Zapalenia mózgu u koni
WEE - Western Equine Encephalomyelitis
EEE - Eastern Equine Encephalomyelitis
VEE - Venezuelan Equine Encephalomyelitis
WNV - West Nile Virus
EPM - Equine Protozoal Myeloencephalitis
EHV - Equine Herpes Virus
JE - japońskie zapalenie mózgu
Ogólna charakterystyka
Zakażenia Arbowirusowe (ang. Atrhropod-Borne Viruses), w naturze przenoszone przez krwiopijne stawonogi (komary) - Ho i Eq to przypadkowi gospodarze tego wirusa a zachorowania występują przy maksymalnej aktywności wektorów (do masowych zachorowań u koni dochodzi gdy ptaki migrują)
Wymagają wcześniejszego żerowania stawonoga na gatunku kręgowców, będących REZERWUAREM (np. drobne gryzonie, ptaki u których brak objawów klinicznych, cały czas stanowią źródło zakażenia - ciągła wiremia)
Zoonozy
Charakterystyczny cykl krążenia wirusów:
Gospodarz 1 - rezerwuarowy -> krwiopijny wektor -> gospodarz 2 - dead-end host
Przebieg: bezobjawowy, subkliniczny, ostry, nadostry
Specyficzna lokalizacja geograficzna - zależna od występowania wektora, zachorowania występują na całym świecie (oprócz Nowej Zelandii)
Zbieżność zachorowań z aktywnością wektorów
Brak możliwości różnicowania na podstawie objawów klinicznych związanych z OUN(w 10% możemy jednak różnicować na podstawie charakterystycznych objawów ze strony układu pokarmowego np. biegunka, kolki)
U koni mogą powodować ciężkie zachorowania
USA, Kanada - wprowadzane są szczepionki (profilaktyczne szczepienia przed przemieszczaniem) w Europie nie ma szczepionki; szczepienie nie chroni przed zachorowaniem tylko łagodzi objawy i komplikuje diagnozę (szczepionki niedelecyjne)
Diagnostyka
Badanie płyny mózgowo-rdzeniowego
Pobierany jest z II przestrzeni - przy czym wartość diagnostyczna jest pelsza im blizej zmian jest on pobierany
Cytologia
Wykonywana do 30 min od pobrania
Prawidłowo płyn zawiera do 10 WBC/ul - głownie komórki mononuklearne
Przy infekcjach wirusowych ich liczba wzrasta od 100 do 1000/ul, przy zakażeniach bakteryjnych jest ich znacznie więcej
EEE - pleocytoza
WEE, WNV - nagromadzenie komórek limfatycznych
Pasożyty - eozyno file (pleocytoza), ksantochromia (zabarwienie na żółto)
Barwa
Koncentracja białka
Wartość prawidłowa do 20-124 mg/dl, przy czym wyższe wartości notuje się gdy jest on z przestrzeni lędźwiowo-krzyzowej
Wartości IgG i albumin z CSF można porównać z uzyskanymi dla surowicy
Ab CSF : Ab surowicy x100 -> wzrost przepuszczalności bariery krew-mózg
IgG CSF : IgG surowicy x Alb surowicy / Alb CSF -> świadczy o masowej produkcji IgG np. EMP, meningitis, nowotwory
glukozy
Zmiany biochemiczne
Wykrywa się w nim także swoiste przeciwciała ale sam czynnik zakaźny diagnozuje się znacznie trudniej
Materiał do badania:
Przyżyciowo: surowica i PMR
Pośmiertnie - tkanka mózgowa
Japońskie Zapalenie Mózgu Koni
Wywoływane przez wirus należący do grupy wirusów JE, w której skład wchodzą:
JEV wirus japońskiego zapalenia mózgu
MVEV wirus zapalenia mózgu Murray Valley
SLEV wirus zapalenia mózgu St. Luis
WNV wirus Zachdniego Nilu
Wirus Yaounde
Wirus Cacipacore
Wirus Koutango
