Zdrowie niemowlaka
31.03.06 r.
Wady wrodzone - przyczyny
Przyczyny endogenne - zaburzenia genetyczne (uszkodzenia genów, aberacje chromosomów, mutacje punktowe)
Przyczyny egzogenne - czynniki działające na rozwijający się płód.
czynniki chemiczne ( np. leki teratogenne)
czynniki fizyczne - promieniowanie jonizujące, urazy, niedotlenienie
czynniki hormonalne
zaburzenia odżywiania - nieobecność białka, wit A, B1, B2, C, E, kw foliowy
zaburzenia biochemiczne
choroby infekcyjne u matki (grypa, świnka, różyczka, półpasiec)
Obraz anatomiczny i kliniczny powstałych wad.
Wady zagrażające życiu, wymagające interwencji:
przepuklina przeponowa -
częściowe przemieszczenie narządów jamy brzusznej do klatki piersiowej
inne postacie przepukliny
wrodzony brak przepony,
przepuklina okołoprzełykowa
wrodzone zwężenie przepony
Wrodzona rozedma płatowa
nadmierne rozdęcie jednego lub więcej płatów, powoduje uciśnięcie pozostałych i przesunięcie śródpiersia
Leczenie:
Usunięcie rozdętego płuca
Wrodzone zarośniecie przełyku
Niedrożność odcinka przełyku między dolnym zwieraczem gardła a wpustem żołądka, często wiąze się to z wystąpienie przetoki.
Objawy:
pienisty obłoczek nie połykanej śliny
kaszel ksztuśny nagromadzaną się śliną
narastające objawy niewydolności oddechowej
wymioty bez domieszki żółci
Wady towarzyszące:
przewodu pokarmowego
układu krążenia
układu moczowo - płciowego
Wrodzone wady narządu ruchu:
Wrodzona dysplazja stawów biodrowych
objaw przeskakiwania
ograniczone odwodzenie.
Wrodzona stopa końsko-szpotawa
Wrodzone wady szyi
zniekształcenie polegające na przymusowym utrzymywaniu głowy i szyi w przechyleniu na bok ku barkowi
zmiany w mięśniach
zmiany w kręgach szyjnych.
Wady powłok ciała
Zaburzenia zamykania pierwotnych jam ciała:
celosomia górna (wrodzone wynicowanie )
celosomia środkowa gastroschisis)
celosomia dolna (wrodzone wynicowanie pęcherza moczowego)
Wrodzona przepuklina pępowinowa
Wrodzone wnętrostwo (gastroschizis)
brak worka przepuklinowego
wypadnięcie jelit
nieobecność lub uszkodzenie szypuły naczyniowej
Dysrafia:
przepukliny mózgowe i opono-mózgowe
przepukliny oponowe i oponowo rdzeniowe
zespół rozszczepienia struny grzbietowej
jednostki towarzyszące
Przepukliny oponowe i oponowo-rdzeniowe:
Zwykle w odcinku lędźwiowo - krzyżowym, towarzyszy rozszczep kręgosłupa i wynicowanie rdzenia kręgowego, porażenie zwieraczy cewki i odbytu, porażenie kończyn dolnych.
Wady w urologii dziecięcej:
Wodonercze:
Przeszkoda w odpływaniu moczu z miedniczki nerkowej na poziomie połączenia miendiczkowo-moczowodowego, poszerzenie miedniczek nerkowych, zanik miąższu nerkowego.
Odpływ pęcherzowo- moczowodowy
cofanie się moczu z pęcherza moczowego do moczowodów.
I około 30% - 60% dzieci z zakażeniami układu moczowego.
Odpływ pierwotny- jest następstwem niedrożności końcowego odcinka moczowodu
Odpływ wtórny wrodzony - związany z ograniczonej doługości odcinka moczowodu.
Ostre zespoły brzuszne u noworodków:
Niedrożność przewodu pokarmowego:
Przyczyny:
choroba Hirschsopunga
niedrożność dwunastnicy
wady odbytu i odbytnicy
niedrożność smółkowa
niedrożność jelita cienkiego
zespół korka smółkowego
niedrożność okrężnicy
zdwojenie przewodu pokarmowego
niedrożność porażenna
Objawy:
wymioty zabarwione żółcą
wzdęcie brzucha
brak lub zaburzenia oddawania smółki
Rozpoznanie:
zdjęcie RTG
Ostre zespoły brzuszne u niemowląt:
Niedrożność przewodu pokarmowego:
Objawy:
bóle brzucha
wzdęcia
wymioty z domieszką żółci
domieszka krwi w stolcu lub stwierdzony brak stolca.
