Psychologia (10)

1. Przedstaw zjawiska psychologiczne będące reakcją na wzorzec jakimi są wdrukowanie i naśladownictwo.

Wdrukowanie inaczej impritting jest pierwszą reakcją na wzorzec, który powoduje wytworzenie sie długotrwałej więzi społeczno - emocjonalnej. Zjawisko to jest ograniczone w czasie, następuje zaraz po urodzeniu i w ciągu 12h zanika. Szerszy zasięg ma naśladownictwo, dzieki któremu jednostka nawiązuje pierwsze kontakty społeczne. Naśladownictwo złozonych działań wymaga od jednostki zrozumienie sytuacji i sciśle wiąze się z inteligencją, własna aktywnością i możliwościami rozwojowymi. Wyrózniamy naśladownictwo: Bezpośrednie(w obecności modela) Wyobrażeniowe (pod nie obecnośc modela)

2. Przedstaw zjawiska psychologiczne bedące reakcją na wzorzec jakimi sa : identyfikacja i modelowanie.

Modelowanie wykracza poza zewnętrzne upodobnianie się do modela, jest symbolicznym przedstawieniem zachowań osoby modelującej. Czynnośc modelowana ma ten sam charakter, nastrój i zmierza do tego samego celu co czynnośc modela. Na skutecznośc modelowania wpływają: właściwości podmiotu np. doświadczenia, rozwój umysłowy - cechy czynności -właściwości modela np pozycja społeczna, autorytet. Im bardziej model podobny jest do jednostki tym większa jest jego skuteczność.

Identyfikacja to postrzeganie podobieństwa z modelem, może to być tendencja świadoma lub nie świadoma do bycia takim samym jak podmiot pozytywnych uczuć czy ideał. Proces ten dotyczy zarówno osób realnych i nie realnych np postaci z bajek.

3. Wymień rodzaje wzmocnień i oceń ich rolę w działalności wychowawczej.

Bezpośredni sposób oddziaływania na psychike to stawianie wymagań i zadań, kierowanie jednostką poprzez stawianie nakazów, zakazów, poleceń może miec charakter zewnętrzny lub wewnętrzny. W procesie uczenia się ważną rolę ogrywaja takie procesy jak oddziaływanie przez trening zmierzający do utworzenia porzadanych zachowań, co prowadzi do powstawania nawyków i przyzwyczajeń. Wdrażanie przez trening nie jest jednak wystarczające aby utrwalić głebsze zmiany w psychice jednostki, dlatego tez ważne jest czy dane zachowanie zaspokaja potrzeby jednostki, czy realizuje wartości podmiotu i czy przynosi mu satysfakcje.

4. Przedstaw argumenty za i przeciw przy stosowaniu nagrod i kar.

Nagrody i kary to wzmocnienia pozytywne i negatywne odgrywające szczególną rolę w procesie wychowania, jest rzecza oczywistą że nagroda wzmacnia dane zachowanie, problem pojawia się w momencie zastosowania kary.

Argumenty przeciw karom:

- w wyniku karania niepozadane reakcje sa jedynie tłumione, aby ujawnić sie po pewnym czasie z większym nasileniem, gdyż efekt kary jest tylko chwilowy do eliminowania niepoządanych reakcji i nagrodzenia zachowan przeciwstawnych.

- kara wywołuje strach, może prowadzic do nerwic co godzi w postawę zdrowia psychicznego

- w/g psychologów kara nie tłumi agresji lecz ja wzmacnia na zasadzie nasladownictwa, a agresja wywołana taka karą jest przenoszona na innych, najczęsciej słabszych.

Argumenty za karaniem:

- skutecznośc kary polega na tym, że wywołuje strach, który uruchamia mechanizm zjawiska unikania.

- kara nie prowadzi do nerwic, ponieważ jest wielu neurotyków, którzy nie byli nigdy karani, a są neurotykmi.

Skutecznośc stosowania nagród i kar zależy od kolejności ich występowania, proporcji ilosciowych i częstości ich stosowania, nasilenia, czynników społecznych towarzyszących nagradzaniu i karaniu, od wzajemnych interakcji osoby karanej i karzącej, od czynników np. osobowościowych, zewnętrznych okoliczności.

