JANUSZ ADAMOWSKI „ROSYJSKIE MEDIA I DZIENNIKARSTWO CZASÓW PRZEŁOMU (1985 - 1997)”
WSTĘP
Gdyby ów tytułowy „czas przełomu” podzielić na dwa zasadnicze etapy to należałoby uwypuklić ważne dla nich elementy.
3 zjawiska charakteryzowały etap I ( 1985-91) który rozpoczyna kwietniowe plenum KC KPZR inaugurujące gorbaczowowską pierestrojkę, a kończy rozpad ZSRR:
a) poszerzenie zakresu wolności wypowiedzi mediów oficjalnych; tj. legalnie działających, o tematy do tej pory zakazane
b) pojawienie się prasy alternatywnej w odróżnieniu od tej tolerowanej przez partyjno-państwowe władze ZSRR
c) ostateczne wyzwolenie się środków przekazu z ograniczeń ideologiczno-politycznych -> nowe ustawodawstwo prasowe przewiduje m.in. likwidacje cenzury i swobodę tworzenie nowych instytucji medialnych.
I etap najmniej dotyczył elektronicznych środków przekazu, które były ostatnim bastionem totalitarnej władzy. Dopiero likwidacja państwowego giganta w postaci Komitetu ds. Radiofonii i Telewizji ZSRR ( Gostieleradio) narodziny nowej radiofonii i telewizji rosyjskiej, a także pojawienie się pierwszych stacji niepaństwowych wniosło istotne przeobrażenia.
II etap przeobrażeń trwa zasadniczo do dzisiaj. Charakteryzują go przede wszystkim nowe dla współczesnej Rosji zjawiska, jak pluralizm polityczny oraz rozwój gospodarki rynkowej. Jest to okres niejednorodny, gdzie zaznaczyć należy pewne tendencje:
- znaczące wzbogacenie różnorodności drukowanych środków przekazu
- systematyczny rozwój prawnych podstaw działalności mediów
- dokonująca się transformacja środowiska dziennikarskiego
- strukturalne zmiany na rynku środowiskowym, przede wszystkim w postaci koncentracji
własności, zróżnicowana jej form, a także poszerzającej się obecności kapitału
zagranicznego
Masowe środki przekazu Rosji zatoczyły w swej wędrówce koło, wiodące od podległości radzieckim organom władzy do obecnej zależności od politycznych i ekonomicznych dysponentów - właścicieli.
ROZDZIAŁ I. Gorbaczowowska pierestrojka a środki masowej informacji.
Analizuje miejsce środków przekazu w trakcie gorbaczowowskiej pierestrojki, która zapoczątkowała falę głębokich przeobrażeń społeczno-gosp. w ZSRR, zakończonych jej rozpadem.
Objawy narastającego kryzysu
- kolejne zgony genseków otwierają drogę do władzy Gorbaczowowi
- zachwianie siłą SMIP ( wielopiętrowej struktury, złożonej z licznych gazet, czasopism, stacji radiowych i
telewizyjnych)
- radziecki system środków masowego przekazu końca I poł. lat 80 charakteryzowały m.in.:
absolutna władza sprawowana nad mediami przez organy władzy
nieograniczony praktycznie zakres ich kontroli przez podległe władzy instytucje cenzury
wyraźna przewaga funkcji propagandowo-agitacyjnej nad innymi funkcjami charakterystycznymi dla środków masowej informacji
wysoce scentralizowana struktura zarządzania mediami, oparta na wieloszczeblowej konstrukcji systemu środków przekazu: centralnych, republikańskich, obwodowych
Rok przed pierestrojką główne radzieckie gazety i czasopisma wydawane były w nakładach zaiste imponujących (Trud, Komsomolskaja Prawda, Prawda, Izwiestija, miesięczniki: Zdrowji, Robotnica, Krestjanka, Literaturnaja Gazieta)
- długi okres ideologicznego nacisku wytworzył specyficzny rodzaj mentalności wśród dziennikarzy,
którego wyrazem była zakorzeniona w ich umysłach autocenzura
- równolegle istniały wypracowane standardy języka informacji i komentarza
Media masowe jako narzędzie kontrolowanych przemian
- media zawsze stanowiły w ZSRR znaczącą siłę wprzęgniętą w ideologiczno - propagandową
działalność władzy
- na rzecz partii rządzącej działały także dwie agencje prasowe: TASS i AP „Nowosti”
- 1986/87 obserwujemy wzrost nakładów prasy; ogromny kredyt zaufania, udzielony przez czytelników
środkom masowego przekazu uczestniczącym w procesie przemian społecznych (88/90 -> dalszy
wzrost)
- ograniczenie wszechwładzy Gławlita 86/87 ( Aleksander Jakowlew)
- systematyczne przywracanie kulturze narodowej twórczości zakazanej we wczesnych latach ZSRR
- dywersyfikacja prasy; obok `zachowawczych' wyróżnić możemy tzw. prasę pierestrojki (Ogoniok,
Argumenty i Fakty, Maskowskije Nowosti)
- nowe ekipy kierownicze w radzieckiej prasie ( wymiana redaktorów naczelnych oraz kierowników)
Środki przekazu a nowy etap pierestrojki
- przemówienie Gorbaczowa, w którym wezwał do zapełniania `białych plam' w historii ZSRR,
dotyczących okresu stalinizmu;
- podział środków masowego przekazu na 2 zwalczające się obozy zwolenników i przeciwników
pierestrojki;
- pierwsze lata przemian 85/88 dzięki ożywionym sporom i dyskusjom w mediach były złotym okresem
radzieckiego dziennikarstwa
- media zajęły się palącymi problemami współczesnego życia radzieckiego państwa
Narodziny i zmierzch prasy alternatywnej
- nadzwyczajna aktywność środków masowego przekazu i pokonywanie kolejnych granic stref
dotychczas zakazanych
- `nowe-stare' środki przekazu wydawały się w pełni zaspokajać oczekiwania odbiorców; oznaczało to,
że nowa gazeta lub nowe czasopismo stanowiły raczej rzadkość w ZSRR w II poł lat 90.
- rozwój nieformalnych organizacji, np. ruch Helsinski
- powołanie Moskiewskiego Biura Wymiany Informacji, które faktycznie stało się centrum
koordynacyjnym demokratycznych organizacji działających w ZSRR
- pokonanie psychologicznej bariery
- apogeum rozwoju prasy alternatywnej przypadło na I poł 89.
