WYK艁AD 1
1
Wprowadzenie do Psychologii
Profesor: Simone Dalla Bella
E-mail: sdallabella@vizja.pl
Cele wyk艂adu
Zaprezentowanie studentom podstawowej wiedzy z zakresu Psychologi
oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie „Czym jest psychologia dnia
dzisiejszego ?”
Specyficzne cele:
圮 Zapoznanie student贸w z teoriami i metodami wsp贸艂czesnej
psychologii
圮 Zaprezentowanie studentom najwa偶niejszych zdobyczy z
podstawowych dziedzin psychologii
2
Cele wyk艂adu
Prezentowany materia艂 zostanie przedstawiony wed艂ug
pi臋ciu g艂贸wnych podej艣膰:
podej艣cia biologicznego
podej艣cia poznawczego
teorii uczenia
podej艣cia spo艂eczno-kulturowego
podej艣cia psychoanalitycznego
Podr臋cznik i egzamin
Tavris, C. & Wade, C. (1999). Psychologia: Podej艣cia oraz
koncepcje. Pozna艅: Zysk i S-ka Wydawnictwo.
Zimbardo, P. G. (1999). Psychologia i 偶ycie. Warszawa: PWN.
Slajdy (b臋d膮 dost臋pne w internecie)
Egzamin (na koncu roku akademickiego):
test jednokrotnego wyboru
3
Okre艣lenie “psychologii”
圮 Czym jest Psychologia?
Psychologia jest:
- Psychoanaliz膮 (…pacjent u艂o偶ony na kozetce m贸wi o
swoich problemach terapeucie)
- Co艣 co pomaga ludziom 偶y膰 lepiej
- Wiedza, ktorej u偶ywaj膮 psychologowie do s艂u偶enia
pomoc膮 pacjentom (np. u os贸b z zaburzeniami
psychiczny, do leczenia narkomanii)
- Co艣 co ludzie rozumiej膮 od czasu, kiedy zacz臋to mowi膰
o cz艂owiecze艅stwie
- Cz臋sto co艣 BARDZO odleg艂ego od prawdziwej nauki
(takiej jak fizyka czy matematyka)
4
Okre艣lenie “psychologii”
Jakolwiek te definicje s膮 nadmiernymi uproszczeniami
albo s膮 ca艂kowicie b艂臋dne !
W rzeczywisto艣ci wsp贸艂czesna psychologia jest:
- Nauk膮 (wykorzystuj膮c膮 zar贸wno ,metodologi臋 nauk
艣cis艂ych - metody experymentalne i metodologi臋 nauk
spo艂ecznych)
- w obr臋bie, kt贸rej mo偶emy wyr贸偶ni膰 kilka podej艣膰 (np.
psychofizjologi臋, psychoanaliz臋, neuropsychologi臋,
itd.)
- kt贸rej ostatecznym celem jest wyja艣nianie i
opisywanie ludzkiego zachowania
- kt贸r膮 nie mo偶na redukowa膰 do psychologii klinicznej
(np. Psychoterapii)
5
Nauka o zachowaniach i procesach psychicznych oraz
ich zale偶no艣ciach od fizycznego stanu organizmu,
stanu umis艂u i 艣rodowiska zewn臋trzego
(Tavris & Wade, 1999)
Kim jest „psycholog” ?
圮 Termin psycholog jest cz臋sto u偶ywany niejasno do opisu
wielu kompetencji i kwalifikacji w dziedzinie psychologii
圮 Pierwsz膮 r贸偶nic膮 jest to 偶e:
- Psycholog:
- Ma stopie艅 naukowy
- Niekt贸rzy psychologowie s膮 psychoterapeutami
- Lecz wielu zajmuje si臋 prac膮 naukow膮, dydaktyk膮
6
Kim jest „psycholog” ?
- Psychoterapeuta:
- nieprecyzyjne okre艣lenie osoby
- kt贸ra zajmuje si臋 psychoterapi膮
- mo偶e nie mie膰 偶adnego stopnia naukowego, ale
r贸wnie dobrze mo偶e si臋 nim legitymowa膰.
- Psycholog
Psychologowie akademiccy
Naukowcy
Przeprowadzaj膮
badania w dziedzinie
psychologii (spo艂ecznej,
rozwojowej, fiziologicznej, itd.)
Psychologowie kliniczni
Prowadzaj膮 praktyk臋 prywatn膮,
dydaktyk臋, kliniki zdrowia
psychicznego
Psychologowie w przemi艣le,
s膮downictwie i innych instytucjach
Prowadzaj膮 badania lub udzielaj膮
konsultacji instytucjom spo艂ecznym
w r贸偶nych dziedzinach (np. Sport,
Rynek consumenta, sonda偶e, itd.)
Kim jest „psycholog” ?
- Psychoterapeuta Psychologowie kliniczni
Musz膮 mie膰 stopie艅 doktora
filozofii, psychologii, lub pedagogiki
(w USA)
Psychoanalitycy
Specjalistyczne wykszta艂cenie w
dziedzinie psychoanalizy po
uzyskaniu stopnia naukowego
(magister psychologii)
Psychologia i my艣lenie krytyczne
圮 Wsp贸艂czesna psychologia, tak jak wiele 艣cis艂ych nauk,
wykorzystuje my艣lenie krytyczne
Zdolno艣膰 i gotowo艣膰 do oceny twierdze艅 i do formu艂owania
obiektywnych s膮d贸w na podstawie dobrze uzasadnionych
przes艂anek, do odrzucania twierdze艅 nie popartych
dowodami oraz tw贸rczego i konstruktywnego wyja艣niania
zjawisk.
(Tavris & Wade, 1999)
8
Psychologia i my艣lenie krytyczne
圮 Czym jest my艣lenie krytyczne ?
Polega na pos艂ugiwaniu si臋 zasadami logiki i wymaga
przestrzegania kilku regu艂 :
1) Stawiania dobrych pyta艅
Jakie s膮 藕r贸d艂a zachowania ? 圮 z艂e pytanie
Kt贸ra p贸艂kula m贸zgowa odpowiada za rozpoznawanie
mowy ? 圮 dobre pytanie
Dobrze postawione pytanie to takie, kt贸re jest
uszczeg贸艂owione i musi przynosi膰 obiektywn膮 mo偶liw膮 do
zmierzenia odpowied藕
2) Okre艣lanie problemu
Nale偶y sprecyzowa膰 zagadnienia za pomoc膮 jasnych i
konkretnych poj臋膰
Kt贸ra p贸艂kula m贸zgowa odpowiada za rozpoznawanie
mowy ?
9
Psychologia i my艣lenie krytyczne
Ale 偶eby udzieli膰 odpowiedzi na to pytanie musimy
najpierw okre艣li膰 co to jest p贸艂kula m贸zgowa i co to jest
rozpoznawanie mowy
3) Sprawdzenie dowod贸w
Ka偶da konkluzja powinna by膰 poparta empirycznymi
dowodami
Odpowied藕 : Za rozpoznawanie mowy odpowiedzialna jest
lewa cz臋艣膰 m贸zgu
Dow贸d : Lezja lewej p贸艂kuli m贸zgu zaburza
rozpoznawanie mowy
4) Ostro偶no艣膰 wobec prze艣wiadcze艅 i tendencyjno艣ci
Rozpoznawanie emocji jest generowane przez o艣rodek
mowy zlokalizowany w prawej p贸艂kuli m贸zgu (czyli przez
m贸zg emocjonalny) 圮 to stwierdzenie nie zawsze jest
prawdziwe
Krytyczne my艣lenie wymaga rewizji naszych
prze艣wiadcze艅, je偶eli fakty przemawiaj膮 przeciwko nim
10
Psychologia i my艣lenie krytyczne
5) Unikanie argumentacji emocjonalnej
np. „skoro tak si臋 czuj臋, musi to by膰 prawda”
W krytycznym my艣leniu jest miejsce dla emocji. Ale
zawsze musimy konfrontowa膰 nasze emocje/intuicje z
empirycznymi faktami
6) Unikanie uproszcze艅
Przyk艂ad.
Psycholog m贸wi: jest pan homoseksualist膮.
Dlaczego, zapyta艂 pacjent?
Poniewa偶 pana matka by艂a dominuj膮c膮 osob膮 w
dzieci艅stwie.
Taka konkluzja jest nadmiernym uproszczeniem, poniewa偶
psycholog nie dysponuje wystarczaj膮c膮 wiedz膮 o pacjencie
11
Psychologia i my艣lenie krytyczne
7) Rozwa偶enie innych interpretacji
W przypadku wielu mo偶liwych teorii wyja艣niaj膮cych
fenomen psychologiczny nale偶y zawsze wybiera膰
najprostsz膮 z nich
8) Zaakceptowanie braku pewno艣ci
呕adna teoria nie jest do ko艅ca kompletna. Psycholog musi
by膰 otwarty na nowe fakty kt贸re w efekcie mog膮 zmienia膰
pierwotn膮 teori臋
Dziedziny w psychologii
1) Podej艣cie biologiczne
Zainteresowanie:
- genetyka behawioralna
- predyspozycja genetyczna
- struktura m贸zgowa a zachowanie
- procesy poznawcze
12
Dziedziny w psychologii
2) Podej艣cie poznawcze
Zainteresowanie:
- rozumowanie indukcyjne / dedukczyjne
- my艣lenie dywergencyjne / konwergencyjne
- stadia rozwoju (Piaget)
- pami臋膰 kr贸tkotrwa艂a / d艂ugotrwa艂a
- typy pami臋ci
3) Podej艣cie teorii uczenia
Zainteresowanie badaczy:
- teoria bod藕ca - reakcji
- metoda warunkowania klasycznego
- metoda warunkowania sprawczego
- metoda warunkowania instrumentalnego
- spo艂eczne i poznawcze teorie uczenia
WYK艁AD 2
1
Dziedziny w psychologii
4) Podej艣cie spo艂eczno - kulturowe
Zainteresowanie:
- normy i role
- grupy (konformizm i my艣lenie)
- spo艂eczne 藕r贸d艂a postaw
- regu艂y kulturowe
- stereotypy i uprzedzenia
5) Podej艣cie psychoanalityczne
Zainteresowanie:
- 艣wiadomo艣膰 i nie艣wiadomo艣膰
- struktura i rozw贸j osobowo艣ci
- terapia psychoanalityczna
- zwi膮zki z obiektem
- ja藕艅, archetypy
Metody s膮 istotne dla psycholog贸w...
圮 Dlaczego ? Bo …
圮 ... daj膮 mo偶liwo艣膰 uporz膮dkowania sprzecznych pogl膮d贸w
圮 Pozwalaj膮 psychologom odrzuci膰 niedorzeczne pytania
圮 Dementuj膮 b艂臋dne hipotezy
圮 呕eby sumowa膰, pozwalaj膮 psychologom krytycznie my艣le膰
G艂贸wne poj臋cia naukowo艣ci bada艅
1) Precyzja
Psychologowie naukowcy powinni rozpoczyna膰 badania od
formu艂owania og贸lnych hipotez, kt贸re wynikaj膮 z
wcze艣niejszych odkry膰 lub budowane s膮 na podstawie og贸lnej
teorii
Teoria: uporz膮dkowany system twierdze艅 i zasad, kt贸re s艂u偶膮
wyja艣nianiu okre艣lonego zespo艂u zjawisk i wsp贸艂zale偶no艣ci
pomi臋dzy nimi
Np. Teoria psychoanalityczna Freud`a
Hipotezy formu艂uj膮 przypuszczenia, dlatego te偶 powinny
podlega膰 weryfikacji, kt贸rej badacz mo偶e dokona膰 za pomoc膮
dok艂adnych procedur badawczych
Hipoteza naukowa:
- wypowied藕 b臋d膮ca pr贸b膮 przewidywania lub wyt艂umaczenia
zespo艂u zjawisk
- okre艣la zale偶no艣ci pomi臋dzy zdarzeniami lub zmiennymi
- jest potwierdzana lub odrzucana w wyniku bada艅
empirycznych
Na pocz膮tku, hipotezy mog膮 by膰 bardzo og贸lne (np. ”Ogl膮danie
telewizji wywo艂uje agresj臋 ” )
Natomiast, aby hipoteza mog艂a by膰 weryfikowalna w wyniku
bada艅 empirycznych, musi by膰 bardziej dok艂adna (np.
