piotra; A
Piotra.  wyjaśnia, co znaczy być uczniem Jezusa, być D  wyjaśnia, co warunkuje dochowanie wierności C
(Powołuje Piotra). wierzącym. Jezusowi.
25. Uznanie konieczności wiary w przyjęciu  przedstawia spotkanie Jezusa zmartwychwstałego A  określa, na jakiej podstawie przyjmujemy prawdę B
zmartwychwstania Jezusa. z Tomaszem; o zmartwychwstaniu Jezusa;
(Pan i Bóg).  wskazuje, jakiej wiary oczekuje Jezus od swoich C  wyjaśnia, co przynosi ludziom wiara D
uczniów. w zmartwychwstanie Jezusa.
26. Uświadomienie wezwania do nawrócenia.  opowiada przypowieść miłosiernym Ojcu; B  wskazuje cechy charakterystyczne nawrócenia; C
(Wzywa do nawrócenia).  uczestniczy w rekolekcjach szkolnych. D  podkreśla dar miłosierdzia w sakramencie pojednania A
i pokuty.
27. Wspomaganie odpowiedzialności za udział  uczestniczy w Triduum Paschalnym; C  wyjaśnia religijne znaczenie tajemnicy paschalnej; B
w liturgii Triduum Paschalnego.  określa, na czym powinno polegać rzeczywiste A  rozróżnia znaczenie elementów liturgii D
(Triduum Paschalne). świętowanie Wielkanocy. poszczególnych dni Wielkiego Tygodnia.
28. Poznawanie treści liturgii niedzieli  wskazuje charakterystyczne elementy liturgii D  wyjaśnia sens zmartwychwstania Jezusa; A
Zmartwychwstania Pańskiego. wielkanocnej;  uzasadnia, dlaczego Wielkanoc jest największym B
(Niedziela wielkanocna Zmartwychwstania  uczestniczy w liturgii Wielkanocy. C świętem chrześcijaństwa.
Pańskiego).
29. Ostrzeganie znaczenia świętowania  wylicza wydarzenia wspominane po Zmartwych- C  analizuje, jakie znaczenie ma trwający w Kościele D
w Kościele okresu wielkanocnego. wstaniu Jezusa; przez 50 dni okres wielkanocny;
(Okres wielkanocny).  tłumaczy, czym jest oktawa wielkanocna. A  wyjaśnia znaczenie poszczególnych form świętowania B
okresu wielkanocnego.
30. Wzmacnianie wiary w Ducha Świętego.  redaguje modlitwę do Ducha Świętego; B  charakteryzuje działanie Ducha Świętego; C
(Wierzę w Ducha Świętego).  opisuje, kim jest Duch Święty, którego Jezus posyła A  wskazuje, w czym Duch Święty pomaga człowiekowi. D
od Ojca.
31. Przedstawienie prawdy wiary o Trójcy  uzasadnia, dlaczego prawda o Trójcy Świętej jest D  przestawia modlitwy w których występuje odniesienie A
Świętej. jedną z największych tajemnic naszej wiary; do wszystkich Osób Trójcy Świętej.
(Tajemnica Trójcy Świętej).  wskazuje, kiedy jest obchodzona uroczystość Trójcy  wyjaśnia, jakie treści kryją się w wierze chrześcijan
C B
Świętej. w Trójcę Świętą.
V. Nadzieja nowego życia
32. Odkrywanie objawienia się chwały Boga  wyjaśnia, w jakim celu Bóg objawia swoją chwałę; A  uzasadnia, że chwała Boga zwrócona jest na D
w Jezusie.  interpretuje wskazane teksty biblijne. C człowieka;
(Jezus w chwale Ojca).  wskazuje, czym jest chwała Boga objawiona wobec B
ludzi.
33. Uświadomienie powołania do świętości.  wyjaśnia, dlaczego sami z siebie nie możemy postąpić B  wykazuje, że udział w sakramentach jest pomocą C
(Powołanie do świętości). w świętości; w osiąganiu doskonałości;
 interpretuje fragment Listu świętego Pawła do Efezjan D  określa, dlaczego miłość, wierność, posłuszeństwo, są A
1, 3-6. tak istotne dla chrześcijanina.
34. Przedstawienie chrześcijańskiego  definiuje, czym jest śmierć; C  opisuje, jaką postawę powinien przyjąć chrześcijanin B
stanowiska wobec śmierci.  opowiada tekst o wskrzeszeniu A
azarza. A wobec śmierci;
(Chrześcijanin wobec śmierci).  przekonuje o słuszności modlitwy za zmarłych. D
35. Budzenie nadziei na wieczne szczęście.  definiuje, czym jest niebo; B  wyjaśnia, że przeznaczeniem człowieka jest życia C
(Nadzieja wiecznego szczęścia).  wykazuje, dlaczego chrzest jest nadzieją wiecznego D z Bogiem;
szczęścia.  interpretuje tematyczne teksty ewangeliczne. A
VI. Życie z Chrystusem zmartwychwstałym
36. Odkrywanie zbawczego działania Jezusa  definiuje, czym jest sakrament; A  przedstawia podział sakramentów; B
w sakramentach Kościoła.  określa, co sprawiają sakramenty w życiu ludzi. C  odróżnia dary poszczególnych sakramentów. D
(Sakramenty Kościoła).