- 1990 Rada Najwyższa ZSRR przyjęła dwie ustawy: o prasie oraz innych środkach masowej
informacji, a także o org. społecznych
pierwsza wyzwalała środki masowego przekazu spod kontroli władzy i cenzury, pod warunkiem zarejestrowania działalności
druga wprowadzała pełną swobodę działania wszystkich org. społecznych , pod warunkiem jej uprzedniej rejestracji
- tym samym ze sceny schodziły spontaniczne i poza oficjalnym obiegiem wydawane gazety,
stanowiące przejaw sprzeciwu wobec systemu
Koniec mitu jednomyślności mediów i władzy
- pęknięcia i rozłam w kierownictwie KPZR
- utrata poparcia gazet i czasopism przez Gorbaczowa
- formowanie się konserwatywnej opozycji wobec kursu przemian w ZSRR (Moskwa, Nasz
Sowriemiennik, Mołodaja Gwardia, Literaturnaja Rossija)
- działania radzieckich władz partyjnych podejmowane, aby niepokorne pisma przywołać do porządku;
walka o przejęcie organu prasowego związków zawodowych pracowników oświaty Uczytielskoj
gazety
- zakończony porażką strajk dziennikarski trwający aż 47 dni, zorganizowany przez redakcję rejonowej
gazety Znamia kommunizma w Nogińsku
- opublikowanie w X 89 w Argumentach i Faktach listy popularnych deputowanych, na której nie było
Gorbaczowa; dymisja red. nacz. W. Starkowa -> wielka kampania obrony niezależności pisma i
pozostawienie Starkowa na stanowisku; -> ZAKOŃCZONE SUKCESEM co było ważnym epizodem
pierestrojki;
- spadek sprzedaży prasy partyjnej, radykalne obniżenie dochodów;
Droga do niezależności
- problem pluralizmu politycznego, wprowadzenie zasad gospodarki rynkowej oraz kwestia nowego
układu federacyjnego
- 90r polityczną niezależność ogłaszają republiki nadbałtyckie, a następnie po wyborze B. Jelcyna
rosyjski parlament uchwala „Deklarację o państwowej niezawisłości Rosji”
- ministrem ds. prasy i informacji w rosyjskim rządzie został zwolennik liberalizacji mediów Michaił
Połtoranin
- ustawa „Prawo o prasie oraz innych środkach masowej informacji ZSRR” 1 VIII '90; zapoczątkowała
ona wiele procesów sądowych wytoczonych przez pisma uprzednim dysponentom politycznym a
następnie falę rejestracji nowych oraz ponownych rejestracji „starych” gazet i czasopism radzieckich
- rodzi się pluralizm polityczny i społeczny
Likwidacja partyjno-państwowego monopolu w sferze mediów
- działalność mediów oparta na otwartym dialogu z czytelnikami, radiosłuchaczami i telewidzami
- końcowe lata pierestrojki stworzyły mocne podwaliny późniejszego społecznego autorytetu rosyjskich
mediów; dającego im realną legitymację 4 władzy
- sukcesem prasy stały się demokratyczne przeobrażenia, jakie dokonały się w ZSRR w ciągu kilku
zaledwie lat
- przełamanie swoistej bariery lęku przed gniewem KPZR
- obalenie partyjno - państwowego monopolu na działalność w sferze masowego przekazu
- utworzenie Państwowego Komitetu ds. Stanu Wyjątkowego w ZSRR (GKCzP) 19VIII'91 ->
zamknięcie wszystkich centralnych i moskiewskich tytułów prasowych z wyj. 6 gazet KPZR oaz
dzienników Trud, Izwiestia, Krasnowa Zwiedza
- zakaz publikacji złamała redakcja Niezawisimaj Gazety, której nr wydrukowano w Paryżu
- 11 zawieszonych gazet podjęło wspólną inicjatywę wydawczą -> 20 VIII '91 Obszczaja Gazeta
- dekret z 11 IX '91 (Jelcyna) o sposobach zapewnienia wolności prasy stał się gwałtem na
demokratycznych przemianach -> zmiany w dotychczasowej strukturze środków masowego przekazu
-> dopuszcza możliwość przejęcia gazet/czasopism przez zespoły dziennikarskie, org. społeczne, org.
władzy
- fala nowych tytułów całkowicie apolitycznych, nieambitnych
- kończy się czas dominacji prasy społeczno - politycznej i epoka głasnosti
Geneza nowego systemu informacji masowej
- twórcy nowej strategii (głasnosti - jawności, pierestrojki - przebudowy) świadomie osłabili totalitarną
kontrolę aparatu partyjno - państwowego nad środkami masowego przekazu
- zachowując władzę nad m. elektronicznymi władze ZSRR straciły kontrolę nad prasą
- przekazanie gazet/czasopism w ręce spółdzielni dziennikarskich i zakładanie nowych regionalnych
gazet stanowiących przeciwwagę dla proradzieckich partyjnych gazet szczebla obwodowego i
rejonowego
- 13 VI '90 - powołanie Państwowego Radia i Telewizji (WGTRK)
- władze ZSRR jak tylko mogły hamowały proces narodzin rosyjskiej radiofonii i telewizji
- schyłek '91r przyniósł liczne zmiany w polityczno - społecznym życiu radzieckiego państwa:
delegalizacja KPZR i zakaz działalności jej prasy
dezintegracja ZSRR i rozpad
destrukcja systemu środków masowego przekazu
- po upadku ZSRR dawne gazety i czasopisma związkowe stosunkowo szybko - po ich
przerejestrowaniu - otrzymały rangę prasy ogólnorosyjskiej
- podobnie ze związkowymi stacjami radiowymi i telewizyjnymi
ROZDZIAŁ II. Narodziny nowych podstaw prawnych systemu masowej informacji okresu przejściowego.
Prezentuje prawne aspekty działalności rosyjskich mediów masowych, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów nowego ustawodawstwa prasowego; analizuje istniejące niedostatki (np. brak niezbędnych unormowań) oraz prawne (i pozaprawne) działania podejmowane przez władze w celu wymuszenia podległości środków informacji.
Nowe podstawy prawne działalności mediów
- w okresie przedradzieckim substytutem ustawy było prawo o cenzurze ( z 1804, 1826 i 1828) ; tymczasowe zasady cenzurowania ( z 1865 i 1882) tymczasowe zasady dotyczące wydawnictw periodycznych ( z 1905) oraz tymczasowe stanowisko w sprawie cenzury wojennej ( z1914)
- dekret o prasie z 27 X 1917 -> dokument jawnie represyjny
- rozmowy o nowoczesnej ustawie na przełomie lat 86/87; pierwszy jej projekt powstał w siedzibie KC KPZR -> alternatywę dla projektu partyjno - państwowego stanowił projekt autorski 3 prawników, który postulował:
zakaz cenzurowania mediów
przyznawanie obywatelom prawa do zakładania środków masowego przekazu
zapewnienie redakcjom ekonomicznej i kadrowej niezależności
ochrona źródeł informacji
Opublikowanie tego projektu mogło dojść do skutku dopiero poza Moskwą; w republikach nadbałtyckich w sportowej gazecie Spordilecht ('88) a tydzień później przedrukowała go Mołodioz Estonii. Do przedruku opublikowanych wcześniej materiałów nie była potrzebna zgoda Gławlita -> na I Zjeździe Deputowanych Ludowych ZSRR '89 delegaci-dziennikarze przekazali projekt do Sekretariatu Zjazdu i w ten sposób stał się on projektem ustawy. Uchwaloną w rezultacie przytłaczającą większością głosów 1 VIII `90r.
- ów akt obowiązywał tylko ok 1,5 roku -> 27 XII '91 zastąpiła go ustawa Federacji Rosyjskiej o środkach masowej informacji
- konstytucyjne gwarancje (konstytucja z 12 XII '93) niezawisłości środków masowej informacji i wolności dziennikarskiej wypowiedzi
- bezpośredni wpływ norm prawa międzynarodowego
- niezależność władzy sądowej -> Trybunał Konstytucyjny Fed. Rosyjskiej
Kompletowanie ustawodawstwa dotyczącego środków masowego przekazu
- liczne nowelizacje w/w ustawy + ustawy:
ust. o państwowym wsparciu środków masowej informacji oraz wydawnictw X `95
o ekonomicznym wsparciu gazet rejonowych VII `95
o zasadach prezentacji działalności org. władzy w państwowych środkach mas. przekazu
- duża liczba przepisów prawnych związanych ze środowiskiem masowego przekazu zawarta jest eż w innych ust.
- brak ust. o radiofonii i telewizji, które w Rosji stanowią przedmiot pożądania różnych sił politycznych i społecznych:
przedstawicieli kremlowskiej partii władzy
dziennikarzy telewizyjnych i radiowych
przedstawicieli świata przestępczego -> korupcja
Konflikty wokół narodzin nowego ustawodawstwa mediów
- walka o telewizję jako najbardziej wpływowe i dostępne medium pomiędzy obozami: prezydenckim i parlamentarnym
- gigantyczny wzrost cen prasy doprowadził bowiem do dramatycznego spadku jej czytelnictwa
- koncepcja parlamentu, powołanie do życia Federalnej Rady Obserwacyjnej
- powołanie przez Jelcyna Federalnego Centrum Informacyjnego pod którego nadzorem pozostawały wszystkie reg. Ośrodki radia i telewizji -> uchwała z 28 III `93r, koncentrowała zarządzanie m. elektronicznymi w rękach rad delegatów
- parlament zdecydował się na jawną walkę ze środkami przekazu, ponieważ kolejne aktyt prawne wprowadziły istotne ograniczenie w zakresie ich dotychczasowych swobód - w tym zniesioną instytucję cenzury -> prezydent zawetował ustawę a następnie rozwiązał parlament
Cały świat obserwował walkę rosyjskiego parlamentu z prezydentem.
