Akademia Górniczo-Hutnicza
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Katedra Maszyn i Urządzeń Energetycznych
MASZYNY PRZEPŁYWOWE
Temat ćwiczenia:
Badanie sprężarki tłokowej
Pomocnicze materiały dydaktyczne
Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Opracował:
Dr inż. Tadeusz Pająk
Katedra Maszyn i Urządzeń Przepływowych
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Kraków, 2004
1. Wprowadzenie teoretyczne
Sprężarka - maszyna przepływowa służąca do sprężania gazów (podwyższania ciśnienia).
Podział sprężarek według zasady działania:
a). Wyporowe - sprężanie przebiega skutkiem zmiany objętości gazu wywołanej ruchomym organem roboczym (tłokiem, krzywką, itp.).
Dzielą się na:
- tłokowe - o ruchu posuwisto-zwrotnym organu roboczego;
- rotacyjne - o ruchu obrotowym organu roboczego.
b). Wirowe (rotodynamiczne, prędkościowe) - wykorzystują zasadę zmiany krętu czynnika przepływającego przez kanały obracającego się wirnika.
c). Hydrauliczne - wykorzystuje zmienność rozpuszczalności gazu w cieczy w zależności od ciśnienia.
d). Strumieniowe (eżektory, inżektory, smoczki, strumienice) wykorzystują zjawisko ssącego działania strugi czynnika.
2. Zasada działania sprężarek tłokowych
Sprężarka idealna - jednostopniowa bez przestrzeni szkodliwej.
W czasie pracy nie występują żadne straty.
|
1 - zamknięcie zaworu ssawnego (początek sprężania) 2 - otwarcie zaworu tłocznego 3 - zamknięcie zaworu tłocznego 4 - otwarcie zaworu ssawnego 4-1 - ssanie 1-2 - sprężanie 2-3-4 - wytłaczanie
|
||
|
- praca techniczna = Σ prac bezwzględnych = pracy napełniania+pracy sprężania+pracy wytłaczania |
|
|
Dla pracy doprowadzonej do układu przyjęto znak ”+” (odwrotnie niż w termodynamice).
Przebieg zmian ciśnienia w cylindrze w funkcji zmiany objętości (skoku tłoka) nazywamy wykresem indykatorowym.
Sprężarka idealna z przestrzenią szkodliwą
Ze względów konstrukcyjnych po zamknięciu zaworu tłocznego (punkt 3) w cylindrze pozostaje pewna ilość gazu - objętość zajmowana przez ten gaz - objętość szkodliwa V3.
|
4-1 - ssanie (otwarcie - zamknięcie zaworu ssawnego) 1-2 - sprężanie 2-3 - wytłaczanie 3-4 - rozprężanie (gazu zawartego w przestrzeni szkodliwej V3) |
Vs - objętość skokowa (Vs = F · S)
Ze względu na to, że zawory działają samoczynnie (pod wpływem różnicy ciśnień) zasysanie czynnika rozpocznie się dopiero w punkcie 4 i sprężarka zassie czynnik o objętości V' zamiast o objętości skokowej Vs .
Im
większe, tym większe V4 i mniejsze V'.
Im bardziej stroma krzywa 3-4, tym mniejsze V4 i większe V'.
Sprężarka jednostopniowa rzeczywista
|
|
Ciśnienie w cylindrze w czasie ssania p1 zależy od ciśnienia czynnika zasysanego ps, od oporów filtra przewodu ssawnego i zaworów sprężarki (Δps).
Ciśnienie w cylindrze w czasie wytłaczania pt zależy od ciśnienia w przewodzie tłocznym pt i oporów w przewodzie tłocznym.
Linie falujące koło punktów otwarcia zaworów ilustrują efekt bezwładności zaworów.
W czasie zasysania gazu w sprężarce rzeczywistej występuje nagrzewanie się zassanego gazu w cylindrze od ścianek cylindra. Powoduje to wzrost objętości gazu i w wyniku do cylindra zostanie zassane mniej gazu. Zjawisko to nosi nazwę cieplnego oddziaływania ścianek cylindra i powoduje zmniejszenie wydajności sprężarki. Ogrzewanie gazu w cylindrze występuje też w początkowej fazie sprężania aż temperatura gazu wskutek sprężania, nie wzrośnie do temperatury wyższej od temperatury ścianek cylindra, kiedy to kolei następuje chłodzenie gazu przez ścianki.
