Marcin Sroczyński 2d1
" NAKŁAD I JEGO POCHODNE "
Biuro Kontroli Nakładów ( Audit Bureau of Circulations )
Do momentu założenia w roku 1914 Bira Kontroli Nakładów (Audit Bureau of Circulations - ABC) reklamodawcy mieli niewiele wiarygodnych informacji na temat nakładu gazet. Od momentu powstania ABC jego misją stało się ujednolicanie, sprawdzanie i rozpowszechnianie informacji o nakładach na użytek swoich członków.
Organizacja ta służy reklamującym się firmom, agencjom i wydawcom. Stanowi samorządną i samofinansującą jednostkę współpracy. Przychody ABC pochodzą z rocznych składek, płaconych przez wszystkich członków, oraz opłat za kontrole pokrywanych przez wydawców.
Proces weryfikacji składa się z trzech raportów : dwóch oświadczeń wydawcy i weryfikacji ABC. Oświadczenia wydawcy ukazują sie co pół roku w dwóch przedziałach półrocznych kończących się 31 marca i 30 września. Audyt ABC przeprowadzany jest corocznie w okresie 12 miesięcy, kończącym się 31 marca lub 30 września. Reklamodawcy otrzymują także podsumowania w tzw. raportach FAS - FAX, dostępnych szybciej niż pełne sprawozdania.
Raport zawiera następujące podstawowe informacje :
1. Całkowity nakład kontrolowany ( total paid circulation ).
2. Wysokość nakładu w strefie miejskiej, strefie handlu detalicznego i wszystkich pozostałych obszarach. ( Uwaga : strefa miejska oznacza rynek tworzony przez miasto wydania i przylegające zabudowane obszary podobne do centrum miasta. Strefa handlu detalicznego to obszar rynku poza strefą miejską, którego mieszkańcy regularnie handlują z kupcami ze strefy miejskiej ).
3. Liczba gazet sprzedawanych w kioskach.
Raporty ABC nie mają nic wspólnego ze stawkami reklamowymi w gazetach. Zajmują się jedynie statystyką dotyczącą nakładu. Wydawcy zawsze chętnie dostarczają danych demograficznych na temat swoich czytelników, lecz ABC ma obecnie własne oddziały zbierające dane demograficzne dla wielu rynków w Stanach Zjednoczonych. Wszystkie dane są wprowadzane do komputerów i szybko udostępniane.
NAKŁAD SPRZEDANY I PODSTAWA STAWKI
Najbardziej obiektywna metoda pomiaru liczby czytelników, to nakład sprzedany ( paid circulation ). Większość dużych czasopismzatrudnia zewnętrzne firmy do kontroli nakładu. Tak jak w innych środkach przekazu, stawki czasopism oparte są na nakładzie, który wydawca zapewnia reklamodawcom, tzw. nakładzie gwarantowanym ( guaranteed circulation ). Ponieważ nakład gwarantowany to liczba czytelników, jaką kupuje reklamodawca, zwany jest także podstawą stawki ( rate base ). Czasopismo nie musi koniecznie oferować reklamodawcom podstawy stawki. W rzeczywistości 40 procent kontrolowanych wydawnictw nie gwarantuje wielkości nakładu. Wydawcy ci zapewniają reklamodawcom dokładne informacje na temat nakładu wcześniejszych numerów, lecz nie biorą na siebie odpowiedzialności za jakiekolwiek mogące nastąpić w przyszłości redukcje nakładu. W zmiennym świecie reklamy w czasopismach wiele pomniejszych tytułów nie chce mieć do czynienia z problemami finansowymi związanymi z krótkotrwałym spadkiem liczby czytelników. Kilka wysoko nakładowych czasopism nie oferuje nakładów gwarantowanych, lecz jest to wyjątek.
Ważne jest, by starać się nie mylić czasopisma, w którym nie prowadzi się kontroli nakładu, z czasopismem, które nie oferuje podstawy stawki. Podstawa stawki jest dodatkowa zachętą, mającą upewnić reklamodawców, że osiągną pewien poziom poczytności, jeśli kupią powierzchnię reklamową w danym czasopiśmie, lub otrzymają rekompensatę, jeśli czasopismo nie wywiąże się ze swojej obietnicy. Z drugiej strony weryfikacja nakładu gwarantuje, że w danym okresie ( zazwyczaj w ciągu roku lub sześciu miesięcy ) czasopismo osiąga pewien poziom nakładu. Weryfikacja nakładu nie jest obietnicą przyszłych nakładów.