37. Poznawanie wartości i znaczenia  uzasadnia, że uczestnicząc w Eucharystii spotykamy D  tłumaczy, czym jest Eucharystia; A
Eucharystii. się z Chrystusem;  wskazuje, czym jest Eucharystia dla chrześcijanina. C
(Eucharystia).  wylicza części Mszy Świętej. B
38. Pogłębianie rozumienia darów  definiuje, czym jest chrzest; A  wyjaśnia, dlaczego Jezus polecił udzielać chrztu B
i zobowiązań chrztu świętego.  tłumaczy, do czego zobowiązuje otrzymane C wszystkim, którzy chcą żyć z Bogiem w przyjaz
ni;
(Chrzest). w sakramencie chrztu nowe życie.  uzasadnia, dlaczego udzielamy chrztu dzieciom. D
39. Wyjaśnienie znaczenia sakramentu pokuty  przedstawia wartość częstego korzystania z pokuty B  przedstawia warunki sakramentu pokuty i pojednania; A
i pojednania. i pojednania;  wyjaśnia treść warunków sakramentu pokuty i pojed- C
(Pojednanie i pokuta).  uzasadnia, dlaczego sakrament pokuty nazywamy też D nania.
sakramentem pojednania.
40. Rozpoznawanie darów sakramentu  opisuje, czym jest sakrament namaszczenia chorych; A  tłumaczy, jak chrześcijanin powinien myśleć D
namaszczenia chorych.  wskazuje, czym obdarowuje Kościół udzielając C o chorobie;
(Namaszczenie chorych). sakramentu chorych.  wyjaśnia, na czym polega sakrament chorych. B
41. Dostrzeganie znaczenia sakramentu  tłumaczy, czym jest małżeństwo zawierane przez D  wylicza istotne cechy małżeństwa; A
małżeństwa. ludzi w Kościele;  objaśnia, dlaczego święty Paweł porównuje miłość C
(Małżeństwo).  wymienia, jakie dary chrześcijanin otrzymuje B małżeńską do miłości Chrystusa względem Kościoła.
w sakramencie małżeństwa.
42. Ukazanie kapłaństwa służebnego jako daru  wylicza zadania wynikające z sakramentu święceń; A  tłumaczy, dlaczego Jezusa nazywamy jedynym B
Boga i jego tajemnicy.  wyjaśnia, czym jest kapłaństwo w chrześcijaństwie. C i najwyższym Kapłanem;
(Kapłaństwo).  porównuje kapłaństwo powszechne ze służebnym. D
43. Odkrywanie darów sakramentalnych  wykazuje, dlaczego jeden z sakramentów nazwany B  wyjaśnia etymologię słowa: bierzmowanie; C
bierzmowania. został bierzmowaniem, umocnieniem;  wskazuje charakterystyczne cechy bierzmowania. A
(Bierzmowanie).  uzasadnia potrzebę przyjęcia bierzmowania. D
VII. Nasza pięćdziesiątnica
44. Kształtowanie umiejętności słuchania słowa  wylicza, na jakie biblijne teksty powołuje się Kościół, C  tłumaczy rolę Ducha Świętego we właściwym rozu- B
Boga. uzasadniając ustanowienie przez Jezusa sakramentu mieniu słowa Bożego;
(Słuchamy słowa). bierzmowania;  analizuje, dlaczego przyjęcie sakramentu D
 wyjaśnia sens czytań biblijnych przeznaczonych na A bierzmowania poprzedza dobrana Liturgia słowa.
Mszę Świętą, podczas której udziela się sakramentu
bierzmowania.
45. Motywowanie do zaangażowania się  wyjaśnia sens przygotowania do przyjęcia sakramentu B  analizuje, co należy uczynić, aby dar otrzymanego C
w proces przygotowania do bierzmowania. bierzmowania; w sakramencie bierzmowania Ducha Świętego służył
(Pragniemy Ducha).  uzasadnia potrzebę poważnego przygotowania się do D rozwojowi obdarowanego;
przyjęcia sakramentu bierzmowania.  interpretuje dialog przedstawiciela parafii z biskupem A
podczas liturgii bierzmowania.