W czasie rozprężania kolejność jest odwrotna - najpierw gaz jest chłodzony, a potem ogrzewany ściankami cylindra. Wynikiem tego ogrzewania jest większe V4 i późniejsze otwarcie zaworu ssawnego (zmniejszenie objętości gazu zassanego). Cieplne oddziaływanie zależy w dużej mierze od prędkości tłoka (obrotów wału), stosunku sprężania p2/p1 i od chłodzenia cylindra.
Rzeczywisty współczynnik objętościowy (współczynnik napełnienia sprężarki)
Uwzględnia on zmniejszenie wydajności sprężarki spowodowane:
a). oddziaływaniem przestrzeni szkodliwej,
b). oporami na ssaniu,
c). cieplnym oddziaływaniem ścianek,
d). nieszczelnościami w cylindrze.
Wyżej wymienione straty wydajności sprężarki charakteryzują poszczególne
współczynniki:
ad 1. - objętościowy współczynnik przestrzeni szkodliwej:
ε - względna objętość szkodliwa
ε = 0,03÷0.08 - małe ciśnienia i duże sprężarki
ε = 0,05÷0.15 - duże ciśnienia i małe sprężarki
λs - wyznacza się z wykresu indykatorowego
ad 2. współczynnik dławienia λd :
ad 3. współczynnik grzania ścian cylindra λ g :
ad 4. współczynnik nieszczelności λ n :
Uwzględnia szczelność tłoka (pierścieni tłokowych), zaworów:
Indykowany współczynnik objętościowy λ i - wyznaczany zwykle z wykresu indykatorowego
λ i - tym większy im mniejsza przestrzeń szkodliwa , ciśnienie tłoczenia , opory na ssaniu oraz im większa intensywność chłodzenia cylindra
Rzeczywisty współczynnik objętościowy λ
małe sprężarki duże sprężarki
wysokie ciśnienie niskie ciśnienie
Rzeczywista wydajność sprężarki
rz - (wydajność mierzona w przewodzie tłocznym):
- strumień objętości odniesiony do parametrów ssania (ps, Ts)
t - teoretyczna wydajność sprężarki odniesiona do parametrów ssania (ps, Ts)
V sk - objętość skokowa
i - liczba cylindrów
n - liczba obrotów
Moc i sprawność sprężarki tłokowej :
Moc użyteczna sprężarki ( teoretyczna ) Nt - jest to strumień energii jaki zostałby przekazany czynnikowi roboczemu w sprężarce idealnej (pracującej bez żadnych strat i bez przestrzeni szkodliwej) aby osiągnąć przyrost ciśnienia równy przyrostowi ciśnienia w sprężarce rzeczywistej.
W zależności od konstrukcji sprężarki rzeczywistej i od warunków w jakich przebiega sprężanie (czy czynnik w czasie sprężenia jest chłodzony czy nie) wyidealizowany proces sprężenia w sprężarce idealnej traktujemy jako izotermiczny lub adiabatyczny (odpowiednio z chłodzeniem i bez chłodzenia).
Moc użyteczna sprężarki z chłodzeniem - NtT (moc izotermiczna)
Porównawcza przemiana sprężania - izoterma (T = idem)
Dla gazu doskonałego i pół doskonałego:
lub gdy
Moc użyteczna sprężarki bez chłodzenia - Nts (moc adiabatyczna):
Porównawcza przemiana sprężania - adiabata odwracalna - izentropa (s = idem)
Dla gazu doskonałego
:
Dla obliczenia mocy użytecznej jako parametry w punkcie 1 i 2 wstawia się parametry jakie wystąpiłyby przy sprężaniu w sprężarce idealnej tj. ciśnieniu w przewodzie ssawnym (ps ) i tłocznym (pt ) oraz wydajność objętościową rzeczywistą, odniesioną do parametrów ssania (ps , pt ).
Moc wewnętrzna (indykowana) sprężarki - Ni:
- strumień energii rzeczywiście przekazywany czynnikowi roboczemu wewnątrz cylindra. Od mocy użytecznej moc wewnętrzna różni się stratami występującymi w procesie sprężania i przy przepływie do i z cylindra (straty w zaworach, przewodach i inne).