5. Omów stadia rozwoju poznawczego wg Piageta i Cohlberga.

I poziom przedkonwencjonalny

- stadium I cechuje: respektowanie posłuszeństwa i kary oraz uleganie osobom reprezentującym władzę.

- stadium II cechuje: postawa naiwna, hedonistyczna i instrumentalna, gdyż słuszne są takie postepowania przynoszące nam zadowolenie.

W poziomie przedkonwencjonalnym zachowanie zależy od czynników zewnętrznych.

II poziom konwencjonalny

- stadium III cechuje: pożądane społecznie zachowania podejmowane sa dla utrzymania dobrych stosunków z otoczeniem.

- stadium IV cechuje: moralność, podporządkowana jest autorytetom, prawom i obowiązkom.

W poziomie konwencjonalnym za moralne uważa się czyny zgodne z normami społecznymi.

III poziom postkonwencjonalny

- stadium V cechuje: moralność, która odpowiada umownym indywidualnym zasadom.

- stadium VI cechuje: przeważają świadomie przyjete zasady moralne, a sumienie staje się czynnikiem kierującym postępowaniem.

W poziomie postkonwencjonalnym zachowanie zależy od sumienia jednostki uformowanego na podstawie norm społecznych.

6. Na czym polega znaczenie motywacji uczenia się. Wymień 3 funkcje motywacji:

Wyróżniamy 3 funkcje motywacji w uczeniu się:

- wzbudza aktywność jednostki co wpływa na zmianę gotowości do działania i człowiek staje się bardziej aktywny.

- ukierunkowuje percepcję jednostki co wpływa na wybiórczy odbiór informacji.

- ukierunkowuje działanie jednostki co wpływa na odpowiednie zachowania i dążenia

7. Omów rodzaje komunikacji w rodzinie.

Wyróżniamy dwa rodzaje komunikacji w rodzinie:

System komunikacji w rodzinie typu pozycjonalnego jest `zamkniety'-

- w systemie zamknietym występuje ścisłe powiązanie wypowiedzi z sytuacją do jakiej się odnosi (kontekst wypowiedzi)

- w systemie zamknietym występuje wyrażanie sie w sposób `implicite', czyli w sposób zrozumialy tylko w określonej sytuacji dla wąskiego grona rozmówców.

- w systemie zamknietym występuje tzw. `partykularyzm', czyli nadawanie innych znaczeń słowami, które sa zrozumiałe tylko przez inne osoby, powiązane z nami jakimiś przeżyciami i doświadczeniami.

W rodzinach panuje zazwyczaj otwarty system komunikacji na osobowości.

- w otwartym systemie ważnym aspektem jest uwzględnianie cech osobowych dziecka i innnych członków rodziny.

- w otwartym systemie panuje tzw. `explicite', czyli wyrażanie się w sposób zrozumiały dla całego grona rozmówców, nie tylko dla rodziny.

8. Co decyduje o pozycji dziecka w rodzinie.

Pozycja dziecka w rodzinie zależy nie tylko od kolejności urodzenia(wieku) ale także od płci.

Dziecko najstarsze nosi wiele ciężarów, jako jedyne jest nadmiernie rozpieszczane, a po urodzeniu kolejnego dziecka schodzi na drugi plan. Może to byc przyczyna frustracji i niezadowolenia.

Pozycja dziecka jest zależna od struktury, czyli czy jest to rodzina wielodzietna pokoleniowa czy tez dziecko wychowuje się jako jedyne.

Najlepszą pozycje w rodzinie mają dzieci urodzone jako drugie czy trzecie (z kolei). Rodzice nabyli juz doświadczenie przy poprzednich dzieciach. Zwykle rodzice pozostawiają takim dzieciom większą samodzielność.

Jedynacy sa grupa wyjątkową gdyż na nich skupia się cała uwaga rodziców. Nie ma w takiej rodzinie rywalizacji o status, hierarchię.

9. Podobieństwa i różnice w rodzinach wielodzietnych i małych.

W rodzinach wielodzietnych widzimy wyraźny podział funkcji i ról(autokratyzm), podział obowiązków.

