Jednym z elementów Sudeckiego krajobrazu są przepięknie wkomponowane w otoczenie zamki i ich ruiny.
Przez wieki zmieniało się znaczenie i wygląd piastowskich warowni. W XIII i w pierwszej połowie XIV w. broniły one granic Śląska. Po przekazaniu w 1392 roku ostatniego niezależnego księstwa śląskiego pod panowanie Korony Czeskiej, zamki przestały pełnić funkcje obronne i przechodziły w ręce prywatne, głównie rodów śląskich. W okresie wojen husyckich w latach 1426-1438 większość twierdz została zdobyta i częściowo zniszczona. Okres renesansu przypadający na XVI w. przyczynił się do odbudowy i rozbudowy warowni, które nabrały nowych form. Następny wiek, w szczególności okres wojny trzydziestoletniej (1618- 1648) przyniósł kolejne nieodwracalne zniszczenia twierdz piastowskich. Wiek XVIII to powolny upadek zamków, które straciły wartości obronne, spowodowane zmianą sposobów walki i prowadzenia wojen. Ze względu na trudne warunki terenowe, nieliczne z nich doczekały się przebudowy na rezydencje ziemskie. Ożywienie ruinami dawnych zamków nastąpiło w pierwszej połowie XIX w., przeprowadzano wówczas prace zabezpieczające. Udostępniano je do zwiedzania turystom, budując w ich obrębie gospody i schroniska. Przełom XIX i XX w. to okres nieudolnie przeprowadzanych prac konserwatorskich, wyniku których wiele twierdz zatraciło swój pierwotny kształt.