nauka japońskiego część III


Lekcja 3 - Konstrukcja zdania

Na pierwszych lekcjach jzykowych jest ju tradycj poznawanie budowy prostych zda. Dlatego pierwsz rzecz jak si nauczycie to umiejtnoœ konstruowania zdania oznajmujcego i pytajcego oraz udzielania odpowiedzi twierdzcych i przeczcych.

Czœ 1 - Zdanie twierdzce

Duo atwiej w japoskim jest powiedzie: "Jestem Sylwia", ni "Mam na imi Sylwia", dlatego istniej pewne podobiestwa do jzyka polskiego ^^. Wedug mnie zawsze wikszy sukces odnosz nauki praktyczne niŸli teoretyczne, dlatego omwimy zasady na poszczeglnych przykadach:

Zdanie: "Jestem Sylwia" rozbij wpierw na wspomniane duo wczeœniej czœci, mianowicie podmiot, dopenienie i orzeczenie. Niepisany podmiot (gdy w jzyku polskim na pocztku zdania jest domyœlny), to zaimek "ja", funkcj orzeczenia przyjmuje czasownik "jestem", zaœ dopenienia - moje imi :). Dlatego ukadajc to w szyk zdania z uyciem odpowiedniej skadni, otrzymamy zdanie "Ja jestem Sylwia" (ta skadnia taka odpowiednia, to nie jest). Wracajc jednak do ich rozbicia, dam odpowiedniki japoskich sw:

- ja - watashi (czytaj "atasi"),

- jestem - desu (czytaj "des"), jest to jedne z tych sw japoskich, gdzie na kocu znajduje si sylaba "su" i jest czytana "s". Czasownik desu (a dokadniej czasownik posikowy "by") odpowiada na pytanie (jest - kim?; czym?; jaki?)

- Sylwia - Shiruvia; (czytaj "siruwia"),

Skadajc te sowa w zdanie wedug szyku SOV (Ja Sylwia jestem) otrzymujemy: "Watashi Shiruvia desu". Ale nie dajcie si zmyli... w tym zdaniu brakuje jeszcze jednego elementu. Wymagana jest tutaj obecnoœ partykuy podkreœlajcej "wa". Jak pisaam wczeœniej znak "ha" uyty jako partykua czytamy jako "a", a zapisujemy jako "wa". Nie uywajc do tego sw japoskich postaram si wyjaœni, o co w tym bliej chodzi. Na przykadzie prymitywnie skonstruowanego zdania: "Ja jestem Sylwia" w japoskim napisalibyœmy "Ja wa Sylwia jestem" (pamitajmy o szyku SOV). Czyli tumaczc to najproœciej jak si da (przynajmniej dla mnie :P) "Jestem Sylwia jeœli chodzi o mnie (ja).

Jak atwo zauway partykua odwouje si do sowa umieszczonego przed ni. Ten temat zostanie przedstawiony bliej w artykule przeznaczonym waœnie dla partyku.

Powysze zdanie w znakach hiragany i katakany (kana) bdzie miao nastpujc posta:

V BA B

Watashi wa Shiruvia desu.

(czytaj "atasi a Siruvia des")

Jestem Sylwia.

Proste, prawda? Oto co naley zapamita:

* szyk przestawny SOV (podmiot, dopenienie, orzeczenie),

* imi zapisane zostao w katakanie z powodu obcojzycznego pochodzedzia,

* do zapisu partyku uywa si tylko hiragany,

* partykua "wa" zapisywana jest za pomoc znaku "ha",

* nie ma przerw midzy kolejnymi zgoskami,

* kko, na kocu jest odpowiednikiem kropki,

* sylaba "su" bdca na kocu zdania czytana jest "s".

Czœ 2 - Zdanie pytajce i udzielanie odpowiedzi

To samo zdanie przeksztacimy teraz na pytanie: "Czy ja jestem Sylwia?" Po czym odpowiemy twierdzco lub przeczco.

Samo przeksztacenie zdania w trybie oznajmujcym na pytajcy jest banalnie proste. Wszystko co wystarczy zrobi to doda na koniec zdania sylab "ka", czyli partyku pytajn. Skadnia nie ulega zmianie.

V BA B

Watashi wa Shiruvia desu ka.

(czytaj "atasi a Siruwia des ka")

Czy ja jestem Sylwia?

, V BA B

Hai, watashi wa Shiruvia desu.

(czytaj "Hai, atasi a Siruwia des")

Tak, ja jestem Sylwia.

, V BA E B

Iie, watashi wa Shiruvia de wa arimasen.

(czytaj "Iie, atasi a Siruwia de a arimasen")

Nie, ja nie jestem Sylwia.

Oto co naley zapamita:

* sylaba "de" (de wa arimasen) w powyszym zdaniu jest czasownikiem pomocniczym,

* tryb pytajcy tworzymy dodajc na koniec zdania twierdzcego partyku "ka",

* "desu" peni rol cznika orzeczenia imiennego. Jego odpowiednikiem w potocznej rozmowie jest "da". Przykadowo mona powiedzie: "Aoi da" - jest niebieski, lecz uprzejmiej jest: "Aoi desu".

* negacj czasownika "desu" jest "de wa arimasen" - to akurat jeden z wyjtkw,

----------------------------------------------

Po oglnym zarysowaniu podstaw naszed czas na wiczenia we wasnym zakresie.

wiczenie 1

U zdania wykorzystujc podane wyrazy (kanji zostao przedstawione w zapisie hiragana).

(przykad)

‰t@EA @(Rafa, Japoczyk)

‰t@E B

1. A (Ja, student)

2. AŠcBA A (Alicja, kobieta)

3. AAi (to, Anna)

4. E A (tamten czowiek, nauczyciel)

5. , (to, mj pies)

wiczenie 2

Odpowiedz przeczco na pytania.

(przykad)

Ai B(Czy Anna jest studentk?)

AAi E B

1. B

(Czy ten nauczyciel jest nauczycielem japoskiego?)

2. B(Czy to jest ciastko?)

3. AŠcBA B(Czy Alicja jest moj przyjacik?)

4.  jJ B(Czy Monika jest Japonk?)

5. B(Czy to jest ksika?)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
nauka japońskiego część VIII
nauka japońskiego część I
nauka japońskiego część XII
nauka japońskiego część XII
nauka japońskiego część IV
nauka japońskiego część V
nauka japońskiego część VI
nauka japońskiego część VII
nauka japońskiego część II
nauka japońskiego część X
Materialy do seminarium inz mat 09 10 czesc III
część III, Ogrodnictwo, I semestr, Ergonomia i BHP
Obyczaje, nauka japońskiego
łacina - część III(1), teologia skrypty, NAUKI HUMANISTYCZNE, JĘZYKI, J. ŁACIŃSKI
Konspekt zajęć muzycznych nauka piosenki (klasa III)
Część III Dziadów dramatem romantycznym
Część III (2)

więcej podobnych podstron