46. Odkrywanie potrzeby osobistego  objaśnia, czego oczekuje Kościół od kandydatów do C  uzasadnia, dlaczego kandydaci do bierzmowania D
wyznawania wiary. bierzmowania wyznających swą wiarę w Boga wyznają swoją wiarę;
(Wyznajemy wiarę Kościoła). w Trójcy Świętej;  interpretuje wskazane teksty biblijne. B
 streszcza wyznanie wiary. A
47. Rozpoznawanie darów Ducha Świętego.  wylicza dary Ducha Świętego; B  tłumaczy, do czego mają służyć wierzącemu C
(Oczekujemy darów Ducha Świętego).  wskazuje, co sprawia w wierzącym sakrament bierz- D otrzymane w sakramencie bierzmowanie dary Ducha
mowania. Świętego;
 wyjaśnia znaczenie darów Ducha Świętego. A
48. Ukazanie znaczenia imienia wybieranego  określa, jakie znaczenie dla bierzmowanych ma patron C  wskazuje zasady wybierania patrona do B
do bierzmowania. przyjmowany wraz z nowym imieniem; bierzmowania;
(Wybieramy imię patrona).  charakteryzuje wybranego przez siebie patrona. A  tłumaczy, co powinno oznaczać dla chrześcijanina D
wybieranie do bierzmowania nowego imienia.
49. Wyjaśnienie znaczenia znaku namaszczenia  określa, jakie znaczenie ma olej zwany krzyżmem D  charakteryzuje, czym jest i co symbolizuje obrzęd C
krzyżmem. w sakramencie bierzmowania; namaszczenia krzyżmem;
(Otrzymujemy znamię Ducha Świętego).  definiuje, czym jest bierzmowanie. B  wskazuje zadania świadka bierzmowania. A
VIII. Pragnienie Boga
50. Ukazanie możliwości doświadczenia  ukazuje, jakie są możliwości doświadczenia obecności C  uzasadnia, że miejscem spotkania z Chrystusem jest D
obecności Chrystusa. Chrystusa wśród nas; także drugi człowiek;
(Dotykający Boga).  interpretuje słowa Jezusa: Wszystko, co uczyniliście B  opisuje, na czym polega formowanie cechy ofiarności A
jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście wobec innych.
uczynili.
51. Współdziałanie z Duchem Świętym  określa, dzięki czemu chrześcijanin może przynosić D  interpretuje przypowieść o winnym krzewie; B
w przynoszeniu owoców miłości. owoce dobra;  opisuje, po czym można poznać, że chrześcijanin C
(Prowadzeni przez Ducha).  wylicza owoce Ducha Świętego. A współpracuje z Duchem Świętym.
52. Ukazanie właściwego spędzania wakacji  wyjaśnia, co powinno być ważne dla chrześcijanina w B  wylicza, o czym chrześcijanin nie może zapomnieć A
przez człowieka wierzącego  zakończenie czasie wakacji; podczas wakacji;
religii w II klasie gimnazjum.  przyjmuje odpowiedzialność za czas wakacji. C  rozwija pragnienie twórczego przeżywania wakacji. D
(W drogę).
74
Poradnik metodyczny do nauczania religii rzymskokatolickiej
według podręcznika nr AZ-32-01/1-11 zgodnego z programem nauczania nr AZ-3-01/1.
Wydanie II zmienione
Recenzenci: ks. dr Marceli Cogiel, ks. dr hab. Piotr Tomasik
REDAKTORZY TOMU
ks. Andrzej Hajduk SJ, s. Anna Walulik CSFN
ZESPÓŁ AUTORÓW
Kierownik  ks. Zbigniew Marek SJ (Kraków)
Agnieszka Banasiak (Katowice) s. Halina Mol SNMP (Kraków)
Paweł Barczyński (Kraków) ks. Janusz Mółka SJ (Kraków)
ks. Ryszard Czekalski (Płock) Iwona Pasławska-Smęder (Kraków)
ks. Stanisław Dziekoński (Łomża) Stefan Suliński (Kraków)
s. Ewa Ferenc CSFN (Sosnowiec) Małgorzata Suska (Kraków)
ks. Andrzej Hajduk SJ (Kraków) s. Anna Walulik CSFN (Kraków)
ks. Krzysztof Kantowski (Koszalin) Barbara Wysokińska (Biała Podlaska)
Krzysztof Kordylewski (Kraków) ks. Marian Zając (Tarnów)
ks. Jarosław Kotowski (Łomża) Aneta Żurek (Kraków)
ks. Tomasz Lenczewski (Kalisz)
Redakcja: Renata Komurka, Anna Królikowska
Projekt okładki: Joanna Panasiewicz
Nihil obstat: Przełożony Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego
ks. Krzysztof Dyrek SJ, Kraków, 17 maja 2005 r., l.dz. 204/2005
� Wydawnictwo WAM " Księża Jezuici, Kraków 2005
� Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna IGNATIANUM w Krakowie, 2005
� Studio INIGO  CD  2005
ISBN 83-7318- 534-8 (WAM)
ISBN 83-89631-39-3 (WSF-P)
WYDAWNICTWO WAM
ul. Kopernika 26; 31-501 Kraków
tel. [phone]; fax [phone]; e-mail: [e-mail]
DZIAŁ HANDLOWY
tel. [phone]; fax [phone]
e-mail: [e-mail]
Zapraszamy do naszej KSIĘGARNI INTERNETOWEJ: http://WydawnictwoWam.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone. Bez pisemnej zgody wydawcy
nie można do podręcznika tworzyć żadnych materiałów pomocniczych.