Wirus Usutu
Jest chorobą atakującą: konie, świnie, ptaki, bydło i człowieka przy czym zakażenia objawowe dotyczą koni świń i ludzi
„mosquito-born disease”
Wirus RNA, mający kulistą formę
Otoczka zewnętrzna utworzona jest z proteiny (E) stanowiącej strukturę ochronną wirusa i ułatwiającą przedostanie się do komórek
Pierwszy raz wyizolowano do w 1925r. od człowieka, w 1937r. od koni a w roku 1948 z mózgu zakażonych prosiąt
W Azji rozprzestrzenił się w latach 80-tych, w roku 95' dotarł do Wenezueli i Kolumbii a w 1998 do Australii
Rok 2004 - Hong Kong - pierwsze zachorowania, w 2005 ponad 700 zgonów zakażonych osób
Dalej choroba rozprzestrzeniła się na Chiny i Rosję
Aktualnie (2009) występuje w Pd i Pd-Wschodniej Azji, Bangladeszu, Kambodży, Indonezji, Laos, Korei Pn, Pakistanie
Rocznie od 45 do 50 tyś przypadków zachorowań w skali świata
Śmiertelność 25-30% (ludzie)
30-50% chorych powraca do zdrowia ale pozostają u nich zaburzenie neurologiczne
Arbovirus B z rodziny Flaviviridae 1 serotyp z 2 podtypami wirusa
Nakayama - wyodrębniony z mózgu ludzkiego
JaGar 01 wyodrębniony z komara Culex
Cykl biologiczny
Wirus namnaża się z organizmie ptaków wodnych(czapla, gęsi) - są one zakażone bezobjawowo -> komar żerujący na ptactwie gł. Culex tritaeniorhynchus -> przeniesienie infekcji na człowieka, świnię (świnia stanowi zasadniczy rezerwuar wirusa, w którym namnaża się on dalej - straty ekonomiczne na szczepienia)
Patogeneza
Replikacja w sercu, wątrobie i nerkach (wysyłamy do izolacji) -> wiremia -> OUN
Objawy kliniczne zakażenia ujawniają się zasadniczo tylko u świń oraz koni.
Postacie JE u koni
bezobjawowe |
Subkliniczne |
Ostre |
Nadostre |
Niewielkiego stopnia gorączka i osowiałość; zwierzę zdrowieje w przeciągu kilku dni |
Gorączka; zajęcie OUN - w niewielkim stopniu czego objawem jest POBUDZENIE lub PARALIŻ kończyn tylnych; przeczulica i utrata odruchów skórnych; niepokój, potliwość, zaburzenia równowagi Zdrowieje w ciągu 2 tyg. |
Gorączka trwająca 3-4 dni, dysfagia, obstrukcje i dysuria; mogą także wystapić POBUDZENIA i PARALIŻ; opadnięcie powiek, uszu, dolnej wargi, trudności w połykaniu, narkolepsja, zaburzenia słuchu i wzroku, konwulsje na przemian z ospałością, zgrzytanie zębami i ślinotok Objawy trwają ok. 2-3 tyg. |
Objawy jak w postaci ostrej - przed zejściem dołacza się oczopląs, rozszerzenie źrenic, agresja, potliwość, ruchy pływackie u zwierząt leżących na ziemi |
Zmiany sekcyjne w przebiegu JE
Przekrwienia i krwotoki w OUN
Zmętnienie PMR
Przekrwienia i krwotoki w rdzeniu kręgowym
Przepełnienie pęcherza moczowego
Powiększenie węzłów chłonnych
W przypadkach przedłużania się choroby - rozedma płuc oraz przekrwienia w obrębie płuc
Histopatologicznie obraz odpowiada nierodnemu zapaleniu mózgu z towarzyszącymi:
Degeneracją neuronów i utratą ciałek NIssla
Rozplemu gleju
Przekrwieniem, krwotokami i naciekami komórkowymi
Diagnoza różnicowa:
Myeloencephalopatia związana z zakażeniem Herpeswirusowym
Encefalopatia wątrobowa
Encefalopatia na tle toksycznym
Pierwotniacze zapalenia mózgu
Wścieklizna
?
