CZYNNIKI ŚRODOWISKOWE W PRODUKCJI POD OSŁONAMI:

1) Czynniki wzrostu związane z otaczającym pow:

a) promieniowanie słoneczne

b) przepuszczalność promieniowania - relatywna absorbcja światła w zależności od dł fali światła;

c) temperatura powietrza - ok. 20-22^o powinna być odpow;

d) wilgotność powietrza - transpiracja roślin VPd-deficyt ciśnienia pary wodnej ,im wyższa temp ciśnienie nasycenia jest większe VPd=IPakt-PnaδI /Vpd=2-6hPa,Pakt-ciśnienie aktualne,Pna-ciś nasycenia

e) koncentracja CO₂ - w powietrzu jest ok. 0,035% = 350ppm

Zródła: transpiracja, ewapotranspiracja-łączenie parowania z ziemi i roślin//.

2) Czynniki wzrostu związane z podłożem:

- wilgotność i potencjał wody glebowej,

- zasobność i zdolność zatrzymywania składników pokarmowych

- porowatość podłoża

- struktura, odczyn, barwa podłoża

- właściwości buforowe podłoża

- zawartość mikro i makroelementów-zmieniamy dostarczając je równocześnie ferdykacja,

- zawartość patogenów glebowych i substancji hamujących ukorzenianie roślin,

- temp podłoża na optymalny proces rozwoju roślin oraz na możliwości zmniejsenia zużycia roślin, zakresy temp 18-20 ^o pomidory,20-22-ogórki,22-24 papryka,24-26 gerbera,w zal od systemów dopasujemy temperatury.

METODY UPRAWY ROŚLIN W SZKLARNI (doświetlanie roślin, urządzenia do zwiększenia wilgotności, dostarczenie CO2, położenie ekranu cieniującego):

1.Uprawa na podłożu naturalnym lub podłożu modyfikowanym dodatkiem hydrożeli:

1. uprawa zagonowa

2. uprawa kontenerowo-tacowa

3. cylindry uprawowe

4. jednostki uprawowe

Podłoże naturalne: zawartość subst. Mineralnej, organicznej ponad 30%, ilość wody łatwodostępnej 20-30%, powietrza 30-40%

- torf wysoki, kora drzewna, włókna lignocelulozowe, włókna kokosowe, słoma, węgiel brunatny, trociny, łuska kakaowa, dodatki hydrożeli.

Uprawa w tzw. Pojemnikach tacowych o poj. Ok.3-5l, wkładane do tzw. Rynien z pożywką; cechy: lepsze wykorzystanie przestrzeni, oszczędna gospodarka wodą i nawozami

Uprawa w tzw. Cylindrach o poj. Ok. 5l, ustawiane na podłożu macierzystym; cechy: niezawodność urządzeń, problemy z napowietrzaniem pożywki, max długość rynien do 4m

2.Uprawa na podłożu inertnym:

1. wełna mineralna

2. wełna szklana

3. gąbka poliuretanowa

4. piasek rzeczny

5. keramzyt

Wełna mineralna: duża porowatość, optymalne stosunki wodno-powietrzne, mała gęstość - poniżej 100kg/m3, mało patogenów glebowych, duża jednorodność

3. Uprawy hydroponiczne:

Bez podłoża, korzenie bezpośrednio w pożywce

1. cienkowarstwowe kultury przepływowe (CKP)

2. hydroponika stagnując na macie

Uprawa w CKP lub hydroponice stagnującej - występuje problem napowietrznienia pożywki, krytyczna wartość stężenia O2 8-12 ppm

Zwiększenie zawartości 02 daje szereg korzyśći.

CZYNNIKI DECYDUJĄCE O REJONIZACJI:

1. typ gleby i podglebi - aby była zasobna w skł pokarmowe

2. poziom wód gruntowych - powinien być poniżej głębokości zalegania korzeni, prowadzimy meliorację obniżając lustro wody.

