Teoria Wychowania Fizycznego - Całość
Ćw cz. 1
Historia KF w pigułce
Pochodzenie terminów
Cultura - łac. Wywodzi się z rolnictwa gdzie pierwotnie oznaczało wyłącznie uprawę ziemi.
cultura (łac.) - oznacza zarówno uprawę, hodowlę, pielęgnację, jak i hołd , cześć, czyli przypisywanie czemuś szczególnego znaczenia. Kultura w sensie uprawy jest rozumiana jako utrwalanie zachowań i ich rezultatów związanych z przekształcaniem natury w celu poprawy jakości ludzkiego życia. Natomiast słowo kultywować oznacza ogół akceptowanych społecznie wartości.
U Cycerona Cultura Animi- czyli uprawa umysłu
U schyłku XVIII pojecie kultury zaczęło szerzej wchodzić do literatury i nauki
Rodowód KF
Uchwała z 1923 roku wydana przez KC RKP (b)
`Kultura fizyczna nie powinna sprowadzać się tylko do ćwiczeń fizycznych w rodzaju sportu, gimnastyki gier ruchowych itp., lecz powinna także obejmować społeczną i osobistą higienę pracy i życia wykorzystywać naturalne siły przyrody, prawidłowy tryb pracy i wypoczynku.'
Jako pierwszy termin k-f został
wprowadzony przez Józefa Piłsudskiego 17 II 1924 roku.
Postawy wobec KF w ujęciu globalnym i w ujęciu lokalnym
Rozumienie kf w ujęciu globalnym:
Całokształt fizycznego środowiska człowieka
Postawa wobec ciała
Całokształt działań usprawniających ciało
Zespól form: wf, sport, rekreacja rehabilitacja
Rozumienie kf w ujęciu lokalnym:
Specyficzny dla danej społeczności zespół form z zakresu wf, sportu, rekreacji czy rehabilitacji, specyficzne dla danego regionu/ kraju zespół postaw wobec własnego ciała i dbałości o jego prawidłowe i zdrowe funkcjonowanie. Reasumując jest to specyficzny dla danej mniejszości całokształt fizycznego środowiska człowieka.
Współczesne definicje KF
Współczesna definicja: „Wychowanie fizyczne stanowi zamierzoną i świadomą działalność ukierunkowaną na wytworzenie właściwego zespołu postaw i nastawień, przekazywaniu podstawowych wiadomości, a także na wdrażaniu do hartowania na bodźce środowiskowe oraz zdobywaniu motorycznej sprawności, poprawę wydolności i postawę ciała.”
Ćw cz. 2
Pochodzenie terminów i współczesne definicje KF
Definicja Macieja Demela - „Kultura fizyczna to wyraz określonej postawy wobec własnego ciała, świadoma, aktywna troska o swój rozwój, sprawność i zdrowie, to umiejętność organizowania i spędzania czasu z największym pożytkiem dla zdrowia psychicznego i fizycznego.”
Definicja Zbigniewa Krawczyka - „Kultura fizyczna jest to względnie zintegrowany i utrwalony system zachowań w dziedzinie dbałości o rozwój fizyczny, sprawność ruchową, zdrowie i piękno człowieka, przebiegających według przyjętych w danej zbiorowości wzorów i norm postępowania.”
Definicja Wiesława Osińskiego - „Kultura fizyczna to ogół wytworów o charakterze materialnym i niematerialnym w dziedzinie dbałości o ciało i fizyczne funkcjonowanie człowieka, uznawanych w niej wartości i wzorów zachowania, które zostały zobiektyzowane i przyjęte i mogą być przekazywane danej zbiorowości.”
Współczesna definicja: „Wychowanie fizyczne stanowi zamierzoną i świadomą działalność ukierunkowaną na wytworzenie właściwego zespołu postaw i nastawień, przekazywaniu podstawowych wiadomości, a także na wdrażaniu do hartowania na bodźce środowiskowe oraz zdobywaniu motorycznej sprawności, poprawę wydolności i postawę ciała.”
