1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA NAPĘDÓW LOTNICZYCH
Napęd lotniczy
Jest to ogół urządzeń i instalacji zapewniających statkowi powietrznemu niezbędną wartość siły ciągu i wymagany jej kierunek oraz niezawodność użytkowania w całym zakresie eksploatacyjnych warunków lotu. Podstawowym zadaniem napędu lotniczego jest wytworzenie ciągu o wartości umożliwiającej start i lot samolotu (śmigłowca) w wymaganym zakresie warunków zewnętrznych.
Wymagania stawiane napędom lotniczym.
Zespół napędowy jest częścią statku powietrznego. Wybór rodzaju zespołu napędowego ma decydujący wpływ na własności lotne i eksploatacyjne samolotu czy śmigłowca a więc na możliwości zastosowania całego statku powietrznego. Zespół napędowy podlega ogólnym wymaganiom stawianym konstrukcjom lotniczym jak:
mała masa konstrukcji;
małe gabaryty, zwłaszcza powierzchnia przekroju czołowego;
niezawodność działania;
prosta konstrukcja i technologia wykonania;
niska cena zakupu i użytkowania;
łatwość obsługi i naprawy.
Poza wymaganiami ogólnymi zespołom napędowym stawia się również wymagania specjalne:
zapewnienie niezbędnego ciągu (mocy) przy minimalnym zużyciu paliwa;
korzystne z aerodynamicznego punktu widzenia położenia zespołu napędowego,
zapewniające:
- minimalny opór (czołowy, powierzchniowy, interferencyjny),
- minimalny wpływ na charakterystyki skrzydeł, kadłuba lub usterzenia,
- jak najmniejszy wpływ na charakterystyki manewrowe,
minimalne straty hydrauliczne w kanale przepływowym silnika;
umożliwienie tłumienia drgań w stopniu ograniczającym ich wpływ na płatowiec;
zapewnienie swobodnego przemieszczania się elementów podczas zmian temperatury;
rozmieszczenie silników i zbiorników paliwa odpowiadające wymaganiom wyważenia samolotu (śmigłowca) i nie naruszające ogólnego układu wytrzymałościowego;
łatwy dostęp do urządzeń wymagających regulacji, wymiany i konserwacji;
duże bezpieczeństwo przeciwpożarowe;
zabezpieczenie zespołu napędowego przed zanieczyszczeniami mechanicznymi, szczególnie przed dostaniem się ciał obcych do kanału wlotowego.
Klasyfikacja napędów lotniczych.
Opracowano wiele klasyfikacji napędów lotniczych, w których za podstawę przyjęto różne kryteria. Ze względu na sposób wytwarzania ciągu, napędy dzieli się na dwie zasadnicze grupy:
napędy śmigłowe i śmigłowcowe wytwarzające ciąg pośrednio;
napędy odrzutowe wytwarzające ciąg bezpośrednio.
Podstawowa klasyfikacja obejmuje grupy napędów, których cechy zasadniczo wpływają na osiągi i charakterystyki lotne samolotów i śmigłowców.
Rys.1. Podstawowa klasyfikacja napędów lotniczych
Obszary zastosowań napędów lotniczych.
Rys. 2. Obszary zastosowań napędów lotniczych.
1 - napędy śmigłowcowe, 2 - napędy śmigłowe, 3 - napędy odrzutowe dwuprzepływowe,
4 - napędy odrzutowe jednoprzepływowe, 5 - napędy odrzutowe z dopalaczami, 6 - napędy rakietowe.
Charakterystyczne wskaźniki napędów
Podstawowym parametrem charakteryzującym silnik odrzutowy jest siła ciągu a silnik śmigłowy (śmigłowcowy) moc lub moment przekazywany na wał. Porównanie napędu śmigłowego i odrzutowego jest trudne, co jest powodem oddzielnego ich traktowania.