WEE, EEE, WNV
Rozpoznawanie
Izolacja wirusa z tkanki mózgowej, PMR, krwi na zarodkach kurzych, liniach komórkowych Vero, MDBK, komara C3/36
Badania tkanki mózgowej na obecność wirusa (odczyn immunofluorescencji bezpośredniej)
Serologia: SN, ELISA (IgM i IgG), HAH, RIA; pary surowic pobrane w odstępie 2-4 togodni
RT-PCR
Aby nie doszło do przypadkowego rozprzestrzenienia się wirusa materiał do badań przesyła się wg ścisłych wytycznych i jedynie do referencyjnych laboratoriów
Od zwierząt padłych - próbki pobierać do 12h
Od zwierząt poddanych eutanazji - tylko po postaci ostrej
Próbki przesyłać na lodzie , do badań HP w formalinie, krew do izolacji wirusa pobraną na heparynę
Profilaktyka
Ogólna: polega na unikaniu podmokłych terenów (gł. w Azji - okolice pól ryżowych, gdzie bytują komary wektorowe)
Swoista: szczepionki inaktywowane formaliną zarejestrowane w Japonii, Korei, Chinach
WEE - Zachodnie Zapalenie Mózgu Koni
EEE - Wschodnie Zapalenie Mózgu Koni
VEE - Wenezuelskie Zapalenie Mózgu Koni
Zakażenia wirusowe, wywoływane przez odpowiednio mianowane wirusy (WEEV, EEEV, VEEV), należące do rodziny TOGAVIRIDAE (rodzaj Alphawirus)
EEEV - 2 warianty wirusa różniące się patogennością, bardziej zjadliwy występuje na terenie Ameryki Pn, mniej zjadliwy - obszary Ameryki Środkowej i Pd
WEEV - obecnie jest to grupa wirusów obejmujaca oprócz właściwego wirusa WEEV wirusy
Sindbis
Ft. Morgan
Aura
Y 61-33
Highlands J, mogący powodować zachorowania u koni (sporadycznie) i u drobiu
VEE - kompleks obejmujący aktualnie około 8 serotypów wirusa, które klasyfikowane są jako
Epizootyczne - wywołujące epizootie bądź epidemie u ludzi (wirusy wysoce patogenne dla Eq i Ho)
Enzootyczne - Sylwatyczne wywołujące enzootie, występują tylko na ograniczonych geograficznie obszarach, gdzie wirus krąży w swoim nautalnym cyklu pomiedzy gryzoniami i komarami, serotypy te mogą wywołać zachorowania u ludzi są natomiast mało patogenne dla koni (wyjątek - 1993 - zachorowania wśród koni w Meksyku)
Występowanie - kontynenty Amerykańskie
WEEV: zachodnia Kanada, Meksyk, część Ameryki Pd, Ameryka Pn - zachodnia część stanu Mississippi (USA)
EEEV: Kanada, wszystkie stany na wschód od Mississippi, Arkansas, Minnesota, Dakota Pd i Texas, Karaiby, obszary centralnej i Pd Ameryki, szczególnie w okolicy zatok
VEEV: endemicznie w Pd i Środkowej Ameryce oraz w Trinidadzie, Poddtypy enzootyczne VEE izolowano na Florydzie, w Górach Skalistych i na Pn obszarach USA. Epizootie VEE występują głownie w Pn i Zachodniej części Ameryki Pd, skąd mogą się rozprzestrzeniać dalej
Transmisja
EEEV |
WEEV |
VEEV |
Izolowano od ponad 27 gatunków komarów, najważniejszy wektor - Culiseta melanura Inne tzw. Wektory pomostowe EEE Coquilletidia pertorbans, Aedes caradensis, Aedes sollicitans Aedes vexans, Culex rugripalpus |
Najważniejszy wektor Culex tarsalis Inne wektory: Aedes melaninom Aedes dorsalis Aedes compestris |
VEEV Podtyp enzootyczny- Culex (z gryzoni) Podtyp epizootyczny Aedes, Anopheles, Culex, Deinocerites Mansonia Haemogogus Sebethes Psorophora |
VEE podtyp epizootyczny
Naturalny gospodarz nie jest do końca znany, konie w okresie epizooti mogą stanowić źródło zakażenia dla zerujących na nich komarach. Inne ssaki (psy, bydło) są wrażliwe na zakażenie ale nie rozwija się u nich choroba i zwykle wirus nie rozprzestrzenia się z ich organizmów dalej.
