Proces rozwiązywania problemów

(Model Bransforda - Stein'a)

Identyfikacja

Definicja

Eksploracja

Akcja

Lustracja

Bariery twórczego myślenia

Klasyczne trudności występujące w procesie rozwiązywania problemów

mordowanie pomysłów”

1. ukryte założenia

2. afekt ojca

3. fiksacja

4. fiksacja funkcjonalna

5. izolacja wiedzy

6. ograniczenia percepcyjne

7. ograniczenia kulturalne

8. ograniczenia emocjonalne

9. opór wobec zmian

narzędzia heurystyczne de Bono

Alternatywy, Możliwości, Wybory

Zalety, Wady, Interesujące

Zbadaj Obie Strony

Zgoda, Niezgoda, Bez Znaczenia

Skutki i Następstwa

Inne Punkty Widzenia

Rozważ Wszystkie Czynniki

METODA KRUSZENIA (KARTEZJAŃSKA)

1.wątpić (poddać w wątpliwość zaistniałą sytuację, zasadność określonych rozwiązań)

2. pokruszyć problem (podzielić go na mniejsze części, segmenty)

3. ustalić kierunek działania (od najprostszych ku trudniejszym)

BURZA MÓZGÓW (BRAINSTORMING)

Alex Osborn

1. Faza twórcza

• dobór zespołu twórczego (4-15 osób)

• rozgrzewka

• zdefiniowanie problemu

• odroczone wartościowanie - na etapie wymyślania pomysłów nie ma absolutne żadnej oceny ani krytyki

• ilość przechodzi w jakość

• budowanie na pomysłach innych osób

• rola przewodniczącego sesji jako animatora (problem sinusoidalnego rozwoju fazy twórczej)

2. Faza analityczno-krytyczna

Warianty metodyczne burzy mozgów

1. PHILLIPS 66 BUZZ SESSION

6 zespołów pracujących po 6 minut, następnie sesja wspólna, na której zaprezentowane zostają wypracowane dotychczas warianty, a później rozejście się i ponowna praca w małych zespołach

2. BRAINWRITING (635)

6 osób, 3 pomysły w 5 minut

Pisemny wariant burzy mózgów. Każda osoba otrzymuje arkusz - pomysły zapisywane są na kartach, po czym każda karta przekazywana jest kolejnej osobie. Procedura trwa tak długo, aż wszystkie 6 arkuszy pomysłów zatoczą pełne koło.

3. STOP & GO

po zdefiniowaniu problemu uczestnicy przez 5 minut zastanawiają się w absolutnej ciszy nad potencjalnymi rozwiązaniami, po czym w trzyminutowej sesji następuje ich wypowiadanie; cykl trwa tak długo, aż uzyskamy zadawalającą liczbę pomysłów

ANALOGIE W. GORDONA

Podstawowe kierunki działania: „udziwnianie swojskości” i „oswajanie dziwności”

1. analogia prosta (rzeczywista) polega na znalezieniu w otoczeniu zjawiska lub przedmiotu funkcjonującego na tych samych zasadach, jakie rozpoznajemy w rozwiązywanym problemie

2. personalna (osobista) daje możliwość wniknięcia w zagadnienie poprzez radykalną zmianę perspektywy oglądu wcielić się w role innych osób, przedmiotów, symboli

3. analogia symboliczna pozwala zjawisko złożone i niezwykłe zastąpić reprezentacją symboliczną w postaci przedstawienia plastycznego lub metafory językowe

4. analogia fantastyczna pozwala na łączenie ze sobą zjawisk o sprzecznej naturze, wymaga ona uwolnienia się od przymusu myślenia logicznego i przemożnego poczucia prawdopodobieństwa, myślenie metaforyczne

---