,, ZWIĄZEK KONTROLI I DYSTRYBUCJI PRASY''
Podobnie jak w ponad trzydziestu krajach świata w Polsce istnieje Związek Kontroli Dystrybucji Prasy— organizacja wydawców, agencji reklamowych i ogłoszeniodawców, zajmująca się zbieraniem i weryfikowaniem informacji o wysokości nakładu i dystrybucji prasy. Obecnie (stan na 26 września 2002) ZKDP liczy 209 członków (w tym 166 wydawców i 19 agencji reklamowych i 24 "pozostałych"), swoją kontrolą obejmuje 357 tytułów (w tym 54 dzienników i 303 czasopisma).
ZKDP został zarejestrowany w czerwcu 1994 roku jako związek pracodawców. Pierwszym prezesem był Dariusz Fikus, inicjator powołania organizacji, ówczesny redaktor naczelny “Rzeczypospolitej” i prezes spółki wydającej tę gazetę. Obecnie Związkiem kieruje siedmioosobowy Zarząd wybrany przez członków organizacji na Zjeździe.
Założenia programowe ZKDP
Celem działania Związku jest dostarczanie dokładnych i rzetelnych danych o wysokości nakładu i rozpowszechniania pism. Do ZKDP należeć mogą wydawcy, agencje reklamowe oraz inne instytucje, którym potrzebne są informacje zbierane przez Związek (np. ogłoszeniodawcy, instytucje naukowe itp.). ZKDP kontroluje wyłącznie swoich członków, którzy przystępując do organizacji dobrowolnie ujawniają swoje dane. Są dostępne bezpłatnie wyłącznie dla członków Związku.
Dane zbierane i weryfikowane przez Związek służyć mają z jednej strony potwierdzeniu pozycji tytułu na rynku, z drugiej zaś umożliwieniu lepszego i precyzyjniejszego planowania mediów przez agencje reklamowe i ogłoszeniodawców. Jest to drugie (obok wyników badań czytelnictwa) źródło informacji pozwalające podjąć najtrafniejszą decyzję przy planowaniu kampanii reklamowych.
W roku 1997 Związek Kontroli Dystrybucji Prasy rozszerzył zakres swej działalności na badania czytelnictwa w celu wypracowania ich jednolitego standardu. Uchwałę w tej sprawie podjął Zjazd Związku. Zgodnie z tendencjami światowymi prowadzenie takich badań spoczywa na organizacji non-profit skupiającej zarówno wydawców jak i agencje reklamowe. Jedyną taką instytucją działającą w Polsce jest ZKDP. Dla organizacji badań czytelnictwa Związek powołał spółkę “Polskie Badania Czytelnictwa”.
.
Kontrole
Każdy wydawca należący do ZKDP cztery razy do roku (wydawcy dzienników co miesiąc) deklaruje na zatwierdzonym przez Związek formularzu, wysokość nakładu i rozpowszechniania wydawanego przez siebie pisma. Formularz zawiera informacje o średnim nakładzie jednorazowym w każdym miesiącu, jaki obejmuje deklaracja (dla dzienników dodatkowo średni nakład jednorazowy w każdym dniu tygodnia), wysokości sprzedaży, prenumeraty i eksportu, liczbie gratisów, zwrotów, egzemplarzy nie skierowanych do rozpowszechniania i sprzedaży egzemplarzy archiwalnych, geograficznej strukturze rozpowszechniania (wszystkie informacje podawane są w średnich jednorazowych). Dane te publikowane są w biuletynach miesięcznych (dla dzienników), kwartalnych (dla tygodników, dwutygodników i miesięczników) lub rocznych (dla pism ukazujących się rzadziej niż raz w miesiącu), które rozsyłane są do wszystkich członków Związku. Po zakończeniu roku każdy wydawca poddaje się kontroli biegłego audytora, wybranego z listy zatwierdzonej przez Zarząd Związku. Dane z kontroli publikowane są w specjalnym rocznym biuletynie, a wybrane informacje (średni nakład jednorazowy i średnia sprzedaż jednorazowa w kontrolowanym roku) ogłaszane są jako publicznie dostępny, oficjalny komunikat Związku.
Nad przestrzeganiem postanowień Statutu i Regulaminu kontroli czuwa Sąd Koleżeński.