12.4. Wektor Poyntinga.
wyraża szybkość przepływu energii przez jednostkową powierzchnię. Wektory E i B są chwilowymi wartościami pola elektromagnetycznego w rozpatrywanym punkcie przestrzeni.
Przykład 1:
Radiostacja o mocy P0 = 30 kW wysyła izotropowo falę elektromagnetyczną. Obliczyć natężenie sygnału (moc/powierzchnia) odbieranego w odległości r = 10 km.
Średnia wartość
Pole
Średnia wartość
Ostatecznie: amplituda
amplituda
- pole B jest bardzo małe!
Przykład 2:
Założenia: j = const
E - jednorodne
gdzie A - przekrój przewodnika
Czyli:
gdzie ρ - opór właściwy przewodnika
Stąd
Wektor Poyntinga S ∼ j2
Strumień wektora Poyntinga ΦS :
gdzie F = 2πrl - powierzchnia pobocznicy walca (przewodnika)
Moc:
Zatem
Strumień gęstości mocy fali elektromagnetycznej, wektora Poyntinga jest równy mocy wydzielonej w przewodniku.
Falowód, wnęka rezonansowa.
Rura metalowa Wnęka rezonansowa
Z prawa Faraday'a:
Z całkowania po konturze (linia przerywana) :
Stąd
Z prawa Amper'a:
ale ponieważ ładunek nie przepływa, więc i = 0
zatem
stąd
12.5. Widmo fali elektromagnetycznej.
Zakres widzialny: 450 ÷ 650 ⋅10-9 m (nm)
Krzywa czułości oka jest cechą indywidualną. Środek obszaru widzialnego - ok. 550 nm
Energia i pęd
Energia fali - wektor Poyntinga
Pęd - wywieranie ciśnienia przez fale elektromagnetyczną:
Doświadczenia: Nicholas i Hull (1903) pomiar ciśnienia promieniowania.
Maxwell - fala elektromagnetyczna (~1870)
Płaska fala świetlna padająca na cienką płytę o dużym oporze właściwym ρ.
- fala pada w kierunku osi Z
siła pola E = siła tłumienia
eE = bvu gdzie b - współczynnik tłumienia e.
stąd
prędkość elektronu
ruch oscylacyjny elektronu w środowisku „lepkim” (duże ρ). Częstość zmiany pola E ∼ vu
Składowa magnetyczna
Z II zasady dynamiki:
- pęd jest przekazywany każdemu elektronowi płyty (a więc całej płycie).
Moc =
jest to równanie szybkości absorpcji energii przez jeden elektron.
pe - pęd przekazany jednemu elektronowi; Ue - energia zaabsorbowana przez jeden elektron.
Mnożąc te wielkości przez liczbę elektronów swobodnych otrzymujemy całkowity pęd i całkowitą energię przekazaną płycie.
Doświadczenie Nicholsa i Hulla - wahadło torsyjne
F ∼ Θ siła jest proporcjonalna do kąta skręcenia
Przykład:
Pada promieniowanie 10 W/cm2 przez 1 h.
U = 10 [W/cm2]⋅1 cm2⋅3600 s = 3,6⋅104 J
B
j
l
E
r
ΦS
h
r
X
X
X
X
X
X X X X
• • • •
• • • •
X X X X
B
E
Czułość
oka [%]
400 500 600 700 [μm]
-
FZ
E
v
B
y
x
zawieszenie wahadła
zwierciadła
Wiązka światła