Moc wewnętrzną oblicza się na podstawie wykresu indykatorowego wykonanego dla rzeczywistej sprężarki.
Ni = V pi = i Vs n/60 pi
gdzie:
V - wydajność rzeczywista sprężarki
Tutaj są braki, brak wykresu indykatorowego obrazującego pojęcie ciśnienia pi - należy to porównać z oryginałem, czyli maszynopisem. Ma to zostać uzupełnione na dyskietce. Proponuję pobrać z dyskietki, która jest w teczce „Sprężarka tłokowa”.
Współczynniki obejmują, straty występujące w cylindrze w czasie procesu sprężania oraz straty występujące przy przepływie gazu z i do cylindra
Współczynnik sprawności mechanicznej
Sprawność ogólna sprężarki
II BADANIE SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ
Badanie i określenie wielkości charakterystycznych sprężarki tłokowej zakresem swoim obejmuje pomiary następujących wielkości :
pomiary wydajności oraz określenie rzeczywistego współczynnika objętościowego
pomiar parametrów stanu na ssaniu i tłoczeniu dla poszczególnych stopni sprężarki
pomiar mocy indykowanej, mocy na wale, ilości obrotów,
określenie sprawności mechanicznej sprężarki,
pomiar ciepła pobranego przez czynnik chłodzący
analizę wykresów indykatorowych
Pomiar wydajności rzeczywistej sprężarki tłokowej
Wydajność masowa sprężarki tłokowej -
jest to masa czynnika która została przetłoczona przez sprężarki w jednostce czasu. Odpowiada to średniemu masowemu natężeniu przepływu.
Objętościowa wydajność sprężarki
odpowiada średniemu objętościowemu natężeniu przepływu równoważnemu pod względem masowym natężeniu przepływu m przy czym parametry czynnika ( ps , Ts , ςs ) odnosi się do warunków jakie panują na ssaniu.
Metody pomiaru rzeczywistej sprawności sprężarki
na podstawie wykresu indykatorowego
metodą napełniania zbiornika
za pomącą zwężek pomiarowych
na podstawie bilansu wymiennika ciepła
1. Wydajność sprężarki idealnej i rzeczywistej
Wydajność sprężarki idealnej / wydajność teoretyczna Vt /
Wynika z prędkości obrotowej wału , objętości skokowej oraz liczby cylindrów :
Wydajność sprężarki rzeczywistej V jest mniejsza od wydajności teoretycznej . Wynika to ze zmniejszenia ze względów konstrukcyjnych objętości przestrzeni roboczych sprężarki .
Stosunek wydajności rzeczywistej do teoretycznej określa się jako rzeczywisty współczynnik objętościowy
2. Pomiar wydajności sprężarki na podstawie wykresu indykatorowego
Metoda ta sprawdza się do określenia indykowanego współczynnika objętościowego λi na podstawie wykresu indykatorowego sprężarki , zdjętego podczas pomiarów przy ustalonych warunkach pracy
λgn - można ustalić na podstawie tablic
3. Pomiar metodą napełniania zbiornika.
Metoda ta polega na określeniu masy czynnika wtłoczonego do zbiornika w określonym czasie. Znając objętość zbiornika Vz i stałą gazową czynnika oraz mierząc ciśnienie i temperaturę przed i po napełnieniu zbiornika, na podstawie równania stanu określa się wydajność rzeczywistą sprężarki.
dla powietrza M = 28,96
,
4. Pomiar wydajności sprężarki za pomocą zwężek pomiarowych.
Posiada ograniczone zastosowanie dla pomiarów dokładnych ze względu na pulsacyjny charakter przepływu gazu. Daje dobre wyniki pomiaru jedynie dla pomiarów czynnika o niskich pulsacjach przepływu. Istnieje w zależności od rozmieszczenia zwężki kilka sposobów pomiarów wydajności przy pomocy tej metody. Omawia je szerzej Norma (str. 61 załącznik do normy).
5. Określenie wydajności sprężarki na podstawie bilansu chłodnicy.
Realizuje się poprzez umieszczenie na przewodzie tlocznym wymiennika ciepła chłodzonego wodą.
Określa się masę wody przepływającej przez wymiennik w czasie i przyrost jej temperatury tW oraz spadek entalpi na wejściu i wyjściu z wymiennika. Pozwala to na ułożenie bilansu energetycznego.
skąd oblicza się ilość czynnika przepływającego w czasie
Metoda ta ma zastosowanie przy określeniu wydajności sprężarek chłodniczych.