Przyczyny:
wgłębienie jelitowe: wpuklenie się jednego jelita w drugie, zazwyczaj w końcowych odcinkach jelita krętego
uwięźnięcie przepukliny pachwinowej - obecność twardego guza w obrębie pachwiny
Ostre zespoły brzuszne u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym:
stany zapalne
niedrożność przewodu pokarmowego
Zapalenie wyrostka robaczkowego
URAZY GŁOWY
1/3 - urazy ciężkie wymagające szybkiego rozpoznania i właściwego leczenia, które może decydować o życiu.
Kości czaszki cieńsze i słabiej uwapnione
Czaszka bardziej elastyczna
Częściej występują ciężkie urazy czszkowo-mózgowe bez złamania kości czaszki
Częściej uszkodzenia mózgu w miejscu zadziałania urazu
OPARZENIA U DZIECI
Oparzenia termiczne, gorąca woda, płomienie,
Chemiczne
Elektryczne
Słoneczne
Każda rana oparzeniowa w ciągu 1-3 doby może ulec pogłębieniu !!!
Oparzenia II, III i IV stopnia wywołują zaburzenia ogólnoustrojowe których konsekwencją jest wstrząs.
Hospitalizacja zależy od:
powierzchni oparzenia
stopnia oparzenia
wieku dziecka
okolic oparzenia
Bezwzględna hospitalizacja:
oparzenia głowy, szyi, twarzy, oczu, rąk, krocza, stóp.
URAZY OKOŁOPORODOWE
Stwierdzona po porodzie patologia powstała podczas akcji porodowej lub porodu zabiegowego.
Czynniki ryzyka:
poród zabiegowy
duża masa noworodka
mała masa noworodka
wady wrodzone
Złamanie obojczyka
Powstałe w wyniku prób uwalniania zarzuconej rączki.
Gorsza ruchomość kończyny
Przy próbach ruchu dziecko reaguje płaczem
Leczenie:
unieruchomienie miękkim opatrunkiem
Złamanie kości ramiennej, trzonu kości udowej, złamanie żeber, złamanie kości czaszki Krwiak podokostonwy, uszkodzenie tkanek miękkich.
Uszkodzenie okołoporodowe splotu barkowego
zaburzenie funkcji motorycznej
Uszkodzenie mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego
(musculus sternocleidomastoideus)
kurcz szyjny mięśniowy
05.04.06 r.
Zapalenie oskrzeli
Jest to stan zapalny błony śluzowej większych i mniejszych oskrzeli. Czynnikiem patogennym jest zastój wydzieliny w oskrzelach spowodowany upośledzonym transferem śluzowo-rzęskowego.
Przyczyny:
wirusy
bakterie
atopia
czynniki środowiskowe
uwarunkowania genetyczne
Postacie zapalenia oskrzeli:
ostre zapalenie oskrzeli - przyczyną jest zakażenie wirusowe - parainfluenza. Zakażenie bakteryjne jest wtórne do zakażenia wirusowego.
nawrotowe zapalenie oskrzeli - rozpoznaje się gdy wystąpiły co najmniej 4 incydenty zapalne , a w ciągu 12 miesięcy utrzymywał się przez dłuższy okres co najmniej jeden z powstałych objawów zapalnych oskrzeli (kaszel, duszność, świszczący oddech)
przewlekłe zapalenie oskrzeli - rozpoznaje się gdy kaszel utrzymuje się powyżej 2-3 miesięcy, Skuteczność kaszlu jest zmienna i występuje przeważnie w nocy i rano. Wydzielina jest śluzowo ropna.
Przewlekłe zapalenie oskrzeli należy różnicować z astmą oskrzelową, mukowiscydozą, wadami wrodzonymi, aspiracją ciała obcego.
Objawy:
suchy kaszel
podwyższona temperatura
wydzielina śluzowo ropna
bladość
niepokój
duszność
sinica twarzy
świszczący oddech, furczenia, rzężenia,
świszczący oddech występuje przeważnie przy objawie obturacji u małych dzieci.
Leczenie:
antybiotykoterapia - w przypadku zakażenia bakteryjnego
tlenoterapia
leki mukolityczne (doustne lub w inhalacji) zmniejszają one lepkość wydzieliny
w przypadku skurczu oskrzeli - leki rozluźniające oskrzela
zabiegi fizykoterapeutyczne
utrzymanie wilgotności powietrza
ZAPALENIE PŁUC
Jest to ostra choroba obejmująca głównie pęcherzyki płucne i tkankę śródmiąższową. Często jest schodzeniem wtórnym w przebiegu zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych lub chorób ogólnoustrojowych.