Podmiot i przedmiot KF
W jaki sposób uczestniczymy w kulturze fizycznej a w jaki w kulturze
W KF:
W-f (5-30 roku życia)
Sport (10-35 roku życia)
Rekreacja (cale życie po edukacyjne 25/30 - kona życia)
Rehabilitacja (całe życie)
W Kulturze:
Życie w rodzinie
Szkoła
Praca
Rozrywka
Sztuka piękna
Popkultura
Jakie instytucje pełnią rolę w przygotowaniu dzieci i młodzieży do uczestnictwa w KF
Rodzina - przebiega w niej początkowa faza kształtowania osobowości
Szkoła - dziecko ma szanse uczestniczyć w złożonych sytuacjach społecznych
Osiedla mieszkaniowe
Kolonie i obozy
Młodzieżowe domy kultury
Środki masowego przekazu - mogą zachęcać do aktywności ruchowej poprzez pozytywne reklamy, relacje bądź też zniechęcać, prezentować brutalne zdarzenia ze świata sportu.
Kluby sportowe i inne organizacje
Jakie są postawy wobec KF w ujęciu globalnym i lokalnym. Statystyki uczestnictwa w kulturze fizycznej polaków
Czy rozwój fizyczny ma wpływ na aktywność
Korzyści płynące z aktywności fizycznej
Wzmagająca się potrzeba kontaktów społecznych i partnerstwa
Wzrasta potrzeba dbałości o ciało, o jego sprawne funkcjonowanie i rozwój
Podwyższenie samooceny i poczucia własnej wartości
Większa jakość życia i jego higiena
Odpoczynek psychiczny
Grupy rówieśnicze
Funkcje grupy rówieśniczej
Zastępowanie rodziny
Stabilizacja osobowości
Budowanie poczucia własnej wartości
Umożliwienie negocjowania z dorosłymi obowiązujących zasad postępowania
Rozwijanie kompetencji społecznych
Określenie wzorów/sposobów zachowania
Jaka jest rola ucznia w klasie szkolnej
„wesołek”
Walczącego o prawa uczniów
Pomysłodawcy
Łagodzącego spory
Jakie są role społeczne pełnione przez uczniów (liderów)
Role związane z zadaniami grupy:
Inicjator
Poszukiwacz wiedzy
Odkrywca wiedzy
Użytkownik wiedzy
Rola „specjalisty” „fachowca”
samouk
Subkultura młodzieżowa, co to jest i czym się charakteryzuje ?
Subkultura młodzieżowa - określenie stosowane dla nieformalnej grupy osób działającej wg. Określonych wzorów i zasad postępowania. Każda subkultura posiada swoje cechy:
Swoisty język
Swoistą sferę emocjonalno-uczuciową
Specyficzne formy zachowania
Specyficzny system wartości
Specyficzny sposób ubierania
Przykładowe subkultury:
Rokowcy
Hiphopowy
Rastafarianie
Dresiarze
Kibole
Tehniawkowcy
Ćw cz. 3
Aktywność fizyczna jako czynnik zdrowia człowieka
Coraz większy postęp cywilizacyjny, rozwój nauki, techniki, obok niewątpliwych korzyści niesie ze sobą również wiele niebezpiecznych skutków, które nazwać by można „ubocznymi”. Brak aktywności fizycznej w okresie dzieciństwa, a później młodości i wieku dojrzałym powoduje negatywne następstwa nie tylko w rozwoju motorycznym, stanie zdrowia, ale również sferze psychicznej i kontaktach społecznych. Systematyczna aktywność ruchowa podtrzymywana przez całe życie jest jedynym skutecznym sposobem na opóźnienie procesów starzenia. Badania naukowe dowiodły że odpowiednio dobrane ćwiczenia przyczyniają się lub wywołują zmniejszenie stresu w postaci redukcji stanów lękowych.
Aktywność fizyczna poza szkołą
kluby/sekcje sportowe
kluby/sekcje turystyczne, krajoznawcze
środowisko rówieśnicze - podwórko
ZHP, PTTK, MDK, świetlice, remizy strażackie
Imprezy okolicznościowe, biegi uliczne itp.
rekreacja
Popularne rodzaje aktywności fizycznej
Aktywność fizyczna młodzieży i ludzi dorosłych
Następstwa braku aktywności fizycznej
Zmęczeni psychiczne młodzieży
Ujemne efekty w pracy szkolnej
Pogorszenie ogólnej sprawności fizycznej
Pogorszenie wzroku
Zmniejszenie poczucia własnej wartości
Wady rozwoju, postawy.