III. OPRACOWANIE WYNOKÓW POMIARÓW
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest pomiar rzeczywistej wydajności jednostopniowej sprężarki tłokowej metodą napełniania zbiornika oraz wyznaczenie rzeczywistego współczynnika objętościowego.
Schemat stanowiska pomiarowego
Wyniki pomiarów
Dotyczą parametrów konstrukcyjnych sprężarki oraz wielkości niezbędnych dla przeprowadzenia obliczeń.
Dane dotyczące sprężarki i zbiornika:
D= ..............................[mm]
S= ..............................[mm]
i= ................................[- -]
n= ..............................
VZ= .............................[m3]
oraz
- parametry otoczenia tot =.................. [oC] =.......................... [oC]
hb =................. [Tr] =.......................... [
]
- parametry ssania tS =.................. [oC] =......................... [K]
hS =................. [Tr] =......................... [
]
- parametry w zbiorniku na początku i na końcu pomiaru
pm1 =....................................
=..................................
pm2 =....................................
=..................................
t1 =.................................... [oC] =.................................. [oK]
t2 =.................................... [oC] =.................................. [oK]
- czas napełniania zbiornika
Obliczenia
Przeprowadzić, wyliczając kolejno następujące wielkości:
p1 [N/m2], p2 [N/m2], T1 [K], T2 [K], R
,
[kg/s],
vs [m3/kg],
[m3/s],
[m3/s],
[--]
Tabela pomiarowa
Parametr obliczony |
Jednostka |
Numer pomiaru |
||
|
|
I |
II |
III |
Ciśnienie w zbiorniku p1 |
|
|
|
|
Ciśnienie w zbiorniku |
|
|
|
|
Temperatura w zbiorniku T1 |
|
|
|
|
Temperatura w zbiorniku T2 |
|
|
|
|
Strumień masy |
|
|
|
|
Objętość właściwa vs |
|
|
||
Wydajność rzeczywista |
|
|
|
|
Wydajność teoretyczna |
|
|
||
Rzeczywisty wsp. bjętościowy |
|
|
|
|
Rzeczywisty średni wsp. objęt. |
|
|
Komentaż badań oraz uzyskanych wyników pomiarów.
Badania sprężarki tłokowej jednostopniowej dokonano na drodze doświadczalnej dokonując pomiaru prędkości obrotowych wału sprężarki jak i wału silnika napędzanego. Wartości obrotowe uśredniono. Pozostałe pomiary to pomiary temperatury sprężonego gazu w zbiorniku przy danym ciśnieniu. Zachodząca przemiana termodynamiczna to przemiana izochoryczna przy założeniu że ze zbiornika nie ulatniał się gaz przez nieszczelności. Analitycznie wyznaczono pozostałe parametry - ciśnienia, temperatur, wydajności rzeczywistej oraz teoretycznej, wydatku masowego. Wyznaczenie ich pozwoliło na określenie wartości rzeczywistego współczynnika objętościowego, informującego o stanie przebadanej sprężarki. Wyznaczone poszczególne wpółczynniki to
λ= 0.77,
λ= 0.74,
λ= 0.8
i po uśrednieniu współczynnik przyjął wartość λ = 0.77 co zakwalifikowało stan techniczny sprężarki jako dobry ponieważ nie odbiegał od znormalizowanego stanu dobrego. Stan ten informuje użytkownika że sprężarka nadaje się do dalszej eksploatacji. Na wszelkie niedokładności pomiaru mogły mieć wpływ takie wielkości jak na przykład nie prawidłowy naciąg pasa klinowego, co zmiejszcyć mogło dość znacznie sprawność przekładni a również i poślizg znaczny pasa w rowkach kół rowkowych przekładni z pasem klinowym.
Zakres opracowania sprawozdania
Sprawozdanie zakresem swoim powinno obejmować:
- cel ćwiczenia
omówienie metod pomiaru wydajności sprężarki tłokowej wraz z rysunkami ilustrującymi te metody
schemat stanowiska pomiarowego
wykaz przyrządów pomiarowych
wyniki pomiarów (wg instrukcji)
wyniki obliczeń (wg instrukcji), (podać wzór, podstawienie liczbowe, wartość oraz jednostkę).
2