- nowa Duma Państwowa również negatywnie przyjęła koncepcję utworzenia Rosyjskiej Telewizji Publicznej (ORT)
- Duma w praktyce podejmowała zupełnie przeciwne działania od tych formalnie deklarowanych
Granice nadużycia swobody wypowiedzi
- zasada odpowiedzialności środków masowego przekazu za nadużywanie wolności wypowiedzi zbudowana została na bazie swoistej kumulacji winy, co oznacza, że jeżeli w ciągu 12 miesięcy redakcja 2 (lub więcej) razy naruszyła przepisy oraz otrzymała pisemne ostrzeżenie od organu rejestracyjnego, to ten dysponuje prawem zwrócenia się do sądu z żądaniem zakazu dalszej działalności wspomnianego pisma/stacji radiowej/telewizyjnej 1-> monitoring gazet i czasopism; 2-> możliwość złożenia przez gazetę skargi na ostrzeżenia składane do sądu przez org. rejestrujące
- XII '91 powstanie Państwowej Inspekcji ds. Ochrony Wolności Masowego Przekazu
- swego rodzaju niechęć do zdecydowanego przeciwdziałania napastliwości wielu tytułów, zwłaszcza związanych ze skrajnymi ugrupowaniami politycznymi, tłumaczyć można z jednej strony unikaniem przez władze dalszych siłowych rozwiązań, dających powód do oskarżeń o niedemokratyczny styl zarządzania, a z drugiej - strachem przed konfliktem z silną opozycją (zwłaszcza komunistyczną)
- potrzeba pielęgnowania wizerunku obecnego reżimu jako jedynego gwaranta procesu demokratycznych przeobrażeń
Niedostatki rosyjskiego ustawodawstwa. Pozaprawne formy oddziaływania na środki przekazu
- liczne niedostatki prawodawstwa zdają się umożliwiać różnego rodzaju działania o char. manipulacyjnym bądź nawet pozaprawnym
- bogata gama prawnych sposobów oddziaływania władz na środki masowego przekazu:
przejmowanie przez administrację lokalną gazet, czasopism, stacji radiowych i telewizyjnych
wywieranie nacisku za pomocą „prawa telefonicznego” (tj. poleceń przez telefon, gróźb)
wstrzymanie wydawania gazety lub emisji programu
zakaz druku w państwowych zakładach poligraficznych
wstrzymanie kolportażu bądź wykupienie całego nakładu
różnego rodzaju ulgi ekonomiczne udzielane wedle uznania tzw. swoim
stosowane dla ukarania niepokornych zawyżone stawki podatkowe, wycofywanie płatnych ogłoszeń etc
wybiórcze stosowanie przepisów o zasadach dzierżawy budynków i pomieszczeń redakcyjnych
- quasi-prawne rozwiązania, uwzględniające interesy licznych grup władzy:
gnębienie niepokornych środków przekazu oraz dziennikarzy postępowaniami procesowymi
formy psychologicznego v fizycznego nacisku
- limitowany dostęp do informacji:
odmowa udzielenia informacji
niedostępność źródła informacji
ograniczenia -> tworzenie różnego rodzaju ciał „filtrujących”
system akredytacji dziennikarzy
- dezinformacja dziennikarzy celem obniżenia ich osobistego autorytetu
- efektem takiej uległości wymuszonej, jest degeneracja działalności mediów
- jawne polityczne zaangażowanie środków przekazu:
manipulowanie opinią publiczną
wypełnianie konkretnych politycznych zamówień władzy
manifestowanie lojalności
- spadek nakładów i oglądalności, a także autorytetu mediów i samych dziennikarzy
- tendencja izolowania władzy od społeczeństwa
ROZDZIAŁ III. Przeobrażenia rynku drukowanych środków przekazu w nowych warunkach prawno-ustrojowych.
Poświęcony jest w całości rozważaniom na temat nowego kształtu współczesnej prasy rosyjskiej (będącej w zasadniczej mierze produktem dokonujących się przemian), ze szczególnym uwzględnieniem tych elementów, które zrodziły się w nowych warunkach prawno - ustrojowych.
Instytucja założyciela w rosyjskim systemie środków masowego przekazu
- powołanie przez nowe ustawodawstwo prasowe instytucji ZAŁOŻYCIELA okazało się ważnym krokiem stymulującym przemiany rosyjskiego systemu środków masowego przekazu:
założyciel miał prawo zakładania, zawieszania i zamykania wyd. prasowych, st. radiowych i telewizyjnych
wpływał na treść statusu, cel działalności, kształt polityczny, zasięg etc.
- wśród założycieli gazet/czasopism/st. radiowych/telewizyjnych wyróżniamy 2 kategorie:
os. fizyczne
os. prawne
w tym:
Patrie i stowarzyszenia polityczne
Organy władzy państwowej
Instytucje państwowe użyteczności publicznej
Koncerny i przedsiębiorstwa
Dobrowolne organizacje
Instytucje i stowarzyszenia religijne etc.
- na szczególną uwagę zasługują też zjawiska charakterystyczne dla ówczesnego etapu rozwoju systemu środków masowego przekazu:
tzw. druga kapitalizacja mediów masowych, która wprowadza je bezpośrednio w strefę wpływów wielkiego kapitału, głównie bankowego
zmniejsza się liczba założycieli korzystających z dotacji i subwencji państwowych
zwiększa się wyraźnie aktywność władzy państwowej, której organy pragną bezpośrednio dysponować tak ważnym instrumentem wpływania na opinię publiczną jak środki masowego przekazu
media masowe są instrumentalnie wykorzystywane w sporach politycznych, gosp i społ, a stopień uzależnienia od jednostek finansujących ich działalność niebezpiecznie powiększa się
- o aktywnym wpływaniu na społ za pośrednictwem mediów myślą także przedstawiciele wielkiego kapitału rosyjskiego
- zdarzało się, że dziennikarze zatrudnieni w danej redakcji nie godzili się na dyktat założyciela; dochodziło do konfliktów nierzadko kończących się rozwiązaniem pisma
- instytucje założyciela zasadniczo różni się od funkcji właściciela środków przekazu, któremu formalnie przysługują prawa założycielskie
Odbiorca jako szczególna determinanta rozwoju nowej struktury mediów masowych
- rola rynku odbiorców w formowaniu obecnej struktury rosyjskich środków przekazu
- współczesny czytelnik, przyzwyczajony uprzednio do kupna kilku tytułów (dotychczas relatywnie tanich) zmuszony został do ograniczenia swojego wyboru, pozostając najczęściej przy niedrogiej, lokalnej gazecie
- pojawienie się - z drugiej strony - nabywców prasy o wysokich dochodach
- pluralizm poglądów -> głęboki zróżnicowanie polityczne i światopoglądowe społ ros, dotychczas sztucznie hamowane
- zróżnicowanie czytelników pod względem intelektualnym, podzieliło ich na odbiorców prasy `jakościowej' oraz bulwarowej
- podział społ pod względem struktury zawodowej, wieku i płci
- przejście do działalności informacyjno - reklamowej
- decentralizacja władzy oraz rozpad ZSRR sprawiły, że zmalało znaczenie prasy moskiewskiej (centralnej), wzrosło zaś regionalnej i lokalnej
- dywersyfikacja i konkurencyjność rynku czytelniczego
- wydawcy mogą dziś wybierać odpowiedni segment rynku czytelniczego, do którego chcą dotrzeć ze swoim tytułem a czytelnicy mogą dokonywać swobodnego wybory -> faktycznie jednak niestabilność polityczna i gospodarcza znacznie ograniczała realizacje tych tendencji
- sekretne dotowanie -> sztucznie stymulowana podaż niektórych tytułów, korzystających z subwencji i sterowanych zamówień
Główne czynniki sprawcze rozwoju prasy lokalnej
- '93 pojawiają się czasopisma typu przeglądy, almanachy i biuletyny
- intensyfikacja procesu tworzenia dodatków tematycznych i regionalnych ( Argumenty i Fakty - znaczna lp. monotematycznych dodatków)
- proces regionalizacji mediów, 3 rodzaje gazet lokalnych:
o char. informacyjnym
o char. inf - sensacyjno - rozrywkowym
o char. inf - reklamowym
- czasopisma wydawane w kilku językach; w tym popularne wydawnictwa anglojęzyczne (np. Moscow Times)
Inne czynniki determinujące zmianę struktury systemu mediów drukowanych
- widoczne zróżnicowanie jeśli chodzi o szatę graficzną, format, częstotliwość ukazywania się, objętość, kolor druku, ilość zamieszczonej reklamy etc.
