WPROWADZENIE DO PSYCHOLOGII 1


WYK艁AD 1

1

Wprowadzenie do Psychologii

Profesor: Simone Dalla Bella

E-mail: sdallabella@vizja.pl

Cele wyk艂adu

Zaprezentowanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu Psychologi

oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie „Czym jest psychologia dnia

dzisiejszego ?

Specyficzne cele:

Zapoznanie student贸w z teoriami i metodami wsp贸艂czesnej

psychologii

Zaprezentowanie studentom najwa偶niejszych zdobyczy z

podstawowych dziedzin psychologii

2

Cele wyk艂adu

Prezentowany materia艂 zostanie przedstawiony wed艂ug

pi臋ciu g艂贸wnych podej艣膰:

podej艣cia biologicznego

podej艣cia poznawczego

teorii uczenia

podej艣cia spo艂eczno-kulturowego

podej艣cia psychoanalitycznego

Podr臋cznik i egzamin

Tavris, C. & Wade, C. (1999). Psychologia: Podej艣cia oraz

koncepcje. Pozna艅: Zysk i S-ka Wydawnictwo.

Zimbardo, P. G. (1999). Psychologia i 偶ycie. Warszawa: PWN.

Slajdy (b臋d膮 dost臋pne w internecie)

Egzamin (na koncu roku akademickiego):

test jednokrotnego wyboru

3

Okre艣lenie “psychologii”

Czym jest Psychologia?

Psychologia jest:

- Psychoanaliz膮 (…pacjent u艂o偶ony na kozetce m贸wi o

swoich problemach terapeucie)

- Co艣 co pomaga ludziom 偶y膰 lepiej

- Wiedza, ktorej u偶ywaj膮 psychologowie do s艂u偶enia

pomoc膮 pacjentom (np. u os贸b z zaburzeniami

psychiczny, do leczenia narkomanii)

- Co艣 co ludzie rozumiej膮 od czasu, kiedy zacz臋to mowi膰

o cz艂owiecze艅stwie

- Cz臋sto co艣 BARDZO odleg艂ego od prawdziwej nauki

(takiej jak fizyka czy matematyka)

4

Okre艣lenie “psychologii”

Jakolwiek te definicje s膮 nadmiernymi uproszczeniami

albo s膮 ca艂kowicie b艂臋dne !

W rzeczywisto艣ci wsp贸艂czesna psychologia jest:

- Nauk膮 (wykorzystuj膮c膮 zar贸wno ,metodologi臋 nauk

艣cis艂ych - metody experymentalne i metodologi臋 nauk

spo艂ecznych)

- w obr臋bie, kt贸rej mo偶emy wyr贸偶ni膰 kilka podej艣膰 (np.

psychofizjologi臋, psychoanaliz臋, neuropsychologi臋,

itd.)

- kt贸rej ostatecznym celem jest wyja艣nianie i

opisywanie ludzkiego zachowania

- kt贸r膮 nie mo偶na redukowa膰 do psychologii klinicznej

(np. Psychoterapii)

5

Nauka o zachowaniach i procesach psychicznych oraz

ich zale偶no艣ciach od fizycznego stanu organizmu,

stanu umis艂u i 艣rodowiska zewn臋trzego

(Tavris & Wade, 1999)

Kim jest „psycholog” ?

Termin psycholog jest cz臋sto u偶ywany niejasno do opisu

wielu kompetencji i kwalifikacji w dziedzinie psychologii

Pierwsz膮 r贸偶nic膮 jest to 偶e:

- Psycholog:

- Ma stopie艅 naukowy

- Niekt贸rzy psychologowie s膮 psychoterapeutami

- Lecz wielu zajmuje si臋 prac膮 naukow膮, dydaktyk膮

6

Kim jest „psycholog” ?

- Psychoterapeuta:

- nieprecyzyjne okre艣lenie osoby

- kt贸ra zajmuje si臋 psychoterapi膮

- mo偶e nie mie膰 偶adnego stopnia naukowego, ale

r贸wnie dobrze mo偶e si臋 nim legitymowa膰.

- Psycholog

Psychologowie akademiccy

Naukowcy

0x01 graphic

Przeprowadzaj膮

badania w dziedzinie

psychologii (spo艂ecznej,

rozwojowej, fiziologicznej, itd.)

Psychologowie kliniczni

Prowadzaj膮 praktyk臋 prywatn膮,

dydaktyk臋, kliniki zdrowia

psychicznego

Psychologowie w przemi艣le,

s膮downictwie i innych instytucjach

Prowadzaj膮 badania lub udzielaj膮

konsultacji instytucjom spo艂ecznym

w r贸偶nych dziedzinach (np. Sport,

Rynek consumenta, sonda偶e, itd.)

0x01 graphic

Kim jest „psycholog” ?

- Psychoterapeuta Psychologowie kliniczni

Musz膮 mie膰 stopie艅 doktora

filozofii, psychologii, lub pedagogiki

(w USA)

Psychoanalitycy

Specjalistyczne wykszta艂cenie w

dziedzinie psychoanalizy po

uzyskaniu stopnia naukowego

(magister psychologii)

Psychologia i my艣lenie krytyczne

Wsp贸艂czesna psychologia, tak jak wiele 艣cis艂ych nauk,

wykorzystuje my艣lenie krytyczne

Zdolno艣膰 i gotowo艣膰 do oceny twierdze艅 i do formu艂owania

obiektywnych s膮d贸w na podstawie dobrze uzasadnionych

przes艂anek, do odrzucania twierdze艅 nie popartych

dowodami oraz tw贸rczego i konstruktywnego wyja艣niania

zjawisk.

(Tavris & Wade, 1999)

8

Psychologia i my艣lenie krytyczne

Czym jest my艣lenie krytyczne ?

Polega na pos艂ugiwaniu si臋 zasadami logiki i wymaga

przestrzegania kilku regu艂 :

1) Stawiania dobrych pyta艅

Jakie s膮 藕r贸d艂a zachowania ? z艂e pytanie

Kt贸ra p贸艂kula m贸zgowa odpowiada za rozpoznawanie

mowy ? dobre pytanie

Dobrze postawione pytanie to takie, kt贸re jest

uszczeg贸艂owione i musi przynosi膰 obiektywn膮 mo偶liw膮 do

zmierzenia odpowied藕

2) Okre艣lanie problemu

Nale偶y sprecyzowa膰 zagadnienia za pomoc膮 jasnych i

konkretnych poj臋膰

Kt贸ra p贸艂kula m贸zgowa odpowiada za rozpoznawanie

mowy ?

9

Psychologia i my艣lenie krytyczne

Ale 偶eby udzieli膰 odpowiedzi na to pytanie musimy

najpierw okre艣li膰 co to jest p贸艂kula m贸zgowa i co to jest

rozpoznawanie mowy

3) Sprawdzenie dowod贸w

Ka偶da konkluzja powinna by膰 poparta empirycznymi

dowodami

Odpowied藕 : Za rozpoznawanie mowy odpowiedzialna jest

lewa cz臋艣膰 m贸zgu

Dow贸d : Lezja lewej p贸艂kuli m贸zgu zaburza

rozpoznawanie mowy

4) Ostro偶no艣膰 wobec prze艣wiadcze艅 i tendencyjno艣ci

Rozpoznawanie emocji jest generowane przez o艣rodek

mowy zlokalizowany w prawej p贸艂kuli m贸zgu (czyli przez

m贸zg emocjonalny) to stwierdzenie nie zawsze jest

prawdziwe

Krytyczne my艣lenie wymaga rewizji naszych

prze艣wiadcze艅, je偶eli fakty przemawiaj膮 przeciwko nim

10

Psychologia i my艣lenie krytyczne

5) Unikanie argumentacji emocjonalnej

np. „skoro tak si臋 czuj臋, musi to by膰 prawda

W krytycznym my艣leniu jest miejsce dla emocji. Ale

zawsze musimy konfrontowa膰 nasze emocje/intuicje z

empirycznymi faktami

6) Unikanie uproszcze艅

Przyk艂ad.

Psycholog m贸wi: jest pan homoseksualist膮.

Dlaczego, zapyta艂 pacjent?

Poniewa偶 pana matka by艂a dominuj膮c膮 osob膮 w

dzieci艅stwie.

Taka konkluzja jest nadmiernym uproszczeniem, poniewa偶

psycholog nie dysponuje wystarczaj膮c膮 wiedz膮 o pacjencie

11

Psychologia i my艣lenie krytyczne

7) Rozwa偶enie innych interpretacji

W przypadku wielu mo偶liwych teorii wyja艣niaj膮cych

fenomen psychologiczny nale偶y zawsze wybiera膰

najprostsz膮 z nich

8) Zaakceptowanie braku pewno艣ci

呕adna teoria nie jest do ko艅ca kompletna. Psycholog musi

by膰 otwarty na nowe fakty kt贸re w efekcie mog膮 zmienia膰

pierwotn膮 teori臋

Dziedziny w psychologii

1) Podej艣cie biologiczne

Zainteresowanie:

- genetyka behawioralna

- predyspozycja genetyczna

- struktura m贸zgowa a zachowanie

- procesy poznawcze

12

Dziedziny w psychologii

2) Podej艣cie poznawcze

Zainteresowanie:

- rozumowanie indukcyjne / dedukczyjne

- my艣lenie dywergencyjne / konwergencyjne

- stadia rozwoju (Piaget)

- pami臋膰 kr贸tkotrwa艂a / d艂ugotrwa艂a

- typy pami臋ci

3) Podej艣cie teorii uczenia

Zainteresowanie badaczy:

- teoria bod藕ca - reakcji

- metoda warunkowania klasycznego

- metoda warunkowania sprawczego

- metoda warunkowania instrumentalnego

- spo艂eczne i poznawcze teorie uczenia

WYK艁AD 2

1

Dziedziny w psychologii

4) Podej艣cie spo艂eczno - kulturowe

Zainteresowanie:

- normy i role

- grupy (konformizm i my艣lenie)

- spo艂eczne 藕r贸d艂a postaw

- regu艂y kulturowe

- stereotypy i uprzedzenia

5) Podej艣cie psychoanalityczne

Zainteresowanie:

- 艣wiadomo艣膰 i nie艣wiadomo艣膰

- struktura i rozw贸j osobowo艣ci

- terapia psychoanalityczna

- zwi膮zki z obiektem

- ja藕艅, archetypy

Metody s膮 istotne dla psycholog贸w...

Dlaczego ? Bo …

... daj膮 mo偶liwo艣膰 uporz膮dkowania sprzecznych pogl膮d贸w

Pozwalaj膮 psychologom odrzuci膰 niedorzeczne pytania

Dementuj膮 b艂臋dne hipotezy

呕eby sumowa膰, pozwalaj膮 psychologom krytycznie my艣le膰

G艂贸wne poj臋cia naukowo艣ci bada艅

1) Precyzja

Psychologowie naukowcy powinni rozpoczyna膰 badania od

formu艂owania og贸lnych hipotez, kt贸re wynikaj膮 z

wcze艣niejszych odkry膰 lub budowane s膮 na podstawie og贸lnej

teorii

Teoria: uporz膮dkowany system twierdze艅 i zasad, kt贸re s艂u偶膮

wyja艣nianiu okre艣lonego zespo艂u zjawisk i wsp贸艂zale偶no艣ci

pomi臋dzy nimi

Np. Teoria psychoanalityczna Freud`a

Hipotezy formu艂uj膮 przypuszczenia, dlatego te偶 powinny

podlega膰 weryfikacji, kt贸rej badacz mo偶e dokona膰 za pomoc膮

dok艂adnych procedur badawczych

Hipoteza naukowa:

- wypowied藕 b臋d膮ca pr贸b膮 przewidywania lub wyt艂umaczenia

zespo艂u zjawisk

- okre艣la zale偶no艣ci pomi臋dzy zdarzeniami lub zmiennymi

- jest potwierdzana lub odrzucana w wyniku bada艅

empirycznych

Na pocz膮tku, hipotezy mog膮 by膰 bardzo og贸lne (np. ”Ogl膮danie

telewizji wywo艂uje agresj臋 ” )

Natomiast, aby hipoteza mog艂a by膰 weryfikowalna w wyniku

bada艅 empirycznych, musi by膰 bardziej dok艂adna (np.