”Ogl膮danie telewizji dwie godziny dziennie wp艂ywa na wzrost
wynik贸w uzyskiwanych w te艣cie s艂u偶膮cym pomiarowi zachowa艅
agresywnych”)
Hipotezy opisuj膮, co si臋 stanie w okre艣lonej sytuacji za pomoc膮
definicji operacyjnych
2
G艂贸wne poj臋cia naukowo艣ci bada艅
Definicja operacyjna: 艣cis艂a definicja terminu w hipotezie, okre艣laj膮ca
spos贸b obserwacji zjawiska i jego pomiar
Np. Definicja operacyjna ”agresji” : poziom agresji mo偶na okre艣li膰
za pomoc膮 wyniku w kwestionariuszu do pomiaru agresji
2) Sceptycyzm
Ka偶de wnioski i stwierdzenia musz膮 by膰 udowadniane (np. przez
logiczne my艣lenie lub empiryczne dowody). Niczego nie mo偶na
przyjmowa膰 na wiar臋
3) Poleganie na dowodach empirycznych
Badania musz膮 by膰 oparte na dok艂adnej i systematycznej
obserwacji
4) Gotowo艣膰 formu艂owania ryzykownych przewidywa艅
Zasada falsyfikacji (Karl Popper): teoria, aby mog艂a zyska膰
miano naukowo艣ci musi by膰 falsyfikowalna (czyli musi by膰 tak
formu艂owana, aby by艂o mo偶na j膮 odrzuci膰 lub obali膰 za pomoc膮
przeciwnych dowod贸w)
G艂贸wne poj臋cia naukowo艣ci bada艅
Ka偶da teorja, kt贸ra rzekomo wyja艣nia wszystko, co tylko mo偶e
si臋 zdarzy膰, jest nienaukowa!
Istotne: To nie oznacza, 偶e teoria zostanie odrzucona, ale tylko
偶e mo偶e by膰 odrzucona
Np. Teoria psychoanalityczna nie mo偶e by膰 odrzucona
5) Otwarto艣膰
Naukowcy musz膮 umie膰 wyja艣ni膰, sk膮d zaczerpn臋li swoje
pomys艂y, jak je sprawdzali i jakie uzyskali rezultaty.
Dzi臋ki temu nast臋pni badacze mog膮 odtwarza膰 te same
procedury eksperymentalne, przy tych samych za艂o偶eniach
badawczych, i ewentualnie uzyskiwa膰 ten sam wynik (replikacja
jest podstaw膮 do uznania danego faktu za prawd臋 naukow膮)
Metody badawcze w psychologii
圮 Badania opisowe (metody, kt贸re dostarczaj膮 opis贸w
zachowa艅, natomiast nie zawsze wyja艣niaj膮 przyczyny)
圮 Studium przypadku
Szczeg贸艂owy opis zachowania konkretnej jednostki. Mo偶e opiera膰
si臋 na wnikliwej obserwacji lub na formalnych testach
psychologicznych
Studium przypadku mo偶e by膰 bogatym 藕r贸d艂em hipotez dla
przysz艂ych prac badawczych (np. studium laboratoryjne)
Np. Badania zachowa艅 pacjent贸w z uszkodzeniem m贸zgu
(neuropsychologia), aby lepiej pozna膰 funkcjonowanie m贸zgu
圮 Badania obserwacyjne
Psycholog dok艂adnie i systematycznie obserwuje i rejestruje
zachowanie.
Obserwacja w naturalnym 艣rodowisku
np. Etnologowie pos艂ugiwali si臋 t膮 metod膮 w badaniach nad
zachowaniem zwierz膮t w ich naturalnym 艣rodowisku.
3
Metody badawcze w psychologii
Obserwacja laboratoryjna
W tym przypadku obserwacja prowadzona jest w 艣ci艣le
kontrolowanych warunkach
Np. Ta metoda stosowana jest przez psycholog贸w rozwojowych,
aby bada膰 jak zachowuj膮 si臋 niemowl臋ta w r贸偶nym wieku
圮 Testy
S膮 stosowane przez psycholog贸w zajmuj膮cych si臋
diagnozowaniem psychologicznym
Np. Testy na inteligencje - do badania pami臋ci
Uwaga: nie zawsze testy s膮 dobrze skonstruowane. W tym
przypadku, wyniki nie s膮 godne zaufania...
Kryteria 偶eby skonstruowa膰 dobrze testy:
- standaryzacja: opracowanie jednolitych procedur
przeprowadzania badania i oceny
Ocena wynik贸w dokonywana jest zazwyczaj w
odniesieniu do norm, czyli ustalonych standard贸w
wykonania
Normy okre艣la si臋 na og贸艂, przeprowadzaj膮c test na du偶ej grupie
os贸b maj膮cych podobne cechy, jak osoby, dla kt贸rych test ten jest
przeznaczony.
- rzetelno艣膰: test musi zapewnia膰 sp贸jne wyniki bada艅
przeprowadzanych w r贸偶nych miejscach i w r贸偶nym czasie
Jak kontrolowa膰 rzetelno艣膰 ?
Np. metoda test-retest : testowa膰 dwukrotnie t臋 sam膮 grup臋
(lepiej stosowa膰 r贸偶ne wersje tego samego testu)
- trafno艣膰: pewno艣膰, 偶e test bada to, co zgodnie z za艂o偶eniami
powinien bada膰.
Jak kontrolowa膰 trafno艣膰 ?
Pytania w te艣cie musz膮 by膰 zdecydowanie reprezentatywne dla
badanej cechy (trafno艣膰 tre艣ciowa)
Wynik powinien by膰 potwierdzony za pomoc膮 innych
niezale偶nych metod lub kryteri贸w w odniesieniu do analizowanej
cechy (trafno艣膰 kryterialna)
Przyk艂ad testu, kt贸ry nie jest rzetelny i nie spe艂nia kryterium
trafno艣ci: poligraf (testy stosowane z wykrywaczem k艂amstw)
圮 Sonda偶e (kwestionariusze i wywiady)
Kryteria 偶eby przegotowa膰 rzetelne sonda偶e:
- grupa badana musi by膰 reprezentatywna dla wi臋kszej populacji,
kt贸r膮 badacz chce opisa膰 (pr贸ba reprezentatywna)
- psychologowie musz膮 zwr贸ci膰 uwag臋 na sformu艂owanie pyta艅
(pytanie musz膮 by膰 czytelne i nie powinny osobom badanym
sugerowa膰 odpowiedzi)
圮 Badanie korelacji
korelacja: miara zale偶no艣ci pomi臋dzy dwiema zmiennymi
zmienne: cechy zachowania lub do艣wiadczenia, kt贸re mo偶na
zmierzy膰 lub opisa膰 za pomoc膮 skali liczbowej.
Zmienne s膮 przedmiotem manipulacji i oblicze艅 w
badaniach naukowych
4
Metody badawcze w psychologii
Miara stopnia korelacji: wsp贸艂czynnik korelacji
(liczba od -1 do 1)
Korelacja mo偶e by膰
- dodatnia (np. +0,80): kiedy jedna zmienna
wzrasta druga podobnie wzrasta
- ujemna (np. -0,80): kiedy jedna zmienna
wzrasta druga spada
WYK艁AD 3
1
Metody badawcze w psychologii
Pryzk艂ady korelacji dotatnych:
niska (ok. 0,10)
stres - choroby somatyczne
iloraz inteligencji - ocene w szkole powstawowej
艣rednia (ok. 0,30)
poczucie w艂asnej warto艣ci - stopnie w szkole
podobne systemy waro艣ci - atrakcyjno艣膰 dla drugiej
osoby
wysoka (ok.. 0,50)
zadowolenie 偶ony z ma艂偶e艅stwa - zadowolenie m臋偶a z
ma艂偶e艅stwa
wiara w boga - chodzenie do ko艣cio艂a
Np. Zale偶no艣膰 pomi臋dzy ogl膮daniem telewizji i
agresywno艣ci膮 u dzieci
zmienne:
A. Liczba godzin sp臋dzanych dziennie na ogl膮daniu
telewizji
B. Wynik uzyskiwany w te艣cie do pomiaru poziomu
agresji
A jest dodatnio skorelowane z B
Korelacja dodatnia: wysokie warto艣ci jednej zmiennej s膮
zwi膮zane z wysokimi warto艣ciami drugiej
2
Metody badawcze w psychologii
Korelacja = 0.97
Ogl膮danie telewizji (godziny)
Agres iwno艣 膰
c
Np. Zale偶no艣膰 pomi臋dzy 艣rednim dochodem i wyst臋powaniem
pr贸chnicy z臋b贸w
zmienne:
A. 艣redni doch贸d
B. Wyniki oceniane testem do badania poziomu
pr贸chnicy
A jest ujemnie skorelowane z B
Korelacja ujemna: wysokie warto艣ci jednej zmiennej s膮
zwi膮zane z niskimi warto艣ciami drugiej
3
艢redni doch贸d
Pr贸chnica z臋b贸w
Korelacja = - 0.96
Uwaga: Korelacja nie wskazuje przyczyny
圮 Badania eksperymentalne
Eksperyment: kontrolowane sprawdzanie hipotezy, w kt贸rym
manipuluje si臋 jedn膮 ze zmiennych, aby okre艣li膰 jej wp艂yw na
inn膮 zmienn膮
Eksperymentator manipuluje zmienn膮 X (tylko X)
Eksperymentator obserwuje efekt manipulowania X na drug膮
zmienn膮 Y
4
Metody badawcze w psychologii
X nazywana jest zmienn膮 niezale偶n膮
Y nazywana jest zmienn膮 zale偶n膮
Manipulacja eksperymentatora Efekt manipulacji
X = 10 Y = 5
X = 15 Y = 10
X = 20 Y = 30
Zmienna
niezale偶na Zmienna zale偶na
Manipulacja eksperymentatora Efekt manipulacji
X = 10 Y = 5
X = 15 Y = 5
X = 20 Y = 5
Zmienna
niezale偶na Zmienna zale偶na
5
Metody badawcze w psychologii
Manipulacja eksperymentatora Efekt manipulacji
X = 10 Y = 5
X = 15 Y = 5
X = 20 Y = 20
Zmienna
niezale偶na Zmienna zale偶na
Przyk艂ad: Psycholog chce odpowiedzie膰 na pytanie ”Czy palacze
powoduj膮 wi臋cej wypadk贸w ni偶 niepal膮cy ?”
Hipoteza: Nikotyna os艂abia sprawno艣膰 kierowcy
zmienna niezale偶na: u偶ycie nikotyny
zmienna zale偶na: liczba zderze艅
6
Metody badawcze w psychologii
Manipulowanie u偶ycia nikotyny:
warunek/grupa eksperymentalna: osoby, kt贸re pal膮 papierosy
warunek/grupa kontrolna: osoby kt贸re nie pal膮 papieros贸w
inna mo偶liwo艣膰: osoby kt贸re pal膮 nieprawdziwe
papierosy (papierosy bez nikotyny) 圮 grupa placebo
Osoby w obydwu grupach powinny by膰 w miar臋 mo偶liwo艣ci, jak
najbardziej do siebie podobne, z wyj膮tkiem zmiennej, kt贸ra
podlega manipulacji. W tym celu, musimy dokona膰 losowego
przydzia艂u os贸b do obydwu grup
Obydwie grupy u偶ywaj膮 symulatora jazdy i liczba zderze艅 jest
zarejestrowana.