3. ukształtowanie terenu - (min 3krotna odległość od obiektów zacieniających)

4. długość dnia i kąt padania promieni słonecznych

5. liczba godzin słonecznych

6. dostępność wody

7. opady atmosferyczne - deszcz jest korzystny, śnieg, grad mniej-niszczy konstrukcję.

8. zapylenie atmosfery

9. temperatura

10. obecność zakładów przemysłowych- w pobliżu lokalizacji, związane z zapytaniem-przemysł dostarcza ciepło i pyły, zanieczyszcza i nast. Obniżenie promieniowania słonecznego. Musimy dążyć aby szyby utrzymywać w czystości.

Wymagania stawiane konstrukcjom szklarniowym i tunelowym:

-Wytrzymała na śnieg i działanie wiatru 130km/h, obciążenie 45kg/m2,

-niskie koszty eksploatacji,

-max wykorzystanie światła,

-powinna być szczelna.

Podział konstrukcji szklarniowych:

A)ze wzgl na metodę budowania tej szklarni,

B) na rodz materiału

-szkło 4mm grubość, wymiary 60x200cm lub 60x174,

-szkło Agriplus ma zmniejszone straty ciepła od szkła zwykł ok 15%,

- poliwęglan gr 4-25mm, k=2,5-4,5

- folia ok. 0,15mm, k=8, mogą być stabilizowane,

- szkło zespolone.

C)na materiał konstrukcyjny

- produkowane ze stopu aluminium,

-stal ocynkowana /przy szklarni zblokowanej Fszyby/Fużytkowej=1,4,

-mniejsze koszty budowy,

-tworzą się mostki cieplne potrzebne są rynny,

-większe niebezpieczeństwo powstania uszkodzeń pod wpływem śniegu.

Kryteria doboru materiału na szklarnie:

- przepuszczalność promieniowania cieplnego dla fotosyntezy

- przepuszczalność promieniowania cieplnego długofalowego

- niezmienność przepuszczalności tego promieniowania w czasie

- przepuszczalność pary wodnej

- odporność na silne wiatry, gradobicie

- współczynnik strat cieplnych

- cena

Sposób budowania :

1) Szklarnie wolnostojące:

- szklarnie pojedynczej szerokości 6, 9, 12, 15m

- lepszy mikroklimat

- lepsza odporność na szkodniki

- łatwo zwalczać patogeny

- większy kąt pochylenia (śnieg się zsuwa)

- ważny rozkład temperatur wewnętrznych - dobra cyrkulacja powietrza, lepszy rozkład, dobre usytuowanie szklarni wschód-Zachód, zapotrzebowanie wody o,8-1,5 m3

2) Szklarnia zblokowana:

- szerokość 3,2m

- zapotrzebowanie ciepła powinno być mniejsze na jednostkę powierzchni.

Osłona z poliwęglanu przepuszcza pare wodną.

Przepuszczalność promieni słonecznych:

Osłona (ściana) szklarni jest źródłem promieniowania wtórnego

Efekt szklarniowy - pod wpł promieniowania słonecznego, cz podłoża nagrzewa się to wtedy elem konstrukcyjne źródło emisji fali wysyłają promieniowanie tzw wtórne, styka się z osłoną szklarni,

Opłacalność produkcji:

- poszukiwanie oszczędnośći w systemie energii

- doskonalenie procesów technologicznych

- wprowadzanie nowych technologii

- uprawa nowych, lepszych, pożądanych odmian

Sposoby zmniejszenia zużycia ciepła:

- ekrany termoizolacyjne montowane u góry na wys. ścian bocznych ok. 2,5m rozwijane na noc, tj. tkanina przepuszczalna dla pary wodnej w stosunku 50% paski aluminiowe lub też montujemy ekrany zagrzejnikowe, gr. 3-5mm

- stosowanie energooszczędnych powłok, folii pęcherzykowej (zmniejszenie strat ciepła)

- wyłączenie szklarni wolnostojącej na zimę

- utrzymanie wewnątrz szklarni optymalnej temp.