- radykalne zwiększenie objętości współczesnej prasy rosyjskiej:
ogłoszenia i reklamy
aktywizacja działalności redakcyjnej -> dodatki
postępująca wizualizacja
- „czarnym okresem” w najnowszej historii prasy rosyjskiej były lata 1992/93 kiedy liczba prenumeratorów zmniejszyła się kilka razy - > rok ten zakończył epokę głasnosti
- obniżenie nakładów oraz odejście od prenumeraty towarzyszył systematyczny spadek zaufania do mediów
rozpad ZSRR spowodował odcięcie niemałych grup czytelników od prasy
radykalny wzrost kosztów usług poligraficznych, surowców oraz kolportażu prasy, co podwyższyło jednostkową cenę gazet i czasopism
- dominacja elektronicznych środków przekazu, głównie telewizji
Narodziny nowej typologii prasy rosyjskiej
- istotne modyfikacje i korekty systemu środków przekazu:
decentralizacja państwa, zmiana administracyjnej struktury
zróżnicowanie form własności
likwidacja cenzury
pojawienie się reklamy
dywersyfikacja rynku czytelniczego, wywołana zmianą struktury społecznej kraju
- przemiana typologii wydawnictw prasowych
- czynniki wpływające na nową postać prasy rosyjskiej:
likwidacja części czasopism należących do KPZR
połączone z dezideologizacją przekształcenie formuły redakcyjnej niektórych periodyków
wewnętrzne rozłamy wywołane różnicami poglądów zespołów redakcyjnych
pojawienie się czasopism zagranicznych + wejście kapitału obcego na rosyjski rynek
- zmiana systemu wartości u znacznej części społeczeństwa rosyjskiego
- ze względu na strukturę rynku czytelniczego wyróżniamy czasopisma: dziecięce, młodzieżowe, kobiece i dla mężczyzn
- tytuły masowe i elitarne
- polityczne, kulturalne, naukowo - techniczne, gospodarcze
- popularność tytułów cotygodniowych, o char społ - polit
- oparty na rachunku gosp rodzaj wzajemnych związków redakcji gazet i czasopism z wydawnictwami
- „dom wydawnicze” - tj. instytucje wydające więcej niż 1 tytuł prasowy (Biznes, Wostocznaja Literatura)
- zburzony został monopol przedsiębiorstwa Rospieczat w zakresie kolportażu prasy -> tworzenie alternatywnych przedsiębiorstw
ROZDZIAŁ IV. Podstawowe segmenty rosyjskiego rynku mediów drukowanych.
Przedstawia najbardziej reprezentatywne przykłady nowej typologii prasy rosyjskiej. Jej szczególny rozkwit, jaki dokonał się w ciągu minionych kilku lat, stanowi udokumentowanie zachodzących w tym kraju przemian systemowych.
Prasa gospodarcza
- pozycja gazet i czasopism gospodarczych na rynku środków przekazu
- różnorodność tej prasy wyraża się bogatą ofertą rynkową
gazety masowe, zarówno ogólnorosyjskie jak i lokalne
czasopisma poświęcone wybranym dziedzinom działalności gospodarczej
wąsko wyspecjalizowane tytuły prasowe, przeznaczone dla danej branży
czasopisma o char inf - reklamowym: płatne i bezpłatne; ukazujące się najczęściej raz w tygodniu, nierzadko w wielomilionowych nakładach
- w poł lat 90 do rozwoju systemu prasy gospodarczej przyczyniły się liczne agencje i biura informacyjne:
AENTPPR wydaje swoje miesięczniki (Diełowyje Ludi, Diełowyje Swiazi (w jęz ang i ros) oraz Biznes-Kontakt)
Agienstwo Diełowoj i Bankowskoj Informacji wchodzące w skład wyd. Ekonomika i Żyzń
agencja PAŁ - Inform, która w '91 odłączyła się od agencji Postfaktum
AEN - dostawca licznych biuletynów i druków informacyjnych
A ponadto 3 znaczące agencje rosyjskie: 2 państwowe : ITAR-TASS i RIA „Nowosti” oraz prywatny INTERFAX
- zbyt wielka liczba konkurujących ze sobą podmiotów prasowych doprowadziła do obniżenia ich cen, a teraz eliminuje z runku gazety i czasopisma słabe merytorycznie
Prasa religijna
- odrodzenie prasy wyznaniowej
- `90r ustawa o wolności sumienia i organizacjach religijnych -> zw. wyznaniowe otrzymały osobowość prawną
Prasa partyjna ruchu chrześcijansko - demokratycznego, czasopisma kościołów protestanckich, prasa kościoła Rzym - kat, towarzystw biblijnych, tow misyjnych, wyznawców misyjnych, miejscowej cerkwi prawosławnej etc
- znaczna część wyd obecnie czasopism m swoich historycznych poprzedników
- budując nowy system prasy, cerkiew była zmuszona wzorzec ten wzbogacić w nowe elementy:
wyd są ogólnokrajowe i międzyregionalne czasopisma informacyjne
pisma wydawane przez bractwa, wspólnoty, zrzeszenia misjonarzy etc
pisma dla poszczególnych grup odbiorców świeckich
czasopisma teologiczne
czasopisma poświęcone problemom rel - hist, moralno - filozof oraz sztuce cerkiewnej;
Prasa kobieca
- istniejące tytuły (Robotnica, Krestjanka) nie mogły w pełni zaspokoić popytu na ten rodzaj prasy
- dla rodzimej prasy kobiecej, okres szczególnego rozkwitu nastąpił wraz z transformacją systemu i nadejściem gosp rynkowej
- czasopisma nowe na rynku ros przeznaczone dla kobiet interesu, dla żon zamożnych „nowych Rosjan:, czasopisma porad i plotek
- tendencja do odpolityzowania ros prasy kobiecej
- magazyny rodzinne
- rozwój kobiecych pism lokalnych, regionalnych międzyregionalnych
Prasa dziecięca i młodzieżowa
- powołane jeszcze w czasach ZSRR tyt szczebli: centralne, republikańskie, obwodowe przeznaczone dla młodego czytelnika -> była to wyłącznie prasa koncesjonowanych wcześnie org młodzieżowych: pionierskiej i komsomolskiej
- lata transformacji systemowej sprzyjają rozbudowie tematycznej; radykalnym zmianom formuły redakcyjnej
- PODZIAŁ:
ogólnorysyjskie do masowego czytelnika
wyd. o zasięgu lokalnym
tyt. Szkolne
- nadal dominują na rynku tytuły poradzicie: Pionierska Prawda, Pionier
- jedną z głównych przyczyn porażki licznych gazet i czasopism dziecięcych i młodzieżowych, obok powodów finansowych, stało się pojawienie na rynku specjalistycznych dodatków dziecięcych i młodz. do wielu gazet rejonowych, miejskich, a nawet okręgowych
- stale doskonalony jest format wydawnictwa dziecięcych i młodz, ich szata graficzna, objętość, publicystyka
- współcześnie charakteryzuje te czasopisma:
kompletna dezideologizacja, zastępowanie patriotycznej publicystyką kulturalną
szerokie uwzględnienie oczekiwań młodego czytelnika w zakresie problematyki społecznej
poszerzenie zakresu przekazywanej wiedzy ekonomicznej
prezentacja ważnych spraw politycznych i społ - gosp za pomocą zrozumiałego języka
udział dzieci i młodzieży w tworzeniu ostatecznego produktu
Prasa rolnicza i ekologiczna
