ASPEKTY KOMUNIKOWANIA SIĘ
1. rzeczowy - rodzaj informacji
2. autoprezentacja - info o odczuciu nadawcy, jego stan emocjonalny
3. powiązanie nadawcy i odbiorcy - wzajemna postawa wobec siebie, stos. emocjonalny
4. oczekiwania nadawcy i odbiorcy - do czego skłonić, zachęcić, co chce się osiągnąć?
5. kontekst - najbliższe środowisko, sytuacja, osoby itp.
ASPEKTY KOMUNIKOWANIA SIĘ W WYSTĄPIENIU PUBLICZNYM
treść: - jak powiązać treść? - jak to rozumieć
relacja: - jak traktować audiencje? - jak on z nami rozmawia,
kogo ma przed sobą?
otwartość: - co dawać od siebie? nadawca - kim on jest, o co mu chodzi? odbiorcy
apel: - co się chce osiągnąć? - co myśleć po wysłuchaniu?
UMIEJĘTNOŚCI KOMUNIKACYJNE
1. U. mówienia - słownictwo, wokal, dykcja, pauzy, koncentracja, uwagi na temat i słuchaczach,
2. U. słuchania - aktywne słuchanie i empatia, parafraza, wyjaśnianie, info zwrotna
(feedback), asertywność
3. U. czytania - rozumienie tekstu, szybkość czytania, zapamiętywanie
4. U. rozumowania-kojarzenie faktów, zasób wiedzy, umiejętność obserwacji, analizy,
syntezy, kodowanie i dekodowanie komunikatów
KONFLIKT
Konflikt indywidualny - sytuacja w której ujawniają się sprzeczności ról, wartości, celów,
dążeń; wyst w związku z koniecznością dokonywania wyborów
[decyzji]
Konflikt ról społecznych [organizacyjnych] - człowiek a wymagania i oczekiwania różnych
grupspołecznych
Człowiek a stosunek do wartości:
a. konflikt wartości: "między młotem a kowadłem" konieczność jednego wyboru z 2 z których każdy jest negatywny
b. konflikt typu "osiołkowi w żłoby dano" konieczność wybory l z 2 równie atrakcyjnych, których nie można osiągnąć jednocześnie
c. konflikt dziewicy "chciał(a)bym ale się boję" są plusy i minusy
Konflikty wewnętrzne wywołują stany napięcia, frustrację, zdenerwowanie, apatię.
Konflikt społeczny- sytuacja w której zaznaczają się sprzeczności interesów, poglądów,
dążeń ludzi ..
CECHY KONFLIKTU SPOŁECZNEGO:
l. są minimum 2 strony
2 strony w jakiś sposób są od siebie zależne
3.strony [albo l] stwierdzają że poglądy, idee, wartości, zachowania są sprzeczne
4.wtedy występują interakcje, akcje, reakcje
5.konfliktom towarzyszą emocje, gł.negatywne: złość, nienawiść, agresja
PRZYCZYNY KONFLIKTÓW PO STRONIE ORGANIZACJI -za małe zasoby
- zła organizacja pracy [podział pracy]
- błędne wskaźniki i normy obligatoryjne
- złe warunki pracy
- błędy w przepisach wewnętrznych
- niski poziom wynagrodzeń, świadczeń
- zmiany organizacyjne [reorganizacje]
- słabość systemu komunikowania
PSYCHOLOG1CZNE MECHANIZMY OBRONNE,
1. agresja -gniew - bezpośrednia - atak na bezpośredni źrodło
pośrednia - atak na inny obiekt
introwertywna - atak na siebie
2. kompensacja pośrednia [przeniesienie]- poszukiwanie rozładowania napięcia w realizacji
innego celu
3. racjonalizacja - szukanie usprawiedliwienia niepowodzeń np. na zewnątrz
4. projekcja - przerzucanie własnych, negatywnych cech na innych; w sytuacji gdy np.
