"sztuka jako doświadczenie" wg Deweya (uwaga! James miał na ten temat inne zdanie, więc pytanie jest podchwytliwe!!!!)
dziełem sztuki jest sposób w jaki wytwór artystyczny kształtuje doswiadczenie i jest w nim obecny
kiedy wytwór artystyczny zostaje oddzielony zarówno od warunków w jakich powstał jak i od działania w doświadczeniu, wyrasta wokół niego mur, który czyni zupełnie nieprzejrzystym jego ogólne znaczenie
zrozumienie dzieła = zrozumienie warunków powstania dzieła: "jesli ktoś stawia sobie za cel zrozumienie zapachu kwiatów, musi znac takie warunki jak gleba, powietrze, woda, światło słoneczne i zalezności między nimi, to bowiem warunkuje wzrost roślin"
"aby zrozumieć co mieści się w okresleniu estetyczny​, w jego ostatecznym i ogólnie uznanym kształcie trzeba wyjść od surowego jeszcze materiału" (czyli od tego co codzienne, co widzimy, co jest namacalne)
jeśli przedmioty, które ludzie kulturalni zwykli uznawac za wytwory sztuk pięknych wydają się masowemu odbiorcy anemiczne z powodu ich oddalenia, to wówczas głód estetyczny może skłonić go do poszukiwania tego co tanie i wulgarne
bliskie powiązanie sztuk pięknych z życiem codziennym
sztuka odzwierciedla uczucia i pojęcia związane z głównymi instytucjami życia społecznego
muzea miejscem wyobcowania sztuki (a nawet świadectwo nacjonalizmów!)
rozwój kapitalizmu utrwalił przekoananie że dzieła sztuki sa czyms wyodrębnionym z codziennego życia
w miarę jak dzieła sztuki zatracały znaczenie rodzime nabrały znaczenia nowego- stały się dziełami sztuki samymi w sobie i nic ponadto. (patrz: wytwarzanie dzieł sztuki jak innych produktów, element gry rynkowej)
następstwem przemian w warunkach produkcji przemysłowej jest zepchnięcie artysty na boczny tor
jak odzyskac bliski związek doświadczeń estetycznych ze zwyczajnymi przejawami życia?
Wyobraźnia- sposób widzenia i odczuwania rzeczy w miare jak układająs ię one w spójną całość. Punkt skupienia zainteresowań, w którym rozum spotyka się ze światem
co powstaje prze połączenie różnego rodzaju materiału, jakości zmysłowych, uczucia i znaczenia, połączenie wskazujace na narodziny czegos nowego w świecie, jest doświadczeniem nacechowanym wyobraźnią
teorie widzenia wewnętrznego i zewnętrznego- wewnętrzne jest rodzajem uczuć, zewnętrzne to widzenie fizykalne, dzięki wyobraźni te dwa rodzaje widzenia mogą się połączyć
odbiorca przyzwyczaja się do pewnego sposobu widzenia rzeczy i lubi aby przypominac mu o tym, z czym już się oswoił. Niespodziewane zmiany, zamiast przydawać ostrości doświadczeniu, wywołują rozdrażnienie
wyobraźnia posiada zdolność trwania. Mimo bowiem, że na początku wydaje nam się czymś obcym, jest niezmiernie bliska w odniesieniu do istoty rzeczy
postęp artysty po nowych ścieżkach musi z konieczności byc powolny, gdyż tylko nieliczni zdolni sa uznać to, co odbiega od utartych torów, lub mają wystarczające kwalifikacje, by ocenić oryginalność poszukiwań
objawienie w sztuce jest przyspieszonym rozwinięciem doświadczenia
sztuka wywodzi się ze zrozumienia, a kończy się zachwytem (filozofia na odwrót)
sztuka jest najbardziej uniwersalną formą języka, ponieważ ustanawiają ją wspólne właściwości powszechnego świata, dlatego jest ona najpowszechniejszą i najswobodniejszą formą porozumiewania się ludzi.