Czynniki warunkujące uprawianie aktywności fizycznej
Płeć
Styl życia
Kasa
Środowisko życia
Stan zdrowia
Wiek
Istnieją trzy grupy czynników, warunkujących uprawianie aktywności fizycznej:
- Uwarunkowania osobiste:
Płeć, wiek, wykształcenie, status ekonomiczny, stan zdrowia, samo motywacja, otyłość nadwaga, palenie tytoniu, umiejętności ruchowe, postawa wobec wysiłku fizycznego, brak chęci
-Cechy aktywności fizycznej
Atrakcyjność ćwiczeń, intensywność ćwiczeń, czas ćwiczeń
- Uwarunkowania środowiskowe
Brak czasu, brak dostępu do urządzeń, brak wsparcia bliskich, brak informacji, szkoła, pora roku, bezpieczeństwo.
Dymorfizm płciowy
Dymorfizm (grec. gi-podwójnie, morphe-kształt) - dwukształtność, dwupostaciowość.
Dymorfizm płciowy - dwukierunkowe ukształtowanie związane z płcią osobnika, przejawiające się w cechach morfologicznych, fizjologicznych, psychicznych i motorycznych. Albo inaczej, jest to występowanie w obrębie jednego gatunku osobników męskich i żeńskich, różniących się pod względem: morfologicznym, fizjologicznym, psychicznym i motorycznym.
Stereotypy związane z płciami
Autorzy zajmujący się problematyką stereotypów płci, wyróżniają cztery ich grupy w zakresie ról kobiet i mężczyzn:
Podział ról w domu
Ról zawodowych (dla przykładu - w USA 85% kobiet jest zatrudnianych w 20 zawodach tyle samo mężczyzn ma do dyspozycji 220 zawodów)
Dotyczy wyglądu fizycznego ( kobieta delikatna, mężczyzna mocny)
Związany z cechami osobowości ( u kobiet emocjonalność, brak agresji. u mężczyzn duże poczucie własnej wartości)
Koedukacja - zalety i wady
Wady:
- chłopcy i dziewczęta nieco w innym tempie dojrzewają i we wczesnych klasach rozsądnie jest ich oddzielić, żeby osiągnąć lepsze wyniki.
- obecność płci przeciwnej działa rozpraszająco,
-szkoły dysedukacyjne mają podobnież statystycznie lepsze wyniki
-jest to model sprawdzony historycznie, więc - zważywszy na ostatni kryzys poziomu szkolnictwa - należy sprawdzić czy przypadkiem to nie jest lekarstwo.
Zalety:
- Być może obecność płci przeciwnej działa mobilizująco na uczniów - chcą się pokazać z jak najlepszej strony. Choć zważywszy na to, że bycie pilnym uczniem nie jest teraz w modzie, działa to bardzo kiepsko.
- Izolowanie dziewcząt od chłopców jest wbrew naturze
- Chłopcy przy dziewczętach bardziej się starają, chcą zabłysnąć na lekcjach, więc lepiej się do nich przygotowują. Dbają, by ubiór był czysty i schludny
Nie wpływa na rozwój homoseksualizmu
Ćw cz. 4
Czynniki wpływające na aktywność ruchową (społeczno-kulturowe)
Pochodzenie społeczne
Wykształcenie rodziców
Poziom wykształcenia
Wysokość zarobków
Wpływ szkoły
Miejsce zamieszkania
Charakter i wiek środowiska
Przykład nauczyciela
Aspekty aktywności ruchowe
Aspekt stymulacyjny - pobudzanie rozwoju fizycznego
Adaptacyjny - przystosowanie organizmu do biologicznych warunków życia
Kompensacyjny - wyrównanie niedostatku ćwiczeń fizycznych spowodowanego warunkami i trybem życia
Korekcyjny - likwidowanie lub łagodzenie braków i odchyleń rozwojowych
Inne:
Podnosi samopoczucie człowieka oraz budzie jego optymizm życiowy
Przygotowuje do wypełniania obowiązków społecznych
Przygotowuje do konstruowania i spędzania wszechstronnie rozwijających się form spędzania wolnego czasu
Służy wszechstronnemu rozwojowi osobowości człowieka
Źródła aktywności ruchowej
Ze względu na treść:
Metodyczne
Poznawcze
Społeczne
Ekonomiczne
Ze względu na cel:
Sport - uzyskanie mistrzostwa
Ekonomiczne - zarabianie pieniędzy
Zdrowotne - utrzymanie zdrowia
Możliwości nauczyciela do aktywizacji ucznia
Dobór odpowiednich metod i tematów zajęć
Właściwe formułowanie zadań
Stosowanie indywidualizacji nauczania
Motywowanie do działań
Ontogeneza
Ontogeneza - inaczej rozwój osobniczy człowieka - jest zespołem powiązanych z sobą procesów morfologicznych kształtujących organizm i osobowość człowieka od chwili powstania zygoty do końca życia.Za początek ontogenezy część naukowców uważa już proces powstania komórek rozrodczych(gamet).Okres ten trwający od chwili zapłodnienia zwany jest przed zarodkowym.