”Ogl膮danie telewizji dwie godziny dziennie wp艂ywa na wzrost

wynik贸w uzyskiwanych w te艣cie s艂u偶膮cym pomiarowi zachowa艅

agresywnych”)

Hipotezy opisuj膮, co si臋 stanie w okre艣lonej sytuacji za pomoc膮

definicji operacyjnych

2

G艂贸wne poj臋cia naukowo艣ci bada艅

Definicja operacyjna: 艣cis艂a definicja terminu w hipotezie, okre艣laj膮ca

spos贸b obserwacji zjawiska i jego pomiar

Np. Definicja operacyjna ”agresji” : poziom agresji mo偶na okre艣li膰

za pomoc膮 wyniku w kwestionariuszu do pomiaru agresji

2) Sceptycyzm

Ka偶de wnioski i stwierdzenia musz膮 by膰 udowadniane (np. przez

logiczne my艣lenie lub empiryczne dowody). Niczego nie mo偶na

przyjmowa膰 na wiar臋

3) Poleganie na dowodach empirycznych

Badania musz膮 by膰 oparte na dok艂adnej i systematycznej

obserwacji

4) Gotowo艣膰 formu艂owania ryzykownych przewidywa艅

Zasada falsyfikacji (Karl Popper): teoria, aby mog艂a zyska膰

miano naukowo艣ci musi by膰 falsyfikowalna (czyli musi by膰 tak

formu艂owana, aby by艂o mo偶na j膮 odrzuci膰 lub obali膰 za pomoc膮

przeciwnych dowod贸w)

G艂贸wne poj臋cia naukowo艣ci bada艅

Ka偶da teorja, kt贸ra rzekomo wyja艣nia wszystko, co tylko mo偶e

si臋 zdarzy膰, jest nienaukowa!

Istotne: To nie oznacza, 偶e teoria zostanie odrzucona, ale tylko

偶e mo偶e by膰 odrzucona

Np. Teoria psychoanalityczna nie mo偶e by膰 odrzucona

5) Otwarto艣膰

Naukowcy musz膮 umie膰 wyja艣ni膰, sk膮d zaczerpn臋li swoje

pomys艂y, jak je sprawdzali i jakie uzyskali rezultaty.

Dzi臋ki temu nast臋pni badacze mog膮 odtwarza膰 te same

procedury eksperymentalne, przy tych samych za艂o偶eniach

badawczych, i ewentualnie uzyskiwa膰 ten sam wynik (replikacja

jest podstaw膮 do uznania danego faktu za prawd臋 naukow膮)

Metody badawcze w psychologii

Badania opisowe (metody, kt贸re dostarczaj膮 opis贸w

zachowa艅, natomiast nie zawsze wyja艣niaj膮 przyczyny)

Studium przypadku

Szczeg贸艂owy opis zachowania konkretnej jednostki. Mo偶e opiera膰

si臋 na wnikliwej obserwacji lub na formalnych testach

psychologicznych

Studium przypadku mo偶e by膰 bogatym 藕r贸d艂em hipotez dla

przysz艂ych prac badawczych (np. studium laboratoryjne)

Np. Badania zachowa艅 pacjent贸w z uszkodzeniem m贸zgu

(neuropsychologia), aby lepiej pozna膰 funkcjonowanie m贸zgu

Badania obserwacyjne

Psycholog dok艂adnie i systematycznie obserwuje i rejestruje

zachowanie.

Obserwacja w naturalnym 艣rodowisku

np. Etnologowie pos艂ugiwali si臋 t膮 metod膮 w badaniach nad

zachowaniem zwierz膮t w ich naturalnym 艣rodowisku.

3

Metody badawcze w psychologii

Obserwacja laboratoryjna

W tym przypadku obserwacja prowadzona jest w 艣ci艣le

kontrolowanych warunkach

Np. Ta metoda stosowana jest przez psycholog贸w rozwojowych,

aby bada膰 jak zachowuj膮 si臋 niemowl臋ta w r贸偶nym wieku

Testy

S膮 stosowane przez psycholog贸w zajmuj膮cych si臋

diagnozowaniem psychologicznym

Np. Testy na inteligencje - do badania pami臋ci

Uwaga: nie zawsze testy s膮 dobrze skonstruowane. W tym

przypadku, wyniki nie s膮 godne zaufania...

Kryteria 偶eby skonstruowa膰 dobrze testy:

- standaryzacja: opracowanie jednolitych procedur

przeprowadzania badania i oceny

Ocena wynik贸w dokonywana jest zazwyczaj w

odniesieniu do norm, czyli ustalonych standard贸w

wykonania

Normy okre艣la si臋 na og贸艂, przeprowadzaj膮c test na du偶ej grupie

os贸b maj膮cych podobne cechy, jak osoby, dla kt贸rych test ten jest

przeznaczony.

- rzetelno艣膰: test musi zapewnia膰 sp贸jne wyniki bada艅

przeprowadzanych w r贸偶nych miejscach i w r贸偶nym czasie

Jak kontrolowa膰 rzetelno艣膰 ?

Np. metoda test-retest : testowa膰 dwukrotnie t臋 sam膮 grup臋

(lepiej stosowa膰 r贸偶ne wersje tego samego testu)

- trafno艣膰: pewno艣膰, 偶e test bada to, co zgodnie z za艂o偶eniami

powinien bada膰.

Jak kontrolowa膰 trafno艣膰 ?

Pytania w te艣cie musz膮 by膰 zdecydowanie reprezentatywne dla

badanej cechy (trafno艣膰 tre艣ciowa)

Wynik powinien by膰 potwierdzony za pomoc膮 innych

niezale偶nych metod lub kryteri贸w w odniesieniu do analizowanej

cechy (trafno艣膰 kryterialna)

Przyk艂ad testu, kt贸ry nie jest rzetelny i nie spe艂nia kryterium

trafno艣ci: poligraf (testy stosowane z wykrywaczem k艂amstw)

Sonda偶e (kwestionariusze i wywiady)

Kryteria 偶eby przegotowa膰 rzetelne sonda偶e:

- grupa badana musi by膰 reprezentatywna dla wi臋kszej populacji,

kt贸r膮 badacz chce opisa膰 (pr贸ba reprezentatywna)

- psychologowie musz膮 zwr贸ci膰 uwag臋 na sformu艂owanie pyta艅

(pytanie musz膮 by膰 czytelne i nie powinny osobom badanym

sugerowa膰 odpowiedzi)

Badanie korelacji

korelacja: miara zale偶no艣ci pomi臋dzy dwiema zmiennymi

zmienne: cechy zachowania lub do艣wiadczenia, kt贸re mo偶na

zmierzy膰 lub opisa膰 za pomoc膮 skali liczbowej.

Zmienne s膮 przedmiotem manipulacji i oblicze艅 w

badaniach naukowych

4

Metody badawcze w psychologii

Miara stopnia korelacji: wsp贸艂czynnik korelacji

(liczba od -1 do 1)

Korelacja mo偶e by膰

- dodatnia (np. +0,80): kiedy jedna zmienna

wzrasta druga podobnie wzrasta

- ujemna (np. -0,80): kiedy jedna zmienna

wzrasta druga spada

WYK艁AD 3

1

Metody badawcze w psychologii

Pryzk艂ady korelacji dotatnych:

niska (ok. 0,10)

stres - choroby somatyczne

iloraz inteligencji - ocene w szkole powstawowej

艣rednia (ok. 0,30)

poczucie w艂asnej warto艣ci - stopnie w szkole

podobne systemy waro艣ci - atrakcyjno艣膰 dla drugiej

osoby

wysoka (ok.. 0,50)

zadowolenie 偶ony z ma艂偶e艅stwa - zadowolenie m臋偶a z

ma艂偶e艅stwa

wiara w boga - chodzenie do ko艣cio艂a

Np. Zale偶no艣膰 pomi臋dzy ogl膮daniem telewizji i

agresywno艣ci膮 u dzieci

zmienne:

A. Liczba godzin sp臋dzanych dziennie na ogl膮daniu

telewizji

B. Wynik uzyskiwany w te艣cie do pomiaru poziomu

agresji

A jest dodatnio skorelowane z B

Korelacja dodatnia: wysokie warto艣ci jednej zmiennej s膮

zwi膮zane z wysokimi warto艣ciami drugiej

2

Metody badawcze w psychologii

Korelacja = 0.97

0x01 graphic

Ogl膮danie telewizji (godziny)

Agres iwno艣 膰

c

Np. Zale偶no艣膰 pomi臋dzy 艣rednim dochodem i wyst臋powaniem

pr贸chnicy z臋b贸w

zmienne:

A. 艣redni doch贸d

B. Wyniki oceniane testem do badania poziomu

pr贸chnicy

A jest ujemnie skorelowane z B

Korelacja ujemna: wysokie warto艣ci jednej zmiennej s膮

zwi膮zane z niskimi warto艣ciami drugiej

3

0x01 graphic

艢redni doch贸d

Pr贸chnica z臋b贸w

Korelacja = - 0.96

Uwaga: Korelacja nie wskazuje przyczyny

Badania eksperymentalne

Eksperyment: kontrolowane sprawdzanie hipotezy, w kt贸rym

manipuluje si臋 jedn膮 ze zmiennych, aby okre艣li膰 jej wp艂yw na

inn膮 zmienn膮

Eksperymentator manipuluje zmienn膮 X (tylko X)

Eksperymentator obserwuje efekt manipulowania X na drug膮

zmienn膮 Y

0x01 graphic

0x01 graphic

4

Metody badawcze w psychologii

X nazywana jest zmienn膮 niezale偶n膮

Y nazywana jest zmienn膮 zale偶n膮

Manipulacja eksperymentatora Efekt manipulacji

X = 10 Y = 5

X = 15 Y = 10

X = 20 Y = 30

Zmienna

niezale偶na Zmienna zale偶na

Manipulacja eksperymentatora Efekt manipulacji

X = 10 Y = 5

X = 15 Y = 5

X = 20 Y = 5

Zmienna

niezale偶na Zmienna zale偶na

5

Metody badawcze w psychologii

Manipulacja eksperymentatora Efekt manipulacji

X = 10 Y = 5

X = 15 Y = 5

X = 20 Y = 20

Zmienna

niezale偶na Zmienna zale偶na

Przyk艂ad: Psycholog chce odpowiedzie膰 na pytanie ”Czy palacze

powoduj膮 wi臋cej wypadk贸w ni偶 niepal膮cy ?”

Hipoteza: Nikotyna os艂abia sprawno艣膰 kierowcy

zmienna niezale偶na: u偶ycie nikotyny

zmienna zale偶na: liczba zderze艅

6

Metody badawcze w psychologii

Manipulowanie u偶ycia nikotyny:

warunek/grupa eksperymentalna: osoby, kt贸re pal膮 papierosy

warunek/grupa kontrolna: osoby kt贸re nie pal膮 papieros贸w

inna mo偶liwo艣膰: osoby kt贸re pal膮 nieprawdziwe

papierosy (papierosy bez nikotyny) grupa placebo

Osoby w obydwu grupach powinny by膰 w miar臋 mo偶liwo艣ci, jak

najbardziej do siebie podobne, z wyj膮tkiem zmiennej, kt贸ra

podlega manipulacji. W tym celu, musimy dokona膰 losowego

przydzia艂u os贸b do obydwu grup

Obydwie grupy u偶ywaj膮 symulatora jazdy i liczba zderze艅 jest

zarejestrowana.