postępowanie osoby jest niezgodne z sumieniem
5. represja [wyparcie] - odrzucenie z pamięci, niechęć do powracania do wspomnień
budzących przykre uczucia
6. regresja - powrót do form reakcji prymitywnych, charakterystyczne dla dziecka
7. oszukiwanie - szukanie schronienia w krainie marzeń, snów, fantazji
8. ucieczka - zmiana sytuacji na nową bez niemiłych odczuć
NEGOCJACJA - każda rozmowa, której celem jest uzgodnienie -wspólnego stanowiska w
danej sprawie
- to proces komunikowania się stron,gdy oczekują one że porozumienie może
zapewnić większe korzyści niż działania bez porozumienia [na własną rękę,
wbrew sobie]
- to proces poszukiwania porozumienia między osobami zdecydowanie
odmiennych interesach
- to metoda poszukiwania porozumienia, która zawiera elementy kooperacji i
konkurencji
GECHY NEGOCJACJI:
- organizacja minimum 2 partnerów
- partnerzy mają poczucie, że ich interesy, cele są sprzeczne
- partnerzy przystępują do negocjacji względnie dobrowolnie, uznają, że jest to konieczne -działania negocjacyjne przebiegają sekwencyjnie - propozycja - kontrpropozycja - partnerzy podejmują działania dot. podziału lub wymiany dobra, rozstrzygnięcie problemu
PRZYKŁADY NEGOCJACJI MENADŻERSKICH [menadżer-negocjator]
- z dostawcami, ceny, terminy
- z odbiorcami, ceny, terminy
- z bankami, kredyty, terminy spłaty
- z ubezpieczycielami
- z kooperantami
- z załogą ,
- z nowymi pracownikami
Negocjacje menadżerskie prowadzone są w różnych warunkach: nastroje, upartość, upartość pozycji siły, pod presją czasu
GŁÓWNE UWARUNKOWANIA NEGOCJACJI - tematyka [przedmiot negocjacji] - osoby negocjatorów
- miejsce negocjacji
- czas negocjacji
- język
- uwarunkowania kulturowe
sposób komunikowania
- Anglosasi - mówią co myślą, okazują to słowami, gestami
- Azjaci - trudni do rozgryzienia
STRATEGIA NEGOCJACJI -sposób prowadzenia negocjacji od fazy otwarcia do zamknięcia rokowań
STRATEGIA KONFRONTACJI:
cechy: strony negocjują o ograniczone zasoby [do podziału, mało], brak możliwości zgodnego podzielenia, ktoś musi wygrać, konflikt interesów
warunki powodzenia: siła, przewaga [logging]
instrumenty realizacji: emocje, gniew, groźba, szantaż, poniżanie partnera
rezultaty: korzyść jednego = strata drugiego
STRATEGIA KOOPERACJI:
cechy: zgodne podzielenie zasobów.
warunki powodzenia: wzajemne zaufanie, wymiana informacji
instrumenty realizacji: partnerstwo, spokój, uczciwość
rezultaty: korzyść jednego = korzyść drugiego
TAKTYKA NEGOCJACJI - to chwyty, posunięcia, sposoby szczegółowe prowadzenia
negocjacji w ramach poszczególnych faz, dobierane stosownie do rozwoju sytuacji
CHWYTY I TRIKI ERYSTYCZNE
- chwytanie za słowo .
- wprowadzanie w błąd, liczenie na niewiedzę rozmówcy
- wywołanie złości u rozmówcy
- stosowanie słów o negatywnym zabarwieniu np. patriotyzm-szowinizm, wierny-fanatyk
- przerywanie rozmówcy .