Rozwój dziecka w ontogenezie
Stymulator rozwoju
Ćw cz. 5
Zajęci pozalekcyjne i pozaszkolne
Wychowanie fizyczne jest procesem pedagogicznym kształtującym różne formy aktywnego uczestnictwa dzieci i młodzieży w KF. Zajęcia pozalekcyjne i pozaszkolne są integralną częścią wychowania.
Specjalne potrzeby edukacyjne gwarantują dzieciom i młodzieży prawo do uzyskania szkolnej opieki i pomocy uwzględniającej indywidualne możliwości oraz specjalne potrzeby edukacyjne.
Zajęcia pozalekcyjne - zajęcia w szkole lub na jej terenie, odbywające się po lub przed planowymi zajęciami lekcyjnymi. Mogą być prowadzone przez nauczycieli. Są to np. : zajęcia na świetlicy szkolnej, w szkolnej kawiarence internetowej, sks-y, koła zainteresowań, zajęcia fakultatywne, wyrównawcze.
Zajęcia pozaszkolne - zajęcia odbywające w czasie wolnym uczniów, nie związane ściśle ze szkołą i nie prowadzone przez nauczycieli. Można tutaj zaliczyć np.: pozaszkolne sekcje sportowe, przynależność do różnych ugrupowań, związków (ZHP, PTTK, ZHR, MDK, środowiskowe domy kultury, remizy strażackie itp.)
Def.
Zabawa - aktywność ludzi, której celem jest rozrywka.
Sport: Wg M. Demela - działalność uprawiana systematycznie wg pewnych reguł odznaczająca się silnym pierwiastkiem współzawodnictwa oraz tendencją do osiągania coraz lepszych wyników, mająca na celu manifestację ruchową.
Rehabilitacja - fizjoterapia -Zwana też fizjoterapią, pozostaje w służbie nie tylko niepełnosprawnym. Zadaniem rehabilitacji jest przywracanie stanu właściwego i różnego rodzaju utraconych właściwościach zdrowotnych, Rehabilitacja ruchowa jest formą uczestnictwa w kulturze fizycznej, której celem jest przywracanie lub kompensacja utraconych w następstwie choroby, zmęczenia psychicznego lub kalectwa np. Ubytków somatycznych za pomocą fizycznych środków a zwłaszcza ruchu.
Rekreacja- dotyczy głównie ludzi w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym o zróżnicowanych
potrzebach i możliwościach somatyczno-motorycznego rozwoju. Rekreacja fizyczna jest tą postacią rekreacji, w której podstawowym środkiem odnowy i doskonalenia jest aktywność ruchowa. Znamienną cechą rekreacji fizycznej, jako formy uprawy ciała, jest różnorodność motywów jej podejmowania a składają się na nią preferencje zdrowotne, sprawnościowe oraz wartości estetyczne ciała. Rekreacja fizyczna jako forma uczestnictwa w kulturze.
WYKŁADY cz 1.