Istotne pytanie: Czy eksperimentator mo偶y wp艂ywa膰 na wyniki?
Na wyniki do艣wiadczenia mog膮 mie膰 wp艂yw oczekiwania... os贸b
badanych oraz eksperymentatora:
- Osoba badana mo偶e zmieni膰 zachowanie zgodnie z
oczekiwaniami
- Eksperymentator mo偶e mie膰 wp艂yw na zachowanie osoby
badanej, w celu otrzymania oczekiwanych wynik贸w (偶eby je
upublikowa膰 w dobrym czasopismie...)
7
Metody badawcze w psychologii
Wp艂yw eksperymentatora niekoniecznie jest 艣wiadomy: po prostu
wyraz twarzy, postawa, ton g艂osu, itd. mog膮 mie膰 wp艂yw
Metody stosowane, aby redukowa膰 wp艂yw oczekiwa艅 os贸b
badanych oraz eksperymentatora:
Pojedyncza 艣lepa pr贸ba (single blind)
Osoby badany nie wiedz膮, czy sie znajduj膮 w grupie
eksperymentalnej czy w grupie kontrolnej
Metoda pojedynczej 艣lepiej pr贸by nie eliminuje wplywu
eksperymentatora
Podw贸jna 艣lepa pr贸ba (double blind)
Osoby badany oraz prowadz膮cy do艣wiadczenia nie
wiedz膮 przed uzyskaniem wynik贸w, kt贸rzy z badanych
s膮 w grupie kontrolnej, a kt贸rzy w grupie
eksperymentalnej
8
Metody badawcze w psychologii:
zalety i wady
圮 Hystoria przypadku
Zalety: - Dobre 藕r贸d艂o hypotez
- Zapeznia pog艂臋bion膮 wiedz臋 o jednostce
- Nietypowe przypadki mog膮 wyja艣nia膰 situacje i
problemy, w kt贸rych inne sposoby badania s膮
nieetyczne lub niepraktyczne
Wady: - Jednostka niekoniecznie jest reprezentatywna
- Trudno oceni膰, kt贸ra interpretacja subjektywna jest
najlepsza
圮 Obserwacja w naturalnym 艣rodowisku
Zalety: - Pozwala na opisanie zachowa艅, jak spotyka si臋 w
艣rodowisku naturalnym
- Bardzo u偶yteczna w pierwszych etapach programu
badawczego
Wady: - Nie pozwala na maksymaln膮 kontrol臋 nad sytuacj膮
- Spostrze偶enia mog膮 by膰 tendencyjne
- Nie pozwala na 艣cis艂e wnioski o przyczynach i
skutkach
9
Metody badawcze w psychologii:
zalety i wady
圮 Sonda偶
Zalety: - Dostarcza du偶ej ilo艣ci informacji o du偶ej liczbie
os贸b
Wady: - W przypadku w kt贸rym proba nie jest reprezentatywna
nie mo偶na uog贸lnia膰 wynik贸w badania
- Odpowiedzi mog膮 by膰 niedok艂adne lub
nieprawdziwe
Metody badawcze w psychologii:
zalety i wady
圮 Badanie korelacji
Zalety: - Wskazuje, czy dwie lub wi臋cej zmiennych s膮 ze sob膮
powi膮zanych
- Umo偶liwia og贸lne prognozy
Wady: - Nie pozwala na rozpoznanie przyczyn i skutk贸w
10
Metody badawcze w psychologii:
zalety i wady
圮 Eksperyment
Zalety: - Pozwala kontrolowa膰 sytuacj臋
- Umo偶liwia okre艣lenie przyczyn i skutk贸w
Wady: - Sytuacja laboratoryjna jest sztuczna (nie zawsze
mo偶na generalizowa膰 wyniki do warunk贸w realnego
偶ycia)
- Czasami trudno unikn膮膰 wp艂ywu eksperymentatora i
oczekiwa艅
圮 Obserwacja laboratoryjna
Zalety: - Umo偶liwia wi臋ksz膮 kontrol臋 czynnik贸w ni偶
obserwacja z 艣rodowisku naturalnym
- Pozwala na stosowanie specjalistycznych urz膮dze艅
Wady: - Zapenia jedynie ograniczan膮 kontrol臋 nad
situacj膮
- Spostrze偶enia mog膮 by膰 obarczone b艂臋dem
- Nie pozwala na 艣cis艂e wnioski o przyczynach i
skutkach
- Zachowanie w laboratorium mo偶e r贸偶ni膰 si臋 od
zachowania w naturalnym 艣rodowisku
11
Metody badawcze w psychologii:
zalety i wady
圮 Test
Zalety: - Dostarcza informacji na temat cech osobowo艣ci,
stan贸w emocjonalnych, postaw, zdolno艣ci
Wady: - Trudno opracowa膰 trafne i rzetelne testy
Statystyka jest bardzo istotna...
圮 Statystyka
Wracamy do do艣wiaczenia u os贸b pal膮cych i niepal膮cych...
Psycholog chce odpowiedzie膰 na pytanie ”Czy palacze
powoduj膮 wi臋cej wypadk贸w ni偶 niepal膮cy ?”
Hipoteza: Nikotyna os艂abia sprawno艣膰 kierowcy
zmienna niezale偶na: u偶ycie nikotyny
zmienna zale偶na: liczba zderze艅
12
Statystyka jest bardzo istotna...
Po eksperymencie, badacz dysponuje wynikami z grupy kontrolnej
(os贸b niepal膮cych) i z grupy eksperymentalnej (os贸b pal膮cych)
Natomiast, to nie wystarcza do sformu艂owania ostatecznych
konkluzji. Co zatem mo偶na z tym zrobi膰?
Pierwszy krok, eksperymentator musi podsumowa膰 dane
W tym celu stosuje si臋 statystyk臋 opisow膮
13
Statystyka jest bardzo istotna...
Grupa kontrolna Grupa eksperymentalna
艣rednia 艣rednia
rozst臋p
np. Grupa kontr.: 0-4 wypadk贸w
Grupa eksp.: 2-7 wypadk贸w
wariancja: miara rozproszenia wynik贸w wok贸艂 艣redniej
14
Statystyka jest bardzo istotna...
Variancja jest wi臋ksza
艣rednia 艣rednia
Skoro r贸偶nica pomi臋dzy obiema grupami wynosi (2,2 i 4,2), czy
jeste艣my uprawnieni do stwierdzenia, 偶e nasza hipoteza zosta艂a
potwierdzona (w tym przypadku, 偶e nikotyna os艂abia sprawno艣膰
kierowcy)?
Nie!
Do tego celu potrzebujemy wnioskowania statystycznego
Obliczenia statystyczne, kt贸re pozwalaj膮 okre艣li膰 czy r贸偶nica w
uzyskiwanych wynikach pomi臋dzy obiema grupami osi膮ga
istotno艣膰 statystyczn膮
15
Statystyka jest bardzo istotna...
Statystycznie istotny: okre艣lenie u偶ywane w odniesieniu do
wyniku, gdy jego pojawienie si臋 na zasadzie przypadku jest
wysoce nieprawdopodobne
Uwaga: wyniki eksperymentalne nie daj膮 stuprocentowej pewno艣ci
To niemo偶liwe
Zgodnie z obowi膮zuj膮c膮 konwencj膮 psychologowie uznaj膮 r贸偶nic臋
za istotn膮, je艣li jego pojawienie si臋 na zasadzie przypadku wynosi
5% lub mniej
WYK艁AD 4
1
Interpretacja wynik贸w
圮 W jaki spos贸b zinterpretowa膰 rezultaty?
圮 Wyniki bada艅 powinny by膰 zinterpretowane w 艣wietle popszedniej
teorii, w celu odpowiedzenia danego pytania naukowego (np. Czy
ogl膮danie telewizji powoduje agresywno艣膰 u dzieci?)
圮 Wyniki powinny pozwala膰 na wybranie najlepsz膮 hipotez臋 w艣r贸d
hipotez przedstawionych przed wykoniwaniem eksperymentu
圮 Ka偶da metoda jest bardziej adekwatna, aby odpowiedzi膰 na
specyficzne pytania
圮 Historia przypadku
Cel: zrozumienie rozwoju zachowa艅 agresywnych u konkretnej
jednostki (sformulowanie hipotez co do pochodzenia agresji)
Np. Historia rozwoju wielokrotnego mordercy
圮 Obserwacja w naturze
Cel: opis charakteru dzia艂a艅 agresywnych we wczesnym
dzieci艅stwie
2
Interpretacja wynik贸w
Np. Obserwacja, klasyfikacja i opis b贸jek, popychania si臋, itd. w
czasie zabaw w przedszkolu
圮 Obserwacja laboratoryjna
Cel: Stwierdzenie, czy agresja w parach dzieci tej samej oraz
odmiennej p艂ci r贸藕ni si臋 pod wzgl臋dem cz臋stotliwo艣ci i
intensywno艣ci
Np. Obserwacja przez jednostronne lustro par tej samej oraz
odmiennej p艂ci w艣r贸d przedszkolak贸w
圮 Test
Cel: Por贸wnanie cech osobowo艣ci os贸b agresywnych
nieagresywnych
Np. Przeprowadzenie test贸w osobowo艣ci w艣r贸d wi臋偶ni贸w
stosuj膮cych przemoc i nie stosuj膮cych przemocy
圮 Sonda偶
Cel: Stwierdzenie, w jakim stopniu przemoc w rodzinie jest
powszechna
3
Interpretacja wynik贸w
Np. Kwestionariusz przeznaczony dla anonymowych
respondent贸w (w pr贸bie reprezentatywnej) na temat
stosowania kar cielesnych w ich rodzinach
圮 Badanie korelacji
Cel: Badanie zale偶no艣ci pomi臋dzy agresywno艣ci膮 a ogl膮daniem
telewizji
Np. Przeprowadzenie testu agresywno艣ci z wykorzyzstaniem
rysunk贸w i obliczanie wsp贸艂czynnika korelacji z liczb膮 godzin
w tygodniu sp臋dzanych przed telewizorem
圮 Eksperyment
Cel: Stwierdzenie, czy wysoka temperatura pobudza agresywne
zachowanie
Np. Zaaran偶owanie situacji w kt贸rej uczestnicy karz膮 ”ucznia”
wywo艂uj膮c wstrz膮s, gdy znajduj膮 si臋 w pomieszczeniu o
temperaturze 8 lub 25 stopni
4
Przyk艂ad badania: Efekt Mozarta
Czy muzyka wp艂ywa na inne funkcje umys艂owe?
“Efekt Mozarta”: Rauscher i wsp. (1993)
Dlaczego efekt Mozarta pobudzi艂 wielkie
zainteresowanie?
Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 „efekt Mozarta”?
Efekt muzyki Mozarta lub na og贸艂 efekt muzyki?
Efekt muzyki lub inne zjawisko?
Wnioski
Czy muzyka wp艂ywa na inne funkcje
umys艂owe?
圮 Od dawna twierdzono, 偶e muzyka ma wp艂yw na funkcje
umys艂owe, tak jak analyz臋 wzrokowo-przestrzenn膮,
matematyk臋, itd.
圮 Rodzaje efekt贸w:
D艂ugotrwa艂y (np., efekt wykszta艂cenia muzycznego)
Kr贸tkotrwa艂y (np., efekt natychmiastowy s艂uchania
kr贸tkiego utworu muzyki) => Efekt Mozarta
5
“Efekt Mozarta”: Rauscher i wsp.