PODSTĘPNE TAKTYKI NEGOCJACYJNE
- taktyka niepełnego pełnomocnictwa [konsultacja z szefem]
- sprzedaż wiązana [sprzedam ale jeśli kupisz cośtam]
- "dobry policjant - zły policjant" - rozmiękczanie
- metoda inspektora Colombo - nabieranie na litość
- "pusty portfel" - przerzucanie na drugą stronę zadania znalezienia rozwiązania -"sprzedaj tanio - zdobądź reputację" - z nowicjuszami
- "zawód konkurencji" - żądanie obniżenia cen do poziomu konkurentów - udawany szok - oburzenie, szok na przedstawioną ofertę
SPOSOBY PRZECIWDZIAŁANIA PODSTĘPNYM TAKTYKOM
- poinformowanie drugiej strony o znajomości tego typu taktyk
- zerwanie negocjacji
- zagrożenie zerwania rokowań
- niedopuszczenie do takich taktyk
STYL NEGOCJACJI
- stosunek negocjatora do partnera oraz przedmiotu negocjacji
Styl miękki:
- celem stron [lub jednej] jest porozumienie
- uczestników łączy więź koleżeńska i sympatii
- przebieg rozmów i forma łagodna i delikatna
- strony [lub 1] czynią ustępstwa [czasem ulegają zbyt łatwo]-strony [lub l] ufają partnerowi
- strony [lub l] przedstawiają różne oferty
- strony [lub l] otwarcie określają dolną granicę ustępstwa
Styl twardy:
- celem stron [lub 1] jest zwycięstwo własne i porażka drugiej strony
- wrogi stosunek do przeciwnika
- strony twarde wobec przeciwnika, nieustępliwe, nie mają zaufania
- stosują groźby, szantaż
Wady:
- czasochłonność
- brak szybkiego sprzężenia zwrotnego
- brak pewności odbioru
- brak pewności czy odbiorca dobrze interpretuje zamiar nadawcy - ograniczoność środków perswazji
KOMUNIKATY USTNE
Zalety:
- szybsze komunikowanie się
- pewność odbioru komunikatu
- możliwość sprzężenia zwrotnego i zrozumienia treści przekazu
- większa możliwość użycia środków wpływu
- większy obszar analizy komunikatów
Wady:
- mniej trwałe, zależne od zdolności pamięciowych
- większa możliwość manipulowania drugą osobą [czar, urok, powabność, charyzma, niepokój...]
POGŁOSKI - PLOTKI
To nieoficjalny sposób komunikowania się [pisemny, ustny] w grupach formalnych i nieformalnych. Dobre wiadomości rozchodzą się szybko, złe jeszcze szybciej.
Organizacja autorytarna - pogłoski mało dokładne ze względu na formę
Organizacja otwarta - pogłoski dość ścisłe organizacji firmy
KOMUNIKACJA W MEDIACH ELEKTRONICZNYCH E - BIZNES
Poczta elektroniczna, sieci komputerowej , faksy, pagery, telefony kom
Zalety: ekonomiczność, szybkość, duża pojemność i zasięg, wygoda, wydłużenie relacji z klientem
Wady: ogólna dostępność uniemożliwia omawianie poufnych spraw
- tworzy własny język: MZ - moim zdaniem IMO - in my opinion, TIR - teraz i razem…
- emocje: pisanie wykrzyknikami - krzyczysz; buźki…
SŁUCHANIE to fizyczny odbiór dźwięków
1. słuchanie i słyszenie to nie to samo
2. w trakcie słuchania myślimy; średnie tempo mowy to ok. 150 słów / min a myślenie 700 -900 /min
mózg w trakcie słuchania ma "wolne moce przerobowe" i zwykle zajmuje się czymś innym;
myśl o innym temacie, o argumentach do dyskusji, o słabych punktach mówcy...
3. odpowiedzialność za komunikowanie się ponosi również słuchacz
4. słuchanie to także umiejętność milczenia, rezygnacja z riposty, komentarza
5. słuchanie wymaga od odbiorcy aktywności, wydatku energetycznego - to usprawnia
komunikowanie się
POZIOMY AKTYWNEGO SŁUCHANIA
słuchanie bierne - pokazanie nadawcy, że się słucha, kontakt wzrokowy, twarz zainteresowana, ciało skierowane w stronę rozmówcy
potwierdzenie odbioru - np. tak tak, potakiwanie głową
okazanie zainteresowania - zadawanie pytań, proszenie o więcej informacji
zrozumienie istoty, sensu - stosowanie parafrazy, uogólnienia
zrozumienie intencji - dlaczego rozmówca nadaje: chce się wygadać, chce rady, pomocy, chce zrobić wrażenie
parafraza - pokazuje się, że się uważa, że rozumie, skupia się uwagę na rozmówcy, można skorygować informacje np.„z tego,co mówisz wynika, że…”„jeśli Cię dobrze rozumiem to...”