- zwiększenie szczelności szklarni

- optymalne rozmieszczenie elementów grzejnych

- uniezależnienie ogrzewania bocznego od innych

- ogrzewanie podłoża (wzrost temp. strefy korzeniowej)

- kotły o wysokiej sprawności

- właściwa izolacja przewodów przesyłających ciepłą wodę do obiektu

WENTYLACJA I WIETRZENIE

Mechanizmy wietrzenia: linkowe, zębatkowe, dźwigniowe, hydrauliczne, pneumatyczne, kombinowane. Przy linkowym - nie zacieniają, ale nie są szczelne, współcz. Filtracji stosunkowo wysokie.

Materiały pokryciowe: szkło zespolone, tworzywa sztuczne lub poliwęglan, w przykryciu szkłem, tworzywem sztucznym, mniejsza masa szkła.

Wentylacja: proces ten polega na zastąpieniu powietrza wewnątrz szklarni powietrzem zewnętrznym. Ma on na celu :wymianę dwutlenku węgla i tlenu, regulację temperatury, regulację wilgotności.

Zadania stawiane układowi wentylacji:

- rośliny nie mogą być narażone na przeciągi]

- powietrze nawiewne nie powinno być doprowadzone bezpośrednio na rośliny

- elementy wentylacji powinny być trwałe a ich elementy szczelne

- wietrzniki winny być wodoszczelne a ich powierzchnia dostatecznie duża

Sposoby wentylacji: kalenicowa, dachowa, przez ściany boczne, przez ściany szczytowe, przez wyciąg kominowy.

Zalety i wady wentylacji wymuszonej:

- mniejsze koszty konstrukcyjne, mniejsza liczba wietrzników

- lepsze uszczelnienie przegród

- mniejsze niebezpieczeństwo powstania uszkodzeń podczas burz

- możliwość zabudowy matami chłodzącymi

- dobre warunki regulacyjne obiektu

- wzrost kosztów eksploatacji

- zbyt duży napływ powietrza chłodnego w zimie

- emisja hałasu i uzależnienie od energii elektr.

Maty chłodzące winny spełniać wymagania:

- umożliwiać oszczędne zużycie wody

- umożliwiać stosowanie wody gorszej jakości

- skutecznie działać przy silnym wietrze

- zapewniać równomierny rozkład temp.

- małe opory przepływu

- duża powierzchnia czynna

- duża trwałość

Oszklenie szkłem naturalnym:długa żywotność(ok.20 lat), nie przepuszcza promieni nadfioletowych, folie mają większą przepuszczalność promieniowania cieplnego

Wady tuneli foliowych:

- duży nakład prac, montażu i wymiany foli,

- mała odporność folii na promieniowani i ścieranie

- trzepotanie folii podczas wiatru

- kondensowanie się na powierzchni folii pary wodnej

- trudności w wentylacji cieplarni

Wyeliminowanie tych wad:

- koszt jej konstrukcji i montażu będzie jak najniższy

- montaż będzie we własnym zakresie

- folia musi być napięta

- wydłuży się trwałość foli

- ograniczenie stykania się folii z częściami konstrukcyjnymi nagrzewającymi się od słońca

- możliwe pokrycie konstrukcji nośnej wymiennie

- zwiększy się przepuszczalność dla światła podwójnych osłon z folii

- stosowanie folii na której nie będą się zbierać krople wody

- możliwe zwinięcie połaci foli np. na zimę

- zapewnienie skutecznej wentylacji cieplarni

- stosowanie wyższych ścian, mniej elementów wiążących aby umożliwić stosowanie maszyny

OGRZEWANIE SZKLARNI:

(70% kosztów to koszty związane z ogrzewaniem)