- rolnictwo było w czasach ZSRR kategorią drugą, po przemyśle stanowiącą przedmiot troski ->nieliczne tytuły w czasach ZSRR (Sielskaja Żizń)
- niedawny monopolista po transformacji systemu ma licznych konkurentów m.in. ogólnorosyjskie gazety Krestjanskaja Rossija i Niwa Rossini
- inne tytuły mają niewysokie nakłady i ich znaczenie również wydaje się ograniczone
- istnieje dobrze rozbudowana gr czasopism specjalistycznych, które dzielą się na kilka kategorii:
czasopisma o char teoretyczno - naukowym
czasopismo przeznaczone dla praktyków - specjalistów
o char publicystyczno-społ-literackim
grupa dodatków tematycznych
czasopisma reklamowe
- ekonomiczno - społ problemy rolnictwa rzutują na sytuację gazet i czasopism rolniczych
- rozwój prasy ekologicznej, która do '81 była praktycznie nieobecna
Prasa partii politycznych
- symbolem przemian w Rosji stał się pluralizm polityczny -> prasa licznych ros partii i organizacji
- dekret B. Jelcyna o działaniach na rzecz ochrony wolności prasy z 11 IX `91r
- warto podkreślić częste wykorzystywanie prasy w celach politycznych przez nieformalnie istniejącą kremlowską „partię władzy” -> jej nieoficjalnymi organami są dotowane z budżetu i formalnie obiektywne gazety codzienne Rossijskaja Gazieta ( organ rządu rosyjskiego) oraz Rossijskije Wiesti ( należące do administracji prezydenta)
Prasa regionalna
- na szczeblu rejonowym i miejskim emitowano zazwyczaj jedną gazetę wychodzącą 3-5/tydzień
- lata wielkich przemian sprawiły, że ów ujednolicony i bezbarwny obraz rosyjskiej prasy regionalnej uległ kompletnej dekompozycji
- zwiększenie roli regionalnych, lokalnych i sublokalnych gazet i czasopism, a także miejscowej radiofoni i telewizji
- zasadniczymi ogranicznikami rozwoju prowincjonalnej prasy są:
słabość finansowa wielu z nich
słaby stan lokalnej bazy poligraficznej
zakusy lokalnych władz na wolność mediów
- pozytywnymi czynnikami stymulującymi rozwój mediów masowych tego szczebla są:
zainteresowanie miejscowych struktur: władzy, handlowych i finansowych;
pozbawienie administracyjnych ograniczeń
postępujące stabilizacja życia społ - gosp
rosnące wpływy finansowe z reklam
zwiększenie roli regionów w życiu społ - gosp Rosji
- gorbaczowowska pierestrojka wzmocniła autorytet tych mediów
- wysoki stopień polityzacji prasy regionalnej
ROZDZIAŁ V. media elektroniczne a proces przekształceń systemowych.
Poświęcony jest analizie przemian, z uwzględnieniem złożoności tego procesu w warunkach społeczno - politycznych w Rosji.
Upadek monopolisty jako główny symbol przemian
- wydarzeniem kluczowym: likwidacja partyjno- państwowego giganta Gostieleradio, a także ustawy o śr. mas. przekazu
- rozpad Państwowego Komitetu ds. Radiofinii i Telewizji radykalnie zmienił strukturę państwowych środków przekazu elektronicznego -> fundamentalny podział na odrębnie działające stacje radiowe i telewizyjne szczebla ogólnokrajowego i lokalnego
- przemiana form własności mediów, co sprawiło że obok radiofonii/telewizji państwowej pojawiły się stacje państwowo- prywatne (quasi publiczne) oraz całkowicie prywatne (komercyjne)
- wprowadzono elementy konkurencji do działalności państwowej ->
- na bazie Gosieleradio powstały ogólnokrajowe stacje RKR-T „Ostankino”( podział na: Radio1, Majak, Orfiej i Jonost) oraz „Radio Rossini”
Transformacja struktur radiofonii państwowej
- na współczesną radiofonię składa się 5 odrębnych struktur nadających program z myślą o odbiorcy krajowym oraz jedna dla zagranicy (Gołos Rossini)
- 5 ogólnopaństwowych radiostacji to: (po rozpadzie „Ostankino:)”
Radio1 - o char ogólnoinf
Majak - inf - muzyczny
Junost' - całodobowa audycja dla młodzieży
Radio Orfiej - muzyka operowa, klasyczna,operetka
Radio Rossini - wchodzi w skaład WGRTK, jest organizacyjnie sprzężony z drugim kanałem b. telewizji ZSRR -> dziś RTR
- dziś wszystkie stacje składające się na ogólnokrajową strukturę państwowej radiofonii cechuje proprezydencki i prorządowy charakter
- II poł lat90. przyniosła zapaść państwowego radia rosyjskiego -> katastrofalny spadek liczby słuchaczy; słabnąca radiofonia stanowiła odzwierciedlenie stanu gospodarki
Narodziny radiowej konkurencji
- pierwsze niepaństwowe stacje radiowe pojawiły się jeszcze w `90/91; początkowo w wielkich miastach - Moskwie i Sanki Petersburgu
- zakończył się czas panowania lektorów, ich miejsce zajęli prowadzący programy autorskie dziennikarze
- względnie apolityczny charakter komercyjnej radiofonii rosyjskiej
- postępująca decentralizacja państwa i jego wielonarodowościowy charakter sprawia, że dziś w znacznym stopniu rozwijają się stacje lokalne
- barierę w rozwoju stacji prywatnych stanowią utrudnienia administracyjne
- z organizacyjnego punktu widzenia stacje te podzielić można na 2 zasadnicze kategorie:
te które uznają redaktora naczelnego na swoistą alfę-omegę
takie, które zgodnie z wzorcami zachodnimi mają dyr. ds. administracyjno - gosp pełniącego funkcje menadżerskie; kwestiami programowymi zajmuje się natomiast szef stacji ds. polityki programowej
- wśród rosyjskich stacji prywatnych wyodrębnić warto:
stacje których inicjatorami są fizyczne lub prawne osoby zagraniczne (franc, włask, ameryk)
radiostacje religijne (wyznaniowe)
Przemiany rosyjskiego audytorium radiowego
- główny problem polega na tym, że liczba oficjalnie wydanych licencji w żaden sposób nie odpowiada realnie działającym w Rosji nadawcom
- nie widać już dziś monopolistycznego oddziaływania na publiczność radiową jednego czy dwóch programów centralnych
- przeprowadzone badania dokumentują, że radiosłuchacze słuchają więcej niż 1 stację
- radiofonia państwowa realizuje zasadę „kto płaci, ten wymaga”
Zmiany w sferze działalności telewizyjnej
- rozwój sieci regionalnych centrów telewizyjnych w II poł lat 80, wraz z dojściem Gorbaczowa do władzy
Telewizja a głasnost'
- dwa zasadnicze etapy reformowania radzieckiej, apotem rosyjskiej telewizji:
lata gorbaczowowskiej pierestrojki, upadek ZSRR
pojawienie się Federacji Rosyjskiej
- realizowane na żywo telemosty łączące radzieckie miasta z metropoliami USA, Wlk Brytanii
- telewizyjny moloch Ostankino pozbywał się niewygodnych dziennikarzy '90.