Istotne pytanie: Czy eksperimentator mo偶y wp艂ywa膰 na wyniki?

Na wyniki do艣wiadczenia mog膮 mie膰 wp艂yw oczekiwania... os贸b

badanych oraz eksperymentatora:

- Osoba badana mo偶e zmieni膰 zachowanie zgodnie z

oczekiwaniami

- Eksperymentator mo偶e mie膰 wp艂yw na zachowanie osoby

badanej, w celu otrzymania oczekiwanych wynik贸w (偶eby je

upublikowa膰 w dobrym czasopismie...)

7

Metody badawcze w psychologii

Wp艂yw eksperymentatora niekoniecznie jest 艣wiadomy: po prostu

wyraz twarzy, postawa, ton g艂osu, itd. mog膮 mie膰 wp艂yw

Metody stosowane, aby redukowa膰 wp艂yw oczekiwa艅 os贸b

badanych oraz eksperymentatora:

Pojedyncza 艣lepa pr贸ba (single blind)

Osoby badany nie wiedz膮, czy sie znajduj膮 w grupie

eksperymentalnej czy w grupie kontrolnej

Metoda pojedynczej 艣lepiej pr贸by nie eliminuje wplywu

eksperymentatora

Podw贸jna 艣lepa pr贸ba (double blind)

Osoby badany oraz prowadz膮cy do艣wiadczenia nie

wiedz膮 przed uzyskaniem wynik贸w, kt贸rzy z badanych

s膮 w grupie kontrolnej, a kt贸rzy w grupie

eksperymentalnej

8

Metody badawcze w psychologii:

zalety i wady

Hystoria przypadku

Zalety: - Dobre 藕r贸d艂o hypotez

- Zapeznia pog艂臋bion膮 wiedz臋 o jednostce

- Nietypowe przypadki mog膮 wyja艣nia膰 situacje i

problemy, w kt贸rych inne sposoby badania s膮

nieetyczne lub niepraktyczne

Wady: - Jednostka niekoniecznie jest reprezentatywna

- Trudno oceni膰, kt贸ra interpretacja subjektywna jest

najlepsza

Obserwacja w naturalnym 艣rodowisku

Zalety: - Pozwala na opisanie zachowa艅, jak spotyka si臋 w

艣rodowisku naturalnym

- Bardzo u偶yteczna w pierwszych etapach programu

badawczego

Wady: - Nie pozwala na maksymaln膮 kontrol臋 nad sytuacj膮

- Spostrze偶enia mog膮 by膰 tendencyjne

- Nie pozwala na 艣cis艂e wnioski o przyczynach i

skutkach

9

Metody badawcze w psychologii:

zalety i wady

Sonda偶

Zalety: - Dostarcza du偶ej ilo艣ci informacji o du偶ej liczbie

os贸b

Wady: - W przypadku w kt贸rym proba nie jest reprezentatywna

nie mo偶na uog贸lnia膰 wynik贸w badania

- Odpowiedzi mog膮 by膰 niedok艂adne lub

nieprawdziwe

Metody badawcze w psychologii:

zalety i wady

Badanie korelacji

Zalety: - Wskazuje, czy dwie lub wi臋cej zmiennych s膮 ze sob膮

powi膮zanych

- Umo偶liwia og贸lne prognozy

Wady: - Nie pozwala na rozpoznanie przyczyn i skutk贸w

10

Metody badawcze w psychologii:

zalety i wady

Eksperyment

Zalety: - Pozwala kontrolowa膰 sytuacj臋

- Umo偶liwia okre艣lenie przyczyn i skutk贸w

Wady: - Sytuacja laboratoryjna jest sztuczna (nie zawsze

mo偶na generalizowa膰 wyniki do warunk贸w realnego

偶ycia)

- Czasami trudno unikn膮膰 wp艂ywu eksperymentatora i

oczekiwa艅

Obserwacja laboratoryjna

Zalety: - Umo偶liwia wi臋ksz膮 kontrol臋 czynnik贸w ni偶

obserwacja z 艣rodowisku naturalnym

- Pozwala na stosowanie specjalistycznych urz膮dze艅

Wady: - Zapenia jedynie ograniczan膮 kontrol臋 nad

situacj膮

- Spostrze偶enia mog膮 by膰 obarczone b艂臋dem

- Nie pozwala na 艣cis艂e wnioski o przyczynach i

skutkach

- Zachowanie w laboratorium mo偶e r贸偶ni膰 si臋 od

zachowania w naturalnym 艣rodowisku

11

Metody badawcze w psychologii:

zalety i wady

Test

Zalety: - Dostarcza informacji na temat cech osobowo艣ci,

stan贸w emocjonalnych, postaw, zdolno艣ci

Wady: - Trudno opracowa膰 trafne i rzetelne testy

Statystyka jest bardzo istotna...

Statystyka

Wracamy do do艣wiaczenia u os贸b pal膮cych i niepal膮cych...

Psycholog chce odpowiedzie膰 na pytanie ”Czy palacze

powoduj膮 wi臋cej wypadk贸w ni偶 niepal膮cy ?”

Hipoteza: Nikotyna os艂abia sprawno艣膰 kierowcy

zmienna niezale偶na: u偶ycie nikotyny

zmienna zale偶na: liczba zderze艅

12

Statystyka jest bardzo istotna...

Po eksperymencie, badacz dysponuje wynikami z grupy kontrolnej

(os贸b niepal膮cych) i z grupy eksperymentalnej (os贸b pal膮cych)

Natomiast, to nie wystarcza do sformu艂owania ostatecznych

konkluzji. Co zatem mo偶na z tym zrobi膰?

Pierwszy krok, eksperymentator musi podsumowa膰 dane

W tym celu stosuje si臋 statystyk臋 opisow膮

0x01 graphic

0x01 graphic

13

Statystyka jest bardzo istotna...

Grupa kontrolna Grupa eksperymentalna

艣rednia 艣rednia

rozst臋p

np. Grupa kontr.: 0-4 wypadk贸w

Grupa eksp.: 2-7 wypadk贸w

wariancja: miara rozproszenia wynik贸w wok贸艂 艣redniej

14

Statystyka jest bardzo istotna...

Variancja jest wi臋ksza

艣rednia 艣rednia

Skoro r贸偶nica pomi臋dzy obiema grupami wynosi (2,2 i 4,2), czy

jeste艣my uprawnieni do stwierdzenia, 偶e nasza hipoteza zosta艂a

potwierdzona (w tym przypadku, 偶e nikotyna os艂abia sprawno艣膰

kierowcy)?

Nie!

Do tego celu potrzebujemy wnioskowania statystycznego

Obliczenia statystyczne, kt贸re pozwalaj膮 okre艣li膰 czy r贸偶nica w

uzyskiwanych wynikach pomi臋dzy obiema grupami osi膮ga

istotno艣膰 statystyczn膮

15

Statystyka jest bardzo istotna...

Statystycznie istotny: okre艣lenie u偶ywane w odniesieniu do

wyniku, gdy jego pojawienie si臋 na zasadzie przypadku jest

wysoce nieprawdopodobne

Uwaga: wyniki eksperymentalne nie daj膮 stuprocentowej pewno艣ci

To niemo偶liwe

Zgodnie z obowi膮zuj膮c膮 konwencj膮 psychologowie uznaj膮 r贸偶nic臋

za istotn膮, je艣li jego pojawienie si臋 na zasadzie przypadku wynosi

5% lub mniej

WYK艁AD 4

1

Interpretacja wynik贸w

W jaki spos贸b zinterpretowa膰 rezultaty?

Wyniki bada艅 powinny by膰 zinterpretowane w 艣wietle popszedniej

teorii, w celu odpowiedzenia danego pytania naukowego (np. Czy

ogl膮danie telewizji powoduje agresywno艣膰 u dzieci?)

Wyniki powinny pozwala膰 na wybranie najlepsz膮 hipotez臋 w艣r贸d

hipotez przedstawionych przed wykoniwaniem eksperymentu

Ka偶da metoda jest bardziej adekwatna, aby odpowiedzi膰 na

specyficzne pytania

Historia przypadku

Cel: zrozumienie rozwoju zachowa艅 agresywnych u konkretnej

jednostki (sformulowanie hipotez co do pochodzenia agresji)

Np. Historia rozwoju wielokrotnego mordercy

Obserwacja w naturze

Cel: opis charakteru dzia艂a艅 agresywnych we wczesnym

dzieci艅stwie

2

Interpretacja wynik贸w

Np. Obserwacja, klasyfikacja i opis b贸jek, popychania si臋, itd. w

czasie zabaw w przedszkolu

Obserwacja laboratoryjna

Cel: Stwierdzenie, czy agresja w parach dzieci tej samej oraz

odmiennej p艂ci r贸藕ni si臋 pod wzgl臋dem cz臋stotliwo艣ci i

intensywno艣ci

Np. Obserwacja przez jednostronne lustro par tej samej oraz

odmiennej p艂ci w艣r贸d przedszkolak贸w

Test

Cel: Por贸wnanie cech osobowo艣ci os贸b agresywnych

nieagresywnych

Np. Przeprowadzenie test贸w osobowo艣ci w艣r贸d wi臋偶ni贸w

stosuj膮cych przemoc i nie stosuj膮cych przemocy

Sonda偶

Cel: Stwierdzenie, w jakim stopniu przemoc w rodzinie jest

powszechna

3

Interpretacja wynik贸w

Np. Kwestionariusz przeznaczony dla anonymowych

respondent贸w (w pr贸bie reprezentatywnej) na temat

stosowania kar cielesnych w ich rodzinach

Badanie korelacji

Cel: Badanie zale偶no艣ci pomi臋dzy agresywno艣ci膮 a ogl膮daniem

telewizji

Np. Przeprowadzenie testu agresywno艣ci z wykorzyzstaniem

rysunk贸w i obliczanie wsp贸艂czynnika korelacji z liczb膮 godzin

w tygodniu sp臋dzanych przed telewizorem

Eksperyment

Cel: Stwierdzenie, czy wysoka temperatura pobudza agresywne

zachowanie

Np. Zaaran偶owanie situacji w kt贸rej uczestnicy karz膮 ”ucznia”

wywo艂uj膮c wstrz膮s, gdy znajduj膮 si臋 w pomieszczeniu o

temperaturze 8 lub 25 stopni

4

Przyk艂ad badania: Efekt Mozarta

Czy muzyka wp艂ywa na inne funkcje umys艂owe?

“Efekt Mozarta”: Rauscher i wsp. (1993)

Dlaczego efekt Mozarta pobudzi艂 wielkie

zainteresowanie?

Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 „efekt Mozarta”?

Efekt muzyki Mozarta lub na og贸艂 efekt muzyki?

Efekt muzyki lub inne zjawisko?

Wnioski

Czy muzyka wp艂ywa na inne funkcje

umys艂owe?

Od dawna twierdzono, 偶e muzyka ma wp艂yw na funkcje

umys艂owe, tak jak analyz臋 wzrokowo-przestrzenn膮,

matematyk臋, itd.

Rodzaje efekt贸w:

D艂ugotrwa艂y (np., efekt wykszta艂cenia muzycznego)

Kr贸tkotrwa艂y (np., efekt natychmiastowy s艂uchania

kr贸tkiego utworu muzyki) => Efekt Mozarta

5

“Efekt Mozarta”: Rauscher i wsp.