odzwierciedlanie - pokazanie, że rozumiem, emocje; „widzę, że Cię to przeraża…”
podsumowanie - powiązanie faktów, przejście do dalszego etapu, podsumowanie wniosków „wydaje mi się, że podst. myśli jakie wyraziłeś to…” „czyli chodzi Ci o to, że…”
dowartościowanie - docenienie wysiłków rozmówcy, że jest on ważny „dziękuję za takie działanie”
wyjaśnianie - zdobycie większej ilości informacji, pytając: co, gdzie, kiedy, jak…
Zamknięte: gdy chcemy sprawdzić czy rozmówca umie się dyplomatycznie wywiązać z szybkiej i konkretnej sytuacji, wywołać stres u partnera, zorientować się czy partner umie podejmować decyzje, oszczędzać czas rozmowy, uzyskać krótkie i konkretne odpowiedzi
FEEDBACK
Udzielanie informacji zwrotnej
STRUKTURA KONSTRUKTYWNEGO FEEDBACKU
l. kiedy pani? - opisz konkretne zachowanie
2.czuję... - określ swoje emocje i uczucia pod wpływem zachowania ocenianej osoby
3.dlatego że... - podaj konsekwencje zachowania
4.chciałabym. .. - podaj oczekiwane przez ciebie zmiany w zachowaniu ocenianej osoby
5.co pan o tym myśli? - aktywnie słuchaj odpowiedzi
zalecenia do udzielania informacji zwrotnej
- udziel zaraz po zaobserwowaniu zachowania
- konkretnie a nie ogólnie '.
- w 1 osobie "Ja"
odmowa składa się:
- ze słowa nie
- jasna i konkretnie określona czynność, której nie chce się wykonywać
- krótkie i prawdziwe uzasadnienie odmowy
WYSTĄPIENIA PUBLICZNE
1. informacyjne - wyjaśnianie zjawisk, wykład, konferencje
2. perswazyjne - zmiana postaw, nawyków, kazania, debaty polityczne, prezentacje
handlowe
3. okolicznościowe - podkreślenie rangi jakiegoś zdarzenia, uhonorowanie ludzi,
uroczysta akademia, rocznica, inauguracja
4. negocjacyjne - rozmowy: kwalifikacyjne, handlowe, mediacje
5. konsultacyjne - rozwiązanie problemów, dyskusje, narady, wypracowanie decyzji
STYLE MÓWCÓW W WYSTĄPIENIACH
- styl wykładowcy - dobra dykcja, zaufanie słuchaczy, kompetencje, pomoce wizualne, dobór
słów sporadyczna gestykulacja; nauczyciel, spiker
- styl kaznodziei - krótkie, proste zdania, powtarzanie przesłania, górnolotne metafory,
podkreślanie emocji; przywódcy sekt, duchowni, politycy, adwokaci; ważne: donośny i emocjonalny głos, dobór słów, gestykulacja, mowa ciała; mniej ważne: zaufanie słuchaczy
- styl gawędziarza - wytworzenie nastroju i pobudzenie wyobraźni słuchaczy, jest aktorem a
jego mowa przedstawieniem; ważne: operowanie głosem - intonacja, i doborem słów, kończenie morałem; mniej ważne: mowa ciała, gestykulacja
BARIERY KOMUNIKOWANIA SIĘ
Bariery ludzkie:
- zniekształcenie informacji - filtrowanie, manipulacja czyli świadome i celowe zniekształcenie, fałszowanie i wstrzymywanie informacji
- brak chęci lub umiejętności słuchania - ludzie selektywnie słuchają, widzą to co chcą, w zależności od potrzeb, motywacji, doświadczenia,
- bariery językowe - różne znaczenie słów np. uczciwość, prawda, sprawiedliwość
- emocje - komunikaty różnie docierają w zależnościom stanu emocjonalnego
- niepokój komunikacyjny - trema, napięcie przy kontakcie twarzą w twarz
- stereotypy: skłonność do uproszczonej oceny zachowania np. co nasze to dobre, co obce gorsze
- przeciążenie - za duża ilość informacji
- zakłócenia fizyczne - wzrokowe, dźwiękowe, temperatura, zapach
12 barier gry:
- osądzasz: krytykujesz, obwiniasz, wiesz lepiej, chwalisz
NEGOCJACJE-SZTUKA ROZWIĄZYWANIA KONFLIKTÓW
Wzorzec konfliktu:
O konflikcie mówimy gdy: .