(1993)
圮 Osobe badane: 36 student贸w na uniwersytecie
圮 Warunki:
1) 10 min. muzyki (utw贸r z Sonaty Mozarta K448)
2) 10 min. instrukcji relaksacyjnych (j臋zyka)
3) 10 min. ciszy
圮 Zadania: 3 testy wybrane z baterii inteligencji Stanforda-
Bineta (1986) : “paper folding & cutting”, ”matrices”,
“pattern analysis”
7
圮 Wnioski
圮 S艂uchanie kr贸tkiego utworu muzyki powoduje kr贸tkoterminowy
wzrost (10-15') wynik贸w w zadaniach testuj膮cych my艣lenie
przestrzenne i czasowo-przestrzenne
圮 Wydaje si臋, 偶e efekt dotyczy tylko zadania Paper folding &
Cutting (1998)
圮 Na podstawie uzyskanych wynik贸w, nie mo偶na twierdzi膰, 偶e efekt
jest specyficzny dla muzyki Mozarta
“Efekt Mozarta”: Rauscher i wsp.
(1993)
Dlaczego efekt Mozarta powodowa艂
wielkie zainteresowanie?
圮 Badanie Rauschera i wsp贸艂. zosta艂o upublikowane w
czasopismie Nature
圮 Wyniki uzyskane przez Rauschera i wsp贸艂. s膮 istotne pod
wzgl臋dem teorii organizacji proces贸w umys艂owych w
m贸zgu
圮 Niestety, wykorzystywanie wynik贸w badania naukowego
w celu komercyjnym = stworzenie ”Mozart Effect”
8
Dlaczego efekt Mozarta powodowa艂
wielkie zainteresowanie?
Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt
Mozarta?
圮 Wielu naukowc贸w nie by艂o w stanie powtarza膰 wynik贸w
Rauschera
圮 Rauscher i wsp贸艂. (1998) wtedy stwierdzili, 偶e trudno艣ci z
powtarzaniem Efektu Mozarta wynikaj膮 z u偶ywania
nieadekwatnego zadania 圮 tylko zadania testuj膮ce
my艣lenie czasowo-przestrzenne s膮 adekwatne
圮 Bior膮c pod uwag臋 stwierdzenia Rauschera, dodatkowe
badania staraj膮ce si臋 o Efekt Mozarta zosta艂y
przeprowadzone (w Kanadzie i w USA)
9
圮 Badanie na Uniwersytecie Montrealu
32 student贸w na uniwersytecie (wiek: 18-33 lat)
powt贸rzenie planu eksperymentalnego stosowanego przez Rauschera
i wsp. (1993), lecz u偶ywaj膮c tylko 2 warunk贸w (Mozart versus.
Cisza) i 2 zada艅
PAPER FOLDING = zadanie krytyczne
MATRICES = zadanie kontrolne
najbardziej adekwatne
zadanie (Paper Folding)
Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt
Mozarta?
10
圮 Badanie na Universytecie ”Western Ontario”
67 student贸w przewa偶nie na universytecie (wiek: 17-21)
Warunki:
Mozart (Sonata K448)
Muzyka relaksacyjna (The Shining one, Philipa Thortona)
Cisza
Tylko jedno zadanie: Paper folding
Ka偶da osoba badana mia艂a wykona膰 tylko jeden warunek przed
Zadaniem
Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt
Mozarta?
11
圮 Badanie na Universytecie “Appalachian State”
86 student贸w na universytecie
Warunki:
Mozart (Sonata K448)
Muzyka minimalista (Music with changing parts, P. Glassa)
10-min instrukcji relaksacyjnych (j臋zyka)
20-min instrukcji relaksacyjnych (j臋zyka)
Cisza
Tylko jedno zadanie: Paper folding
Ka偶da osoba badana mia艂a wykona膰 tylko jeden warunek przed
zadaniem oraw stosowano pre-test
Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt
Mozarta?
12
圮 Wniosek: Efekt Mozarta jest zjawiskim kt贸re nie mo偶emy
艂atwo powtarza膰 (winiki s膮 przeciwko pierwotnego
badania Rauschera i wsp)
圮 Inne badacze doszli do tego samego wniosku, np. “Metastudy”
Chabrisa (1999): analyza 16 do艣wiadcze艅 (714
os贸b badanych)
Czy mo偶na 艂atwo uzyska膰 Efekt
Mozarta?
Efekt mozyki Mozarta lub na og贸艂
efekt muzyki?
圮 Wed艂ug pierwszych bada艅 (Rauscher i wsp., 1995) wydaje
si臋, 偶e Efekt Mozarta jest specyficzny dla muzyki Mozarta
(... dla jednego utworu)
圮 Natomiast, ten wynik nie jest potwierdzony:
Nantais i Schellenberg (1999): Efekt Mozarta (muzyka > cisza) jest
podobnie uzyskany z muzyk膮 Schuberta
“Meta-study” Hetlanda (2000): nie ma ro偶nic zale偶nych od muzyki
13
圮 Wniosek: Efekt Mozarta (kiedy jest uzyskany...) nie jest
koniecznie zwi膮zany z muzyk膮 Mozarta. Jest efektem
og贸lnym muzyki
圮 Interesuj膮ce pytanie: Jakie charakteristyki (w艂a艣ciwo艣ci)
muzyki mog膮 spowodowa膰 tymczasowy wzrost wynik贸w
w testach czasowo-przestrzennych?
Efekt mozyki Mozarta lub na og贸艂
efekt muzyki?
Efekt muzyki lub inne zjawisko?
圮 Dwa przyk艂ady muzyki:
Sonate Mozarta K448 圮 Efekt
Music with changing parts, P. Glassa 圮 Bez efektu
圮 Efekt Mozarta: wynik stopnia zainteresowania lub
emocji
Nantais i Schellenberg (1999): Efekt Mozarta uzyskany u偶ywaj膮c
opowie艣ci (“The last rung on the ladder”, S. King)
14
圮 Thompson i wsp. (2001) stosowali 3 warunki:
Muzyka ”radosna” (Sonate K448)
Muzyka ”smutna ” (Adagio Albinoniego)
Cisza
Zadanie: Paper Folding
Ponadto, po wykonczeniu zadania osobe badane mia艂y
wype艂ni膰 kwestionariusz na emocje
Efekt muzyki lub inne zjawisko?
Wyniki
Albinoni = Cisza
Mozart > Cisza (efekt jest zwiazany z wznikami otrzymanymi w
kwestionariuszu)
圮 Wnioski: Efekt Mozarta prawdopodobnie nie jest
wynikiem muzyki, ale zupe艂nie innym zjawiskiem
zale偶nym od stopnia zainteresowania d藕wi臋kami lub
emocji
15
Efekt Mozarta: podsumowuj膮c
圮 Effektu Mozarta nie mo偶na 艂atwo powtarza膰 = efekt jest
bardzo s艂aby
圮 Kiedy efekt jest uzyskany, efekt
Nie jest specyficzny dla muzyki Mozarta
Nie jest nawet specyficzny dla muzyki
圮 Prawdopodobnie, Efekt Mozart jest zjawiskiem zale偶nym
od stopnia zainteresowania d藕wi臋kami lub emocji
WYKLAD 5
1
Biologia i zachowanie
圮 Najpierw, kilka pyta艅...
圮 Dlaczego ludzie s膮 na og贸艂 do siebie podobni, niezale偶ne od
kultury, kraju, wykszta艂cenia (np. wszyscy komunikuj膮 si臋 mi臋dzy
sob膮 za pomoc膮 j臋zyka)?
圮 Dlaczego, na odwr贸t, s膮 r贸偶nice u ludzi? (np. Piotr ma zdolno艣ci
matematyczne, a nie lubi historii, a Mateusz nie ma zdolno艣ci
matematyczne i jest bardzo zainteresowany histori膮)?
圮 Sk膮d si臋 bior膮 te podobie艅stwa i r贸偶nice?
2
Biologia i zachowanie
圮 Og贸lnie, dwie teorie pr贸buj膮 odpowiedzie膰 na to pytanie:
natywizm: zachowanie wynika z natury (nature), czyli z gen贸w i
z cech wrodzonych
Np. Piotr jest bardzo dobrym muzykiem, poniewa偶 jest
bardzo utalentowany. Ta umiej臋tno艣膰 jest zapisana w jego
genach
empiryzm: zachowanie wynika z proces贸w uczenia si臋, z
do艣wiadcze艅 w danym 艣rodowisku, i z kultury (nurture)
Np. Piotr dobrym muzykiem. On gra dziesi臋膰 godzin
dziennie i w ten spos贸b uzyskuje dobre rezultaty
圮 Kt贸ra z dw贸ch teorii jest bardziej poprawna?
Ani pierwsza, ani druga!
Bardzo skomplikowan膮 spraw膮 jest 藕r贸d艂o zachowania u
cz艂owieka. Wielu zachowa艅 wynika i z natury (np. gen贸w) i z
proces贸w uczenia si臋, i wp艂ywu 艣rodowiskowego/kulturowego
Np. Piotr mo偶e by膰 uzdolniony
matematycznie (predyspozycja).
Natomiast, je偶eli Piotr nie b臋dzie mia艂 dobrego
nauczyciela z matematyki w szkole i nie
b臋dzie pilnie si臋 uczy艂 matematyki, jego
potencjalne mo偶liwo艣ci nigdy si臋 nie rozwin膮
3
Podstawowe poj臋cia w biologii
圮 Dna i geny
圮 DNA (kwas dezoksyrybonukleinowy) jest struktur膮
biochemiczn膮 w kt贸rej si臋 znajduje kod genetyczny organizmu
圮 Ta struktura wyst臋puje w ka偶dej kom贸rce organizmu
圮 Chromosomy: pa艂eczkowate struktury, b臋d膮ce fragmentami
DNA, kt贸re s膮 no艣nikami gen贸w
圮 Geny: funkcjonalne jednostki dziedziczenia b臋d膮ce fragmentami
chromosom贸w
4
Podstawowe poj臋cia w biologii 圮 Ka偶dy chromosom zawiera tysi膮ce r贸偶nych gen贸w
圮 W ka偶dym genie, wyst臋puj膮 cztery podstawowe elementy (A, T,
C, G). Sekwencja tych element贸w prowadzi do syntezy innych
typ贸w protein
圮 Z tego powodu, geny po艣rednio lub bezpo艣rednio warunkuj膮
strukturalne i biochemiczne cechy organizmu (np. kolor w艂os贸w)
5
Podstawowe poj臋cia w biologii
圮 W jaki spos贸b geny s膮 wybierane podczas ewolucji
cz艂owieka?