Sposoby przekazywania ciepła przez:

1. promieniowanie i konwekcję (ogrzewanie suche)

2. konwekcję (konwektory)

3. przewodzenie (ogrzewanie podłoża)

Wymagania stawiane systemowi grzejnemu:

1. równomierny rozdział temperatury wzdłuż szklarni, zaś temperatura wokół rośli > niżpod dachem

2. możliwość utrzymania temperatury przy szybkich zmianach klimatu (promieniowanie słoneczne)

3. możliwie małe zużycie ciepła

Regulacja wtryskowa - wtrysk następuje przez zawór dwudrogowy, a w obwodzie kotła wyst, wysoka temperatura czujnika grzewczego.

Rozmieszczenie grzejników:

- wysokie , boczne , podstołowe (60st C) , niskie , gruntowe , kombinowane.

Ogrzewanie pompowe:

Zalety - mniejsza średnica przewodów, nie wymaga pochylenia instalacji, mniejsza bezwładność, nie wymaga różnicy poziomów.

Wady - zależność od prądu, większe koszty, hałas podczas pracy.

Kotłownia - przód kotła od przeciwległeś ściany min 0,5 m , tył kotła min 0,7 m od ściany, między kotłami min 0,5 m , przejscie za kotły min 1 m , wysokość kotłowni 2,5 min.

Zmiana (regulacja) temperatury w obwodzie grzejnym:

- regulacja ilościowa (zmniejszenie strumienia przepływu)

- regulacja jakościowa (mieszanie wody powrotnej z wodą zasilającą)

W szklarniach wykorzystuje się pompy wirowe obiegowe, mają one automatyczne regulowanie wydajności w zależności od oporów)

Rodzaje regulatorów:

- regulator proporcjonalny - wartość o ile zmieni się wielkość

- regulator całkujący

- regulator różniczkujący - szybkie otwieranie i zamykanie zaorów

Napędy zaworów:

- elektryczny (silnikiem krokowym)

- ręczny

- pneumatyczny (rzadko stosowany)

Chłodziarki absorpcyjne: skraplacz, zawór regulacyjny, parownik, absorber, pompy, warnik.

Zasada działania: polega ona na wykorzystaniu własności fizycznych roztworów dwuskładnikowych. Para czynnika chłodniczego odpływa z parownika, gdyż pochłania go ciekły roztwór roboczy wypełniający absorber. W warniku następuje odparowanie czynnika chłodniczego z roztworu roboczego.Para czynnika chłodniczego dopływa do skraplacza i dalej obieg chłodniczy realizowany jest tak jak w przypadku chłodziarki sprężarkowej.

Urządzenia chłodnicze typu sprężarkowego: składa się ono z szafy chłodniczej, sprężarki napędzanej silnikiem, skraplacza, roztworu regulacyjnego parownika. Parownik jest umieszczony wewnątrz szafy chłodniczej, natomiast pozostała część aparatury jest przytwierdzona do zewnętrznej ściany szafy chłodniczej. Podczas pracy chłodziarki sprężarka zasysa pary cieczy chłodzącej z parownika o spręża te pary do wysokiego ciśnienia, które jest niezbędne do zamiany pary na ciecz w skraplaczu. Wydzielone podczas skraplania ciepło musi być wydalone albo za pośrednictwem wody chłodzącej albo otaczającego powietrza. Skroplona ciecz spływa przez zawór regulacyjny do parownika. Odprowadzona z umieszczonego wewnątrz szafy chłodniczej parownika ciecz chodząca pobiera ciepło od ścian wewnętrznych chłodziarki i zawartego w nim powietrza, tym samym obniża temp. wewnątrz szafy i ochładza umieszczone w niej produkty.