Przyczyny:
zakażenie wirusowe
zakażenie bakteryjne
zakażenie grzybicze
zakażenie pierwotniacze
reakcja immunologiczna
Podział zapalenia płuc:
zapalenie płuc ze zmianami w pęcherzykach płucnych
jednoogniskowe płatowe
wieloogniskowe, oskrzelowe
Zapalenie płuc śródmiąższowe
Rozpoznanie
badanie fizykalne, i radiologiczne
pomocne jest badanie bakteriologiczne wydzieliny z gardła i oskrzeli
Objawy:
kaszel
objawy nieżytowe górnych dróg oddechowych
wysoka gorączka
pogorszenie się stanu ogólnego: niepokoje, bladość, sinica wokół ust i nosa, duszność
Często występuje również objawy ze story układu pokarmowego:
luźne stolce
wymioty
wzdęcia brzucha
W miarę pogarszania się stanu ogólnego, narasta niewydolność oddechowa. Pojawiają się zaburzenia krążenia, tętna (szybkie) i powiększenie wątroby.
Dziecko ma trudności z odksztuszaniem wydzieliny co wzmaga duszność i niepokój. Oddechy stają się chaotyczne.
Duszność:
Subiektywne odczucie trudności w oddychaniu, ciężkiego oddechu, zależy od stopnia tolerancji na niedotlenienie.
Dzielimy na wysiłkową i spoczynkową.
Duszność nasila:
Skurcz mięsni gładkich oskrzeli zagęszczenie wydzieliny, niedrożność nosa suche gorące powietrze, temperatura i dziecka, niepokój lek, krzyk, płacz, wzdęcia, zaparcia i wszelkiego rodzaju zabiegi.
Leczenie zapalenia płuc:
antybiotykoterapia (domięśniowo, doustnie, dożylnie)
pielęgnacja dziecka
poprawa wentylacji płuc poprzez udrożnienie górnych dróg oddechowych
tlenoterapia
odpowiednie ułożenie dziecka
częsta zmiana ułożenia
dopływ świeżego powietrza
aerozoloterapia - inhalacja z lekiem mukolitycznym (amorolol)
oklepywanie, odsysanie
leki uspokajające
leki przeciw gorączkowe
okłady i kąpiele schładzające
dieta lekkostrawna
podaż płynów.
Zakażenia układu moczowego:
Najczęstsze zakażenia układu moczowego u dzieci to zakażenia bakteryjne.
Przyczyny:
bakterie gram-ujemne, pochodzące z przewodu pokarmowego, najczęściej e. Coli i staphylococus salroutosis.
Zakażeniom sprzyja:
wszystkie stany zapalne sromu, pochwy, stulejka
zaleganie moczu w pęcherzu
złe nawyki higieniczne, niewłaściwa pielęgnacja
odpływ wsteczny pęcherzowo-moczowodowy
Objawy:
wzrost ciepłoty ciała
brak łaknienia
brak przyrostu masy ciała
wymioty
wzdęcia brzuszka - kolka gazowa
drażliwość senność
blade lub szare zabarwienie skóry
oddech kwasicy
częstomocz
przykry zapach moczu
Postępowanie diagnostyczne:
badanie obrazowe dla wyeliminowania wad anatomicznych - USG, ureocystografia mikcyjna
Badania laboratoryjne:
bakteriomocz
ropomocz
podwyższona leukocytoza
podwyższone OB. I CRP
Prawidłowe pobieranie materiału do badać
Umycie i osuszenie jadowymi gazikami krocza i ujścia cewki
Pobieranie moczu do jałowego worka
Leczenie:
wyjałowienie moczu
usunięcie przyczyny zakażenia
zapobieganie nawrotom.
Pielęgnacja dziecka:
nawiązanie bliskiego kontaktu z dzieckiem, zmniejszy to uraz psychiczni i pozwoli nam na wykonywanie zabiegów
bardzo staranna higiena, szczególnie okolic krocza.
Częste kąpiele, podmywanie po każdym wypróżnieniu
Częste zmiany pieluchy i bielizny
Mycie rączek
Czysty nocnik (o_0)
Częste podawanie zakwaszonych płynów
Częste oddawanie moczu (ciekawe jak to powiedzieć niemowlakowi??)
Leczenie stanów zapalnych i zakażeń odbytu
Unikanie przeziębień i kontaktów z chorymi.
KRZYWICA
Jest to choroba ogólnoustrojowa polegająca na upośledzeniu mineralizacji kości w okresie wzrastania, wynikająca z zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej. Jest to przewlekłe zmniejszenie dopływu wapnia z wtórną nadczynnością gruczołów przytarczycznych. Powoduje w kościach zaburzenie dojrzewania chrząstki wzrostowej i nadmierne nieefektywne „bujanie” osteoidu, który nie podlega mineralizacji.