Starsze dzieci przejmuja funckję wychowawcze i opiekuńcze, zajmuja się młodszym rodzeństwem.

Dzieci z rodzin wielodzietnych szybciej przystosowywuja się do zmiennych warunków życia i trunych sytuacji.

Taka rodzina stwarza lepsze warunki dla samodzielności czy też wspołdziałania w grupie (wspołpraca).

Przeciążenie pracy i obowiązków rodziców może prowadzic do zaniedbania jednostek rodziny czy też obarczaniu zbyt dużą liczbą obowiązków przejętych od rodziców, przez dzieci.

W rodzinach małych rodzice poswięcaja więcej czasu dla dziecka.

Jeżeli oboje z rodziców pracują to mogą miec kłopot z opieka nad dzieckiem

Matka często pełni rodzaj nadmiernej ochrony nad dzieckiem a styl wychowania bywa liberalny.

Nadmierna ochrona nad dzieckiem może prowadzić do braku jego samodzielności

W małych rodzinach występuje `syndrom jedynaka'

Dziecko może miec kłopoty z przystosowaniem sie do społeczności, problemy i zaburzenia emocjonalne.

10. Omów rodzaje postaw rodzicielskich.

Wyrózniamy postawy pozytywne i negatywne.

Postawy pozytywne:

- akceptacja - to przyjmowanie dziecka takim jakie jest, ze wszystkimi jego wadami i zaletami. Wskazuje na wysoki stopień empatii i tolerancji.

- wspołdziałanie - czyli stała gotowość rodziców do uczestnictwa w życiu dziecka. Nie ma charakteru wtrącania się we wszystkie sprawy dziecka. Rodzice dają tylko dziecku do zrozumienia, że zawsze może na nich liczyć i polegać. Ważnym aspektem jest tutaj odpowiadanie na zadawane przez dziecko pytania.

- swoboda - czyli pozostawienie dziecku pola do inicjatywy i aktywności. Dzieki temu dziecko nabywa wiele nowych kontaktów. Rodzice nie ograniczają dziecku tych kontaktów lecz tylko je dyskretnie nadzorują.

- uznawanie praw dziecka - polega na traktowaniu dziecka równoprawnie czyli tak samo jak innych członków rodziny z takimi samymi prawami. Postawa taka wskazuje na szacunek indywidualności dziecka.

Postawy negatywne:

- odrzucenie - zakłóca rozwój osobowości. Dziecko odrzucone to dziecko niechciane, zazwyczaj urodzone w nieodpowiednim momencie życia rodziców. Sa to zazwyczaj ciąże przypadkowe. Takie dziecko jest często oddawane do adopcji. Wynika to często z trudnej sytuacji materialnej rodziców. Dziecko traktowane jest przedmiotowo.

- odtrącenie i unikanie - czyli nadmierny dystans wobec dziecka. Cechują go: surowe kary, krytyka, potepianie. Unikanie - niezaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka, nieodpowiedzialnośc za dziecko.

- nadopiekuńczość- czyli nadmierne troszczenie sie o dziecko, nadmierna ochrona i zbytnia ingerencja w życie potomka. Takie dziecko zatraca system wartości.

- nadmierne wymagania- cechuje to wysokie aspiracje i oczekiwania wzgledem dziecka. Występuja tutaj sankcje, nagrody , kary i wymogi.

11. W jaki sposób uczenie się zależy od wieku człowieka?

Okres niemowlęcy to pierwsze 12 miesięcy życia dziecka; jest pierwszą fazą okresu wczesnego dzieciństwa, który obejmuje przedział od urodzenia do 3 roku życia. Pierwszy miesiąc życia dziecka to faza noworodka. Poza odruchami bezwarunkowymi i na ich podstawie dziecko rozwija odruchy warunkowe. Szybkość uczenia się zależy w tym wypadku od dojrzałości analizatorów mózgowych. Odruchy warunkowe utrwalają się stopniowo. U niemowlęcia najczęściej przejawiają się jako reakcje na bodźce negatywne. U dwutygodniowych dzieci występuje odruch ssania przy ułożeniu ciała takim, jak do karmienia. Reakcje warunkowe dziecka powstają na bazie reakcji bezwarunkowych, wspomagają rozwój mowy.