DEZYNFEKCJA PODŁOŻA OGRODNICZEGO:

Uzyskanie wysokiej jakości plonów:

Dobra jakość plonów możliwa jest dzięki zapewnieniu zdrowego i pozbawionego patogenów glebowych podłoża:

- dezynfekcja chemiczna -mieszanie ze środkami chemicznymi

- dezynfekcja termiczna - polega na podgrzaniu podłoża na gł.15-30cm do temp. 95 stopni C i utrzymanie jej przez ok. 15 minut.

Stosowana w ograniczonym zakresie ze względu na:

- wysokie koszty

- brak sprzętu

- mała skuteczność

1) do dezynfekcji termicznej stosuje się pare suchą o temp 150-200 C

2) wraz ze wzrostem zawartości zw. organicznych należy stosować wyższą temp i stopień natężenia pary

3) strumień przy parowaniu wgłębnym nie powinien przekraczać 42 kg/m2h

4) sprawność procesu wynosi 10-36%

5) po 26 dniach odnawia się fauna i flora glebowa

dezynfekcja zalecana jest prz wilgotności wagowej podłożą 20-25%

Zalety: giną prawie wszystkie patogeny, chwasty, zwiększa się przyswajalność pokarmowa przez rośliny z gleby. Jakość i ilość plonu jest większa.

Przygotowanie podłoża: powinno mieć odpowiednią wilgotność w zależności od składu. Gleba spulchniona na gł. O 5 cm większej niż będzie przeprowadzana dezynfekcja. Powinno być tak zrobione, aby nie przemieszczać gleby. Odpowiednie narzędzie, to kultywator rotacyjny, spulchnianie dwuetapowo, powinno być pozbawione części mechanicznych.

Sposoby dezynfekcji:

Parowanie powierzchniowe

- parę wprowadza się od góry

- podłoże przykrywa się folią termoodporną lub tkaniną impregnowaną. Powinna być dociśnięta do podłoża, aby pod folią wytworzył się jakby namiot, tunel foliowy.

- ejektor miesza powietrze z parą i wprowadza pod folię szybko robiąc tunel. Jako dociskacze folii - sprężyny specjalne i listewki.

- zabieg ten trwa 3-5 godzin, zależy od wilgotności, pary po zabiegu przenosi się na drugi zagon. Nie można doprowadzić do zakażeń

Parowanie wgłębne

- wprowadzona para od dołu,

- może być przeprowadzona przy pomocy rurki perforowanej, umieszcza się ją na 2/3 głębokości zagonu,

- następnie rurki drenarskie,

- stosowanie pługa parowniczego o szerokości 3m, ciągnięty jest wzdłuż szklarni, prędkość przesuwu 20 m/h. Możemy tu stosować zwiększane natężenie pary powierzchniowej 8 kg/m2 - tutaj 30-40 kg/m2. Czas parowania skraca się do 1 godziny, maksymalnie do 1,5.

Przewaga odkażania termicznego nad chemicznym:

- względy eksploatacyjne (selektywne działanie)

- oddziaływanie na środowisko - jest mniej szkodliwa dla środowiska

- eliminacja z rynku

- rosnące ceny środków chemicznych

NAWADNIANIE ROŚLIN.

Tensjometr mierzy potencjał wody glebowej, więcej wody w torfie niż w piasku, ruch

wody od piasku do torfu, wykorzystywane to zjawisko w tensjometrze.

Zagrożenia dla instalacji stanowią jony manganu i żelaza oraz kolonie bakterii powodujące zapychanie.

Systemy filtracji wody:

- wstępne

- dokładniejsze (filtry żwirowo-piaskowe)

- filtr siatkowy (MSCH liczba mesz - ilość otworów na 1 cal, musi być 200)

Nawadnianie roślin w szklarni:

- nawadnianie powierzchniowe - woda w postaci kropel dostaje się do podłoża z dysz. Przy tym nawadnianiu do sterowania potencjometr glebowy. Składa się on z sączka ceramicznego wypełnionego wodą destylowaną. Jeżeli w środku jest ta woda, jest ona szczelnie zamknięta. Po włożeniu sączka ustala się równowaga. Jeżeli koncentracja jest mniejsza tworzy się podciśnienie.

