SCENARIUSZ ZAJĘCIA
KŁOPOTY MAŁEJ KÓZKI
NA PODSTAWIE WIERSZA JANA BRZECHWY
"KOZIOŁECZEK"
Grupa dzieci : 3-4 letnie
Temat kompleksowy : Nasi przyjaciele z gospodarstwa wiejskiego .
Cele etapowe :
- usprawnianie narządów mowy,
- kształtowanie umiejętności pokonywania negatywnych emocji i napotykanych przez dziecko trudności,
- zachęcanie do wspólnego działania dzieci nieśmiałych.
Cele operacyjne :
Dziecko :
- odtworzy głosy zwierząt występujących w piosence,
- odegra scenkę dialogową,
- nawiąże kontakty z innymi uczestnikami zabawy,
- rozpozna przejawy emocji negatywnych i pozytywnych oraz nazwie je ( strach, lęk, złość, płacz, smutek, radość, zadowolenie ),
- wyrazi swoje emocje mimiką, gestem, słowami.
Metody :
- zabawowa
- zadaniowa
Forma organizacyjna : praca z całą grupą na sali zajęć oraz z podziałem na mniejsze zespoły.
PRZEBIEG :
Powitania .
Rodzice i dzieci poruszają się swobodnie po całej sali zgodnie z rytmem i słowami piosenki „ Na łące”. Przy każdej zwrotce naśladują inny sposób poruszania się zwierząt występujących w piosence ( koza , źrebak , cielaczek , strach na wróble ) . Muzykę przerywają krótkie impulsy podczas których każdy z uczestników stara się przywitać z jak największą liczbą osób :
- witają się nasze czoła ( „rogi”) i wymawiamy przy tym sylaby „me , me”
( jak koza)
- witamy się kolanami i wymawiamy „ ha , ha” ( jak konik) ,
- witamy się „ kopytkami” ( stopy ) wymawiamy sylaby „mu ,mu”(jak krowa) ,
- witają się nasze ręce uśmiechając się równocześnie do siebie ,
- obejmujemy się.
Materiały : nagranie z piosenką „Na łące” muz. Jerzy Wasowski ,
słowa :R. Pisarski .
Zabawa ruchowa „Na łące”.
Salę dzielimy na dwie części przy pomocy kredy .Powstaje w ten sposób państwo kóz i państwo strachów na wróble . Po przekroczeniu granicy danego państwa każdy musi się poruszać w sposób nim obowiązujący ( „ kozy” podskakują i beczą „me „ a „strachy” chodzą i straszą się wzajemnie wykonując różne , dziwne miny , rozśmieszają się wyciągając język , rozciągając usta , szczerząc zęby , przewracając oczami nadymając buzię , itp.)
Materiały : kreda , nagranie muzyki do piosenki „ Na łące”.
Mówiąca kostka .
Rodzice i dzieci siedzą w kręgu i toczą do siebie kostkę . Kto ją dostanie to naśladuje głos takiego zwierzątka , które namalowane jest na górnym polu kostki .
Materiały : zabawka z gąbki z urządzeniem na baterię wmontowanym w środku kostki , które wydobywa głosy sześciu zwierząt .
Wirujące zdanie - ćwiczenie dykcji .
Wszyscy siedzą w kręgu . Wypowiadanie znanego powiedzenia „ żeby kózka nie skakała, to by nóżki nie złamała” na różne sposoby ( szybko - wolno , głośno - cicho , wesoło - smutno , wszyscy razem lub sztafetowo każdy po jednym wyrazie ).
Chór zwierząt .
Śpiewanie piosenki sylabami ( me , me ,me ) naśladującymi głosy zwierząt na melodię „Wlazł kotek na płotek” . Dzieci same proponują jakie zwierzęta mają śpiewać w chórze .
Inscenizacja wiersza Jana Brzechwy „Koziołeczek” przedstawionego w formie teatrzyku żywych aktorów.
W roli koziołeczka występuje nauczycielka prowadząca zajęcie, a rolę narratora i kozła odgrywają nauczycielki zaproszone na zajęcie.
Rekwizyty : opaski na głowę z rogami i uszami symbolizujące kozy, koszyczek , makieta lasu , domów , mostek , rzeka z niebieskiej krepy , pieniądze , stonoga z tektury , płot z tektury , chustka .
Rozmowa zainspirowana przedstawieniem.
Po obejrzeniu inscenizacji nauczycielka kieruje pytania do dzieci :
- dlaczego koziołeczek nie zrobił zakupów ?
- czego się bał koziołeczek ?
- jak myślicie, co czuł koziołeczek, gdy spotkał na drodze stonogę i chustkę?
Może zmienić bajkę tak , aby się dobrze skończyła .Wysłuchanie propozycji dzieci na inne zakończenie dzieci .
Zabawa w teatr .
Chętne dzieci próbują odegrać swoimi słowami scenkę z krótkim dialogiem w parze z kolegą lub rodzicem wybierając dowolną formę ( teatrzyk kukiełkowy lub żywego aktora).
Materiały : kukiełki sylwetkowe , opaski na głowę z sylwetkami kozy i koziołka.
Taniec z chustką .
Każdy tańczy w dowolny sposób poruszając kolorową , lekką chustką w takt muzyki .
Materiały : tyle chustek ile jest uczestników zabawy , spokojna muzyka .
Zabawa naśladowcza z chustką .
Wprowadzenie do zabawy. Pokażmy koziołkowi, ze chustki nie trzeba się bać. Z chustką można się wspaniale bawić.
Nauczycielka porusza chustką . Dzieci i rodzice starają się odtworzyć ruchy chustki ( wirowanie , klaskanie , podskakiwanie , naprzemienne ruchy rąk i nóg itp.)
Materiały : chustka z przyszytymi do rogów tekturowymi stopami i rękami .
Zabawa „Stonoga”
Rodzice z dziećmi ustawiają się „głowa za głową”.Osoba znajdująca się na początku wykonuje określone ruchy. Stonoga może biegać , wolno spacerować , maszerować lub zatrzymywać się. Pozostali uczestnicy naśladują je.
Rozmowa w kręgu .
Nauczycielka zadaje pytania dzieciom :
- czy wy też czasami się czegoś boicie , tak jak nasz koziołek ?
- co wtedy czujecie ( jak się zachowujecie ) ?
- co robią dorośli , kiedy jest wam smutno lub gdy płaczecie ?
Origami „Stonoga” .
Układanie i przyklejanie elementów ( kółek ) stonogi na długim pasku szarego papieru . W każdy segment rodzice wpisują imię dziecka i swoje oraz dorysowują nogi . Każdy uczestnik ma tylko jedno kółko do dyspozycji .
Materiały : dla każdego uczestnika jedno kolorowe kółko , klej , pisaki , szary papier .
Dokończ zdania .
Na koniec rodzice wpisują na dużym arkuszu informacje zwrotne na temat zajęcia.
Bawiłem się ...
Najbardziej podobało mi się ...
Najbardziej rozśmieszyło mnie ...
Czy odpowiada Ci ta forma zajęć ( wspólna zabawa z dzieckiem )?
Materiały : pisaki , arkusze z rozpoczętymi zdaniami