(1993)

Osobe badane: 36 student贸w na uniwersytecie

Warunki:

1) 10 min. muzyki (utw贸r z Sonaty Mozarta K448)

2) 10 min. instrukcji relaksacyjnych (j臋zyka)

3) 10 min. ciszy

Zadania: 3 testy wybrane z baterii inteligencji Stanforda-

Bineta (1986) : “paper folding & cutting”, ”matrices”,

“pattern analysis”

0x01 graphic

7

Wnioski

S艂uchanie kr贸tkiego utworu muzyki powoduje kr贸tkoterminowy

wzrost (10-15') wynik贸w w zadaniach testuj膮cych my艣lenie

przestrzenne i czasowo-przestrzenne

Wydaje si臋, 偶e efekt dotyczy tylko zadania Paper folding &

Cutting (1998)

Na podstawie uzyskanych wynik贸w, nie mo偶na twierdzi膰, 偶e efekt

jest specyficzny dla muzyki Mozarta

“Efekt Mozarta”: Rauscher i wsp.

(1993)

Dlaczego efekt Mozarta powodowa艂

wielkie zainteresowanie?

Badanie Rauschera i wsp贸艂. zosta艂o upublikowane w

czasopismie Nature

Wyniki uzyskane przez Rauschera i wsp贸艂. s膮 istotne pod

wzgl臋dem teorii organizacji proces贸w umys艂owych w

m贸zgu

Niestety, wykorzystywanie wynik贸w badania naukowego

w celu komercyjnym = stworzenie ”Mozart Effect”

0x01 graphic

8

Dlaczego efekt Mozarta powodowa艂

wielkie zainteresowanie?

Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt

Mozarta?

Wielu naukowc贸w nie by艂o w stanie powtarza膰 wynik贸w

Rauschera

Rauscher i wsp贸艂. (1998) wtedy stwierdzili, 偶e trudno艣ci z

powtarzaniem Efektu Mozarta wynikaj膮 z u偶ywania

nieadekwatnego zadania tylko zadania testuj膮ce

my艣lenie czasowo-przestrzenne s膮 adekwatne

Bior膮c pod uwag臋 stwierdzenia Rauschera, dodatkowe

badania staraj膮ce si臋 o Efekt Mozarta zosta艂y

przeprowadzone (w Kanadzie i w USA)

9

Badanie na Uniwersytecie Montrealu

32 student贸w na uniwersytecie (wiek: 18-33 lat)

powt贸rzenie planu eksperymentalnego stosowanego przez Rauschera

i wsp. (1993), lecz u偶ywaj膮c tylko 2 warunk贸w (Mozart versus.

Cisza) i 2 zada艅

PAPER FOLDING = zadanie krytyczne

MATRICES = zadanie kontrolne

0x01 graphic

najbardziej adekwatne

zadanie (Paper Folding)

Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt

Mozarta?

10

Badanie na Universytecie ”Western Ontario”

67 student贸w przewa偶nie na universytecie (wiek: 17-21)

Warunki:

Mozart (Sonata K448)

Muzyka relaksacyjna (The Shining one, Philipa Thortona)

Cisza

Tylko jedno zadanie: Paper folding

Ka偶da osoba badana mia艂a wykona膰 tylko jeden warunek przed

Zadaniem

0x01 graphic

Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt

Mozarta?

11

Badanie na Universytecie “Appalachian State”

86 student贸w na universytecie

Warunki:

Mozart (Sonata K448)

Muzyka minimalista (Music with changing parts, P. Glassa)

10-min instrukcji relaksacyjnych (j臋zyka)

20-min instrukcji relaksacyjnych (j臋zyka)

Cisza

Tylko jedno zadanie: Paper folding

Ka偶da osoba badana mia艂a wykona膰 tylko jeden warunek przed

zadaniem oraw stosowano pre-test

0x01 graphic

Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt

Mozarta?

12

Wniosek: Efekt Mozarta jest zjawiskim kt贸re nie mo偶emy

艂atwo powtarza膰 (winiki s膮 przeciwko pierwotnego

badania Rauschera i wsp)

Inne badacze doszli do tego samego wniosku, np. “Metastudy”

Chabrisa (1999): analyza 16 do艣wiadcze艅 (714

os贸b badanych)

Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt

Mozarta?

Efekt mozyki Mozarta lub na og贸艂

efekt muzyki?

Wed艂ug pierwszych bada艅 (Rauscher i wsp., 1995) wydaje

si臋, 偶e Efekt Mozarta jest specyficzny dla muzyki Mozarta

(... dla jednego utworu)

Natomiast, ten wynik nie jest potwierdzony:

Nantais i Schellenberg (1999): Efekt Mozarta (muzyka > cisza) jest

podobnie uzyskany z muzyk膮 Schuberta

“Meta-study” Hetlanda (2000): nie ma ro偶nic zale偶nych od muzyki

13

Wniosek: Efekt Mozarta (kiedy jest uzyskany...) nie jest

koniecznie zwi膮zany z muzyk膮 Mozarta. Jest efektem

og贸lnym muzyki

Interesuj膮ce pytanie: Jakie charakteristyki (w艂a艣ciwo艣ci)

muzyki mog膮 spowodowa膰 tymczasowy wzrost wynik贸w

w testach czasowo-przestrzennych?

Efekt mozyki Mozarta lub na og贸艂

efekt muzyki?

Efekt muzyki lub inne zjawisko?

Dwa przyk艂ady muzyki:

Sonate Mozarta K448 Efekt

Music with changing parts, P. Glassa Bez efektu

Efekt Mozarta: wynik stopnia zainteresowania lub

emocji

Nantais i Schellenberg (1999): Efekt Mozarta uzyskany u偶ywaj膮c

opowie艣ci (“The last rung on the ladder”, S. King)

14

Thompson i wsp. (2001) stosowali 3 warunki:

Muzyka ”radosna” (Sonate K448)

Muzyka ”smutna ” (Adagio Albinoniego)

Cisza

Zadanie: Paper Folding

Ponadto, po wykonczeniu zadania osobe badane mia艂y

wype艂ni膰 kwestionariusz na emocje

Efekt muzyki lub inne zjawisko?

Wyniki

Albinoni = Cisza

Mozart > Cisza (efekt jest zwiazany z wznikami otrzymanymi w

kwestionariuszu)

Wnioski: Efekt Mozarta prawdopodobnie nie jest

wynikiem muzyki, ale zupe艂nie innym zjawiskiem

zale偶nym od stopnia zainteresowania d藕wi臋kami lub

emocji

15

Efekt Mozarta: podsumowuj膮c

Effektu Mozarta nie mo偶na 艂atwo powtarza膰 = efekt jest

bardzo s艂aby

Kiedy efekt jest uzyskany, efekt

Nie jest specyficzny dla muzyki Mozarta

Nie jest nawet specyficzny dla muzyki

Prawdopodobnie, Efekt Mozart jest zjawiskiem zale偶nym

od stopnia zainteresowania d藕wi臋kami lub emocji

WYKLAD 5

1

Biologia i zachowanie

Najpierw, kilka pyta艅...

Dlaczego ludzie s膮 na og贸艂 do siebie podobni, niezale偶ne od

kultury, kraju, wykszta艂cenia (np. wszyscy komunikuj膮 si臋 mi臋dzy

sob膮 za pomoc膮 j臋zyka)?

Dlaczego, na odwr贸t, s膮 r贸偶nice u ludzi? (np. Piotr ma zdolno艣ci

matematyczne, a nie lubi historii, a Mateusz nie ma zdolno艣ci

matematyczne i jest bardzo zainteresowany histori膮)?

Sk膮d si臋 bior膮 te podobie艅stwa i r贸偶nice?

2

Biologia i zachowanie

Og贸lnie, dwie teorie pr贸buj膮 odpowiedzie膰 na to pytanie:

natywizm: zachowanie wynika z natury (nature), czyli z gen贸w i

z cech wrodzonych

Np. Piotr jest bardzo dobrym muzykiem, poniewa偶 jest

bardzo utalentowany. Ta umiej臋tno艣膰 jest zapisana w jego

genach

empiryzm: zachowanie wynika z proces贸w uczenia si臋, z

do艣wiadcze艅 w danym 艣rodowisku, i z kultury (nurture)

Np. Piotr dobrym muzykiem. On gra dziesi臋膰 godzin

dziennie i w ten spos贸b uzyskuje dobre rezultaty

Kt贸ra z dw贸ch teorii jest bardziej poprawna?

Ani pierwsza, ani druga!

Bardzo skomplikowan膮 spraw膮 jest 藕r贸d艂o zachowania u

cz艂owieka. Wielu zachowa艅 wynika i z natury (np. gen贸w) i z

proces贸w uczenia si臋, i wp艂ywu 艣rodowiskowego/kulturowego

Np. Piotr mo偶e by膰 uzdolniony

matematycznie (predyspozycja).

Natomiast, je偶eli Piotr nie b臋dzie mia艂 dobrego

nauczyciela z matematyki w szkole i nie

b臋dzie pilnie si臋 uczy艂 matematyki, jego

potencjalne mo偶liwo艣ci nigdy si臋 nie rozwin膮

3

Podstawowe poj臋cia w biologii

Dna i geny

DNA (kwas dezoksyrybonukleinowy) jest struktur膮

biochemiczn膮 w kt贸rej si臋 znajduje kod genetyczny organizmu

Ta struktura wyst臋puje w ka偶dej kom贸rce organizmu

Chromosomy: pa艂eczkowate struktury, b臋d膮ce fragmentami

DNA, kt贸re s膮 no艣nikami gen贸w

Geny: funkcjonalne jednostki dziedziczenia b臋d膮ce fragmentami

chromosom贸w

0x01 graphic

4

0x01 graphic

Podstawowe poj臋cia w biologii Ka偶dy chromosom zawiera tysi膮ce r贸偶nych gen贸w

W ka偶dym genie, wyst臋puj膮 cztery podstawowe elementy (A, T,

C, G). Sekwencja tych element贸w prowadzi do syntezy innych

typ贸w protein

Z tego powodu, geny po艣rednio lub bezpo艣rednio warunkuj膮

strukturalne i biochemiczne cechy organizmu (np. kolor w艂os贸w)

5

Podstawowe poj臋cia w biologii

W jaki spos贸b geny s膮 wybierane podczas ewolucji

cz艂owieka?

Wybieranie gen贸w zachodzi za po艣rednictwem procesu ewolucji

Nast臋puj膮 zmiany w cz臋stotliwo艣ci wyst臋powania gen贸w przez

wiele pokole艅, kt贸rym towarzysz膮 zmiany uwarunkowanych

genetycznie cech populacji

Zgodnie z teori膮 Karola Darwina (1859), ewolucja jest odbywa si臋

za pomoc膮 procesu zwanego selekcj膮 naturaln膮

Kiedy nowy organizm zostaje pocz臋ty, geny w spos贸b

przypadkowy zostaj膮 po艂膮czone, dlatego jeden pojedynczy

organizm, nie jest nigdy identyczny genetycznie z

jakimkolwiek innym organizmem

Uzyskane w wyniku wcze艣niejszego przemieszania geny

determinuj膮 w organizmie ustalony wzorzec fizycznych i

behawioralnych w艂a艣ciwo艣ci cz艂owieka (np. kolor w艂os贸w)

Prze偶ywalno艣膰 zasadniczych gen贸w (przechodzenie do

nast臋pnej generacji) jest uzale偶nione od ich biologicznej

korzy艣ci dla organizmu

6

Podstawowe poj臋cia w biologii

Przez biologiczne korzy艣ci b臋dziemy rozumieli te cechy

uwarunkowane genetycznie, kt贸re zapewniaj膮 wzrost

prze偶ywalno艣ci i reprodukcji u pojedynczych organizm贸w

Np. zbi贸r gen贸w determinuj膮cy postaw臋 pionow膮 u

ludzi zosta艂 wyselekcjonowany, poniewa偶 zapewnia艂

szans臋 prze偶ycia i reprodukcji u ludzi (np. poprzez

zwi臋kszenie szybko艣ci motorycznej czy mo偶liwo艣膰

u偶ycia r膮k w obronie przed drapie偶nikami)

Np. geny, kt贸re s膮 zwi膮zane z przedwczesn膮

艣miertelno艣ci膮 wynikaj膮c膮 z choroby na szcz臋艣cie nie s膮

selekcjonowane, poniewa偶 nie zapewniaj膮

prze偶ywalno艣ci gatunku

Okre艣lenie selekcji naturalnej:

proces ewolucyjny, w kt贸rym jednostki wykazuj膮ce

uwarunkowane genetycznie cechy, u艂atwiaj膮ce przystosowanie

do okre艣lonego 艣rodowiska, maj膮 wi臋ksze szanse przetrwania i

rozmna偶ania si臋 ni偶 inne jednostki

W rezultacie ich cechy staj膮 si臋 z czasem bardziej

rozpowszechnione w populacji

7

Podstawy biologiczne zachowania u

cz艂owieka

Kwestia podstaw biologicznych zachowania

Dlaczego psychologowie (i nie tylko) s膮 zainteresowani badaniem

biologicznych podstaw zachowania?