圮 Wybieranie gen贸w zachodzi za po艣rednictwem procesu ewolucji
Nast臋puj膮 zmiany w cz臋stotliwo艣ci wyst臋powania gen贸w przez
wiele pokole艅, kt贸rym towarzysz膮 zmiany uwarunkowanych
genetycznie cech populacji
圮 Zgodnie z teori膮 Karola Darwina (1859), ewolucja jest odbywa si臋
za pomoc膮 procesu zwanego selekcj膮 naturaln膮
Kiedy nowy organizm zostaje pocz臋ty, geny w spos贸b
przypadkowy zostaj膮 po艂膮czone, dlatego jeden pojedynczy
organizm, nie jest nigdy identyczny genetycznie z
jakimkolwiek innym organizmem
Uzyskane w wyniku wcze艣niejszego przemieszania geny
determinuj膮 w organizmie ustalony wzorzec fizycznych i
behawioralnych w艂a艣ciwo艣ci cz艂owieka (np. kolor w艂os贸w)
Prze偶ywalno艣膰 zasadniczych gen贸w (przechodzenie do
nast臋pnej generacji) jest uzale偶nione od ich biologicznej
korzy艣ci dla organizmu
6
Podstawowe poj臋cia w biologii
Przez biologiczne korzy艣ci b臋dziemy rozumieli te cechy
uwarunkowane genetycznie, kt贸re zapewniaj膮 wzrost
prze偶ywalno艣ci i reprodukcji u pojedynczych organizm贸w
Np. zbi贸r gen贸w determinuj膮cy postaw臋 pionow膮 u
ludzi zosta艂 wyselekcjonowany, poniewa偶 zapewnia艂
szans臋 prze偶ycia i reprodukcji u ludzi (np. poprzez
zwi臋kszenie szybko艣ci motorycznej czy mo偶liwo艣膰
u偶ycia r膮k w obronie przed drapie偶nikami)
Np. geny, kt贸re s膮 zwi膮zane z przedwczesn膮
艣miertelno艣ci膮 wynikaj膮c膮 z choroby na szcz臋艣cie nie s膮
selekcjonowane, poniewa偶 nie zapewniaj膮
prze偶ywalno艣ci gatunku
Okre艣lenie selekcji naturalnej:
proces ewolucyjny, w kt贸rym jednostki wykazuj膮ce
uwarunkowane genetycznie cechy, u艂atwiaj膮ce przystosowanie
do okre艣lonego 艣rodowiska, maj膮 wi臋ksze szanse przetrwania i
rozmna偶ania si臋 ni偶 inne jednostki
W rezultacie ich cechy staj膮 si臋 z czasem bardziej
rozpowszechnione w populacji
7
Podstawy biologiczne zachowania u
cz艂owieka
圮 Kwestia podstaw biologicznych zachowania
圮 Dlaczego psychologowie (i nie tylko) s膮 zainteresowani badaniem
biologicznych podstaw zachowania?
Bo, procesy kt贸re maj膮 biologiczne podstawy s膮 wa偶nymi i
zasadniczymi procesami u cz艂owieka (np. j臋zyk), definiuj膮ce
natur臋 cz艂owieka
圮 W jaki spos贸b psychologowie mog膮 sprawdza膰, 偶e dana funkcja
umys艂owa (np. rozpoznawanie twarzy) ma podstawy biologiczne?
1) Funkcjonalna i neuroanatomiczna niezale偶no艣膰 czynno艣ci
poznawczych w m贸zgu.
Psychologowie pokazuj膮, 偶e istniej膮 specyficzne p臋tle
neuronalne w m贸zgu, kt贸re odpowiedzialne za pewne funkcje
Np. W rozpoznawaniu twarzy, badacze wykazali, 偶e ta
funkcja jest niezale偶na od innych funkcji poznawczych
(np. takich jak rozpoznawanie przedmiot贸w)
Ponadto, wykazuj膮, 偶e istniej膮 pewne specyficzne
o艣rodki w m贸zgu, kt贸re s膮 odpowiedzialne za te
funkcje
8
Podstawy biologiczne zachowania u
cz艂owieka
2) Wczesne pojawienie si臋 funkcji poznawczych w rozwoju
cz艂owieka
Psychologowie dowodz膮, 偶e pewne funkcje poznawcze
pojawiaj膮 si臋 ju偶 we wczesnym rozwoju. Dodatkowo pokazuj膮,
偶e te dane zachowania s膮 genetycznie uwarunkowane
Np. w przypadku rozpoznawania twarzy, badacze
wykazuj膮, 偶e ta funkcja wyst臋puje u dzieci a nawet u
niemowlak贸w
3) Uniwersalno艣膰 funkcji poznawczych
Psychologowie dowodz膮, 偶e pewne funkcje poznawcze,
wyst臋puj膮 u wszystkich ludzi niezale偶nie od stopnia stopnia
wykszta艂cenia, i kontekstu kulturowego
Np. W przypadku funkcji rozpoznawania twarzy,
badacze wykazali, 偶e przedstawiciele innych kultur
wykorzystuj膮 te same mechanizmy poznawcze
9
Przyk艂ady zachowa艅 kt贸ry maj膮
podstawy biologiczne
圮 W literaturze, opisywano 偶e kilka funkcji umys艂owych
mo偶e mie膰 podstawy biologiczne
圮 J臋zyk
圮 Rozpoznawanie twarzy
圮 Procesy spostrzegania wzrokowego
圮 Procesy emocjonalne
圮 Synchronizacja, czyli dostosowania zachowania jednej osoby do
zachowania drugiej
圮 Rozpoznawanie muzyki...
Natura j臋zyka (jego podstawy
biologiczne)
圮 Czym jest j臋zyk?
Systym 艂膮czenia element贸w, kt贸re same w sobie nie maj膮 znaczenia
(takich jak d藕wi臋ki lub gesty), w wypowiedzi kt贸re wyra偶aj膮
J臋zyk jest za bardzo z艂o偶ony, aby mo偶na by艂o nauczy膰 si臋 go po
kawa艂ku (Chomsky, 1957, 1980). Na przyk艂ad, wyra偶y posiadaj膮
dwa poziomy strukturalne
圮 Powierzchniowa struktura zdania (surface structure)
Spos贸b w jaki zdanie jest wypowiadane
圮 Struktura g艂臋boka (deep structure)
Struktura zawieraj膮ca znaczenie
10
Natura j臋zyka
圮 Language Acquisition Device (LAD)
Aby z powierzchniowej struktury zdania doj艣膰 do struktury g艂臋bokej
dzieci i doro艣li musz膮 stosowa膰 regu艂y gramatyki
Chomsky zaobswerwowa艂/proponowa艂, 偶e nie musimy uczy膰
dzieciom gramatyki. M贸zg cz艂owieka ju偶 zawiera pewny modu艂,
kt贸ry pozwala ma艂ym dzieciom rozwjia膰 j臋zyk
Ten modu艂 (tzw. Language Acquisition Device, LAD) jest wrodzony
i pozwala rozwjia膰 j臋zyk, pod warunkiem, 偶e dzieci maj膮 dost臋p do
odpowiednych pr贸bek mowy
Wed艂ug Chomsky'ego dziecko rodzi si臋 z uniwersaln膮 gramatyk膮,
i poprzez kontakt z m贸wi膮cymi w jego ojczystym j臋zyku poznaje,
kt贸re elementy nale偶y w nim zastosowa膰
Innymi s艂owy, dziecko od urodzenia posiada mo偶liwo艣膰 uczenia si臋
jakiegokolwiek j臋zyka
Ta „wiedza” uniwersalna dotyczy rzeczownik贸w, czasownik贸w,
podmiot贸w i dope艂nie艅, itd.
11
Natura j臋zyka
Argumenty na poparcie LAD
圮 Dzieci ro偶nych kultur przechodz膮 przez podobne etapy
rozwoju j臋zyka
圮 Dzieczi 艂acz膮 s艂owa w spos贸b, na kt贸ry doro艣li nigdy by
nie wpadli
圮 Doro艣li nie zawsze konsekwentnie poprawiaj膮 sk艂adni臋 w
wypowiedziach dzieci
圮 Dzieci kt贸re sie nie spotyka艂y z jezykiem doro艣li
prawdopodobnie bed膮 stworzy膰 ich w艂asny j臋zyk
圮 Niem贸wl臋ta maj膮c 7 miesi臋cy lub wi臋cej s膮 w stanie
wyci膮ga膰 proste regu艂y lingwisticzne z sekwencji
d藕wi臋k贸w
WYK艁AD 6
1
Argumenty na poparcie LAD
圮 Dzieci ro偶nych kultur przechodz膮 przez podobne etapy
rozwoju j臋zyka
圮 Dzieczi 艂acz膮 s艂owa w spos贸b, na kt贸ry doro艣li nigdy by
nie wpadli
圮 Doro艣li nie zawsze konsekwentnie poprawiaj膮 sk艂adni臋 w
wypowiedziach dzieci
圮 Dzieci kt贸re sie nie spotyka艂y z jezykiem doro艣li
prawdopodobnie bed膮 stworzy膰 ich w艂asny j臋zyk
圮 Niem贸wl臋ta maj膮c 7 miesi臋cy lub wi臋cej s膮 w stanie
wyci膮ga膰 proste regu艂y lingwisticzne z sekwencji
d藕wi臋k贸w
圮 Badania u os贸b z rozwojowym deficytem mowy (np.
rozwojowa dysfazia) wskazuj膮, 偶e j臋zyk mo偶e by膰
dziedzicznie z g贸ry uwarunkowany
圮 Wiele bada艅 w neuropsychologii wykazuje, 偶e s膮 obszary
w m贸zgu (np. w lewej p贸艂kuli m贸zgu) stosowane
szczeg贸lnie gdy ludzie spostrzegaj膮 i buduj膮 s艂owa. Ale
obszary te nie s膮 u偶ywane, podczas percypowania i
tworzenia muzyki
2
Argumenty na poparcie LAD
J臋zyk i uczenie si臋
圮 Obliczeniowe sieci neuronalne (przy u偶yciu komputera) “si臋
ucz膮” element贸w j臋zyka, tak jak ro偶nych typ贸w
czasownik贸w
圮 Dzieci si臋 ucz膮 prawdopodobie艅stwa, 偶e jedna syllaba lub
jedno s艂owo nast臋puj膮 po poprzednych elementach
圮 Mimo tego, 偶e s膮 podobie艅stwa w sposobu uczenia si臋
j臋zyka, s膮 rownie偶 ro偶nice
圮 Rodzice poprawiaj膮 b艂臋dy dzieci, i w drugiej strony dzieci
imituj膮 wyra偶enia doro艣li i je wypracowuj膮
Podstawy biologiczne Rozpoznawania
twarzy
圮 Rozpoznawanie twarzy uwa偶ane jest za fundamentalny
proces poznawczy, kt贸ry ma biologiczne podstawy
Dowody potwierdzaj膮ce stanowisko, 偶e rozpoznawanie twarzy jest
zar贸wno wyj膮tkow膮 i specyficzn膮 funkcj膮:
- Chocia偶 prosta na pierwszy rzut oka percepcja i rozpoznawanie
twarzy jest bardzo z艂o偶onym procesem, kt贸ry r贸偶ni si臋 od
rozpoznawanie przedmiot贸w.
Np. Z艂udzenie Margaret Thatcher (Thompson, 1980).
3
Podstawy biologiczne Rozpoznawania
twarzy
Zgodne jest to z koncepcj膮 m贸wi膮c膮 o tym, 偶e twarze du偶o trudniej
jest rozpozna膰 gdy s膮 odwr贸cone do g贸ry nogami. Kiedy twarz
prezentowana jest pionowo, informacje dotycz膮ce twarzy wydaj膮 si臋
by膰 traktowane ca艂o艣ciowo, podczas gdy twarz jest odwr贸cona,
zaanga偶owane s膮 procesy zorientowane na postrzeganie detali. Nie
dzieje si臋 tak w przypadku przedmiot贸w (np. Dom贸w).
