Tadeusz Milewski, O zakresie i przedmiocie badań stylistycznych (1939), w: Stylistyka polska. Wybór tekstów, Warszawa 1973, PWN, wybór, opracowanie i wstęp Ewa Miodowska-Brookes, Adam Kulawik, Marian Tatara, s. 9-34.

Szkoła idealistów

• Benedetto Croce - lingwistyka jako część estetyki

• 
  Karol Vossler ustalenie podstaw

• 
  Leon Spitzer ideologicznej szkoły

• w Polsce - Stanisław Więckiewicz, Jan Rozwadowski, Zygmunt Łempicki

• podstawa - indywidualizm

• Vossler, Spitzer - suma cech indywidualnych w sposobie wyrażania jednostki

Francuska szkoła stylistyczna

• Bally - odróżnienie stylistyki lingwistycznej od literackiej

• Grammont - badania nad wersyfikacją i onomatopeją

• Marouzeau

• w Polsce - Komarnicki, Wójcicki, Maria Dłuska

Szkoła formalna - Rosja, Czechy, Polska

• W. Winogradow

• Roman Jakobson

• Nikołaj Trubiecki

• w Polsce - J. Kuryłowicz, F. Siedlecki, K. Budzyk

• badania nad wersyfikacją, elementami archaicznymi i dialektycznymi, także nad teorią dialogu, monologu, opisu literackiego

Współczesna lingwistyka bada normy semantyczne języka, tj. konieczności ponadindywidualne, jakim jednostka musi się podporządkować, aby przy pomocy znaków mowy (akustycznych) wiernie przekazać treść intelektualną swych myśli innym członkom swojej społeczności.

Stylistyka analizuje system norm stylistycznych, regulujących wybór, jakiego dokonuje jednostka pomiędzy normami językowymi posiadającymi jednakową wartość semantyczną, a różniących się pod jakimkolwiek innym względem czy to wartością emocyjną, czy społeczną.

Stylistyka lingwistyczna analizuje normy wyboru spontanicznego, nieobliczonego na efekt, a będącego, a będącego jedynie wynikiem swobodnej gry asocjacyjnej.

Ciąg asocjacyjny:

cecha językowa - wyobrażenie środowiska - treść emocyjna

---