2. Cierpliwe słuchanie - każdy człowiek lubi żeby go słuchać, poza tym uważne słuchanie pozwala na właściwe zrozumienie tematu, należy nie mówić, wykazać zainteresowanie, wykazać cierpliwość, nie denerwować się, nie kłócić się, pytać
3. Komplementy - to podkreślenie lub nieznaczne wyolbrzymienie cech człowieka na skutek czego rozmówca zaspokaja potrzebę akceptacji i utwierdza się o własnej wartości. Warunki skuteczności komplementu:
jednoznaczność, eksponowanie cech pozytywnych, nie może mieć charakteru dydaktycznego, nie może być
połączony z negatywną oceną innej cechy
Zasady zdobywania sympatii: do każdego podchodź z uśmiechem, przedkładaj milczenie nad mowę, słuchaj
cierpliwie, nic tak nie zdobywa życzliwości jak pochwała zwłaszcza taka która jest prawdziwa.
Komunikacja niewerbalna - ma ogromne znaczenie, istnieje ponad l min świadomych i nieświadomych gestów.
Mowa ciała odgrywa bardzo ważną rolę szczególnie w kształtowaniu pierwszego wrażenia o człowieku - 99 %
opinii o nim powstaje w pierwszych 90 sekundach kontaktu z nim.
Mowa ciała: na którą składają się gesty tj.:
• sygnały wzrokowe - charakteryzują się czasem spoglądania na innych, kierunkiem spoglądania, częstotliwości mrugania, rozszerzania (dowód zainteresowania i pozytywnego nastawienia) i zwężania źrenic (znudzenie, niechęć, nieprzychylność)
• otwartość i uczciwość - o tym świadczą otwarte dłonie, przyjaźnie wyciągnięte do przodu (powitanie)
• współpraca - o chęci współpracy świadczy wyraz twarzy - przyjazny, z lekkim uśmiechem, gładkie czoło;
sposób siedzenia - na skraju krzesła, głowa odchylona w bok, oparcie policzka na dłoni
• sympatia - szczery uśmiech
• pewność siebie - świadczy o niej gest ułożenia dłoni w kopułkę powstałą ze złączonych opuszków palców obu rąk jak również wyprostowana dumna sylwetka i swobodnie złączone dłonie za plecami
• ocena - najłatwiej rozpoznawalne są ruchy głową, zarówno twierdzące jak i przeczące; uczucie niezadowolenia to odwracanie twarzy, pocieranie tyłu szyi, zaciśnięcie ust w kreskę, skrzyżowanie rąk i nóg; z podejmowaniem decyzji wiążą się takie gesty jak dotykanie i głaskanie brody
• obrona - rozpoznawalna po skrzyżowanych na piersiach rękach, manipulowaniu przy zegarku i bransoletce, splatanie lub zacieranie rąk, skrzyżowanie nóg, trzymanie się krzesła, trzymanie przed sobą torebki
• podejrzliwość - mocno splecione dłonie; stopień nieufności i podejrzliwości można ocenić na podstawie wysokości trzymania rąk - im wyżej tym nasilenie cechy większe
• niepewność - zaciśnięte dłonie, palec w ustach, drapanie poniżej ucha, czyszczenie okularów, zdziwiony wyraz twarzy, gryzienie warg, poruszanie się z miejsca na miejsce
• gniew i agresja - mocno zaciśnięte usta, mowa z zaciśniętymi ustami, sztywne kości policzkowe, zaciśnięte pięści, wymachiwanie palcem w kierunku rozmówcy, skrzyżowane ręce, odchylone ciało, skrzyżowane nogi
• samokontrola - ściskanie nadgarstka jednej ręki przez drugą
• znudzenie - błądzenie pustym wzrokiem po ścianach i suficie, podparcie głowy na rękach, machinalne kreślenie znaków, znużona sylwetka skierowana do wyjścia, spoglądanie na zegarek i drzwi, stukanie palcami
• okłamywanie - zatajanie prawdy lub przekazywanie fałszywych informacji; odwracanie wzroku, kierowanie go w dół, pomyłki językowe, wzburzona i głośniejsza mowa, czerwienienie twarzy, wzmożone i nieskoordynowane ruchy, drapanie twarzy, głowy, skubanie zarostu, dotykanie nosa i pocieranie pod okiem
• dominacja - zdobywanie dominacji poprzez sposób rozsadzenia rozmówców przy stole -jak najdalej od drzwi;
dominacja rośnie im większe oparcie fotela, biurko blisko drzwi by partner miał jak najmniej miejsca,
nonszalancki sposób siedzenia, kierowanie w stronę rozmówcy palca wskazującego Komunikacja werbalna - mowa to jedna z najważniejszych umiejętności człowieka, jest wizytówką jego osobowości wykształcenia, poziomu intelektualnego, sposobu bycia i przynależności do grupy społecznej. Mowa bywa często źródłem nieporozumień - a zwroty i sformułowania, które się do tego przyczyniaj ą to;
Nie należy mówić rozmówcy, że nie ma racji
Nie należy zapominać o ludzkiej próżności
Nie krytykować
Nie kreować siebie jako osoby wszystko wiedzącej
Nie uogólniać (wszyscy, nikt, wszędzie, każdy), nie pomijać niektórych informacji, nie zniekształcać celowo
Nie dominować wiedzą, wykształceniem, doświadczeniem - zachowywać się skromnie
Stosować zwroty kurtuazyjne, nie żądać, ale stanowczo prosić
Odmawiać stanowczo ale uprzejmie
Na ogół mówić „nie", natomiast „tak" tylko wybiórczo
Do elementów werbalnego komunikowania się należą argumenty: racjonalne - odwołujące się do logiki, emocjonalne - odwołujące się do wyobraźni.
Dobra argumentacja - pokierowanie postrzeganiem słuchacza aby reagował w oczekiwany sposób, przekonanie o słuszności celu, przedstawienie drogi osiągnięcia sukcesu, zanegowanie innych możliwości osiągnięcia celu.