1. znaczenie teorii WF
Zadania zajęć teorii WF
Kształcenie umiejętności diagnozowania i oceny sytuacji wychowawczych, ich projektowania, i modyfikowania. Zapoznania studentów z różnymi koncepcjami wychowania.
Kształtowanie umiejętności krytyki koncepcji teoretycznych i uzasadnianie swojego stanowiska
Przedmiot Teoria WF
Teoria wychowania fizycznego to dziedzina zajmująca się konstruowaniem i badaniem procesów wychowania fizycznego, a jej celem podstawowym jest wprowadzenie studenta w świat zjawisk, pojęć kultury fizycznej, kształcenie poglądów na istotę wychowania fizycznego, uporządkowanie wiedzy zdobytej podczas studiów a także przygotowanie studenta do efektywnej pracy we współczesnej szkole oraz ukształtowanie pozytywniej postawy wobec wartości nauczyciela WF.
Treści i funkcje w programie studiów
Przekazywanie młodemu pokoleniu dziedzictwa kultury fizycznej by została ona pomnożona i przekazywana następnym pokoleniom
Wychowanie oparte o zespół ćwiczeń i zabiegów fizyczno-higienicznych ujętych w określony system programu wychowania fizycznego
Kształtowanie biologiczno-fizycznej strony osobowości człowieka
Przypasowanie czynności organizmu do wzoru życia społecznego
Opisywanie zbioru czynności i oddziaływań, które sprzyjają prawidłowemu rozwojowi młodego organizmu, a w konsekwencji do osiągnięcia pełni zdrowia w wieku dorosłym
Teoria wychowania fizycznego
Jest to dyscyplina zajmująca się konstruowaniem i badaniem procesów wychowania i kształcenia fizycznego w ich całokształcie, a w szczególności określaniem celów, ogólnych prawidłowości stosowania metod i środków oraz warunkami jak najbardziej skutecznego postępowania w tej dziedzinie, tak pojęta teoria WF jest teorią wychowania i fizycznego kształcenia.
Z teorią wychowania fizycznego wiążą się dyscypliny:
Aksjologia - nauka o wartościach (o tym co jest dla nas dobre)
Teleologia - nauka o celach
Prakseologia - nauka o skutecznym działaniu
Pedentologia - nauka o nauczycielu
Rodowód terminów
cultura (łac.) - oznacza zarówno uprawę, hodowlę, pielęgnację, jak i hołd , cześć, czyli przypisywanie czemuś szczególnego znaczenia. Kultura w sensie uprawy jest rozumiana jako utrwalanie zachowań i ich rezultatów związanych z przekształcaniem natury w celu poprawy jakości ludzkiego życia. Natomiast słowo kultywować oznacza ogół akceptowanych społecznie wartości.
Kultura - całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, który jest gromadzony, utrwalany, przekazywany z pokolenia na pokolenie, wzbogacony w ciągu jej dziejów. Bywa utożsamiana z cywilizacją. Również charakterystyczny dla danego społeczeństwa zbiór wzorów postępowania, także to, co w zachowaniu ludzkim jest wyuczone, w odróżnieniu od tego co jest genetycznie odziedziczone.
Podmiot i przedmiot kultury.
Kultura fizyczna.
Definicja Wiesława Osińskiego - „Kultura fizyczna to ogół wytworów o charakterze materialnym i niematerialnym w dziedzinie dbałości o ciało i fizyczne funkcjonowanie człowieka, uznawanych w niej wartości i wzorów zachowania, które zostały zobiektyzowane i przyjęte i mogą być przekazywane danej zbiorowości.”
Kultura fizyczna to oguł zachowań przebiegających według przyjętych w danym środowisku społecznym reguł i norm postępowania, mających na celu dbałość o zdrowie człowieka, o poprawę jego postawy, rozwój cech fizycznych i psychicznych.
Kultura fizyczna to wykaz określonej postawy wobec własnego ciała, świadoma i aktywna dbałość o jego rozwój.
Istotą kultury fizycznej jest ruch, który jest podstawową potrzebą fizjologiczną człowieka, stanowi jego naturalny mechanizm oraz siłę napędową jego rozwoju. Aktywność ruchowa nie tylko sprzyja rozwojowi biologicznemu i fizycznemu, lecz wpływa także na dostosowanie jego motoryczności do zmieniającej się rzeczywistości.