Postacie krzywicy:
z niedoboru witaminy D3
krzywica witamino-D oporna
nabyta
wrodzona
Najczęstszą postacią krzywicy wieku dziecięcego jest krzywica niedoborowa.
Witamina D pochodzi z:
syntetyzowana w organizmie pod wpływem promieni UV
pożywienie
Przyczyny niedoboru wit D
szybko rosnący organizm dziecka i zbyt małe ilości wit D w diecie
w okresie dojrzewania szybki rozwój
trzymanie dziecka w piwnicy (żartowałem)
Najbardziej narażone na krzywice są:
wcześniaki
niemowlaki o małej masie urodzeniowej
dzieci z ciąż mnogich
dzieci niedożywione
dzieci chore
Objawy:
W pierwszej fazie objawy są mało charakterystyczne i łagodne
ogólnoustrojowe:
apatia
drażliwość
skłonność do zaprać
potliwość
hipotonia mięśniowa - żabi brzuch
opóźnienie rozwoju fizycznego, ząbkowania
Kostnie:
wczesne
rozmiękczenie kości
opóźnienie zarastania ciemiączek
różaniec krzywiczy - zgrubienia na granicy chrzęstnej i kostnej żeber
wciąganie żeber w linii przyczepu przepony
późne:
czaszka kwadratowa
zniekształcenie klatki piersiowej
skrzywienie kręgosłupa
koślawość kończyn
spłaszczenie miednicy
Podwyższenie aktywności fosfatazy alkalicznej i obniżenie fosforanów w surowicy krwi.
Wapń na granicy normy
Rozpoznanie:
w badaniach biochemicznych
w badaniach radiologicznych (nadgarstek)
Leczenie:
dawki lecznicze 4000-10000 j.
leczenie trwa 4-6 tygodni
należy monitorować leczenie
Profilaktyka:
odpowiednie odżywanie ciężarnej, niemowląt
zapienienie dziecku świeżego powietrza i słońca
właściwa pielęgnacją
ochrona przed zachowaniem
profilaktyczne podawanie wit D3 wszystkim niemowlętom od trzeciego tygodnia życia w dawce 1000j a wcześniakom, dzieciom z ciąż mnogich od drugiego tygodnia życia w dawce 2500j
Niedokrwistość z niedoboru żelaza:
Stan chorobowy w którym występuje obniżenie całkowitej ilości hemoglobiny (Hb) we krwi krążącej, w porównaniu do wartości uznanych za prawidłowe dla danego wieku i płci.
Często dodatkowo następuje obniżeniu Hb, towarzyszy zmniejszona liczba czerwonych krwinek oraz obniżenie wskaźnika hematokrytu (H+)
Niedokrwistość z niedoboru żelaza występuje u wcześniaków od 2-3 miesiąca życia a u niemowląt donoszonych najczęściej od 5-6 m życia do drugiego roku życia.
Przyczyny:
Zbyt małe zaopatrzenie w żelazo
w okresie życia płodowego
w diecie
zaburzenia wchłaniania
nadmierne straty żelaza
zwiększone zapotrzebowanie na żelazo
Objawy (zależne od wieku):
brak łaknienia
zahamowanie przyrostu wagi i wzrostu
osłabienie i apatia
senność lub nadpobudliwość
bóle i zawroty głowy
szybkie meczenie się
wzmożone pragnienie
Objawy towarzyszące:
bladość skóry, śluzówek
szmer skurczowy nad sercem
zmiany nabłonka skóry, błony śluzowej
kruchość paznokci, włosów
szorstka skóra
zwiększona skłonność do występowania infekcji układu oddechowego
Leczenie:
podawanie żelaza. Dawka lecznicza 4,5-6 m.c. / dobę nie powinna przekraczać 100mg u niemowląt, 200 mg u dzieci starszych.
Właściwa dieta
Nauczenie matek prawidłowego żywienia dzieci
Do 6 miesiąca karmienie piersią
Ograniczenie mleka i jego przetworów
Zwiększenie przyjmowania mięsa, jarzyn, owoców
Między 5 a 10 dniem należy powtarzać badania krwi
Leczenie powinno trwać 2-3 miesiące alby uzupełnić niedobory tkankowe
Należy pamiętać!!!
Stolce w trakcie leczenia są czarne. Należy zapobiegać zaciemnieniu zębów - podawać przez rurkę żelazo i popijać obojętnym płynem, płukać buzię.
Objawy nietolerancji żelaza (rzadko)
nudności
wymioty
bóle brzucha
zaparcia lub biegunki
7