Siły zachowawcze są takimi funkcjami F(r) że pracę można wyrazić przez różnicę wielkości Ep(r) na początku i na końcu drogi

Siła Coriolisa - pojawia się wtedy, gdy w obracającym się układzie nieinercjalnym ciało porusza się ruchem jednostajnym (względem tego układu, a najczęściej również względem układu inercjalnego). Siła Coriolisa powoduje odchylenie się ciał. F_c=ma_c=2mVxω

Siła bezwładności pojawia się zawsze, gdy przechodzimy z opisem do układu nieinercjalnego. Jest ona efektem ruchu samego układu odniesienia i, w odróżnieniu od pozostałych sił, nie wynika z jakiegoś nowego oddziaływania. Siła bezwładności dołączona do równania II zasady dynamiki powoduje zmianę opisu sytuacji - o ile w układzie inercjalnym ciało widziane było jako pozostające w ruchu, to w układzie nieinercjalnym będzie ono w spoczynku (możliwa jest również sytuacja odwrotna, jednak wtedy posługiwanie się układem nieinercjalnym jest mało celowe, ponieważ opis zamiast stawać się prostszym - komplikuje się). Posługiwanie się układami nieinercjalnymi ma sens wtedy, gdy ruch ciał trzeba odnieść do obiektów będących w ruchu przyspieszonym - np. względem obracającej się Ziemi, względem karuzeli, czy pojazdu poruszającego się z przyspieszeniem. Siły bezwładności są skierowane przeciwnie do przyspieszeń.

Siła Lorentza, siła
, z jaką pole elektromagnet. działa na poruszającą się cząstkę naładowaną:
=q
+q
×
gdzie q — ładunek elektr. cząstki,
— natężenie pola elektr.,
— indukcja magnet.,
— prędkość cząstki; pierwszy składnik wzoru przedstawia siłę działającą na cząstkę w polu elektr., drugi — siłę działającą w polu magnet. (powoduje ona zakrzywienie toru cząstki);

Energia kinetyczna - ciało porusza się pod wpływem niezrównoważonej siły. Najprostszy przypadek to stała siła czyli ruch ze stałym przyspieszeniem. Zakładamy, że kierunek siły F i przyspieszenia a pokrywa się z kierunkiem osi x. Dla stałego przyspieszenia mamy, Energia kinetyczna jest mechaniczną funkcją stanu cząstki poruszającej się.
oraz

co w połączeniu daje

Energia potencjalna - Jednym z rodzajów energii mechanicznej jest energia potencjalna. Zmiana sprężystego położenia ciał, które oddziałują wzajemnie siłami grawitacji lub sprężystości, prowadzi do zmiany ich energii potencjalnej. W przypadku oddziaływania sprężystego musi to być zmiana odległości ciała od ziemi, a w przypadku oddziaływania sprężystego - zmiana kształtu, czyli odkształcenia (np.: sprężyny). Energia potencjalna jest równa pracy jaką trzeba wykonać, aby ciało podnieść na pewną wysokość względem wybranego poziomu odniesienia. F=mgh m - masa ciała, g - przyspieszenie ziemskie, h - wysokość ponad poziom odniesienia na którym energia jest równa zero

Zasada zachowania energii

Gdy działają siły zachowawcze to

W = ΔE_k = E_kB - E_kA

oraz

W = -ΔE_p = - (E_pB - E_pA)

więc

- (E_pB - E_pA) = E_kB - E_kA

czyli E_kA + E_pA = E_kB + E_pB

Równanie nazywa się zasadą zachowania energii mechanicznej.

Mówi ona, że dla ciała podlegającego działaniu siły zachowawczej, którego energia potencjalna jest równa E_p, suma energii kinetycznej i potencjalnej jest stała (o ile nie działają inne siły).

Zasada zachowania energii mechanicznej

Jeżeli układ ciał ket odizolowany od wpływu sił, to mogą następować zmiany energii poszczególnych ciał, ale całkowita suma ich energii musi pozostawać taka sama.

Zasada zachowania pędu - jeżeli na układ nie działa żadna siła to pęd jest stały.

Czyli, zapisując to wzorami: jeżeli F = 0, to p = const Lub jeszcze inaczej: zmienić pęd układu może tylko siła działająca z zewnątrz układu.

Zasada zachowania pędu może być traktowana jako alternatywna postać (sformułowanie) pierwszej zasady dynamiki Newtona, jako że omawiany przypadek braku siły zewnętrznej rozpatrywany jest w układzie inercjalnym

Zasada zachowania momentu pędu - jeżeli na układ cząstek nie działają zewnętrzne momenty siły, moment pędu pozostaje stały.

Dla układu n cząstek możemy zsumować równanie po wszystkich cząstkach

Zauważmy, że jeżeli na układ nie działa zewnętrzny moment siły (lub suma = 0) to moment pędu układu pozostaje stały.

---