- potężna scentralizowana machina propagandowa, na którą przez wszystkie lata istnienia ZSRR nie szczędziło środków finansowych, zaczynała się wymykać spod administracyjnej kontroli organów władzy
Upadek koncepcji telewizji autorytarnej
- finałem pierwszego etapu radzieckiej transformacji stał się rozpad systemu Telewizji Centralnej -> krach koncepcji telewizji autorytarnej
- pluralizm polityczny, upadek KPZR i nowe ustawodawstwo dotyczące mediów spowodowały likwidację monopolu produkcyjno - nadawczego Gostieleradio i podległych mu struktur
- '87 - pierwsze sieci telewizji kablowej -> pierwsze prywatne firmy zajmujące się produkcją telewizyjną:
NIKA-TV
ATW
REN-TV
Si-En-Es
CKT
- naruszenie idei partyjno-państwowej telewizji i doktryny samoizolacjonizmu, w ramach którego produkcja własna wypełniała lwią część programu
- proces prywatyzacji ( czy też raczej rozgrabienia majątku) Ostankino
- pojawiają się prywatni konkurenci słabnącego giganta:
1 I '93 -> prywatny kanał TV-6 Moskwa -> transmisja audycji metodą sieciową
NTW
1 IV '95 ORT)zabójstwo i dyr. Generalnego Listiewa)
- państwo okazało się niezdolne do samodzielnego, bieżącego finansowania działalności swojej telewizji, której techniczne i merytoryczne zacofanie rzucało się w oczy
Dylematy rozwoju telewizji - państwowa, publiczna czy prywatna
- ORT - wbrew swej nazwie ta rosyjska stacja telewizyjna, nie jest kanałem publicznym w pełnym tego słowa znaczeniu:
61% akcji ma państwo
49% prywatny kapitał m.in. Gazpromu
Powstała prywatno-państwowa korporacja, wprzęgnięta w służbę elity władzy i finansów
Kryzys telewizji państwowej - narodziny komercyjnej konkurencji
- kryzys ekonomiczny sprawił, że ORT ze struktury biurokratyczno - administracyjnej zamieniło się w ośrodek skomercjalizowany
- RTR powstała jako rezultat walko politycznej Gorbaczowa i Jelcyna -> program RTR uzyskał w VIII '97 wsparcie w postaci ogólnokrajowego kanału Kultura (finansowane z budżetu państwa)
- głównym rywalem publicznych ośrodków telewizyjnych są stacje komercyjne:
NTW - największa ('93), na kanał składają się 4 pasma programowe: film krajowy, zagraniczny, sport i muzyka
pierwszym komercyjnym nadawcą telewizyjnym była stacja TV-6 Moskwa
utworzenie TW-Centr -> moskiewskiego kanału nadającego na cały kraj; celem stacji ma być umocnienie nastrojów patriotycznych
`96r REN-TV (Lesniewskich) - firma prywatna, producencka; tworząca konsorcjum z udziałem kilku dużych banków rosyjskich
STS - utworzona z udziałem amerykańskiej spółki
- etap decentralizacji systemu przekazu telewizyjnego rozpoczęty w pocz. lat 90 skończył się w `96r
Perspektywy rozwoju telewizji w Rosji
- w ciągu kilku lat dokonał się znaczny postęp
- bezpowrotnie odchodzi w przeszłość silnie scentralizowany, początkowo państwowo - partyjny a potem państwowy system telewizyjnego przekazu w Rosji -> zrodziła się w tym kraju nowa konstrukcja o strukturze złożonej z wielu elementów
- odczuwalny brak nowoczesnej ustawy
- walka o wpływy z reklamy
- konkurencja ze strony Zachodnich stacji telewizyjnych, przekazywanych drogą satelitarną
ROZDZIAŁ VI. Inne zjawiska symbolizujące przeobrażenia w świecie rosyjskich mediów.
Przedstawia zjawiska ważne i charakterystyczne dla rosyjskich przeobrażeń z lat 1985-97. Mowa w nim o przekształceniach w strukturze i działalności agencji informacyjnych, o koncentracji własności, a także obecności kapitału obcego na rosyjskim rynku masowej informacji.
Ważnymi symbolami przemian, charakterystycznymi dla rosyjskiego systemu medialnego okresu przejściowego są przekształcenia, jakie dokonały się w sferze działalności agencyjnej, oraz widoczna już koncentracja własności i pojawienie się kapitału zagranicznego na miejscowym rynku informacji.
Agencje informacyjne a procesy transformacji
- istota przemian w sferze przekazu informacji agencyjnej polega na 5 nowych jakościowo zjawiskach:
zburzenie monopolu 2 wielkich agencji: TASS i AP „Nowosti”
procesy transformacji zachodzące wewnątrz obu w/w instytucji
narodziny nowych, konkurencyjnych podmiotów
pojawienie się istotnych różnic w działalności rosyjskich agencji informacyjnych -> obok wielkich pojawiają się małe, wyspecjalizowane instytucje
terytorialny zasięg instytucji prowadzących działalność na skalę ogólnoświatową lub tylko regionalną
Upadek monopolu
- działalność agencji inf. w latach władzy radzieckiej podlegała drobiazgowej wręcz kontroli ze strony organów partyjno-państwowych -> cenzurowanie materiałów
- monopol 2 agencji:
TASS - oficjalna agencja państwowa
'61 AP „N” - kształtuje pozytywny wizerunek ZSRR za granicą
- poszerzenie zakresu swobód pasowych w II poł lat 80
- proces rodzenia się konkurencji dla TASS i AP „N” w postaci małych, ale prężnych ag. inf.
Narodziny konkurencji - początki rynku informacji agencyjnej w ZSRR
- nowe agencje szybko zdobyły sobie reputację obiektywnych i wiarygodnych źródeł inf (Interfax)
- działalność podjęły także niektóre pisma jak np. Niezawisimaja Gazeta, przy której powstała agencja NEGA oraz Komsomolska Prawda - gdzie założono agencję pod nazwą 6 Etaż
- w dniach puczu sierpniowego '91 nowe agencje prasowe nie bacząc na groźbę ich zamknięcia przyczyniły się do rzetelnej prezentacji sytuacji w ZSRR
- X '93 - dyrektywa szefa ośrodka Ostankino o sposobie prezentacji wydarzeń -> obowiązek kwalifikowania wiadomości z tych agencji, które prezentowały wydarzenia zgodnie z punktem widzenia władzy prezydenckiej (czyli ITAR TASSu i Interfaxu; na indeksie znalazł się Postfaktum)
Transformacja dotychczasowych monopolistów
- rozpad ZSRR nasilił procesy podziału i gruntownej reorganizacji monopolistów: TASS i AP „N” -> próby autonomizacji republikańskich i regionalnych oddziałów TASS
- agencja ITAR TASS chce być dziś spadkobierczynię SanktPetersburskiej Agencji Telegraficznej (zał 1904); w czasach ZSRR swój rodowód wywodziła jednak od ag ROSTA - bolszewickiego biura inf, które w 1925 przyjęło nazwę TASS - > ag jest centralnym org informacyjnym państwa, a jej dyr. mianuje rząd; nadaje rozbudowany serwis złożony z:
części krajowej
cz zagranicznej
cz międzynarodowej
cz gospodarczej
skrótu inf
cz informacyjnej
Struktura ekonomiczna ag jest b. stabilna dzięki finansowaniu jej działalności z budżetu państwa.
