KRYTYKA KONCEPCJI WYCHOWANIA FIZYCZNEGO Z PARADYGMATU BIOTECHNOLOGICZNEGO
I. KRYTYKA WYCHOWANIA CIAŁA JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO
1) Zbytnia koncentracja na celach doraźnych w wychowaniu fizycznym (ćwiczeniach cielesnych, hartowaniu, pielęgnacji itp.).
2) Ujęcie wychowania fizycznego wyłącznie jako wychowania zdrowotnego (lekarskiego).
3) Nie zwrócenie uwagi na cele perspektywiczne (osobowościowe) w wychowaniu fizycznym (w tym zdrowotnym).
II. KRYTYKA WYCHOWANIA PRZEZ CIAŁO OSMOLSKIEGO I PIASECKIEGO
1) Błędne przekonanie o tym, że wyłączne usprawnianie ciała prowadzi do wszechstronnego rozwoju osobowości, w tym osobowości dbającej o ciało.
2) Zbytnia koncentracja na celach doraźnych wychowania fizycznego.
III. KRYTYKA KSZTAŁTOWANIA CIAŁA I WYCHOWANIA GILEWICZA
1) W praktyce podporządkowanie celów nieswoistych (nacisków wychowawczych) celom swoistym (kształtowaniu ciała).
2) Zbytnia koncentracja na celach swoistych wychowania fizycznego.
3) Ograniczenie celów nieswoistych do kształtowania moralności ucznia (społecznie pożądanych postaw życiowych ).