TRENING ZDROWOTNY PO ZAWALE SERCA, Fizjoterapia, Aktywność ruchowa adaptacyjna, Aktywność Ruchowa Adaptacyjna(1)


TRENING ZDROWOTNY PO ZAWALE SERCA

Zawał serca: jest ostrą postacią choroby niedokrwiennej, spowodowaną nagłym całkowitym zamknięciem tętnicy wieńcowej. Zawał mięśnia sercowego następuje wówczas gdy dopływ krwi do którejś części mięśnia sercowego zostaje zablokowany przez skrzep, mogący powstać przy zwężeniu tętnicy z powodu odkładania się tłuszczu.

Rodzaje zawału serca:

- Zawał ściany przedniej- zawał w obrębie ściany przedniej lewej komory.

- Zawał ściany dolnej- zawał w obrębie dolno-tylnej części lewej komory.

- Zawał ściany bocznej- zawał w obrębie bocznej części lewej komory.

Epidemiologia: Zawał serca stanowi istotne zagrożenie społeczne, co potwierdzają wyniki badań epidemiologicznych. Charakteryzuje się zarówno dużą zapadalnością jak i śmiertelnością

Rehabilitacja: Istotną rolę w całokształcie postępowania lekarskiego w schorzeniach sercowo- naczyniowych odgrywa rehabilitacja fizyczna. Obecna definicja WHO z 1993 roku określa rehabilitacje kardiologiczną jako: „kompleksowe i skoordynowane stosowanie środków medycznych, socjalnych, edukacyjnych, ekonomicznych i zawodowych w celu przystosowania chorego do nowego życia i umożliwienia mu uzyskania jak największej sprawności”.

Kompleksowa rehabilitacja kardiologiczna powinna być wdrażana bezzwłocznie, kontynuowana sposób ciągły, prowadzona wieloetapowo, dostosowana do indywidualnych potrzeb chorego w zależności od jego stanu klinicznego oraz prowadzona w sposób akceptowany przez pacjenta i jego otoczenie.

Kompleksowość oznacza łączenie i wzajemne uzupełnianie się trzech oddziaływań terapeutycznych: rehabilitacji, prewencji schorzeń sercowo- naczyniowych oraz wpływu na strefę psychologiczną chorych.

Etapy rehabilitacji kardiologicznej

Wyróżniamy trzy okresy rehabilitacji kardiologicznej:

  1. etap I (szpitalny)- rozpoczynany i kontynuowany bezpośrednio po ostrym zespole wieńcowym czy operacji kardiochirurgicznej, na oddziale kardiochirurgicznym bądź kardiologicznym.

  2. etap II (wczesny)- rekonwalescencja realizowana jest w formie stacjonarnej w szpitalach rehabilitacyjnych, uzdrowiskach, lub w formie niestacjonarnej: ambulatoryjnej lub w warunkach domowych.

  3. etap III (późny) - prewencja wtórna.

Rehabilitacja kardiologiczna jest rozpoczynana możliwie jak najwcześniej, bezpośrednio po stabilizacji stanu chorego, jeszcze w warunkach sali intensywnego nadzoru. Zanim rozpocznie się aktywną rehabilitację pacjenta, bierze się pod uwagę pewne kryteria kwalifikujące go do takich działań. Są to:

ZAJĘCIA RUCHOWE OSÓB NIEWIDOMYCH I SŁABOWIDZĄCYCH

DZIELIMY NA:

  1. Niewidome, są to osoby, które nie reagują na żadne bodźce wzrokowe. Poznawanie świata ma więc głównie charakter słuchowo-dotykowy. Osoby te poznają świat głównie przy pomocy zmysłu dotyku, słuchu, węchu. Wobec tego ich poznanie świata jest uboższe o elementy rejestrowane przez zmysł wzroku - światło i barwę.

  2. Szczątkowo widzące - najczęściej jest to poczucie światła (ciemno-jasno) lub zarysy dużych przedmiotów, ale z bliska; nie można poprawić szkłami korygującymi.

  3. Słabowidzące: osoby, które pomimo znacznego uszkodzenia wzroku mogą po zastosowaniu pomocy optycznych lub technicznych korzystać z doznań wzrokowych

  1. Cele aktywności fizycznej osób niewidomych

  1. Przeciwwskazania

Ograniczenia czasu trwania zajęć i intensywności. Wyeliminowanie takich ćwiczeń jak: stanie na głowie, przewroty w przód i w tył, skoki, zwisy, ćwiczenia siłowe, zabawy bieżne (drużyny wybiegają naprzeciw siebie),

  1. Rewalidacja, czyli usprawnianie osób z dysfunkcja wzroku

Szczególnym zadaniem rewalidacji osób z uszkodzonym wzrokiem jest doprowadzenie do osiągnięcia maksymalnej samodzielności i integracji ze społecznością ludzi widzących.  

Dla prawidłowego, psychoruchowego rozwoju dziecka niepełnosprawnego konieczna jest dodatkowa stymulacja sensoryczna, głównie dotykowa, słuchowa i węchowa. Może ona odegrać istotną rolę w kształtowaniu umiejętności orientacji przestrzennej i poruszania, w uczeniu się samodzielności manipulacyjnej, opanowaniu mowy.

W kształceniu niewidomych i niedowidzących duży nacisk kładzie się na wykorzystanie resztek wzroku, a zwłaszcza pozostałych zmysłów, czyli tzw. kompensację.

Kompensacja narządu wzroku 85% informacji pozawerbalnych otrzymuje człowiek za pomocą wzroku.

Zasady podczas ćwiczeń z osobami z uszkodzeniem wzroku:

AKTYWNOŚĆ RUCHOWA W SCHORZENIACH NEUROLOGICZNYCH



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Konspekt po zawale serca, Fizjoterapia, Aktywność ruchowa adaptacyjna, Aktywność Ruchowa Adaptacyjna
aktywność- PO ZAWALE SERCA, Fizjoterapia, Aktywność ruchowa adaptacyjna, Aktywność Ruchowa Adaptacyj
Życie po zawale serca
Chory po zawale serca
Rehabilitacja po zawale serca, wsr rok 2, sem 3, kr sem 3
Alkochol po zawale serca
Dieta po zawale serca
Jak ćwiczyć po zawale serca
Pacjent z arytmią komorową po zawale serca
Rehabilitacja fizyczna po zawale serca, różne
Czy można normalnie podróżować po zawale serca
REHABILITACJA PO ZAWALE SERCA
S Rudnicki Rehabilitacja fizyczna po zawale serca
Rehabilitacja po zawale serca
Zaburzenia rytmu serca u pacjentów po zawale serca
JEDNOSTKA TRENINGOWA, Fizjoterapia, Aktywność ruchowa adaptacyjna
trening osób w starszym wieku-, Fizjoterapia, Aktywność ruchowa adaptacyjna, Aktywność Ruchowa Adapt

więcej podobnych podstron