- AP „N” spełniała funkcje komplementarne względem TASS
- dekretem Gorbaczowa AP „N” przekształcono w IAN, które połączywszy się w '91r z RIA utworzyły RIA „Nowosti”
agencja ma status państwowego przedsiębiorstwa dostarczającego inf odbiorcom w kraju i zagranicą
przygotowuje materiały inf na zamówienie
prowadzi działalność usługową o char PR
Nowe zjawiska w sferze informacji agencyjnej
- pogłębiająca się specjalizacja tematyczna agencji inf
- daleko posunięte zróżnicowanie ag inf pod względem zasięgu i tematyki
Naśladowcy i kolejni konkurenci a rynek informacji agencyjnej
- na powstawanie kolejnych ag prasowych wpływ miała m.in. rosnąca dostępność nowych urządzeń technicznych służących komunikowaniu się
- narodziny rzeczywistego rynku masowej inf, nasilenie kontaktów ze światem zewnętrznym:
barterowa wymiana wiadomości
wsparcie finansowo-organizacyjne
transfer doświadczeń z zakresu zarządzania
- sukcesy odnoszone przez Postfaktum i Interfax stanowiły ogromny bodziec dla rozwoju mniejszych ag inf tj:
Skejt-press `92
AEN
MIA-press `89
PAŁ-Inform `91
Kominfo
- rynek ten char się dość dużą niestabilnością
- dążenie nowych instytucji do wys stopnia specjalizacji
- w grupie najbardziej cenionych i pożądanych klientów ag inf znalazły się przede wszystkim duże instytucje finansowe - banki i firmy handlowe etc
- ciekawym przykładem małych ag inf stały się agencje regionalne, dotyczące zasadniczo tylko pewnej części administracyjnej rosyjskiego państwa -> głównymi klientami tych agencji są lokalne redakcje prasy, radia i telewizji
Zmiany własnościowe w sferze mediów
- jednym z najważniejszych procesów dokonujących się w sferze mas. przekazu w Rosji czasów przełomu stała się koncentracja własności -> zapoczątkowały ją:
rozpad ZSRR
uchwalenie nowej ustawy prasowej dopuszczającej prywatną formę własności środków masowej inf
przemiany społ-gosp
- pojawienie się grup kapitałowych, zainteresowanych inwestycjami w sferze masowego przekazu
- za najbardziej widoczny rezultat przemian jest uznawana wielość form własności mediów:
państwowe inwestycje medialne (gazety, radio, stacje telewizyjne, ag inf)
środki przekazu stanowiące własność administracji miasta (np. kanał telewizji lok. kablowej)
sp akcyjne będące własnością kapitału rosyjskiego
sp akcyjne z przewagą kapitału zagranicznego
prywatne kampanie wydawnicze
prywatne tytuły stanowiące własność kapitału obcego
rosyjskie grupy wydawcze
Narodziny wielkich grup medialnych
- wydarzenia '97 udokumentowały iż wszyscy potentaci działający na rosyjskim rynku medialnym świadomie używają gazet, czasopism, st. radiowych i telewizyjnych dla wzmocnienia swojej pozycji politycznej i gospodarczej
- pośród „baronów medialnych” znajdujemy bowiem osoby fizyczne i prawne, wielkie koncerny produkcyjne, prywatne firmy etc:
potężna gr finansowa MOST (W. Gusinskiego) stworzyła nawet specjalną, podległą sobie odnogę Media-MOST funkcjonującą na zasadzie koncernu multimedialnego
st. telewizyjna NTW
satelitarna NTW PLUS
st. radiowa Echo Moskwy
wyd. prasowe „Siem'dniej”
BANK SSBS - Agro (A. Smolenskiego):
Pakiet akcji Domu Wydawniczego „Kommiersant”
Nowaja Gazieta
udziały w ORT i NTW
gr finansowa MENATEP ( M. Chodorowski -> sp. Rozprom-Jukos)
pakiet akcji wyd prasowego Independent Media
właściciel ros edycji czasopism międzynarodowych (Cosmopolitan,Playboy)
Literaturnaja Gazieta
Gazprom
Akcje kilkudziesięciu gazet
30% akcji telewizji NTW, NTW Plus
3% akcji ORT
pakiety udziałów w lokalnych stacjach radiowych i telewizyjnych
Grupa ŁOGO-Waz (B. Bierezowskij)
prywatny udziałowiec w stacji telewizyjnej ORT
pakiet akcji Moskiewskiej Niezależnej Korporacji Nadawczej (MNWK) -> właściciela komercyjnej stacji telew.TV-6 Moskwa
udziały w Niezawisimaja Gazeta, Ogoniok
udziły w ag reklamowych
- jednym z polityków, zdających się szczególnie doceniać rolę mediów w swej politycznej przyszłości był mer Moskwy J. Łużkow ->buduje swoje medialne imperium
- w Moskwie koncentruje się ponad 80% kapitału rosyjskiego
Rzeczywiste cele procesu koncentracji mediów
- kolejne etapy prywatyzacji rosyjskiego majątku narodowego sprawiły, że procesy koncentracji własności w sferze środków masowego przekazu uległy wzmocnieniu, a walka o wpływy trwa
- na moskiewskim rynku istnieje obecnie 12 gazet codziennych i niemal wszystkie są uwikłane w waśnie rosyjskich magnatów finansowych
- nie widać woli radykalnych zmian sytuacji, która wydaje się zadowalać niemal wszystkich, oznaczać to więc może dalszą jawną lub skrytą kumulację środków przekazu w rękach nielicznych prywatnych właścicieli oraz państwa
Kapitał zagraniczny w rosyjskich środkach masowego przekazu
- udział zagranicznego kapitału w sferze mediów uznać należy za stosunkowo niewielki -> jest to rezultat:
ustawodawstwa rosyjskiego
strach przed wys ryzykiem politycznym i gospodarczym związanym z inwestowaniem w Rosji
rozbudowana działalność struktur mafijnych
niski przeciętny poziom zamożności obywateli
brak nawyku płacenia za odbierane audycje telewizyjne, co w przypadku programów kodowanych ma kluczowe znaczenie
chaotyczny i niestabilny rynek reklamy
- wszystko to powoduje, że zyskowność przedsięwzięć podejmowanych w Rosji stoi pod dużym znakiem zapytania
- cechą char jest rzucająca się w oczy nieobecność wielkich magnatów medialnych współczesnego świata
ROZDZIAŁ VII. Zasadnicze dylematy zawodu dziennikarskiego okresu przejściowego.
Stan współczesnego dziennikarstwa rosyjskiego
- ogólna liczba dziennikarzy to ok. 120tys os
- zawód tradycyjnie zdominowany przez mężczyzn (63%)
- wys poziom wykształcenia rosyjskich dziennikarzy
- zmiana pokoleniowa, w rosyjskich środkach przekazu zapoczątkowana jeszcze w latach gorbaczowowskiej pierestrojki
- dobrze opłacana czołówka dziennikarska kraju
- zróżnicowanie polityczne środowiska dziennikarskiego
- praca w państwowych instytucjach masowego przekazu daje łatwiejszy dostęp do źródeł inf, mniejsze problemy finansowe, zabezpieczenia socjalne, autorytet i wpływy
- w prywatnych panuje „bardziej zdrowa atmosfera”, jest mniej przejawów dyktatu, mniejszy konformizm
- pogłębiająca się specjalizacja wśród dziennikarzy
Główne problemy środowiska dziennikarskiego
- wyraźne poszerzenie zakresu swobody wypowiedzi dziennikarskiej, przy jednoczesnym narastaniu różnorodnych form zależności
- wzrost wymagań etycznych oraz jakościowych stawianych dziennikarzom, a z drugiej strony upadek dziennikarskiego etosu i korupcja
- dezideologizacja mediów ale też nasilające się zjawiska subiektywizmu i politycznej stronniczości
- równoczesna profesjonalizacja i deprofesjonalizacja środowiska dziennikarskiego
- narodziny profesji wolnego dziennikarza, nie związanego etatem
- poszerzenie prawnych podstaw wykonywania zawodu przy równoczesnym tworzeniu licznych barier dla jego efektywnej działalności
Zadania współczesnego dziennikarstwa rosyjskiego
- na środki masowego przekazu spada niełatwy obowiązek łagodzenie konfliktów i sprzeczności, chociażby tylko po to, by uniknąć konfrontacji wyniszczających kraj
- sytuacja „nie odbywającego się dialogu”
Zawodowe kształcenie dziennikarzy
- największy ośrodek kształcenia dziennikarzy w Rosji już od lat stanowi Wydz. Dziennik. Państwowego Uniw. Moskiewskiego im M. Łomonosowa
- tendencje rozwojowe szkolnictwa dziennikarskiego w Rosji:
rozszerzenie zakresu komercyjnych form kształcenia
przemieszczanie się zakresu kształcenia z centrum na prowincje
wzrost znaczenia kształcenia podyplomowego dla wąskich grup specjalistów
modyfikacje programu studiów
Etyczne problemy zawodu
- `88r Rada ds. Etyki Zawodowej i Prawa przy Zw. Dziennikarzy ZSRR ->pierwsza próba stworzenia kodeksu
- 4 II '94 Moskiewska Karta Dziennikarstwa
23 VII '94 Kodeks Etyki Zawodowej
- jedynym org rozpatrującym spory w dziennikarstwie jest Izba Sądowa ds. Sądów Informacyjnych przy Prezydencie Fed. Rosyjskiej (SPIS)
ZAKOŃCZENIE
Poddaje analizie najnowsze zjawiska zachodzące w mediach masowych, których zasadniczym przejawem jest drastycznie zwiększający się zakres ich przyporządkowania nowym dysponentom.