Stosuje się umowny podział wielkości napędów zależnie od osiąganych ciągów lub mocy:
jednostki małe - ciąg do 2000 daN, moc do 1500 kW;
jednostki średnie - ciąg 2000÷5000 daN, moc 1500÷3500 kW;
jednostki duże - o ciągu (mocy) większej.
W celu porównania jakości napędów o różnych wartościach ciągów czy mocy, zdefiniowano kilka parametrów jednostkowych.
ciąg jednostkowy - wartość tego parametru określa przyrost prędkości strumienia w silniku. Jest to stosunek ciągu (K) silnika do strumienia masy:
Przy warunku p5 = pH
[m/s]
kj = 60÷100 daN/(kg/s) - dla silników jednoprzepływowych;
kj = 30÷50 daN/(kg/s) - dla silników dwuprzepływowych;
moc jednostkowa - dotyczy napędów śmigłowych i śmigłowcowych. Jest to stosunek mocy silnika do strumienia masy:
Pj = 100÷250 kW/(kg/s).
jednostkowe zużycie paliwa - określa ekonomiczność silnika i jest podstawą obliczeń długotrwałości i zasięgu lotu. Jest to stosunek godzinowego zużycia paliwa (C) do ciągu (K) lub mocy (P) silnika:
cj = 0,75÷0,9 kg/daNh - dla silników jednoprzepływowych;
cj = 0,30÷0,6 kg/daNh - dla silników dwuprzepływowych;
cj = 0,25÷0,40 kg/kWh - dla silników tłokowych.
masa jednostkowa - parametr ten charakteryzuje silnik pod względem masowym, pośrednio określa zaawansowanie technologiczne producenta. Jest to stosunek masy silnika (ms) do jego ciągu (K):
mj = 0,20 - 0,30 kg/daN - dla silników jednoprzepływowych;
mj = 0,15 - 0,20 kg/daN - dla silników dwuprzepływowych.
ciąg czołowy lub moc czołowa - ważny wskaźnik samolotów szybkich. Jest to stosunek ciągu (lub mocy) silnika do gabarytowej powierzchni czołowej silnika.
kcz = 40÷100 kN/m2 - dla jednoprzepływowych turbinowych silników odrzutowych;
kcz = 30÷90 kN/m2 - dla dwuprzepływowych turbinowych silników odrzutowych;
kcz = 100÷130 kN/m2 - dla silników odrzutowych z włączonym dopalaniem;
kcz = 3000÷4000 kW/m2 - dla silników odrzutowych z włączonym dopalaniem.
Atmosfera wzorcowa
Atmosferą wzorcową (standardową) nazywa się umowny wzorzec atmosfery ziemskiej, wykorzystywany do porównania wyników badań samolotów, rakiet i silników lotniczych, przeprowadzonych w różnych warunkach. Do jego opracowania przyjęto następujące założenia:
skład atmosfery nie zmienia się wraz ze wzrostem wysokości;
powietrze jest suche (nie zawiera pary wodnej);
temperatura powietrza na poziomie morza: t0 = 15°C, T0 = 15+273,15 = 288,15°K≈288°K;
ciśnienie atmosferyczne na poziomie morza: p0 = 760 mmHg = 101325 Pa;
gęstość powietrza na poziomie morza: ρ0=1,225 kg/m3;
pionowy gradient temperatury jest stały do wysokości 11 km (6,5°C na 1 km wysokości);
powyżej 11 km temperatura jest stała i wynosi -56,5°C.
Temperaturę na danej wysokości można zatem obliczyć ze wzoru:
Ciśnienie i gęstość powietrza odczytuję się z tabel lub oblicza ze wzorów:
Można również korzystać z kalkulatorów na stronach internetowych. np.:
http://www.desktopaero.com/appliedaero/appendices/stdatm.html
1
4
Napędy lotnicze
Śmigłowe
Śmigłowcowe
Turbinowe
Tłokowe
Odrzutowe
Turbinowe
Rakietowe
Strumieniowe
MaH
4
3
2
1
H
[km]
0
10
20
30
6
5
4
3
2
1