Możliwości i preferencje jako przedmiot badań. Pojęcie cechy i typu. Rodzaje kryteriów stosowanych przy typologiach. Podstawowe tezy psychologii różnic indywidualnych PSYCHOLOGIA RÓŻNIC INDYWIDUALNYCH zajmuje się odmiennościami przebiegu prawidłowości psychologicznych różnych osób.
Coś przebiega według ogólnej reguły u wszystkich osób, ale występują różnice w tych prawidłowościach
Ludzie różnią się pod względem każdej cechy psychicznej i fizycznej
Np. czas reakcji jest tym krótszy, im silniejszy bodziec. Ale i tak ludzie różnią się pod względem czasów reakcji na poszczególne bodźce
Np. Obraz następczy dostrzegamy wszyscy, gdy długo się na coś patrzymy jednak obraz następczy utrzymuje się przez różne czasy u różnych osób.
Np. prawo „frustracja-agresja” jest prawem ogólnym, ale u każdego przebiega inaczej
PODSTAWOWE PROBLEMY PSYCHOLOGII RÓŻNIC INDYWIDUALNYCH
Jak opisywać różnice indywidualne?
Podstawowe pojęcia:
Cecha (właściwość, atrybut, czynnik, wymiar, dymensja, zmienna)
Cecha to hipotetyczna dyspozycja człowieka warunkująca względną stałość pewnej klasy jego zachowań lub stanów.
Hipotetyczna, ponieważ o cesze możemy wnioskować jedynie na podstawie pewnych wskaźników, jest to tylko pewien konstrukt.
Cecha psychiczna jest czymś latentnym, ujawnia się tylko w pewnych sytuacjach, pod wpływem pewnych bodźców
Typ (kategoria)
Typ to klasa ludzi, którzy różnią się od innych określoną cechą lub zespołem cech
Jak mierzyć różnice indywidualne?
Narzędzia psychometryczne (wyniki jednostkowe są rozpatrywane na tle wyników grupy): testy, kwestionariusze.
Jaka jest geneza różnic indywidualnych?
Wkład czynników dziedzicznych (genetycznych) i środowiskowych
Jakie znaczenie mają różnice indywidualne?
Czy inteligencja zwiększa prawdopodobieństwo sukcesów zawodowych?
Jak cechy temperamentu wpływają na radzenie sobie w trudnych sytuacjach?
Jakie cechy musi posiadać dobry menadżer?
Jakie cechy zwiększają ryzyko chorób psychosomatycznych?
Od jakich indywidualnych cech uczniów zależą ich osiągnięcia szkolne?
Pytanie o strukturę cech:
O liczbę cech wystarczających do opisu
O istnienie cech i naturę związków między nimi
Jak tworzyć typologie?
Możliwe kryteria:
Pojedyncza cecha
Podejście biegunowe: np. ekstrawersja-introwersja, refleksyjność- impulsywność - to podejście opisuje zdecydowaną mniejszość ludzi, bo tylko tyle z nich posiada skrajne natężenie tych cech
Podejście modalne np. ekstrawertyk - ambiwertyk - introwertyk
Specyficzna konfiguracja cech skonfigurowanych
Podejście szufladkowe, np. schizotymik, cyklotymik, iksotymik
Układ cech nieskorelowanych
Podejście wymiarowe - typy powstają na skrzyżowaniu pewnych wymiarów
|
Mała twórczość |
|
|
Niska inteligencja |
I- T- |
I+ T- |
Wysoka inteligencja |
|
I- T+ |
I+ T+ |
|
|
Duża twórczość |
|
Na przykład typologia umysłu według Younga
|
|
Sposoby odbioru informacji |
|
Sposoby wartościo wania informacji |
|
Percepcja |
Intuicja |
|
Myślenie |
Konkretno - obiektywny Logik - empiryk |
Globalno - obiektywny Logik - teoretyk |
|
Uczucia |
Konkretno - subiektywny Praktyk - analityk |
Globalno - subiektywny Wizjoner - mistyk |
Przewaga jednej cechy nad drugą, na przykład konwergentyk (szuka jednego rozwiązania) i dywergentyk (szuka wielu rozwiązań)
Różnice międzygrupowe (np. międzypłciowe, międzykulturowe)
ZAKRES RÓŻNIC INDYWIDUALNYCH
1. Możliwości:
Zdolności (wpływają na poziom wykonania zadania)
Temperament ( wpływa na szybkość i energię zadania)
2. Preferencje:
Style (określają sposoby działania: na przykład styl działania, styl poznawczy)
Zainteresowania, zamiłowania ( określają treść, kierunek działania)
Psychologia różnic indywidualnych interesuje się głównie zdolnościami i temperamentem, bo według klasycznych poglądów są one głównie uwarunkowane biologicznie.
Psychologia osobowości zajmuje się głównie tym, co nabyte, wyuczone.