Teoria T. Hobbesa
W innej wersji koncepcja umowy społecznej występuje w pracach T. Hobbesa (1588-1679), który uznał, że następstwem umowy społecznej jest absolutna władza państwa nad jednostkami. Członkowie społeczeństwa przez umowę społeczną zrzekli się całkowicie i nieodwracalnie swej naturalnej wolności, a nie będący stroną umowy suweren otrzymywał pełnię władzy niejako w darze od ludzi. Racjonalnym motywem zawarcia umowy społecznej było niebezpieczeństwo anarchii i zagrożenie bezpieczeństwa jednostek. Hobbes dostrzegał jednocześnie dobrodziejstwa płynące z absolutnej władzy suwerena, np. ład i bezpieczeństwo, ochrona własności i troska o rozwój gospodarczy oraz umożliwienie jednostkom zaspokajania potrzeb i ambicji.