12. Omów style wychowania w rodzinie

Rozróżniamy 4 style wychowania w rodzinie: niekonsekwentny, autokratyczny, demokratyczny i liberalny.

1.Niekonsekwentny.Charakteryzuje go zmiennośc i przypadkowość odziaływań na dziecko. Rodzice są bardziej lub mniej wyrozumiali dla dziecka co jest zależne od ich samopoczucia. Raz surowo karza za wybryki, a drugim razem wcale nie wyciagaja za nie konsekwencji. Stylem tym przewodzi niekonsekwencja.

Taki sposób zachowania rodziców prowadzi u dziecka do trudności przyswojenia norm społecznych i moralnych, wywołuje u dzieci poczucie niesprawiedliwości i krzywdy.

Styl niekonsekwentny wiąże się z brakiem zasad, które sa niesprecyzowane. Dziecko nie wie jak ma sie zachować prawidłowo. Pomoc `od czasu do czasu' tak jak niesprecyzowane zasady powoduja, że rodzice przestaja być autorytetem u dziecka.

2.Autokratyczny.Zwany autorytatywnym który przeważa w rodzinach patriarchalnych, ma charakter konserwatywny i oparty jest na autorytecie przemocy.

Od dzieci rodzice wymagają posłuszeństwa, nieobce sa też kary. Dzieci mają być podporządkowane rodzicom i słuchac ich nakazów.

W tym stylu dziecko ma swoje prawa i obowiązki. Ścisle sprecyzowane jest co mu wolno a czego nie. Każde złamanie”prawa” jest odpowiednio karane. Oprucz kar występuja też nagrody.

Wada tego stylu może być to , że dziecko nauczone posłuszeństwa nie bedzie umiało działać w szerszym społeczenstwie.

3.Demokratyczny.Styl ten jest uważany za najlepszy i najkorzystniejszy dla dziecka.

Istotą stylu jest dopuszczenie `do głosu' dziecka, dopuszczenie do wspołpracy.

Dziecko ma głos w omawianiu spraw, dzięki temu czuje sie zarówno wazne w rodzinie oraz ma świadomość, że jest jej częscią.

Metody kontroli i kierowania zachowania w tym stylu sa luźne.

Dziecko ma swój zakres obowiązkow i zadań, lecz nie sa one narzucone a dobrowolnie przyjete.

Dziecko zazwyczaj nie jest karane, lecz tłumaczy mu sie jakie popełniło błędy.

W tym stylu dziecko zdobywa zdolnośc samokontroli. W poźniejszym zyciu jest `mocna jednostką' w społeczeństwie.

4. Liberalny.Styl ten polega na ingerowaniu w sprawy dziecka lecz tylko od czasu do czasu.

Takie ingerowanie jest świadome. Rodzice przyjmuja że dziecku nalezy dać pewna swobodę, że nie należy hamować jego aktywności. Pozwala spontanicznie sie rozwijać.

W tym stylu dziecku stwarza się odpowiednie warunki do zabawy i rozwoju.

Wpajanie norm i zasad moralnych zaczyna sie dośc poźno. Opóźniony jest proces socjalizaji dziecka.

Dzieci wychowywane w stylu liberalnym są często egocentrykami, gdyz rodzice zaspokajają ich wszystkie potrzeby. Dziecko ma kłopoty w poźniejszym życiu z przystosowaniem i akceptacją przez społeczeństwo.

13. Co to jest rodzinaRodzina stanowi podstawowa grupe społeczną, elementarną komórkę życia w społeczeństwie. Członek rodziny jest jednostką. Jednostki tworza rodzine.

Rodzina ma duży wpływ na wychowanie. Jednostki wpływają na siebie bezpośrednio. W wąskim znaczeniu rodziny przewaznie jedna osoba jest tzw. `głową rodziny' jest to zazwyczaj osoba, która utrzymuje finansowo cała rodzinę.

W tej grupie społecznej panuje najmniejszy dystans miedzy jednostkami społecznymi.

Rodzine tworza osoby, które łaczą związki: małżeńskie, pokrewieństwa, adopcji i adaptacji.

