ABC - RESUSCYTACJI
Standardy postępowania w stanach zagrożenia życia w warunkach przedszpitałnych ustała Europejska Rada do spraw Resuscytacji (European Resuscitation Council).
Resuscytacja jest to zespół zabiegów, których zadaniem jest przywrócenie podstawowych czynności życiowych krążenia i oddychania.
Reanimacja zespół zabiegów, które doprowadziły nie tylko do przywrócenia krążenia krwi i oddychania, ale także do powrotu czynności ośrodkowego układu nerwowego łącznie z powrotem świadomości.
Śmierć trwałe, nieodwracalne ustanie czynności życiowych organizmu.
Śmierć kliniczna odwracalne ustanie czynności życiowych organizmu.
ABC Resuscytacji
A - udrożnienie dróg oddechowych
B - oddychanie
C - krążenie
Resuscytacja nie jest zabiegiem, który podejmuje się zawsze, gdy umiera człowiek. Gdy śmierć jest rezultatem trwającej od dawna ciężkiej choroby, bardzo rozległego urazu, widocznego uszkodzenia czaszki i mózgu, ubytku krwi, na którego wyrównanie nie ma szans, podejmowanie prób resuscytacji jest niecelowe. Według generalnej zasady raz podjętej resuscytacji nie wolno przerwać, dopóki takiej decyzji nie poweźmie lekarz lub dopóki nie wystąpią pewne oznaki śmierci. Z reguły jednak akcję ratowniczą trzeba z konieczności przerwać po 20 - 30 minutach, gdyż pośredni masaż serca wymaga wielkiego wysiłku fizycznego, a ponadto barak powrotu tętna po takim okresie prób nie daje już szans na przeżycie mózgu osoby ratowanej.
Wskazanie do resuscytacji istnieje natomiast zawsze, gdy doszło do ustania pracy serca z powodu zawału serca, udaru mózgowego, rozległego urazu, przedawkowania środków nasennych, przypadkowego albo umyślnego zażycia trucizny, tonięcia, zadzierzgnięcia (zwykle powieszenia samobójczego) i innych nagłych przyczyn.
Po przybycie na miejsce wypadku ważne jest zapewnienie sobie, zespołowi i poszkodowanemu bezpieczeństwa. W tym celu powinniśmy stosować m. in. środki ochrony takie jak:
- rękawiczki;
- okulary;
- kurtki z odpowiednim oznakowaniem
- maseczki.
Zadania powinny być odpowiednio rozdzielone, aby praca szła sprawnie i w bezpiecznych warunkach, dlatego potrzebna jest osoba kierująca.
Dotychczas były stosowane standardy dla dwóch i jednego ratownika inne, tzn.:
- dla dwóch ratowników 15 ucisków na mostek i 2 wdechy;
- dla jednego ratownika 5 ucisków na mostek i 1 wdech.
Od niedawna Europejska Rada do spraw Resuscytacji wprowadziła nowy standard, tzn. zarówno przy dwóch jak i przy jednym ratowniku stosuje się 15 ucisków na mostek i 2 wdechy.