Bo, procesy kt贸re maj膮 biologiczne podstawy s膮 wa偶nymi i

zasadniczymi procesami u cz艂owieka (np. j臋zyk), definiuj膮ce

natur臋 cz艂owieka

W jaki spos贸b psychologowie mog膮 sprawdza膰, 偶e dana funkcja

umys艂owa (np. rozpoznawanie twarzy) ma podstawy biologiczne?

1) Funkcjonalna i neuroanatomiczna niezale偶no艣膰 czynno艣ci

poznawczych w m贸zgu.

Psychologowie pokazuj膮, 偶e istniej膮 specyficzne p臋tle

neuronalne w m贸zgu, kt贸re odpowiedzialne za pewne funkcje

Np. W rozpoznawaniu twarzy, badacze wykazali, 偶e ta

funkcja jest niezale偶na od innych funkcji poznawczych

(np. takich jak rozpoznawanie przedmiot贸w)

Ponadto, wykazuj膮, 偶e istniej膮 pewne specyficzne

o艣rodki w m贸zgu, kt贸re s膮 odpowiedzialne za te

funkcje

8

Podstawy biologiczne zachowania u

cz艂owieka

2) Wczesne pojawienie si臋 funkcji poznawczych w rozwoju

cz艂owieka

Psychologowie dowodz膮, 偶e pewne funkcje poznawcze

pojawiaj膮 si臋 ju偶 we wczesnym rozwoju. Dodatkowo pokazuj膮,

偶e te dane zachowania s膮 genetycznie uwarunkowane

Np. w przypadku rozpoznawania twarzy, badacze

wykazuj膮, 偶e ta funkcja wyst臋puje u dzieci a nawet u

niemowlak贸w

3) Uniwersalno艣膰 funkcji poznawczych

Psychologowie dowodz膮, 偶e pewne funkcje poznawcze,

wyst臋puj膮 u wszystkich ludzi niezale偶nie od stopnia stopnia

wykszta艂cenia, i kontekstu kulturowego

Np. W przypadku funkcji rozpoznawania twarzy,

badacze wykazali, 偶e przedstawiciele innych kultur

wykorzystuj膮 te same mechanizmy poznawcze

9

Przyk艂ady zachowa艅 kt贸ry maj膮

podstawy biologiczne

W literaturze, opisywano 偶e kilka funkcji umys艂owych

mo偶e mie膰 podstawy biologiczne

J臋zyk

Rozpoznawanie twarzy

Procesy spostrzegania wzrokowego

Procesy emocjonalne

Synchronizacja, czyli dostosowania zachowania jednej osoby do

zachowania drugiej

Rozpoznawanie muzyki...

Natura j臋zyka (jego podstawy

biologiczne)

Czym jest j臋zyk?

Systym 艂膮czenia element贸w, kt贸re same w sobie nie maj膮 znaczenia

(takich jak d藕wi臋ki lub gesty), w wypowiedzi kt贸re wyra偶aj膮

J臋zyk jest za bardzo z艂o偶ony, aby mo偶na by艂o nauczy膰 si臋 go po

kawa艂ku (Chomsky, 1957, 1980). Na przyk艂ad, wyra偶y posiadaj膮

dwa poziomy strukturalne

Powierzchniowa struktura zdania (surface structure)

Spos贸b w jaki zdanie jest wypowiadane

Struktura g艂臋boka (deep structure)

Struktura zawieraj膮ca znaczenie

10

Natura j臋zyka

Language Acquisition Device (LAD)

Aby z powierzchniowej struktury zdania doj艣膰 do struktury g艂臋bokej

dzieci i doro艣li musz膮 stosowa膰 regu艂y gramatyki

Chomsky zaobswerwowa艂/proponowa艂, 偶e nie musimy uczy膰

dzieciom gramatyki. M贸zg cz艂owieka ju偶 zawiera pewny modu艂,

kt贸ry pozwala ma艂ym dzieciom rozwjia膰 j臋zyk

Ten modu艂 (tzw. Language Acquisition Device, LAD) jest wrodzony

i pozwala rozwjia膰 j臋zyk, pod warunkiem, 偶e dzieci maj膮 dost臋p do

odpowiednych pr贸bek mowy

Wed艂ug Chomsky'ego dziecko rodzi si臋 z uniwersaln膮 gramatyk膮,

i poprzez kontakt z m贸wi膮cymi w jego ojczystym j臋zyku poznaje,

kt贸re elementy nale偶y w nim zastosowa膰

Innymi s艂owy, dziecko od urodzenia posiada mo偶liwo艣膰 uczenia si臋

jakiegokolwiek j臋zyka

Ta „wiedza” uniwersalna dotyczy rzeczownik贸w, czasownik贸w,

podmiot贸w i dope艂nie艅, itd.

11

Natura j臋zyka

Argumenty na poparcie LAD

Dzieci ro偶nych kultur przechodz膮 przez podobne etapy

rozwoju j臋zyka

Dzieczi 艂acz膮 s艂owa w spos贸b, na kt贸ry doro艣li nigdy by

nie wpadli

Doro艣li nie zawsze konsekwentnie poprawiaj膮 sk艂adni臋 w

wypowiedziach dzieci

Dzieci kt贸re sie nie spotyka艂y z jezykiem doro艣li

prawdopodobnie bed膮 stworzy膰 ich w艂asny j臋zyk

Niem贸wl臋ta maj膮c 7 miesi臋cy lub wi臋cej s膮 w stanie

wyci膮ga膰 proste regu艂y lingwisticzne z sekwencji

d藕wi臋k贸w

WYK艁AD 6

1

Argumenty na poparcie LAD

Dzieci ro偶nych kultur przechodz膮 przez podobne etapy

rozwoju j臋zyka

Dzieczi 艂acz膮 s艂owa w spos贸b, na kt贸ry doro艣li nigdy by

nie wpadli

Doro艣li nie zawsze konsekwentnie poprawiaj膮 sk艂adni臋 w

wypowiedziach dzieci

Dzieci kt贸re sie nie spotyka艂y z jezykiem doro艣li

prawdopodobnie bed膮 stworzy膰 ich w艂asny j臋zyk

Niem贸wl臋ta maj膮c 7 miesi臋cy lub wi臋cej s膮 w stanie

wyci膮ga膰 proste regu艂y lingwisticzne z sekwencji

d藕wi臋k贸w

Badania u os贸b z rozwojowym deficytem mowy (np.

rozwojowa dysfazia) wskazuj膮, 偶e j臋zyk mo偶e by膰

dziedzicznie z g贸ry uwarunkowany

Wiele bada艅 w neuropsychologii wykazuje, 偶e s膮 obszary

w m贸zgu (np. w lewej p贸艂kuli m贸zgu) stosowane

szczeg贸lnie gdy ludzie spostrzegaj膮 i buduj膮 s艂owa. Ale

obszary te nie s膮 u偶ywane, podczas percypowania i

tworzenia muzyki

2

Argumenty na poparcie LAD

J臋zyk i uczenie si臋

Obliczeniowe sieci neuronalne (przy u偶yciu komputera) “si臋

ucz膮” element贸w j臋zyka, tak jak ro偶nych typ贸w

czasownik贸w

Dzieci si臋 ucz膮 prawdopodobie艅stwa, 偶e jedna syllaba lub

jedno s艂owo nast臋puj膮 po poprzednych elementach

Mimo tego, 偶e s膮 podobie艅stwa w sposobu uczenia si臋

j臋zyka, s膮 rownie偶 ro偶nice

Rodzice poprawiaj膮 b艂臋dy dzieci, i w drugiej strony dzieci

imituj膮 wyra偶enia doro艣li i je wypracowuj膮

Podstawy biologiczne Rozpoznawania

twarzy

Rozpoznawanie twarzy uwa偶ane jest za fundamentalny

proces poznawczy, kt贸ry ma biologiczne podstawy

Dowody potwierdzaj膮ce stanowisko, 偶e rozpoznawanie twarzy jest

zar贸wno wyj膮tkow膮 i specyficzn膮 funkcj膮:

- Chocia偶 prosta na pierwszy rzut oka percepcja i rozpoznawanie

twarzy jest bardzo z艂o偶onym procesem, kt贸ry r贸偶ni si臋 od

rozpoznawanie przedmiot贸w.

Np. Z艂udzenie Margaret Thatcher (Thompson, 1980).

0x01 graphic

3

Podstawy biologiczne Rozpoznawania

twarzy

Zgodne jest to z koncepcj膮 m贸wi膮c膮 o tym, 偶e twarze du偶o trudniej

jest rozpozna膰 gdy s膮 odwr贸cone do g贸ry nogami. Kiedy twarz

prezentowana jest pionowo, informacje dotycz膮ce twarzy wydaj膮 si臋

by膰 traktowane ca艂o艣ciowo, podczas gdy twarz jest odwr贸cona,

zaanga偶owane s膮 procesy zorientowane na postrzeganie detali. Nie

dzieje si臋 tak w przypadku przedmiot贸w (np. Dom贸w).

- Ta funkcjonalna specyficzno艣膰 znajduje potwierdzenie w przypadku

pacjent贸w z uszkodzeniami m贸zgu, u kt贸rych rozwin臋艂a si臋

prozopagnozja (specyficzny deficyt zwi膮zany z rozpoznawaniem

twarzy) lub deficytami pojawiaj膮cymi si臋 w percepcji twarzy

- Neuronalna specyficzno艣膰 wspierana jest przez technik臋

rejestrowania czynno艣ci pojedynczej kom贸rki u ma艂p. Okazuje si臋,

偶e w p艂acie skroniowym istniej膮 kom贸rki, kt贸re aktywizowane s膮

przez znane twarze (nie przez inne znane bod藕ce wzrokowe)

4

- Zdolno艣膰 do rozpoznawania twarzy rozwija si臋 u niemowl膮t

bardzo wcze艣nie (oko艂o 2 miesi膮ca). Ponadto, kilka bada艅

wykaza艂o, 偶e noworodki, zaledwie kilka godzin po urodzeniu

potrafi膮 rozr贸偶ni膰 twarz od konfiguracji element贸w twarzy

prezentowanych losowo

- Przypadki rozwojowej prozopagnozji (specyficznej niezdolno艣ci

do rozpoznawania twarzy od urodzenia) by艂y opisywane w

literaturze (np. De Haan & Campbell, 1992)

- Ostatnie badania sugeruj膮, 偶e za problemy z rozpoznawanie twarzy

odpowiedzialne mog膮 by膰 czynniki genetyczne

Podsumowuj膮c mo偶na powiedzie膰, ze rozpoznawanie twarzy jako

podstawowy proces poznawczy posiada podstawy biologiczne

Genetyka r贸偶nic

Stopien dziedziczno艣ci

Wielko艣膰 statystyczna okre艣laj膮ca udzia艂 ca艂kowitej wariancji

danej cechy w grupie, jakie mozna przypisa膰 r贸偶nicom

genetycznym pomi臋dzy jednostkami w tej grupie

Stopien dziedziczno艣ci proporcja (0,60 lub 60/100)

Maximum = 1,0

Pewne zmienne posiadaj膮 bardzo wysoki stopien dziedziczno艣ci

(np.wysoko艣膰 cz艂owieka) ale inne zmienne 艣redni (np. zdolno艣ci

muzyczne)

0x01 graphic

5

Stopien dziedziczno艣ci

Ocena dziedziczno艣ci dotyczy tylko i

wy艂膮cznie pewnej grupy przebywaj膮cej w

specyficznym 艣rodowisku

Ta ocena nie dotyczy jednostek, ale tylko

zmienno艣ci w grupie

Nawet charakterystyki posiadaj膮ce bardzo

wysoki stopien dziedziczno艣ci mog膮 by膰

zmodyfikowane poprzez 艣rodowisko

W jaki spos贸b mo偶na otrzyma膰 miar臋 stopnia

dziedziczno艣ci?