W wąskim znaczeniu i przejmowaniu? Rodziny, zamieszkuje ona zazwyczaj jeden dom. Natomiast w szerszym rodzina jest powiązana przez `wiele domów' które tworzą jedna wielka rodzinę, powiązaną rozmaitymi związkami np pokrewieństwem.

Rodziny moga byc małe lub kilkupokoleniowe. Pierwotnie rodzina była wielka, gdzie złożona była z wielu mniejszych rodzin. Taki rodzaj rodzin występował np.w plemionach.

14. Przedstaw model analizy środowiska wg. U. Broufenbrennera.

U.Broufenbrenner wyodrebnił 4 rodzaje modeli środowiska rodzinnego.

I Model Interpersonalny:

- analiza relacji w tzw. Triadzie czyli pomiedzy obojgiem rodziców a dzieckiem(wczesniej badano relacje w diadzie matka - dziecko). Bierze sie pod uwage rozwój stosunków rodzice - dziecko, zależnie od wieku i płci dziecka, statusu społeczno - ekonomicznego rodziny, pochodzenia rodziców, przynależności narodowej itp.

Analiza jest ograniczona, ponieważ uwzględnia jedynie relacje wewnątrz rodziny.

II Model Mikrosystemu:

-`siedlisko' - czyli srodowisko w jakim porusza się dziecko. Może to być dom, szkoła, sasiedztwo lub jakas szersza społeczność. Ten model dzieli się na aspekty społeczne i fizyczne środowiska. Ten model odrywa dziecko od matki i dostarcza bodźców zewnętrznych. Znacząca rolę odgrywają np. wyposażenie mieszkania, plan zajęć, zabawki itp.

Ten model obejmuje zarówno stosunki międzyludzkie, ale także srodowisko pozarodzinne z jakim styka sie dziecko.

III Model Mezosystemu:

Ten system odnosi się do stosunków między róznymi siedliskami np. szkoła- dom, dom - praca. Ważna rolą odgrywają tutaj aspekty adaptacji dziecka w nowym środowisku, czy też zmiany otoczenia np przeprowadzka, zmiana szkoły.

IV Model Egzosystemu:

Jest to zewnętrzny układ, który oddziałowywuje pośrednio na rodzine i dziecko. Rodzina i dziecko żyją w określionej społeczności, ustroju politycznym, warunkach kulturowych. Należą tutaj także aspekty geograficzne i biologiczne np. teren, ilośc wody, natęzenie hałasu itp.

15. Omów psychologiczne skutki u dzieci w rodzinach niepełnych.

Utrata lub brak jakiegoś ważnego członka rodziny np. rodzica wiąże się ze wstrząsem w życiu dziecka. Szczególnie cięzkie jest osierocenie przez matke. Utrata matki czesto powoduje zaburzenie rozwoju uczuciowego i społecznego.

Śmierć ojca zazwyczaj bywa przyczyna pogorszenia się sytuacji materialnej i ekonomicznej. Im dziecko jest starsze tym bardziej potrzebuje kontaktu z matką czy ojcem. Rodzice sa wzorcami, brak któregos z nich pociaga za sobą braki w wychowaniu np. dziecko wychowywane przez matke (syn) jest często rozpieszczony i brakuje mu `twardej reki' ojca, meskiego wychowania. Ojciec stanowi dla chłopca wzór do naśladowania.

W rodzinie może dość do rozbicia. Jeden z rodziców odchodzi z domu(separacja). Dziecko często bywa wrogo nastawione przez jedną ze stron konfliktu - jakim jest rozwód.

W rodzinach zrekonstruowanych, czyli po zawarciu ponowanego małżeństwa także może dojśc do trudności adaptacyjnych dziecka. Często nowy układ w rodzinie stwarza podstawy do rywalizacji między dziecmi z nowego i poprzedniego małżeństwa.

16. Na czym polega pomoc psychologiczna, podaj jej rodzaje i dokonaj charakteryzacji.

Pomoc psychologiczna jest to działalnośc prospołeczna która jest uwarunkowana motywacją empatyczną w której wykorzystuje się wiedzę psychologiczną aby w interakcji z człowiekiem potrzebującym zmierzac do rozwiązania problemu osoby wspomaganej. Profesjonalne wsparcie aby było skuteczne, trafne i etyczne powinno uwzględniać prawo człowieka wspomaganego do decydowania lub współdecydowania o tym czy, kiedy, od kogo, jak długo, bedzie on to wsparcie otrzymywać.