- Ta funkcjonalna specyficzno艣膰 znajduje potwierdzenie w przypadku
pacjent贸w z uszkodzeniami m贸zgu, u kt贸rych rozwin臋艂a si臋
prozopagnozja (specyficzny deficyt zwi膮zany z rozpoznawaniem
twarzy) lub deficytami pojawiaj膮cymi si臋 w percepcji twarzy
- Neuronalna specyficzno艣膰 wspierana jest przez technik臋
rejestrowania czynno艣ci pojedynczej kom贸rki u ma艂p. Okazuje si臋,
偶e w p艂acie skroniowym istniej膮 kom贸rki, kt贸re aktywizowane s膮
przez znane twarze (nie przez inne znane bod藕ce wzrokowe)
4
- Zdolno艣膰 do rozpoznawania twarzy rozwija si臋 u niemowl膮t
bardzo wcze艣nie (oko艂o 2 miesi膮ca). Ponadto, kilka bada艅
wykaza艂o, 偶e noworodki, zaledwie kilka godzin po urodzeniu
potrafi膮 rozr贸偶ni膰 twarz od konfiguracji element贸w twarzy
prezentowanych losowo
- Przypadki rozwojowej prozopagnozji (specyficznej niezdolno艣ci
do rozpoznawania twarzy od urodzenia) by艂y opisywane w
literaturze (np. De Haan & Campbell, 1992)
- Ostatnie badania sugeruj膮, 偶e za problemy z rozpoznawanie twarzy
odpowiedzialne mog膮 by膰 czynniki genetyczne
Podsumowuj膮c mo偶na powiedzie膰, ze rozpoznawanie twarzy jako
podstawowy proces poznawczy posiada podstawy biologiczne
Genetyka r贸偶nic
圮 Stopien dziedziczno艣ci
圮 Wielko艣膰 statystyczna okre艣laj膮ca udzia艂 ca艂kowitej wariancji
danej cechy w grupie, jakie mozna przypisa膰 r贸偶nicom
genetycznym pomi臋dzy jednostkami w tej grupie
圮 Stopien dziedziczno艣ci 圮 proporcja (0,60 lub 60/100)
圮 Maximum = 1,0
Pewne zmienne posiadaj膮 bardzo wysoki stopien dziedziczno艣ci
(np.wysoko艣膰 cz艂owieka) ale inne zmienne 艣redni (np. zdolno艣ci
muzyczne)
5
Stopien dziedziczno艣ci
圮 Ocena dziedziczno艣ci dotyczy tylko i
wy艂膮cznie pewnej grupy przebywaj膮cej w
specyficznym 艣rodowisku
圮 Ta ocena nie dotyczy jednostek, ale tylko
zmienno艣ci w grupie
圮 Nawet charakterystyki posiadaj膮ce bardzo
wysoki stopien dziedziczno艣ci mog膮 by膰
zmodyfikowane poprzez 艣rodowisko
圮 W jaki spos贸b mo偶na otrzyma膰 miar臋 stopnia
dziedziczno艣ci?
圮 Badania dzieci adoptowanych pozwalaj膮 naukowcom na por贸wnywanie
pomi臋dzy cechami dzieci a cechami ich biologicznych i adopcyjnych
krewnych
圮 Wyniki s膮
wykorzystywane
do obliczania
stopnia
dziedziczno艣ci
6
Stopien dziedziczno艣ci
圮 Drugim sposobem jest analyza
pewnej cechy (np. wysoko艣膰i)
za pomoc膮 por贸wnywania
bli藕ni膮t jedno- i dwujajowych
圮 Je偶eli bli藕ni臋ta jednojajowe s膮
bardziej podobni do siebie pod
wzgl臋dem tej cechy ni偶
bli藕ni臋ta dwujajowe, to
sugeruje, 偶e ta cecha jest pod
kontrol膮 gen贸w
圮 Naukowcy r贸wnie偶 badaj膮 bli藕ni臋ta jednojajowe ktore by艂y
rozdzielone wcze艣nie w 偶yciu i przybywa艂y z innymi
rodzinami
圮 Podobie艅stwa pomi臋dzy nimi powinny by膰 genetyczne i na
podstawie tych wynik贸w mo偶na bezpo艣drednio oblicza膰
ocen臋 stopnia dziedziczno艣ci
7
Inteligencja: rola gen贸w i 艣rodowiska
圮 Iloraz inteligencji (I.I.)
圮 Kiedy艣 I.I. by艂 obliczony w ten spos贸b:
Wiek mentalny osoby dzielony prez wiek chronologiczny, a
rezultat dodatkowo mno偶one przez 100
圮 Obecnie, I.I. jest obliczony na podstawie norm otrzymanych w
standaryzowanych testach inteligencji
圮 Typ inteligencji zwi膮zany z wysokim ilorazem inteligencji
posiada wysoki stopien dziedziczno艣ci
圮 .50 dla dzieci i m艂odziezy
圮 .60 -.80 dla doro艣li
圮 Iloraz inteligencji u bli藕ni膮t jednojajowych jest zawsze
wi臋cej skorelowany ni偶 u bli藕ni膮t dwujajowych
8
Qwestia r贸偶nic mi臋dzy groupami
圮 Genetyka jest stosowana, aby wyt艂umaczy膰 ro偶nice mi臋dzy
groupami
圮 Cz臋sto, te r贸偶nice s膮 brane pod uwag臋, 偶eby usprawiedliwi膰
inne zachowanie w stosunku do tych group
圮 Np: Ro偶nice pomi臋dzy 艣redni I.I. u ro偶nich grup etnycznych w
USA (np. os贸b bia艂o- i czarnosk贸rych)
圮 Trudno艣ci wyt艂umacze艅 genetycznych
圮 Stosowano ocen臋 stopnia dziedziczno艣ci uzyskan膮
tylko u os贸b bia艂osk贸rych w celu wyt艂umaczenia rol臋
gen贸w w r贸偶nicach mi臋dzy grupami
Qwestia r贸偶nic mi臋dzy groupami
Par臋 bada艅 unikaj膮cych wspomnianych trudno艣ci
metodologicznych nie odkrywa艂 偶adnych ro偶nic
genetycznych pod wzgl臋dem I.I. pomi臋dzy grup膮
bia艂osk贸rych i grup膮 czarnosk贸rych
9
Inteligencja i 艣rodowisko
圮 Do艣wiadczenia maj膮ce negatywny wp艂yw na
inteligencj臋
圮 Niewystarczaj膮ca opieka przed urodzeniem
圮 Niedo偶ywienie
圮 Stresuj膮cy kontekst w rodzinie
圮 Do艣wiadczenia kt贸re maj膮 pozytiwny wp艂yw na
inteligencj臋
圮 Zdrowie i dobre od偶ywianie
圮 Interesuj膮cy i spokojny kontekst w rodzinie i w szkole
Neurony, hormony,
i przeka偶niki nerwowe
10
Neurony, hormony,
i przeka偶niki nerwowe
圮 O艣rodkowy uk艂ad nerwowy
圮 Obwodowy uk艂ad nerwowy
圮 Komunikacja w uk艂adzie nerwowym
圮 Neurotransmitery/ neuroprzeka偶niki
圮 Mapowanie m贸zgu
圮 Elementy struktura m贸zgowa
圮 „Jej” i „jego” m贸zg?
O艣rodkowy uk艂ad nerwowy
圮 M贸zg
圮 Rdze艅 kr臋gowy
圮 Grupa neuron贸w kt贸ra biegnie od
podstawy m贸zgu do wzd艂u偶 tu艂owia.
Spe艂nia funkcje pomostu pomi臋dzy
m贸zgiem a cz臋艣ciami cia艂a poni偶ej
szyj
圮 Jest chroniony przez kr臋gos艂up
WYK艁AD 7
1
Obwodowy uk艂ad nerwowy
圮 Somatyczny
圮 Sk艂ada si臋 z nerw贸w po艂膮czonych z receptorami czuciowymi i
mi臋艣niami szkieletowymi
圮 Autonomiczny
圮 Reguluje funkcje gruczo艂贸w, naczy艅 krwiono艣nych, narz膮d贸w
wewn臋trznych
圮 Sk艂ada si臋 z:
圮 wsp贸艂czulnego uk艂adu nerwowego (mobilizuje organizm do
dzia艂ania)
圮 przywsp贸艂czulnego uk艂adu nerwowego (zachowuje energi臋,
podtrzymuje stan spokoju
2
Komunikacja w uk艂adzie nerwowym
圮 Struktura neuronu
圮 Rozdaje neuron贸w
圮 W jaki spos贸b neurony komunikuj膮 si臋 ze sob膮
圮 Potencja艂 czynno艣ciowy
圮 Neurotransmitery/ neuroprzeka偶niki
圮 System dokrewny
圮 Hormony
3
4
5
Najwa偶niejsze neuroprzeka偶niki
圮 Serotonina (neurony zwi膮zane ze snem, 艂aknieniem,
spostzeganiem zmys艂owym, regulacj膮 temperatura,
hamowaniem b贸lu i nastrojem)
圮 Dopamina (neurony zwi膮zane ze 艣wiadomym ruchem,
uczeniem si臋, pami臋ci膮 i emocjami)
圮 Acetylocholina (neurony zwi膮zane z czynno艣ciami mi臋艣ni,
funkcjami poznawczymi, pami臋cia i emocjami)
圮 Norepinefryna (neurony zwi膮zane z przyspieszon膮 prac膮
serca, z uczeniem si臋, pami臋ci膮, marzeniami sennymi, itd.)
圮 GABA (kwas gammaaminomas艂owy) (g艂贸wny
neuropzeka偶nik hamuj膮cy)
6
System dokrewny
圮 Melatonina (hormon wydzielany przez szyszynk臋): reguluje pewne
rytmy biologiczne
圮 Hormony nadnerczy
圮 Kortyzol: reakcja na stres
圮 Epinefryna (adrenalina) i norepinefryna (noradrenalina):
aktywizuj膮 wsp贸艂czny uk艂ad nerwowy kt贸ry z kolej zwi臋ksza
poziom pobudzenia i przygotowuje organizm do dzia艂ania
圮 Hormony p艂ciowe
圮 Estrogeny (np. progesteron), androgeny (np. testosteron)
7
M贸zg i jego struktura
圮 Najpierw, m贸zg w liczbach...
圮 Masa
圮 Niemowl臋 艣rednio 350 gram贸w, 12% ca艂kowitej wagi cia艂a
圮 Doros艂y 艣rednio 1375 gram贸w (od 1-2.5 kg), kobiety 150
gram贸w mniej, 2% masy cia艂a
圮 ludzie > ma艂py naczelne > inne ssaki (rz臋du 1/100) > ptaki >
gady > p艂azy > ryby
Dinozaur o masie wieloryba mia艂by m贸zg 100 razy l偶ejszy.