- poziom strukturalny - 2 lub więcej osób
- poziom psychologiczny - spostrzega niemożliwe do pogodzenia różnice istotnych potrzeb,
zasobów, wartości .
- poziom zachowań- podejmuje działania aby to zmienić
W wyniku tych działań konflikt ulega:
- eskalacji
- rozwiązaniu
- załagodzeniu
Konflikt powstaje gdy:
- są 2 strony o sprzecznych dążeniach
- jest współzależność społeczna [żadna ze stron nie może osiągnąć swoich celów bez udziału/zgody drugiej strony]
- strony nie pomagają w rozwiązaniu sobie wzajemnie
KONFLIKT
Konflikt - rozbieżność interesów lub przekonanie stron, że ich aktualne dążenia nie mogą być zrealizowane równocześnie
koło konfliktu
- wartości - różnice religii, wartości, tradycji, ideologii
- konflikt relacji - złe postrzeganie, komunikacja, emocje, odwetowe zachowanie
- strukturalny - nierówna kontrola zarobków, rozkład sił, rozmieszczenie przestrzenne, ograniczenie czasów
- danych - brak informacji, błędne rozumienie, różne sposoby interpretacji
- interesów - rzeczowe, proceduralne, psychologiczne interesy
jak działać, by doprowadzić do eskalacji konfliktu?
- zwiększyć konflikt relacji, wartości, danych
zaklęty cykl konfliktu
postawy
konsekwencje postrzeganie sytuacji
reakcje
postawy, postrzeganie, reakcje, konsekwencje to samospełniająca się przepowiednia konfliktu!!!
Klasyfikacja:
- z punktu widzenia organizacji:
- konstruktywny [do realizacji celu]
- destruktywny
- z punktu widzenia ilości osób:
- indywidualny [wewnętrzny]
- indywidualny [międzyludzki]
- międzygrupowy
- międzyorganizacyjny [między firmami, instytucjami
przedsiębiorstwami]
ANATOMIA KONFLIKTU
1. STEROWANIE KONFLIKTEM
- nie zajmowanie się nim -> k.mały nierozwiązywalny
- ograniczenie, wytłumaczenie lub rozwiązanie konfliktu -> kierownik zauważa ale się nie wtrąca
- żądaj jednostronnych korzyści
- poszukaj jednego rozwiązania - tego które ty akceptujesz
- upieraj się przy swoim stanowisku
- staraj się wygrać walkę woli
- wywieraj presję
zagrożenia wynikające z dominacji:
- wytworzenie niechęci do nas: utrudnia kontakty, psuje zaufanie
- zerwanie kontaktu: partner uczyni to przy każdej okazji jeśli tylko otrzyma korzystniejszą
ofertę
.- sabotowanie umowy: opóźnianie z wywiązaniem się z kontraktu
- dociera to do innych potencjalnych partnerów drogą nieformalną - niekorzystna opinia
2. DOSTOSOWANIE SIĘ - miękki negocjator
- uczestnicy - negocjator
- cel - porozumienie
- ustępuj, by pielęgnować wzajemne stosunki
- bądź miękki w stosunki do ludzi i problemu
- ufaj innym
- łatwo zmieniaj stanowisko
- składaj oferty
- odkryj dolną granicę porozumienia [min. tego co możesz zaakceptować]
- akceptuj jednostronne straty
- szukaj jednego rozwiązania do zaakceptowania.