Rodzaje pomocy psychologicznej:

Psychoterapia: pomoc w zmniejszeniu i usunięciu zaburzeń emocjonalnych

- krótka 12-15 spotkań

- długoterminowa od 2 do 5 lat

Interwencja kryzysowa - polega na zapewnieniu wsparcia emocjonalnego, poczucia bezpieczeństwa, zredukowaniu lęku. Ma na celu przywrócenie rownowagi psychicznej osobie wspomaganej.

Promocja zdrowia - działania nastawione na rozwój cech, które sprzyjają kształtowaniu i zachowaniu zdrowia

Prewencja - ma na celu zapobieganiu patologii

Poradnictwo psychologiczne - jest to pomoc w rozwiązywaniu kryzysów rozwojowych

17. Wymień i opisz przynajmniej 5 cech indywidualnych mających wpływ na proces uczenia się.

Przebieg i rezultaty uczenia sie człowieka zależą w znacznym stopniu od jego cech indywidualnych. Min:

- płeć- liczne badania porównawcze dotyczące uczenia sie chłopców i dziewcząt wykazały, że płeć nie jest czynnikiem wpływającym bezpośrednio na przebieg i rezultaty uczenia się, może jednak być czynnikiem nieobojętnym, jeśli sprzężone są z nią odmienne doświadczenia i zainteresowania.

-zainteresowania- wiążą się ze zdolnościami specjalnymi i stylami poznawczymi. Ujawniają się(zainteresowania) one najłatwiej w sytuacjach wyboru, a wpływają wyraźnie na przebieg i końcowe wyniki uczenia się, polepszając uzyskiwane rezultaty.Znajduje to wyraz zarówno w osiągnięciach szkolnych, jak i pozaszkolnych.

-wiedza podmiotu- stanowi ona jakby filtr, poprzez który dokonuje się odbiór informacji, wiedza decyduje również o wybiórczym ich przetwarzaniu i utrwalaniu.

-postawy- to co jest zgodne z postawa zajmowaną przez jednostke, ma wyraźnie większe szanse przyswojenia.

-poziom aspiracji- różne czynniki decydują o owym poziomie. Pożądane jest aby był on nieco niższy od maksymalnych możliwości jednostki w danej dziedzinie. Na prawidłowy poziom aspiracji korzystny wpływ wywiera powodzenie, pożądana okazuje sie jednak również znajomość porażki z własnego doświadczenia. Uczeniu sie towarzyszy wowczas lekki niepokój. Nasilenie niepokoju wpływa niekorzystnie, powodując dezorganizację działan podmiotu.

18. Co to jest komunikacja. Jakie znasz jej rodzaje i jakie pełni funkcje?

Komunikowanie się rozumiane jest jako przekazywanie wiadomości pomiędzy nadawcą, a odbiorcą. Pełny proces komunikowania sie powinien przebiegać w dwóch kierunkach(występuje jednak równiez komunikacja jednokierunkowa np radiowa). Z jednej strony nadawca przekazuje swój komunikat, z drugiej odbiorca reaguje w taki sposób, że zwrotnie przesyla wiadomośc nadawcy. Komunikacja w grupie czy organizacji stanowi podstawę takich funkcji , jak sprawowanie kontroli, motywowanie, wyrażanie uczuć oraz informowanie. Najczęsciej wskazuje sie 3 zasadnicze rodzaje komunikacji - werbalną, niewerbalną i pisemną.W komunikacji wyrózniamy komunikaty: krytyczne, strukturalne, opiekuńcze i wspierające.

19. Wymien i omów 4 głowne typy ekspresji niewerbalnej.

Do głownych typów ekspresji niewerbalnej zaliczamy:gestykulacja, parajęzyk, mimika twarzy, proksemika, kinezjetyka.