圮 40 mld neuron贸w, 30 mld m贸偶d偶ek, > 8 mld kora, < 2 mld
pozosta艂e
圮 Synapsy neuron贸w
圮 kora 4000/neuron, 3x1013 po艂膮cze艅
圮 m贸偶d偶ek 3x1012 po艂膮cze艅
圮 pozosta艂e 2x1013 po艂膮cze艅
圮 razem 5x1013
圮 Pojemno艣膰 rz臋du 50 x 1012=50 Tbit贸w traktuj膮c ka偶da synaps臋
jako bit
8
Mapowanie m贸zgu
圮 Techniki obrazowania i stymulowania m贸zgu
圮 Techniki obrazowania m贸zgu (e.g. PET-scan, fMRI)
圮 Pozwalaj膮 badaczowi obserwowa膰 aktywno艣膰 m贸zgu podczas
gdy pacjent wykonuje okre艣lone zadanie (np. rozpoznawanie
s艂贸w, dyskryminacja wzrokowa)
圮 S膮 korelacyjne (nie wiemy czy aktywacja okre艣lonego obszaru
m贸zgu wywo艂uje okre艣lon膮 funkcj臋, jest niezb臋dna dla
pojawienia si臋 takiej funkcji)
圮 Techniki stymulacji m贸zgu (e.g. Elektryczna stymulacja,
Transcranial Magnetic Stimulation, TMS)
圮 Pozwalaj膮 na badanie jak bezpo艣rednia stymulacja okre艣lonych (zwykle
korowych) obszar贸w m贸zgu wp艂ywa na zachowanie
圮 Mo偶emy powiedzie膰, 偶e okre艣lony obszar wywo艂uje dan膮 funkcj臋, jest
niezb臋dny dla tej funkcji - przyczyna
9
圮 Wa偶ne poj臋cia
圮 Rozdzielczo艣膰 przestrzenna: zdolno艣膰 techniki do dostarczenia wynik贸w na
pewnym poziomie przestrzennej precyzji (np. fMRI posiada rozdzielczo艣膰
przestrzenn膮 oko艂o 4 mm 圮 nie daje informacji o strukturach mniejszych
ni偶 4 mm)
Wi臋ksza rozdzielczo艣膰 = wy偶sza precyzja
圮 Czasowa rozdzielczo艣膰: zdolno艣膰 techniki do dostarczenia wynik贸w na
pewnym poziomie czasowej precyzji (np. TMS ma czasow膮 rozdzielczo艣膰 =
1 ms 圮 brak informacji o procesach kr贸tszych ni偶 1 ms)
Wi臋ksza rozdzielczo艣膰 = wy偶sza precyzja
圮 Co艣 za co艣 przestrzenna / czasowa rozdzielczo艣膰: metody z wy偶sz膮
przestrzenn膮 rozdzielczo艣膰 (np. fMRI) maj膮 mniejsz膮 czasow膮
rozdzielczo艣膰 i odwrotnie (np. ERP)
10
Techniki obrazowania m贸zgu: PET-scan
圮 PET-scan (emisyjna tomografia pozytronowa)
圮 Wstrzykni臋cie radioaktywnego emituj膮cego pozytrony znacznika
(znakowanej radioaktywnie wody 15O) do 偶y艂y
圮 Koncentracja znacznika w okre艣lonym obszarze m贸zgu jest wi臋ksza gdy
wzrasta utlenowanie m贸zgu (= wi臋ksza aktywno艣膰 w tym obszarze)
圮 Znacznik ma kr贸tki czas p贸艂trwania. W momencie rozpadu znacznik emituje
pozytrony, kt贸re zostaj膮 unicestwione poprzez interakcj臋 z elektronami. W
tym procesie dwa 纬 (gamma) - promienie s膮 emitowane w przeciwnych
kierunkach. Promienie te s膮 nast臋pnie wychwytywane przez czujniki
promieniowania
WYK艁AD 8
1
Techniki obrazowania m贸zgu: PET-scan
圮 Konstruowanie 3D (tr贸jwymiarowych) modeli aktywnych
obszar贸w m贸zgu na podstawie detekcji promieni 纬
圮 Analizowanie aktywno艣ci dotycz膮cych 2D modeli m贸zgu
(plasterki) lub 3D modeli m贸zgu
2
Techniki obrazowania m贸zgu: PET-scan
Techniki obrazowania m贸zgu: fMRI
圮 fMRI (czynno艣ciowy rezonans magnetyczny)
圮 Podobny do PET-scan, ale w tym przypadku obrazowanie oparte jest
na procesach elektromagnetycznych
圮 M贸zg umieszczany jest w bardzo silnym polu magnetycznym, kt贸re
ma r贸偶norodn膮 intensywno艣膰
圮 Kiedy pole magnetyczne jest np. zmniejszane atomy w m贸zgu
uwalniaj膮 fale radiowe o okre艣lonej cz臋stotliwo艣ci, kt贸re
rejestrowane s膮 przez detektory (r贸偶ne cz臋stotliwo艣ci dla r贸偶nych
cz臋艣ci m贸zgu)
圮 Podobnie jak w PET- scan badani poddani zostaj膮 strukturalnemu
MRI, kt贸ry pozwala na tworzenie 3D modeli aktywnych obszar贸w
m贸zgu
3
Techniki obrazowania m贸zgu: EEG/ERP
圮 EEG/ERP (Elektroencefalografia / Potencja艂y wywo艂ane)
4
圮 Inne techniki obrazowania m贸zgu
圮 MEG (magnetoencefalografia): rejestrowanie magnetycznej
aktywno艣ci m贸zgu (podobne do EEG)
圮 Optic Imagery: nadal rozwijaj膮ca si臋 technika pozwalaj膮ca na
obrazowanie m贸zgu przy pomocy metod optycznych
Techniki stymulacji m贸zgu: TMS/rTMS
圮 TMS/rTMS (Trancranial Magnetic Stimulation /
powtarzana Transcranial Magnetic Stimulation)
圮 M贸zg stymulowany jest przy pomocy bardzo kr贸tkich (1ms), ale
silnych impuls贸w magnetycznych
圮 Stymulacja wytwarzana jest poprzez umieszczenie na sk贸rze g艂owy
(nad interesuj膮cym nas obszarem) cewki
圮 Cewka umieszczana jest w oparciu o wcze艣niej uzyskany obraz MRI
5
Techniki stymulacji m贸zgu: TMS/rTMS
圮 Efekty stymulacji
圮 Ograniczone s膮 do kory
圮 Jeden impuls (technika pojedynczego impulsu)aktywizuje m贸zg i
czasami powoduje widoczn膮 reakcj臋 (np. reakcj臋 ruchow膮)
圮 Powtarzalna stymulacja (powtarzaj膮ce si臋 TMS) mo偶e 1) pobudza膰
lub 2) hamowa膰 obszary kory, w zale偶no艣ci odparametr贸w
stymulacji (np. intensywno艣ci, cz臋stotliwo艣ci impulsu)
圮 W ostatnim przypadku (hamowania) rTMS pozwala tworzenie
odwracalnego zak艂贸cenia pracy funkcjonowania m贸zgu, co
pozawala na symulowanie warunk贸w jakie wyst臋puj膮 u pacjent贸w z
uszkodzeniem m贸zgu
6
Inne techniki oparte na stymulacji
m贸zgu
圮 Inne techniki oparte na stymulacji m贸zgu
圮 Inwazyjna technika, w kt贸rej m贸zg jest bezpo艣rednio stymulowany
przy pomocy elektrod (obecnie ta metoda nie jest cz臋sto stosowana)
Struktura m贸zgowa
圮 Pie艅 m贸zgu
圮 M贸偶d偶ek
圮 Wzg贸rze
圮 Podwzg贸rze i szyszynka
圮 Cia艂o migda艂owaty
圮 Hipokamp
圮 Kora m贸zgowa
7
8
9
10
Cerebrum
圮 Najwi臋ksza struktura m贸zgowa
圮 Cerebrum jest wy偶sz膮 cz臋艣ci膮 m贸zgu i sk艂ada si臋 z
dw贸ch p贸艂kuli m贸zgu kt贸re s膮 po艂膮czone poprzez cia艂o
modzelowate
圮 Cerebrum jest odpowiedzialne za wi臋kszo艣膰 proces贸w
sensorycznych, motorycznych, oraz poznawczych
圮 Kora m贸zgowa: zawiera r贸偶ne poziomy neuron贸w
(istota szara)
P艂aty kory m贸zgowej
圮 P艂at potyliczny
圮 Kora wzrokowa
圮 P艂at ciemieniowy
圮 Kora czuciowa pierwszorz臋dowa
圮 P艂at skroniowy
圮 Pami臋膰, spostrzeganie, emocje, oraz kora s艂uchowa
圮 Lewa p贸艂kula, O艣rodek Wernickiego
圮 P艂at czo艂owy
圮 Emocje, planowanie, my艣lenie tw贸rcze, i kora motoryczna
圮 Lewa p贸艂kula, O艣rodek Broca
11
12
圮 P艂at potyliczny
- dziury w polach wzrokowych (skotoma)
trudno艣ci w umiejscowieniu widzianych
obiekt贸w
- halucynacje wzrokowe
- niedok艂adne widzenie obiekt贸w
- trudno艣ci w rozpoznawaniu kolor贸w
- trudno艣ci w rozpoznawaniu znak贸w, symboli,
s艂贸w pisanych
- trudno艣ci w rozpoznawaniu rysunk贸w
- trudno艣ci w rozpoznawaniu ruchu obiektu
- trudno艣ci z czytaniem i/lub pisaniem
WYK艁AD 9
1
2
Cerebrum
圮 Najwi臋ksza struktura m贸zgowa
圮 Cerebrum jest wy偶sz膮 cz臋艣ci膮 m贸zgu i sk艂ada si臋 z
dw贸ch p贸艂kuli m贸zgu kt贸re s膮 po艂膮czone poprzez cia艂o
modzelowate
圮 Cerebrum jest odpowiedzialne za wi臋kszo艣膰 proces贸w
sensorycznych, motorycznych, oraz poznawczych
圮 Kora m贸zgowa: zawiera r贸偶ne poziomy neuron贸w
(istota szara)
P艂aty kory m贸zgowej
圮 P艂at potyliczny
圮 Kora wzrokowa
圮 P艂at ciemieniowy
圮 Kora czuciowa pierwszorz臋dowa
圮 P艂at skroniowy
圮 Pami臋膰, spostrzeganie, emocje, oraz kora s艂uchowa
圮 Lewa p贸艂kula, O艣rodek Wernickiego
圮 P艂at czo艂owy
圮 Emocje, planowanie, my艣lenie tw贸rcze, i kora motoryczna
圮 Lewa p贸艂kula, O艣rodek Broca
3
4
Zaburzenie p艂at贸w kory m贸zgowej
Zaburzenie p艂at贸w kory m贸zgowej
5
Zaburzenie p艂at贸w kory m贸zgowej
6
Do艣wiadczenie Split-Brain
7
圮 Osobom badanym prezentowano informacj臋 do lewej lub do
prawej cz臋艣ci m贸zgu
圮 Pacjenci byli w stanie zidentyfikowa膰 werbalnie zdj臋cia
prezentowane po prawej stronie (np., ch艂opiec)
圮 Natomiast, kiedy mieli wskaza膰 twarz (zadanie
niewerbalne), wybrali zdj臋cia prezentowane po lewej stronie
(np. m臋偶czyzna)
Do艣wiadczenie Split-Brain
„Jej” i „jego” m贸zg?
圮 Po analizie 49 bada艅 nad struktur膮 m贸zgu u kobiet i
m臋偶czyzn, badacze doszli do wniosku, 偶e istniej膮 drobne
r贸偶nice pomi臋dzy grupami
圮 Na przyk艂ad, r贸偶nice dotycz膮 lateralizacji j臋zyka. U
m臋偶czyzn, j臋zyk jest traktowany zw艂aszcza na poziomie
lewej p贸艂kuli. U kobiet, obie p贸艂kule s膮 anga偶owane w
przetwarzaniu j臋zyka
圮 R贸偶nice r贸wnie偶 dotycz膮 ilo艣ci istoty szarej (wi臋cej u
kobiet)
8
Neuropsychologia i procesy poznawcze
圮 Neuropsychologia
Neuropsychologia jest w og贸le badaniem stosunk贸w istniej膮cych
pomi臋dzy m贸zgiem i zachowaniem
Badanie u pacjent贸w z uszkodzeniami m贸zgu
Neuropsychologia Poznawcza:
芦 Neuropsychologi臋 nazywamy poznawcz膮, poniewa偶 wyja艣nia mechanizmy
odpowiedzialne za funkcje poznawcze takie jak: my艣lenie, czytanie, pisanie,
m贸wienie, rozpoznawanie, pami臋tanie, u偶ywaj膮c dowod贸w z neuropatologii” .