- upieraj się przy porozumieniu
- unikaj walki woli
- poddawaj się presji
3. KOMPROMIS
założenie, że każda ze stron częściowo korzysta i częściowo traci w realizacji porozumienia
4. UNIKANIE
- założenie że koszty ewentualnego udziału w procesie rozwiązania konfliktu byłyby większe od korzyści z porozumienia
- niepodejmowanie żadnych działań, rezygnacja z własnych interesów i z udziału w osiągnięciu celów drugiej strony
czynniki kształtujące styl negocjacji
- wpływ własnych interesów
- wpływ interesów drugiej strony
- troska o stosunki wzajemne między stronami
INTEGRATYWNE NEGOCJACJE (Batna)
osiągnięcie zwycięstwa przez obie strony
zasady:
- oddziel ludzi od problemu
- skoncentruj się na interesach nie na stanowiskach -> czyli decyzja podjęta wcześniej
- opracuj możliwości korzystne dla obu stron
- upieraj się przy stosowaniu obiektywnych kryteriów
UŻYTECZNOSĆ STYLÓW NEGOCJACJI
Dominacja:
- obrona przed osobami niekompetentnymi
- wprowadzanie trudnych spraw
- mało czasu, zdecydowane działanie
Dostosowanie się
- pozwala się by lepsze zwyciężyło
- ważniejsza sprawa dla partnera niż dla nas
- ważniejsze wspólne zdobycie partnera, zgoda
- by partnerzy uczyli się na własnych błędach
Kompromis:
- gdy mało czasu
- gdy inne metody nie skutkują
- częściowe porozumienie
- gdy interesy nie są warte większych wysiłków
Unikanie:
- czas na informacje
- gdy inni nieskutecznie negocjują
- gdy nie ma szans na porozumienie
Integratywne:
- integracja różnych poglądów
- ważne wspólne porozumienie
- cel - unikanie obiektywizmu
- do pokonania wrogości
NA WYNIK NEGOCJACJI WPŁYWAJĄ CZYNNIKI:
zachowania uczestników negocjacji/ skuteczność negocjatora
l.wiedza: na temat meritum, zasady negocjacji, kontekstu negocjacji
2.umiejętności: komunikacja, asertywność, empatia, argumentowania, perswazji, konstruktywnego krytykowania, ustępowania, przygotowania się i racjonalnego myślenia 3.nastawienie: do procesu negocjacji, specyfika negocjacji i własnej woli
uwarunkowania negocjacyjne
l.kultura: dziedzictwo kulturowe [regionalne, krajowe], kultura organizacyjna: wzory, normy
zachowania w firmie, uwarunkowania polityczne [stabilność] .
2.terytorium: miejsce negocjacji, u siebie lepiej
3.przestrzeń negocjacji: ma wpływ na psychikę i pomieszczenie - małe, duszne, układ miejsc,
światło kolory, unikać elementów odwracających uwagę
4.publicznośc: zasada że w rozmowach mogą być tylko członkowie zespołów negocjacyjnych
5.czas: limit, pory dnia, presja czasu, do uzgodnienia! .
6.dystans interpersonalny: przestrzeń fizyczna między negocjatorami
- 0-45cm intymny dla osób bliskich sobie
- 50-120cm osobisty dla kontraktujących się
- 150-350cm społeczny o różnych pozycjach społecznych
- l0-25m publiczny pomiędzy osobistościami a publicznością
skażenie terytorium może oznaczać naruszenie indywidualnego terytorium i może wywołać niechęć i agresję
7.role negocjatorów: podział funkcji i zależności w zespole negocjacyjnym
- lider - osoba odpowiedzialna za kierowanie pracą i podejmowanie decyzji
- protokolant - notuje ustalenia, pilnuje kolejności spraw
- słuchacz - obserwuje stronę przeciwną i analiza informacji
- krytyk - obserwacja swojego zespołu i analiza
należy przestrzegać zasady równej liczny osób w zespołach negocjujących obu stron