Badania dzieci adoptowanych pozwalaj膮 naukowcom na por贸wnywanie

pomi臋dzy cechami dzieci a cechami ich biologicznych i adopcyjnych

krewnych

Wyniki s膮

wykorzystywane

do obliczania

stopnia

dziedziczno艣ci

6

Stopien dziedziczno艣ci

Drugim sposobem jest analyza

pewnej cechy (np. wysoko艣膰i)

za pomoc膮 por贸wnywania

bli藕ni膮t jedno- i dwujajowych

Je偶eli bli藕ni臋ta jednojajowe s膮

bardziej podobni do siebie pod

wzgl臋dem tej cechy ni偶

bli藕ni臋ta dwujajowe, to

sugeruje, 偶e ta cecha jest pod

kontrol膮 gen贸w

Naukowcy r贸wnie偶 badaj膮 bli藕ni臋ta jednojajowe ktore by艂y

rozdzielone wcze艣nie w 偶yciu i przybywa艂y z innymi

rodzinami

Podobie艅stwa pomi臋dzy nimi powinny by膰 genetyczne i na

podstawie tych wynik贸w mo偶na bezpo艣drednio oblicza膰

ocen臋 stopnia dziedziczno艣ci

7

Inteligencja: rola gen贸w i 艣rodowiska

Iloraz inteligencji (I.I.)

Kiedy艣 I.I. by艂 obliczony w ten spos贸b:

Wiek mentalny osoby dzielony prez wiek chronologiczny, a

rezultat dodatkowo mno偶one przez 100

Obecnie, I.I. jest obliczony na podstawie norm otrzymanych w

standaryzowanych testach inteligencji

Typ inteligencji zwi膮zany z wysokim ilorazem inteligencji

posiada wysoki stopien dziedziczno艣ci

.50 dla dzieci i m艂odziezy

.60 -.80 dla doro艣li

Iloraz inteligencji u bli藕ni膮t jednojajowych jest zawsze

wi臋cej skorelowany ni偶 u bli藕ni膮t dwujajowych

0x01 graphic

8

Qwestia r贸偶nic mi臋dzy groupami

Genetyka jest stosowana, aby wyt艂umaczy膰 ro偶nice mi臋dzy

groupami

Cz臋sto, te r贸偶nice s膮 brane pod uwag臋, 偶eby usprawiedliwi膰

inne zachowanie w stosunku do tych group

Np: Ro偶nice pomi臋dzy 艣redni I.I. u ro偶nich grup etnycznych w

USA (np. os贸b bia艂o- i czarnosk贸rych)

Trudno艣ci wyt艂umacze艅 genetycznych

Stosowano ocen臋 stopnia dziedziczno艣ci uzyskan膮

tylko u os贸b bia艂osk贸rych w celu wyt艂umaczenia rol臋

gen贸w w r贸偶nicach mi臋dzy grupami

Qwestia r贸偶nic mi臋dzy groupami

Par臋 bada艅 unikaj膮cych wspomnianych trudno艣ci

metodologicznych nie odkrywa艂 偶adnych ro偶nic

genetycznych pod wzgl臋dem I.I. pomi臋dzy grup膮

bia艂osk贸rych i grup膮 czarnosk贸rych

9

Inteligencja i 艣rodowisko

Do艣wiadczenia maj膮ce negatywny wp艂yw na

inteligencj臋

Niewystarczaj膮ca opieka przed urodzeniem

Niedo偶ywienie

Stresuj膮cy kontekst w rodzinie

Do艣wiadczenia kt贸re maj膮 pozytiwny wp艂yw na

inteligencj臋

Zdrowie i dobre od偶ywianie

Interesuj膮cy i spokojny kontekst w rodzinie i w szkole

Neurony, hormony,

i przeka偶niki nerwowe

10

Neurony, hormony,

i przeka偶niki nerwowe

O艣rodkowy uk艂ad nerwowy

Obwodowy uk艂ad nerwowy

Komunikacja w uk艂adzie nerwowym

Neurotransmitery/ neuroprzeka偶niki

Mapowanie m贸zgu

Elementy struktura m贸zgowa

„Jej” i „jego” m贸zg?

O艣rodkowy uk艂ad nerwowy

M贸zg

Rdze艅 kr臋gowy

Grupa neuron贸w kt贸ra biegnie od

podstawy m贸zgu do wzd艂u偶 tu艂owia.

Spe艂nia funkcje pomostu pomi臋dzy

m贸zgiem a cz臋艣ciami cia艂a poni偶ej

szyj

Jest chroniony przez kr臋gos艂up

0x01 graphic

0x01 graphic

WYK艁AD 7

1

Obwodowy uk艂ad nerwowy

Somatyczny

Sk艂ada si臋 z nerw贸w po艂膮czonych z receptorami czuciowymi i

mi臋艣niami szkieletowymi

Autonomiczny

Reguluje funkcje gruczo艂贸w, naczy艅 krwiono艣nych, narz膮d贸w

wewn臋trznych

Sk艂ada si臋 z:

wsp贸艂czulnego uk艂adu nerwowego (mobilizuje organizm do

dzia艂ania)

przywsp贸艂czulnego uk艂adu nerwowego (zachowuje energi臋,

podtrzymuje stan spokoju

0x01 graphic

2

Komunikacja w uk艂adzie nerwowym

Struktura neuronu

Rozdaje neuron贸w

W jaki spos贸b neurony komunikuj膮 si臋 ze sob膮

Potencja艂 czynno艣ciowy

Neurotransmitery/ neuroprzeka偶niki

System dokrewny

Hormony

0x01 graphic

3

0x01 graphic

4

0x01 graphic

5

0x01 graphic

0x01 graphic

Najwa偶niejsze neuroprzeka偶niki

Serotonina (neurony zwi膮zane ze snem, 艂aknieniem,

spostzeganiem zmys艂owym, regulacj膮 temperatura,

hamowaniem b贸lu i nastrojem)

Dopamina (neurony zwi膮zane ze 艣wiadomym ruchem,

uczeniem si臋, pami臋ci膮 i emocjami)

Acetylocholina (neurony zwi膮zane z czynno艣ciami mi臋艣ni,

funkcjami poznawczymi, pami臋cia i emocjami)

Norepinefryna (neurony zwi膮zane z przyspieszon膮 prac膮

serca, z uczeniem si臋, pami臋ci膮, marzeniami sennymi, itd.)

GABA (kwas gammaaminomas艂owy) (g艂贸wny

neuropzeka偶nik hamuj膮cy)

6

System dokrewny

0x01 graphic

Melatonina (hormon wydzielany przez szyszynk臋): reguluje pewne

rytmy biologiczne

Hormony nadnerczy

Kortyzol: reakcja na stres

Epinefryna (adrenalina) i norepinefryna (noradrenalina):

aktywizuj膮 wsp贸艂czny uk艂ad nerwowy kt贸ry z kolej zwi臋ksza

poziom pobudzenia i przygotowuje organizm do dzia艂ania

Hormony p艂ciowe

Estrogeny (np. progesteron), androgeny (np. testosteron)

7

M贸zg i jego struktura

Najpierw, m贸zg w liczbach...

Masa

Niemowl臋 艣rednio 350 gram贸w, 12% ca艂kowitej wagi cia艂a

Doros艂y 艣rednio 1375 gram贸w (od 1-2.5 kg), kobiety 150

gram贸w mniej, 2% masy cia艂a

ludzie > ma艂py naczelne > inne ssaki (rz臋du 1/100) > ptaki >

gady > p艂azy > ryby

Dinozaur o masie wieloryba mia艂by m贸zg 100 razy l偶ejszy.

40 mld neuron贸w, 30 mld m贸偶d偶ek, > 8 mld kora, < 2 mld

pozosta艂e

Synapsy neuron贸w

kora 4000/neuron, 3x1013 po艂膮cze艅

m贸偶d偶ek 3x1012 po艂膮cze艅

pozosta艂e 2x1013 po艂膮cze艅

razem 5x1013

Pojemno艣膰 rz臋du 50 x 1012=50 Tbit贸w traktuj膮c ka偶da synaps臋

jako bit

8

Mapowanie m贸zgu

Techniki obrazowania i stymulowania m贸zgu

Techniki obrazowania m贸zgu (e.g. PET-scan, fMRI)

Pozwalaj膮 badaczowi obserwowa膰 aktywno艣膰 m贸zgu podczas

gdy pacjent wykonuje okre艣lone zadanie (np. rozpoznawanie

s艂贸w, dyskryminacja wzrokowa)

S膮 korelacyjne (nie wiemy czy aktywacja okre艣lonego obszaru

m贸zgu wywo艂uje okre艣lon膮 funkcj臋, jest niezb臋dna dla

pojawienia si臋 takiej funkcji)

Techniki stymulacji m贸zgu (e.g. Elektryczna stymulacja,

Transcranial Magnetic Stimulation, TMS)

Pozwalaj膮 na badanie jak bezpo艣rednia stymulacja okre艣lonych (zwykle

korowych) obszar贸w m贸zgu wp艂ywa na zachowanie

Mo偶emy powiedzie膰, 偶e okre艣lony obszar wywo艂uje dan膮 funkcj臋, jest

niezb臋dny dla tej funkcji - przyczyna

9

Wa偶ne poj臋cia

Rozdzielczo艣膰 przestrzenna: zdolno艣膰 techniki do dostarczenia wynik贸w na

pewnym poziomie przestrzennej precyzji (np. fMRI posiada rozdzielczo艣膰

przestrzenn膮 oko艂o 4 mm nie daje informacji o strukturach mniejszych

ni偶 4 mm)

Wi臋ksza rozdzielczo艣膰 = wy偶sza precyzja

Czasowa rozdzielczo艣膰: zdolno艣膰 techniki do dostarczenia wynik贸w na

pewnym poziomie czasowej precyzji (np. TMS ma czasow膮 rozdzielczo艣膰 =

1 ms brak informacji o procesach kr贸tszych ni偶 1 ms)

Wi臋ksza rozdzielczo艣膰 = wy偶sza precyzja

Co艣 za co艣 przestrzenna / czasowa rozdzielczo艣膰: metody z wy偶sz膮

przestrzenn膮 rozdzielczo艣膰 (np. fMRI) maj膮 mniejsz膮 czasow膮

rozdzielczo艣膰 i odwrotnie (np. ERP)

10

Techniki obrazowania m贸zgu: PET-scan

PET-scan (emisyjna tomografia pozytronowa)

Wstrzykni臋cie radioaktywnego emituj膮cego pozytrony znacznika

(znakowanej radioaktywnie wody 15O) do 偶y艂y

Koncentracja znacznika w okre艣lonym obszarze m贸zgu jest wi臋ksza gdy

wzrasta utlenowanie m贸zgu (= wi臋ksza aktywno艣膰 w tym obszarze)

