Lekcja 3 - Konstrukcja zdania
Na pierwszych lekcjach jzykowych jest ju tradycj poznawanie budowy prostych zda. Dlatego pierwsz rzecz jak si nauczycie to umiejtnoœ konstruowania zdania oznajmujcego i pytajcego oraz udzielania odpowiedzi twierdzcych i przeczcych.
Czœ 1 - Zdanie twierdzce
Duo atwiej w japoskim jest powiedzie: "Jestem Sylwia", ni "Mam na imi Sylwia", dlatego istniej pewne podobiestwa do jzyka polskiego ^^. Wedug mnie zawsze wikszy sukces odnosz nauki praktyczne niŸli teoretyczne, dlatego omwimy zasady na poszczeglnych przykadach:
Zdanie: "Jestem Sylwia" rozbij wpierw na wspomniane duo wczeœniej czœci, mianowicie podmiot, dopenienie i orzeczenie. Niepisany podmiot (gdy w jzyku polskim na pocztku zdania jest domyœlny), to zaimek "ja", funkcj orzeczenia przyjmuje czasownik "jestem", zaœ dopenienia - moje imi :). Dlatego ukadajc to w szyk zdania z uyciem odpowiedniej skadni, otrzymamy zdanie "Ja jestem Sylwia" (ta skadnia taka odpowiednia, to nie jest). Wracajc jednak do ich rozbicia, dam odpowiedniki japoskich sw:
- ja - watashi (czytaj "atasi"),
- jestem - desu (czytaj "des"), jest to jedne z tych sw japoskich, gdzie na kocu znajduje si sylaba "su" i jest czytana "s". Czasownik desu (a dokadniej czasownik posikowy "by") odpowiada na pytanie (jest - kim?; czym?; jaki?)
- Sylwia - Shiruvia; (czytaj "siruwia"),
Skadajc te sowa w zdanie wedug szyku SOV (Ja Sylwia jestem) otrzymujemy: "Watashi Shiruvia desu". Ale nie dajcie si zmyli... w tym zdaniu brakuje jeszcze jednego elementu. Wymagana jest tutaj obecnoœ partykuy podkreœlajcej "wa". Jak pisaam wczeœniej znak "ha" uyty jako partykua czytamy jako "a", a zapisujemy jako "wa". Nie uywajc do tego sw japoskich postaram si wyjaœni, o co w tym bliej chodzi. Na przykadzie prymitywnie skonstruowanego zdania: "Ja jestem Sylwia" w japoskim napisalibyœmy "Ja wa Sylwia jestem" (pamitajmy o szyku SOV). Czyli tumaczc to najproœciej jak si da (przynajmniej dla mnie :P) "Jestem Sylwia jeœli chodzi o mnie (ja).
Jak atwo zauway partykua odwouje si do sowa umieszczonego przed ni. Ten temat zostanie przedstawiony bliej w artykule przeznaczonym waœnie dla partyku.
Powysze zdanie w znakach hiragany i katakany (kana) bdzie miao nastpujc posta:
V ”BA B
Watashi wa Shiruvia desu.
(czytaj "atasi a Siruvia des")
Jestem Sylwia.
Proste, prawda? Oto co naley zapamita:
* szyk przestawny SOV (podmiot, dopenienie, orzeczenie),
* imi zapisane zostao w katakanie z powodu obcojzycznego pochodzedzia,
* do zapisu partyku uywa si tylko hiragany,
* partykua "wa" zapisywana jest za pomoc znaku "ha",
* nie ma przerw midzy kolejnymi zgoskami,
* kko, na kocu jest odpowiednikiem kropki,
* sylaba "su" bdca na kocu zdania czytana jest "s".
Czœ 2 - Zdanie pytajce i udzielanie odpowiedzi
To samo zdanie przeksztacimy teraz na pytanie: "Czy ja jestem Sylwia?" Po czym odpowiemy twierdzco lub przeczco.
Samo przeksztacenie zdania w trybie oznajmujcym na pytajcy jest banalnie proste. Wszystko co wystarczy zrobi to doda na koniec zdania sylab "ka", czyli partyku pytajn. Skadnia nie ulega zmianie.
V ”BA B
Watashi wa Shiruvia desu ka.
(czytaj "atasi a Siruwia des ka")
Czy ja jestem Sylwia?
, V ”BA B
Hai, watashi wa Shiruvia desu.
(czytaj "Hai, atasi a Siruwia des")
Tak, ja jestem Sylwia.
, V ”BA E B
Iie, watashi wa Shiruvia de wa arimasen.
(czytaj "Iie, atasi a Siruwia de a arimasen")
Nie, ja nie jestem Sylwia.
Oto co naley zapamita:
* sylaba "de" (de wa arimasen) w powyszym zdaniu jest czasownikiem pomocniczym,
* tryb pytajcy tworzymy dodajc na koniec zdania twierdzcego partyku "ka",
* "desu" peni rol cznika orzeczenia imiennego. Jego odpowiednikiem w potocznej rozmowie jest "da". Przykadowo mona powiedzie: "Aoi da" - jest niebieski, lecz uprzejmiej jest: "Aoi desu".
* negacj czasownika "desu" jest "de wa arimasen" - to akurat jeden z wyjtkw,
----------------------------------------------
Po oglnym zarysowaniu podstaw naszed czas na wiczenia we wasnym zakresie.
wiczenie 1
U zdania wykorzystujc podane wyrazy (kanji zostao przedstawione w zapisie hiragana).
(przykad)
‰t@E A @(Rafa, Japoczyk)
‰t@E B
1. A (Ja, student)
2. AŠcBA A (Alicja, kobieta)
3. AA“i (to, Anna)
4. E A (tamten czowiek, nauczyciel)
5. , (to, mj pies)
wiczenie 2
Odpowiedz przeczco na pytania.
(przykad)
A“i B(Czy Anna jest studentk?)
AA“i E B
1. B
(Czy ten nauczyciel jest nauczycielem japoskiego?)
2. B(Czy to jest ciastko?)
3. AŠcBA B(Czy Alicja jest moj przyjacik?)
4. jJ B(Czy Monika jest Japonk?)
5. B(Czy to jest ksika?)