Wykwit (łac. exanthema) - w dermatologii: zmiana skórna, na podstawie której można ustalić rozpoznanie; są zasadniczym elementem obrazu klinicznego chorób dermatologicznych. Mimo różnorodności objawów skórnych można je podzielić na podstawie cech morfologicznych na kilkanaście podstawowych typów.
Wyróżniamy wykwity pierwotne (łac. efflorescentiae primariae) i wtórne (efflorescentiae secundariae). Wykwity pierwotne pojawiają się w początkowym okresie ujawnienia się zmian chorobowych na skórze. Wykwity wtórne stanowią zejście wykwitów pierwotnych i są obecne w okresie dalszego przebiegu lub ustępowania choroby.
Przy opisie wykwitów zwraca się uwagę na takie ich cechy, jak: wielkość, kształt, postać, barwę, powierzchnię, ograniczenie umiejscowienia, ilość, towarzyszące objawy podmiotowe (ból, świąd), ewolucję i zejście.
Wykwity pierwotne [edytuj]
Plama (łac. macula)
Grudka (łac. papula)
Krosta (łac. pustula)
Cysta (łac. cystis)
Guz (łac. nodus, tumor, tuber)
Guzek (łac. nodulus, tuberculum)
Pęcherzyk (łac. vesicula)
Pęcherz (łac. bulla)
Bąbel (łac. urtica)
Wykwity wtórne
Łuska (łac. squama)
Nadżerka (łac. erosio)
Przeczos (łac. excoriatio)
Rozpadlina (łac. rhagas)
Strup (łac. crusta)
Blaszka (łac. plax, lamella, ang. plaque)
Pęknięcie , rozpadlina pęknięcie dotyczy naskórka i skóry włąściwej , powstaje w miejscach napinanjia sie i rozciągania skóry np: kącik ust . (łac. fissura)
Owrzodzenie (łac. ulcus)
Blizna (łac. cicatrix)
Stany narzucone skóry
Stany chorobowe niedające się pod względem morfologicznym włączyć do wykwitów pierwotnych lub wtórnych:
Zliszajowacenie (lichenizacja, lichenificatio) - stan wzmożonego pogrubienia poletkowania i szorstkości skóry na tle przewlekłych stanów zapalnych np. charakterystyczny dla atopowego zapalenia skóry
Spryszczenie - powstanie ognisk o mtypie w obrębie innych ognisk chorobowych
Łuszczycowatość
Zliszajcowacenie (impetiginizacja, impetiginisatio) wtórne zakażenie wykwitów - charakterystyczne żółto - miodowe miękkie strupy