W materialistycznym ujęciu kulturę fizyczną należy traktować szeroko tzn. widzieć w niej trzy wzajemnie uzupełniające się sfery:
Sferę przekonań, postaw, poglądów i aspiracji w dziedzinie dbałości o własne ciało i funkcjonowanie organizmu.
Sfer obserwowanych i sprawdzalnych czynności w postaci udziału w różnorodnych formach zabiegów i ćwiczeń głównie o charakterze ruchowym, hartującym i higienicznym (obserwowane u kogoś i sprawdzalne na sobie)
Sferę intencjonalnych narzędzi, do której można zaliczyć obiekty, sprzęt i urządzenia sportowe, a także instytucję i organizacje, celem których jest krzewienie lub działanie w zakresie wychowania fizycznego, sportu i rekreacji fizycznej.
Kulturę fizyczną tworzą
wych fiz,
sport wyczynowy,
rekreacja ruchowa,
rehabilitacja.
Aspekty wychowania fizycznego
Funkcje kultury fizycznej
Podnoszenie zdrowotności społeczeństwa
Kształtowanie podtrzymywanie rehabilitacji zdrowotnej
Kształtowanie i podtrzymywanie sprawności fizycznej
Przeciwdziałanie tzw. Chorobom cywilizacyjnym
Kształtowanie i podtrzymywanie wydolności fizycznej
W skład nauk o kulturze fizycznej wchodzą:
Socjologia kultury fizycznej
Pedagogika kf
Ekonomia kf
Nauki socjologiczne
Teoria sportu
nauki przyrodnicze
antropologia kultury fizycznej
WYKŁADY cz 2. (Cele wychowania fizycznego)
Cele wychowania fizycznego
biotechniczne - naśladownictwo ruchów nauczyciela, uczeń wykonuje mechanicznie ćwiczenia
humanistyczne - docieranie do świadomości ucznia, oddziaływanie na osobowość
Celem wychowania fizycznego jest proces edukacji dzieci i młodzieży. Proces, który wiąże się z przygotowaniem młodych pokoleń do wciągania na siebie odpowiedzialności za zdrowie, sprawność, budowę i wagę własnego ciała po zakończeniu edukacji szkolnej. Polega on na doraźnym kształtowaniu ciała, jak również na kształtowaniu osobowości pod kątem dbałości o ciało, które po ukończeniu edukacji szkolnej nie zależy od poziomu sprawności organizmu, lecz od stanu świadomości na temat jej znaczenia.
Koncepcje wychowania fizycznego
Wychowanie fizyczne jest fundamentem sportu, rekreacji, turystyki, a nie szeregowym składnikiem kultury fizycznej
WF powinno wykraczać poza ramy sportu
Programy WF powinny obejmować formy szkolne (lekcyjne, pozalekcyjne) oraz pozaszkolne
WF powinno być wstępem przygotowującym do przyszłego życia (różnych ról życiowych np. narodowych, rodzinnych)
WF powinno być kształtowaniem świadomej postawy wobec ciała, jego potrzeb.
Cele wychowania fizycznego wg Floriana Zmoryskiego
Cel higieniczny
Troska o jakość przyszłych pokoleń
Zachowanie czystości biologicznej
Cel geneonomiczny
Rola genetyczna i troska o jakość i ilość przyszłych pokoleń
Cel obyczajowo-estetyczny
Kształcenie określonego typu cielesnego, ubiory i ozdób, wzorów ruchowego zachowania się
Cel fizyczno-utylitarny
Cel sportowy
Cele wychowania fizycznego wg Osmólskiego
Wzmacnianie zdrowia
Doskonalenie budowy cielesnej
Rozwijanie sprawności ruchowej
Rozbudzanie inteligencji praktycznej
Władanie nad odruchami
Cele wychowania fizycznego wg E. Piaseckiego
Fizyczne; zdrowie, sprawność
Duchowe; dzielność, piękno
Przejawy nowoczesności wychowania fizycznego
Edukacja permanentna - zasadniczym fundamentem kształcenia jest naturalne wychowanie fizyczne
Prospekcja - życie do którego się przygotowujemy stale się zmienia, stawia nowe, z reguły czasu trudniejsze zadania. Z prospekcją wiąże się zamiłowanie do zmęczenia spowodowanego ruchem
Autoedukacja - samodzielne działanie i myślenie
Intelektualizacja - powiązanie aktywności fizycznej z przeżyciami emocjonalnymi, aby to osiągnąć uczeń musi wiedzieć po co ćwiczy i jakie są potrzeby jego organizmu
Indywidualizacja
Humanizacja
WYKŁADY cz 3. (Formy uczestnictwa w kulturze fizycznej, ich społeczny zasięg i rola w życiu osobniczym.)