Znacznik ma kr贸tki czas p贸艂trwania. W momencie rozpadu znacznik emituje

pozytrony, kt贸re zostaj膮 unicestwione poprzez interakcj臋 z elektronami. W

tym procesie dwa 纬 (gamma) - promienie s膮 emitowane w przeciwnych

kierunkach. Promienie te s膮 nast臋pnie wychwytywane przez czujniki

promieniowania

0x01 graphic

WYK艁AD 8

1

Techniki obrazowania m贸zgu: PET-scan

0x01 graphic

Konstruowanie 3D (tr贸jwymiarowych) modeli aktywnych

obszar贸w m贸zgu na podstawie detekcji promieni 纬

Analizowanie aktywno艣ci dotycz膮cych 2D modeli m贸zgu

(plasterki) lub 3D modeli m贸zgu

2

Techniki obrazowania m贸zgu: PET-scan

0x01 graphic

Techniki obrazowania m贸zgu: fMRI

fMRI (czynno艣ciowy rezonans magnetyczny)

Podobny do PET-scan, ale w tym przypadku obrazowanie oparte jest

na procesach elektromagnetycznych

M贸zg umieszczany jest w bardzo silnym polu magnetycznym, kt贸re

ma r贸偶norodn膮 intensywno艣膰

Kiedy pole magnetyczne jest np. zmniejszane atomy w m贸zgu

uwalniaj膮 fale radiowe o okre艣lonej cz臋stotliwo艣ci, kt贸re

rejestrowane s膮 przez detektory (r贸偶ne cz臋stotliwo艣ci dla r贸偶nych

cz臋艣ci m贸zgu)

Podobnie jak w PET- scan badani poddani zostaj膮 strukturalnemu

MRI, kt贸ry pozwala na tworzenie 3D modeli aktywnych obszar贸w

m贸zgu

3

Techniki obrazowania m贸zgu: EEG/ERP

EEG/ERP (Elektroencefalografia / Potencja艂y wywo艂ane)

0x01 graphic

4

Inne techniki obrazowania m贸zgu

MEG (magnetoencefalografia): rejestrowanie magnetycznej

aktywno艣ci m贸zgu (podobne do EEG)

Optic Imagery: nadal rozwijaj膮ca si臋 technika pozwalaj膮ca na

obrazowanie m贸zgu przy pomocy metod optycznych

Techniki stymulacji m贸zgu: TMS/rTMS

TMS/rTMS (Trancranial Magnetic Stimulation /

powtarzana Transcranial Magnetic Stimulation)

M贸zg stymulowany jest przy pomocy bardzo kr贸tkich (1ms), ale

silnych impuls贸w magnetycznych

Stymulacja wytwarzana jest poprzez umieszczenie na sk贸rze g艂owy

(nad interesuj膮cym nas obszarem) cewki

Cewka umieszczana jest w oparciu o wcze艣niej uzyskany obraz MRI

0x01 graphic

5

Techniki stymulacji m贸zgu: TMS/rTMS

Efekty stymulacji

Ograniczone s膮 do kory

Jeden impuls (technika pojedynczego impulsu)aktywizuje m贸zg i

czasami powoduje widoczn膮 reakcj臋 (np. reakcj臋 ruchow膮)

Powtarzalna stymulacja (powtarzaj膮ce si臋 TMS) mo偶e 1) pobudza膰

lub 2) hamowa膰 obszary kory, w zale偶no艣ci odparametr贸w

stymulacji (np. intensywno艣ci, cz臋stotliwo艣ci impulsu)

W ostatnim przypadku (hamowania) rTMS pozwala tworzenie

odwracalnego zak艂贸cenia pracy funkcjonowania m贸zgu, co

pozawala na symulowanie warunk贸w jakie wyst臋puj膮 u pacjent贸w z

uszkodzeniem m贸zgu

6

Inne techniki oparte na stymulacji

m贸zgu

Inne techniki oparte na stymulacji m贸zgu

Inwazyjna technika, w kt贸rej m贸zg jest bezpo艣rednio stymulowany

przy pomocy elektrod (obecnie ta metoda nie jest cz臋sto stosowana)

Struktura m贸zgowa

Pie艅 m贸zgu

M贸偶d偶ek

Wzg贸rze

Podwzg贸rze i szyszynka

Cia艂o migda艂owaty

Hipokamp

Kora m贸zgowa

7

0x01 graphic

0x01 graphic

8

0x01 graphic

9

0x01 graphic

0x01 graphic

10

Cerebrum

Najwi臋ksza struktura m贸zgowa

Cerebrum jest wy偶sz膮 cz臋艣ci膮 m贸zgu i sk艂ada si臋 z

dw贸ch p贸艂kuli m贸zgu kt贸re s膮 po艂膮czone poprzez cia艂o

modzelowate

Cerebrum jest odpowiedzialne za wi臋kszo艣膰 proces贸w

sensorycznych, motorycznych, oraz poznawczych

Kora m贸zgowa: zawiera r贸偶ne poziomy neuron贸w

(istota szara)

P艂aty kory m贸zgowej

P艂at potyliczny

Kora wzrokowa

P艂at ciemieniowy

Kora czuciowa pierwszorz臋dowa

P艂at skroniowy

Pami臋膰, spostrzeganie, emocje, oraz kora s艂uchowa

Lewa p贸艂kula, O艣rodek Wernickiego

P艂at czo艂owy

Emocje, planowanie, my艣lenie tw贸rcze, i kora motoryczna

Lewa p贸艂kula, O艣rodek Broca

11

0x01 graphic

0x01 graphic

12

P艂at potyliczny

- dziury w polach wzrokowych (skotoma)

trudno艣ci w umiejscowieniu widzianych

obiekt贸w

- halucynacje wzrokowe

- niedok艂adne widzenie obiekt贸w

- trudno艣ci w rozpoznawaniu kolor贸w

- trudno艣ci w rozpoznawaniu znak贸w, symboli,

s艂贸w pisanych

- trudno艣ci w rozpoznawaniu rysunk贸w

- trudno艣ci w rozpoznawaniu ruchu obiektu

- trudno艣ci z czytaniem i/lub pisaniem

0x01 graphic

WYK艁AD 9

1

0x01 graphic

2

Cerebrum

Najwi臋ksza struktura m贸zgowa

Cerebrum jest wy偶sz膮 cz臋艣ci膮 m贸zgu i sk艂ada si臋 z

dw贸ch p贸艂kuli m贸zgu kt贸re s膮 po艂膮czone poprzez cia艂o

modzelowate

Cerebrum jest odpowiedzialne za wi臋kszo艣膰 proces贸w

sensorycznych, motorycznych, oraz poznawczych

Kora m贸zgowa: zawiera r贸偶ne poziomy neuron贸w

(istota szara)

P艂aty kory m贸zgowej

P艂at potyliczny

Kora wzrokowa

P艂at ciemieniowy

Kora czuciowa pierwszorz臋dowa

P艂at skroniowy

Pami臋膰, spostrzeganie, emocje, oraz kora s艂uchowa

Lewa p贸艂kula, O艣rodek Wernickiego

P艂at czo艂owy

Emocje, planowanie, my艣lenie tw贸rcze, i kora motoryczna

Lewa p贸艂kula, O艣rodek Broca

3

0x01 graphic

0x01 graphic

4

Zaburzenie p艂at贸w kory m贸zgowej

0x01 graphic

Zaburzenie p艂at贸w kory m贸zgowej

0x01 graphic

5

Zaburzenie p艂at贸w kory m贸zgowej

0x01 graphic

6

Do艣wiadczenie Split-Brain

0x01 graphic

7

Osobom badanym prezentowano informacj臋 do lewej lub do

prawej cz臋艣ci m贸zgu

Pacjenci byli w stanie zidentyfikowa膰 werbalnie zdj臋cia

prezentowane po prawej stronie (np., ch艂opiec)

Natomiast, kiedy mieli wskaza膰 twarz (zadanie

niewerbalne), wybrali zdj臋cia prezentowane po lewej stronie

(np. m臋偶czyzna)

Do艣wiadczenie Split-Brain

„Jej” i „jego” m贸zg?

Po analizie 49 bada艅 nad struktur膮 m贸zgu u kobiet i

m臋偶czyzn, badacze doszli do wniosku, 偶e istniej膮 drobne

r贸偶nice pomi臋dzy grupami

Na przyk艂ad, r贸偶nice dotycz膮 lateralizacji j臋zyka. U

m臋偶czyzn, j臋zyk jest traktowany zw艂aszcza na poziomie

lewej p贸艂kuli. U kobiet, obie p贸艂kule s膮 anga偶owane w

przetwarzaniu j臋zyka

R贸偶nice r贸wnie偶 dotycz膮 ilo艣ci istoty szarej (wi臋cej u

kobiet)

8

Neuropsychologia i procesy poznawcze

Neuropsychologia

Neuropsychologia jest w og贸le badaniem stosunk贸w istniej膮cych

pomi臋dzy m贸zgiem i zachowaniem

Badanie u pacjent贸w z uszkodzeniami m贸zgu

Neuropsychologia Poznawcza:

芦 Neuropsychologi臋 nazywamy poznawcz膮, poniewa偶 wyja艣nia mechanizmy

odpowiedzialne za funkcje poznawcze takie jak: my艣lenie, czytanie, pisanie,

m贸wienie, rozpoznawanie, pami臋tanie, u偶ywaj膮c dowod贸w z neuropatologii” .

(Campbell, 1987)

Neuropsychologia i procesy poznawcze

Cele Neuropsychologii Poznawczej

Bada膰 struktur臋 funkcji umys艂owych (np. je偶eli funkcja X jest

zale偶na od funkcji Y), za pomoc膮 analizy zachowania pacjent贸w z

uszkodzeniem m贸zgu

Bada膰 podstawy neuronalne tych funkcji

Metody Neuropsychologii Poznawczej

- Badanie u pacjent贸w z uszkodzeniem m贸zgu: przewa偶nie

stosowane s膮 zadania badaj膮ce zachowania (e.g. Zadanie

rozpoznawania przedmiot贸w)

9

Neuropsychologia i procesy poznawcze

- Badanie dysocjacji pomi臋dzy deficytami

- Badania u os贸b zdrowych :

• Techniki obrazowania m贸zgu (np. PET scan, fMRI) pozwalaj膮

badaczowi obserwowa膰 aktywno艣膰 m贸zgu podczas gdy osoba

wykonuje okre艣lone zadanie

• Techniki stymulacji m贸zgu (np. stymulacja magnetyczna)

pozwalaj膮 na badanie, jak bezpo艣rednia stymulacja

okre艣lonych (zwykle korowych) obszar贸w m贸zgu wp艂ywa na

zachowanie

- Modelowanie struktury poznawczej na podstawie danych

pochodz膮cych z doniesie艅 empirycznych

Zadanie y Funkcja Y

Metody Neuropsychologii Poznawczej:

Dysocjacja

0x01 graphic

10

Tematy w Neuropsychologii Poznawczej

Przyk艂ady deficyt贸w badanych w Neuropsychologii Poznawczej

Zaburzenia rozpoznawania wzrokowego (np. twarzy lub przedmi贸t贸w):

Agnozja wzrokowa

Zaburzenia pami臋ci (kr贸tkotrwa艂ej i d艂ugotrwa艂ej) : np. Amnezja

Zaburzenia uwagi: np. Pomijanie stronne (neglect) (uwaga jest

ograniczona do wydarze艅 wyst臋puj膮cych w przestrzeni przeciwnej do

lezji)

Zaburzenia percepcji i produkcji mowy: Afazja

Zaburzenia percepcji i produkcji muzyki: Amuzja

Zaburzenia mowy: afazje

Afazja (afazja nabyta)

Zaburzenia komunikacji spowodowane s膮 uszkodzeniami m贸zgu. Afazje

nabyte konstytuuj膮 grup臋 deficyt贸w rozumienia i produkowania mowy

zar贸wno w formie s艂ownej i pisanej

(Wilson & Keil, 1999)

Wa偶ne jest zaznaczy膰, 偶e afazja nie jest pojedynczym deficytem

(powinni艣my zatem m贸wi膰 nie o afazji , ale o kilku afazjach). Na

przyk艂ad, j臋zykowe deficyty mog臋 dotyczy膰 tylko rozumienia s艂贸w

prezentowanych werbalnie lub tylko deficyt贸w w produkcji mowy

czy tylko w zakresie czytania etc

11

Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w

W tym wyk艂adzie b臋dziemy uznawali za deficyty tylko zaburzenia w

rozumieniu/percepcji s艂贸w, kt贸re podawane s膮 werbalnie i

zaburzenia w produkowaniu mowy

Przyk艂ad test贸w do rozumienia i percepcji s艂贸w

S艂owo kot podawane werbalnie pacjent musi odpowiedzie膰 na te

pytania:

- Co s艂yszysz?