Gestykulacja- ruchy rąk, dłoni, palców, nóg, stóp, głowy i korpusu ciała

Parajęzyk- intonacja, akcentowanie, barwa głosu, rytm mówienia, szybkość mówienia, wysokośc głosu

Mimika twarzy- jego bogate możliwośći przekazywania zarówno stanów psychicznych, jak i informacji obiektywnych. Mimika potrafi wyrazić takie stany uczuc jak: radośc, smutek, gniew, niesmak, wstręt i złość.(6 podstawowych emocji)

Proksemika- odległośc między rozmówcami w czasie rozmowy jest ważna informacją min. o wzajemnych postawach, poziomie intymności itp.

Dystans:

Strefa intymna - do 0.5m

Strefa osobista - do 1,2m

Strefa społeczna do 3,5m

Strefa publiczna do 7,5m

W różnych krajach strefy kontaktu sa różne.

20. Przedstaw w jaki sposób upośledzenia umysłowe wpływa na proces i efekty uczenia się.

Upośledzenie umysłowe lekkiego stopnia osiągają większość potrzebnych do samodzielnego funkcjonowania umiejętności, z tym, że wymaga to od nich większych starań. Nieco później niż większość rówieśników opanowują na przykład chodzenie, mówienie, pisanie- stąd trudności szkolne. Dzieci te pracują wolniej niż reszta klasy, mogą mieć kłopoty z wymawianiem niektórych wyrazów, uboższy zasób słownictwa, niewielką zdolność dostosowania się do nowych, nieznanych sytuacji, problemy z wyrażaniem emocji.

Upośledzenie umysłowe umiarkowane. Dzieci ze znacznym stopniem upośledzenia mają wyraźne problemy z nawiązaniem kontaktu z otoczeniem. Rozwój rozumienia i posługiwania się mową jest powolny. Trudności szkolne są zbyt duże, aby nauka mogła być prowadzona w ramach zwykłego programu szkolnego, zwykle jednak nie są w stanie prowadzić samodzielnego życia. Odchylenia w dziedzinie inteligencji są często związane z zaburzeniami życia uczuciowego. Upośledzenie umysłowe znaczne i głębokie. Dzieci z tych grup wymagają stałej, często specjalistycznej opieki. Czasem są w stanie porozumiewać się z najbliższym otoczeniem przy pomocy strzępków języka. Wiele z nich nie potrafi samodzielnie jeść i nie opanowuje kontroli funkcji fizjologicznych- moczenie, nietrzymanie stolca. Niektóre są agresywne w stosunku do otoczenia, lub siebie samych. Czasem w ten sposób pragną nam coś o sobie powiedzieć- boję się, jest mi smutno, przytul mnie, lub odejdź.

21. W jaki sposób poziom motywacji wpływa na efekty uczenia się i od czego zależy optymalna wielkość motywacji.

Wyróżniamy 3 poziomy motywacji:

- zbyt niski poziom motywacji - nie sprzyja osiągnięciom jednostki, jednostka nie podejmuje działań

- zbyt wysoki poziom motywacji - co również nie sprzyja wysokim osiągnięciom. Zbyt wielkie wymagania w stosunku do możliwości.

- optymalny poziom motywacji - najbardziej pożądany, zależy od trudności zadania, staramy sie dostosowac wymagania do swoich możliwości.

22. Wymień i omów poziomy komunikacji.

Wyrózniamy 3 poziomy komunikacji:

- poziom fatyczny - rozmowa na nie istotne tematy, dialog bezpieczny, wolny od emocji, nie rozmawia się o pogladach ani wartościach. Wykorzystujemy go gdy kogoś staramy sie np.zagadnąć, lub poderwać.

- poziom instumentalny - rozmówcy przekazuja sobie informacje bądź instrukcje, sposób bezposredni, wolny od emocji.

- poziom afektywny- podczas komunikacji afektywnej ludzie ujawniają swoje wartości, poglądy, ujawniaja emocje, zaangażowanie w rozmowe.

1. Przedstaw zjawiska psychologiczne będące reakcją na wzorzec jakimi są wdrukowanie i naśladownictwo.

2. Przedstaw zjawiska psychologiczne bedące reakcją na wzorzec jakimi sa : identyfikacja i modelowanie.