Formy uczestnictwa w kulturze fizycznej:
W-f (5-30 roku życia)
Sport (10-35 roku życia)
Rekreacja (cale życie poedukacyjne 25/30 - kona życia)
Rehabilitacja (całe życie)
Rekreacja- dotyczy głównie ludzi w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym o zróżnicowanych potrzebach i możliwościach somatyczno-motorycznego rozwoju. Rekreacja fizyczna jest tą postacią rekreacji, w której podstawowym środkiem odnowy i doskonalenia jest aktywność ruchowa. Znamienną cechą rekreacji fizycznej, jako formy uprawy ciała, jest różnorodność motywów jej podejmowania a składają się na nią preferencje zdrowotne, sprawnościowe oraz wartości estetyczne ciała. Rekreacja fizyczna jako forma uczestnictwa w kulturze.
Funkcje rekreacji:
Zdrowotna - pomaga na zachowanie takiej sprawności, która pozwala na wykonywanie bez wysiłku codziennych obowiązków i chroni przed zmęczeniem.
Kształtująca - pomaga zapoznać się z różnymi formami aktywnego wypoczynku, przyswoić przepisy i zasady organizacji zabaw, gier, imprez turystycznych i rekreacyjnych
Rozrywkowa - spełnia ona 3 najważniejsze elementy
Zmiana środowiska
Psychiczne oderwanie się od kłopotów i stresów
Zmiana codziennego trybu życia
Termin rekreacja ma trzy znaczenia;
Rekreacja to zespół działań i zachowań podejmowanych przez jednostkę czasie wolnym
Utożsamiana jest z wypoczynkiem po pracy
Jako zjawisko społeczno-kulturowe, charakteryzujące się wzrostem ilości czasu wolnego i związane z tym formy zachowań ludzi.
Do rekreacji należą takie formy aktywności jak: sport rekreacyjny, hobby, turystyka, nauka dla przyjemności, uprawianie sztuki, czy też rozwijanie innych zainteresowań.
Rekreacja w życiu dorosłego człowieka zaspokaja takie potrzeby jak:
Wypoczynku i relaksu
Aktywności psychicznej
Zmiany trybu życia
Kontaktu z naturą
Emocji, przyjemnych wrażeń
Kontaktów społecznych
Nowych doświadczeń, wiedzy, umiejętności
Rehabilitacja - fizjoterapia
Zwana też fizjoterapią, pozostaje w służbie nie tylko niepełnosprawnym. Zadaniem rechabulitacji jest przywracanie stanu właściwego i różnego rodzaju utraconych właściwościach zdrowotnych, Rehabilitacja ruchowa jest formą uczestnictwa w kulturze fizycznej, której celem jest przywracanie lub kompensacja utraconych w następstwie choroby, zmęczenia psychicznego lub kalectwa np. Ubytków somatycznych za pomocą fizycznych środków a zwłaszcza ruchu,
Odnowa biologiczna:
Wypoczynek po wysiłku
masarze wodne i ręczne
Kąpiele bąbelkowe
Zabiegi fizykoterapeutyczne
Sauna
Krioterapia
Zabiegi kinezyterapeutyczne
Wychowanie fizyczne - obejmuje dzieci i młodzież w wieku przedprodukcyjnym. Spełnia rolę przekazu całokształtu dziedzictwa kultury fizycznej z pokolenia na pokolenie w postaci uznawanych wartości i utrwalonych zachowań w zakresie higieny, kreacji, rekreacji, i rehabilitacji ciała.