Wakuometr kontaktowy - następuje załączenie instalacji nawadniającej, gdy dostarczymy wodę, koncentracja się zwiększa wokół sączka. Wskazanie wakuometra 0,2 i następuje wyłączenie.

- nawadnianie kropelkowe

Dozowniki:

- w oparciu o iniektor

- w oparciu o wielkość promieniowania

- raz na tydzień powinno się robić analizę pożywki

- zawartość poszczególnych składników mierzy miernik EC i miernik pH (dodajemy HNO₃, aby zmienić pH)

Systemy dozowania:

- przy pomocy tzw. pompy nawozowej

- przy pomocy zwężki Venturiego, w dużych szklarniach

- przy pomocy bezprądowego dozownika (wymaga energii kinetycznej wody)

Folie antyfogowe - zabezpieczają rośliny przed opadaniem kropel.

Ograniczenia natężenia promieniowania na transpirację:

- zawartość mikroelementów w pożywce - 4 razy więcej miedzi jest w wypływającej pożywce, niż w tej co dostarczamy

- pożywka musi być bakteriologicznie czysta (oznaczenie tej pożywki, termiczna dezynfekcja, przepuszczanie przez filtry, naświetlanie promieniami ultrafioletowymi)

Zmniejszanie twardości wody:

Kwas szczawianowy, kwas siarkowy, przepuszczanie wody przez kolumny anionitowi i kationitowe.

Kryteria dawkowania odżywki:

- według literatury według stadium wzrostu rośliny

- według poziomu cieczy w naczyniu

- według transpiracji

DOŚWIETLANIE ROŚLIN:

W Polsce doświetlamy tylko w produkcji kwiatów. W naszej szerokośći geograficznej cierpimy na niedostatek światła np. w październiku i listopadzie.

Doświetlanie:

- asymilacyjne (bardzo duży strumień promieniowania - przyspieszanie fotosyntezy Lx = 2000)

- okresowe (fotoperiodyczne) gdy chcemy, by roślina wydała określony plon Lx = 50 - 500,

Stosujemy lampy (skuteczność świetlna) :

- żarowe 10-20

- świetlówki 60-80

- wysokoprężne rtęciowe 50-60

- wysokoprężne sodowe 80-130

- wysokoprężne metalohalogenkowe 80-90

Temperatura wewnątrz obiektu: jeżeli jest niższa dostarczamy ciepło, jeśli wewn. wyższa chłodzimy powietrzem przez wentylację wymuszoną i chłodzenie powietrza wlotowego

Dokarmianie CO₂ - im większe stężenie CO₂, tym intensywność wzrostu rośnie,

- dostarczenie CO₂ ze specjalnej butli, im temp. wyższa, tym więcej CO₂ potrzeba, im więcej światłą, tym mniej CO₂, wilgotność powietrza

- spalanie propanu lub butanu (gdy są czyste bez domieszek siarki)

Metody ochrony roślin w szklarni:

- agrotechniczna (np. przez optymalny termin siewu lub sadzenia), metoda optymalnego terminu, przeprowadzenie zabiegów agrotechnicznych

- fizyczna - polega na parowaniu podłożą i naświetlaniu promieniami gamma

- mechaniczna - np. stosowanie odkurzacza do wyłapywania szkodników

- metoda hodowli odpornościowej

- biologiczna - hodowanie drapieżników, które zżerają inne szkodniki

- chemiczne - w postaci dezynfekcji i dezynsekcji, polega na:

a) odkażaniu nasion

b) odkażaniu podłoża

c) opryskiwanie,

d) zamgławianie

e) odymienie

Wytwornice mgły:

Powstają krople o średnicy 10mikronów.