Początkowo (w pierwszych latach gorbaczowowskiej głasnosti) media stanowiły instrument w rękach partyjnych reformatorów; ich zakres określała władza: -> nadal przeważała LENINOWSKA KONCEPCJA PRASY przewidująca dla mediów 3 funkcje: kolektywnego propagandysty, agitatora, organizatora życia społecznego.
Środki przekazu były narzędziem urzeczywistniającym przemiany polityczne w ZSRR.
1989-93 media drogą ewolucyjną wyzwalają się spod nadzoru partii; przybrały postać 4 władzy; wzrósł autorytet społeczny i wpływ na kierunki przemian
X '93-95 rozwiązanie przez B.Jelcyna Rady Najwyższej Federacji -> ujawnienie rosnącej zależności środków przekazu od głównych sił politycznych kraju; serwilizm wobec prezydenta -> utrata społecznego poparcia
Kampania poprzedzająca wybory prezydenckie `96r:
Siła prasy wykorzystana do celu jakim była reelekcja obecnego prezydenta
Nieprzestrzeganie zasad pluralizmu politycznego
Podległość mediów politycznym, gosp i administracyjnym centrom władzy
Media pełniąc funkcję posłusznego instrumentu utraciły swój masowy charakter -> spadek zaufania publicznego
- media zatoczyły swego rodzaju zamknięte koło wiodące od zależności polityczno - ideologicznej po ekonomiczno - polityczną.
- nowe oblicze władzy, określane w rosyjskich mediach mianem „siemibojarszczyny”, czyli rządów 7 bojarów (magnatów prasowych)
JANUSZ ADAMOWSKI „SYSTEM MEDIÓW MASOWYCH FEDERACJI ROSYJSKIEJ”
Obecny system medialny Federacja Rosyjska w niemałej mierze odziedziczyła po zlikwidowanym w XII `91r ZSRR.
Radzieckie korzenie systemu medialnego współczesnej Rosji.
- przemiany zapoczątkowane po przejęciu partyjnego przywództwa przez M. Gorbaczowa w III `85
- prasa/radio/telew zawsze stanowiły w ZSRR znaczącą siłę wprzęgniętą w działalność o char ideologiczno-propagandowym
- Aleksander Jakowlew (sekretarz KC) - bez wątpienia rzeczywisty autor radzieckich przemian dokonujących się w sferze nadbudowy -> wkrótce głasnost' wyraźnie zaznaczyła się na łamach wielu gazet i czasopism, co dało początek nowemu zjawisku w prasie radzieckiej
- pierwsze lata radzieckich przeobrażeń były swoistym złotym okresem radzieckiego dziennikarstwa
- szczególnym stymulatorem zmian zachodzących na rynku informacji masowej w okresie późnego ZSRR stała się, opublikowana 21 lipca `90r ustawa „Prawo o prasie oraz innych środkach masowej informacji” -> w marcu '90 usunięto z radzieckiej konstytucji osławiony Art. 6 mówiący o kierowniczej roli KPZR, tym samym pluralizm polityczny mediów w ZSRR stał się faktem
- 19 VIII '91 TASS opublikowało komunikat o utworzeniu Państwowego Komitetu ds. Stanu Wyjątkowego; jedno z podstawowych postanowień puczystów dotyczyło zamknięcia wszystkich centralnych tytułów prasowych ( z wyj 6 gazet KPZR oraz dzienników Izwiestija, Trud); zakaz publikacji został jednak złamany przez red Niezawisimoj Gaziety, której kolejny nr ukazał się w Paryżu oraz 11 zawieszonych gazet, które zarejestrowały wspólne pismo pod nazwą Obszczaja Gazeta;
Przeobrażenia drukowanych środków przekazu w nowych warunkach prawno - ustrojowych.
- złożona droga jaką przebyło rosyjskie ustawodawstwo dotyczące mediów w latach 90.:
uchwalenie radzieckiej ustawy „prawo o prasie i innych środkach masowej informacji” z VI `90r
ustawa zasadnicza z 12 III `93
ust „O masowych środkach przekazu” z 27 XII `91
inne: ust o tajemnicy państwowej; ust o łączności; ust o informacji, informatyzacji i ochronie informacji; ust o reklamie; etc
brak ustawy o radiofonii i telewizji !!!!
- w wielu przypadkach ust. rosyjskich regionów pozostaje w jawnej sprzeczności z prawem federalnym
- własna „Doktryna bezpieczeństwa informacyjnego” FR z 23 VI 2000.
Koncentracja kapitału w sferze mediów masowych.
- spośród nowo rodzących się grup medialnych nie przypadkiem większość z nich miała silne związki z polityką; dotyczyło to zwłaszcza imperiów B. Bieriezowskiego, Wł. Gusinskiego, Wł. Potanina, Smolenskiego oraz mera Moskwy - Łużkowa
- potężnym właścicielem mediów pozostawało nadal rosyjskie państwo, które odziedziczyło aktywa po zlikwidowanym ZSRR
- jeszcze inną grupę wielkich właścicieli mediów stanowiły wydawnictwa komercyjne:
grupa wydawnicza „Argumienty i Fakty”
wyd „Moskowskij Komsomolec”
stworzony przez Wł. Jakowlewa i sprzedany u schyłku lat 90 magnatowi B. Bieriezowskiemu Dom Wydawniczy „Kommiersant”
Odbiorca (czytelnik) jako szczególna determinanta rozwoju struktury mediów masowych w Rosji. Nowa typologia rosyjskiej prasy.
Zasadniczo można powiedzieć, że wydawcy rosyjscy mogą dzisiaj - w odróżnieniu od czasów radzieckich - swobodnie wybierać segment rynku, do którego pragną dotrzeć ze swoim tytułem, uprzednio odpowiednio go tylko przysposabiając do gustów odbiorców. Czytelnicy zaś, w warunkach, coraz bogatszej oferty rynkowej, mogą dokonać swobodnego wyboru, biorąc pod uwagę nie tylko osobiste preferencje, ale także własne możliwości finansowe.
Współczesne rosyjskie gazety i czasopisma, poszukując własnego odbiorcy, próbują uwzględniać specyficzne potrzeby poszczególnych grup społecznych, zawodowych i wiekowych.
Media elektroniczne w okresie transformacji.
Wyzwolenie mediów elektronicznych spod krępującej kurateli org partyjno-państwowych dokonało się w początkach lat 90. Oznaczało to organizacyjne wyodrębnienie stacji radiowych i telewizyjnych.
W '95 cztery z pięciu progr radiowych wchodzących w skład Ostankino tj, Radio1, Majak, Junost' i Orfiej, uzyskały niezależność organizacyjną i finansową.
Monopol telewizji państwowej kruszył się już w II poł lat 80, gdy w Moskwie i innych większych miastach byłego ZSRR pojawiły się sieci telewizji kablowej. Nieco później zaczęły powstawać też pierwsze prywatne firmy zajmujące się produkcją programów telewizyjnych.
Przeobrażenia w sferze działalności informacyjno - agencyjnej.
Istota przemian polega na 4 zjawiskach:
zburzenie dotychczasowego monopolu dwóch „starych” agencji radzieckich TASS i AP „N”
procesy transformacji wewnątrz agencji
powstanie nowych konkurencyjnych podmiotów
pojawienie się istotnych różnic w działalności ros agencji informacyjnych
Rosnąca konkurencja na rynku (ag inf) oraz rozpad ZSRR nasiliły procesy reorganizacji TASSa i AP „N”. W ich efekcie narodziły się nowe-stare instytucje medialne: ITAR-TASS i RIA „N”
+ coraz bardziej dostępne były nowe urządzenia służące komunikowaniu się
przemiany zrodziły ogromne zainteresowanie a tym samym popyt na wiadomości
dążenie agencji do wąskiej specjalizacji
17