Stanowi zamierzoną i świadomą działalność ukierunkowaną na wytworzenie właściwego zespołu postaw i nastawień, przekazywanie podstawowych wiadomości oraz zdobywanie motorycznej sprawności, poprawę wydolności, postawy ciała; kategorie te wyznaczają zachowanie człowieka w stosunku do jego fizycznej (cielesnej) postaci.
Obejmuje kształtowanie ciała i psychiki jednostki w nierozerwalnym związku jednego z drugim, z jednoczesnym akcentem tego że występuje związek między wychowaniem fizycznym a innymi dziedzinami wychowania. Wychowanie fizyczne musi służyć rozwojowi całej osobowości człowieka i wielostronnemu przygotowaniu do życia.
Funkcje WF
Pobudza w odpowiedni sposób do aktywności ruchowej, podnosi zdrowie, kondycję i sprawność cielesną człowieka.
Aspekt stymulacyjny - pobudzanie rozwoju fizycznego
Adaptacyjny - przystosowanie organizmu do biologicznych warunków życia
Kompensacyjny - wyrównanie niedostatku ćwiczeń fizycznych spowodowanego warunkami i trybem życia
Korekcyjny - likwidowanie lub łagodzenie braków i odchyleń rozwojowych
Inne:
Podnosi samopoczucie człowieka oraz budzie jego optymizm życiowy
Przygotowuje do wypełniania obowiązków społecznych
Przygotowuje do konstruowania i wszechstronnie; rozwijających się form spędzania wolnego czasu
Służy wszechstronnemu rozwojowi osobowości człowieka
Sport:
Wg M. Demela - działalność uprawiana systematycznie wg pewnych reguł odznaczająca się silnym pierwiastkiem współzawodnictwa oraz tendencję do osiągania coraz lepszych wyników, mająca na celu manifestację ruchową.
Sport jako forma uczestnictwa w kulturze fizycznej
Słowo sport ma znaczenie wieloznaczne i może budzić dowolne skojarzenia. Na przestrzeni dziejów podejmowano różne próby uściślenia definicji sportu. Przyjęto stanowisko, że najodpowiedniejszym kryterium oceny tego zjawiska są interakcję, jakimi się człowiek kieruje uczestnicząc w różnych przejawach sportu.
Sport amatorski - poprzez sport amatorski człowiek realizuje naturalną potrzebę aktywności fizycznej. Amatorzy - sportowcy to osoby, które nie tylko chodzą na trening w wolnym czasie, ale również startują w różnego rodzaju zawodach sportowych, np. w maratonach biegowych lub rowerowych. Traktują sport w kategoriach zainteresowań
Sport wyczynowy - dążymy do osiągnięcia mistrzostwa sportowego.
Sport jako uczestnictwo w kulturze fizycznej:
Widowisko (sport pasywny)
Środek realizacji celów poza sportowych (sport instrumentalny)
Autoteliczny - rządzi się całkiem odmiennymi regułami i nie wymaga uzasadnienia przez inne wartości.
Kultura rozumiana podmiotowo - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących człowieka
Kultura - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań orz ich rezultatów dotyczących człowieka
Kultura rozumiana przedmiotowo - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących otoczenia człowieka
Kultura duchowa - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących sfery duchowej życia człowieka
Kultura cielesna - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących sfery dbałości o ciało
Znaczenie Teorii WF
Integralna część pedagogiki a przede wszystkim teorii wychowania
Część wiedzy o W-F a nawet synonim całego
Centralny przedmiot studiów W-F
Kultura duchowa - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących dbałości o ciało
Kultura duchowa - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących sfery duchowej
Kultura rozumiana przedmiotowo - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących otoczenia człowieka
Kultura - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań orz ich rezultatów dotyczących człowieka
Kultura rozumiana podmiotowo - ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań oraz ich rezultatów dotyczących człowieka
Znajomość ideałów, postaw, celów i funkcji, warunków skuteczności procesu WF
Dobór sposobów i środków działania
Organizacja i realizacja procesów WF
Wiek osobniczy [lata]
25
50
75
I
N
T
E
N
S
Y
W
N
O
Ś
Ć
Sport
Rekreacja
Rehabilitacja
Wychowanie fizyczne