Ptactwo - rezerwuar
WEEV i EEEV zasadniczo nie przenoszą się wśród ptactwa za pośrednictwem drogi innej niż przez komary ale potwierdzono możliwość przeniesienia wirusa przy kanibalizmie.
EEEV krąży wśród ptactwa
Nie jest jasne jak może przetrwać okres zimy (udział gadów?). Na inne gatunki zwierząt przenoszą go z ptaków tzw. Komary pomostowe (gatunki inne niż ornitofilne) np. Coquilettidia perturbans. Zarówno koń jak i Ho są gospodarzami przypadkowymi (dead-end host). Jedynie w przypadku przejściowej wiremii koń może stanowić źródło zakażenia dla innych osobników.
Gatunki wrażliwe: konie, świnie, ptaki, nietoperze, gady, płazy, nadrzewne torbacze, gryzonie
WEEV: ptaki, konie, różne gatunki ssaków; większość zakażeń wśród ptaków przebiega asymptomatycznie, wyjątki- bezgrzebieniowe, żurawie
VEEV: gryzonie, dla naturalnie występujących typów enzootycznych wirusa zachorowania notuje się wśród koni, osłów i mułów. Zakażenia bezobjawowe stwierdza się u świń, bydła i psów. VEEV jest również patogenny dla wielu gatunków zwierząt laboratoryjnych.
Okres inkubacji 5 do 14 dni; objawy kliniczne WEE oraz EEE ujawniają się od 1 do 5 dni po zakażeniu.
Objawy kliniczne
Klinicznie obydwa zakażenia (WEE i EEE) u koni są bardzo podobne :
W początkowym okresie: gorączka, anoreksja, depresja
Później dołączają się objawy ze strony OUN
Drżenia mięśniowe
Zaburzenia koordynacji ruchowej
Nieprawidłowe widzenie
Ataksja
Problemy z połykaniem
Opuszczanie głowy
Pareza, paraliż
Konwulsje
Może występować okres pobudzenia oraz świąd
W zaawansowanej postaci - ruchy pływackie
VEE
Podtyp enzootyczny zakażenia bezobjawowe
Podtyp epizootyczny
Przebieg podobny do WEE i EEE - po okresie gorączkowym uwidaczniają się objawy neurologiczne, do których może dołączyć się biegunka oraz kolka, u ozdrowieńców mogą utrzymywać się zaburzenia neurologiczne
Uogólnione zakażenie o przebiegu gorączkowym, bez objawów neurologicznych, obserwuje się gorączkę, anoreksję, depresję, pojawia się także biegunka i objawy kolkowe
Diagnostyka
Oba zakażenia EEE i WEE są diagnozowane serologicznie:
HAH
ELISA
Test redukcji łysinek
OWD
…… jest skuteczna w przypadku EEE ale raczej nie daje zadowalających efektów przy WEE
Materiał: tkanka mózgowa (+++) wątroba, śledziona (+/-)
VEE - również diagnostyka serologiczna (podobne testy); mogą wystąpić reakcje krzyżowe pomiędzy VEE, WEE a EEE
Rokowania
EEE - często przebieg śmiertelny (60-90%)
WEE - sporadyczne upadki zachorowań, rozrzucone na dużym obszarze, przebieg asymptomatyczny lub słabo wyrażone objawy kliniczne, śmiertelność 20-30%
VEE - wysoka upadkowość (90%) i zachorowalność (30-90%) przy objawach powodowanych przez szczepy epizootyczne