- metoda dyspersyjna - mgła wytwarzana na zimno, rozbicie kropli mechaniczne lub ciśnieniowe

- metoda kondensacyjna- wytwornica mgły na ciepło

Przygotowanie pod zamgławianie: uszczelnianie szklarni, dodanie odpowiednich środków, aby nie poparzyć roślin, stosowanie dodatkowych wentylatorów.

Zalety: całkowite opryskanie, brak śladów na roślinach, oszczędność czasu, mniejsza ilość środka o 10-20 razy, poprawa ochrony środowiska, brak rozwoju grzybów, precyzja ustalania dawki.

MECHANIZACJA ZBIORU WARZYW W UPRAWACH POLOWYCH.

Dojrzałość fizjologiczna, w niej zbieramy cebulę, groch, warzywa korzeniowe, fasola.

Dojrzałość użytkowa: warzywa posiadają najlepsze walory smakowe, ogórki pomidory kalafiory, dojrzałość zbiorcza. Tuż przed dojrzałością użytkową uwzględniamy czas wpływający na dojrzewanie produktów.

Wyróżniamy:

Maszyny specjalistyczne do danej grupy, np. sałata, szpinak, groszek zielony; maszyny pomocnicze: wykorzystywane częściowo, usprawniają pracę, np. platformy przy zbiorze kapusty. Przyjmujemy, że 1m szerokości przypada na 1 pracownika. Ogórki 7-8 osób, kapusta 5-6.

Zbiór kapusty:

Kombajn do zbioru kapusty: płozy, nóż tarczowy obcina główkę i transportowane są przenośnikami podawane na środek transportu. Kombajn w przedniej części ma płozy, przenośniki łańcuchowe z uchwytami, wyrywają kapustę z korzeniami.

Zbiór brukselki kombajnem - pracownik wkłada ją do maszyny i następuje jej obrywanie.

Zbiór sałaty - posiada czujnik, który wybiera główki odpowiedniej wielkości, jest nóż odcinający. Bierze się wielkość, szerokość, prześwietlanie gamma.

Zbiór zielonego groszku. Kosimy całą plantację kosiarko-ładowaczem, przenosimy do młocarni, tam omłot, ważne, aby czas między wymłóceniem, a przewiezieniem do przetwórni nie przekraczał 6 tygodni. Jest to zbiór dwufazowy, a jednofazowy - też stosujemy kombajny, jest kosz zasypowy, do którego wrzucamy zieloną masę, transportowana do zespołu młócącego (zespół młócący składa się z bębna ażurowego oraz wałka z bijakami). Podczas pracy bęben obraca się z bijakami. Następuje niszczenie łuszczyn, zielony groch przechodzi przez powierzchnie ażurową, na wytrząsacze, następuje przesiewanie nasion na przenośnik. Wentylator wydmuchuje zanieczyszczenia, groszek gromadzony w pojemniku.

Omłot polega na tym, że są 2 bębny zew. I wew. Idea pracy taka sama, przy zbiorze jedno i dwu fazowym

Zbiór ogórka. Zbiór ręczny wieloetapowy, są ścieżki technologiczne, po których przejeżdża ciągnik z platformami do zbioru jednokrotnego, stosowane są kombajny w przypadku szybko dojrzewających, podcinanie całej rośliny i obrywanie ogórków. Wentylator usuwa zanieczyszczenia.

Zbiór cebuli. Technika zbioru zależy od tego, czy mamy suszarnię. Gdy tak - zbiór jednofazowy, a dwufazowy - podkopujemy roślinę, wysycha na polu prze 7-10 dni, potem zbiór, usuwamy szczypiorek, aby nie gnił, obcina się za pomocą maszyny z wałkami lub z gładkimi wałkami i nożem pod spodem.

Zbiór marchwi - kombajnem, wcześniej usunięta natka, wyciąganie rośliny wraz z natką i obcięcie natki na maszynie.

---