(Campbell, 1987)
Neuropsychologia i procesy poznawcze
圮 Cele Neuropsychologii Poznawczej
圮 Bada膰 struktur臋 funkcji umys艂owych (np. je偶eli funkcja X jest
zale偶na od funkcji Y), za pomoc膮 analizy zachowania pacjent贸w z
uszkodzeniem m贸zgu
圮 Bada膰 podstawy neuronalne tych funkcji
圮 Metody Neuropsychologii Poznawczej
- Badanie u pacjent贸w z uszkodzeniem m贸zgu: przewa偶nie
stosowane s膮 zadania badaj膮ce zachowania (e.g. Zadanie
rozpoznawania przedmiot贸w)
9
Neuropsychologia i procesy poznawcze
- Badanie dysocjacji pomi臋dzy deficytami
- Badania u os贸b zdrowych :
• Techniki obrazowania m贸zgu (np. PET scan, fMRI) pozwalaj膮
badaczowi obserwowa膰 aktywno艣膰 m贸zgu podczas gdy osoba
wykonuje okre艣lone zadanie
• Techniki stymulacji m贸zgu (np. stymulacja magnetyczna)
pozwalaj膮 na badanie, jak bezpo艣rednia stymulacja
okre艣lonych (zwykle korowych) obszar贸w m贸zgu wp艂ywa na
zachowanie
- Modelowanie struktury poznawczej na podstawie danych
pochodz膮cych z doniesie艅 empirycznych
Zadanie y Funkcja Y
Metody Neuropsychologii Poznawczej:
Dysocjacja
10
Tematy w Neuropsychologii Poznawczej
圮 Przyk艂ady deficyt贸w badanych w Neuropsychologii Poznawczej
圮 Zaburzenia rozpoznawania wzrokowego (np. twarzy lub przedmi贸t贸w):
Agnozja wzrokowa
圮 Zaburzenia pami臋ci (kr贸tkotrwa艂ej i d艂ugotrwa艂ej) : np. Amnezja
圮 Zaburzenia uwagi: np. Pomijanie stronne (neglect) (uwaga jest
ograniczona do wydarze艅 wyst臋puj膮cych w przestrzeni przeciwnej do
lezji)
圮 Zaburzenia percepcji i produkcji mowy: Afazja
圮 Zaburzenia percepcji i produkcji muzyki: Amuzja
Zaburzenia mowy: afazje
圮 Afazja (afazja nabyta)
Zaburzenia komunikacji spowodowane s膮 uszkodzeniami m贸zgu. Afazje
nabyte konstytuuj膮 grup臋 deficyt贸w rozumienia i produkowania mowy
zar贸wno w formie s艂ownej i pisanej
(Wilson & Keil, 1999)
圮 Wa偶ne jest zaznaczy膰, 偶e afazja nie jest pojedynczym deficytem
(powinni艣my zatem m贸wi膰 nie o afazji , ale o kilku afazjach). Na
przyk艂ad, j臋zykowe deficyty mog臋 dotyczy膰 tylko rozumienia s艂贸w
prezentowanych werbalnie lub tylko deficyt贸w w produkcji mowy
czy tylko w zakresie czytania etc
11
Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w
圮 W tym wyk艂adzie b臋dziemy uznawali za deficyty tylko zaburzenia w
rozumieniu/percepcji s艂贸w, kt贸re podawane s膮 werbalnie i
zaburzenia w produkowaniu mowy
圮 Przyk艂ad test贸w do rozumienia i percepcji s艂贸w
S艂owo kot podawane werbalnie 圮pacjent musi odpowiedzie膰 na te
pytania:
- Co s艂yszysz?
S艂owo, s艂owo kot.
D藕wi臋k, tylko ha艂as!
- Jakie jest znaczenie tego s艂owa?
Odnosi si臋 do zwierz臋cia.
Odnosi si臋 do typu jedzenia.. Nie wiem!
- Jakim rodzajem zwierz臋cia jest kot?
Ma艂e zwierz膮tko domowe o czterech nogach. Mam jedno w
moim domu.
Du偶e zwierz臋 z czterema nogami i tr膮b膮. Nie mo偶esz znale藕膰
go tutaj.
Nie wiem ...nie wiem tyle na ten temat!
Kiedy pacjent nie mo偶e znale藕膰 w g艂owie danego s艂owa i wypowiedzie膰
go werbalnie, prosi si臋 pacjenta o wybranie spo艣r贸d czterech obrazk贸w,
takiego kt贸ry odpowiada s艂owu s艂yszanemu
Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w
12
Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w
Przyk艂ad produkcji mowy u trzech pacjent贸w:
1- 芦 This is a boy and that's a boy and that's a … thing. This is a… i don't
know. This is a … somethink that you can find in the … kitchen. 禄
2- 芦 Well this is… mother is away here WORFING her work. But when she is
looking, the two boys LOONKING in the other part. One their small tile
into her time here 禄
3- 芦 Cookie jar… fall over… chair… water… empty.. 禄
Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w
13
Pacjent 1: on nie ma wielu problem贸w z gramatyk膮, ale nie potrafi znale藕膰
s艂贸w (przyk艂ad anomii)
Pacjent 2: jest typowym przypadkiem afazji Wernickiego, o zachowanej do艣膰
dobrze fluencji s艂ownej, przy jednoczesnym bezsensownym u偶ywaniu tych
s艂贸w (neologizmy)
Pacjent 3: jest przyk艂adem typowej afazji Broca. Produkcja mowy jest bardzo
niska i nieprawid艂owa gramatycznie (agramatyzmy)
Zaburzenia mowy: przyk艂ady test贸w
Poznawczy model produkcji i percepcji
mowy
圮 Neuropsychologowie poznawczy u偶ywaj膮 modelu produkcji i
percepcji mowy w celu zrozumienia deficyt贸w mowy u pacjent贸w z
uszkodzeniami m贸zgu.
Model (Ellis & Young, 1988)
Modu艂y:
1- S艂uchowa analiza (akustyczna): podstawowa analiza s艂uchowa
d藕wi臋k贸w mowy. Na tym poziomie nie wiemy jeszcze, 偶e d藕wi臋k jest
danym s艂owem!
2- S艂uchowe wej艣cie leksykalne: to jest pami臋膰 (jak w komputerze) ,
gdzie ka偶de s艂owo jest reprezentowane przez liczb臋 (kod), kt贸ra
pozwala uzyska膰 dost臋p do informacji o znaczeniu danego s艂owa). Na
tym poziomie Forward wiemy, 偶e d藕wi臋k jest tym s艂owem.
Wyk艂ad 10
1
Poznawczy model produkcji i percepcji
mowy
3- Semantyka: pami臋膰 zawieraj膮ca informacje o znaczeniu s艂贸w.
Na tym poziomie wiemy wszystko na temat danego s艂owa.
word.
4- Fonologiczne wyj艣cie leksykalne: to jest pami臋膰, gdzie ka偶de
s艂owo jest reprezentowane przez liczb臋 (kod), kt贸ra umo偶liwia
doj艣cie do informacji o fonologicznej i artykulacyjnej
reprezentacji s艂owa. Te reprezentacje pozwalaj膮 na produkcj臋
s艂贸w.
5- Akustyczna fonemowa konwersja: grupa regu艂, kt贸re
pozwalaj膮 automatycznie transformowa膰 s艂yszany d藕wi臋k贸w
sekwencj臋 fonem贸w kt贸re mog膮 by膰 u偶yte do produkcji mowy.
Mo偶e by膰 u偶ywane przy powtarzaniu regularnych fonetycznie
Model s艂贸w.
2
Rozpoznawanie s艂owa
3
Rozpoznawanie s艂owa
4
5
Produkcja s艂owa
Rozumienie deficyt贸w w zakresie
percepcji/rozpoznawania mowy
圮 Deficyty w percepcji /rozpoznawaniu mowy mog膮 by膰
wyja艣nione przy u偶yciu tego modelu
圮 Pure word deafness (g艂uchota s艂owna)
W tym przypadku pacjent:
- nie potrafi zrozumie膰 wypowiadanych s艂贸w, ale pomimo to potrafi
czyta膰, pisa膰 i m贸wi膰 normalnie
- nie potrafi powtarza膰 s艂贸w
- percypuje s艂owa jako 芦 niezr贸偶nicowane ci膮g艂e pasmo szumu bez
rytmu 禄
6
Kt贸ry z proces贸w jest niefunkcjonalny w
modelu?
Rozumienie deficyt贸w w zakresie
percepcji/rozpoznawania mowy
圮 Pure word meaning deafness (g艂uchota znaczeniowa s艂贸w)
W tym przypadku pacjent
- nie potrafi zrozumie膰 znaczenia wypowiadanych s艂贸w
- jakkolwiek, s艂owa (tylko regularne fonetycznie) mog膮 by膰 powtarzane
i zapisywane, je艣li s膮 dyktowane
- pacjent mo偶e nadal produkowa膰 s艂owa
7
Kt贸ry z proces贸w jest niefunkcjonalny w
modelu?
圮 Semantyczne deficyty
W tym przypadku pacjent
- nie potrafi zrozumie膰 znaczenia s艂贸w, niezale偶nie od tego czy s膮
prezentowane werbalnie czy w formie pisemnej.
- nie jest w stanie poprawnie produkowa膰 s艂贸w (na przyk艂ad u偶ywa
r贸偶nych s艂贸w z tej samej kategorii semantycznej, na przyk艂ad 芦 pies 禄
zamiast 芦 kot 禄)
- jakkolwiek s艂owa (tylko regularne fonetycznie) mog膮 by膰
powtarzane i pisane , gdy s膮 dyktowane.
Rozumienie deficyt贸w w zakresie
percepcji/rozpoznawania mowy
8
Rozumienie deficyt贸w w zakresie produkcji
mowy
圮 Deficyty w produkcji mowy mog膮 by膰 wyja艣nione przy
u偶yciu tego modelu
圮 Jak widzieli艣my uprzednio semantyczny deficyt dotyczy zar贸wno
percepcji i produkcji mowy
圮 Anomia
W tym przypadku pacjent
- nie potrafi produkowa膰 nazw przedmiot贸w
- i ma trudno艣ci w powtarzaniu nazw przedmiot贸w
- natomiast wie co to jest za przedmiot (zna jego znaczenie)
9
Kt贸ry z proces贸w jest niefunkcjonalny w
modelu?
圮 Anomia z semantycznym deficytem
W tym przypadku pacjent
- nie potrafi produkowa膰 nazw przedmiot贸w
- ma trudno艣ci z powtarzaniem nazw przedmiot贸w
- i nie zna znaczenia s艂贸w
Rozumienie deficyt贸w w zakresie produkcji
mowy
10
Rozumienie deficyt贸w w zakresie produkcji
Mowy
圮 Deficit w powtarzaniu
W tym przypadku pacjent
- nie potrafi powt贸rzy膰 nonwords (czyli s艂贸w, kt贸re nie wyst臋puj膮 w
leksykonie i semantyce)
- mo偶e powtarza膰 i produkowa膰 s艂owa
- i rozumie znaczenie s艂贸w
11
System s艂uchowy
12
Droga s艂uchowa
13
Droga s艂uchowa
14
Droga s艂uchowa
15
Organizacja kory s艂uchowej
16
Percepcja s艂uchowa
圮 System s艂uchowy analyzuje:
圮 G艂o艣no艣膰 („Loudness”): zmienna psychologiczna
zwi膮zana z energi膮 fali d藕wi臋kowej (oraz z amplitud膮)
圮 Wysoko艣膰 („Pitch”): zmienna psychologiczna zwi膮zana z
cz臋stotliwo艣ci膮 fali d藕wi臋kowej Pitch
圮 Barwa d藕wi臋ku („Timbre”): zmienna psychologiczna
zwi膮zana z z艂o偶ono艣ci fali d藕wi臋kowej
Lokalizacja d藕wi臋k贸w
17
Gdzie muzyka jest przetwarzana w
M贸zgu
Neuropsychologia poznawcza muzyki
圮 Przyk艂ady przedmiot贸w w Neuropsychologii muzyki
圮 Zaburzenia percepcji dzwi臋k贸w muzycznych
圮 Organizacja wysoko艣ci muzyczniej (np. kierunek melodii,
odleg艂o艣ci pomi臋dzy d藕wi臋kami/interwa艂y)
圮 Organizacja czasu w muzyce (np. rytm, metrum)
圮 Zaburzenia rozpoznawania muzyki (np. rozpoznawania bardzo
dobrze znanych melodii)
圮 Deficity produkcji/ekspresji muzyki (np. 艣piewania)
42