S艂owo, s艂owo kot.

D藕wi臋k, tylko ha艂as!

- Jakie jest znaczenie tego s艂owa?

Odnosi si臋 do zwierz臋cia.

Odnosi si臋 do typu jedzenia.. Nie wiem!

- Jakim rodzajem zwierz臋cia jest kot?

Ma艂e zwierz膮tko domowe o czterech nogach. Mam jedno w

moim domu.

Du偶e zwierz臋 z czterema nogami i tr膮b膮. Nie mo偶esz znale藕膰

go tutaj.

Nie wiem ...nie wiem tyle na ten temat!

Kiedy pacjent nie mo偶e znale藕膰 w g艂owie danego s艂owa i wypowiedzie膰

go werbalnie, prosi si臋 pacjenta o wybranie spo艣r贸d czterech obrazk贸w,

takiego kt贸ry odpowiada s艂owu s艂yszanemu

Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w

12

0x01 graphic

Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w

Przyk艂ad produkcji mowy u trzech pacjent贸w:

1- 芦 This is a boy and that's a boy and that's a … thing. This is a… i don't

know. This is a … somethink that you can find in the … kitchen. 禄

2- 芦 Well this is… mother is away here WORFING her work. But when she is

looking, the two boys LOONKING in the other part. One their small tile

into her time here 禄

3- 芦 Cookie jar… fall over… chair… water… empty.. 禄

Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w

13

Pacjent 1: on nie ma wielu problem贸w z gramatyk膮, ale nie potrafi znale藕膰

s艂贸w (przyk艂ad anomii)

Pacjent 2: jest typowym przypadkiem afazji Wernickiego, o zachowanej do艣膰

dobrze fluencji s艂ownej, przy jednoczesnym bezsensownym u偶ywaniu tych

s艂贸w (neologizmy)

Pacjent 3: jest przyk艂adem typowej afazji Broca. Produkcja mowy jest bardzo

niska i nieprawid艂owa gramatycznie (agramatyzmy)

Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w

Poznawczy model produkcji i percepcji

mowy

Neuropsychologowie poznawczy u偶ywaj膮 modelu produkcji i

percepcji mowy w celu zrozumienia deficyt贸w mowy u pacjent贸w z

uszkodzeniami m贸zgu.

Model (Ellis & Young, 1988)

Modu艂y:

1- S艂uchowa analiza (akustyczna): podstawowa analiza s艂uchowa

d藕wi臋k贸w mowy. Na tym poziomie nie wiemy jeszcze, 偶e d藕wi臋k jest

danym s艂owem!

2- S艂uchowe wej艣cie leksykalne: to jest pami臋膰 (jak w komputerze) ,

gdzie ka偶de s艂owo jest reprezentowane przez liczb臋 (kod), kt贸ra

pozwala uzyska膰 dost臋p do informacji o znaczeniu danego s艂owa). Na

tym poziomie Forward wiemy, 偶e d藕wi臋k jest tym s艂owem.

Wyk艂ad 10

1

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

Poznawczy model produkcji i percepcji

mowy

3- Semantyka: pami臋膰 zawieraj膮ca informacje o znaczeniu s艂贸w.

Na tym poziomie wiemy wszystko na temat danego s艂owa.

word.

4- Fonologiczne wyj艣cie leksykalne: to jest pami臋膰, gdzie ka偶de

s艂owo jest reprezentowane przez liczb臋 (kod), kt贸ra umo偶liwia

doj艣cie do informacji o fonologicznej i artykulacyjnej

reprezentacji s艂owa. Te reprezentacje pozwalaj膮 na produkcj臋

s艂贸w.

5- Akustyczna fonemowa konwersja: grupa regu艂, kt贸re

pozwalaj膮 automatycznie transformowa膰 s艂yszany d藕wi臋k贸w

sekwencj臋 fonem贸w kt贸re mog膮 by膰 u偶yte do produkcji mowy.

Mo偶e by膰 u偶ywane przy powtarzaniu regularnych fonetycznie

Model s艂贸w.

2

Rozpoznawanie s艂owa

0x01 graphic

0x01 graphic

3

Rozpoznawanie s艂owa

0x01 graphic

4

0x01 graphic

5

Produkcja s艂owa

0x01 graphic

Rozumienie deficyt贸w w zakresie

percepcji/rozpoznawania mowy

Deficyty w percepcji /rozpoznawaniu mowy mog膮 by膰

wyja艣nione przy u偶yciu tego modelu

Pure word deafness (g艂uchota s艂owna)

W tym przypadku pacjent:

- nie potrafi zrozumie膰 wypowiadanych s艂贸w, ale pomimo to potrafi

czyta膰, pisa膰 i m贸wi膰 normalnie

- nie potrafi powtarza膰 s艂贸w

- percypuje s艂owa jako 芦 niezr贸偶nicowane ci膮g艂e pasmo szumu bez

rytmu 禄

6

Kt贸ry z proces贸w jest niefunkcjonalny w

modelu?

0x01 graphic

Rozumienie deficyt贸w w zakresie

percepcji/rozpoznawania mowy

Pure word meaning deafness (g艂uchota znaczeniowa s艂贸w)

W tym przypadku pacjent

- nie potrafi zrozumie膰 znaczenia wypowiadanych s艂贸w

- jakkolwiek, s艂owa (tylko regularne fonetycznie) mog膮 by膰 powtarzane

i zapisywane, je艣li s膮 dyktowane

- pacjent mo偶e nadal produkowa膰 s艂owa

7

Kt贸ry z proces贸w jest niefunkcjonalny w

modelu?

Semantyczne deficyty

W tym przypadku pacjent

- nie potrafi zrozumie膰 znaczenia s艂贸w, niezale偶nie od tego czy s膮

prezentowane werbalnie czy w formie pisemnej.

- nie jest w stanie poprawnie produkowa膰 s艂贸w (na przyk艂ad u偶ywa

r贸偶nych s艂贸w z tej samej kategorii semantycznej, na przyk艂ad 芦 pies 禄

zamiast 芦 kot 禄)

- jakkolwiek s艂owa (tylko regularne fonetycznie) mog膮 by膰

powtarzane i pisane , gdy s膮 dyktowane.

Rozumienie deficyt贸w w zakresie

percepcji/rozpoznawania mowy

8

0x01 graphic

Rozumienie deficyt贸w w zakresie produkcji

mowy

Deficyty w produkcji mowy mog膮 by膰 wyja艣nione przy

u偶yciu tego modelu

Jak widzieli艣my uprzednio semantyczny deficyt dotyczy zar贸wno

percepcji i produkcji mowy

Anomia

W tym przypadku pacjent

- nie potrafi produkowa膰 nazw przedmiot贸w

- i ma trudno艣ci w powtarzaniu nazw przedmiot贸w

- natomiast wie co to jest za przedmiot (zna jego znaczenie)

9

0x01 graphic

Kt贸ry z proces贸w jest niefunkcjonalny w

modelu?

Anomia z semantycznym deficytem

W tym przypadku pacjent

- nie potrafi produkowa膰 nazw przedmiot贸w

- ma trudno艣ci z powtarzaniem nazw przedmiot贸w

- i nie zna znaczenia s艂贸w

Rozumienie deficyt贸w w zakresie produkcji

mowy

10

0x01 graphic

Rozumienie deficyt贸w w zakresie produkcji

Mowy

Deficit w powtarzaniu

W tym przypadku pacjent

- nie potrafi powt贸rzy膰 nonwords (czyli s艂贸w, kt贸re nie wyst臋puj膮 w

leksykonie i semantyce)

- mo偶e powtarza膰 i produkowa膰 s艂owa

- i rozumie znaczenie s艂贸w

11

0x01 graphic

System s艂uchowy

12

0x01 graphic

Droga s艂uchowa

13

0x01 graphic

Droga s艂uchowa

14

0x01 graphic

Droga s艂uchowa

15

0x01 graphic

Organizacja kory s艂uchowej

16

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

Percepcja s艂uchowa

System s艂uchowy analyzuje:

G艂o艣no艣膰 („Loudness”): zmienna psychologiczna

zwi膮zana z energi膮 fali d藕wi臋kowej (oraz z amplitud膮)

Wysoko艣膰 („Pitch”): zmienna psychologiczna zwi膮zana z

cz臋stotliwo艣ci膮 fali d藕wi臋kowej Pitch

Barwa d藕wi臋ku („Timbre”): zmienna psychologiczna

zwi膮zana z z艂o偶ono艣ci fali d藕wi臋kowej

Lokalizacja d藕wi臋k贸w

0x01 graphic

17

Gdzie muzyka jest przetwarzana w

M贸zgu

0x01 graphic

Neuropsychologia poznawcza muzyki

Przyk艂ady przedmiot贸w w Neuropsychologii muzyki

Zaburzenia percepcji dzwi臋k贸w muzycznych

Organizacja wysoko艣ci muzyczniej (np. kierunek melodii,

odleg艂o艣ci pomi臋dzy d藕wi臋kami/interwa艂y)

Organizacja czasu w muzyce (np. rytm, metrum)

Zaburzenia rozpoznawania muzyki (np. rozpoznawania bardzo

dobrze znanych melodii)

Deficity produkcji/ekspresji muzyki (np. 艣piewania)

0x01 graphic

42



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wprowadzenie do psychologii
wprowadzenie do psychologii spo艂ecznej
1 Wprowadzenie do psychologii pracy (14)id 10045 ppt
Wprowadzenie do psychologii religii
Mietzel G Wprowadzenie do psychologii
3 Wprowadzenie do psychologii mowa i myslenie
WprowadzenieWp艂yw emocji , Wprowadzednie do psychologii
Wprowadzenie do psychologii klinicznej, psychologia i psychoterapia
marerialy UW zajecia3, Wprowadzednie do psychologii
Wprowadzenie do psychologii
wprowadzenie 24-05-09, Wprowadzenie do psychologii
Psychologia cw.6, Resocjalizacja - Rok I, SEMESTR I, Wprowadzenie do psychologii, EGZAMIN
殴r贸d艂a b艂臋d贸w zniekszta艂caj膮cych proces badawczy-referat, Psychologia UMCS, Wprowadzenie do psycholo
Artefakty, Psychologia, Psychologia I semestr, Wprowadzenie do psychologii i historii my艣li psycholo
Informacja o przepisywaniu ocen, Psychologia WSFiZ I semestr, Wprowadzenie do psychologii
Psychologia skrypt r. 4, Resocjalizacja - Rok I, SEMESTR I, Wprowadzenie do psychologii, EGZAMIN
WPROWADZENIE DO PSYCHOLOGI
Wprowadzenie do psychologii og贸lnej- wyk艂ady , Pedagogika

wi臋cej podobnych podstron